De verschillende stadia in het omvormen van Mars in een aardachtige planeet. Bron: Wikipedia

Is het ethisch verantwoord Mars te terraformeren?

Een tweede aarde. Een tweede plek onder de zon waar we zonder zuurstofflessen of drukkoepels een ommetje kunnen maken. Maar… is dat wel ethisch verantwoord, vragen sommigen zich af.

We moeten onze wieg verlaten
De aarde is de wieg van de mensheid,maar de mens moet niet voor altijd in de wieg blijven, zo zei de Russische ruimtevaartvisionair Tsiolkovski al een eeuw geleden, toen de eerste moeizame proefvluchten met vliegtuigen plaatsvonden. Wat hebben we er aan als we gedetailleerde kennis hebben van onze buurplaneten, als er op een dag geen mensen op kunnen rondlopen en leven?

De verschillende stadia in het omvormen van Mars in een aardachtige planeet. Bron: Wikipedia
De verschillende stadia in het omvormen van Mars in een aardachtige planeet. Bron: Wikipedia

Naast de aarde slechts twee plekken in het zonnestelsel waar we kunnen overleven
Leven op andere planeten is echter levensgevaarlijk. We kunnen zonder kunstmatige atmosfeer en bescherming tegen straling niet overleven. Als deze systemen ook maar voor enkele minuten haperen, zijn de kolonisten reddeloos verloren. Er zijn twee plekken die met minimale aanpassingen door aardlingen bewoond kunnen worden: Venus, op een hoogte van zestig kilometer boven het verschroeiend hete oppervlak (wel moeten kolonisten dan in een eigen zuurstofatmosfeer leven en hun leven zwevend doorbrengen) en rond de evenaar van Mars, waar de temperaturen vergelijkbaar zijn met die in hartje Antarctica.

Mars als lusthof
Het zal in de toekomst technisch mogelijk zijn om Mars in een voor mensen leefbare wereld te veranderen. Het recept: verander de dunne koolzuuratmosfeer in iets dat wij kunnen ademen en maak de dorre oppervlakte van Mars bewoonbaar voor aardse planten. Dit proces staat bekend als terraforming. Maar moeten we dat wel willen?

Is er leven op Mars?
Op dit moment is niet bekend of er leven op Mars bestaat. Dieper in de planeet bestaan er omstandigheden waarin aardse levensvormen (extremofiele rotsbacteriën en archaeae)  het zouden kunnen uithouden. Recente ontdekkingen – van warme plekken en van vocht – maken het waarschijnlijker dat er een vorm van leven op Mars bestaat. Zolang we dit leven nog niet onomstotelijk vast hebben gesteld blijven het uiteraard speculaties.

Hebben we het recht het inheemse leven op Mars te vernietigen?
Gesteld dat Mars een biosfeer heeft, dan is het terraformeren van Mars uiteraard desastreus voor de Martiaanse levensvormen. Mars terraformeren komt dan neer op het uitroeien van een compleet planetair ecosysteem met waarschijnlijk unieke eigenschappen. In dat geval zal de menselijke aanwezigheid op Mars beperkt moeten blijven tot enkele kleine kolonies met een drukkoepel, aldus sommigen.

Martianen vermoedelijk grotbewoners
De meest waarschijnlijke verblijfplaats voor Martiaans leven is onder de grond. Grotten zijn in veel opzichten de ideale verblijfplaats voor kolonisten. Ze zijn makkelijk af te sluiten en warm te stoken, ook bieden ze een goede bescherming tegen de dodelijke kosmische straling. Helaas zijn dat nou net ook de eigenschappen die grotten een waarschijnlijke verblijfplaats maken voor Martiaans leven. Vinden we in deze grotten leven, dan kunnen we beter alleen op de oppervlakte blijven.

Mars als geologisch natuurreservaat
Ook als Mars levenloos is, is er veel voor te zeggen om deze unieke maagdelijke omgeving zoveel mogelijk intact te laten. We hebben al veel schade aangericht aan deze planeet, dus kunnen we dat beter achterwege laten bij andere planeten. Wat als we Mars respecteren als levenloos natuurwonder?

Risico op besmetting van Mars met aards leven
Al sinds het Ruimteverdrag van 1967 worden alle ruimtevaartuigen nauwlettend gesteriliseerd om besmetting te voorkomen. Met reden. Als aardse bacteriën Mars koloniseren, zullen we nooit weten of het leven op aarde en Mars een gemenschappelijke oorsprong heeft, bijvoorbeeld. Ook kunnen aardse  bacteriën vernietigende effecten hebben op het leven op Mars. Bovendien is er natuurlijk het risico dat Martiaans leven de aarde besmet.

Much ado about nothing
Persoonlijk ben ik van mening dat het leven op Mars, als het al bestaat, niet bijster veel voor zal stellen. Uiteraard zullen we er voor moeten zorgen dat er zoveel mogelijk monsters van het leven op Mars behouden blijven; we kunnen zelfs denken aan meerdere microbiële reservaten van enkele vierkante kilometers (alhoewel reageerbuisjes ook heel aardig zullen werken). Zo zou je de uitgedoofde vulkaan Olympus Mons als Martiaans natuurgebied aan kunnen wijzen. Met zijn hoge top van 25 km boven het Marsoppervlak zullen de omstandigheden hier ook na terraforming erg Marsachtig blijven. Vinden we meercellig leven, dan moeten we inderdaad voorzichtig zijn. Wat denken jullie?

Zie ook:
Mars, de volgende stap van de mensheid?
Video: Mars, van rode naar groene planeet (123)

Bron: 
Universe Today

24 gedachten over “Is het ethisch verantwoord Mars te terraformeren?”

  1. Peer Polderman

    Een open deur maar toch: we zijn niet in staat zorgvuldig met onze eigen aarde om te gaan. De vraag of het ethisch is Mars te koloniseren, is dan ook niet besteed aan de mensheid; alles voor het snelle gewin uiteindelijk.

    En mochten we ooit daar gaan zitten, dan zal door de noodzaak van het overleven alle goed bedoelde convenanten niet meer relevant zijn.

        1. Als we over een miljard jaar nog bestaan en we zijn hier nog steeds, dan zullen we wel ondergronds leven en dan is de diepzee droog gekookt.

  2. Wat heb je aan steden onder water als de aarde explodeert :)
    Ik ben het met Mike eens, en zie wel heil in een tweede planeet. Dit vergroot de overlevingskansen van onze soort.

  3. Als er al leven is dan is het waarschijnlijk zeer primitief en goed verstopt. Vergelijkbaar met de bacteriën die diep in de aardkorst leven. Maar gezien het voor leven bijzonder onaangename klimaat lijkt het me eerder een totaal dode planeet. Tevens is terraforming pas een vraagstuk over tientallen tot duizenden jaren als de beschaving zover is om zo’n giga project te kunnen ondernemen. Terraforming zal waarschijnlijk inhouden dat het er minder onaangenaam wordt. Dat de temperatuur iets toeneemt en de permanente poolkappen plus andere bevroren vloeistoffen en gassen weer in de atmosfeer terechtkomen. Verder dan enkele procenten van onze aardse druk zal men niet komen en verder dan onze nachtelijke wintertemperaturen ook niet. Misschien in een enkel beschutte vallei op de evenaar net even boven nul in de zon. En misschien dat men zeer ver in de toekomst er kometen en ander water bevattend ruimte puin naar Mars toe kan sturen. Maar de benodigde hoeveelheden zijn zo enorm en de vrijgekomen energie bij de inslagen ook dat het nog maar de vraag is of men dit ooit zal doen. Meer waarschijnlijk is het dat men drukkoepels aanlegt en daarnaast in ruimteschepen woont.

  4. Wat als een prive organisatie morgen vertrekt, met 100 mensen totaal onverwacht en 4 maanden later laten ze weten:…

    “mars is nu van ons. Niemand is hier verder welkom. Additionele kolonisten worden bij aankomst gearresteerd en opgesloten in een gevangenis op Deimos. Mars is verder onafhankelijk.”

    Wat dan?

    Bestaan er in de huidige wetgeving theoretische fundamenten voor minderheden, groepen, landen die mars, een stuk van mars, een asteroide of een klein maantje ‘claimen’ als exclusieve kolonie?

    Mijn punt is simpel – als iemand daadwerkelijk vertrekt naar Mars, dan heeft niemand er een zier mee te maken. Ze vertrekken, stichten een kolonie, bemoei je er verder niet mee.

    De vraag:

    “Is het ethisch verantwoord Mars te terraformeren?”

    is derhalve een volstrekt belachelijke vraag. Het gaat nergens over. Het woord “ethisch” wordt hier alleen maar gebruikt om te vragen

    “moeten we mensen verbieden om naar Mars te vetrekken, daar een kolonie te stichten, en als mensen het toch proberen, hoe houden we ze tegen en/of straffen we zo?”

    Dat is wat het artikel eigenlijk suggereert. En iedereen weet dat dat laatste niet gaat gebeuren. Als het kan, dan gebeurt het.

    Non-issue.

  5. Als er bacteriën zijn dan zal zullen deze baat hebben bij terravorming. Ons doel: Ons voortplanten en verspreiden en alles wat er is bevolken. Dit hele zonnestelsel, het is allemaal van ons, wij mensen! Van mij mogen gewoon alles uitbuiten en volbouwen met steden en fabrieken. Alleen er sprake is van een complex biologisch ecosysteem dan kun je er maar beter vanaf blijven. De enige plek naast de aarde in ons zonnestelsel, waar ik de kans groot schat dat er een ecosysteem is dat is Titan. Maar vind het daar persoonlijk toch iets te koud om te gaan wonen brrr. Als we ooit ik kans krijg zou ik wel op een geterravormed Mars willen wonen.

  6. Over het steriliseren van ruimtevaartuigen: gezien de hoeveelheid Martiaanse meteorieten op Aarde is het goed mogelijk dat het omgekeerde ook gebeurt, en dat er zo Aardse bacterien Mars levend bereikt hebben. Kennelijk konden deze zich niet delen of zich zelfs aanpassen.
    Los daarvan, als er geen leven op Mars is lijkt het me een geweldig experiment om er bacterien uit te zetten en de ongetwijfeld snelle evolutie te observeren (als ze wel blijven leven). Gesynthetiseerd leven is een alternatief.
    Als er onafhankelijk leven bestaat zou dat allereerst nauwkeurig onderzocht moeten worden. Maar op termijn ben ik dan toch voor terraforming, omdat het erg belangrijk is dat de mensheid niet op 1 plek blijft zitten.

    1. Lennart, je hebt hier een goed punt. Wellicht is eventueel bacterieel leven op Mars oorspronkelijk van de Aarde afkomstig. DNA analyse zou dit snel kunnen uitzoeken. Ik zag laatst wel een discovery documentaire waarop proeven werden gedaan met hoge snelheids kogels waarin bacterien zaten om te kijken of die een inslag met meteorietsnelheid konden overleven. De resultaten waren niet echt gunstig om het eufemistisch te zeggen…
      Los hiervan zou Mars, of de Maan, een mooie plek zijn om proeven te doen met assemblers oftewel nanorobots. Dit zijn moleculaire robots (analoog met bacterien en eencelligen) die zichzelf kunnen vermenigvuldigen en die je allerlei nuttige taken kunt laten doen om bv metalen te winnen. Binnen afzienbare tijd moet de techniek ver genoeg gevordert zijn om deze te maken.

  7. ik denk dat een planeet of maan terraformeren relatief eenvoudig is, en noodzakelijk, we moeten ons verspreiden! ik zou beginnen met grote waterrijke kometen te zoeken en die te laten neerstorten op hemellichamen tot de vereiste hoeveelheid water is bereikt, vervolgens krijg je door verdamping vanzelf een atmosfeer, dan heb je al veel, je kan dan met grote plastic koepels gewoon de inadembare lucht ter plaatse houden, de atmosfeer buiten zorgt voor “luchtdruk” en een meteoorschild, op deze manier kan je met lichte constructies (dus goedkoper) een grote leefruimte maken, later kunnen meerdere constructies aan elkaar gekoppeld worden en voor je het weet kan je overal op de planeet ademen, om zo de maan te terraformeren moet volgens mij op enkele decennia kunnen, dus ik zou zo zeggen begin er maar aan!! want als we nog wat langer wachten zullen anderen (lees Chinezen) er wel aan beginnen, als er ooit een komeet neerstort op de Maan zal dat geen toeval zijn!!    

  8. Constant vloeibaar water op mars, dieper ondergronds, behoort tot de mogelijkheden. De valversnelling is daar 3,74 m/sec, 2,623 keer lager dan die op aarde (9,81 m/sec). Een waterkolom van tien meter op aarde, geeft een druk van 1000 millibar, een waterkolom op mars moet dus 2,623 X 10 = 26,23 meter hoog zijn, om diezelfde druk op te bouwen. Er is onomstotelijk bewezen, bevroren water op het oppervlak aangetroffen. Water verdeelt zich onder invloed van zwaartekracht, gelijkelijk horizontaal op en in dit geval onder het landoppervlak van mars. Hoe dik de ijskorst op mars werkelijk is weet eigenlijk niemand, maar omdat de korst bijna geen beweging kent, moet deze over grote landoppervlakken verspreid daarom een dikke, gasdichte schil zijn gaan vormen. De kern is nog actief en gedeeltelijk gesmolten. Vanuit dieper gelegen gebieden moeten vulkanische gassen zich hebben opgehoopt, direct onder de ijskorst. Deze vormen dan een warmte isolerend drukfront, tussen het ijs van de korst en het overige grondwater. Aan de oppervlakte is een hoge zuurgraad gemeten van de voormalig waterrijke omgeving, wat weer overeenkomt met in de diepzee op aarde aanwezige heet water bronnen. Vulkanische activiteiten zijn er voorzover we weten niet meer op mars, maar zure gasbellen kunnen in het ijs zelf zijn opgeslagen en achtergebleven in het milieu daar. Ook heeft men methaan concentraties aangetroffen, die kunnen duiden op levensvormen. De heetwaterbronnen op aarde bevatten thermofiele levensvormen, van waaruit in de loop der tijd, het leven zoals we dat hier op aarde kennen heeft ontwikkeld. Ook hebben we hier grote ondergrondse watervoorraden aangetroffen in ruimten, diep onder het landoppervlak. Bij de 2,6 keer lagere zwaartekracht op mars, moet de draagkracht van het plafond van dergelijke waterreservoirs, veel grotere, met vloeibaar water gevulde ruimten mogelijk maken. Ik denk daarom dat een mogelijke evolutie van leven op mars, net zo lang heeft kunnen plaatsvinden als die op aarde. Volkomen beschermd tegen straling en de omstandigheden op het oppervlak. Het leven daar moet dan wel een vervanger van zonlicht gevonden hebben, maar dat is ook het geval bij de thermofiele vormen die men hier in de diepzee aantreft. Op de vraag of het ethisch verantwoordt is om mars te terraformeren, kan daarom alleen antwoord gegeven worden, als we zeker weten dat zich ondergronds geen leven bevindt, met zelfs mogelijk intelligentie en van daaruit eventueel zelfs culturen. Tsja, wie weet…. :)
    Voorzichtig boren dus. :(

  9. laten we deze discussie nu maar overslaan. Nog nooit heeft men op de aarde rekening gehouden met anderen laat staan dat we dat doen met enkel cellige wezens (bacterien).
    denk maar aan verovering van Amerika en nu weer de islam. Gewoon doen en Islamieten nooit toelaten.

Laat een reactie achter