uitvinding

Uitvinden volgens de crowdsource manier: Quirky Manifesto

Een boeiend concept, uitvindingen doen met behulp van crowdsourcing! Dat is wat Quirky.com doet.

Quirky Manifesto from Quirky on Vimeo.

How Quirky Works

Submit your idea

It doesn’t matter if it’s a little doodle, a crazy chemical formula, or a “wouldn’t it be cool if…”, sharing your idea is the first step toward bringing your idea to life.

Help Us Decide

There are thousands of ideas submitted to Quirky every week. Deciding which of these ideas are the best is in your hands. Go ahead and vote on the ones you love, and help our inventors make their products better.

Our Weekly Ritual

Every Thursday, we gather a group of industry experts, friends, and community members at our Headquarters in New York. Watch live as we drink beer and debate the best ideas that have been submitted. Before we’re allowed to go home, we’ve chosen the next products that we’ll begin working on.

Influence & Earn

You play a role in every single decision we make. Help us decide something as simple as what color we should make a product, or as complicated as how to solve an engineering issue. Clicking buttons on Quirky makes you money.

Making It Real

Woohoo! We’ve invented something. Unfortunately, it’s still just a picture, but before long it’ll be a product, in a box, at a store, that earns you cash. Quirky uses some of the most state-of-the-art manufacturing techniques to make high quality products.

The World Prospers

In the end, the world has access to an invention that wouldn’t have existed without your help, and you have access to more cash to spend on new shoes or college or booze or…. you know, whatever you want.

Zijn hier nog mensen met goede ideeen, bekijk de website van Quirky eens en kijk of je je uitvinding via die manier een stapje verder kunt brengen.

Aanverwante informatie:
-) Website Quirky.com

Video: hoe vond Turing de computer uit?

De geniale Britse wiskundige en computerpionier Alan Turing is bekend van de Turing Test, waarmee onderscheid gemakt kan worden tussen mens en machine, en de bijdrage die hij leverde bij het kraken van de Duitse Enigma code. Minder bekend is dat Turing ook mede de grondlegger is  van het ding waarachter je dit stukje leest. Deze video laat op humoristische wijze zien hoe Turing met vallen en opstaan de moderne ‘Turing complete’ computer ontdekte.

Hoewel Turings geesteskind in de jaren na de Tweede Wereldoorlog een allesbepalende rol ging vervullen, liep het helaas met Turing zelf minder goed af. Turing, praktiserend homo, werd ondanks de beslissende rol die hij speelde bij de overwinning van de geallieerden, veroordeeld wegens een homoseksuele relatie en pleegde zelfmoord. Een lot dat meer mensen treft die te ver boven het maaiveld uitsteken.

Het Energy Recovery Wheel slaat de schokenergie op en geeft deze terug als voortbeweging.

Energy Return Wheel, opvolger voor het wiel?

Zelfs één van de oudste uitvindingen ter wereld blijkt verbeterd te kunnen worden. Maak kennis met het Energy Return Wheel of ERW.

Het Energy Recovery Wheel slaat de schokenergie op en geeft deze terug als voortbeweging.
Het Energy Recovery Wheel slaat de schokenergie op en geeft deze terug als voortbeweging. Bron/copyright ERW

Schokvrij rijden kost energie

Het traditionele wiel met luchtvering werkt vrij aardig om schokken op te vangen. Er is alleen één nadeel. Luchtvering werkt door lucht samen te drukken. Die wordt heet, waarna deze hitte af wordt gegeven aan de omgeving. De energie die voortdurend wordt geabsorbeerd door het wiel, eindigt als afvalwarmte, waar je weinig aan hebt. Dat moet slimmer kunnen, dachten een aantal uitvinders.

Voortbeweging in plaats van warmte

En inderdaad. Hun Energy Return Wheel kan een flink deel van de schokenergie terugwinnen. Het verschil met een ‘normaal’ wiel is dat in het ERW een tweede wiel zit. Dit is met vacuüm veren verbonden met het buitenste wiel. Als door schokken of stoten het buitenste wiel draait ten opzichte van het binnenste wiel, slaan de veren energie op. Die energie komt vervolgens weer vrij als bewegingsenergie, als de veren geleidelijk ontspannen. Dit is dus een voorbeeld van het principe van vermenigvuldiging uit SIT.

Een tiende minder olieverbruik

Er rijden op deze planeet honderden miljoenen motorvoertuigen rond. Samen zijn deze goed voor een vijfde van het totale wereldenergieverbruik. Motorvoertuigen rijden voor meer dan negentig procent op energie, afkomstig uit aardolie. Rapporten op de website van de uitvinders claimen een energiebesparing tot 20-30%, wanneer de luchtweerstand buiten beschouwing wordt gelaten. .
Dit zou dus betekenen dat het wereldolieverbruik met rond de tien procent zou dalen. Elektrische voertuigen springen efficiënter met energie om  dan benzine- en dieselmotoren. Toch zal ook hier het terugwinnen van terugstootenergie enorm schelen in energieverbruik.

Update: wiel erg duur, maar techniek is veelbelovend

Anno 2021 bleef de doorbraak op de markt uit. Vermoedelijk heeft dat te maken met de zeer hoge prijzen per wiel, rond de 2000 dollar per set. Dat is jammer. Op zich is dit een mooie techniek om het energieverbruik belangrijk te verminderen. Door deze prijzen is alleen de toepassing in niches interessant.

Bron:
Britek Energy Return Wheel

Reptielen dragen de vochtige omgeving in hun ei mee. Daarom kunnen ze ook in de woestijn overleven.

Eenheid als ideaal

Erger jij je ook aan allerlei ontzettend dom opgezette producten en diensten? Een echte visionair laat het daar niet bij zitten en vindt een veel slimmer alternatief uit. In dit artikel de vierde SIT-tool: unificatie.

Wanneer is samenvoegen handig?
Vaak (niet altijd) is het handig om extra functies aan een apparaat toe te voegen. Deze functies maken dan doorgaans deel uit van de ‘closed world’ van een apparaat, maar bevinden zich niet in het product zelf. Het nadeel is dat dit apparaat erg afhankelijk wordt van die omgeving en daarom beperkt inzetbaar is. Een slimme toevoeging aan een apparaat of dienst maakt het daarmee universeler toepasbaar. Een domme, alleen storingsgevoeliger en duurder.

En wanneer niet?
Kansloos geflopte producten zijn bijvoorbeeld tv’s met een dvd-speler ingebouwd. Als een van de twee kapot is, wordt de andere daarmee waardeloos. Ook moet je als één apparaat verouderd is, ook meteen het andere vervangen. Maar weinig mensen zijn zo gek een dergelijk onding te kopen en hebben ze het gedaan, dan was dat eens maar nooit weer. Samenvoegen moet je dus alleen doen als er duidelijke synergie is, dus als de combinatie het apparaat echt veel handiger maakt. Anders kan je het beter laten.

Reptielen dragen de vochtige omgeving in hun ei mee. Daarom kunnen ze ook in de woestijn overleven.
Reptielen dragen de vochtige omgeving in hun ei mee. Daarom kunnen ze ook in de woestijn overleven.

Voorbeelden van slimme unificatie
Het ei met waterdichte schaal.
Amfibieën leggen eieren die veel weg hebben van kikkerdril. Hierdoor kunnen amfibieën alleen overleven in vochtige gebieden waar er voldoende voedsel is voor de kikkervisjes. In een reptielenei (en vogelei uiteraard, vogels stammen af van dinosauriërs, reptielen dus) is het vochtige gebied met voedsel als het ware ingepakt in een ei. Daardoor kunnen reptielen als woestijnschildpadden en side winder slangen ook heel droge gebieden zoals woestijnen bewonen. Er zijn overigens Australische vissoorten en amfibieën die overleven in de woestijn door in winterslaap te gaan.

Laptop met ingebouwd zonnepaneel.
Een laptop maakt deel uit van een gesloten wereld waar ook het elektriciteitsnetwerk en de centrale bij horen. Een ingebouwd zonnepaneel voegt de elektriciteitscentrale samen met de laptop. Zo kan je overal werken waar er maar voldoende zonlicht is.

Groene zeewormen.
Het universum van een dier bestaat onder meer uit voedsel. Er zijn enkele diersoorten die in hun lichaam algen ‘kweken’: groene zeeslakken, groene zeewormen en de enorme doopvontschelp. Deze worden geoogst door witte bloedlichaampjes. Deze zijn biologisch gezien dus een samenvoeging van dier en voedsel.

Shampoo met conditioner.
Het geknoei met aparte flesjes shampoo en hair conditioner vinden de meeste mensen maar lastig. Geen wonder dat shampoosoorten die tegelijkertijd ook als hair conditioner werken erg populair werden.

Zelfbediening.
In zelfbedieningswinkels worden de functie van klant en verkoper uitgevoerd door één persoon: de klant. Prettig voor de winkelier, die hiermee salaris uitspaart (maar wel veel meer last heeft van winkeldiefstal).

Eetbare of brandbare verpakking.
Het samenvoegen van voedingsmiddel en verpakking tot één geheel voorkomt afval. Je zou ook kunnen denken aan barbecuevlees, waarbij de verpakking als aanmaakblokje of brandstof voor de barbecue kan worden gebruikt.

Bron
Mascha van der Voort et al, Productontwerpen, ISBN 90 5931 331 3, Lemma 2004

Als je de handgrepen van een kruiwagen vervangt door een fiets,krijg je dit. Meer vracht en ook nog een hogere snelheid.

Zo word je uitvinder

Erger jij je ook aan allerlei ontzettend dom opgezette producten en diensten? Een echte visionair laat het daar niet bij zitten en vindt een veel slimmer alternatief uit. Maak kennis met SIT, gemakkelijk te leren,maar verbluffend effectief.

Wat is de filosofie van Systematic Inventive Thinking?
Systematic Inventive Thinking (SIT) is een gemakkelijk te leren, maar toch enorm krachtige methode om producten opnieuw uit te vinden en: nieuwe producten uit te vinden. In dit eerste deel van deze zesdelige serie bespreken we eerst twee algemene principes:closed world en qualitative change, die de hoekstenen vormen voor SIT.

Closed World
Systematic Inventive Thinking (SIT) berust op twee kerngedachten. De eerste kerngedachte is de ‘closed world’. Deze wereld bestaat uit de onderdelen van de situatie zoals die nu is. Stel dat je een kruiwagen wilt verbeteren, dan bestaat de wereld van de kruiwagen uit de volgende onderdelen:
– het wiel
– de bak
– de handvaten
– de ondergrond waarover de kruiwagen rijdt/de route die de kruiwagen volgt
– de gebruiker
– de lading van de kruiwagen.

Met dit lijstje, waaraan je eventueel nog de lucht of ruimte zou kunnen toevoegen (een kruiwagen is vast ook erg handig op de maan, of onder water) heb je de wereld van de kruiwagen min of meer volledig beschreven. Of een kruiwagen nu voort wordt geduwd op een wolkenkrabber in New York of door een Ethiopische zouthandelaar in de Danakildepressie, het ‘wereldje’ van de kruiwagen bestaat alleen uit deze zes dingen. Als uitvinder kijk je dus naar dit systeem.
Ook een dienst kan je zo in stukjes knippen. Neem nu bijvoorbeeld postbezorging. Dit systeem bestaat uit:
– de briefschrijver
– de brief
– de postzegel
– de brievenbus
– de postophaler
– de sorteerder
– het transport
– de brievenbus van de ontvanger
– de ontvanger

Als je de handgrepen van een kruiwagen vervangt door een fiets,krijg je dit. Meer vracht en ook nog een hogere snelheid.
Als je de handgrepen van een kruiwagen vervangt door een fiets,krijg je dit. Meer vracht en ook nog een hogere snelheid

Qualitative Change
Een werkelijk innovatieve oplossing is een oplossing waarbij de kwaliteit verbetert, zonder dat er iets essentieels voor moet worden opgeofferd. Letterlijk een qualitative change,dus. Bij een kruiwagen is er bijvoorbeeld een uitruil tussen drie eigenschappen: wendbaarheid, capaciteit en de kracht die je nodig hebt om het ding voort te duwen. Een kruiwagen met een grote capaciteit is een log ding dat nauwelijks voort te duwen is. Een qualitative change is bijvoorbeeld de handvaten te vervangen door een fiets: een bakfiets. Zo krijg je veel meer capaciteit terwijl er evenveel kracht nodig is. Als bonus krijg je ook nog meer snelheid. Wel ten koste van de wendbaarheid trouwens. Is er een uitvinder in de zaal?

Toegepast op een dienst: de postbezorging
Bij de post kan je je brief sneller laten bezorgen,maar dat kost je veel geld. Een telegram was helemaal duur. Toen ik uit India voor een paar gulden een telegram naar mijn ouders stuurde, moest de postbode voor een spoedbestelling langs. Daar waren ze bij de post uiteraard niet blij mee. E-mail is een voorbeeld van een qualitative change. Door de brief te vervangen door een elektronische e-mail, kunnen alle stappen worden geautomatiseeerd. Zender en ontvanger hebben een internetabonnement (of maken gebruik van gratis internet),dus is geen postzegel meer nodig. De rol van de postbode en sorteerder wordt overgenomen door mail servers en e-mail programma’s. Geen wonder dat de klad zit in de brievenpost.

Bron
Mascha van der Voort et al, Productontwerpen, ISBN 90 5931 331 3, Lemma 2004

Cactussen zijn een stuk mooier dan een gifgroen gazon en je hoeft ze nooit te maaien.

Pret in de zandbak

Stel je hebt een onafzienbare vlakte met zand, veel zon en je wilt wat. Voor sommigen een reden de moed maar op te geven en weg te trekken, voor anderen een reden tot eindeloze inspiratie. Dat het voornaamste probleem van woestijngebieden peak fantasy is, bewijzen deze opmerkelijke kunstenaars en uitvinders. Check de filmpjes.

Markus Kayser is een Duitse kunstenaar en productontwerper. Juni 2011 haalde hij wereldwijde bekendheid met zijn unieke Solar Sinter project, een Fresnel lens die met een computer gestuurd wordt. Een verzengend hete bundel zonlicht verandert het zand in glas, waardoor hij laagje voor laagje voorwerpen kan aaneensinteren.
Kaiser deed zijn experimenten in Siwa, een schilderachtige oase in West-Egypte. Dit zal de kliek rond ex-dictator Mubarak wel niet leuk vinden, want ze hebben de afgelopen jaren grof geld verdiend met woekerprijzen voor bouwmaterialen.

Cactussen zijn een stuk mooier dan een gifgroen gazon en je hoeft ze nooit te maaien.
Cactussen zijn een stuk mooier dan een gifgroen gazon en je hoeft ze nooit te maaien.

Ook aan de overkant van de grote plas hebben ze de nodige woestijn en ook hier sloeg peak fantasy genadeloos toe. Onvervangbare aquifers werden leeggezogen om de inwoners van Las Vegas en Phoenix aan gifgroene golfvelden midden in de woestijn te helpen. Een gemiddelde inwoner van Las Vegas jaste er in de zomer zo’n 1,2 kuub per dag doorheen. Gelukkig wordt hier xeriscaping, tuinieren met waterbesparende planten, steeds populairder. Ze moeten ook wel. Lake Mead, het grootste stuwmeer in het gebied, is snel aan het droogvallen.

Chili kent in het noorden de droogste woestijn op aarde: de Atacama, een kurkdroge kustwoestijn waar minder dan twee mm regen per jaar valt. Lokale kustbewoners gebruiken vochtvangende gordijnen om dauwvocht aan de lucht te onttrekken.
Het Chileense establishment is minder creatief dan de bewoners aan de kust: het land wordt geplaagd door voortdurende elektriciteitstekorten en blackouts. Geen wonder dat zonne-energie nu erg hot is in Chili. Hierboven beelden van AFP van de eerste solar race in het land.

Water is er in de woestijn genoeg. Diep onder de grond zijn er natuurlijk aquifers, die tegenwoordig in hoog tempo worden leeggeslurpt. Het zoveelste gevalletje peak fantasy. Maar er is nog een tweede, onverwachte bron, waar maar weinig mensen aan denken. De lucht! Zelfs hartje woestijn bevat de lucht nog zeker 11 milliliter water per kubieke meter. Australië, dat voor het grootste deel uit de enorme Gibsonwoestijn bestaat, wordt al jaren geteisterd door droogte. Edward Linnacre, een student aan de Universiteit van Melbourne, verzon een slimme low-tech oplossing. Een proefopstelling van zijn AirDrop oogst per dag een liter water. Als op elke vierkante meter een AirDrop komt te staan, levert dit rond de 350 mm extra neerslag. Dit is het verschil tussen een woestijn en een savanne. Vooral als dit water geheel ten goede komt aan één plant, wordt landbouw in de weostijn hiermee mogelijk. Geheel terecht sleepte Linnacre hiermee de Dyson Award 2011 in de wacht.

De AirDrop werkt door woestijnlucht onder de grond te zuigen met een motortje en zo af te laten koelen tot onder het dauwpunt. Bron: James Dyson Foundation
De AirDrop werkt door woestijnlucht onder de grond te zuigen met een motortje en zo af te laten koelen tot onder het dauwpunt. Bron: James Dyson Foundation
herbruikbare raket

Herbruikbare raket brengt Mars binnen bereik

Het lanceren van een raket is een dure grap. Niet alleen is heel veel brandstof nodig om een kleine lading te lanceren, ook kan een raket maar één keer gebruikt worden. In dat laatste komt verandering met de herbruikbare raket. SpaceX van multimiljonair Elon Musk wil doen waar NASA honderden miljarden voor nodig had en faalde.

herbruikbare raket
Core booster CRS8 op een landingsplatform op zee. Bron: SpaceX

Stel je voor, je zou bij iedere vakantie naar een zonnige bestemming mee moeten betalen aan een compleet nieuw vliegtuig. Vliegvakanties zouden onbetaalbaar worden. Toch is dit precies wat er gebeurt bij ruimtelanceringen. Het grootste deel van de raket, de booster, wordt weggegooid als de payload op de gewenste hoogte is en brandt op in de atmosfeer. Of verandert in gevaarlijk ruimteschroot.

Zelfs bij de Space Shuttle, NASA’s paradepaardje dat meer kostte dan wij hier in een paar maanden verdienen, werd de grote boosterraket die de rest van het ruimtevaartuig omhoog stuwt, weggegooid. Waarschijnlijk hebben printerinkt fabrikanten dat kunstje afgekeken van de toeleveranciers van NASA, waardoor je nu ruimtevaart tarieven betaalt voor vervangende inktcassettes.

Herbruikbare raket maakt lanceerkosten tientallen malen lager

Musks bedrijf SpaceX gebruikt op dit moment de Falcon 9 raket. Een lancering kost voor veelgebruikers rond de vijftig miljoen dollar (rond de 38 miljoen euro, oktober 2011). Niet erg duur vergeleken met wat NASA uitgeeft voor hun vuurpijlen, maar toch veel te veel om een grootschalig gebruik van de ruimte mogelijk te maken. Het grootste deel van de lanceerkosten zit hem in de raket zelf. De brandstof maakt met 200 000 dollar maar 0,3 procent van de kostprijs uit. Logisch, deze bestaat uit relatief goedkope kerosine (wordt ook door vliegtuigen gebruikt) en vloeibare zuurstof (gemakkelijk te bereiden door lucht sterk af te koelen).

Als het mogelijk wordt om voor minder dan een procent van de lanceerkosten nu (dan praten we dus over minder dan honderd euro per kilogram), de onderdelen en mensen voor een Marsmissie in low earth orbit te krijgen, dan hoeft een missie naar Mars niet meer dan een paar  honderd miljoen euro te kosten. Daar red je nog niet eens de lokale boerenleenbank mee. Kortom: zelfs voor een klein land als Nederland of België zou een reis naar Mars dan dus haalbaar worden met de herbruikbare raket. Met precies dit argument komt Musk dan ook aanzetten.

Het is uiteraard de droom van Musk om naar andere planeten te reizen en de ruimte open te leggen, maar het interessantst is voorlopig het lanceren van satellieten en zonnepanelen. Kortom: het zou wel eens heel druk in de ruimte om ons heen kunnen gaan worden.

Bronnen
National Press Club: The Future of Human Space Flight (2011)

Deze bizarre antenne is ontworpen door een computer. Hij bleek effectiever dan door mensen ontworpen antennes.

Evolutie vervangt uitvinders

We staan ​​aan de vooravond van een nieuw tijdperk in de geschiedenis van het uitvinden. Dat is de implicatie van software die automatisch technologie kan “evolueren” en ontwerpen maakt die vaak geen mens zou kunnen bedenken. Evolutionaire software leidt al tot een transformatie op uiteenlopende gebieden als robotmotoriek, computerbeveiliging en medicijnontwikkeling.

Genetische algoritmen, het populairste type evolutionaire algoritmes, bootsen natuurlijke selectie na door het beschrijven van een ontwerp als een soort genoom, opgebouwd uit segmenten. Elk segment beschrijft een parameter van de uitvinding, variërend van de vorm, materiaaleigenschappen zoals elektrische weerstand of moleculaire verwantschap bij een chemische stof. Door willekeurig veranderen sommige segmenten – of “muteren” hen – het algoritme verbetert het ontwerp. De beste resultaten worden vervolgens met elkaar “doorgefokt” om de prestaties verder te verbeteren.

Deze bizarre antenne is ontworpen door een computer. Hij bleek effectiever dan door mensen ontworpen antennes.
Deze bizarre antenne is ontworpen door een computer. Hij bleek effectiever dan door mensen ontworpen antennes.

Tot nu toe had de gemiddelde desktop computer niet de rekenkracht om miljoenen generaties door te rekenen en de ongewenste mutanten uit te ziften. Dat is nu veranderd, dus genetische algoritmen zijn nu klaar om onderzoek en ontwikkeling diepgaand te veranderen, aldus John Koza aan de Stanford Universiteit in Californië, een pionier in het gebruik van genetische algoritmen in engineering en design. Hij heeft ontwerpen voor een efficiënte radio-antennes op deze manier “gefokt” (zie afbeelding). Wat echt interessant is, zegt hij, is dat het niet altijd duidelijk waarom de geëvolueerde uitvinding werkt: geen mens zou op zijn bizarre antennes in zigzagvorm zijn gekomen. Bovendien kan software worden ingesteld op het ontwerp rond bestaande octrooien. Opmerkelijk is dat de voorspellingen van Koza, gedaan in 2003(1), nu inderdaad nauwkeurig uitkomen: ook een gemiddelde desktop computer kan nu evolutionaire hardware ontwikkelen.

Evolutionair uitvinden slaat aan op allerlei gebieden, zegt Robert Plotkin, die in  zijn in 2009 verschenen boek The Genie in the Machine de opkomst van de techniek heeft beschreven. Farmaceutische onderzoeksbedrijven worden bijvoorbeeld steeds grotere gebruikers. Evolutionaire algoritmen ontwikkelden technieken om receptoren te bereiken waar nog geen mens aan had gedacht. De techniek is ook gebruikt om de looptechniek van robots te verbeteren. “De meeste van de ontwikkelde uitvindingen zijn niet per se spectaculair  – maar ze maken deel uit van een gestage stroom van verbeteringen,” zegt Hod Lipson, een roboticus aan de Carnegie Mellon University in Pittsburgh, Pennsylvania. “Al deze technieken samen versnellen innovatie straks zeer sterk.”

Eén ding verwacht Lipson voorlopig nog wel: uitvinders zullen niet snel toegeven dat ze een evolutionair programma het denkwerk hebben laten doen en liever zelf de eer opstrijken.
Zelf aan de slag met evolutionair programmeren? EpochX is ontwikkeld door onderzoeker Tom Castle van de universiteit van Kent(2).

Bronnen
1. John R. Koza, Martin A. Keane en Matthew J. Streeter, Evolving Inventions, Scientific American (2003)
2. EpochX, open-source genetisch programmeren

Uitvinder Jonathan Liow met de SolarBall

Drie liter drinkwater per dag op zonne-energie

Met een simpele, maar baanbrekende uitvinding is uitvinder Jonathan Liow er in geslaagd om een zeer netelig probleem in onder andere dorpen zonder schoon drinkwater en vluchtelingenkampen op te lossen.

Er vallen ieder jaar vijf miljoen doden door vervuild drinkwater.

Uitvinder Jonathan Liow met de SolarBall
Uitvinder Jonathan Liow met de SolarBall

Dit krijgt weinig aandacht in de media omdat uitgedroogde kindertjes een stuk minder mediageniek zijn dan kruisraketten en brallende dictators, maar dit is verreweg de grootste humanitaire ramp in de wereld.

De uitvinding van Jonathan Liow, de SolarBall, is zowel simpel als baanbrekend. Een grote transparante bol verzamelt zonne-energie waardoor het water verdampt. Het gedestilleerde water drupt naar beneden en kan worden afgetapt en gedronken. Drie liter water is wat een volwassen mens per dag nodig heeft in een woestijnklimaat.

De bol is vervaardigd van het zeer sterke polycarbonaat. Door de eenvoudige constructie is de bol robuust en kan eenvoudig worden vervaardigd.

Als de negenhonderd miljoen mensen die op dit moment een gebrek aan schoon drinkwater hebben, alle een SolarBall zouden bezitten – iets wat niet meer dan enkele tientjes per persoon zou kosten – zou dit miljoenen levens per jaar redden.

Misschien iets om over na te denken als weer eens de zoveelste politicus op televisie verrukt kraait over het redden van mensenlevens, door peperdure straaljagers explosieve eitjes te laten leggen…

Bron/meer informatie
ABC Australia