De blik op oneindig
Volgens de standaard modellen is het ‘eiland van stabiliteit’ voorlopig uitgeput met de ontwikkeling van zwaardere atoomkernen, na de productie van oganesson. Maar mogelijk klopt dat niet, en is er niet een eiland, maar zelfs een heel continent van stabiele atoomkernen. Alleen bestaat deze niet uit protonen en neutronen, maar een soort quarksoep van up- en downquarks. Kan dit kloppen?
De comlexe wereld om ons heen is opgebouwd uit slechts iets meer dan tien elementaire deeltjes. Van elektron tot quark en van foton tot Higgs-boson: alles om ons heen kotm tot stand door de onderlinge wisselwerking van dit kleine aantal deeltjes. Raak je het spoor bijster? In deze videoclip van vijf minuten komen ze allemaal voorbij en zie je weer het grote verband.
Tenminste twee andere (quasi)deeltjes kunnen zich voordoen als het langgezochte deeltje, volgens een nieuwe analyse van CERN-data. Welke van de drie mogelijkheden is het?
Nadat eerdere experimenten de vijver, waarin het Higgsboson zich nog schuil kon houden, hebben ingeperkt tot het gebied rond de 125-126 GeV/c2, is er nu inderdaad een boson in dit gebied aangetroffen. Wat zijn de gevolgen?
Met de ontdekking van het Higgsdeeltje wil het, alle mediaheisa ten spijt, nog niet bepaald opschieten. Wel blijken er in de enorme hoeveelheid data die het CERN vrij heeft gegeven, heel wat interessante metingen te zitten die niet met het Standaardmodel te verklaren zijn. Nieuwe natuurkunde op komst dus. Enkele theorieën zijn al gesneuveld.
Door de een wordt het Higgs boson het God-deeltje genoemd. Anderen, waaronder ikzelf, vinden het een gekunsteld gedrocht. Maar wat is het Higgsdeeltje, en het veld waarmee het is geassocieerd, het Higgsveld, precies? In onderstaande Engelstalige video van Fermilab een stoomcursus Higgsdeeltje in drie minuten.
Metingen van het CERN lijken er op te wijzen dat een bundel neutrino’s ongeveer een veertigduizendste deel sneller dan het licht beweegt. Klopt deze meting? En stel dat deze meting klopt, wat zijn dan de gevolgen voor de natuurkunde (en dus de wereld) die we kennen?
Twee onderzoeksgroepen aan de LHC, de enorme deeltjesversneller op het CERN in de buurt van het Zwitserse Genève kondigden vandaag aan dat ze het gebied waar het Higgsdeeltje zich in kan schuilhouden flink hebben ingeperkt.
Als materie uit energie ontstaat, ontstaat er altijd precies evenveel materie als antimaterie. Toch is er om ons heen alleen materie en vrijwel geen antimaterie. De vraag waarom, houdt de natuurkunde al sinds bijna een eeuw bezig. Maar misschien is er een onverwachte verklaring.
Elastische “unparticles” zouden een glimp van een mysterieus signaal in de deeltjesversneller Tevatron een jaar geleden kunnen verklaren. Dit zou een van de grootste mysteries in de natuurkunde op kunnen lossen: waarom het heelal alleen uit materie bestaat en niet uit evenveel antimaterie.
Recente reacties