Geen zin in lastige buren? Front Architects uit Polen heeft dé oplossing. De bedenkers lieten zich inspireren door een billboard. Hoe zou het zijn te wonen in een huis met de eigenschappen van een billboard, dus hoog, breed maar nauwelijks met diepte?
Het antwoord: ongeveer zoals dit. Het huis van twee meter diepte, zes meter hoog en twaalf meter lang. Het huis is net groot genoeg voor één persoon. De architecten wilden hiermee aandacht vragen voor het huisvestingsleed voor de single in Polen. In het streng katholieke Polen is het gezin namelijk nog steeds de hoeksteen van de samenleving.
Het billboardhuis zoals het er uit zou komen te zien op een plein.
Ook ideaal voor watersport- of zwemliefhebbers. Hoogtevrees niet aanbevolen…
Graag vanaf je balkon het water in duiken? of onder je huis door willen kunnen varen?
Ook voor botenbezitters is dit stulpje ideaal. Via de vouwladder ben je zo beneden. En je hebt weinig last van ongewenst bezoek. Zouden de eerste filmsterren en leden van koninklijke huizen zich al in Polen gemeld hebben?
Geen gezanik met jachthavens en havenmeesters. Je kan 'gewoon' van huis uit rechtstreeks aanmeren en je boot zelfs onder je huis leggen...
Ook elders waar weinig vlakke grond is, biedt het billboardhuis DE oplossing. In de Grand Canyon bijvoorbeeld…
In drie stappen wordt dit opblaashuis betonnen realiteit. Dé oplossing voor door natuurrampen getroffen gebieden?
Zou het niet makkelijk als je een huis kan oppompen als een ballon en dat dan hard kan laten worden? Aan de universiteit van het Duitse Kassel hebben ze klaarblijkelijk iets dergelijks gedacht.
Gregor Zimmermann, verbonden aan de universiteit, kwam met de “Membran Beton Gitterschalen Tragwerke”, een concept om snel te kunnen bouwen.
Het werkt ongeveer als volgt. In de eerste stap wordt het gebouw, bijvoorbeeld in de vorm van een geodetische koepel, met perslucht opgeblazen. De koepel bestaat uit twee lagen, waar tussen kanalen zitten. De kanalen worden volgepompt met snelhardend, licht en sterk beton, in vaktermen UHPC (Ultra High Performance Concrete). Zodra het beton uithardt, wordt langzamerhand de luchtdruk in de koepel teruggebracht.
Gregor Zimmermann denkt dat zijn oppompbare betonkoepel ideaal is voor door rampen getroffen gebieden. Het enige wat namelijk nodig is is een grote tank met vloeibaar beton, een compressor en een opgerold skelet voor het huis. Je zou zo in enige uren een huis kunnen bouwen.
Japan kent extreem hoge lonen en wordt geteisterd door aardbevingen. Een Japans bedrijf heeft een effectieve, goedkope oplossing bedacht. En het is nog mooi ook…
Zijn deze koepels DE oplossing voor huisvesting in aardbevingsgebieden? Bron: screenshot video [1] Japan Dome HouseHet Dome House wordt geconstrueerd van geëxpandeerd polystyreen, beter bekend als piepschuim. Geen termiet of schimmel krijgt greep op dit materiaal, dat bovendien uitstekend isoleert (polystyreen is een bekend isolatiemateriaal). Japan Dome House maakt gebruik van een zelf ontwikkeld type polystyreen, dat zwaarder en daardoor veel sterker is. De onderdelen van het huis hebben veel weg van partjes van een appel, afgesloten door een koepeldak. Elk onderdeel weegt ongeveer vijftig tot tachtig kilo.
De koepelhuizen zijn uitgevonden door de industrieel Katsuyuki Kitagawa, oorspronkelijk afkomstig uit de snoepindustrie. Hij wilde hiermee het probleem van de dakloosheid oplossen. Om zijn technologie te demonstreren bouwde hij een vakantiepark met driehonderd creatief versierde koepelhuizen in de buurt van het kuuroord Aso.
Volgens de website van zijn bedrijf, Japan Dome House Ltd, voldoet het huis aan de eisen van het Japanse ministerie van Land en Vervoer, volgens het bedrijf de strengste ter wereld.
Het huis kan in ongeveer zeven dagen gebouwd worden. Het is inderdaad een snelle oplossing om aardbevingsgevoelige gebieden weer op te bouwen. Na recente aardbevingen in de streek rond Aso, waarbij zijn huisjes als enige overeind bleven staan, leefde de belangstelling voor het model op.
Ventilatie is vermoedelijk wel een aandachtspunt. In deze kleine, luchtdichte structuur staat of valt alles met een goede ventilatie. Vooral als deze koepels door meerdere mensen worden bewoond. De ventilatie vindt plaats door twee openingen aan weerszijden van de structuur.
De fabrikant doet nogal geheimzinnig over de prijs, en wil alleen een offerte maken als er minimaal enkele tientallen koepelhuizen tegelijk worden besteld. En, vermoedelijk, een hogere prijs rekent voor afnemers uit rijke landen met hoge huizenprijzen, zoals Japan, Nederland en België. Uit andere bronnen is bekend dat deze koepelhuizen, exclusief grond en montage, in Oekraïne rond de 200 000 hrivna (6 000 euro in april 2021, rond de 20 000 euro tien jaar geleden) per stuk kosten en in Japan kant en klaar, voor rond de 80 000 euro per stuk worden verkocht. Mogelijk is deze informatie verouderd. De woonoppervlakte is naar Nederlandse normen klein, met rond de 45 vierkante meter, maar heel wat groter dan de kippenhokken die tegenwoordig in Amsterdam en omstreken voor woekerprijzen worden verkocht.
In landen met veel bossen zijn blokhutten erg populair. Geen wonder. Hout ademt en isoleert goed. Ook de bouwkosten zijn maar laag. Voor weinig geld krijg je al het echte pioniersgevoel.
Baksteen versus hout
In Nederland zijn bakstenen het geliefkoosde bouwmateriaal. Waarom is niet helemaal duidelijk. Baksteen is weliswaar sterk en de grondstof voor baksteen, klei, is in Nederland ruim voorradig, maar erg goed isoleert baksteen niet. Daarom moeten bakstenen huizen met een kostbare spouwmuur worden uitgevoerd. Ook moeten alle bakstenen met de hand worden gemetseld door een ervaren metselaar, wat de kosten enorm opjaagt. Wel heeft baksteen als voordeel dat het goed bestand is tegen brand, weerinvloeden en corrosie en dat het in principe eeuwenlang meegaat.
Goedkoop, maar onderhoudsgevoelig
In Rusland zijn blokhutten vanwege het barre klimaat en hun lage prijs erg populair.
Blokhutten hebben deze nadelen niet. Ze zijn veel sneller te bouwen: ze bestaan uit gestapelde balken of boomstammen. Hun isolatiewaarde is zeer hoog. Hout bestaat uit kleine luchtkamertjes die zeer goed isoleren. Ook ademt hout. Condens is dus in houten huizen geen groot probleem. Door de lichte constructie is heien vaak niet nodig. Ook de milieubelasting is laag, als het hout tenminste uit duurzaam beheerde bossen afkomstig is.
Het nadeel van hout is dat het nogal onderhoudsgevoelig is, niet erg duurzaam en dat versgekapt hout gaat werken: van vorm verandert. Leveranciers van kwaliteitshout letten hierop.
Je ziet op blokhutten en chalets doorgaans flink overhellende daken. Dit beschermt de wanden tegen regen. Een goed geconstrueerde en onderhouden blokhut of houten woning kan zeer lang meegaan: in het uiterst regenachtige Engeland staat een houten kerkje dat uit de negende eeuw dateert. Een goed en zorgvuldig geconstrueerde houten woning van eiken of Siberische sparren kan dus zeker een millennium mee.
Een ander nadeel is de gevoeligheid voor brand. Houten steden brandden geregeld af; in Enschede bleef in 1852 na de grote stadsbrand alleen de zandstenen kerk en nog enkele andere stenen gebouwen overeind staan. Een blokhut kan dus het beste vrij staan en moet voorzien worden van een goede brandwerende laag, of uit zeer dichte houtsoorten bestaan (eikenhout en zwaar tropisch hardhout zijn behoorlijk brandwerend).
Luxe woning voor onder de dertigduizend euro
Een argument dat veel mensen voor houten huizen laat kiezen is de prijs. Houten huizen kunnen voor rond de honderd euro per vierkante meter gebouwd worden. Een grote eengezinswoning van tweehonderd vierkante meter kan in principe (met afwerking) voor onder de dertigduizend euro gebouwd kunnen worden. Ter vergelijking: dat is een tiende van wat een vergelijkbaar huis in de Randstad, dankzij de onvolprezen genieën die de ruimtelijke ordening in Nederland regelen, nu kost. Een vakantiehuisje is leverbaar rond de vijf- tot tienduizend euro. En heb je genoeg van een blokhut? De constructie is ook goedkoop weer te slopen en in de open haard op te stoken. Dat is met sloopafval van bakstenen huizen wel anders…
Een belangrijke reden waarom er in Nederland zo veel mensen wekenlang dood liggen in huis is de subsidie voor eenzaamheid. Alleenstaanden krijgen meer bijstand dan samenwonende bijstandsgerechtigden. Als een bijstandsgerechtigde bij een familielid woont dat wel een baan heeft, wordt de uitkering zelfs stopgezet. Niet erg intelligent. Gelukkig is er een structurele oplossing.
De eenzaamheidscultuur in Nederland
Veel buitenlanders hebben de nodige problemen om zich aan te passen aan Nederland. Aan een Indiër of Afrikaan is vaak niet uit te leggen wat de inwoners van Nederland bezielt. Een belangrijke reden hiervoor is, weet ik van immigranten, de merkwaardige logica die de inboorlingen hier er op na houden.
Afrikanen vinden de Nederlanders vaak geschift. Voor een groot deel terecht.
De mens is een sociale diersoort. Mensen leven bij voorkeur in groepen, sommigen zelfs in grote groepen. Uit psychologische onderzoeken blijkt keer op keer dat mensen het gelukkigst zijn als ze veel andere mensen kennen en door ze geaccepteerd worden. Ook blijkt hoe verwoestend eenzaamheid werkt op mensen. De reden voor de populariteit voor huisdieren is dat ze een substituut-gezelschap vormen. Alhoewel ze niet in staat zijn zich mentaal in mensen te verplaatsen, geven ze toch een zekere sociale interactie en verbondenheid. Dit geldt vooral voor sociale huisdieren zoals honden.
Uit andere onderzoeken blijkt keer op keer dat mensen met en groot sociaal netwerk snel aan een nieuwe baan komen. Een goede manier om aan een groot sociaal netwerk te komen, is tussen andere mensen in te wonen.
Kortom: als immigranten uit meer sociale culturen zich achter hun oren krabben over die rare Ollanders, hebben ze domweg gelijk.
De bekrompenheid van de politieke klasse werd weer eens verblindend duidelijk bij het verkiezingsdebat tussen PVV’er De Graaf en PvdA-voorman Cohen. Triomfantelijk kraaide Cohen, duidelijk niet op zijn gemak, dat met de nieuwe kabinetsplannen (overigens nog in concept) een bijstandstrekkende groep mensen die bij elkaar woont en familie van elkaar is, er op achteruit gaat als een familielied gaat werken. De Graaf, overigens een vriendelijke, aimabele man, stamelde wat over lekken en voorlopige voorstellen. Beiden hadden niet door dat ze aan het mekkeren zijn over symptomen. Een bredere visie, een helicopterview ontbreekt totaal in de politiek.
Subsidie op eenzaamheid
Een groot probleem in Nederland is het gebrek aan sociale huurwoningen voor de zoals dat met een mooi woord heet, sociale minima. Sociale minima moeten, vindt de overheid en klaarblijkelijk ook veel Nederlanders, allen in een eigen huis wonen met eigen keuken, badkamer, slaapkamer en woonkamer. Omdat een bijstandsuitkering daarvoor veel te laag is zijn er allerlei dure ingewikkelde oplossingen bedacht, zoals huursubsidie, sociale woningbouw en allerlei bijzondere bijstandsregelingen.
Stop met werken en samenwonen te straffen, stimuleer samenwonen juist
De voor de hand liggende oplossing: schaf de idiote regel af die bijstandsgerechtigden afstraft als ze bij elkaar wonen, of nog beter: geef iedereen een basisinkomen van, zeg, zeshonderd euro, is duidelijk te hoog gegrepen voor de onvolprezen genieën die dit land regeerden en regeren. Deze mensen eenzaam in hun woning laten verkommeren of zelfs drie maanden dood laten liggen, is dan weer wel sociaal. Warmvoelend als politici vaak ten koste van belastingbetalers zijn, willen ze om dit nieuwe probleem op te lossen dan weer allerlei gesubsidieerde gezelschapsactiviteiten opzetten.
Uiteraard is er een veel simpeler oplossing: zorg dat mensen worden beloond als ze samenwonen. Als vier mensen een huis delen kunnen ze de woonlasten voor een woning door vier delen en wordt het leven veel goedkoper. Op dit moment is een alleenstaande vaak meer dan de helft van zijn of haar inkomen kwijt aan huisvesting. Zet desnoods een bemiddelingsservice in voor als mensen huisgenoten zoeken (alhoewel er geheid slimme websitebouwers op in zullen springen en zelf zoiets opzetten). Wedden dat het huizentekort als sneeuw voor de zon verdwijnt?
Op land wordt het steeds voller. De komende drie decennia zal de wereldbevolking met meer dan twee miljard groeien. Meer dan de helft van de wereldbevolking woont op korte afstand van de kust. Veranderingen van de zeespiegel, in de geschiedenis van de aarde meer regel dan uitzondering, zullen daarom veel mensen treffen.
Artist impression van de Gyre Seascraper. Bron: Zigloo.
Vandaar dat er steeds meer stemmen op gaan om een drijvende steden op de oceaan te bouwen. Gezien de zeer hoge prijzen voor land en onroerend goed aan de kust is het al snel economisch aantrekkelijk. De oceaan houdt de temperaturen het hele jaar door gematigd en aangenaam, wat drijvende steden in de tropen en de poolstreken extra aantrekkelijk maakt. Ook zeespiegelstijging is geen issue meer.
De Gyre seascraper van het Canadese ontwerpbureau Zigloo heeft eigenlijk meer weg van een complete oceaanstad dan van een drijvende wolkenkrabber, zoals de naam zou doen vermoeden. In de stad kunnen tweeduizend oceanologen en ‘gewone’ burgers verblijven.
De centrale ring in het midden is van versterkt carbonaatglas en bevat meerdere verdiepingen. Aan de ring zitten vier pieren met een lengte elk van een halve kilometer, voldoende groot voor zelfs de grootste schepen. De pieren bevatten ook golfslaggeneratoren.
De drijvende stad vanaf een diepte van 400 meter.
Onder de centrale ring, zie foto, strekt een vierhonderd meter diepe schacht zich uit. De appartementen en werkruimten liggen goed beschermd tegen stormen en krijgen licht via de centrale opening, die ook dient als opslag voor regenwater.
In de diepte bevindt zich een oceanografisch observatorium en bezoekerscentrum. De stad is zelfvoorzienend in voedsel door algenoogst uit het water, hydroponische tuinen en heeft een totale oppervlakte van 21 hectare.
