Op dit moment is er in de westerse wereld meer waardering voor nomaden dan voor boeren. Westerlingen zien nomaden als spannend, avontuurlijk en moedig. Nomaden zijn vrijheidslievende mensen, die zich niets gelegen laten liggen aan het gedrag van onderdrukkende regimes. Deze beeldvorming komt niet helemaal overeen met de werkelijkheid. In feite zijn het nomaden, en mensen die denken als nomaden die de grootste slachtingen en ellende in de geschiedenis van de mensheid hebben aangericht.
De brave veehouder Abel versus de kwaadaardige boer Kaïn
De culturele vooroordelen over de nomaden als superieur aan de boeren, hebben hun oorsprong in de zeer bloedige Indo-Europese invasie van duizenden jaren terug. We kunnen de herkomst hiervan terugvinden in het Bijbelse scheppingsverhaal, waarin de stamvader van de mens, Adam, en de oermoeder Eva, twee zonen kregen: Kaïn en Abel. Kaïn werd boer, Abel werd veehouder. In het Bijbelverhaal weigerde de oppergod Jahweh het offer van Kaïn en accepteerde het offer van Abel. Uit woede wegens deze afwijzing door God, volgens het verhaal, vermoordde Kaïn zijn broer Abel. Ook later trekt de Bijbel steeds partij voor de veehoudende nomaden in conflicten met boeren.
In werkelijkheid ging het in de geschiedenis heel anders dan in dit verhaal. En zijn het juist de nomaden die boeren bij bosjes afslachten. Waarom zijn nomaden zo agressief? Het antwoord op deze vraag heeft veel te maken met de leefwijze van de nomaden en de manier waarop de nomadische samenleving in elkaar zit. Noodgedwongen, kunnen we wel zeggen, ontwikkelen nomaden een bepaalde mentaliteit die nodig is om hun levensstijl zo goed mogelijk te kunnen voeren.
De parasitaire leefwijze van de nomaden
Nomaden zijn bijna altijd veehouders. Er zijn gevallen bekend van nomaden die gewassen in gingen zaaien en dan is er een paar maanden later gingen oogsten, maar deze vormden een historische uitzondering. De wereld van de nomaden bestaat uit hun kudde en hun stam. Nomaden maken zich niet heel erg druk om het land waar ze hun vee laten grazen. Zodra het land kaal gegraasd is, is trekken ze verder. Bezittingen, behalve hun vee en hun geld, interesseren ze niet. Die kunnen ze immers niet meenemen.
Nomaden bouwen dus niets op. Per saldo is hun levensstijl parasitair. Ze leggen een zware druk op het lokale ecosysteem waardoor dat zich uiteindelijk ontwikkelt tot een woestijn. Nomaden zijn ook militaristisch. Als herders zijn ze gewend om te bewegen, en om conflicten gewapenderhand uit te vechten. De stap van het zwerven naar een nieuw stuk nog onbegraasd land, naar het verjagen van anderen, en het gebruiken van geweld, is klein.
Verwoestijning in de Sahara niet veroorzaakt door klimaatverandering, maar veroorzaakt door nomaden
Ten zuiden van de Sahara ligt een strook land, waar weinig neerslag valt. Dit land is begroeid met gras en andere droogtebestendige gewassen. Dit land staat bekend als de Sahel, afgeleid van het Arabische sahil, kust. In het Arabische spraakgebruik is de Sahara een soort zee, waar karavanen van handelaren en nomaden doorheen trekken. De Sahel vormt als het ware de grens van deze zee van zand en rotsen.
De bevolking in de Sahel groeit explosief. In de ogen van de nomaden is een familie net als een veestapel: hoe groter, hoe beter. Immers, een grotere familie betekent meer krijgers om tegen andere stammen te vechten en meer zonen om vee te hoeden.
Vrouwen hebben in deze regio weinig te vertellen en hebben weinig toegang tot anticonceptiemiddelen. Wordt een familie te groot, dan splitst de stam zich gewoon in tweeën. Ze voelen daarom geen enkele noodzaak om hun bevolking binnen de perken te houden. Het gevolg is, dat de grootte van de kudde veel hoger wordt dan het land in de Sahel aankan.
Zandstormen vegen de bodem schoon, waardoor de rotsbodem bloot komt te liggen en de verwoestijning een feit is. De reden voor de conflicten in het noorden en midden van Nigeria is dat de nomaden uit de Sahel nu naar het zuiden trekken, omdat hun grote kudden de Sahel hebben kaalgevreten.
Vaak worden klimaatsveranderingen als reden aangegeven waarom de Sahara steeds meer groeit. In werkelijkheid is er de laatste jaren meer regen gevallen in de Sahel[1]. Dat is ook logisch. Tijdens het Plioceen, toen het CO2 gehalte in de lucht gelijk was aan nu, was de Sahara veel kleiner dan nu. Willen wij de verwoestijning in de Sahel stoppen, dan moet de nomadische levensstijl uitgeroeid worden. Alleen dan zullen we erin slagen om de Sahel te vergroenen en de woestijn terug te dringen.
Boeren zorgen voor hun land en voor de aarde
Bij boeren is dat natuurlijk anders. Een boer kan geen landbouwgrond uit het niets vandaan toveren. Meer kinderen betekent meer mensen waaronder het land verdeeld moet worden. En dus dat de familie armer wordt, tenzij kinderen wegtrekken. Het is voor de boer ook duidelijk direct lonend om zijn land te verbeteren. Immers, de boer kan niet vertrekken. Boeren doen daarom hun best om de grond in een zo goed mogelijke conditie te houden en de vruchtbaarheid van hun land te vergroten. Het gevolg is dat landen waar boeren op een verstandige manier met hun land omgaan, de meeste, groeien in welvaart.
Modern kapitalisme is ook een nomadische levensstijl
Je ziet dat bij moderne kapitalisten, vooral financiële firma’s uit Wall Street en de Londense city de rest van de wereld wordt gezien als groot braakliggend terrein. Een terrein dat ze ongestraft kunnen kaal grazen en leegplunderen. Deze roofkapitalisten bouwen niet op. Ze zuigen uit. Hun personeel, klanten, het land dat zo naïef is om deze sprinkhanenplaag onderdak te bieden, de rechtsstaat. Net als nomaden, trekken zij weg als er niets meer te verdienen is, en een land compleet leeggeroofd is. De werkelijke strijd in deze wereld is de strijd tussen globalisten en nationalisten, met andere woorden de strijd tussen de roofzuchtige nomaden en de boeren.
China, een land van boeren
De Chinezen zijn een volk van boeren. De kern van de Chinese samenleving en de Chinese mentaliteit zijn ontstaan door de rijstteelt. Dit maakt Chinezen harde, taaie werkers, die veel respect hebben voor wetten en uitgesproken lange termijn denken. Anders dan de mentaliteit van de Amerikaanse roofkapitalisten, streven de Chinezen naar duurzame welvaart. Dit proberen zij vooral met vreedzame middelen te bereiken. Op dit moment lopen de spanningen tussen de westerse wereld en China op. China wordt in de westerse media vaak op een negatieve manier belicht. Ondanks deze propaganda, kunnen we zien dat de Chinese invloed in de rest van de wereld is gegroeid zonder dat daarbij ook maar één dode is gevallen. Ter vergelijking: de oorlogen van de Amerikanen in het Midden-Oosten hebben tot honderdduizenden doden geleid.
In het binnenland is het Chinese regime bij tijden bruut. Denk bijvoorbeeld aan de harde manier waarop Falun Gong aanhangers, Tibetanen en Oeigoeren worden behandeld. Maar in het buitenland gaat China zachtzinnig te werk. Meer door middel van intimidatie en economische sancties dan door militair geweld
Als westerling spijt het mij te moeten zeggen, maar China laat duidelijk zien beschaafder te zijn dan wij. De Chinese leiders begrijpen beter dan wij hoe gevaarlijk roofkapitalisme is en hoe belangrijk het is om de wereld te zien als een boer, in plaats van als een roofzuchtige, parasitaire nomade.
Bronnen
Alle westerlingen zijn toch geen Amerikanen?
In de Bijbel wordt er ook gewonnen van nomaden die amalekieten heetten.