wonen

Ecologisch boshuisje. Met de hulp van zijn schoonvader kostte dit huisje slechts enkele duizenden Engelse pond.

Hobbithuis uit Wales

Ecologisch boshuisje. Met de hulp van zijn schoonvader kostte dit huisje slechts enkele duizenden Engelse pond.
Ecologisch boshuisje. Met de hulp van zijn schoonvader kostte dit huisje Simon Dale slechts enkele duizenden Engelse pond.

Als visionair hoef je niet per definitie megalomaan bezig te zijn (al blijft het grappig).

Vier maanden werk, enkele duizenden manuren en drieduizend pond aan materialen was alles wat nodig was om dit knusse hobbithuis in Wales te bouwen. Met als bonus een onovertroffen uitzicht.

Het interieur van het huisje is knus, maar sprookjesachtig.
Het interieur van het huisje is knus, maar sprookjesachtig.

Waarschijnlijk zijn de bezitters van een zwaar overgehypothekeerde woning dat nu al mankementen vertoont, erg jaloers op de gelukkige bewoner, Simon Dale.

In Dale’s eigen woorden: “ It’s fun. Living your own life, in your own way is rewarding. Following our dreams keeps our souls alive.”

Het interieur is in ieder geval zeer knus. Een enkele potkachel houdt het hele huisje warm.

Bron: Unusual Architecture

De Nautilus zou hier in Nederland niet door de welstandscommissie komen.

Wonen in een schelp

Genoeg van die saaie Vinex-woningen?
Een stel in Mexico Stad wilde iets bijzonders en architectenbureau Senosiain Arquitecto bediende hen op hun wenken. Met spectaculair resultaat. De Nautilus is geïnspireerd op de schelp van het gelijknamige zeedier.

De Nautilus zou hier in Nederland niet door de welstandscommissie komen.
De schitterende Nautilus zou hier in Nederland uiteraard nooit door de welstandscommissie komen.

De onderste verdieping een voortzetting is van de tuin buiten. Hoog boven in de schelp zijn de slaapkamers.
Dit alles voor een naar Nederlandse begrippen uiterst schappelijk bedrag: 150.000 euro.

Bron: World Architecture News

Plattegrond en doorsnedes van de Nautilus
Plattegrond en doorsnedes van de Nautilus
Midden in het huis bevindt zich een grote kas waarin onder meer bananen groeien.

Bananen in hartje Rocky Mountains

En dat alles voor omgerekend minder dan vijf euro aan energie per maand. Energiepionier Amory Lovins ontwikkelde een energieneutraal huis waarin verschillende technieken samen komen. De toekomst van het wonen?

Een halve meter dikke muren. Een slimme configuratie van ramen, waardoor in de winter zonne-energie binnen komt en in de zomer wordt geweerd. Zonnepanelen, uiteraard, maar het is toch vooral de overvloedige toepassing van passieve-energie technieken die Lovins huis energieneutraal maakt. Hij heeft ook gedacht aan nuttige details als dikkere afvoerpijpen (waardoor minder energie nodig is voor pompen), een geïsoleerde deur, LED-lampjes en een warmtewisselaar om het huis te ventileren. Helaas is er in Nederland niet veel ruimte en ligt Nederland veel noordelijker dan Colorado, maar toch zijn veel ideeën van Lovin toe te passen in Nederland. Check ook deze infographic. Alles samen kostte de ombouw van zijn huis tot ecoparadijs iets meer dan een ton. Wel kreeg hij veel bowumaterialen en dergelijke gratis.

Altijd in de zon? Het Everingham Rotating House is de oplossing.

Roterend huis

Altijd in de zon? Het Everingham Rotating House is de oplossing.
Altijd in de zon? Het Everingham Rotating House is de oplossing.

Altijd in de zon? Steeds wat anders zien als je uit het raam kijkt? Het Everingham Rotating House biedt de oplossing.

Het principe is eenvoudig: je neemt een draaibare schijf en monteert er een huis op. Verrrassend genoeg is het huis maar veertigduizend Australische dollar duurder dan een vergelijkbaar statisch huis, aldus de ontwikkelaars, het gelijknamige Australische bedrijf Everingham Rotating House. Omdat het huis precies in de richting van de zon is te draaien, is airconditioning of verwarming veel minder of helemaal niet nodig. Ook hoef je nooit spijt te hebben van het uitzicht.

Visionair of knettergek? Wij zijn in ieder geval erg jaloers…

Afrikanen vinden de Nederlanders vaak geschift. Voor een groot deel terecht.

Stop de heilige oorlog tegen samenwonen

Een belangrijke reden waarom er in Nederland zo veel mensen wekenlang dood liggen in huis is de subsidie voor eenzaamheid. Alleenstaanden krijgen meer bijstand dan samenwonende bijstandsgerechtigden. Als een bijstandsgerechtigde bij een familielid woont dat wel een baan heeft, wordt  de uitkering zelfs stopgezet. Niet erg intelligent. Gelukkig is er een structurele oplossing.

De eenzaamheidscultuur in Nederland
Veel buitenlanders hebben de nodige problemen om zich aan te passen aan Nederland. Aan een Indiër of Afrikaan is vaak niet uit te leggen wat de inwoners van Nederland bezielt. Een belangrijke reden hiervoor is, weet ik van immigranten, de merkwaardige logica die de inboorlingen hier er op na houden.

Afrikanen vinden de Nederlanders vaak geschift. Voor een groot deel terecht.
Afrikanen vinden de Nederlanders vaak geschift. Voor een groot deel terecht.

De mens is een sociale diersoort. Mensen leven bij voorkeur in groepen, sommigen zelfs in grote groepen. Uit psychologische onderzoeken blijkt keer op keer dat mensen het gelukkigst zijn als ze veel andere mensen kennen en door ze geaccepteerd worden. Ook blijkt hoe verwoestend eenzaamheid werkt op mensen. De reden voor de populariteit voor huisdieren is dat ze een substituut-gezelschap vormen. Alhoewel ze niet in staat zijn zich mentaal in mensen te verplaatsen, geven ze toch een zekere sociale interactie en verbondenheid. Dit geldt vooral voor sociale huisdieren zoals honden.
Uit andere onderzoeken blijkt keer op keer dat mensen met en groot sociaal netwerk snel aan een nieuwe baan komen. Een goede manier om aan een groot sociaal netwerk te komen, is tussen andere mensen in te wonen.
Kortom: als immigranten uit meer sociale culturen zich achter hun oren krabben over die rare Ollanders, hebben ze domweg gelijk.

De bekrompenheid van de politieke klasse werd weer eens verblindend duidelijk bij het verkiezingsdebat tussen PVV’er De Graaf en PvdA-voorman Cohen. Triomfantelijk kraaide Cohen, duidelijk niet op zijn gemak, dat met de nieuwe kabinetsplannen (overigens nog  in concept) een bijstandstrekkende groep mensen die bij elkaar woont en familie van elkaar is, er op achteruit gaat als een familielied gaat werken. De Graaf, overigens een vriendelijke, aimabele man, stamelde wat over lekken en voorlopige voorstellen. Beiden hadden niet door dat ze aan het mekkeren zijn over symptomen. Een bredere visie, een helicopterview ontbreekt totaal in de politiek.

Subsidie op eenzaamheid
Een groot probleem in Nederland is het gebrek aan sociale huurwoningen voor de zoals dat met een mooi woord heet, sociale minima. Sociale minima moeten, vindt de overheid en klaarblijkelijk ook veel Nederlanders, allen in een eigen huis wonen met eigen keuken, badkamer, slaapkamer en woonkamer. Omdat een bijstandsuitkering daarvoor veel te laag is zijn er allerlei dure ingewikkelde oplossingen bedacht, zoals huursubsidie, sociale woningbouw en allerlei bijzondere bijstandsregelingen.

Stop met werken en samenwonen te straffen, stimuleer samenwonen juist
De voor de hand liggende oplossing: schaf de idiote regel af die bijstandsgerechtigden afstraft als ze bij elkaar wonen, of nog beter: geef iedereen een basisinkomen van, zeg, zeshonderd euro, is duidelijk te hoog gegrepen voor de onvolprezen genieën die dit land regeerden en regeren. Deze mensen eenzaam in hun woning laten verkommeren of zelfs drie maanden dood laten liggen, is dan weer wel sociaal. Warmvoelend als politici vaak ten koste van belastingbetalers zijn, willen ze om dit nieuwe probleem op te lossen dan weer allerlei gesubsidieerde gezelschapsactiviteiten opzetten.

Uiteraard is er een veel simpeler oplossing: zorg dat mensen worden beloond als ze samenwonen. Als vier mensen een huis delen kunnen ze de woonlasten voor een woning door vier delen en wordt het leven veel goedkoper. Op dit moment is een alleenstaande vaak meer dan de helft van zijn of haar inkomen kwijt aan huisvesting. Zet desnoods een bemiddelingsservice in voor als mensen huisgenoten zoeken (alhoewel er geheid slimme websitebouwers op in zullen springen en zelf zoiets opzetten). Wedden dat het huizentekort als sneeuw voor de zon verdwijnt?

Verplaatsbare huizen lossen het woning- en fileprobleem op.

Mobiele stadswijken de toekomst?

Economische veranderingen gaan razendsnel. Eens bedrijvige metropolen veranderen in spooksteden, terwijl kleine stadjes uit hun voegen barsten. De wereld is onvoorspelbaarder dan ooit, maar onze infrastructuur houdt hier geen gelijke tred mee. Wordt het niet tijd voor een flexibele manier van bouwen?

Huidige systeem werkt beroerd
Mensen hebben steeds meer een nomadische levensstijl. Economische en sociale veranderingen gaan snel. Als een bedrijf waar iemand werkt wordt overgenomen, zij ergens anders een baan aangeboden krijgt of hij een nieuwe liefde ontmoet betekent dit al gauw: verhuizen.

Verplaatsbare huizen lossen het woning- en fileprobleem op.
Verplaatsbare huizen lossen het woning- en fileprobleem op.

Fijn voor de vaderlandse schatkist en makelaars, die bij elke woningtransactie overdrachtsbelasting en makelaarskosten aftikken, wat minder fijn voor de verhuizende persoon die maar moet zien zijn huis kwijt te raken en aan nieuw onderdak te komen. Huurders zitten met zeer lange wachtlijsten voor sociale huurwoningen. Woningen in Zuid-Limburg verkrotten terwijl in de Randstad woningprijzen de pan uit rijzen. Ook bedrijven die tijdelijk personeel nodig hebben zitten met handen in het haar als het er om gaat onderdak te vinden. Het gevolg: overvolle woningen van huisjesmelkers en klagende buren.

Noodgedwongen blijven veel werkenden dan maar ver weg van hun werk wonen en nemen de grote reisafstanden voor lief. het gevolg: dichtslibbende snelwegen en overvolle treinen tijdens de spits.

De oplossing: terreinen voor mobiele woningen
Veel van deze problemen zouden opgelost worden als woningen met mensen mee kunnen verhuizen. In de VS zijn trailer parks een bekende verschijning bij grote steden. Deze staan slecht bekend – vooral mensen met weinig geld en dus een lage sociale status wonen hier. De Amerikanen noemen dit trailer trash, met ongeveer de sociale connotatie van “woonwagenbewoner”. Dit ligt niet aan het concept op zich, maar aan de sociale omstandigheden. Als er eenmaal een groep mensen met asociale leefgewoontes verblijft, schrikt dit burgerlijker mensen af.

In elke samenleving zijn er mensen die door hun leefgewoontes weinig populair zijn. De meeste mensen kunnen daarentegen redelijk goed met elkaar overweg, althans als buren. Er kunnen dus twee typen terreinen worden ingericht: mobiele wijken voor werkenden en opvangkampen voor “probleemgevallen”. Eventueel kan er nog een derde groep mobiele woningen komen voor buitenlandse gastarbeiders.

Zelfvoorzienende woningen
Een voor de hand liggend vraagstuk is de infrastructuur die nodig is voor de woningen: water, energie, riolering. Deze is erg kostbaar, een hectare bouwrijp maken kost al gauw een half miljoen euro. Op een hectare kunnen vier tot zes huizen worden gebouwd. Een groot deel is nodig omdat huizen niet zelfvoorzienend zijn. Zo doet een persoon ongeveer een week met een kubieke meter drinkwater. Waterbesparende toiletten en douches halveren het verbruik. In Nederland valt per jaar zeventig centimeter neerslag, dus een huis van honderd vierkante meter met wateropvang levert alle drinkwater dat een gemiddeld huishouden nodig heeft. Afvalwater kan worden vergist tot biogas in een septic tank. Het dakoppervlak, wanneer volledig bedekt met zonnepanelen, levert een groot deel van het stroomverbruik maar vooral in de winter is extra vermogen nodig.

Levensreddend? Groen in de omgeving is in ieder geval heel gezond, blijtk uit onderzoek.

Meer groen oplossing vergrijzing

Meer groen in de omgeving leidt tot minder ziekte in mensen. Een groot deel van de extra kosten van vergrijzing komt voort uit het vaker voorkomen van deze ziektes bij oudere mensen.

Levensreddend? Groen in de omgeving is in ieder geval heel gezond, blijkt uit onderzoek.
Levensreddend? Groen in de omgeving is in ieder geval heel gezond, blijkt uit onderzoek. Foto: George Schepens

Naar blijkt, is het positieve gezondheidseffect van het wonen in een groener gebied even groot als het negatieve gezondheidseffect van een hogere leeftijd.

Een groot deel van de problemen die met vergrijzing te maken hebben zou dus opgelost kunnen worden door meer groen aan te planten in steden en voorsteden. Meer volkstuintjes dus in plaats van de kaalslag die nu plaatsvindt. Guerilla-farmers moeten van harte aangemoedigd worden in plaats van tegengewerkt worden met regels.

Meer groen dus, in en om het huis.