Als je onzinnige regels als het Bouwbesluit naast je neer kan leggen, ontstaat een explosie van creativiteit. Maak hier kennis met de geestesproducten van tien uitvinders, die het concept minihuisjes wel tot een heel extreem uiterste verkennen.
Niet ieder ontwerp zal iedereen aanspreken. Maar na het bekijken van deze video is je begrip over wat een bewoonbaar huis inhoudt, waarschijnlijk een stuk uitgebreid. De nadruk in het filmpje ligt op ronde vormen. Want waar in de natuur kom je blokkendozen tegen?
Abod Shelter minihuisjes
Het ontwerp Abod van Abod Shelters is erg geschikt voor vluchtelingen in tropische gebieden. Voor een bedrag onder de vijfduizend euro kan een familie onderdak vinden in een volwaardig, klein huis.
Het ontwerp, afkomstig van Abod Shelter uit Zuid Afrika, is veelzijdig en kan ook met andere huisjes in grotere eenheden worden gecombineerd. Zowel voor onderdak, als voor klinieken en werkplaatsen. Omdat het ontwerp uit lichte golfplaten bestaat, is het makkelijk te transporteren. Je kan een compleet dorp op een vrachtwagen laden. Dat gebeurt ook geregeld. Het ontwerp is namelijk redelijk gewild, tot in Tanzania en Ghana toe.
Prettig aan dit ontwerp is ook, dat het lang mee gaat en onderhoudsvrij is. De bouw kan door redelijk handige ongeschoolden plaatsvinden. Dus heb je een ton op de bank en wil je je inktzwarte karma verbeteren, dan is dit dé oplossing.
Abod minihuisjes kunnen in een dag door een groep vrijwilligers worden gebouwd. De golfplaten constructie maakt het ontwerp minder geschikt voor buiten de tropen. Bron/copyright: Abod
Nadeel van dit ontwerp is de lawaaiigheid, als er een zware tropische moessonregen over de golfplaat roffelt. Mogelijk is dit met een strodak op te lossen. Al is dat in de tropen een bron van ongedierte.
De thermische isolatie is natuurlijk ook vrij karig, maar dat is in de tropische gordel in Afrika doorgaans minder een probleem. De witte lak voorkomt oververhitting in de brandende zon.[1]
Hier in Europa daalt de bevolking, of blijft dezze gelijk, maar Europa, Rusland, Japan en China vormen hiermee een uitzondering in de wereld. In zuidelijker streken, vooral in Afrika onder de Sahara, explodeert de hoeveelheid mensen. Zo wonen er in het kleine land Uganda in 2050 meer mensen dan in Frankrijk en Duitsland bij elkaar.
Afrika zal in 2050 dan ook een veel grotere rol spelen dan nu, mogelijk zelfs een grotere rol dan het veel kleinere Europa. Europa is vruchtbaar en dichtbevolkt, maar in Afrika worden nu zoveel mensen geboren, dat de bevolking van Afrika naar schatting ver over de twee miljard heen zal gaan, drie keer die van Europa.
Afrika is een enorm continent, zoals hier goed te zien is. De kans is groot, dat in 2050 het belang van Afrika, met twee miljard inwoners, dat van Europa gaat overschaduwen. Bron: NASA
NB: dit zijn ramingen voor 2050 die uitgaan van een wereld die niet veel zal verschillen van nu. De combinatie van een explosieve technologische ontwikkeling met een sterke bevolkingsgroei is uitermate gevaarlijk. De komende dertig jaar worden erg spannend en zullen vermoedelijk de geboorte van kunstmatige intelligenties die slimmer zijn dan mensen met zich meebrengen. Ook zullen er meer conflicten uitbreken. We zullen, om een Chinese uitdrukking te gebruiken, interessante tijden meemaken. De vraag is daarmee, hoeveel deze voorspellingen waard zullen zijn na bijvoorbeeld massamigraties en vernietigende wereldoorlogen.
Voor veel mensen en politici is de ebola-epidemie die in 2014 in West Afrika explodeert, een ver van mijn bed show. Een niet alleen onmenselijk, maar ook kortzichtig standpunt, zo blijkt uit een recente wiskundige analyse.
Met bloed gevulde blazen zijn een veel voorkomend symptoom van deze uiterst agressieve virusziekte.
Ebola in het kort
Het virus dat de ebola haemorrhagische koorts veroorzaakt is de meest voorkomende en ook dodelijkste variant van de familie der filovirussen. Het virus is in meer dan 50% van de besmettingen dodelijk. De ziekte heeft een incubatietijd van enkele dagen tot drie weken en begint met een zware hoofdpijn en koorts. Het virus is gelukkig pas besmettelijk na de incubatietijd, als de eerste symptomen zich openbaren. Het extreem agressieve virus begint vervolgens de weefsels van de patiënt af te breken, waardoor het lichaam langzamerhand in een bloederige pap verandert. Het virus wordt overgedragen door huidcontact en via alle lichaamsvloeistoffen. Het virus kan enkele weken overleven buiten het lichaam. Vermoed wordt dat het virus van oorsprong bij vruchtenetende vleerhonden, een familie van vleermuissoorten, voorkomt en hier zijn reservoir kent.
Epidemiologie. Links het totaal aantal besmettingen, rechts, het meest inzichtelijk, de nieuwe besmettingen per week. Let op de steile lijn omhoog in Liberia.
De ebola-epidemie van 2014
Eind 2013 werd het eerste sterfgeval van de huidige ebola-epidemie vastgesteld in het West-Afrikaanse land Guinee. In de maanden daarna verspreidde het zich over buurlanden Liberia (nu het zwaarst getroffen door de epidemie) en Sierra Leone. De ziekte lijkt nu ook overgeslagen te zijn op Senegal en Nigeria. De mortaliteit lijkt langzaam af te nemen: van meer dan 60% daalt deze nu tot rond de 50%. Hoewel de snelheid waarmee het virus muteert slechts 1% is van die van het welbekende influenzavirus, lijkt het er dus op dat varianten met een lagere mortaliteit zich nu ontwikkelen. Op het eerste gezicht lijkt dit een goed ding. Het gevaar is wel dat patiënten langer de gelegenheid hebben anderen te besmetten, wt de epidemie veel dodelijker maakt. Tot het moment van verschijnen van dit artikel (16 september 2014) neemt het aantal ziektegevallen exponentieel toe, vooral in het chaotische Liberia. In buurland Sierra Leone, waar de gezondheidszorg beter ontwikkeld is, is de exponentiële groei afgevlakt en in Guinea is de groei stabiel – ongeveer net zoveel nieuwe besmettingen als sterfgevallen en genezingen. In Liberia is het aantal klinieken ontoereikend om de ebola-epidemie te stoppen.
Wiskundige analyse: 70.000 tot 200.000 extra slachtoffers einde 2014
Epidemiologen Nishiura en Cowell analyseerden de verspreiding van ebola in de eerste maanden van 2014 en kwamen tot onheilspellende conclusies[1]. Volgens hen kan de epidemie uitgroeien tot 70.000 tot 200.000 nieuwe gevallen einde 2014, in het ergste geval. De besmettingsfactor ligt namelijk ruim boven 1: elke geïnfecteerde besmet gemiddeld meer dan 1 persoon.
Complicerende factor is de toenemende chaos in enkele omliggende landen. In Nigeria is een burgeroorlog aan de gang van het leger tegen de islamitische Boko Haram terroristen die nu grote delen van het noordelijke grensgebied met Kameroen in handen hebben. De gezondheidszorg in dit gebied ligt plat; gecombineerd met de enorme vluchtelingenstromen een ideale omgeving voor het ebolavirus om zich te verspreiden. Een uitbraak in Nigeria zou daarmee een grote ramp betekenen. Kortom: op het gevaar dat er middelen verspild worden, moet nu grootschalig ingegrepen worden, vooral in Liberia en Sierra Leone.
Een interessante TED Talk over Afrika en het internet. Momenteel gaat Afrika door de internetrevolutie heen en hierbij heeft het de nodige hobbels te nemen. Hier een inkijk in hoe Afrika dit zelf oplost op een open source manier. :)
Tech communities are booming all over Africa, says Nairobi-based Juliana Rotich, cofounder of the open-source software Ushahidi. But it remains challenging to get and stay connected in a region with frequent blackouts and spotty Internet hookups. So Rotich and friends developed BRCK, offering resilient connectivity for the developing world.
Juliana Rotich is the co-founder of Ushahidi, open-source software for collecting and mapping information — and of iHub, a collective tech space in Nairobi, Kenya. She is a TED Senior Fellow.
Een inspirerende TEDx Talk uit Amsterdam. Peter Westerveld laat in deze presentatie laat zien hoe ze hele stukken woestijn in Tanzania aan het hergroenen zijn door een aantal simpele technieken om water te oogsten en de grond in te laten infiltreren toe te passen. Op het moment dat de vegetatie rond de Kilimanjaro weer terug is voorspelt hij dat er ook weer neerslag op de top zal vallen zodat de berg zijn karakteristieke witte top terug zal krijgen. Hieronder het hele verhaal waarin hij de simpele technieken om de grote problemen van woestijnvorming op te lossen duidelijk uitlegt.
Het lijkt erop dat de technieken tot grootschalig ecosysteem herstel inmiddels op vele plaatsen actief worden uitgerold. Is er reden tot optimisme?
Heeft de Kilimanjaro over een aantal jaren haar karakteristieke witte top weer terug door de woestijn rondom de berg te herstellen tot functioneel ecosysteem?
Waarom stuurt de VS troepen naar Uganda om een obscuur rebellenleger op te ruimen? Waarom stuurt Japan militaire adviseurs naar Zuid-Soedan? Terwijl de wereld zich met de financiële crisis bezig houdt, worden de echte zaken gedaan in Zuid-Soedan en Kenia. Geen wonder. Zuid-Soedan bevat zeer veel olie en volgens hardnekkige geruchten zou het niet alleen in dit jonge land, maar ook in Kenya en Uganda, ja in heel Oost Afrika wel eens kunnen uitpuilen van de olie…
Peak oil maakt OPEC steeds machtiger
Aardolie, het moge duidelijk zijn, wordt snel schaarser. De productie van het onaangename stroperige goedje piekte in de VS al rond 1970 en het ene na het andere olieproducerende land bereikte zijn Hubbert Peak. OPEC-lid Indonesië is sinds kort een netto olie-importeur. De grootste overgebleven olieproducenten zijn fundamentalistische dictaturen en de vroegere aartsvijand van de VS, Rusland.Volgens sommige waarnemers is de economische crisis mede veroorzaakt door de snel oplopende energiekosten.
Zuid-Soedan onafhankelijk na zware genocide
Grotendeels verborgen voor de wereld vond in de jaren tachtig en negentig in Soedan één van de wreedste genocides in de geschiedenis plaats: de oorlog van het islamistische, door de nakomelingen van Arabische slavenhalers gevormde regime in Khartoum tegen de christelijke en animistische Nuer, Nuba en Dinka in het zuiden. Naar schatting zijn hierbij rond de twee tot drie miljoen Zuid-Soedanezen uitgemoord door het regime in Khartoum (naast barbaarse praktijken als slavernij en massale verkrachtingen).
De islamisten konden ongestoord hun gang gaan met het afslachten van de zwarte bevolking. Links had het te druk met protesteren tegen kruisraketten en rechts met de zieltogende Sovjetunie, tot het regime in Khartoum in 1992 de fout beging de Iraakse dictator Saddam Hussein te steunen bij zijn inval in Koeweit. Dit zette hem op de radar van de olielobby en dus Bush sr.
Dit isoleerde het regime. Ook kreeg het verzet steeds meer steun van Israël en buurlanden Ethiopië, Eritrea en Uganda. Hierdoor werd het regime gedwongen een vreedzame oplossing te zoeken. De burgeroorlog eindigde enkele jaren na de eeuwwisseling, daarna snel gevolgd door de bekende slachtingen in Darfur. Er loopt nu een internationaal arrestatiebevel tegen de verantwoordelijke leider, Omar Al-Bashir, wegens oorlogsmisdaden.
9 juli 2011 werd na een vrijwel unanieme stemming voor onafhankelijkheid, Zuid-Sudan een onafhankelijk land. Hopelijk is hiermee het lijden voorbij voor de zwaarbeproefde Zuid-Soedanese bevolking.
Een nieuwe pijpleiding om immense hoeveelheden aardolie af te tappen, verklaart zowel de Keniaanse inval in Somalië als de Amerikaanse, Japanse en Chinese interesse.
Amerikanen bestrijden rebellenbeweging…
Ook buurland Uganda kampt met een uiterst onaangenaam groepje, de Lords Resistance Army (LRA), weinig verrassend gesteund door het regime in Khartoum. Deze gewapende sekte, die een bizarre mengvorm van christendom en animisme praktiseert (al wordt zelfs dat betwijfeld), maakt gebruik van kindsoldaten, ontvoert kinderen als seksslavinnen en terroriseert het noordoosten van Uganda. De sekte claimt op te komen voor het lokale Acholi-volk, maar ook de Acholi’s zelf hebben zwaar te lijden van hun terrorisme.
Oktober 2011 kondigden de Amerikanen aan, een brigade naar het grensgebied te sturen om te helpen de LRA uit te schakelen. De opgegeven redenen hiervoor zijn de genoemde inderdaad zeer ernstige mensenrechtenschendingen. Inderdaad is Obama er al sinds 2009 mee bezig om hier budget voor vrij te maken. Wat de motivatie van de Amerikanen ook is: het opruimen van deze groep zal een weldaad zijn voor de Noord-Oegandezen.
Wegens pijpleiding en grote olievoorraden in Uganda en Kenia
Hier is naast humanitaire en electorale overwegingen, ook een goede strategische reden voor. Er zijn namelijk vergevorderde plannen voor een oliepijpleiding van Zuid-Soedan door Kenia naar zee. Deze loopt volgens plan vlak langs het deel van Uganda waar de terreurbeweging actief is.
Er doen in het oliewereldje hardnekkige geruchten de ronde dat er in Uganda en Kenia veel meer olie onder de grond zit dan hiervoor aangenomen en dat het bekende hoefijzer van olievelden rond de Perzische Golf nog een aftakking richting Afrika kent. Het gebied was de afgelopen decennia zo onrustig dat er nauwelijks geologisch onderzoek is gedaan. Proefboringen bleken veelbelovend.
Een van de kaarten die circuleren omtrent oliereserves in de Hoorn van Afrika.
Keniaanse inval in zuiden Somalië om toekomstige oliepijpleiding te beschermen
Uiteraard is het laatste wat de Kenianen willen dat er kink in de kabel komt. Dit is ook vermoedelijk de werkelijke reden waarom het Keniaanse leger nu een grote bufferzone in het zuiden van Somalië aanlegt, zodat de agressieve Somalische rebellenbeweging Al Shabaab geen aanslagen op de pijpleiding kan plegen. Deze bufferzone komt dan onder bestuur van de Somalische overgangsregering. Overigens zou ook Somalië zelf de nodige aardoliereserves kunnen bevatten, vermoeden experts.
Japanse en Chinese interesse
Waar de Amerikanen al niet bepaald bekend staan om hun buitengewone interesse in mensenrechten, zijn de beweegredenen van de Japanners en Chinezen nog gemakkelijker te duiden. China was de afgelopen jaren een trouwe bondgenoot van de Noord-Sudanezen en kocht hun aardolie via de pijpleiding naar Port Sudan. Noord-Sudan vraagt nu een zeer hoog bedrag (35 dollar per vat) voor de doorvoer van Zuid-Soedanese olie, iets waar Juba weinig voor voelt. De Zuid-Soedanezen zijn de Chinese steun aan hun vijand ook niet vergeten. De Japanners zien nu hun kans schoon en hebben zich gemeld bij de Zuid-Soedanese regering.
Met Japanse hulp zal daarom de olieleiding door Kenia er snel komen, waarmee Japan er een dankbare en betrouwbare olieleverancier bij heeft ten kost van China.
Geen wonder. Geen enkel land vindt het vooruitzicht afhankelijk te zijn van de OPEC en Rusland voor de energievoorziening, erg prettig.
Als Oost-Afrika de rol van het Midden Oosten over kan nemen, zal dit de OPEC verzwakken en de olieprijs laten dalen. Hopelijk zullen de grootmachten de verleiding kunnen weerstaan de democratische regeringen in Oost-Afrika te vervangen door corrupte dictaturen, omdat dat meer winst oplevert.
Deze pijpleiding heeft nog meer prettige kanten. Het regime in Khartoum wordt zo afgesneden van een gemakkelijke inkomstenbron, waardoor het enorme leger ontbonden moet worden en het regime de steun van de bevolking niet meer kan kopen. Hierdoor zal de onrust in de regio, zeker ook voor de geplaagde zwarte bevolking van Darfur, voor een groot deel verdwijnen.
