Ook mega-vervuiler Australië aan de CO2-belasting

Ook Australië doet waar vele landen over de hele wereld in verschillende mate mee zijn begonnen: het heffen van CO2-belasting.

De zogenaamde ‘price on carbon’ of ‘carbon-tax’ is uiteraard niet populair onder vele ondernemers, omdat het aan de ene kant betekent dat ze wederom ergens belasting voor moeten betalen en aan de andere kant daarmee ook hun concurrentie positie tegenover internationale concurrenten verzwakken. Als gevolg hiervan wordt het ook minder gunstig voor een land om deze belasting te heffen, omdat dit een uitloop van ondernemers kan betekenen.

Toch is het een logische stap. Groen denken is in en deze belasting past goed in de trend van het groene denken thuis. Het zat er dan ook al een tijd aan te komen en ook in Nederland is emissiehandel al jaren een feit. Wel is het de vraag of de huidige regelgeving voldoende is om daadwerkelijk effect te hebben. Ook is er nog geen algemene Europese regelgeving, maar dit zal waarschijnlijk ook niet lang meer op zich laten wachten. Tot die tijd doen bedrijven er goed aan zich alvast voor te bereiden op zwaardere belasting op CO2-uitstoot. Bedrijven als Akzo Nobel zijn dan ook al geruime tijd bezig hun productielijnen zo veel mogelijk CO2-vrij te maken.

In Australië, dat per hoofd van de bevolking de grootste luchtvervuiling kent, zal de maatregel ook een verschuiving bij de instelling van grote bedrijven bewerkstelligen. In productieprocessen valt er veel te verbeteren zodat er minder schadelijke stoffen voor het milieu vrij komen. Door maatregelen als de CO2-belasting worden bedrijven gestimuleerd naar dergelijke verbeteringen te zoeken.

1 gedachte over “Ook mega-vervuiler Australië aan de CO2-belasting”

  1. Mooi artikel, ik had er nog geen weet van dat men in Australie zo vervuilend is, of liever dat hun co uitstoot dan zo groot is, want het land zelf enorm groot heeft eigenlijk maar weinig mensen die dan nog eens geconcentreerd zitten in bepaalde steden.
    Nog veel werk aan de winkel globaal over de wereld dus.
    Of ze het zich aantrekken die taksen te moeten betalen is andere zaak, ze kunnen er zich nog uittrekken als ze willen, ten koste van hen die natuurlijk de taksen wel betalen, leuke is de groten betalen veel minder dan de kleintjes dus de eindgebruikers, winstmarges bij grote co-operatieven zijn fors genoeg, als ze dan als bedrijf nog zouden investeren mee in planning van bosbebouwing elders, of innovatie in groene stroom, maar dat is meestal uit de boze bij hen, regeringen zouden dit moeten opleggen ergens, maar soms draait het zelfs daarom gewoon om poen, alsook, natuurlijk dat inderdaad economie moet renderen, een overstap is heel haalbaar naar verbetering en anders doen, maar vraagt tijd, naja eens zullen we toch voor een keuze moeten staan vermeen ik, er zijn regeringen die eenvoudig weg zeggen we doen niet mee aan Kioto, want dat kost teveel aan onze economie, goed wetende dat de boel verder verziekt, dus das zuiver ook geldbelang, al is het moeilijke erin mensen willen werk en centen om te eten en te leven, en de infrastructuur ombouwen kost eveneens geld en neemt tijd, doch deze problematieken bestaan al langer, bewustwordingsproces dat al wel in gang is en sneller kan, ik hoop voor er inderdaad één of ander dominoeffect onstaat door vervuiling zelf.  

Laat een reactie achter