Shell

Geschiedenis van Olie

Zo nu en dan komen er documentaires voorbij op http://topdocumentaryfilms.com/ die zo interessant zijn dat ze eigenlijk door iedereen met hersens in Nederland gezien zouden moeten worden. Deze 8 delige serie over het ontstaan en de ontwikkeling van de olie-industrie over de decennia heen is daar eentje van.

Gebaseerd op een boek van Daniel Yergin die hiermee de Pulitzer Prize won. De titel van het boek en de documentaire serie is: The Prize, the epic quest for oil, money and power. Het is mede zo interessant omdat Nederland met Royal Dutch in Indonesië eigenlijk vanaf het begin der dagen een grote rol hebben gespeeld en momenteel is Shell de grootste actor in deze markt. De rol van olie in de beslissingen van oorlogen maar ook in het starten van oorlogen wordt een stuk inzichtelijker. Buitengewoon interessant en leerzaam.

 

This exciting and entertaining eight-part series, based on Daniel Yergin’s Pulitzer Prize-winning book, captures the panoramic history of the biggest industry in the world.

Shot on location in Azerbaijan, Egypt, England, Indonesia, Japan, Kuwait, Mexico, Russia, Scotland, Turkey, and the United States, the series features fascinating characters, archival footage, and interviews with the people who shaped the oil industry.

Yergin appears on camera throughout the series to discuss oil’s impact on politics, economics, and the environment.

 

Hernieuwbare energie in plaats van oorlog

Blijkbaar hebben de presidenten van de VS nooit het bekende werk van Sun Tzu gelezen met de titel: The Art of War. Sun Tzu legt op de derde pagina van zijn werk al uit:  “There is no instance of a country having benefited from prolonged warfare.” En hoewel hij het voorrekent aan de hand van ezelkarren, benodigde hoeveelheden voedsel voor soldaten en zilveren munten, laat hij duidelijk zien dat een langdurige buitenlandse oorlog funest is voor een land. Simpelweg omdat het een ontzettende inspanning vraagt en er op de lange termijn zelden iets constructiefs voor terugkomt.

De strijd die Amerika sinds 2001 voert in Afghanistan, Pakistan en Irak kost de VS minstens 3700 miljard dollar (sic). Als we dit delen door het aantal inwoners van 312,837,000 dan wordt duidelijk dat elke burger in de VS van jong tot oud ongevraagd iets minder dan 12 duizend dollar heeft meebetaald aan dit kostbare avontuur. Dit bedrag had de overheid overigens niet, dus het volk mag hier de komende jaren buiten het af te betalen er ook nog eens een flinke rente over betalen aan internationale bankiers die de overheid het geld geleend hebben.
Waar het excuus van terrorisme en massavernietigingswapens in het begin werd gebruikt, heeft de VS later ook toegegeven dat de reden voor de oorlog  voornamelijk over olie ging. Daarbij zijn er veel mensen die geloven dat het feit dat Irak afstapte van de dollar en overging naar de Euro om olie af te rekenen ook een grote rol speelde.

Overzicht van militaire basissen van de VS in het Midden Oosten. Zo controleert de VS grotendeels de enorme fossiele energievoorraden in deze regio.

Maar stel nu dat Amerika in plaats van zich zo te focussen op het veilig stellen van fossiele brandstoffen zich had gericht op het investeren in hernieuwbare decentrale energie, hadden ze dan uiteindelijk niet veel meer bereikt? Als we naar de prijzen van bijvoorbeeld zonnepanelen kijken en uitgaan van de huidige prijzen van $2,42 per WP dan had Amerika inplaats van oorlog te voeren voor dit bedrag elke inwoner van het land 4887 WP aan zonnepanelen kunnen geven. Als we hierbij conservatief rekenen met Nederlandse opbrengstrendementen dan levert een systeem van deze omvang jaarlijks 3909 kWh aan elektriciteit op. Een gemiddeld gezin in Nederland gebruikt jaarlijks rond de 3500 kWh. Kortom, als de VS inplaats van in oorlog, in hernieuwbare energie had geïnvesteerd dan had heel Amerika op het gebied van stroom nu meer dan volledig zelfvoorzienend kunnen zijn… Daarbij had het ook een anderhalf miljoen levens gescheeld die nu in de strijd zijn omgekomen.

Kortom oorlog voeren is dom en duur en op de lange termijn levert het nooit een waardevolle bijdrage aan het voortbestaan van het land. Zwitserland lijkt dit geheim al enkele eeuwen te kennen en waar Nederland vroeger ook graag neutraal was, doet Nederland nu helaas maar al te vaak mee aan de domme avonturen van de VS en de NAVO. Zowel in het Midden-Oosten als in Noord-Afrika levert ons land bijdragen aan oorlogen. En hoewel onze Royal Dutch Shell hier over het algemeen wel bij vaart -zo heeft Shell inmiddels mooie contracten binnen in Irak en overweegt het inmiddels ook terug te keren naar Libië–  lijkt het de gewone Nederlander vooral een heleboel geld te kosten en daarbij zo nu en dan ook een familielid.
Van de andere kant heeft het politici als Wouter Bos, Frits Bolkenstein en Wim Kok wel mooie baantjes bij de Shell opgeleverd en dat is natuurlijk ook wat waard.

Investeren in decentrale hernieuwbare energiebronnen lijkt aanzienlijk nuttiger te zijn op de lange termijn dan te investeren in oorlogen om fossiele energiebelangen veilig te stellen.

Wellicht is het tijd om onze huidige volksvertegenwoordigers te adviseren The Art of War eens grondig door te lezen. Dan kunnen we daarna weer een neutraal land worden en kan het geld wat nu in oorlogen wordt gestoken om de zakelijke belangen van Shell te dienen worden geïnvesteerd in decentrale hernieuwbare energie in het eigen land. Dit maakt ons onafhankelijker van fossiele brandstoffen en daar hebben de gewone burgers van Nederland op de lange termijn echt wat aan!

Meer informatie:
Sun Tzu, The Art of War (PDF Engels)
Zonne-energie voor consumenten in NL al meer dan 40% goedkoper