Hoe ontstaat geld?

Het onderwerp van geldcreatie door private banken en het gevaar hiervan is hier al veelvuldig aan bod gekomen. Hier nog een keer een artikel erover omdat het nu ook eens gezegd wordt door een topman uit het bankwezen zelf. Het origineel van dit artikel is te vinden op Hoe ontstaat geld? – een interview met Peter Blom, directievoorzitter Triodos door .

——

Money Er is teveel geld op aarde.

“Ja, dat is ook zo.”

Als er teveel geld is, hoe ontstaat dat dan? Gangbare economen zeggen, er wordt ook teveel gespaard door mensen. Hoe breng je evenwicht tussen de hoeveelheid geld die er is en de hoeveelheid goederen die circuleert?

“Voor mij zijn zulke vragen ook een worsteling.”

Edy de Munck komt met het voorbeeld van de vier bankdirecteuren die elkaar elk een miljard lenen. Er is vier miljard omzet geboekt maar eigenlijk is er niets gebeurd.*

“Economisch is het niet zo relevant dat dat gebeurt. Die virtuele economie verhoogt de balans. Maar zolang er in de reële economie maar niets gebeurt met dat feit, is er niet zoveel aan de hand. Het probleem zit hem veel meer in de geldschepping, het feit dat gewone banken, ook de Triodos Bank, geld kunnen scheppen. Geldscheppen wordt relevant als je daar in de reële economie iets mee doet. Als je het alleen maar aan een andere bank leent en je leent het weer terug, zoals de Japanse banken in het verleden deden om de balans te verhogen, dan bouw je dat voor 1 januari op en na 1 januari weer af en economisch is dat niet zo relevant.”

Kun je uitleggen hoe het geldscheppen werkt?

“In dit verband moet je alle banken zien als één bank. Dus ABN Amro, ING en ook wij zijn één bank en alle burgers en bedrijven hebben een rekening bij die ene bank. Nu komt iemand naar ons toe die krediet wil hebben, om daar iets voor te kopen. In de rekening-courant van die persoon creëren wij een tegoed. Hij mag 100.000 euro gebruiken voor uitgaven, aan bijvoorbeeld computers. Dus zodra hij die koopt, dan maken wij het geld over naar de computerfabrikant, die ook weer een rekening bij ons heeft. Dus op dat moment creëren wij, door een krediet te geven aan een klant 100.000 euro aan geld wat dan gebruikt gaat worden in de reële economie omdat er een computer mee wordt aangeschaft. Dat is in essentie geldschepping. (…) Het creëren van een tegoed op een rekening courant (van een lener, red.) is eigenlijk een afspraak. Wij vertrouwen jou, op basis van je ondernemersvaardigheden, je toekomstige inkomsten, een onderpand, en we geven krediet. Dat was er eerst niet en wordt in feite verstrekt –zo zou het althans moeten zijn- op basis van de verwachte waardecreatie waaruit de aflossing en rente betaald kunnen worden. Dat is het geldscheppingsproces. Sparen is eigenlijk geldvernietiging. Iedereen die geld spaart bij een bank, onttrekt daarmee geld aan de economie, aldus de standaard monetaire theorie. Dus het is het saldo van kredietverlening minus het geld dat gespaard wordt, dat is wat er in de economie aan geld wordt toegevoegd. Wij – als samenleving, omdat we de banken dat toestaan – hebben veel meer krediet verstrekt dan dat er werd gespaard. Als er evenveel krediet wordt verleend als dat er gespaard wordt, wordt er geen nieuw geld geschapen. Je creëert geld als je een krediet verleent waar geen spaargeld tegenover staat.”

En daar is een verhouding tussen, toch, de hoeveelheid spaargeld die jullie moeten hebben…

“De enige factor die eigenlijk beperkend werkt op de kredietverlening, is het vereiste eigen vermogen dat een bank moet aanhouden tegenover krediet, de zogenaamde BIS-ratio. Hoeveel vermogen je moet hebben om krediet te kunnen verlenen. De “leverage”-factor*, zal ik maar zeggen, is cruciaal. Die was heel hoog, en die zijn ze omlaag aan het brengen. Dat heeft een remmende werking op de kredietverlening. En nu is de volgende vraag, wat zou nu de basis moeten zijn van de geldschepping? Welke leverage is aanvaardbaar? en is het alleen een getal of moet je ook veel preciezer gaan kijken naar waar het geld voor wordt aangewend?”

Misschien kunnen we dit meteen inweven: wat is nu de verhouding tussen de commerciële bank die geld schept via kredietverlening en tussen de centrale bank die het monopolie heeft op het drukken van geld?

“Geld drukken wordt eigenlijk steeds minder relevant. Maar de centrale bank kan wel tegoeden creëren voor jou, en kan zorgen dat er meer geld in omloop komt. Die staat achter de primaire banken en is een factor die, als de geldschepping door kredietverlening ergens stokt, via meer liquiditeit in de markt, dat alles door loopt. Dat is hun primaire functie geworden. Vroeger ging geldschepping veel meer via het drukken van bankbiljetten, maar nu veel meer door kredietverlening. Dat is een verschuiving. Dat vindt plaats in de markt en is veel moeilijker te controleren. Centrale banken hebben steeds meer de functie van een “lender of last resort” voor de banken. Dat zie je nu ook gebeuren, maar ook andersom, interessant genoeg. Centrale banken dienen nu als zekere parkeerplaats voor banken. Banken, ook Triodos, hebben overschotten neergezet bij de ECB. Banken hebben limieten aan hoeveel geld ze bij andere banken mogen neerzetten. Dat heeft te maken met risicospreiding en is ook heel goed. Maar op een gegeven moment heb je meer geld dan je bij banken neer kan zetten en dat zetten banken dan bij de ECB neer. Dan heb je de banken die in deze markt te weinig spaargeld kunnen ophalen, die dan bij andere banken terecht moeten maar van hen te weinig geld kunnen krijgen van andere banken, vanwege de limieten. Die markt zit nu vast. Omdat banken zich afvragen: hoe zitten jullie in Griekenland, in Italië? Wij willen eigenlijk geen “exposure” (vordering, red.) op jullie hebben. De ECB is dan waar banken heen kunnen om op basis van onderpand, portefeuilles, liquiditeit te krijgen. Dus hier zie je ook dat de ECB een veilige haven is voor banken die geld willen plaatsen en elkaar niet vertrouwen, maar voor andere banken om geld op te nemen. De functie van achtervang en zekerheidsbieder is veel meer hun huidige functie van centrale banken dan wat ze vroeger deden: opereren in de markt, schatkistpapier opkopen of uitgeven enz. Dat laatste doen ze nu veel minder. Het is nu veel meer een liquiditeitsbuffer voor banken geworden. Daar hebben ze absoluut een nuttige functie. Maar nu even weer terug naar geldschepping: dat is dus helemaal verschoven naar de markt. Banken zijn als gewone ondernemingen gaan fungeren en zijn gaan zoeken naar hoe ze nog meer “leverage” kunnen toepassen bij de kredietverlening. Want meer leverage betekent meer winst maar ook meer risico. Die leverage-ratio’s zie je dus oplopen in de loop der jaren.”

Nu komen we dus eigenlijk op het punt: hoe ontstaat dan het teveel aan geld? Banken zijn commercieel en willen zoveel mogelijk uitlenen…

“Ze brengen steeds meer geld in de economie. Maar ze doen dat niet zoals centrale banken dat vroeger deden vanuit een standpunt wat een goede verhouding is tussen de monetaire sfeer en de reële sfeer. (…) De banken hebben gewoon gedacht: jongens, daar zit muziek in, we gaan nog meer “leveragen”. Politici denken van: als de banken geld in de economie brengen dan gaat de economie lekker draaien, daar houden mijn kiezers van. Door het verlagen van de rentes hebben ze dat ook enorm aangewakkerd. Want elke keer dat je de rente verlaagt, is er weer meer ”leverage” mogelijk. Zo ontstaat er dus steeds meer geld. En normaal en volgens de theorie zou dat door inflatie worden gecorrigeerd, het oude idee, maar wat blijkt nu: er ontstaat een aparte geldmarkt, een virtuele markt, die zichzelf in stand houdt. Vroeger werd eigenlijk veel vaker gecheckt door de reële economie van: klopt dit nog wel. Als er teveel geld kwam, dan krijg je inflatie en daar houden mensen niet van. Dan gingen ze naar de overheid, die zei van dat moeten we bestrijden, en dan ging de centrale bank zorgen dat de referentie rentes omhoog gingen en er minder geld in omloop kwam. Zo bestrijd je inflatie. Het blijkt dat die relatie er niet meer zo direct is. Soms ontstaat er zo’n spanning tussen de geldeconomie en de reële economie dat er een ontlad

ing volgt, bijna als een blikseminslag. Dat zijn die crises die we nu zien. Die maken het bewustzijn wakker van hé, er moet wel een relatie zijn met de reële economie, en dat gaat nu veel meer crisis-matig en minder geleidelijk via het inflatie-mechanisme.”

De reële economie is de economie van goederen en diensten waar behoefte aan is…

“Ja. De reële economie heeft ook een ontwikkeling doorgemaakt. We gaan hierbij over de grenzen van wat de planeet aankan. Ook daar is sprake van leverage, maar dan op de regeneratiecapaciteit van de planeet. Daar ligt de koppeling met het duurzaamheidsvraagstuk. Vroeger was de oplossing steeds: we moeten meer consumeren. Dat werkt niet meer. Dat werkt nog wel in Azië, en wellicht in Afrika en Zuid-Amerika. Die zijn nog arm en die kunnen nog door kredietverruiming de bestedingen en daarmee de economie laten groeien in reële termen. Maar het mondiale probleem is dat de aarde dat niet meer aankan. We kunnen straks de spullen niet meer produceren. De reële economie kan daarom de problemen van de monetaire geldschepping, die steeds groter worden, niet meer oplossen. Dus de verdiencapaciteit van de reële economie is niet groot genoeg meer om de boost aan geld dat rendement moet maken… om dat op te brengen. Je ziet alle beleggers zich steeds vaker achter de oren krabben: waar kunnen we überhaupt nog rendement maken?”

Dus aan de ene kant heb je steeds meer geld, en dat dwingt om steeds meer te produceren omdat dat geld waarde zoekt….

“Precies. Omdat er wel rendement gemaakt moet worden en men zich steeds onzekerder voelt over de virtuele rendementen, de virtuele geldmarkt.”

Dat hangt ook samen met het gegeven dat het een illusie is, het voorziet niet in een behoefte…

“De blikseminslagen zullen steeds vaker komen. Omdat men merkt: we kunnen wel denken dat we met die producten geld maken, maar we maken daar eigenlijk helemaal geen geld mee.”

Bovendien is geld op zichzelf niks. Je kan geld verdienen door een stuk land te kopen en het een tijdje later weer te verkopen. Maar dan is er niets gebeurd. Je hebt niets toegevoegd aan de samenleving.

“Dat is een moreel vraagstuk. In een individueel geval kan dat wel degelijk geld opleveren, omdat de waardering hoger is. Maar als je het macro-economisch bekijkt, dan zie je dat er weliswaar nog gebieden op aarde zijn waar mensen een koopkrachtige vraag kunnen ontwikkelen, maar dat die vraag niet meer op een ouderwetse manier kan worden ingevuld, namelijk met nog meer mijnbouw, nog meer intensieve landbouw. Dat kan de aarde gewoon niet meer aan. De factor natuur zet daar een streep. Die zegt: het gaat gewoon niet meer zo. Zo’n situatie hebben we niet eerder gehad, en daarom kan je de huidige crisis niet vergelijken met vorige crises, ook niet met de ‘New Deal’ van Roosevelt. Je kan niet zeggen: deze is erger dan de vorige. Deze is volstrekt nieuw in zijn aard, omdat de factor natuur nu meespeelt: het feit dat er nu zoveel meer mensen zijn die een bepaalde ‘way of life’ opeisen. Daar zit een fundamentele spanning die we niet kunnen oplossen. Dat kunnen we dus ook niet oplossen met nog meer geldschepping, nog lagere rentes, en hopen dat er ergens weer groei ontstaat. Want dat model hoort bij de twintigste eeuw, niet bij de eenentwintigste. Dat is gewoon over en uit.”

Dus? Wat is volgens jou de oplossing?

“Dat is niet zo simpel te zeggen omdat het samenhangt met allerlei ontwikkelingen waar de mensheid doorheen gaat. De oplossingsrichting, zoals ik die zie, is dat je geldschepping veel meer koppelt aan de draagkracht van de aarde. Daar zijn interessante gedachtes over. Dat zou de nieuwe ‘benchmark’* moeten zijn. Vroeger werd geldschepping verantwoord door goudvoorraden, later de dollar en nu door een verwachte permanente economische groei. we zijn het maken van schulden steeds normaler gaan vinden want dat gaan we straks allemaal terugverdienen omdat groei normaal is. Dat was de naoorlogse periode, en dat was ook terecht, want er moest ook heel veel gebeuren en er was ook heel veel groeipotentie. Dan kan je geldscheppen zoals we dat gedaan hebben ook best verantwoorden. Maar dat kan niet meer en dus moet je een nieuwe ‘benchmark’ vinden. De ‘benchmark’ is dus niet meer materiële groei in de toekomst, maar wat kan de aarde dragen aan reële economie en hoeveel geld heb je nodig om die economie te laten draaien. Banken moeten zich afvragen op welke manier zij hun geldscheppende potentie inzetten en of dat in evenwicht is met de economie in samenhang met wat de aarde qua duurzaamheid kan dragen. Dat moet de vraag aan banken zijn. Het is niet meer een blinde geldscheppingsmogelijkheid, het moet steeds in relatie worden gebracht met de reële economie en met de draagkracht van de aarde. En daarvoor moeten we nieuwe methodieken, nieuwe dialogen met consumenten en producenten ontwikkelen. Ik merk ook wel dat economen daar open voor staan. Zij zeggen ook dat we een andere ‘benchmark’ nodig hebben. Dat vrije geldscheppen kan niet meer, dat is onbeheersbaar geworden en dus moeten we een andere ratio ontwikkelen. En die ratio zitten niet in Basel III, om maar even die term te gebruiken, dat gaat nog heel erg uit van eigen vermogen: meer eigen vermogen remt de kredietverlening. Dat is al een stap in de goede richting, want daarmee heb je wel een remmende factor. Maar het is nog steeds een denken in term van de markt: als we het maar moeilijker maken zal het minder gebeuren. En de volgende stap, daarmee worstelen de economen en daarbij heb je oude en nieuwe denkers. De vraag is: hoe kunnen we een nieuwe relatie leggen tussen het geldscheppende vermogen van banken en de draagkracht van de planeet en de reële economie die daarvan afhankelijke is. Dat is het vraagstuk.”

En niet het vraagstuk dat er tegen geld reële economische waarde moet staan?

“Dat zeg je daarmee eigenlijk wel. Want zodra je dat gaat koppelen, dan zal je zien dat een bank zichzelf heel anders gaat inrichten.”

Maar dat betekent ook dat je niet meer geld gaat verdienen met de handel in aandelen of grond.

“Nee, want daar mag je dan geen geldscheppende capaciteit meer voor gebruiken. Dat je nog een soort liquiditeitsfunctie vervult, is voor dit vraagstuk niet zo relevant maar overigens wel belangrijk. Dat kan altijd gebeuren, dat je een soort olie in de machine hebt en dat je dat als bankwezen moet verzorgen. Dat zit bijna op het niveau van koopgeld: soms heeft de een wat over, en de ander wat tekort. Dat is allemaal korte termijn. Maar de echte geldscheppende functie van banken, die een enorme boost heeft gegeven aan de economie de afgelopen 30 jaar, daar is een grens aan gekomen. Je hebt misschien gehoord dat Bernanke zei: ik zet de rente heel laag en dat doe ik tot 2013. Hij gaf daarmee een signaal af dat hij geen instrumenten meer heeft om maximaal te leveragen. This is my final offer. De rente wordt extreem laag, de leverage wordt extreem groot daardoor, en hij zei daarbij ook nog eens: ik doe dit tot 2013. Daarmee geef je als centrale bank zo’n beetje alles uit handen. Je kan dan nog wel geld drukken als centrale bank, dan maak je het alleen maar nog erger. Dat is een fascinerend signaal, dat een centrale bankier het zo zegt. Ik vind het ook interessant dat Trichet daar niet zomaar in meeging. De ECB heeft wat mij betreft een gezondere rolopvatting als de Fed. Er zit druk op de ECB om net als de Fed ook te gaan voor volledige werkgelegenheid, het stimuleren van de economie. Maar ik denk dat de ECB veel meer moet blijven kijken, zoals de statuten aangeven, naar de relatie tussen monetaire economie en reële economie en daar ook echt onafhankelijk in moet blijven optreden. Tot nu toe proberen ze dat tot mijn verrassing redelijk goed. Ik vind het helemaal niet zo slecht hoe ze dat hebben gedaan, maar de druk van de politici is erg groot om het wel tot een instrument van de korte termijn te maken. Het is fascinerend wat er gebeurt.”

24 gedachten over “Hoe ontstaat geld?”

  1. Douwe, Als ik je verhaal leest krijg ik wederom weer zo’n paradoxaal gevoel. Ik kan me dag nog goedherinneren dat we nog tot zaterdagmiddag 12.00 uur werkte, dus 5 ½ dag in een week. Je kreeg voordat je naar huis ging een klein bruin envellopje met je week salaris er in. Dat was nog in 1961. Ik meen in 1962 0f in 1963, moesten we een bankrekening openen en kregen we hier ons maandsalaris op gestort. Tm heden heeft alles zich in een sluipproces ontwikkeld. Wist men toen al dat het zich zou gaan ontplooien zoals het nu heden ten dage is? Een ding is mij hierin wel duidelijk geworden, dat de banken ons misleid hebben, door de mens aan zich te binden en het eigenlijk nooit meer omkeerbaar is geworden. Al die jaren door heeft de mens zich laten bedotten. De paradoxen zijn zo groot geworden en dat niet alleen door de banken, maar ook door de politiek. Het recente voorbeeld zijn de hypotheken. Eerst was het gewenst om zoveel mogelijk hypotheken te verstrekken, nu wordt dat terug gedraaid op een manier waar de honden geen brood van lusten. Sparen was ook zo’n gegeven, nu lees ik in je stuk dat sparen geldvernietiging is en zo kunnen we wel even met zijn allen doorgaan. Daarnaast de schijn geldcreatie, dus zg op papier geld door te sluizen (waar dus totaal geen zicht op is, laat staan enige controle op uitgevoerd kan worden). Het is eigenlijk haast gelijk aan de geld uitgaven van de staat. Of je het er mee eens bent enof niet, je staat in de eerste instantie machteloos en dan heb ik het nog niet gehad over de EU. Totaal te overzien noem ik het minachting naar de gewone man toe. Wanneer wordt nu die gewone man eigenlijk eens wakker? Of hebben we nog steeds teveel boter op ons hoofd enof nog steeds te goed? Als ik naar de steeds groeiend armoede kijk, zowel in nederland en in de wereld, wordt je dus ook niet vrolijk van. Ik heb het hier als eens eerder gezegd op deze site, er zal denk ik toch eens een burger- enof wereldoorlog moeten komen om alles een halt toe te roepen. Maar ja, dan krijgen we weer het verhaal dat de geschiedenis zich zal herhalen, dus in principe heeft ook dat geen zin. Maar ik moet na geven, dat er steeds meer systemen ontwikkeld worden om hier tegen op te staan. Maar voor mijn gevoel gaat het niet snel genoeg. Je wilt deze nalatenschap niet mee geven aan je kinderen en kleinkinderen. Mvg Paul.

  2. Langdradig verhaal, onduidelijk, geeft geen antwoord op de vraag uit de titel en geeft ook geen oplossing.
    Een zeer mainstream media conforme lap tekst.

    Het geldsysteem is het probleem. Onderzoek het geldsysteem en dan zie je “onderwater” waarom er geen oplossing komt binnen het huidige geldsysteem. Het is ook niet voor niets dat de mainstream media elke serieuze uitleg vermijdt van het geldsysteem.

    DE GROTE CRISIS
    ==============

    Monetarisme is het geldsysteem waarin een private instelling publiek geld schept als een lening. Alles wat wij vandaag “geld” noemen is begonnen te bestaan als de hoofdsom van een lening. En als elke lening dient ook de geldschepping terugbetaald te worden als HOOFDSOM plus RENTE. Als al deze leningen afgelost zouden worden, zou het geld uit de economie verdwijnen zowel contant als giraal (elektronisch). En dan nog zou er geen geld over blijven voor de betaling van de renteverplichtingen simpelweg omdat er geen geldmassa geschept werd om dekking te geven aan de rente. Dit is de essentie van het huidige geldsysteem. Dat heet monetarisme, het is het huidige geldsysteem van de wereld en het is mathematisch onmogelijk langdurig door de economie te verdragen.

    Het systeem kan niet overleven vanwege de getallen die het zelf genereert.
    Het probleem is het systeem. En het systeem heeft voor wat ECB betreft twee lagen:
    1. De Federal Reserve, een private wereldwijde monopolie dat geld uitgeeft alleen als lening.
    2. De ECB zelf die ook een monopolie is, maar alleen voor de 17 Eurozone landen.

    De Federal Reserve creëert geld met de computer zonder dekking in de fysieke economie. De ECB weigert beleidsmatig geld (ruilcapaciteit) voor de Eurozone te creëren. Bij acute liquiditeitsbehoefte, leent de ECB fiat geld van de Federal Reserve (nu voor circa 0,1%). Dit geleend geld is verder doorgeleend binnen de Eurozone, maar bij voorkeur niet aan de overheden, maar aan de banken (voor circa 2%) die verder speculeren met rente (Griekenland betaalt de banken nu ruim 25%).
    Dit is monetarisme in tweevoud bij de ECB.

    Oplossing: SOEVEREINE MUNT, ook bekend als systeem van NATIONAAL KREDIET
    De staat (in tegenstelling tot een private entiteit) heeft de monopolie over de geldcreatie. Twee essentiële voorwaarden:
    • De hele geldmassa MOET dekking hebben in de waarde van de middelen die de fysieke economie verhandelt.
    • Alle wisselkoersen onder controle ter voorkoming dat de speculanten weer gaan doen wat ze altijd gedaan hebben: zich zelf verrijken ten koste van de rest en van letterlijk ALLES.

    In dit geval is het geld geen schuld meer aan een private instelling, maar een KREDIET van de nationale bank (100% eigendom van de staat dus van de belastingbetaler !!!) aan de fysieke economie van het land. De staat zal dan op basis van de statistieken uit het geldverkeer vrij krediet in de economie los laten om dekking te creëren voor de uitstaande rente. Dat kan gebeuren op verschillende manieren zoals belastingverlaginen, opdrachten naar het bedrijfsleven, subsidies, etc. Bij wet mag de centrale overheid dan geen schulden meer hebben, alleen maar CREDIT. Alleen op deze manier kan het geldcircuit in balans gehouden worden.
    Euro, Neuro, Zeuro of Gulden zal het niet redden in het monetarisme. Maar als soevereine munt zal de Euro uitstekend doen net als eventueel de Gulden of iets anders.
    We moeten z.s.m. het monetarisme vervangen door soevereine munt.
    Onderzoek: “Secret of Oz”, “Money as Debt”,”Thrive the Movie” etc.

    De Grote Crisis zal nog lang duren en het wordt veel erger
    ———————————————————————— ———–

    Het beleid naar de economische diepte zet onverminderd door.

    De ECB beroept zich op de “Maastricht” en “Lissabon” verdragen om geen soevereine recht uit te oefenen voor geldschepping. In plaats daarvan onderwerpt zich de ECB als een franchise van de 100% private Federal Reserve. Alle nieuwe liquiditeit die de ECB in de Eurozone introduceert zijn aangegane leningen bij de Fed. De Fed heeft dat geld ook niet maar die maakt het met de computer zonder dekking, zonder een belemmering à la “Maastricht”, zonder democratische inspraak of inzage.
    Zo is de Euro een dollarsurrogaat en de Eurozone een monetaire kolonie van de Fed met Draghi de Euroslave Master In-Chief.
    Door de Grote Crisis voort te zetten en zelfs te verergeren is de financiële maffia enorm gebaat: hoe meer economische krimp hoe meer financiële middelen worden door de ECB van de Fed geleend om de speculanten te verrijken.
    Kijk hoe simpel het is: de Fed is 100% privaat, heeft het geldscheppingsmonopolie en vertegenwoordigt de kern van de financiële maffia. De ECB onder de mom van landelijke overheden “helpen” koopt staatsobligaties van de speculanten (zie het OMT mechanisme door Draghi gelanceerd op 6.9.12). Zo verzekert hij dat de speculanten vrij zijn in het bepalen van de rente op staatsleningen én dat deze speculanten ook nooit risico lopen omdat de ECB toch al die papieren inkoopt. Rechtstreekse aankopen van de uitgevers van de staatsobligaties wil de hypocriete Draghi niet: “Maastricht” zou dit blokkeren. Maar de rest van de “Maastricht” voorzieningen zijn met de voeten getreden door het ESM, en daar heeft geen eurocraat moeite mee, laat staan Draghi. Zo is de plaats verzekerd voor de speculanten die als bloedzuigers zitten tussen de lenende landen en de opkopende ECB. De speculanten halen goedkoop krediet bij de Fed of de ECB, daarmee kopen ze staatsobligaties met een ver hogere rente (die ze zelf manipuleren) om vervolgens die papieren aan de ECB verkopen. En de Grieken sterven in ziekenhuizen omdat ze elementaire geneesmiddelen niet meer kunnen betalen.
    Met zo veel macht bij de Fed en hun filiaal in Europa de ECB is crisis maken een kinderspel.
    Bij normale omstandigheden in een gezonde economie:
    – krediet groei naar de fysieke economie leidt meestal tot een toename van de economische activiteit
    – afname van krediet naar de fysieke economie leidt tot een afname van de economische activiteit
    In een normale economie bepaalt de ruilcapaciteit (geldmassa) de conditie van de fysieke economie.
    In het huidige geldsysteem beheren de Fed en de ECB (voor de Eurozone) het kredietvolume, de omvang van de geldmassa en zo bepalen ze wanneer de fysieke economie groeit of krimpt.
    De main stream media staat vol afleidingen over de oorzaak van de Grote Crisis: de luie Grieken, de Amerikaanse hypotheken, de Chinese spaarders, etc, etc. Geen woord over het geldsysteem.
    Aangezien de ontwikkelingen (waaronder ook de krimp in de nieuwe hypotheken) is weinig reden te verwachten dat deze mega-rovers bereid zijn de Grote Crisis te beëindigen. Ze zullen blijven de domme spelen,(“niemand zag het aankomen”, “we moeten daadkracht tonen”, “bezuinigingen en hervormingen zijn onontkoombaar”, etc.), ze zullen blijven volharden in hun steeds moeilijker te verbergen bedrog en demagogie. Wat we zeker niet zien van deze corrupte leiders is: de oplossing.

    De toppers van de financiële maffia beheren het hele politieke spectrum, hebben letterlijk alles onder controle en de steile dip die fysieke economie vertoont is hun bewuste keus, hun verantwoordelijkheid en getuigt van een immense macht en kwaadaardigheid.

    Hoe langer dit crimineel geldsysteem aanblijft des te dieper de Grote Crisis wordt en des te erger want dan zullen we moeten heropstarten vanaf een steeds dieper wordend punt.

    1. Mario(de getallen laat ik maar achterwege), ik vind het een goed en duidelijk verwoord verhaal, waar ik me zeer goed in kan vinden. Maar ja dat ben ik. Zelf noem ik het altijd “het spel der spelen”, waar we het bestaan van het netwerk wel weten, maar de mens in zijn doorsnee weet niet wat te doen, daar ik denk dat het onmachtsgevoel de overhand heeft. Maar hoe je het ook went enof keert, het huidige systeem zal eens imploderen, wanneer weet ik niet, maar komen doet het m.i. Zo ook gezien naar de huidige crisis, ben ik het met je eens. De problemen die daardoor zullen ontstaan, heeft de mens ook bij lange na niet door, maar het zal ook in een sluipproces zich ontwikkelen. De voortekenen staan al op de wand geschreven. Ik denk ook, dat eigen belang op dit moment niet meer aan de orde mag wezen, maar dat het belang van het volk(eren) nu voor op moet staan. Alleen dan heb je de mogelijkheid om een vuist te maken en dat is de kracht die wij bezitten, alleen zijn vele er zich niet bewust van dat het die kracht heeft. Vandaag in de leeuwarder courant een stukje over het aanpakken van de veroorzakers van deze huidige crisis, door 5 miljard te plukken. Dat is een pure zoethoudertje voor het volk. Mvg Paul.
      http://www.levendmechanisme.nl/pdf/LC-08-02-2013-Kredietbeoordelaar-vervolgd.pdf
       

    2. Ja ik ben het met je eens Mario dat het nog veel feller had gekund en ook hier worden maar heel klein de systeemproblemen benoemd. Maar het gebeurt tenminste en door een persoon uit het bankwezen zelf. Dat vond ik er dit keer wel vernieuwend aan. Ik denk dat je in de andere stukken van mijn hand over dit onderwerp wel duidelijk kunt vinden hoe ik er persoonlijk over denk.

      Het geldsysteem is het hoofdcontrolemechanisme in onze maatschappij. En dat hervormen is de uitdaging van onze generatie zou ik zeggen. :-)

      En ik ben daarom ook nog steeds een groot voorstander van de onsgeld beweging.
      http://www.onsgeld.nu/

      Hoe sneller we het geldsysteem kunnen hervormen hoe beter wat mij betreft.

    3. <blockquote>Oplossing: SOEVEREINE MUNT, ook bekend als systeem van NATIONAAL KREDIET
      De staat (in tegenstelling tot een private entiteit) heeft de monopolie over de geldcreatie. </blockquote>
      Als je de politiek de sleutel van de geldpers geeft, is het eind zoek. Dan kun je wel allerlei voorwaarden stellen, maar een kenmerk van politiek is dat alles onder druk vloeibaar wordt. Vroeg of laat worden de voorwaarden aan de kant geschoven en dan breekt het tijdperk van hyperinflatie aan. Je hebt geen glazen bol nodig om dat te kunnen voorspellen.

      1. Dat weet ik niet, de politiek is tenminste nog democratisch controleerbaar en dan vloeien de winsten van het systeem terug naar de staatskas. Google maar eens op The Bank of North Dakota en dan zie je dat dit best kan werken. Natuurlijk is er risico op misbruik maar goed dat is er ook als je het in de handen geeft van een private groep personen die niet eens politieke verantwoording hoeven af te leggen en de winsten van dit systeem in eigen zak mogen steken en als het misgaat alsnog via de politiek het hele volk voor de problemen weten te socialiseren zodat iedereen daaraan mag meebetalen. Dat is namelijk de situatie die we nu hebben en ik denk dat elke dag duidelijker wordt dat dat toch ook een buitengewoon onwenselijke situatie is.

        In mijn ogen zou het ideaal zijn als je het monopolie opheft en het ook decentraal inplaats van centaal gaat organiseren maar goed dat is momenteel nog niet zo goed mogelijk.

        1. De democratische controleerbaarheid van de politiek is een wassen neus. Kijk maar naar de parlementaire enquêtes en onderzoeken die uiteindelijk op een dikke stapel papierwerk na helemaal niets opleveren. De verantwoordelijke politici moeten het veld ruimen, maar verder worden ze niet gestraft. Ze worden gewoon vervangen door nieuwe poppetjes en het hele spel begint opnieuw. En winsten voor de staatskas betekent alleen nog meer zinloze uitgaven. de budgetten moeten immers op.
           
          Bovendien was het een politieke keuze om banken te nationaliseren. Als de bakker op de hoek failliet dreigt te gaan, dan laat men die gewoon vallen. Maar een bank schijnt ’too big to fail’ te zijn en moet dus worden gered. Onzin natuurlijk, want het gaat uiteindelijk alleen maar om getallen. Het graan op de akkers groeit gewoon door of die bank nou omvalt of niet. De zon blijft ook gewoon schijnen en het water blijft stromen, dus zo groot kan de invloed van die bank niet zijn. De politiek is dan ook vooral bang voor verandering. Zo’n bank die omvalt leidt waarschijnlijk tot het instorten van het kaartenhuis en dat zou het einde van de politieke macht betekenen. Politici zullen er dan ook alles aan doen om het systeem in stand te houden, zelfs als dat ten koste van de burgers gaat.

        2. Dat is allemaal prima Patrick maar wat je nu ziet is dat vooral de bankiers de politici voor hun karretje spannen. Nu vormt de politiek als het ware een schil rond de bankiers die de klappen grotendeels opvangt en het smerige werk voor de bankiers doet. Immers de bankiers privatiseren de winsten en ze socialiseren via de politiek de schulden.

          Maar heb jij hier ideeen voor oplossingen voor. Hoe zou jij de lusten en lasten liever verdelen in dit huidige systeem. Waar zou je de macht van geldcreatie in jouw opinie precies neer moeten leggen. Welke controle zou daar op moeten zijn, waar zouden de winsten van dit systeem volgens jou naartoe moeten vloeien? Wellicht is er nog een andere partij dan bankiers of politici?

        3. Het huidige systeem is volgens mij ten dode opgeschreven, dus ik ga niet eens nadenken over hoe dit nog te redden zou zijn. Ik geloof meer in een systeem waarbij  de macht bij het individu ligt en niet bij de overheid. Mensen moeten zelf kunnen bepalen met wat voor munten ze producten en diensten ruilen. En iedereen zou dan dus ook geld mogen creëren.
          Wat betreft banken zou je onderscheid moeten maken tussen spaarbanken, eigenlijk bewaarbanken, en kredietbanken die geld uitlenen. Het is heel raar dat het spaargeld dat mensen bij een bank in bewaring geven nu wordt uitgeleend aan anderen. Als je spullen opslaat bij Citybox of Shurgard dan zouden we het heel vreemd vinden als die spullen worden uitgeleend aan derden. Toch werken banken nu wel zo. Het zou logischer zijn als de spaarder een klein bedrag aan stallingskosten betaalt en dat het geld dan ook gegarandeerd bij de betreffende bank is opgeslagen. Een bewaarbank kan dus geen kredieten verstrekken. Een kredietbank die leningen verstrekt wordt in dat geval niet door spaarders gefinancierd, maar door investeerders of beleggers die zich bewust zijn van het risico dat zij lopen. Sparen zoals dat nu gebeurt moet je dan ook eigenlijk zien als een vorm van beleggen. De enige reden dat je nu vrijwel zonder risico kunt sparen is omdat de overheid spaartegoeden garandeert en dat ze banken die als gevolg van een bankrun om dreigen te vallen (zoals SNS/Reaal) inlijft.

  3. Hoi Douwe, Paul-r,

    Thx 4 reply.

    Voelen jullie aub vrij om deze tekst door te geven en/of te gebruiken ter kennisverspreiding over de Grote Crisis. Dit geldt voor iedereen.

  4. Kunnen we de economie misschien redden met het volgende plan: Geef 1 bejaarde 100 euri en de economie wordt beduidend sneller weer aangejaagd. Het is een herfstige dag in een klein stadje. Megalomania genaamd. Alle winkelstraten zijn leeg. Het zijn slechte tijden, een ieder heeft schulden en leeft op de pof! Op deze dag rijdt een welgestelde baron door het stadje en stopt bij een klein hotelletje. Hij zegt tegen de hotelier dat hij graag de kamers bekijken wil om er wellicht eentje te huren voor 1 nacht en legt als onderpand alvast 100 euro op de desk ( geen probleem nietwaar voor ’n baron natuurlijk De hotelier geeft de baron een paar sleutels van de kamers. Als de baron de trap op gaat, neemt de hoteleigenaar het geld, spoedt zich naar zijn buurman de slager en betaalt zijn schulden. De slager neemt de 100 euro, loopt de straat uit en betaald de boer. De boer neemt de 100 euro en betaalt zijn rekening bij de koel opslag. De man daar neemt het geld en rent naar de kroeg om daar zijn drank rekening te betalen. De kastelein schuift het bedrag door naar een aan de toog zittende hoer waarbij hij nog in het krijt stond. De hoer rent naar het hotel om daar haar uitstaande rekening van 100 euro te betalen. De hotelier legt het geld op de desk en op hetzelfde moment komt de baron de trap weer af, neemt het geld van de balie en zegt dat de kamers hem niet bevallen en verlaat het stadje Megalomania. Niemand heeft iets geproduceerd Niemand heeft iets verdiend Iedereen is zijn schulden kwijt en ziet de toekomst met vertrouwen tegemoet, zelfs de baron die ergens anders wel weer een geschikte kamer vindt. …zo eenvoudig werkt ‘ het reddingspakket ‘ nml.

    1. Helaas Josh, hoewel het een leuk verhaaltje is werkt het zo niet en dat verhaal is daarom voornamelijk misleidend, mensen hebben namelijk geen schulden bij elkaar maar iedereen heeft schulden bij de banken omdat zij het recht op geld als schuldcreatie hebben. 

      Zie -) Hoe werkt ons huidige economische systeem eigenlijk om erachter te komen hoe het huidige geldsysteem eigenlijk werkt en dan zie je ook dat dit verhaaltje niet gebaseerd is op hoe ons huidige geldsysteem in de praktijk werkt. 

    2. Leukverhaal en het kan nog complexer…. Rekening houdende met opstoppingen en personen die iets achterhouden en het winst noemen. Het blijft een vertrouwenskwestie, van sommige menschen wil ik geen geld daar zij onbetrouwbaar blijken en de herkomst van het geld dus ook onbetrouwbaar kan zijn geworden. Wat mij opvalt is dat als je geld nodig hebt voor iets het produkt meestal onbetaalbaar is dus wil ik er soms voor sparen. Blijkt dat ik het perse wil hebben kan ik altijd een lening aanvragen. Bij het aanvragen van een lening gaat er tijd verloren en weet de uitlener dat er een doel is voor het lenen, waardoor het ook niet meer nodig is dat ik geld heb want dan is het al te laat en zijn er vele varkens bijgekomen met dunne spoeling. Nat. Dus een les geleerd, gedane zaken nemen geen keer. Zij die dus met de poen ervandoor zijn gegaan weten niet het gehele doel en zullen met de bezittingen blijven inclusief de verzorging, tot zij begrijpen dat wat van een ander is je niet moet afpakken. Zelfs niet met rechterlijke dwang.

  5. Ik ben het met Mario eens: een lap tekst zonder enig werkelijke inhoud. Het werk van een stroman. Misleidend. Gesproken, precies zoals een bank werkt en denkt. Duidelijk is – voor diegenen die dat nog niet begrepen – is de inhoud van geldcreatie (en inderdaad voor betaalde teken als Ruud Harmsen), het belangrijkste stuk van het hele interview:
    Als er evenveel krediet wordt verleend als dat er gespaard wordt, wordt er geen nieuw geld geschapen. Je creëert geld als je een krediet verleent waar geen spaargeld tegenover staat.”
    En daar is een verhouding tussen, toch, de hoeveelheid spaargeld die jullie moeten hebben…
    “De enige factor die eigenlijk beperkend werkt op de kredietverlening, is het vereiste eigen vermogen dat een bank moet aanhouden tegenover krediet, de zogenaamde BIS-ratio. Hoeveel vermogen je moet hebben om krediet te kunnen verlenen. 
    MET ANDERE WOORDEN: EEN BANK MOET ZICHZELF EERST VERRIJKEN OM VERVOLGENS ONBEPERKT KREDIET TE KUNNEN VERLENEN. 

    met een warme groet van ‘Brief naar de Bank’.
    P.S.
    Voor diegenen die ons niet kennen: wij hebben aangifte gedaan tegen de bank, als antwoord daarop heeft de ING ons huis ter openbare veiling aangeboden. Dit zou 21 februari as. moeten plaatsvinden. Gisteren kregen we per aangetekende het bericht dat het huis onderhands verkocht is. Zo graag willen ze van ons af. Het vervelende voor ons is, is dat we alleen staan. Iedereen blijft maar gewoon zijn leningen, kredieten en hypotheken betalen. Voor ons is het afgelopen, maar we vinden wel weer een weg. 
    JIJ hebt een keuze. Als je dit allemaal weet, handel je dan of blijf je zitten met kennis omdat je bang bent? 

  6. Wij staan zelf voor een heel groot raadsel… Wij hebben vanaf oktober 2011 geen hypotheek meer betaald. Wij hebben CMIS (hypotheek verstrekker) een volmacht gegeven voor de verkoop van onze woning. Sinds december 2012 hebben ze een makelaar in de arm genomen, maar het staat nog steeds NIET te koop. Het is inmiddels februari 2013 !
    Snap het niet terwijl de huizenprijzen aan het zakken zijn en inmiddels 1,5 jaar niets hebben ontvangen.
    Groeten,
    Joop

  7. Geld junkies hebben altijd problemen en ze veroorzaken problemen! Geld moet verboden worden voor geld junkies, vooral in de reclame wereld en de media. Afblijven en niet meer storen!!!! :)

  8. Vandaag in de Leeuwarder courant een stuk over het belastingparadijs Amsterdam. Hier werd onder andere vermeld dat er via de trustkantoren in Amsterdam in 2010 zo’n € 10,2 biljoen Nederland in en uitstroomde. Zonder dat er belasting over betaald word. Ook IKEA komt hier in de lijst voor. Ze maken door royalty’s zo’n € 3 miljard per jaar winst. Nu komt het, 2 blz verder staat er een stukje, dat IKEA begint met keten 150 hotels. Valt het kwartje? leve de winst. Lees verder over dit stinkende systeem. http://www.levendmechanisme.nl/pdf/LC-06-03-2013-Belastingparadijs-Amsterdam.pdf  Mvg Paul.

Laat een reactie achter