Twee natuurkundigen hebben een manier bedacht om de spookachtige mini-zwarte gaten toch waar te kunnen nemen. Gebruik de zon als een enorme zwarte-gat detector.
Zwerven er ontelbare mini-zwarte gaten door het heelal?
Astronomen hebben tot nu toe twee types zwarte gaten waargenomen: superzware zwarte gaten in het centrum van sterrenstelsels en zwartegaten van enkele zonsmassa’s, die vormen als reuzensterren sterven. Er is echter geen reden waarom zwarte gaten van kleinere groottes zich niet kunnen vormen. Volgens veel astronomen leiden de variaties in dichtheid in het vroege heelal vanzelf tot de vorming van relatief kleine zwarte gaten.
De kleinste zwarte gaten, zouden nu zijn verdampt. Grotere zwarte gaten met de massa van een asteroïde zouden het tot nu toe nog overleefd kunnen hebben. De vraag is: hoe vinden we ze. Diverse theoretici hebben voorgesteld op hun lenseffect te letten (massieve objecten, zoals zwarte gaten, buigen ruimtetijd om hen heen, waardoor ze werken als zwaartekrachtslens, wat te merken is als er bijvoorbeeld een ster wordt verduisterd). Ook de gamma-uitbarstingen die ontstaan als de zwarte gaten uiteenvallen, zijn detecteerbaar. Geen van deze methoden heeft tot nu toe echter definitief bewijs opgeleverd.
De zon als zwart gat-detector
Michael Kesden van New York University en Shravan Hasanoge van Princeton Universiteit in New Jersey hebben nu een andere methode bedacht. Gebruik de zon als zwarte-gat detector. Volgens hen is het effect van een oer-zwarte gat dat inslaat in de zon gemakkelijk waarneembaar.
Een dergelijke gebeurtenis betekent niet dat de zon wordt opgeslokt en we zullen bibberen van de kou. In feite is de kans veel groter dan een oer-zwarte gat met een massa van een asteroïde of komeet dwars door de zon heen zal vliegen, waarbij een kleine uitbarsting van röntgenstraling plaatsvindt. Een dergelijke uitbarsting zou zelfs nog kleiner zijn dan de achtergrondstraling van zonne-röntgenstraling, dus onmogelijk door astronomen waargenomen kunnen worden. Echter: de botsing levert ook een supersonische verstoring op die de zon zal laten rinkelen als een bel. Zwarte gaten worden immers niet afgeremd in het gas van de zon en verdampen niet.
Beide heren hebben in dit artikel berekend hoe deze turbulenties er uit uit zouden zien. Hun conclusie is dat deze turbulenties nu al waarneembaar zijn als een vorm van zonnehik. Mogelijk hebben we dit allang waargenomen zonder dat onderzoekers beseften wat het was.
Zonneonderzoekers zullen nu waarschijnlijk als bezetenen hun data gaan controleren en vaststellen of inderdaad tekenen van deze zwarte-gat botsingen voorkomen in hun waarnemingsdata. Als ze die inderdaad vinden, zullen ze deze uiteraard snel publiceren en wereldkundig maken.
Zwarte oergaten zijn volgens de meeste modellen echter nogal zeldzaam. Botsingen met de zon zullen zeldzaam zijn, met lange tussenpozen. Volgens Kesden en Hasanoge is het daarom interessanter te kijken hoe andere sterren vibreren. Hoe dan ook: deze vibraties zullen veel meer vertellen over de processen die in deze andere sterren plaatsvinden – en hiermee ons ook helpen de zon beter te begrijpen.
“een zwart gat met de MASSA van een asteroide of een komeet” ???
dan zou dit zwart gat niet groter moeten zijn als een molecuul !
er is dan niet genoeg zwaartekracht om zich een zwart gat te kunnen vormen.
moet dit niet zijn; een zwart gat met de GROOTE van een asteroide of een komeet ?
Een zwart gat met de grootte van een asteroïde of komeet (30 km-100 km) heeft (als de we waarnemingshorizon als grens beschouwen) een massa van enkele keren de zon.
Nee dus.
Deze zwarte gaten zijn inderdaad zeer klein. De doorsnede van een zwart gat is 3 km maal het aantal zonsmassa’s.
tattoo jos zijn reactie was ook mijn eerste gedachte.
Maar wie weet is er weer een theoretische mogelijkheid dat ze kunnen bestaan.
Dan kan je gaan zoeken naar de praktijk gevallen.
en dat zou twee nieuwe planeten betekenen??
Ik heb eens heel goed over dit artikel nagedacht en ben tot de conclusie gekomen dat het niet kan dat minizwartegaten in de zon terechtkomen of er moet een kracht in de zon aanwezig zijn die sterker is dan de zwaartekracht van een mini zwart gat. Een zwart gat voed zich met gassen en materie, dit zou betekenen dat de zon in rap tempo in massa kleiner zou worden en dat wij regelmatig aan 2 kanten van de zwarte gaten een uitstoot van overtollige energie zouden zien. Dat is wat een quasar namelijk doet. Hoe mini die zwarte gaten ook zijn, het zou al snel zichtbaar moeten zijn, er is meer energie in de zon dan dat een zwart gat aankan. Of… Zoals ik al zei, er moet een kracht aanwezig zijn in de zon die een zwart gat in zijn geheel in 1 klap vernietigd. Mischien is de zwaartekracht in de zon wel zo sterk dat zelfs de energieuitstoot van een quasar niet kan plaatsvinden, dat de energie weer teruggedrongen wordt in het zwarte gat voordat het tot een explosie kan lijden.
Een zwart gat produceert zelfs extra energie.
Je kent dit artikel denk ik wel:
https://www.visionair.nl/wetenschap/universum/quasisterren-vormden-eerste-zwarte-gaten/
Ik bedenk me net iets..
als het wel zou kunnen dat zwarte gaten in de zon terechtkomen dan betekent het mischien ook dat de zon langer kan overleven, dat het veel langer gaat duren voordat het ding in een rode reus veranderd omdat een zwart gat dan mischien kan dienen om de hoeveelheid energie in de zon in evenwicht te houden.
Misschien zouden die mini zwarte gaten buitenaardse ruimteschepen zijn die door middel van een wormhole door de hyperspace viegen. Oftewel door de 4e dimensie.
Misschien zouden die mini zwarte gaten buitenaardse ruimteschepen zijn die door middel van een wormhole door de hyperspace vliegen. Oftewel door de 4e dimensie.
Een zwart gat met weinig massa, zou op zijn weg door de zon zeer grootte hoeveelheid zonne massa opnemen en dan de gemiddelde snelheid van de zonne massa en de begin massa van het zwarte gat  krijgen en zal dan waarschijnlijk opgeslokt worden en de zon zou als een nova uiteen spatten met een zwaar zwart gat in het midden.
Is het niet zo dat wanneer een zwart gat meer opslokt dan dat het aan kan, er aan twee kanten pure energie uitgestoten wordt? Dan spreken we van een quasar dacht ik.