tweedeling

Laagopgeleiden vinden Hoogopgeleiden als Pechtold veel weghebben van de praatgrage robot 3CPO uit Star Wars.

Onderwijsmonopolie veroorzaakt tweedeling

3 reacties / Filosofie, Ideeën, Nederland, Visionair leven, Visionaire vragen / Door Germen Roding / 10 maart 2015 9 maart 2015

Cultureel gezien wordt Nederland steeds meer onderverdeeld in twee kasten: de progressief-liberale kaste van de Hoogopgeleiden en de conservatief-nationalistische kaste van de Laagopgeleiden. De ideeën over hoe het verder moet met Nederland lopen wijd uiteen tussen deze twee kasten, vooral wat betreft immigratie en de Europese Unie. Hoe kunnen we destabilisatie van Nederland voorkomen?

Karakterisering van de Hoogopgeleiden en de Laagopgeleiden
De Laagopgeleiden zijn mensen die na de lagere school slechts enkele jaren voortgezet onderwijs hebben genoten. Ze beginnen doorgaans al op jonge leeftijd met werken in beroepen die weinig, of alleen praktisch-technische vaardigheden vereisen. Ze kennen weinig mensen buiten de eigen sociaal-economische groep, wat veel te maken heeft met de elitaire houding van Hoogopgeleiden, zie verderop. Laagopgeleiden zijn uitermate direct en zeggen wat ze denken. Door hun vrij beperkte “culturele kapitaal”, een misleidende term voor: inprenting met heersende politiek correcte dogma’s, zien ze de tegenwoordige maatschappij als verwarrend en oneerlijk. Hun werkomstandigheden zijn ongezond en zwaar. Ook leven ze ongezond, deels door gebrekkige kennis over gezondheid, maar vooral omdat gezond voedsel, zoals verse groente, nauwelijks te betalen is voor mensen rond het bestaansminimum. Dat betekent dat Laagopgeleiden gemiddeld zo’n zeven jaar eerder overlijden dan Hoogopgeleiden. De Laagopgeleide wordt rechtstreeks in zijn bestaan bedreigd door massa-immigratie. Anders dan bij Hoogopgeleiden, is er geen wettelijke bescherming voor zijn beroep. Dit verklaart ook waarom Laagopgeleiden stemmen op partijen die de massaimmigratie aan banden willen leggen.

De frikandel, geliefd onder veel Laagopgeleiden, gehaat onder Hoogopgeleiden. In feite niet alleen een goedkope, maar per 100 gram ook ecologisch erg verantwoorde vleessoort. Immers, frikandellen worden vervaardigd uit restvlees dat anders weggegooid zou worden. Bron: Wikimedia Commons

De Hoogopgeleiden zijn mensen die op kosten van de staat na de basisschool zo’n tien tot vijftien jaar voortgezet onderwijs hebben genoten. Deze scholing bestaat voor een deel uit nuttige vaardigheden, kennis en inzichten, maar vooral bij de meer “softe” studies zoals communicatiewetenschappen, voor het grootste deel uit inprenting. Deze inprenting is wat in personeelsadvertenties wordt aangeduid met “academisch niveau”. De Hoogopgeleide voelt zich competenter dan een vulgaire Laagopgeleide. Hij beheerst het heersende sociale en politieke jargon vloeiend. Ook is hij erg goed in huichelen, want elitair denken past niet bij de liberale, ruimdenkende filosofie die Hoogopgeleiden pretenderen aan te hangen. Subtiel beentje lichten past meer bij deze groep dan openlijk het conflict aangaan.
Kortom: het is best wel lekker om Hoogopgeleide te zijn. Je leeft langer, gezonder en je verdient veel meer. Als bonus kan je neerkijken op dat bekrompen Laagopgeleide tokkievolk.

Moeten we een tweedeling willen?
Tweedelingen zijn gevaarlijk. Ze vormen de kiem voor een burgeroorlog. Wie de Nederlandse geschiedenis een beetje kent, weet dat Nederlandse burgeroorlogen uitmunten in sektarisme en kwaadaardigheid. Ook kan je je afvragen, hoe ethisch het is, een groot deel van de bevolking te veroordelen tot een kort en uitermate naar leven. Persoonlijk denk ik van niet, en dat er maar beter snel iets aan gedaan kan worden. Ik ken als sociaal neerwaartse migrant beide werelden. Het harde oordeel van Hoogopgeleiden over Laagopgeleiden is mijns inziens onterecht. Laagopgeleiden doen het grootste deel van het nuttige, onaangename werk. Ze zien vaak ook scherper dan Hoogopgeleiden wat er werkelijk aan de hand is, omdat ze minder gehinderd worden door culturele conditionering. Ik heb van Laagopgeleiden zinniger en kernachtiger politieke analyses gehoord dan van bijvoorbeeld het boegbeeld der Hoogopgeleiden, de kunstverkoper Pechtold.

Wat kunnen we doen aan de tweedeling?
Op dit moment genieten Hoogopgeleiden wel van de lusten, maar niet van de lasten. Hun beroepen, vooral in de alfa- en gammasector, worden goed beschermd door discriminerende wetten en regels. Ik ken een hoogopgeleide Russische immigrant, lerares aardrijkskunde, die nu in een fabriek werkt omdat ze niet als lerares aan de slag mag.
Laten we het spelletje eerlijker maken, en ook de Hoogopgeleiden laten genieten van wat meer concurrentie. Slimme hoogopgeleide Bulgaren genoeg, en gezien de exorbitante salarissen van veel Hoogopgeleiden is concurrentie bitter hard nodig.

Volwassenenonderwijs voor iedereen
Op dit moment zijn kinderen die op school niet mee kunnen komen, veroordeeld tot een bestaan op de tweede rang. De Wet Studiefinanciering maakt een studerend kind voor een Laagopgeleide vrijwel onbetaalbaar. Het gevolg is dat Laagopgeleiden hun kinderen snel laten werken. De eerste paar jaar gaat dat goed, zodra het wettelijk minimumloon van kracht wordt, rond de 23 jaar, worden ze vaak te duur. Vaak krijgen Laagopgeleide kinderen op latere leeftijd wél de discipline die nodig is om als leerling te slagen. Ook kunnen ze gericht die dingen leren die ze voor hun werk nodig hebben. Het onderwijs kan ook worden bevrijd van niet-relevante kennis, zoals het zogeheten culturele kapitaal. Zo wordt het ook toegankelijker voor Laagopgeleiden.

Bron
Gescheiden werelden: een verkenning van sociaal-culturele tegenstellingen in Nederland, WRR, 2014

Een onsterfelijke elite betekent ook onsterfelijk veel rijkdom.

De onsterfelijke elite

23 reacties / Analyses, Filosofie, Ideeën, Mensheid / Door Germen Roding / 5 januari 2012 4 januari 2012

Kapitaal trekt kapitaal aan. Maar er is de dood,die er voor zorgt dat zelfs de grootste rijkaard zijn kapitaal moet opgeven. Maar wat als multimiljardairs niet meer sterven?

Ongelijkheid steeds groter
In deze wereld is er veel ongelijkheid. De rijkste vijf procent van de wereldbevolking bezit naar schatting ongeveer zestig procent van de totale waarde op aarde. Deze ongelijkheid heeft ook de neiging te groeien, want rijken kunnen een groter deel van hun geld sparen dan armen.

De dood leidt tot herverdeling
Toch zijn zowel rijk als arm sterfelijk. Zelfs de rijkste man sterft na maximaal honderdtwintig jaar (Jeanne Calment is de enige mens waarvan vaststaat dat ze langer dan 120 jaar geleefd heeft). Het fortuin van de vermoedelijk rijkste man ter wereld ooit, de keiharde Amerikaanse zakenman John D. Rockefeller, omgerekend in dollars van nu 664 miljard dollar, is nu versnipperd onder talrijke goede doelen (de man was een overtuigd christen en revolutionariseerde de filantropie), nazaten en familieleden. Een groot deel van hun fortuin is nu verdampt. De meeste rijkaards zijn geen filantropen zoals Rockefeller, Gates en Buffett, maar ook de ergste graaier wordt vroeg of laat neergemaaid door de onverbiddelijke zeis van Magere Hein. Kortom: de rijkdommen van de elite komen door de dood weer terecht bij de rest van de bevolking.

Het eeuwige leven
Naarmate de medische techniek steeds beter wordt, komt de realisatie van een droom zo oud als de mensheid zelf steeds dichterbij: het eeuwige leven. Of het nou omstreeks 2045 is, zoals Kurzweil gelooft, eerder of een paar decennia later: op een dag zullen we de geheimen van de fysieke biochemie ontsluierd hebben en in staat zijn deze totaal naar onze hand te zetten. We zullen dat in staat zijn onze biologische levensduur vrijwel oneindig op te rekken. Leeftijden van honderden of zelfs duizenden jaren worden dan de regel.

Rijkdom blijft maar groeien
Als je rijk wilt worden,moet je voor jezelf werken, als je stinkend rijk wilt worden, moet je anderen voor je laten werken. Voor iemand met enkele tienduizenden of miljoenen op de bank is het veel makkelijker een winstgevend bedrijf op poten te zetten dan voor iemand zonder geld. We komen allen naakt, zonder ook maar enig bezit ter wereld. Wie rijke ouders of familieleden heeft,heeft meteen al een voorsprong. De meesten onder ons slagen er in tegen de tijd dat we met pensioen gaan, een vermogen van enkele tien- tot honderdduizenden op te bouwen.

De eeuwige elite
Stel je nu voor dat je omstreeks die tijd nog steeds even jong en gezond bent als nu, maar dan met die honderdduizenden euro’s aan bezit. Door je enorme voorsprong aan kapitaal kan je steeds rijker en rijker worden, terwijl de jongere generaties nooit meer genoeg bij elkaar kunnen sparen. Misschien zelfs dat jouw generatie de laatste generatie is die de onsterfelijkheidsbehandeling kan betalen. Er ontstaat dan een nieuwe elite van supermensen, waartoe toetreden vrijwel onmogelijk is tenzij voor een enkeling. Een nieuwe tweedeling, deze keer biologisch. Maar gelukkig hebben we nog zeker anderhalf decennium om over een goede oplossing voor dit ethische probleem na te denken.