Donkere complexiteit, kolommen van normaliteit en intelligentie
Donkere complexiteit staat voor chaos door onwaarheid, terwijl openheid, moraal en neuroplasticiteit essentieel zijn voor groei, intelligentie en waarheid.
Wat is donkere complexiteit en donkere filosofie?
Donkere complexiteit vertegenwoordigt alles wat niet overeenkomt met de ultieme waarheid, zoals denkfouten. Hier kunnen talloze redenen voor zijn. Donkere complexiteit leidt tot meer onnodige complexiteit en daarmee tot chaos. Chaos op zich is niet per se slecht; in de natuurkunde is chaos onvermijdelijk. Maar als die chaos bestaat uit onwaarheden, is dat een ander verhaal. In mijn visie is donkere complexiteit dus slecht, maar het is in bepaalde opzichten wel noodzakelijk. Daar kom ik later op terug.
Donkere filosofie is een kant van de dichotomie binnen de filosofie die ik heb gecreëerd. Deze tak richt zich naar buiten toe op het begrijpen en bestrijden van donkere complexiteit, de duistere aspecten van de mensheid, zoals lust, macht en moord.
Moraal
Moraal is onvermijdelijk. Als we willen zeggen dat moord verkeerd is, hebben we absolute moraal en absolute waarheid nodig. Ik geloof dat die bestaan en dat sommige mensen er verbinding mee kunnen maken: de visionairs. Langzaam groeit de menselijke moraal, via deze mensen die een bijzondere verbinding met het universum kunnen maken, als een kind naar de ultieme waarheid.
Filosofie van het licht
Filosofie van het licht behandelt alles wat nog niet bewezen kan worden, zoals bewustzijn en de reden van bestaan. Dit leidt uiteraard tot meer donkere complexiteit, maar dit is de noodzakelijke donkere complexiteit, de uitzondering. Zonder na te denken over de grote vragen zullen we ze nooit beantwoorden. Wanneer we ze eenmaal onderzoeken en het antwoord vinden, verdwijnt die donkere complexiteit.
Tijdelijke donkere complexiteit en kolommen van normaliteit
Tijdelijke donkere complexiteit, zoals hierboven uitgelegd, komt vaker voor en is ook een uitzondering op de regel dat donkere complexiteit slecht is. Hypothesen zijn noodzakelijk in de wetenschap en ook in het dagelijks leven. Het testen van deze hypothesen voorkomt langdurige onnodige complexiteit.
Kolommen van normaliteit beschrijven openheid van geest. De kolommen rondom een onderwerp kunnen strak zijn, wat betekent dat iemand geen ruimte heeft voor andere ideeën of perspectieven. Maar mensen met brede kolommen van normaliteit hebben voldoende ruimte voor andere ideeën. Zij denken meer in onzekerheden dan in absoluties en staan daardoor dichter bij de realiteit. Zoals Descartes stelde: cogito ergo sum (ik denk, dus ik ben). Alles is onzeker, behalve dat ene idee. Een andere absolute waarheid die ik heb gevonden, is: er is iets in plaats van niets. Als u, beste lezers, meer zekerheden kunt aandragen, hoor ik ze graag. De kolommen van normaliteit dragen aanzienlijk bij aan onze intelligentie. Daarover straks meer.
Intelligentie
De parameters van normaliteit zijn breed bij elk kind, maar worden smaller naarmate we ouder worden, bijvoorbeeld door ouders met smalle kolommen of door scholen die smalle kolommen aanmoedigen. Sommige mensen zijn gevoeliger voor deze conditionering, wat nauw samenhangt met intelligentie. Intelligente mensen hebben meer weerstand, blijven open van geest en blijven zelfstandig nadenken. Hoe breder je kolommen van normaliteit, hoe intelligenter je bent. Maar dat is niet alles wat een persoon intelligent maakt. Naast kolommen is er ook een goed ontwikkelde of aangeboren complexe laag nodig. Deze complexe laag stelt ons in staat om te differentiëren. Als we elk idee als gelijkwaardig beschouwen binnen onze brede kolommen, gaat er iets mis. Door onze kolommen te verbreden en te leren differentiëren, kunnen we intelligenter worden. Bijvoorbeeld door wetenschappelijke data meer gewicht te geven dan een idee uit een Instagram-video. Als je denkt alles al te weten, stopt groei.
Onderbewustzijn
Onderbewustzijn: ons onderbewustzijn bevat een enorme hoeveelheid informatie die we sinds onze kindertijd hebben verzameld, van complete onzin tot diepe waarheden. Informatie uit ons onderbewustzijn bereikt ons via inzichten of emoties, die een verhaal vertellen over ons innerlijke. Deze inzichten en emoties kunnen waar of onwaar zijn. Mijn conclusie is dat emoties ook deel uitmaken van onze intelligentie, maar of we er iets mee kunnen, hangt af van onze complexe lagen, die ons helpen om deze emoties te interpreteren en waarheden van onwaarheden te onderscheiden. Hoge intelligentie en hoge gevoeligheid komen vaak samen voor, en niet zonder reden.
Wetenschappelijk bewijs voor neuroplasticiteit
Wetenschappelijk bewijs: NASA-onderzoek naar genieën toont aan dat kinderen divergent denken als echte genieën (circa 98%). Dit aantal neemt drastisch af naarmate we ouder worden; bij volwassenen is dit nog maar 2%. NASA stelt dat scholen creativiteit en intellectuele nieuwsgierigheid onderdrukken. Maar echte genieën kunnen deze conditionering weerstaan. Onderzoek laat zien dat hoogbegaafden eerder maatschappelijke normen in twijfel trekken en onafhankelijk denken. Daarnaast hebben ze een grotere tolerantie voor ambiguïteit, wat samenhangt met brede kolommen en goed ontwikkelde complexe lagen. Openheid voor ervaring, zoals gemeten in de Big Five-persoonlijkheidstest, correleert sterk met intelligentie. Ook blijkt dat het kennen van de grenzen van je eigen kennis verband houdt met intelligentie. Het idee dat intelligentie kneedbaar is, sluit aan bij het concept van neuroplasticiteit in de neurowetenschap. Hoewel aangeboren talent een rol speelt, is een groot deel van intelligentie plastisch: ons brein kan zichzelf bijna volledig herstructureren. Om dit te doen, is het belangrijk om te blijven leren en oude ideeën in twijfel te trekken. Meditatie en beweging bevorderen ook neuroplasticiteit.
Donkere complexiteit, kolommen van normaliteit en intelligentie Meer lezen »