Een kort TED filmpje van minder dan 6 minuten waarin Bastian Schaefer de toekomst van vliegtuigen bouwen bekijkt door de technologie van het 3D printen.
Designer Bastian Schaefer shows off a speculative design for the future of jet planes, with a skeleton inspired by strong, flexible, natural forms and by the needs of the world’s, ahem, growing population. Imagine an airplane that’s full of light and space — and built up from generative parts in a 3D printer.
Bastian Schaefer and a team of designers at Airbus have been imagining the high-concept future of the jet airlplane — in a future with less fuel and more passengers.
Hoeveel jaar zal het duren voordat de eerste 3D geprinte auto`s rondrijden en vliegtuigen rondvliegen?
Veel forenzen zouden er een lief ding voor over hebben om over de voortkruipende file te kunnen vliegen. In de Verenigde Staten is het nu eindelijk zover met de Terrafugia Transition. Nog in 2012 worden de eerste op de weg verwacht. Ook de Nederlandse PAL-V One zal spoedig het luchtruim kiezen.
Ontwerpers van vliegende auto’s richten zich gewoonlijk op het vliegelement, wat doorgaans leidt tot een vliegtuig of helicopter met wielen, of op het rijelement, wat een auto met vleugels of rotor oplevert. De Nederlandse PAL-V heeft nog het meeste weg van een helicopter met wielen, dus valt duidelijk onder de eerste categorie.
De rijdende eenpersoonshelicopter (of vliegende driewieler) PAL-V One zal volgens de fabrikant PAL-V ongeveer 300 000 dollar (plm. 250 000 euro) gaan kosten. Het transportmiddel heeft een maximale actieradius van 560 km en bereikt een maximale snelheid van 180 km/uur. Lachend de ochtendspits voorbij wordt hiermee een eenvoudige zaak. Kortom: dit zou wel eens het ultieme statussymbool voor rijken in de volgepakte Randstad of in Moskou, dat ook al onbegaanbaar is door de vele files, kunnen worden.
Omdat het vliegtuigje lager vliegt dan 1200 m is er geen interferentie met commercieel vliegverkeer en kan de eigenaar dus vertrekken zonder de gebruikelijke luchtvaartbureaucratie (denk bijvoorbeeld aan een vluchtplan indienen). Het vliegtuigje vliegt op benzine.
Een gezinsauto is het vlaggenschip van de Amerikaanse fabrikant Terrafugia niet: er past slechts één bestuurder in de cockpit. Het vliegtuigje heeft ongeveer vijfhonderd meter startbaan nodig om op te stijgen. Op een snelweg moet dat dus in principe mogelijk zijn.
De vliegende auto weegt leeg iets meer dan vierhonderd kilo. In de lucht haalt het rijdende vliegtuigje 185 km/h, op de weg 115 km per uur. In de lucht gebruikt het vliegtuigje ongeveer één liter brandstof per negen kilometer, op de weg rijdt het voertuig 1 op 15.
Niet dat brandstofkosten de trotse bezitter veel uit zullen maken. Het vliegtuigje is uw eigendom voor ongeveer een kwart miljoen Amerikaanse dollar (plm. 180 000 euro). Er is plek gereserveerd voor golf clubs, wat ook duidelijk maakt wat de verwachte doelgroep is voor dit voertuigje.
In een door NASA uitgeschreven wedstrijd bleken twee elektrische vliegtuigen zuiniger te zijn dan zelfs een elektrische auto. Is elektrisch vliegverkeer de oplossing voor onze energie- en milieuproblemen?
Vliegtuigen vaak zuiniger
Vliegtuigen, vooral helicopters, staan bekend als brandstofslurpers. Op sites zoals die van onze collega’s van Cassandraclub wordt geregeld gewezen op de inefficiënte en energieslurpende aard van vervoer per vliegtuig. Peak oil zal snel een einde maken aan deze vervuilende luxe, aldus Cassandraclub. Toch is dit niet het hele verhaal. Grote passagiersvliegtuigen voor lange afstanden, zoals de Airbus A300 of Boeing 737-400 blijken, wanneer volledig gevuld, per passagierskilometer zelfs aanmerkelijk zuiniger te zijn dan personenauto’s (rond de 35 km/l, vergeleken met 20 km/l voor een zuinige benzineauto met alleen de chauffeur). Het allerzuinigste (maar helaas wel onbetaalbaar) is vervoer per trein. Een grote helicopter jaagt er daarentegen meer dan een liter brandstof per kilometer doorheen. Bron: Wikipedia.
Lift en drag Vliegtuigen kennen niet zoals personenauto’s rolweerstand, maar kampen met een ander fundamenteel probleem: lift en drag. Het vliegtuig moet voldoende op worden getild om te blijven zweven, de lift, maar dit betekent een hogere luchtweerstand, drag. Vliegtuigontwerpers zijn dan ook al tientallen jaren bezig met het verzinnen van manieren om de lift/drag verhouding zo hoog mogelijk te krijgen zonder dat andere vliegtuigeigenschappen, zoals bestuurbaarheid of laadvermogen, teveel achteruit gaan. De zuinigste vliegtuigen scoren nu rond de 40:1. Dat wil zeggen dat één kilometer dalen 40 km afstand oplevert. Uiteraard zorgen de propellors van het vliegtuig er voor dat deze daling wordt gecompenseerd. Over het algemeen betekent een lager gewicht ook een lager brandstofverbruik. Eén procent minder gewicht betekent 0,75 procent minder brandstofverbruik.
Vliegtuig vliegt twee keer zo zuinig als auto
Geen wonder dus dat in de luchtvaart lichte en sterke high-tech materialen, zoals koolstofvezels, erg populair zijn. Dit heeft de nodige spin-off richting ruimtevaart, waar gewichtsproblemen zo mogelijk nog belangrijker zijn dan in de luchtvaart.
NASA organiseerde daarom een wedstrijd om het zuinigste vliegtuig ooit te laten ontwikkelen.
De winnaar, de vierpersoons Taurus G4, vloog 320 km in twee uur, waarbij het vliegtuig 8 liter brandstofequivalent gebruikte. Dus per passagier per liter brandstof 160 km afstand. Ter vergelijking: een zuinige personenauto met vier passagiers zou voor dezelfde afstand twee keer zoveel brandstof nodig hebben en dat ook nog bij een veel lagere snelheid. De Taurus G4 klopte zelfs elektrische auto’s met factor twee.
Milieuvriendelijke vliegvakantie?
Nadeel van de Taurus G4 is wel dat het vliegtuig twee cockpits rond de propellor kent in plaats van één er achter. De passagiers zitten dan achter elkaar. Ook is niet iedereen een begenadigd piloot. Aan de andere kant: daarvoor zijn er dan weer automatische geleidingssystemen en ook autorijden is zeer onveilig. Als het lukt deze vliegtuigen ook als grotere modellen uit te voeren en er ook betere en goedkopere batterijen komen, zullen vliegvakanties veel energiezuiniger worden dan nu. Zelfs een fervent hardloper als de webmaster van Cassandraclub zal zich dan vermoedelijk laten overhalen een mooie elektrische vliegvakantie naar de zon te boeken.
New Age liefhebbers geloven in lichtgevende orbs, die op door geesten geteisterde plaatsen rondspoken. De Japanner Sato heeft nu een echte vliegende bolvormige drone ontwikkeld. DE oplossing voor nieuwsgierige journalisten en hulpverleners?
Defensie-ingenieur Fumiyuki Sato liet zijn ronde observatiedrone zien in Tokyo. De holle bol kan door nauwe steegjes vliegen, boven een bepaalde plek blijven rondzoemen, verticaal opstijgen en zelfs over de grond stuiteren. De drone is ongeveer zo groot als een strandbal en is bedoeld voor de nationale Japanse obsessie: foto’s maken.
De bol blijft in de licht door een propellor die door het bolvormige open frame wordt beschermd. De bol kan dus een stootje hebben. Sato en zijn team zijn bezig de drone te vervolmaken, maar denken dat hij in dit stadium al geschikt is bij politieacties, om verkeer te controleren en voor spionagedoeleinden.
Ook zou de bol erg handig zijn om bloedige gijzelingsacties of moordpartijen, zoals door de terrorist Anders Breivik, eerder te kunnen beëindigen en sluipschutters een goed zicht op het doelwit te kunnen geven.
Sato hoopt ook op vreedzame toepassingen, zoals search and rescue (SAR) operaties in rampgebieden. De vliegende bol kan door gebouwen en zelfs door trappenhuizen vliegen. Volgens Sato is het het eerste vliegtuigje in zijn soort. En… wij kennen wel wat journalisten bij het nu opgeheven News Of The World of andere roddelbladen die een moord zouden doen voor een uurtje met dit toestel spelen in het Britse koninklijke paleis.
Heb je het helemaal gehad met de ochtendspits? De Finse visionaire luchtvaartengineer Aki Suokas heeft de oplossing: de FlyNano. Omdat het vliegtuigje zo licht is, heb je er in veel landen geen vliegbrevet voor nodig. Wel een duikpak en een zwemdiploma…
De FlyNano is een watervliegtuigje dat geheel bestaat uit extreem lichte koolstofvezel, wat het lage gewicht verklaart. Er zijn twee versies: op elektriciteit en op benzine. De elektrische versie heeft een 20 kW motor. Het bereik is 40 km (elektrisch) tot 70 km (benzine). De minimum snelheid is 70 km/h, de maximumsnelheid het dubbele. Het vliegtuigje kost 25.000-27.000 euro af fabriek exclusief BTW. Ongeveer evenveel als het gemiddelde blik op de weg.
Kortom: wij weten het wel als forens. Koos Spee, van boven!