Zoekresultaten voor: oorlog

Waarom een kernoorlog waarschijnlijker is dan de media je vertellen

Sommige militaire deskundigen en andere mensen die ervoor geleerd hebben, buitelen over elkaar heen om het grote publiek gerust te stellen, er komt geen kernoorlog. Ondertussen lijken de feiten voor zover publiek bekend, een heel andere richting op te wijzen. Wat is de meest waarschijnlijke gang van zaken?

De situatie eind februari 2023: het voorstadium van de escalatie naar het volgende niveau

Oorlog, de Pruisische strateeg Von Clausewitz zei het al, is een voortzetting van de diplomatie met andere middelen. Het doel van oorlog is om een strategisch voordeel te bereiken. Zolang beide oorlogvoerende partijen denken dat zij meer strategisch voordeel hebben met het voortzetten van de oorlog dan met vredesonderhandelingen, zal de oorlog doorgaan. Volgens de NAVO en de consensus in het Westen, is hun gewapende steun aan Oekraïne, legitieme steun aan een land en een bevolking die het slachtoffer is van agressie door een buurland. Volgens het pro-Russische kamp, als je de verhitte, weinig geloofwaardige naziretoriek even weg denkt, voert Rusland in Oekraïne een proxy-oorlog tegen een oprukkend, pervers Westen dat Rusland in een dodelijke wurggreep wil nemen en wil veranderen in een gedegenereerd land. Beide standpunten zijn absolutistisch, en bieden geen morele uitweg.

De westerse strategische doelen

Het Westen streeft ernaar om de bestaande wereldorde te behouden. Hierin is de productie uitbesteed aan landen als China, en worden de winsten afgeroomd in Londen, Wall Street en andere westerse financiële centra. Omdat China en Rusland hier duidelijk niet meer aan willen meewerken, proberen westerse regeringen productie over te hevelen van China naar meer gewillige landen, of naar westerse landen.

Hierbij geeft de Amerikaanse regering voor strategische sleutelindustrieën zoals de fabricage van chips, duidelijk de voorkeur aan het eigen land en de rest van de Noord-Amerikaanse vrijhandelsorganisatie NAFTA, ten koste van Europa, Japan, Zuid-Korea en Taiwan. Mogelijk omdat deze in de vuurlinie liggen, mogelijk omdat deze landen niet betrouwbaar genoeg worden geacht.

Een ander doel is om Rusland ten val te brengen en ervoor te zorgen dat het land geen grootmacht meer kan worden. Gezien de centrale ligging van Rusland in Eurazië, zal dit de grootste dreiging voor de VS, een verenigd Eurazië, verhinderen. Ter herinnering: Eurazië omvat zestig procent van de landmassa van de aarde en met 5,4 miljard mensen zeventig procent van de wereldbevolking. Wordt ook het continent Afrika in deze vergelijking meegenomen, dan praten we over respectievelijk 80-90% van de aarde, de rest van de wereld, Amerika en Australië, bestaat uit verspreide eilanden. Op de kaart hieronder zie je ook het enorme strategische belang van Rusland. Het bondgenootschap dat Rusland controleert, controleert de wereld. Wat dat betreft is de recente innige samenwerking tussen Rusland en China voor de Amerikanen een geopolitieke nachtmerrie.

Op deze geografische kaart van Eurazie zie je, hoe geografisch gebonden Rusland is met zowel de rest van Europa als met Centraal Azië.

De Russische strategische doelen

Tussen Moskou en de rest van Europa liggen geen natuurlijke barrières. De Duitse tanks van de Wehrmacht konden zonder problemen tot Moskou rijden (operatie Typhoon) en alleen door blunders van Hitler bleef Moskou gespaard. Dit verklaart de Russische obsessie met een bufferzone in het Westen, en dus de diepgewortelde wens om de vijand, de NAVO, een flink eind terug te duwen.

In dit pakket van Russische eisen, waarmee hij in feite het begin van de invasie van Oekraïne aankondigde, stelde hij meer eisen. In feite is de verovering van Oekraïne nog maar het begin. Zo wil hij dat de NAVO zich terugtrekt dat de grenzen van voor 1989. Dat betekent dat volgens Poetin en de siloviki alle nieuwe NAVO-leden, zoals de Baltische staten, Polen, de Balkanstaten en Hongarije, weer terug moeten komen in de invloedssfeer van Rusland, hetzij weer opnieuw deel gaan uitmaken van Rusland. Dit dreigt onder meer voor de etnische Russische regio Transnistrië in Moldavië. Uiteraard betekent dat dat er van Oekraïne weinig of niets overblijft. Of Rusland deze strategische doelen gaat behalen is natuurlijk de vraag, al is de kans daarop groter dan veel mensen denken.

Poetin maakte zich al voor het begin van deze oorlog geen illusies dat Rusland het in zijn eentje kon opnemen tegen het Westen. Daarna werd de situatie nog ongunstiger. Na zware strategische missers in het begin van de oorlog, die het gevolg waren van foutieve informatie van zijn spionnennetwerk in Oekraïne, is zijn gedroomde bliksemoffensief vastgelopen. Op dit moment is het Russische strategische doel om het Oekraïense leger te vernietigen, waarbij het doel is gekomen om de NAVO-munitievoorraden uit te putten. In de westerse media lees je weinig nieuws over Oekraïense verliezen, omdat deze geheim worden gehouden. Meer publiek bekend is dat de munitievoorraden, die toch al op een hopeloos laag peil waren, nu op een dramatisch dieptepunt zijn beland.

Wie is er de oorlog aan het winnen?

Volgens de Amerikaanse militaire top zijn er aan beide zijden rond de 200.000 soldaten permanent uitgeschakeld, hetzij omdat ze gesneuveld zijn, hetzij door zware verwondingen. Sindsdien heeft de Wagner Groep, een Russische huurlingenfirma met nauwe banden met het Kremlin, grote aantallen gevangenen aanvallen uit laten voeren op de Oekraïense steden Soledar en Bachmoet. Hierbij zijn tienduizenden van deze gevangenen gesneuveld. Maar omdat het hier niet om het reguliere Russische leger gaat maar om toch al ongewenste criminelen, waren deze verliezen voor Rusland in feite “gratis”. Omgekeerd zijn er wel veel Oekraïense soldaten, vaak zeer ervaren, gesneuveld in Bachmoet en Soledar.

Waarschijnlijk liggen de door deze generaal genoemde getallen dicht bij de waarheid. Oekraïne is met voor de oorlog iets van 40 miljoen inwoners, een veel kleiner en ook armer land dan Rusland (rond de 140 miljoen inwoners), waardoor verliezen ongeveer vier keer zo hard aankomen. Met andere woorden, anders dan de juichverhalen die je op dit moment in de westerse media leest, is Oekraïne dus aan het verliezen. Dit strategische doel van Rusland, het verpletteren van Oekraïne, is dus, helaas, binnen bereik.

Weliswaar heeft Rusland veel meer materieel verloren dan Oekraïne, maar de Russische zware industrie wordt vaak onderschat`omdat westerse analisten uitgaan van BNP, en niet van PPP (purchasing power parity, een nauwkeuriger indicator van de werkelijke grootte van de economie). daarbij neemt de industrie ook nog eens een veel groter deel van het Russische BNP in, rond de 40%, dan in westerse landen. In productievermogen heeft Rusland bijna evenveel productiecapaciteit als Duitsland, een erkende industriële grootmacht. Weliswaar van lage kwaliteit, maar wel in grote hoeveelheden. En, anders dan Duitsland, kan Rusland de grondstoffen uit eigen land halen.

Rusland is nu overgeschakeld op een oorlogseconomie, en de westerse chips die tot nu toe in Russische wapens gebruikt werden, worden nu hetzij gesmokkeld uit landen als Turkije, hetzij vervangen door Chinese chips. Materieel kan vervangen worden, mensen niet. Rusland heeft 3,5 keer zoveel mensen als Oekraïne. Rusland is nu overgeschakeld op een slijtageslag en zoals het er nu naar uitziet, zijn zij beter dan het Westen in staat om die te winnen. Zeker als China aan de kant van Rusland mee gaan doen.

De gevolgen van de Chinese intrede in de oorlog

China is een strategische partner van Rusland. Beide landen hebben diverse samenwerkingsverbanden opgericht, zoals de Shanghai Cooperation Council SCC en BRICS. De sympathie van de Chinese top ligt dus duidelijk aan Russische kant. Ook speelt mee, dat China net als Rusland een appeltje te schillen heeft met het Westen. Denk bijvoorbeeld aan de kwestie Taiwan, maar dat geldt ook voor handelsoorlogen. Volgens Amerikaanse bronnen (die niet altijd even betrouwbaar zijn) staat China op het punt, grote hoeveelheden wapens te leveren aan Rusland. Dit zou voor het Westen geopolitiek gezien, een catastrofe betekenen.

China is, uitgaande weer van PPP, de grootste economie ter wereld. Daarbij is, net zoals in Rusland, meer dan 40% van de economie industrie. Zelfs in dollars uitgedrukt is de Chinese industriële productie het dubbele van die van de VS (en bedenk daarbij dat China veel halffabrikaten voor Amerikaanse producenten maakt. In werkelijkheid, uitgedrukt in PPP, is deze enkele malen groter). Oorlogen worden gewonnen met logistiek, en het was de Amerikaanse industriële productie die de Tweede Wereldoorlog beslechten in voordeel van de geallieerden.

Dat laatste kunnen we op dit moment voorlopig vergeten. De Amerikaanse neoliberalen hebben er alles aan gedaan om de Amerikaanse industrie te ontmantelen en deze over te hevelen naar China. Het gevolg is dat China op dit moment de grootste industriële macht ter wereld is. Ze lopen technisch gezien niet op alle terreinen voorop, maar dit zijn ze snel aan het inhalen. Naar schatting van waarnemers zullen ze over enkele jaren het niveau van het Westen bereikt hebben, zo niet overtreffen.

De Chinese militaire industrie staat te popelen op een kans om de wapens te testen tegen westerse tegenstanders, en waarschijnlijk is de verleiding te groot, om ook in Oekraïne mee te gaan doen. Zo bleken de Iraanse lowtech drones een gamechanger. Ze stelden de toenmalige Russische opperbevelhebber Soerovikin in staat om een nietsontziende terreurcampagne te beginnen tegen de Oekraïense elektriciteitsvoorziening. Volgens onbevestigde berichten is Rusland deze nu massaal aan het bestellen in China, omdat Iran de productie niet bij kan houden. Ook door het niet erg spectaculaire succes van de westerse sancties tegen Rusland, is China aangemoedigd om de confrontatie te gaan zoeken.

Nu het Westen een tekort aan munitie heeft, het Oekraïense leger als het zo doorgaat een tekort aan manschappen en de westerse economie mogelijk wordt lamgelegd door Chinese strafmaatregelen tegen het Westen, wordt dit strategisch gezien een zwarte zwaan. Maar zelfs als China zich niet zal mengen in het conflict, is er nog een ander hoofdpijndossier.

Kernwapens en gametheorie

Poetins gokhal in zijn bescheiden optrekje aan de Zwarte Zee. Bron: palace.navalny.com

Rusland heeft een troef, die Europa niet heeft, namelijk kernwapens. Europa bestaat uit een lappendeken van bijna vijftig landjes, waarvan slechts twee over kernwapens beschikken: het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk. Kernwapengebruik verschilt van oorlog in het algemeen, vanwege de allesvernietigende consequenties ervan. In feite komt het gebruik van kernwapens neer op game theory, een spelletje blufpoker. Ter herinnering: Poetin heeft in zijn protserige paleis aan de Zwarte-Zee-kust een uitgebreid casino ingericht en is geobsedeerd met geheime operaties. Als Rusland kernwapens gebruikt tegen Engeland of Frankrijk, zullen Britse of Franse kernraketten Moskou van de kaart vegen. Dat zal het Kremlin dus niet doen. Maar de berekening wordt anders, als Rusland kernwapens gaat inzetten tegen bijvoorbeeld Polen, Duitsland of Nederland.

“Ik vond de berichtgeving erover nogal overdreven alarmistisch: ik denk dat Poetin een nucleaire confrontatie met de VS niet aandurft.”

Deze uitspraak is afkomstig van de gepensioneerde militair deskundige Ko Colijn. Colijn mist het punt, of verzwijgt dit om propagandistische redenen. Als Rusland deze kernwapens inzet tegen bijvoorbeeld Duitsland en Nederland, betekent dit weliswaar een artikel 5 situatie, maar de VS zal niet de vernietiging over zich afroepen door wraak te nemen met kernwapens. Dan lanceert Rusland namelijk het volle arsenaal richting Amerikaanse steden. Nu de NAVO bijna door de munitie heen is, is dit HET moment voor Rusland om nucleair en dan conventioneel toe te slaan.

Verwoesting van Noord-Europa om enkele redenen erg voordelig voor Rusland

Zonder Europa is de VS geopolitiek gezien een eiland zonder geloofwaardigheid  omdat het zijn belangrijkste bondgenoten, de Europese NAVO-leden, niet kon beschermen. Dit betekent dan een einde aan de hegemonie van de VS. Het alternatief, een nucleaire wraakneming van de Verenigde Staten op Rusland, betekent sowieso de vernietiging van de VS en het noordelijk halfrond. China heeft reeds voorbereidingen getroffen voor dit scenario, door voor twee jaar voedsel in te slaan en het bouwen van uitgebreide nucleaire schuilkelders. De kans dat de VS voor het laatste scenario zal kiezen is toch vrij groot. Europa kan in Amerikaanse ogen opgeofferd worden, als daarmee de Verenigde Staten gespaard kunnen blijven. In feite is de VS het grootste deel van haar bestaan isolationistisch geweest, en als de keus gaat tussen blijven voortbestaan, en Europa laten vernietigen, of het lot van Europa delen, is het duidelijk wat de Amerikaanse keuze zal zijn.

We hoeven niet te rekenen op aarzelingen bij de Russen om kernwapens te gebruiken. De eerder genoemde Soerovikin, bijgenaamd generaal Armageddon wegens zijn uitermate brute campagne in Syrië tegen de burgerbevolking, deed zijn naam al eerder eer aan in Oekraïne. Poetin heeft deze Soerovikin aangewezen als het hoofd van de rakettenafdeling van het Russische leger. Het gaat hier om een genadeloos harde militair, die bereid is om over lijken te gaan om zijn doel te bereiken. Als Rusland een nucleaire aanval pleegt op Duitsland en Nederland, is de Noord-Europese laagvlakte verdwenen als strategische dreiging voor Rusland. Dit is dan een nucleair rampgebied. Dit zou betekenen dat Rusland strategisch gezien veilig is. De verwoesting van Noord-Europa zou de Russen in staat stellen om Oost-Europa weer als vanouds te overheersen. Uit pure angst zouden de regeringen van de Oost-Europese landen zich dan moeten overgeven, anders ondergaat zij hetzelfde lot. De rest van de wereld zal zich neerleggen bij deze nieuwe realiteit, zoals in de geschiedenis altijd gebeurd is.

Hoe kunnen we dit nucleaire scenario voorkomen?

De enige manier om dit scenario te voorkomen, er overigens ook een soortgelijk scenario in Taiwan, is het uitrusten van alle grotere Europese landen met kernwapens die strategisch relevante Russische doelwitten kunnen bereiken, en waar deze landen zelf, en niet de Amerikanen, de zeggenschap over hebben. Als dit op een voor het Kremlin geloofwaardige manier gebeurt, zal Rusland niet kiezen voor de nucleaire optie. Maar de overige strategische problemen, zoals de komende inmenging van China, onze hopeloos slechte industriële positie, en het munitietekort, blijven onverkort bestaan.

De (on)mogelijkheden voor een vredesplan

Anderhalve minuut voor middernacht. Zo dicht zijn we bij een nucleaire oorlog, stelt The Bulletin Science and Security Board SASB. Bron/copyright SASB.

Zoals we al gezien hebben, zijn op dit moment de eisen van beide kampen absoluut. Vrede zal worden geïnterpreteerd als morele nederlaag. Elon Musk deed in een tweet de suggestie om in de vier door Rusland geannexeerde Oekraïense regio’s Kherson, Zaporizhia, Lugansk en Donetsk referenda te houden, onder toezicht van de Verenigde Naties, waarbij de bevolking kan kiezen tussen aansluiting bij Oekraïne of aansluiting bij Rusland. Daarbij zou de Krim, bewoond door meer dan 80% etnische Russen, en van 1783 tot de vijftiger jaren :onderdeel van de Russische Federatie, sowieso weer bij Rusland komen. Zijn vredesvoorstel werd weggelachen. mijns inziens, onterecht. Het doet zowel recht aan de westerse en Oekraïense wens tot zelfbeschikking van de bevolking, als aan de Russische retoriek dat de bevolking in deze oblasts onderdrukt is.

Ook China deed een voorstel voor vredesonderhandelingen, uitgaande van een wapenstilstand. Omdat het regeneratieve vermogen van Rusland veel groter is dan dat van Oekraïne en het westen, zou dat strategisch gezien alleen kunnen als er een internationale troepenmacht in Oekraïne gelegerd zou worden. Ook dit Chinese voorstel wordt in de westerse media geridiculiseerd. In dit geval met iets meer reden: tijd werkt in het voordeel van Rusland. Een combinatie van het vredesplan van Musk en dat van China, waarbij Oekraïne over stevige veiligheidsgaranties zou gaan beschikken (dus: lidmaatschap NAVO of strategische kernwapens), zou in principe het probleem oplossen en de wereld voor veel ellende behoeden. Helaas lijkt dit zowel in het westen als in Rusland politiek onverkoopbaar. Helaas gijzelen ze hiermee de wereld, en is de kans op een nucleair armageddon reëel.

Oorlog met China dreigt, is deze te voorkomen?

De ‘koude oorlog’ van China met Usa en buurland India wordt steeds heftiger. Het lijkt er ook op, dat de Chinese president Xi Jinping voor de vlucht naar voren kiest. Een oorlog met China dreigt. Is dit onheil nog te voorkomen?

Indiase oorlog met China: China raakt geïsoleerd

De campagne van de regering-Trump om China te isoleren, lijkt gelukt. Alleen een beperkt aantal zwakkere staten staat nu achter China. Naast gelegenheidsbondgenoot Rusland, zijn dat Noord-Korea, Pakistan, Iran en steeds meer Turkije.

De Chinese aanval op het Indiase grensgebied Ladakh, heeft in India veel kwaad bloed gezet. En het nationalistische vuur in de grootste democratie ter wereld flink doen oplaaien. Xi had hier verwacht dat de armere zuiderbuur snel toe zou geven. Zwakkere staten als Nepal deden dat al eerder. Zoals ook India in de vijftiger jaren. Dit bleek een enorme misrekening. Want kernmacht India sloeg op pijnlijke wijze terug. Zo kwam er een economische boycot en militaire operatie[1].
Wel kan China de twee grootste rivieren van India, de Ganges en de Brahmaputra, naar wens afknijpen. De bronnen van deze rivieren liggen binnen het door China beheerste Tibetaanse plateau.

Ook Zi’s boycot van Australië[2], heeft tot nu toe nog niet het gewenste effect. Australië weigert nog steeds om zich aan China te onderwerpen. Al is de schade groot. De Australiërs zochten, en vonden, alternatieve afzetmarkten voor hun landbouwproducten en steenkool in rivaal India[3]. Steeds meer firma’s vinden China te riskant, en verplaatsen hun productie van China naar Vietnam.

Steeds meer gemor

In feite kan Xi slechts één succesje op zijn naam schrijven. Want hij slaagde er in om Hongkong, ondanks massale protesten, gelijk te schakelen. De regering-Trump maakte hier dan weer dankbaar gebruik van om China voor te stellen als een brute dictatuur. En om de “most favoured nation” status van Hongkong te strippen.

Het gemor onder de Chinese bevolking wordt langzamerhand groter. Vooral onder de elite. Want deze zijn nu de handige route via Hongkong kwijt. Ook de confrontatiepolitiek van Xi maakt internationaal geen vrienden[4]. Geen wonder dus, dat Xi nu inzet op harde repressie. Wat de flamboyante multimiljardair Jack Ma al de kop kostte[5]. Er zijn geruchten dat Ma in een heropvoedingscentrum wordt vastgehouden, dan wel zich voor een tijdje gedeisd houdt.

Xi zet ook in op het leger. De communistische partij vergroot zijn greep op het Volksbevrijdingsleger. Volgens hardnekkige geruchten, laat de partij soldaten zelfs uitrusten met op afstand bedienbare zelfmoordhelmen. Daarmee kan hun commandant, gevangen genomen soldaten via een afstandsbediening opblazen. [6]

Het Taiwanese leger is klein, maar hypermodern. Dus goed voorbereid op een oorlog met China.
Het Taiwanese leger is klein, maar hypermodern. Dus goed voorbereid op een oorlog met China. Bron: Wikimedia Commons

Oorlog met China om Taiwan

De onafhankelijke eilandstaat Taiwan is al sinds de vlucht van de erfvijand Kwo Min Tang naar het eiland eind jaren veertig. een doorn in het oog van de autocraten in Beijing. Zeker, nu Taiwan een welvarende democratie is. Een van de weinige landen, ook, die in 2020 de covid-19 crisis effectief aanpakte. En daar steeds meer aanzien door krijgt.

Dit maakt na de gelijkschakeling van Hongkong, Taiwan een dankbaar volgend object om in China te incorporeren. En de superioriteit van de Chinese communistische partij, en uiteraard die van het “Xi Jinping Diplomatieke Denken” van Grote Roerganger Xi, te laten zien aan de wereld. Waarnemers in Taiwan zien de bui al hangen [7]. Nu Usa aan de rand van een burgeroorlog staat, is de aandacht van de Usanen naar binnen gericht. Dit schept een ideale gelegenheid voor Xi om Taiwan over te nemen. En zijn populariteit in China tot stratosferische proporties op te pompen. Dit maakt 2021 tot een gevaarlijk jaar.

Hoe wordt oorlog onaantrekkelijk?

De Taiwanezen zijn echter tot de tanden bewapend met state of the art wapens. En voelen er weinig voor om het lot van Hong Kong te delen. Zonder slag of stoot zullen Xi’s plannetjes dus niet lukken. Zeker niet, nu Usa voor miljarden aan hypermoderne wapens aan Taiwan heeft verkocht. En hoe langer de oorlog duurt, des te meer kansen voor Usa en andere landen zoals Japan of Australië, om de Taiwanezen te redden uit de oorlog met China. Of, nog beter, te voorkomen dat deze oorlog uitbreekt. Want, zo leert de grondlegger van de strategische wetenschappen, Sun Tzu: de beste overwinning is de overwinning zonder oorlog.

Bronnen
1. Slaying the dragon: 71% Indians boycotted Chinese goods this Diwali, Business Standard, 2020
2. Trade war: How China will derail Australia in 2021, News.com.au, 2020
3. Australia and India Economic Relations: The Stars Have Aligned, The Diplomat (2020)
4. How Xi Jinping Blew It, The Atlantic, 2020
5. Jack Ma was China’s most vocal billionaire. Then he vanished, Wired.com, 2021
6. https://archive.is/gJhXB (backup, in vereenvoudigd Chinees), aangehaald in Epoch Times
7. Ying-Yu Lin, China’s Military Actions Against Taiwan in 2021: What to Expect, TheDiplomat, 2021

Volgens sommige waarnemers wordt een burgeroorlog in Usa steeds waarschijnlijker. Bron: Battle of Antietam, Thulstrup (public domain)

Wat als er in Usa een nieuwe burgeroorlog uitbreekt?

De grote Noord-Amerikaanse staat Usa, ook wel (onjuist) bekend als “Amerika” of Verenigde Staten, is het machtigste democratische land en volgens de meeste waarnemers nog steeds het machtigste land ter wereld. De reden dat de kleine, welvarende landen in het uiterste westen van Eurazië, zoals Nederland en België, een relatief onderontwikkeld leger hebben is omdat ze veilig kunnen schuilen onder de machtige Usaanse conventionele en nucleaire paraplu, voor het grootste deel bekostigd uit de staatsbegroting van Usa. Deze paraplu lijkt zo veilig niet meer. Het conflict tussen links en rechts in Usa loopt steeds verder uit de hand. Voor het eerst in meer dan honderdvijftig jaar lijkt het ondenkbare, denkbaar. Kan er in Usa een burgeroorlog uitbreken?

Hoe waarschijnlijk is een burgeroorlog in Usa?
Zoals al eerder beschreven in een Visionair artikel, worden burgeroorlogen voorafgegaan door overproductie van de elite. In elke maatschappij wordt er door arbeiders meer waarde geproduceerd dan zij consumeren. Er is altijd een relatief kleine, bevoorrechte groep, nu bekend als “de elite” of “de 1%” die zich het surplus toeëigent, m.a.w. over zeer hoge effectieve inkomens beschikt (voorzitter van het Sovjet-politbureau Gorbatsjov, bijvoorbeeld, verdiende op papier slechts 18.000 roebel per jaar, zeven maal het gemiddelde Sovjetsalaris in die tijd en een tiende van de toenmalige Usaanse presidenten, maar had toegang tot exclusieve luxegoederen en appartementen). Opmerkelijk genoeg is niet zozeer de Verelendung van de gewone man en vrouw de oorzaak van de destabilisatie. Immers, deze “deplorables” zijn laagopgeleid, nauwelijks georganiseerd en kunnen doorgaans via de bekende verdeel- en heerstechnieken, het aanpraten van een inferioriteitscomplex en desnoods met bruut geweld in bedwang worden gehouden. Die gevaarlijkste binnenlandse bedreiging voor de elite is een intra-elite conflict om de verdeling van het surplus. Wat dat betreft staan alle seinen in Usa op rood. Want de elite in Usa lijdt aan ernstige overproductie van kandidaat-elitairen. Kandidaat-elitairen, vaak diep in de studieschulden, waarvoor er steeds minder elitebaantjes komen. Geen wonder, dat de spanningen in het land steeds hoger oplopen.

Consumentgerichte en grondstofgerichte subgroepen binnen de Usaanse elite
Usa is in feite een electieve oligarchie, waarin verschillende machtige groepen ondernemers het door het omkopen van senatoren voor het zeggen hebben en onderling conflicten uitvechten. Dat zijn de financiële ondernemers van Wall Street, het leger met de omvangrijke defensieindustrie rond het Pentagon, de olie-industrie, de agro-lobby en de westkust, met de creatieve industrie en Silicon Valley. Een gedeeld belang van al deze groepen is voorkomen dat er in Eurazië een machtig blok ontstaat. Dit verklaart de grote miltaire steun aan het Europese schiereiland. Deze steun voorkomt, dat Duitsland en de Russische Federatie samen gaan werken. Een verenigd Eurazië zou met zijn enorme mensenmassa en hoeveelheden grondstoffen Usa verpletteren.

Volgens sommige waarnemers wordt een burgeroorlog in Usa steeds waarschijnlijker. Bron: Battle of Antietam, Thulstrup (public domain)
Volgens sommige waarnemers wordt een burgeroorlog in Usa steeds waarschijnlijker. Bron: Battle of Antietam, Thulstrup (public domain, overleden 1930)

Wall Street, de filmindustrie en Silicon Valley hebben belang bij een stabiele multiraciale Pax Americana, waarbij zij de wereld cultureel gezien in een kloon van progressief, urbaan Usa veranderen en de markt voor hun consumentenproducten maximaliseren. Dit geldt ook voor de grote mediabedrijven. Geen wonder dat tot op zekere hoogte Wall Street, en zeker de overige van deze groepen doorgaans de Democratische partij steunen. De olie- en mijnbouwindustrie wil een exclusieve positie voor Amerikaanse bedrijven in (doorgaans instabiele) grondstofrijke landen. De Usaanse interventies in het Midden Oosten (de War on Terror) waren hiermee erg populair onder deze bedrijfstakken (en vanzelfsprekend bij de enorme defensie-industrie).

Deze groepen houden de onderklasse in het gareel door de mythe van de “American Dream”. Iedere Usaan, zo gaat het verhaal, kan het maken door hard en slim te werken. Wie arm blijft, heeft dat aan zichzelf te wijten. Hij is een minderwaardig mens, die de verkeerde keuzes heeft gemaakt. In Democratische ogen gaat het hier om de “racistische deplorables”, die de backbone van de Usaanse landbouw, industrie en logistiek vormen. In Republikeinse ogen gaat het om de (doorgaans eveneens hard werkende) “welfare queens” in getto’s en illegale immigranten, die de meest onaangename baantjes voor hun rekening nemen.

Waarom ontploft nu de Usaanse elite?
De vier jaren presidentschap van de reality TV-host en onroerend goedondernemer Donald Trump waren voor de meeste belangengroepen een absolute nachtmerrie. Bij de defensieindustrie was de man impopulair omdat hij een einde maakte aan kostbare oorlogen. Door de staatshoofden van de staatjes aan de Euraziatische westkust keer op keer te schofferen en vrede te stichten in het Midden Oosten, bijvoorbeeld door de briljante architect achter het Iraanse buitenlandbeleid Soleimani te laten doden en de niet voor rede vatbare Palestijnen totaal te vernederen, verpestte hij de markt voor Usaans legermaterieel. De olie-industrie zag ook met lede ogen aan hoe de Russen en andere mogendheden de plaats innamen van de Usanen in het Midden Oosten. Met zijn financiële sancties in plaats van oorlogen dwong hij staten als Iran, China en Rusland, maar ook landen van de Europese Unie, om een eigen banktransfersysteem te ontwikkelen als alternatief voor de door Usa beheerste SWIFT. In de rest van de wereld, van India tot Ierland, is nu duidelijk hoe onaangenaam ver de financiële macht van Usa reikt. Door de banden met China door te knippen verpestte hij het verdienmodel van de merkbedrijven, die goedkoop laten produceren in China en hun producten tegen woekerwinsten verkopen in de rest van de wereld. “America First” legt de werkelijke, enorme macht van bedrijven als Google, Facebook en Twitter bloot. Deze bedrijven presenteren zich graag als internationale bedrijven met een humanitaire missie, maar zijn in de eerste twee gevallen, in feite in nauwe samenwerking met de Usaanse geheime diensten CIA en NSA opgezet. Plotseling bleek de verbanning van Google en Facebook in Rusland en China een stuk logischer.

Trump als katalysator
Door het beleid van Trump komen er veel nieuwe banen bij in sectoren waar veel Republikeinen werken, zoals productie, transport, landbouw en mijnbouw. Er verdwijnen banen in marketing, communicatie en onderwijs, waar veel Democraten werken. En op Wall Street, want de isolationalistische politiek die Trump in gang heeft gezet betekent dat het financiële verkeer zich steeds meer verplaatst naar centra als Londen en Dubai. Trump prikte de financiële luchtballon lek en zette de geldpers aan om de eerste klap op te vangen. Trump brak de ijzeren consensus in de main stream media. Er zijn nu niet één, maar twee waarheden. Trump heeft in vier jaar -ten goede en ten kwade- meer in gang gezet dan zijn voorgangers in de dertig jaar presidentschap voor hem. Trump speelt in feite de rol die Gorbatsjov speelde in de ontmanteling van de Sovjet-Unie.

Burgeroorlog?
De Democraten hebben de fout gemaakt om zowel de traditionele Republikeinen als de Trump-aanhangers op één hoop te gooien als “witte racisten”. Politie en leger zijn uitgeroepen tot de vijand. Hiermee hebben ze veel sympathie verspeeld onder deze groepen. Hier komt bij dat er nu een constitutionele crisis dreigt te ontstaan, nu de zittende president Trump weigert zijn nederlaag toe te geven. Trump heeft in een veelbetekende zet de minister van Defensie, de traditionele Republikein Esper, vervangen door een hardliner, Christopher Miller, die bereid is om indien nodig het leger in te zetten. Republikeinen stappen nu massaal over van door Democraten beheerste social media zoals Twitter naar meer conservatieve of libertarische alternatieven zoals Parler en Gab. Als grote groepen politiemensen en militairen gaan vrezen voor zuiveringen, en deze angst is niet ongegrond, gezien de agressieve campagnes van Democratische activisten tegen politie en leger, en de reële dreiging dat er door Democratische activisten een bijltjesdag-light wordt georganiseerd tegen Trump-aanhangers, ontstaat een kruitvat: twee grote groepen, die uit zelfbehoud elk een andere president steunen. Een klassiek intra-elite conflict dus: een verbitterd conflict ook, omdat de toekomstige carrière van veel leden van de elite op het spel staat. De situatie is uiterst explosief. Veel hangt af van het beleid van de groep rond de Democratische presidentskandidaat Biden. Kiest deze voor de harde confrontatie, dan is een burgeroorlog zeker mogelijk.

Arnold Karskens met de aangifte tegen onder meer Eurocommissaris Frans Timmermans. Bron: EJBron.wordpress.org

Is het EU-migrantenbeleid een oorlogsmisdaad?

De afgelopen jaren zijn er meer dan vijftienduizend bootmigranten omgekomen op de Middellandse Zee, dit voornamelijk vanwege het incompetente migrantenbeleid van de Europese Unie. Reden voor oorlogsverslaggever Arnold Karskens en enkele anderen om aangifte te doen jegens Eurocommissaris Frans Timmermans en Nederlandse NGO’s  wegens oorlogsmisdaden. Is dit terecht?

Hoe verloopt het proces van de migrantenstroom?
Zoals bij elke flow is er sprake van een source: hier de door armoede en vaak oorlog geteisterde herkomstlanden van de migranten, en een sink: de rijke West-Europese landen met hun, globaal gezien, zeer gulle welvaartsstelsels. Er is zowel sprake van een pull-factor, de rijkdom en vrijheid in West-Europa, als een push-factor, de minder dan optimale leefomstandigheden in vooral Afrika en het islamitische deel van Azië. Belemmerende factoren bij deze flow zijn geografie – de dodelijke Sahara en de Middellandse Zee – en politieke barrières, zoals kustwachten en milities.

Arnold Karskens met de aangifte tegen onder meer Eurocommissaris Frans Timmermans. Bron: EJBron.wordpress.org
Arnold Karskens met de aangifte tegen onder meer Eurocommissaris Frans Timmermans. Bron: EJBron.wordpress.org

De laatste jaren is de migrantenstroom aangezwollen tot een enorm aantal: in totaal zo’n twee miljoen. Dit is meer dan de complete bevolking van kleine EU-staten als Letland en Slovenië. Hiervan zijn er meer dan vijftienduizend omgekomen op de Middellandse Zee, volgens de statistieken van de EU-grensbewakingsgroep Frontex, plus een onbekend, maar vermoedelijk aanzienlijk aantal bij de doortocht door de Sahara.

Hebben de migranten eenmaal het Europese vasteland bereikt, dan vragen ze asiel aan in een van de rijkere EU-landen. Favoriet zijn Duitsland, Zweden en het Verenigd Koninkrijk. Ze maken na enkele jaren aanspraak op een uitkering, die meer opbrengt dan een academisch salaris in een land als Nigeria of Egypte.

Welke rol spelen de Europese Unie en de NGO’s bij deze migrantenstroom?
De Europese Unie doet er, ongetwijfeld met de beste humanitaire bedoelingen, alles aan om de EU een zo aantrekkelijk mogelijk immigratiebestemming te maken. Niet voor hooggekwalificeerde wetenschappers en technici, waar binnen de EU een groot gebrek aan is. Voor laagopgeleide migranten met een hoog zieligheidsgehalte, die over hun gehele levensloop gemiddeld enkele tonnen kosten, wordt daarentegen de rode loper uitgerold. Dit onder meer door enkele kilometers buiten de kust van Noord-Afrikaanse landen (voornamelijk Libië) nauwelijks zeewaardige boten te onderscheppen en de menselijke vracht naar Europa te transporteren. Ook krijgen migranten na enkele jaren de nationaliteit van het gastland en volledige sociale uitkeringen. Voor niets. Dit gaat veel verder dan het VN Vluchtelingenverdrag voorschrijft. Een tweede paspoort van een eilandstaatje kost gewoonlijk honderdduizenden euro’s.

NGO’s, zoals Artsen Zonder Grenzen assisteren Frontex bij het oppikken van drenkelingen voor de Libische kust. Dit vergemakkelijkt de taak van mensensmokkelaars aanzienlijk. Ze gebruiken nu goedkope, niet zeewaardige bootjes, zoals rubberboten, om op industriële wijze grote aantallen migranten op zee te laten dobberen. De Middellandse Zee blijft echter nog steeds een gevaarlijke plaats waar het weer snel om kan slaan. Als gevolg hiervan vallen er veel doden: meer dan één op de zeventig migranten overleeft de overtocht niet. Tot juli 2017 zijn er minimaal vijftienduizend mensen omgekomen op de Middellandse Zee.

Is sprake van een oorlogsmisdaad?
De krampachtigheid waarmee de politieke elite aan het falende, veel mensenlevens kostende migratiebeleid vasthoudt, dit terwijl de oplossing voor de hand ligt, is lastig te begrijpen voor visionair denkende mensen.  Volgens diverse alternatieve media is er een sinister complot gaande, de zogeheten Coudenhoven-Calergi samenzwering, om de Europese bevolking te vervangen door een Europees-Afrikaans mengras.

Hoe vergezocht het idee in eerste instantie ook lijkt, uitgesloten is het niet. Richard Nikolaus Eijiro, graaf van Coudenhove-Kalergi, de spirituele grondlegger van de Europese Unie, hield er ideeën op na met deze strekking. Getuige het bestaan van de tweejaarlijkse Calergi-prijs is de vooroorlogse diplomat nog steeds een belangrijke inspiratiebron. De voormalige Duitse minister van Buitenlandse Zaken Schäuble sprak in een interview met de Duitse krant Die Zeit zijn angst uit voor de “inteelt” van de Europese bevolking.

Klopt deze theorie, dan is sprake van hoogverraad. Waarschijnlijker is het dat hier sprake is van dogmatisme, lafheid, kortzichtigheid en aan het criminele grenzende incompetentie, zoals we al eerder zagen bij de behandeling van de financiële crisis. Het verlies aan mensenlevens moet stoppen. Om deze reden is Karskens’ knuppel in het hoenderhok uitermate heilzaam.

Deze actiescene uit het computerspel Call of Duty: Infinite Warfare zou wel eens realiteit kunnen worden.

Videodocumentaire: ruimteoorlogen

Het is begin 22e eeuw. Wij mensen zijn weliswaar technisch ver geëvolueerd, maar nog steeds dezelfde nare, agressieve apensoort. Kortom: ook in de toekomst zullen we oorlog voeren. National Geographic maakte deze documentaire over de verschillen van een oorlog in de ruimte met een oorlog hier op aarde.

https://youtu.be/8WdozptfNu8

De  ruimte kent enkele grote voordelen, voor militaire planners aan de aanvalskant althans. Omdat er gewichtloosheid is, kunnen structuren in principe onbeperkt groot worden. Denk Death Star. Projectielen kunnen tot bijna de lichtsnelheid versneld worden. Hun relativistische massa is dan groter dan de yield in procenten bij een kernexplosie. M.a.w. projectielen hebben dezelfde verwoestende werking als atoombommen. Voor verdedigers ziet het er veel minder goed uit. Om überhaupt in leven te blijven in de ruimte, is life support essentieel. Dat maakt door mensen bewoonde objecten eenvoudige en voor de hand liggende doelwitten. Wegrennen of wegduiken kan niet meer, want tussen jou en de gapende, verstikkende ruimte zit alleen een paar decimeter metaal of polymeer. En zit je op tijd in je ruimtepak, dan is  het na enkele uren ook afgelopen met de voorraad zuurstof en energie. Eigenlijk ben je alleen in het binnenste van een uitgeholde asteroïde veilig. Tot een strijdende partij hier een andere asteroïde op laat ploffen.

Deze actiescene uit het computerspel Call of Duty: Infinite Warfare zou wel eens realiteit kunnen worden.
Deze actiescene uit het computerspel Call of Duty: Infinite Warfare zou wel eens realiteit kunnen worden.

Een tip: wil je echt veilig zijn, vlucht dan naar Jupiter. Een dodelijk sterke stralingsgordel beschermt je en de dichte atmosfeer laat projectielen opbranden. Wel zal je dan een oplossing moeten hebben om te blijven drijven in de waterstofatmosfeer van deze gasreus.

Science  fiction? Integendeel. Op dit moment maken de Amerikanen zich ernstig zorgen om Russische en Chinese plannen. Deze zouden, denkt het Pentagon, het Amerikaanse satellietnetwerk als achilleshiel van het Amerikaanse leger zien en nu werken aan antisatellietwapens. En ruimtestrijdkrachten…

HIstorische foto van de atoomexplosie boven Hiroshima. Bron: USAF

Wat als er een kernoorlog was uitgebroken?

Wat als er een kernoorlog was uitgebroken? Tijdens de Koude Oorlog tussen  de VS en de Sovjet-Unie heeft het een paar keer weinig gescheeld, of er was een kernoorlog uitgebroken tussen het toenmalige Warschaupact en de NAVO. Wat waren de gevolgen geweest als er honderden kernkoppen waren geëxplodeerd in Europa en de VS? In deze video van Alternative History Hub de gevolgen. De vraag is nu actueler dan ooit, door de opgelopen spanningen tussen kernmachten VS en Rusland.

Enorm nucleair arsenaal

Het totale aantal nucleaire wapens is enorm: 15.375. (bron)

RUSLAND 7,300
USA 6,970
FRANKRIJK 300
CHINA 260
UK 215
PAKISTAN 130
INDIA 120
ISRAEL 80
In totaal vertegenwoordigt dit de explosieve kracht van 6400 megaton TNT, 2000 maal de explosieve kracht van alle tijdens de Tweede Wereldoorlog afgeworpen bommen of per aardbewoner rond de 1000 kg springstof. Voldoende dus om zowel de westerse wereld als Rusland en China van de aardbodem weg te vagen.

Wat als er een kernoorlog was uitgebroken?

Een van de eerste gevolgen zal zijn, dan enorme branden zullen uitbreken en grote stofwolken tot in de stratosfeer zullen opstijgen. Stofwolken, die maanden zullen blijven hangen en hiermee een nucleaire winter zullen veroorzaken. Het gevolg daarvan: mislukken van oogsten en een massale hongersnood. Ook zal de nucleaire straling grote gebieden onbewoonbaar maken. En de levensduur drastisch terugbrengen. Geboorteafwijkingen zullen de regel zijn. Misantropen zullen blij zijn. Overbevolking is dan namelijk geen probleem meer. En dieren hebben doorgaans minder last van radioactiviteit. Ze leven namelijk meestal korter dan mensen, waardoor ze vaak al dood zijn voordat kanker toeslaat. Kortom: een paradijs voor natuurliefhebbers. Al zullen de weinige overgebleven mensen te druk zijn met overleven om daarvan te genieten.
Zoals theoretisch natuurkundige Albert Einstein al terecht zei: Ik weet niet waarmee de Derde Wereldoorlog zal worden uitgevochten, maar de Vierde Wereldoorlog zal met stokken en stenen worden uitgevochten.

Wat als er een kernoorlog was uitgebroken? HIstorische foto van de atoomexplosie boven Hiroshima. Bron: USAF
Wat als er een kernoorlog was uitgebroken? HIstorische foto van de atoomexplosie boven Hiroshima. Bron: USAF

Oorlog in Syrië: wat staat er allemaal op het spel?

Door Niels Verduijn:

Het Syrische leger maakt met behulp van Hezbollah, Iran, Rusland en de Koerden gehakt van de Syrische oppositie. Turkije en Saoedi Arabië zijn daarom genoodzaakt om in te grijpen. Beide staten willen koste wat kost dat Bashar al-Assad ten val wordt gebracht. Assad en zijn bondgenoten hebben al laten weten dat zij dit als een oorlogsverklaring zullen zien. Turkije is een NAVO-lid. Daardoor is de kans niet denkbeeldig dat ook het westen meegetrokken zal worden in dit conflict. Zo spreken sommige analisten en ook de Russische minister van Buitenlandse Zaken al van een mogelijke Derde Wereldoorlog. Welke partijen zijn actief in Syrië?

De Koerden

De Koerden zien het conflict in Syrië als een kans om eindelijk een eigen autonome Koerdische staat uit te roepen – de Koerden zijn de grootste minderheid in de wereld zonder een eigen staat. Hun grondtroepen verrichten op de grond het meest effectieve verzet tegen IS en zij worden daarin gesteund door Amerika. Althans, wanneer het de Verenigde Staten uitkomt.

Turkije

Veel rebellen in Syrië zijn getraind in zowel Turkse als Jordaanse trainingskampen en ook voorziet Turkije hen van logistieke steun. Het doel van Turkije is om Assad ten val te brengen, aangezien hij een gaspijpleiding van Qatar naar Turkije heeft tegengehouden. Deze pijpleiding zou de Turkse afhankelijkheid van Russisch gas opheffen, wat geostrategisch zeer voordelig is voor Turkije (UPDATE: deze ‘Pipeline War’ theory is inmiddels verworpen!). Tevens zal Turkije koste wat kost proberen te voorkomen dat de Koerden een eigen autonome staat zullen stichten. De kans is dan namelijk aanwezig, dat ook de Koerden in Turkije zelf zich willen afscheiden en aansluiten bij deze staat.

De werkelijke reden, volgens analisten, waarom al-Assad persé afgezet moet worden: de voorgestelde gaspijplijn tussen Qatar en Turkije.
De werkelijke reden, volgens veel analisten, waarom Assad persé afgezet moet worden: de voorgestelde gaspijplijn tussen Qatar en Turkije. (c) oil-price.net

Wanneer Turkse regeringsleiders dus zeggen dat ze primair als doel hebben om IS te verslaan in Syrië, moet je dat dus met een korrel zout nemen. Zo voerde het land aan het begin van het conflict een open border policy, zodat jihadisten gemakkelijk de grens over konden steken naar Syrië. Het was pas na druk vanuit de internationale gemeenschap dat ErdoÄŸan een eind maakte aan dit beleid. Vervolgens maakte ISIS ErdoÄŸan uit voor verrader en later volgde er ook een aantal bomaanslagen in Turkije die door dezelfde terroristengroep werd opgeëist.

Saoedi Arabië

Saoedi Arabië (en een aantal andere Golfstaten) wil ook van Assad af. Ook zij zien Assad als obstakel voor het realiseren van de gaspijpleiding. Deze gaspijpleiding zou ervoor moeten zorgen dat Europa voortaan haar gas kan importeren vanuit het Midden-Oosten en op die manier niet meer afhankelijk is van Russisch gas. De andere reden is omdat zij de invloed van Iran in het Midden-Oosten willen inperken, aangezien Syrië en Iran bondgenoten zijn. Ook voor de Golfstaten geldt dat je het met een korrel zout moet nemen wanneer zij zeggen dat zij als primaire doel hebben om de terroristen te verslaan (behalve wanneer het de terroristische dreiging binnen hun eigen landgrenzen betreft). Vergeet trouwens niet dat groeperingen zoals Al Qaida, IS, Al Nusra Front etc. allemaal wahabitische groeperingen zijn. De staatsreligie van Saoedi Arabië en tevens onze ‘gezellige’ bondgenoot . . .

Rusland

Uiteraard heeft Rusland er alle belang bij dat die gaspijpleiding er juist niet komt. De Europese Unie is verreweg de grootste klant van Gazprom. Daarnaast hebben de Russen een marinehaven in Syrië (hun enige in het hele Midden-Oosten) die van geostrategisch belang is en kijken zij met argusogen naar de toenemende activiteit van islamitische terreurgroepen in hun achtertuin. De Russen worden ervan beschuldigd dat zij niet enkel terroristen bombarderen maar ook gematigde oppositiegroepen. Iets wat lastig aan te tonen is, aangezien de terroristen al vrij vroeg in het conflict erin geslaagd zijn de oppositie te kapen. ‘Gematigde’ oppositiegroepen werken in veel gevallen samen met extremisten als Al Nusra en Ahrar al-Shams in gezamenlijk operaties tegen Assad. Uiteraard heeft Rusland er belang bij om de gematigde oppositiegroepen die er nog wel zijn uit te schakelen, zodat het westen daarna voor een patstelling komt te staan: de omstreden Assad helpen of terroristen?

Amerika

Uiteraard heeft Amerika er alle belang bij dat Europa minder afhankelijk wordt van Russisch gas. Toch is het primaire belang van Amerika voornamelijk het in stand houden van het internationale petrodollarsysteem (en dus niet het verspreiden van democratie en vrijheid). Het is om deze reden dat verschillende partijen (waaronder Irak) Amerika ervan beschuldigen dat zij een schijncampagne voeren tegen IS, aangezien hun primaire doel is om Assad ten val te brengen. Iets wat naar mijn mening slechts deels waar is. Amerika dacht namelijk Assad wel even zonder al teveel weerstand af te zetten –het doel heiligde hier de middelen – om daarna meteen een pro-Amerikaans regime te installeren. De oorlog woekert inmiddels echter al een paar jaar door en nu zitten ze opgezadeld met een oppositie, gedomineerd door terroristen. Tevens lijken de sancties die zijn opgelegd door Amerika en de EU ook niet bepaald in het voordeel van het Syrische volk te werken.

Strijders van de YPG, de enige effectieve verzetsorganisatie tegen IS. Bron: kurdishinfo.com
Strijders van de YPG, de enige effectieve verzetsorganisatie tegen IS. Bron: kurdishinfo.com

Israël

Naast het militair industrieel complex is de Israëlische lobby binnen de Amerikaanse overheid enorm. Sommige analisten stellen zelfs dat de gehele War On Terror een zionistisch verdeel en heers complot is om het Midden-Oosten te herstructureren. Zo zijn er in het verleden verschillende controversiële overheidsdocumenten online verschenen waarin dit soort strategieën beschreven staan (voor meer informatie klik hier, hier en hier). Persoonlijk word ik altijd een beetje moe van het ‘Israël zit overal achter’. Wat het ook moge zijn, de directe rol van Israël in het conflict is tot op heden in ieder geval beperkt geweest. Zo zijn er een aantal luchtaanvallen uitgevoerd tegen het Syrische leger, alhoewel de Israëli’s zelf stellen dat dit slechts defensief beleid is. Er komen namelijk zo nu en dan verdwaalde raketten in door Israëlisch  gecontroleerd grondgebied terecht. Wel is het bekend dat er verschillende terroristen medische hulp hebben gekregen in Israëlische ziekenhuizen (wat op zichzelf niets bewijst). Toch is het voor Israël vanuit geostrategisch perspectief uiterst wenselijk dat Assad valt. Iets wat in een uitgelekt e-mailtje van Hillary Clinton duidelijk uiteen wordt gezet. Tevens zien sommige Israëlisch denktanks ISIS als een ‘useful tool’ tegenover hun vijanden (Iran, Hezbollah, Assad) en daarom beter niet verslagen kan worden.

Bashar al-Assad

De man om wie het allemaal draait. Assad is een beetje te vergelijken met Qadhafi. Hij kon zijn volk een zekere vorm van economische, politieke en sociale stabiliteit garanderen. Enige voorwaarde was wel dat je het niet in je hoofd moest halen om kritiek te gaan uiten op het regime. Deed je dat wel dan had je een groot probleem. En dit is precies hoe het conflict in het land is begonnen. Een deel van de bevolking kwam om diverse redenen in opstand (waarvan de CIA uiteraard gebruik van heeft gemaakt) en die opstand werd met ijzeren vuist neergeslagen. Assad is dan ook niet de goedheiligman zoals sommige Israël- en Amerikahaters hem soms zien (1). Ook hij bombardeert zijn eigen bevolking, koopt ook net zo vaak olie van IS, heeft in het begin van het conflict een grote groep terroristen vrijgelaten om op die manier de oppositie te radicaliseren en heeft ook bijgedragen aan de Soennitische opstand in Irak wat later resulteerde is IS.

Iran en Hezbollah

Hier kunnen we kort over zijn. Iran is een sji’itische theocratie, Hezbollah een sji’itische gewapende militie in Libanon. Beide zijn bondgenoten van Syrië en beide zijn vijanden van Israël, Saoedi-Arabië en de USA.

De war profiteers

And last but not least zijn er natuurlijk ook nog de war profiteers.

 

(1) Hetzelfde geldt  voor Poetin. Voor meer informatie, klik hier, hier en hier.

 

Landjepik, zoals hier door naz-Duitsland in Polen, komt sinds de oprichting van de Verenigde Naties niet meer voor. Tot voor kort...

Is de tijd van oorlogen voorbij?

ISIS. Jemen. Oekraïne. Oorlogsgeweld beheerst het nieuws, maar de aarde is wat aantal doden betreft, vreedzamer dan ooit. Beginnen oorlogen eindelijk uit te sterven?

Beschaafder zijn we niet geworden. Wel is oorlog steeds zinlozer geworden, omdat het beheersen van informatie, fabrieken en handelsnetwerken steeds belangrijker worden en klassieke hulpbronnen, zoals oliebronnen en mijnen, minder. Om een handelsnetwerk te beheersen is het effectiever om bedrijven naar jouw land te lokken, dan om het buurland aan te vallen.

De belangrijkste vredesmaker is denk ik het verbod op het inpikken van grondgebied. Helaas staat dit verbod nu op losse schroeven. Na het breken van meerdere beloften van de NAVO aan Rusland, heeft de Russische president Poetin een stuk van de kleine buurstaat Oekraïne, het strategisch zeer belangrijke schiereiland Krim, geannexeerd. Hiermee is een gevaarlijk precedent gezet. De wereld is er niet veiliger op geworden.

Landjepik, zoals hier door naz-Duitsland in Polen,  komt sinds de oprichting van de Verenigde Naties niet meer voor. Tot voor kort...
The German army marches into Poland, September 1939.

Overzicht van het kooldioxidegehalte in de atmosfeer. Tussen 1940 en 1945 treedt een duidelijke daling op. Bron: CSIRO

Burgeroorlog goed voor het milieu

Er wonen veel mensen op deze aardkloot en ze leggen een steeds grotere druk op de natuurlijke hulpbronnen. Is een oorlog, waarin – in naam van Koning, Volk en Vaderland – leden van deze irritantste apensoort ooit elkaar lustig om zeep helpen, niet de beste manier om dit probleem op ecologisch verantwoorde manier op te lossen?

De voordelen van oorlog vanuit milieu-oogpunt
Voor de meeste mensen is oorlog een afschuwelijk drama.  Maar als we de zaak vanaf duurzaamheidsoogpunt bekijken, pakt oorlog per saldo erg gunstig uit.

Overzicht van het kooldioxidegehalte in de atmosfeer. Tussen 1940 en 1945 treedt een duidelijke daling op. Bron: CSIRO
Overzicht van het kooldioxidegehalte in de atmosfeer. Tussen 1940 en 1945 treedt een duidelijke daling op. Bron: Joanne Nova / CSIRO

Oorlog verstoort de internationale handel, wat het brandstofverbruik en consumptie flink drukt. Brandstoffen en voedsel gaan op rantsoen. De levensstandaard daalt drastisch, waardoor de bevolking veel minder energie en grondstoffen verbruikt. Verwoestende bombardementen leggen milieuvervuilende fabrieken, wegen en vliegvelden plat. Een groot deel van de mannelijke bevolking vecht aan het front in plaats van het werken in de productie, waardoor hun consumptie drastisch afneemt. Grondstoffen, arbeid en energie die in wapens en aanvallen op de vijand worden gestoken, kunnen niet meer gebruikt worden om milieuvernietigende investeringen te doen. En het belangrijkste: oorlog doodt veel jonge mannen, de grootste vervuilers.

Het wordt helemaal interessant als er een kernoorlog wordt uitgevochten. Een groot kernwapen, formaat Tsar Bomba, doodt wanneer afgeworpen boven een miljoenenstad, een groot deel van de bevolking. Met een beetje geluk ontstaat er een nucleaire winter. Een bevolkingsreductie van 90% of meer, zoals ten doel gesteld in de Georgia Guidestones, moet zonder meer haalbaar zijn.

Syrië voor (boven) en tijdens (onder) de burgeroorlog. Vooral in IS-gebied woren de klimaatsdoelstellingen ruimschoots gehaald. Xi Li/Deren LI
Syrië voor (boven) en tijdens (onder) de burgeroorlog. Vooral in IS-gebied worden de klimaatsdoelstellingen ruimschoots gehaald. Xi Li/Deren LI

Uiteraard heeft oorlog ook vervelende gevolgen voor het milieu. Denk aan het verspreiden van lood en verarmd uranium. Of radioactiviteit. Vergeet alleen niet dat de gemiddelde levensduur van een dier of plant maar enkele jaren bedraagt. Radioactiviteit is daarom veel vervelender voor mensen, denk aan de mensen uit Pripyat en Tsjernobyl, dan voor dieren. Geen wonder dat radioactieve koraalatollen zoals Eniwetok (VS) of Mururoa, waar de altijd nijvere Fransen hun quatorze juillet-vieringen met kunstig geknutselde nucleaire voetzoekers luister bijzetten, nu veranderd zijn in onderwaterparadijzen. Voor vissen dan.

Conflictzones paradijs voor dieren en planten
Niet alleen koraalatollen zijn eindelijk gespaard van roofzuchtige naakte primaten dankzij hun oorlogszuchtigheid. Of de pinguïns op de Falklands. De gedemilitariseerde zone tussen Noord- en Zuid-Korea vormt het grootste natuurreservaat van het dichtbevolkte schiereiland, waar zelfs bijna uitgestorven diersoorten zijn  ontdekt. Dit geldt ook voor de “groene lijn” tussen het door de Turken bezette deel van Cyprus en onafhankelijk Cyprus. Ook het IJzeren Gordijn tussen de twee Duitslanden creëerde stukken ongerept natuurgebied. Mijnenvelden en schietgrage soldaten beschermen land en zee beter dan zelfs de meest dolgedraaide Sea Shepherd aanhanger.

Met burgeroorlogen de aarde redden?
Bij de wereldwijde elite, zoals de steenrijke “filantroop” David Rockefeller (101; zes harttransplantaties; zes kinderen), heersen de nodige misnoegens over de vermeende overbevolking. In Rockefellers ogen is het grootste deel van de menselijke bevolking niet nodig. We worden te oud en krijgen teveel kinderen.

Van al te veel scrupules kunnen Rockefeller en zijn vriendjes in Bilderberg en de Trilateral Commission niet beschuldigd worden. Zie de gang van zaken rond de verwoesting van Libië, Irak, Syrië en Oekraïne, die rechtstreeks het gevolg zijn van Amerikaans en NAVO-beleid (dat weer voor het grootste deel bepaald wordt door Amerikaanse grootindustriëlen en bankiers). Of de keuze voor Saoedi-Arabië als bondgenoot. Het is mijns inziens niet onaannemelijk, dat Rockefellers organisaties Bilderberg en de Trilateral Commission aansturen op het uitlokken van burgerlijke onlusten en oorlogen in Eurazië om op deze manier de ‘planeet te redden’, met als prettige bijkomstigheid dat Duitsland, een gevaarlijke concurrent voor de VS en bakermat van de holocaust, voorgoed beentje wordt gelicht. De betrokkenheid van een goede vriend van Rockefeller, miljardair George Soros, bij de migrantencrisis wijst hier ook op. Hier moet denk ik grondig journalistiek onderzoekswerk naar worden verricht.

Een kernoorlog kent alleen verliezers. Bron: russia-insider.com

Kans op kernoorlog steeds groter

Een wereldwijde kernoorlog uitlokken met een nucleaire winter als gevolg lijkt niet het slimste plan.Toch is er slecht nieuws: enkele zeer verontrustende ontwikkelingen maken de kans op een nucleair conflict veel groter dan eerst.

Nucleaire herbewapening in Europa
Nu de spanningen tussen de NAVO enerzijds en Rusland en China anderzijds snel oplopen, wordt duidelijk dat de legers van West-Europese landen ernstig verzwakt zijn. Het Amerikaanse leger, vooral de luchtmacht, is veel sterker dan het Russische leger, maar slechts een klein deel hiervan bevindt zich in Europa. De Russische overmacht aan tanks is in principe in staat om binnen enkele dagen op te rukken tot diep in de Noord-Europese laagvlakte, lees: Duitsland. Om een tegendreiging te bieden, transporteert de VS nu kernwapens naar bases in onder meer Duitsland. Omdat het Russische leger is verzwakt, is de Sovjet-doctrine van non-first use van kernwapens nu veranderd. De opvolgerstaat van de Sovjetunie, Rusland zal, desnoods als eerste, kernwapens inzetten als het land een militair conflict dreigt te verliezen.

Een kernoorlog kent alleen verliezers. Bron: russia-insider.com
Een kernoorlog kent alleen verliezers. Bron: russia-insider.com

Ballistische kernwapens, die met ICBM’s doelen aan de andere kant van de wereld kunnen verwoesten, zijn bij het grote publiek goed bekend. Minder bekend zijn tactische kernwapens, kleinere ladingen waarmee bijvoorbeeld een kolonne tanks is uit te schakelen, of bijvoorbeeld een vijandelijke luchtmachtbasis. Een gemiddeld tactisch kernwapen verwoest ongeveer een vierkante kilometer. Met radioactieve fallout, vanzelfsprekend. Dit is een tiende van een strategisch wapen. Als er eenmaal kernwapens worden gebruikt, ook tactische kernwapens, is de kans groot dat naar de zware strategische kernwapens wordt gegrepen.

Nieuwe Indiase strategie maakt kans op kernoorlog met Pakistan groter
De relaties tussen het overwegend hindoeïstische India, een kernmogendheid met meer dan een miljard inwoners, en de veel kleinere islamitische buurstaat Pakistan, ook in het bezit van een geducht kernwapenarsenaal,  zijn ronduit slecht. Pakistan wil onder meer de Indiase deelstaat Kashmir met een meerderheid van moslims in handen krijgen en ondersteunt actief terroristische islamistische groepen in India om het buurland te ondermijnen. Dit wekt de nodige woede bij nationalistische Indiërs. Op dit moment zorgen de kernwapens voor enig afschrikwekkend effect, maar dat dreigt te veranderen.
India heeft een leger dat vele malen sterker is dan dat van Pakistan. In een conventionele oorlog zou de Indiase land- en luchtmacht de Punjab, de kern van Pakistan waar 60% van de Pakistanen woont, binnen enkele dagen onder de voet lopen. Om die reden baseren de Pakistanen nu hun verdediging op de afschrikwekkende werking van kernwapens.

Tot voor kort was de Indiase strategie puur defensief: als Pakistan aanviel, zouden de Indiase divisies aan de grens het offensief enkele dagen tegenhouden, tot het Indiase leger was gemobiliseerd en een tegenaanval kon inzetten.
Deze strategie faalde in 2001. Vanwege deze vernedering werkt het Indiase leger nu aan een andere strategie, Cold Start genaamd. Als het Pakistaanse leger een soortgelijke actie op touw zet als in 2003, zal het Indiase leger Pakistan enkele tientallen kilometers binnenvallen. Dit geeft Pakistan een gevoelige les, maar is geen existentiële bedreiging voor het land, waardoor Pakistan geen strategische kernwapens in zal zetten, aldus de Indiase berekening. Als antwoord op deze strategie dreigt Pakistan in dat geval tactische kernwapens op de legereenheden van de Indiërs in te zetten. Uiteraard is dit niet al te slim in een dichtbevolkt land, maar de gevolgen voor de burgerbevolking lijken de Pakistaanse legerleiding minder te interesseren dan de ondenkbare gedachte, de conflicten met de ongelovigen in India op vreedzame wijze op te lossen.