Het is 2017. Het ondenkbare is gebeurd: er is een kunstmatige intelligentie ontstaan die ongeveer gelijk is aan die van de mens. De kunstmatige intelligenties, die zichzelf voortdurend verbeteren, worden steeds slimmer en eisen mensenrechten op. Er ontstaat een burgeroorlog. Wie trekt er aan het kortste eind?
Moeten we kunstmatige intelligenties mensenrechten geven? Op dit moment lijkt deze discussie voor de gemiddelde mens science fiction. Schijn bedriegt. Over pakweg tien jaar tot vijftien jaar – en misschien wel eerder, als kwantumcomputers echt gaan doorbreken, waar het nu op lijkt -Â zal het rekenvermogen van de gemiddelde personal computer die van het menselijk brein overtreffen. We kunnen maar beter gaan nadenken over het vraagstuk, of, en hoeveel mensenrechten we moeten toekennen aan kunstmatige intelligentie.
Persoonlijk denk ik dat we het niet zover moeten laten komen, maar dat we KI moeten koppelen aan ons brein. We kunnen beter te maken hebben met superslimme mensen, dan met een superslimme laptop. We hoeven ons dan ook niet als soort bedreigd te voelen door kunstmatige intelligenties. Die zijn we dan namelijk zelf….
De film I Robot, gebaseerd op het gelijknamige boek van SF-grootmeester Asimov, verkende de sociale en ethische gevolgen van bewuste kunstmatige intelligenties. – Youtube.com
ZDnet stelde deze lijst van tien beroepen samen,die op korte termijn (binnen enkele jaren na het schrijven van dit artikel in 2016) ten offer zullen vallen aan robots.
1. Lopende-band arbeider. Al tientallen jaren worden steeds meer fabriekswerkzaamheden door robots uitgevoerd, die daarvoor het exclusieve domein van mensen waren. De laatste jaren komt dit proces in een stroomversnelling. Vooral werk aan de lopende band komt in aanmerking. Robots als Baxter kunnen eenvoudige werkzaamheden al overnemen en snel overschakelen naar een nieuwe job. Baxter en zijn soortgenoten vereisen wel intensieve menselijke supervisie. Er komen dus ook nieuwe banen bij als robotopzichter en robotdirigent.
2. Meteropnemers.Â
Veel mensen werken als inspecteur van werkplekken of machines en controleren het verloop van de werkzaamheden. Denk bijvoorbeeld aan de meteropnemer. Nieuwe vorderingen op het gebied van het Internet der Dingen (IoT) kunnen dit werk overbodig maken. Als opvolger van de webcam uit de begindagen van internet kan je dan bijvoorbeeld denken aan goedkope sensoren, die worden aangestuurd door een centrale server via een satellietverbinding of de cloud. Er zal voorlopig wel werk blijven voor veldtechnici, die de storingen ook echt gaan verhelpen.
3. Callcentermedewerker.Â
Getuige het bel-me-niet register, vormen callcenters een bloeiende bedrijfstak. Maar ook calcentermedewerkers voelen de komst van de robots steeds meer in hun nek. Steeds meer bedrijven gebruiken spraakherkenning om klanten door te sturen naar de juiste informatie. Er is gewoonlijk nog steeds de mogelijkheid om verbonden te worden met een persoon van vlees en bloed, maar zelfs die kan in de komende jaren verdwijnen, denkt deskundige Dolinsky.
Ook worden producten steeds ‘slimmer’, gebruiksvriendelijker en minder onderhoudsgevoelig. Sensoren helpen bij het onderhoud en voorkomen veel problemen.
4. Sorteerder.
Sorteren vergt een ervaren oog en sorteerders werken gewoonlijk in een fabriek, waar ze beschadigde of gebrekkige producten van een lopende band plukken. Geautomatiseerde inspectietechnologie doet het steeds beter en overtreft mensen al in veel gevallen. Gespecialiseerde visuele sorteersystemen kostten vroeger tienduizenden euro’s. Nu is de kostprijs rond de duizend euro. Ze zijn snel, efficiënt en erg accuraat.
5. Datatypist.
De hoeveelheid ingezamelde data explodeert. Gegevens worden steeds belangrijker voor zo ongeveer elke tak van industrie. Machines kunnen data sneller en nauwkeuriger invoeren dan mensen, waardoor datatypisten in hoog tempo overbodig worden. Er moeten nog steeds veel data – voornamelijk uit het verleden – worden gedigitaliseerd, maar op langere termijn zijn er steeds minder datatypisten nodig.
Het Robot Restaurant in Harbin, China, wordt geheel gerund door robots. Bron: Robot Restaurant
6. Verzekerings-acceptant
Als je een polis aanvraagt via een website of verzekeringsadviseur, wordt je polisaanvraag beoordeeld door een acceptant. Deze berekent of de premie die je binnenbrengt, het risico dat er tegenover staat waard is.
Dit werk wordt waarschijnlijk geautomatiseerd, omdat het aanvragen van verzekeringen kan worden gestandaardiseerd en de meeste verzekeraars regels hebben waarmee ze vaststellen of je in aanmerking komt. Machine learning helpt computersystemen deze regels te leren kennen en ze toe te passen op de verzekeringsaanvragen die ze binnenkrijgen.
7. Belastingadviseur
Voor de meeste mensen is belastingaangifte vrij standaard. Dit zou heel goed door een programma of website overgenomen kunnen worden. De belastingplichtige moet dan een aantal vragen beantwoorden en het programma berekent dan hoe de belastingaangifte het beste ingevuld kan worden. Dit gebeurt al geregeld. Bij ingewikkelder belastingvraagstukken blijft de hulp van een ervaren belastingadviseur nodig.
8. Verkoper
Complexe, gespecialiseerde producten en dure, weinig gekochte artikelen zullen voorlopig nog door menselijke verkopers verkocht worden, maar standaardproducten worden steeds meer online verkocht. Verkopers zijn dan niet meer nodig. Dus als je standaardproducten verkoopt, kan je je maar beter voorbereiden op een zoektocht naar een andere baan.
9. Tolk en vertaler
Beeld- en spraakherkeningssoftware zoals Google’s Word Lens kunnen woorden van borden en tekst direct vertalen. Er zijn al heel veel vertaal-apps die zinnen tekst vertalen in een andere taal. Sommige, zoals Google Translate, spreken de zin zelfs uit. Ik heb dit systeem uitgeprobeerd voor vertalingen tussen Engels en Russisch en het maakte communicatie mogelijk. Uiteraard zijn conputers nog niet in staat dubbelzinnigheden en toespelingen te vatten, maar  ‘platte’ woord tot woord vertalingen zullen spoedig geautomatiseerd worden. Naarmate automatische vertalingen beter worden, worden menselijke vertalers alleen interessant voor contracten waarbij veel geld gemoeid is of politiek gevoelige teksten.
10. Medewerker fastfoodrestaurant
Geautomatiseerde bestelloketten duiken al op in enkele McDonalds restaurants. Ook de befaamde ‘hamburgerbanen’ staan op de nominatie om te verdwijnen, nu er automatische machines zijn ontwikkeld voor de bereiding van fastfood. Weliswaar kunnen de bestelloketten niet klachten van klanten behandelen, maar een medewerker kan via een videoverbinding de klant te woord staan. Ook budgetrestaurants zullen steeds meer worden geautomatiseerd. Zo kunnen bestellingen worden ingevoerd via een tablet, die de menukaart vervangt.
Dit videoclipje is nog niet realiteit. Maar dat verandert sneller dan de meeste mensen beseffen. In feite bestaat er nu al een goedkope mensachtige werkrobot voor fabrieken, de Baxter, en zijn supercomputers al in staat de mens als kenniswerker te overtreffen. De kans is dus aanwezig, dat een filmpje zoals dit over 10 jaar over het scherm van uw baas zal rollen.
Hopelijk hebben we tegen die tijd de economie zo ingericht, dat de wereld leefbaar blijft voor anderen dan alleen de bovenklasse. De tijd dringt. We zullen snel een oplossing moeten verzinnen, voordat de technologie ons voor voldongen feiten stelt.
Foxconn, het bedrijf dat onder andere Apple producten produceert en meer dan 1 miljoen arbeiders tewerkstelt, wil meer en meer automatiseren en ze zijn niet de enigen met gelijkaardige doelen. Van fabriekswerkers tot dokters, enorm veel jobs zullen in de toekomst (wie weet hoe nabij die toekomst zal zijn) vervangen worden door robots. Die opkomst van de robots brengt enkele interessante mogelijkheden en struikelblokken met zich mee, zowel nu als in de toekomst.
Deze keukenrobot van 2008 kan al okonomiyaki (Japanse pannekoeken) bakken. Het begin van het einde voor de menselijke werknemer? Bron: Yaskawa Electric
Voor bedrijven bieden robots naast een hogere precisie en sneller werken ook nog verscheidene andere voordelen. Zo zal een bedrijf zich zeer flexibel kunnen opstellen wanneer ze hun productie moeten verlagen door bijvoorbeeld een verlaging in vraag voor hun producten of te grote stock. Waar voordien afgeslankt moest worden in personeel, met al de problemen en kosten die daarbij komen kijken, zullen bedrijven gewoon de robots op inactief kunnen zetten of kunnen verhuizen naar een andere vestiging. Een enorm voordeel voor een bedrijf. Ook zullen robots een veel hogere rendabiliteit hebben die enkel zal stijgen naarmate we verder gaan in de tijd. De robots zullen beter en beter worden terwijl mensen gelimiteerd zijn in hoever hun productiviteit kan stijgen. Op gebied van kosten zal het verschil nog veel drastischer zijn. Terwijl arbeid duurder wordt door blijvende stijgingen in inkomens of lasten op arbeid zal de kost per robot enkel dalen naarmate meer in ze geïnvesteerd wordt.
Is dit alles nu iets goed of slecht? Wat gaat er gebeuren wanneer talloze arbeiders zowel in ontwikkelde als ontwikkelingslanden zonder werk komen te vallen doordat vrijwel alle jobs in productie, industrie en zelfs de dienstensector overgenomen worden door robots. Robots die het werk van mensen in/afnemen kan in eerste instantie misschien eng lijken omwille van het verlies in werkgelegenheid en wat dat voor de economie zou kunnen betekenen, maar het is een van de stappen die nodig zullen zijn willen we de wereld vooruit doen bewegen. Zo zou het gebruik van robots in productie, landbouw en zelfs een deel van de dienstensector de kosten van basisluxe enorm kunnen verlagen en op die manier de levenskwaliteit omhoog trekken voor vrijwel iedereen. Er zou ruimte vrijkomen om de arbeidsduur te verlagen zodat meer tijd vrijkomt voor mensen om hun leven zelf in te delen en zichzelf te ontwikkelen. Meer van de economie zou gericht kunnen worden op innovatie doordat mensen meer mogelijkheden zouden kunnen krijgen om hun potentieel te ontdekken en ontwikkelen in plaats van geestdodend en tijdrovend werk te moeten uitvoeren.
Ook het idee van een basisinkomen voor iedereen zou in zo een maatschappij meer realistisch worden en waarschijnlijk ook noodzakelijk om consumptie op een bepaald pijl te houden. Een nogal grote verandering voor een systeem dat gebouwd is op een verouderd model van de maatschappij. Naast een basisinkomen zal ook een sterke opwaardering van het onderwijs nodig zijn. Een onderwijssysteem minder gericht op kennis en meer op mentale vaardigheden die inspelen op de noden van de toekomst (en eigenlijk al het heden), zoals analytisch en kritisch denken, kunnen navigeren in een eindeloos groeiende hoeveelheid van informatie en daarmee creatief te werk kunnen gaan. Vaardigheden die nu nog ver onderbelicht zijn in het onderwijssysteem.
Een maatschappij waar mensen de tijd en opleiding krijgen om zich bewust te worden van hun aard en hoe daarmee om te gaan zou een belangrijke stap zijn in de evolutie van de mensheid. Robots en automatisering zouden daarin een belangrijke rol vervullen. Dit alles is misschien een pak dichterbij dan we ons momenteel inbeelden.
Bijster slim is een enkele bacterie niet, maar een kolonie bacteriën gedraagt zich toch behoorlijk geavanceerd. Onderzoekers hebben nu een nieuw model ontwikkeld, dat ook toegepast kan worden in zwermen robots.
In deze computersimulatie zoekt een zwerm bacteriën zijn weg door een oerwoud van obstakels
Intelligente zwerm
De onderzoekers van de Tel Aviv Universiteit in Israël hebben een rekenmodel ontwikkeld dat beter uitlegt hoe bacteriën bewegen in een zwerm en kan ook worden toegepast in computers, kunstmatige intelligenties en robots[1]. De principes die bacteriën gebruiken om te bewegen in een zwerm, kunnen ook heel goed gebruikt worden om computers, kunstmatige intelligentie en robots zwermgedrag te laten vertonen. Toepassingen die de onderzoekers noemen zijn het ontwikkelen van medische nanorobots die medicijnen in het lichaam afleveren of informatie op internet verzamelen over consumenten.
Waarom overleven domme bacteriën in een ingewikkelde omgeving?
Al zijn bacteriën klein en eenvoudig, ze hebben superieure overlevingsvaardigheden. De manier waarop ze beslissingen nemen en hun collectieve gedrag laat ze gedijen en zelfs verspreiden in zware leefomstandigheden. Als extreem simpele organismen zijn bacteriën uiteraard niet in staat tot hoogstaande informatieverwerkende processen. In een ingewikkelde omgeving, zoals binnen mensen of dieren, zouden bacteriën dus in de war raken. Althans, werd aangenomen.
‘Zelfvertrouwen’ redt bacteriën
Deze aanname blijkt fout. In een verrassende ontdekking stelden de onderzoekers vast dat bacteriën in feite superieure overlevingsvaardigheden hebben. Ze vinden veel eerder voedsel en ontwijken gevaar veel sneller dan complexere samenwerkende organismen zoals amoebes of vissen. Hun geheim: veel ‘zelfvertrouwen’.
Veel zwermen van ingewikkelder organismen worden vaak geplaagd door foutieve positieve feedback, iets dat veel voorkomt in complex terrein. Dit gebeurt als een subgroep van de zwerm op basis van verkeerde informatie de hele groep de verkeerde kant op stuurt. Bacteriën maken deze fout niet omdat ze via moleculaire, chemische of mechanische wijze communiceren.
Alleen ‘raad vragen’ als het mis gaat
Afhankelijk van hoeveel ‘zelfvertrouwen’ ze hebben kunnen bacteriën hun wisselwerking met hun medebacteriën aanpassen. Als een individuele bacterie een nuttig pad vindt, besteedt deze minder aandacht aan de signalen van anderen. Komt de cel een minder gunstig pad tegen, dan zal deze ‘raad vragen’ aan andere cellen. Elke cel volgt dezelfde strategie, waardoor de groep als geheel met vallen en opstaan een weg vindt in extreem complex terrein. Precies dit gedrag, dat maar weinig capaciteit en korte termijn geheugen vereist, werd verwerkt in het model van de onderzoekers. Dit principe kan ook leiden tot nieuwe, efficiëntere technologie.
Robots lenen bacterie-strategie
Ook robots moeten vaak in complexe omgevingen navigeren, zoals zo ongeveer elke denkbare omgeving buiten een lab. Ook moeten ze onderling communiceren. Op dit moment wordt dat moeizaam berekend wat uiteraard zeer veel rekenhulpbronnen van computers eist. De geheimen van zwermen bacteriën ontraadselen, kan ons helpen een nieuwe generatie robots te ontwikkelen die zich zonder al te veel ingebouwde slimheid kunnen bewegen in een omgeving en zich aanpassen aan wisselende omstandigheden, aldus de onderzoekers[2].
Een robot hoeft lang niet altijd er uit te zien als een mens. Zo zijn er vaak veel efficiëntere manieren te bedenken waarop een machine zich kan voortbewegen. In onderstaand filmpje een aantal nieuwe ideeën wat betreft voortbeweging en aansturing, met aan het eind nog 6 tips om creativiteit te vergroten.
Telewerken krijgt steeds meer een letterlijke betekenis. Remote-controlled telepresence robots rukken op. Een wandeling op de maan, door een rokende vulkaan of werken in de buurt van een ontplofte kerncentrale? De liefde bedrijven met iemand op duizenden kilometers afstand? Of als iel mensje van vijftig kilo, zware zeecontainers lossen in de Rotterdamse haven? Straks kan het. De gevolgen.
Telepresence robots anno nu
De telepresence robots van nu, zoals VGo Communication’s VGo en de Anybots’ QB zijn eenvoudige videoschermen op wielen, met een camera en microfoon om hun bestuurder in staat te stellen, rond te rijden en met mensen te praten. De apparaten kunnen door middel van een web browser worden bediend.Onderzoekers als Katherine Tsui, een robotonderzoekster aan de universiteit van Massachusetts, te Lowell geloven zelfs dat telepresence robots de volgende stap zullen zijn in vergaderen op een afstand.
De robots kunnen ook de levens van mensen die aan huis gekluisterd zijn radicaal veranderen. Leila Takayama van robotontwikkelaar Willow Garage in Menlo Park, California, heeft bestudeerd hou oudere mensen reageerden op de technologie. Ze verwelkomden het idee om het huis uit te kunnen en door een park of museum te lopen – al was het dan via een robot.
De Anybot is een van de eerste (dus nog primitieve) telepresence robots.
Invloed op met elkaar omgaan
Als telepresentie een trend wordt, kan het nieuwe sociale regels creëren. Het is bijvoorbeeld niet mogelijk je voor een robot te verstoppen, zoals dat met een telefoontje wel kan. Degene die je wil spreken ziet je immers. Tsui denkt daarom dat de kans een stuk kleiner zal worden dat iemand je negeert als je door middel van een telepresence robot de persoon aanspreekt, aldus Tsui.
We zijn tot nu toe ook gewend om mensen met meer respect te behandelen dan machines. Wat als een machine een avatar is van een mens? Hoe zal deze technologie begrippen als persoonlijke ruimte en hinderlijk gedrag beïnvloeden?
Werken vanaf ander continent
Ook zal dit een nieuwe vorm van gastarbeid mogelijk maken. Op olieplatforms of andere gevaarlijke omgevingen kunnen voortaan robots worden ingezet die vanaf het vaste land worden bestuurd. Gastarbeiders hoeven niet meer naar rijke landen te verhuizen, maar kunnen vanaf hun eigen huis werken in een fabriek, mogelijk zelfs met bovenmenselijke krachten. De seksindustrie zal vermoedelijk ook allerlei toepassingen ontwikkelen. Godsdienstgeleerden mogen weer ethische regels bedenken voor deze nieuwe situatie. Is het overspel als je via een seksrobot de liefde bedrijft met iemand op duizenden kilometers afstand?
Toerisme
Ook zal telepresentie-toerisme vermoedelijk snel populair worden. Een wandeling over de diepzeebodem. Een oorlog live meemaken. Een bezoekje brengen aan Noord-Korea of een andere verboden plaats. Rondlopen op de maan of (voor mensen met tergend veel geduld) op Mars. Ook voor angsthazen is werken als oorlogsreporter nu mogelijk. Demonstreren kan gewoon vanaf je luie stoel. Wellicht kunnen ook agressieve voetbalsupporters via telepresence robots elkaar in elkaar meppen. En oh ja, ook de negen tot vijf telepresence soldaat zal vermoedelijk steeds meer gaan oprukken. Wat oorlogvoeren weer veel te gemakkelijk maakt…
Dierproeven wezen het uit. Met de juiste interface, kan ons brein alle mogelijke protheses als onderdeel van ons lichaam accepteren – waardoor we kunnen ontsnappen aan onze fysieke beperkingen. Verlamden kunnen over een paar jaar al lopen, verwachten onderzoekers.
Hersenen kunnen kunstledematen besturen
Ons brein is de meest complexe structuur op aarde. De afgelopen tweehonderd jaren hebben neurowetenschappers hun uiterste best gedaan er achter te komen hoe ons brein functioneert en hoe ons denken, onze geest voortkomt uit golven neuronale elektrische activiteit die zich door onze hersenpan voortplanten. Het model als zou het individuele neuron de rekeneenheid zijn, wordt steeds meer losgelaten. In plaats hiervan worden metalen proscessen gezien als een soort Gestalt, waarbij samenwerkende groepen neuronen herinneringen opslaan en gedrag produceren.
Iron man wordt drie tot vijf jaar na nu realiteit.
Dit model, door de onderzoekers Brain Machine Interface (BMI) gedoopt, werd rond het jaar 2000 experimenteel bevestigd door nogal akelig dierproefonderzoek aan de Duke University in North Carolina, waarbij de resultante van het groepsgedrag van honderden neuronen werd gemeten. Hierbij werden de hersenpatronen die horen bij een bepaalde beweging (bijvoorbeeld van een poot of staart) geregistreerd. Apen bleken in staat door er alleen aan te denken, kunstmatige robotledematen die aan hersenscanapparatuur was gekoppeld, te besturen zonder hun lichaam te bewegen.
Door kunstmatige visuele, tactiele en directe elektrische feedback van de kunstmatige ledematen terug te sturen naar de hersenen van het proefdier, lieten de onderzoekers zie dan de signalen kunnen worden geïntegreerd als uitbreiding van het zelf van het proefdier. Met andere woorden: de apparaten die direct door de hersenen worden bestuurd, voelen voor het dier als eigen ledematen.
De eerste aapachtige die er in slaagde haar brein te gebruiken om een kunstmatig apparaat te besturen was het nachtaapje Belle. Belle was in staat een robotarm op enkele meters van haar lichaam te bewegen, alleen door te denken. Hiermee toonde ze aan dat de hersenen kunnen worden bevrijd van de beperkingen van ons lichaam en zijn beperkingen op onze dagelijkse interactie met de wereld om ons heen.
Een paar jaar later slaagden de onderzoekers er in het concept verder uit te werken met een rhesusaap. Deze keer werd alleen de elektrische hersenschorsactiviteit gemeten terwijl ze op een looprek voortbewoog, om het loopgedrag van de geavanceerde tweevoetige robot CB-1 real-time te besturen. Alhoewel CB-1 in het lab van ATR Neural Information Analysis in het Japanse Kyoto stond, kon het aapje sneller de vele malen grotere robot besturen dan haar eigen ledematen. Alleen al door zich voor te stellen dat ze liep, kon Idoya de robot laten lopen. Op dit moment is het onderzoek nog verder gevorderd en is gedemonstreerd dat de aapjes met hun hersenactiviteit een virtuele arm of hand kunnen besturen die de textuur van schijnbaar visueel identieke objecten in een virtuele wereld kan voelen (en hier onderscheid in maken). Als de avatarhand deze oppervlakken verkent, wordt een elektrisch signaal dat de textuur beschrijft gegenereerd en via reeksen microfilamenten doorgeseind naar het brein van de aap. Deze zijn al eerder gebruikt om elektrische hersensignalen naar het hersengebied te registreren dat aanraakinformatie verwerkt die door het biologische lichaam van het aapje wordt gegenereerd.
Hiermee is de gehele informatiestroom gedekt. We weten nu dat het mogelijk is door middel van BMI technologie, een primatenbrein voorbij de grenzen en fysieke beperkingen van zijn lichaam te laten functioneren en laten interacteren met welke (virtuele of reële) wereld waarmee het in aanraking wordt gebracht. Eens te meer een bewijs dat hersenprocessen een collectief, holistisch fenomeen zijn.
Doorbraak voor dwarslaesiepatiënten en andere gehandicapten
BMI’s hebben veel nieuwe onderzoeksterreinen opengelegd. Om te beginnen: nu is er eindelijk reële hoop om verlamde mensen te helpen lopen met kunstledematen. Een non-profit research-samenwerkingsverband, het Walk Again project, is gevormd door universiteiten en onderzoeksinstellingen in de Verenigde Staten, Europa en Brazilië. Binnen drie tot vijf jaar, 2014 tot 2016 dus, moet een verlamd persoon met een dwarslaesie kunnen lopen en bewegen met behulp van door een BMI bestuurde machineledematen. Het plan is dat de gebruiker een robotisch vest bestuurt met zijn hersenschors.
Dit robotische vest, een exoskelet, wordt het “lichaam” van de patiënt en draagt hem door de wereld met behulp van alleen gedachtenkracht. Bovendien geven sensoren verspreid over het oppervlak van het best de patiënt een vorm van sensorische feedback zoals een biologisch lichaam ook doet. Zoals met de aapjes Belle en Idola hopen de onderzoekers zo het exoskelet een deel uit te laten maken van wat iemand voelt als zijn of haar lichaam.
Aardse arbeider werkt op de maan
Verder in de toekomst kunnen hersen-machine interfaces ons brein in staat stellen allerlei gereedschap te bedienen. Stel je bijvoorbeeld arbeiders voor die met een huizenhoog exoskelet letterlijk gebouwen met hun handen kunnen bouwen en slopen, waar nu nog omslachtige kranen voor nodig zijn. Of, wat in veel science-fiction romans voorkomt, een brein dat een ruimteschip bestuurt. Of een ruimtebasis op de maan bouwt terwijl de operator zich gewoon op aarde bevindt. Mars zal lastiger worden. Het licht doet er gemiddeld immers ongeveer een kwartier over om van en naar Mars te reizen.
Maar het is wel duidelijk dat het veel makkelijker zal worden mensenlevens te redden bij natuurrampen, in zeer gevaarlijke omgevingen te werken en -helaas of gelukkig-Â zal ook de van afstand bestuurde robotsoldaat onverbiddelijk oprukken.
De toekomst is dichterbij dat veel mensen zich realiseren. Bijvoorbeeld de techniek om met robots gebouwen te construeren op gevaarlijke plaatsen, zoals een brug over een ravijn.
In samenwerking bouwen de robotjes complexe structuren. We hoeven dus geen bouwvakkers meer naar de maan te sturen.
Daniel Mellinger en zijn team van het GRASP-lab van de universiteit van Pennsylvania hebben een systeem ontwikkeld waarmee robots de bouw overnamen nadat mensen het ontwerp hebben aangeleverd.
Een algoritme bepaalt via welk systeem de robots hun ontwerp uitvoeren. De robots ‘overleggen’ met elkaar en kiezen het volgende onderdeel uit een lijst om te plaatsen.
Het team ontwikkelde ook een grijper om onderdelen op te kunnen pakken van de grond een een kliksysteem met magneten om ze op hun plaats te houden.
Het team wil in de toekomst de robots samen laten werken met grondrobots.
De robots kunnen doorgaan met bouwen tot hun batterijen uitgeput zijn of het bouwmateriaal op is. De insektachtige robots lijken een soort ‘emergent behaviour’ te tonen en lijken wat dat betreft wel wat op termieten of wespen die zeer grote structuren kunnen bouwen.
Moet FNV Bondgenoten zich zorgen maken? Een spectaculair gezicht is het in ieder geval wel en hernia’s behoren tot het verleden.
Hiermee komt het bouwen van ruimtestations op voor mensen onherbergzame plaatsen als bijvoorbeeld de maan of Mars wel een heel stuk dichterbij.
Stel je voor: bakstenen worden uit maanstof gebakken en vervolgens gestapeld door nijvere robotische werkmieren…
