Seasteading: komt society building nu eindelijk van de grond?

Seasteading. Je eigen samenleving oprichten is een droom van velen. Maar helaas: Het landoppervlak is geheel bezet met agresieve, bemoeizuchtige overheden. Dan blijft er weinig anders over dan de zee. De SSS, Startup Societies on the Sea, organiseert nu een wereldwijde meeting voor geïnteresseerden.

Seasteading: vrijstaat op zee

Meer dan tweederde van het aardoppervlak bestaat uit zee. Toch gebruiken we de zee alleen voor transport, grondstofwinning en om te vissen. Nu de aarde steeds voller wordt, willen de libertarische seasteaders op volle zee een nieuwe samenleving opbouwen.

Als deze nieuwe samenleving nogal afwijkt van wat de rest van de wereld acceptabel vindt – stel, u wilt een ISIS-stijl kalifaat, een staat waar geen belasting wordt geheven of een land waarin allerlei – volgens de meerderheid – ranzige seksuele uitspattingen plaatsvinden – heeft u een probleem. Voor je het weet, komt het leger of de mobiele eenheid orde op zaken stellen, zoals al gebeurde met talloze eerdere vrijstaatjes. Herinnert u zich bijvoorbeeld Vrijstaat Wonderland? De gemeente Emmen was hier niet blij mee en de Nederlandse en Duitse politie maakte hieraan gezamenlijk een einde. Niet erg netjes, maar wie heeft ambtenaren ooit van gevoel voor fair play kunnen beschuldigen?

Hoe zou je op zee in leven kunnen blijven?

Permanent op zee wonen brengt een aantal unieke uitdagingen met zich mee. Het grootste probleem is het gebrek aan grondstoffen. Weliswaar zijn er uit zeewater enkele metalen, zoals magnesium, te winnen, maar bouwmaterialen moeten aangevoerd worden van het vasteland. Polyetheen en soortgelijke plastics zouden uit gespecialiseerde algen bereid kunnen worden. Het kan voor een drijvende kolonie interessant zijn om aan diepzeemijnbouw te doen. Er liggen op bepaalde gebieden veel mangaanknollen op de zeebodem. Semi-autonome robots kunnen deze verzamelen en periodiek weer opstijgen, waarbij ze weer opgeladen worden. Omdat het hier om 3-5 kilometers diepe vindplaatsen gaat, zullen dergelijke robots bestand moeten zijn tegen de immense druk, honderden atmosfeer, van de diepzee. Drijvende rekken met kelp, hydroponische kweek van groenten en eendenkroos in combinatie met het oogsten van plankton, vis en zonne-energie moeten in principe de kolonie zelfvoorzienend kunnen maken. Op zich zijn de technische mogelijkheden ruim voorhanden.