Onderzoekers aan de Universiteit van Leeds zijn erin geslaagd een vloeistof te ontwikkelen die binnen enkele jaren de gehate tandartsboor zou kunnen vervangen. Via deze weg kunnen gaatjes op een compleet pijn-vrije manier worden behandeld.
Tandbederf begint als zuur, geproduceerd door bacteriën in tandplak, die mineralen in de tanden oplost, waardoor microscopische gaatjes of ‘poriën’ te ontstaan. Als dit proces doorzet groeien deze micro-poriën in omvang en aantal. Uiteindelijk kan dit ertoe leiden dat de beschadigde tand moet worden geboord en gevuld of zelfs worden verwijderd om kiespijn te voorkomen.
De onderzoekers in Leeds hebben voor deze beangstigende manier van behandelen nu een alternatief ontwikkeld. Hun oplossing is om een peptide-gebaseerde vloeistof op het oppervlak van de tand te ‘schilderen’. De peptide-technologie is gebaseerd op de kennis van hoe de tand zich vormt en stimuleert de regeneratie defect.
“Dit klinkt misschien te mooi om waar te zijn, maar in wezen helpen we door zuur beschadigde tanden om zichzelf te regenereren. Het is een volledig natuurlijk niet-chirurgisch reparatieproces en is ook volledig pijnloos.” Aldus Professor Jennifer Kirkham, van de Universiteit van Leeds Dental Institute, die de ontwikkeling van de nieuwe techniek leidde.
Hoewel het nog wel even zal duren voor een dergelijke vloeistof op de markt komt, zullen velen onder ons nauwelijks kunnen wachten. Onze kleinkinderen zullen niet begrijpen dat wij ooit bang zijn geweest om naar de tandarts te gaan.
Wij Nederlanders zijn helden als het gaat om het bedwingen van de natuur. Al jarenlang bouwen medelandgenoten wereldwijd dijken of leggen polders aan. Tijd voor een nieuwe uitdaging: het bouwen van een 2 kilometer hoge berg in ons eigen kikkerlandje.
Enige tijd geleden schreef Thijs Zonneveld, voormalig wielrenner en huidig journalist, bij wijze van ‘vrije denkoefening’ in een column zijn ideeën over een Nederlandse berg op. Dit leverde hem zo’n grote hoeveelheid reacties op, dat hij besloot er serieus werk van te maken. Op dit moment berekenen geologen de praktische realiseerbaarheid, zijn architectenbureaus alvast schetsen en maquettes aan het maken en wrijven sportorganisaties ongeduldig in hun handen als ze denken aan de oneindige mogelijkheden die een berg zou brengen.
Het hoogste punt van Nederland is op dit moment de Vaalserberg met 323 meter. Meer dan een heuvel is dit niet, waardoor ons land vooral als ‘vlakte’ bekend staat in het buitenland. De berg die Zonneveld voor ogen heeft is 2000 meter hoog en kan waarschijnlijk het best in Flevoland worden gerealiseerd. Hoewel er nog weinig met zekerheid gezegd kan worden, zal voor een 2000 meter hoge berg een grondoppervlak van ongeveer acht bij acht kilometer nodig zijn. En die ruimte is, bijvoorbeeld in het centrale Flevoland, zeker voor handen.
Uiteraard kost een project als deze een aardige duit. Maar het zal ook veel opleveren; een berg in Nederland is een icoon die op allerlei manieren kan worden uitgebuit. Voor wintersport hoeven Nederlanders niet meer hun geld in het buitenland uit te geven, allerlei sporten kunnen outdoor bedreven worden (denk aan klimmen, paragliden, mountainbiken, etc) en hoteleigenaren en aannemers zullen goud geld verdienen aan het uitzicht over heel Nederland. De berg zal zichzelf zodoende snel terug verdienen.
Het hele project bevindt zich momenteel nog in de prille beginfase waardoor er nog weinig met zekerheid gezegd kan worden. Ook is de website, www.diebergkomter.nl, momenteel nog in aanbouw. De komende weken zal Zonneveld ons daarom in dagblad De Pers op de hoogte houden van de vorderingen.
Ansichtkaart, ontworpen door Tim van Asch
Via de telefoon geeft Zonneveld aan dat in deze fase ideeën en suggesties erg welkom zijn. En zoals in de inleiding al aangegeven heeft Nederland, met de Visionairen voorop, genoeg kennis in huis de berg te realiseren. Publiciteit is een ander ding dat dit project veel nodig heeft. Met het verspreiden van dit artikel (door bijvoorbeeld op onderstaande ‘like’-knop te klikken of te tweeten) help je al een hele hoop.
Met zijn allen kunnen wij het realiseren: die berg komt er!
Dat de tijden veranderen valt niet te ontkennen. Maar waar de jeugd vaak snel mee gaat met nieuwe trends, willen volwassenen nog wel eens achter blijven. Een goed voorbeeld van verandering is het bijhouden van je digitale imago. Hoe sta jij bekend op de digitale snelweg?
Bij je aankomende baas wil je niet bekend staan als een fervent drinker
Vroeger solliciteerde je door een brief te sturen naar een potentiële toekomstige werkgever, met de Curriculum Vitae als bijlage. Deze werkgever probeerde dan een beeld van je te krijgen aan de hand van je brief door te kijken naar je schrijfstijl, spelfouten en natuurlijk ook de inhoud. Op grond hiervan werd dan besloten of je uitgenodigd werd voor een gesprek of niet.
Nog steeds zijn veel mensen zich er niet van bewust dat het tegenwoordig anders gaat. Met de opkomst van allerlei sociale media is niet alleen de sociale leefwereld van een select groepje jongeren veranderd, maar de hele maatschappij heeft zich gedeeltelijk naar de digitale wereld verplaatst. De precieze cijfers zijn mij niet bekend, maar ik ken vele bedrijven waarbij een naam eerst wordt gegoogled alvorens iemand wordt uitgenodigd voor een gesprek.
Zij die zich deze verschuiving niet realiseerden spreken veelal van schande hierover. Het zou bijvoorbeeld een inbreuk op onze privacy zijn. Je toekomstig werkgever lacht hier om: het is niet verboden iemand op internet te zoeken en je hebt er tenslotte zelf voor gekozen de gegevens daar neer te zetten. Op deze manier krijgt de werkgever veel makkelijker een ‘eerste indruk’ dan wanneer hij je uitnodigt voor een gesprek.
In een vorig jaar verschenen rapport schrijft Tina van der Linden (Universiteit Utrecht) dat men er verstandig aan doet goed na te denken alvorens foto’s of verhalen over jezelf of anderen op internet te plaatsen [1].
Een veel aangehaald voorbeeld is het geval van een rechtenstudente die was gefilmd in ‘zeer beschonken toestand’. Dit filmpje was vervolgens onder andere op GeenStijl [2] te zien, waarna haar naam al snel onlosmakelijk verbonden was met dit voorval. De studente besloot GeenStijl aan te klagen (wat ze overigens won [3]), maar bereikte daarmee alleen nog maar meer negatieve publiciteit. Nog steeds als je haar naam googled, zul je dit verhaal terug vinden (en nee, ik noem haar naam niet).
Als je de verandering naar de digitale wereld hekelt kun je er natuurlijk voor kiezen er niet aan mee te doen. Helaas snijd je hiermee vooral jezelf in de vingers. Want wat doet je werkgever op het moment dat je digitaal onvindbaar bent? Juist, hij gaat verder met de volgende sollicitant. Digitaal aanwezig zijn wordt – helaas voor sommigen – steeds meer een onderdeel van het sollicitatie proces.
Hoewel het natuurlijk erg verschilt in welke branche en bij welk bedrijf je solliciteert, zijn er twee belangrijke tips die ik kan geven:
Als je nog geen profiel bij een bekende profielen-site hebt, maak er dan eentje aan. Al is het maar om er een fatsoenlijke foto op te zetten en een klein beetje informatie over jezelf. Een bekende profielen-site die gericht is op zakelijke relaties en waar je ook makkelijk je CV kunt bijhouden, is LinkedIn. Steeds meer zaken lopen, ook in Nederland, via deze site. En echt waar, ik heb managers gehoord die liever geen zaken doen met mensen die geen LinkedIn profiel hebben.
Google jezelf alvorens je solliciteert. Zijn al je schandalige foto’s van je profielen (of slechts privé zichtbaar)? Heb je de zogenaamd grappige youtube filmpjes verwijderd? Bekijk de informatie die je over jezelf vindt door de ogen van je toekomstige werkgever en ga na of je wilt dat hij op grond daarvan een oordeel over jou velt.
Een bijkomend voordeel van een profiel, mits zo nu en dan geupdate, is dat het snel boven in de Google-resultaten komt te staan. Op deze manier is het dus mogelijk om de minder leuke verhalen die je zelf niet weg kunt halen, minder in het zicht te zetten.
Kortom: mocht je gaan solliciteren of anderszins op zoek zijn naar zakelijke connecties, vergeet dan je digitale zelf niet!
Ps. Voor de studenten onder ons: bij hospiteren is het ook verstandig je digitale imago te checken.
Zouden er mensen bestaan die het leuk vinden om te vergaderen? Hoewel de meeste mensen er niet op zitten te wachten, zitten we met zijn allen toch vaak ellenlange en nutteloze vergaderingen uit. Uiteraard kan dat efficiënter. Onderstaand enkele nieuwe inzichten.
Hoe minder mensen, hoe efficiënter
I. Voorbereiding
Structureel een vergadering inplannen is zinloos. Vergader alleen als de situatie daar om vraagt en het dus een zekere meerwaarde biedt. Op zo’n moment is het ook belangrijk een duidelijk doel van de vergadering op te stellen.
Het mooie van het werken met een doel is, dat je van hieruit terug kunt redeneren. Nodig bijvoorbeeld slechts de mensen uit die noodzakelijk een bijdrage dienen te hebben om het doel te bereiken. Hoe meer mensen aan een vergadering deelnemen, hoe minder efficiënt het proces zal verlopen.
II. Agenda
Wanneer een vergadering wordt gehouden kan ook van invloed zijn op de efficiëntie. Aan het begin van de week of van een dag zijn mensen fitter, maar aan de andere kant zijn mensen vaak aan het einde van de week of van een dag meer geneigd om snelle beslissingen te nemen en sneller bereidt het ergens mee eens te zijn. Gebruik dit in je voordeel!
Spreek een begin en eindtijd af en hou je hier ook aan! Wacht dus niet op laatkomers en ga niet door na de eindtijd. Misschien dat het voor een specifieke vergadering niet zo’n probleem is, maar het probleem ontstaat doordat mensen snel aan de ‘losse tijden’ gewend raken en zo makkelijker te laat komen of lang van stof blijven.
Een agenda dient er niet zozeer voor dat iedereen weet wat er precies wanneer komen gaat. De meeste lezen het amper, dus verdoe daar niet te veel tijd aan. Dit verschilt natuurlijk per situatie, maar een agenda is vooral ook om voor jezelf op een rijtje te hebben wat belangrijk is en hoeveel tijd er maximaal is per punt. Zorg voor een logische volgorde en probeer de belangrijkste punten in het begin te plannen. Soms wordt er geadviseerd zoveel mogelijk informatie van te voren aan alle deelnemers toe te sturen. Hier ben ik niet direct een voorstander van; wees realistisch over je doelgroep (hoe groot is de kans dat ze alles aandachtig doorlezen?). Als je slechts de belangrijkste betrokkenen hebt uitgenodigd, zullen zij allen reeds op de hoogte zijn.
III. Notulen
Een vergadering heeft vooral een symbolische functie [1]. Zo is het ook met ‘belangrijke’ aspecten als de notulen. Vaak lezen vele mensen ze niet en wordt er dus veel energie gestoken in iets waar niks mee wordt gedaan. Helaas is het soms toch belangrijk of zelfs verplicht dat het wordt bijgehouden, juist om de symbolische waarde. Zo kan er later naar een genomen beslissing worden verwezen als omschreven in de notulen.
Dit laatste punt kan de notulist overigens onverwacht veel macht geven. Doordat hij de besluiten in zijn verwoording kan weergeven, kan het nog net iets anders (of ambigu) worden weergegeven. Uiteraard kan niet zomaar alles worden opgeschreven omdat men het met de notulen oneens mag zijn. Maar aan de andere kant: niemand leest ze, dus waar maken we ons druk om?
Een nieuwe manier van notuleren kan worden gevonden in gedeelde notulen zoals bijvoorbeeld met Google Docs. Iedereen kan real-time in de notulen zijn of haar punten bijhouden en verkeerde interpretaties van anderen aanpassen. Deze aanpassingen worden direct bij iedereen zichtbaar; zodoende hoeven de notulen ook niet meer naderhand uitgewerkt te worden.
IV. Voorzitter
Verreweg de belangrijkste tip die ik kan geven is het belang van een goede voorzitter. Met de voorzitter staat of valt de effectiviteit van een vergadering. Voor veel mensen die een vergadering moeten voorzitten geldt dat zij de juiste kwaliteiten missen. Helaas zijn die kwaliteiten niet zomaar bij te leren. Toch zal ik proberen hieronder een lijstje te geven met de belangrijkste aandachtspunten.
Het aller belangrijkste: een voorzitter is NEUTRAAL. Vaak heeft een voorzitter ook belang bij een beslissing, en dus ook een mening. Natuurlijk is dit mogelijk. Maar een voorzitter is pas een goede voorzitter, als hij zijn eigen mening kan zien als één van de meningen van de deelnemers en er rationeel over kan beslissen. Een voorzitter die bij en beslissing van de groep die uiteindelijk ongunstig voor hem uitkomt zich werkelijke teleurgesteld (of agressief) voelt, handelt uit eigen belang. En dan kan hij beter zijn functie neerleggen.
Een goede opening van een vergadering kan echt wonderen doen. Een voorzitter geeft aan waarom men bij elkaar is gekomen en formuleert een helder doel waar iedereen zich in kan vinden. Zo ontstaat een soort broederschap waar in heftige discussies aan geappelleerd kan worden. Verder geeft hij aan dat men met zijn allen verantwoordelijk is voor een geslaagde vergadering. Ook is het handig om aan te geven dat er een tijdslimiet is, en er soms dus mensen afgebroken zullen moeten worden.
Een voorzitter leidt ieder punt kort en helder in en geeft waar mogelijk de verschillende standpunten weer. Daarna kunnen mensen het woord krijgen. Een voorzitter luistert vooral veel (is zelf nauwelijks aan het woord), durft lange verhalen af te kappen en probeert standpunten kort samen te vatten. Aan de hand van standpunten kan er gestemd en besloten worden.
Als voorzitter is het belangrijk om sterk in de schoenen te staan. Als mensen geneigd zijn door hem heen te praten moet hij hen direct afkappen. Van deze positie moet echter geen misbruik gemaakt worden om zodoende de eigen standpunt een keer extra te benadrukken; in de voorzittersfunctie moet men neutraal zijn.
Een voorzitter voorkomt dat er op de man wordt gespeeld. In zulke gevallen is het belangrijk om direct in te grijpen en dergelijke argumenten van de tafel te spelen. Met zulke ‘argumenten’ wordt niks bereikt.
In sommige gevallen kan het handig zijn om deelnemers via de voorzitter te laten praten. Deze vorm van indirect speech is vooral bekend in Kamerdebatten. Geen slecht idee!
V. Sociaal
Ja, vaak proberen de deelnemers van een vergadering er het beste van te maken en wordt het een sociale bedoening. Toch is het beter om het sociale aspect wat in te perken. Het doel is om met zijn allen tot goede beslissingen te komen en daar is enige concentratie voor nodig. Mobiel en mail zijn dus bij voorkeur ook uit. Zorg wel dat de deelnemers elkaar al kennen, dat scheelt lange introductie praatjes.
Een steeds vaker gehoorde tip is om staand te vergaderen. En waarom ook niet? Ik heb er weinig ervaring mee maar zou het graag een keer proberen.
VI. Bullshitbingo
Er wordt vaak ontzettend veel irrelevant geleuterd door mensen die zichzelf veel te belangrijk vinden. Een laatste tip die niks met efficiëntie te maken heeft maar wel een mooie uitweg biedt om saaie vergaderingen door te komen, is Bullshitbingo (klik voor uitleg).
Voor het schrijven van dit artikel ben ik onder andere te rade gegaan bij de hoogste hits bij Google: Vergaderen doe je zo, Simply Organized, Secretaressenet en Netto.be. Verder lees ik altijd al veel over debatteren (zie: Nederlands Debat Instituut) en managen (zie: Businesscompleet.nl) en heb ik zelf vele vergaderingen bijgewoond binnen vele verschillende (soorten) instanties. Ook heb ik zelf maandenlang voorzittersfuncties tot mij genomen binnen een stichting voor huisvesting; hieronder viel onder andere het leiden van vergaderingen met rond de 20 deelnemers.
[1] L.G. Bolman en T.E. Deal, Reframing Organizations
Begin juni van dit jaar is de symbolische barrière van 1 miljard kilo ingezameld e-afval doorbroken. Sinds in 1999 is begonnen met het terughalen van gebruikte apparatuur en sindsdien is de hoeveelheid ieder jaar gestegen. Nadat in ’99 34 miljoen kilo is opgehaald, stijgt het aantal de laatste jaren met ongeveer 25%.
Nederland is in Europa koploper wat betreft het recyclen van gebruikt elektronisch materiaal. Wecycle, mede verantwoordelijk hiervoor, moet minimaal voldoen aan de doelstellingen die voortkomen uit de Europese regelgeving WEEE (Waste Electrical and Electronic Equipment). Hierin staat dat er een minimum van 4 kilo per persoon per jaar ingezameld moet worden; Wecycle haalde in 2010 gemiddeld 6,4 kilo per persoon (106,3 miljoen kilo in totaal).
Naar schatting doen Nederlanders per jaar zo’n 310 miljoen kilo elektrische apparatuur de deur uit. Wecycle en andere soortgelijke organisaties hebben zich ten doel gesteld al het e-afval te recyclen, willen daarom meer onderzoek doen naar afvalstromen en hopen met concumentencampagnes meer bewustzijn te kweken bij consumenten om elektronische apparaten in te leveren.
Onderstaand vraagstuk is opgesteld aan de hand van de colleges Wijsgerige Ethiek aan de Universiteit Utrecht. Stel je de volgende situatie voor:
Er wordt een bestelling voor een aantal pizza’s gedaan vanuit het ziekenhuis en een koerier komt deze afleveren. Op het moment dat de koerier het ziekenhuis binnenstapt, liggen er vier invloedrijke en ‘belangrijke’ mensen op sterven. De ene heeft een donorhart nodig, de volgende een donor lever, daarna iemand een donorlong en de laatste donornieren. De bloedgroep, de leeftijd en het LHA-type van de pizzakoerier blijken perfect overeen te komen met de vier mannen zodat hij in zijn eentje deze vier mannen zou kunnen redden. Gevolg is wel dat hij het zelf niet zou overleven. Vier mensen gered, slechts eentje overleden. Zou dit moeten gebeuren?
Ik vroeg de lezers van Visionair.nl om hun standpunt en een onderbouwing (zie hieronder bij ‘Reacties’). Uiteraard was vrijwel iedereen van mening dat de pizzakoerier niet zonder meer opgeofferd mag worden, maar interessant was de diversiteit aan redenen waarom dit niet zou mogen. Dit laat ook weer eens zien waarom ethische vraagstukken zo complex zijn; er zijn altijd enorm veel factoren die mee spelen.
Het utilisme of utilitarisme is een consequentialistische opvatting; er wordt alleen naar de gevolgen van een handeling gekeken. Het utilisme streeft er naar zoveel mogelijk mensen zo gelukkig mogelijk te maken. Met andere woorden: iedere actor moet zo handelen dat zijn handeling een zo groot mogelijk publiek zo gelukkig mogelijk maakt. Daar ethiek een antwoord wil geven op de vraag: “hoe moet ik handelenâ€, geeft het utilisme dus een vrij duidelijk antwoord. Helaas is deze opvatting wat naïef, zoals de beschreven situatie aan het begin van dit stuk toont.
Sommige van de lezers vroegen zich af wanneer iemand ‘belangrijker’ is dan iemand anders. Men zou zeggen dat iedereen gelijk is en gelijke kansen moet hebben. Toch is het volgens mij in Nederland zo dat de koningin voorrang krijgt op een wachtlijst (dit weet ik overigens niet zeker). Bovendien als je met een diverse groep mensen moet beslissen dat één van de groep zich moet opofferen t.b.v. de rest, dan gaan er vaak toch externe factoren zoals leeftijd mee spelen. Vaak hebben jonge mensen ‘voorrang’ op oude mensen, hetzelfde geldt voor gezondheid of nageslacht. De vraag is natuurlijk of maatschappelijke status / aanzien ook mee zou moeten spelen.
Anderen probeerden de ethische problemen te omzeilen door een beroep te doen op de techniek. Erg slim, maar in veel gevallen worden de ethische vragen verlegd naar een ander gebied. Zou één van de vier personen wel opgeofferd mogen worden t.b.v. de andere drie? En hoe bepaal je dan welke van de vier opgeofferd moet worden? En wat betreft de relatie tussen mens en techniek, daar hebben we eerder al over geschreven.
Een derde groep richtte zich met name op het extreem doortrekken van de gevolgen. Iemand noemde (elders) dat dit zou leiden tot Mengele-praktijken. Mijn eigen onderbouwing ligt ook in deze hoek, maar is toch weer net iets anders.
Ik kan mij het meest vinden in de antwoorden van Netty en Sophie. Als we dit toelaten, zal er de volgende keer geen koerier meer zijn die een bestelling bij het ziekenhuis wil afleveren. Dat blijft natuurlijk niet bij de koeriers; steeds minder mensen zullen naar het ziekenhuis durven uit angst opgeofferd te worden ten behoeve van een potentiële meerderheid. Dit zorgt er voor dat een ziekenhuis totaal zijn betekenis verliest, en men dus nergens meer naar toe kan met ernstige ziektes. Ziekenhuizen zijn essentiële instituten voor een gezond functionerende maatschappij (pun intented). Zouden ziekenhuizen hun functie verliezen, dan zal waarschijnlijk een maatschappij ook haar bestaan verliezen.
Om dit vraagstuk vanuit de wijsgerige ethiek te benaderen, haal ik graag de Duitse filosoof Immanuel Kant (1724-1804) er bij. In zijn ‘Fundering voor de metafysica van de zeden’ komt hij tot het Categorisch Imperatief (CI). Deze CI geeft antwoord op de vraag: “hoe moet ik handelen?â€, en luidt als volgt [1]: Handel alleen volgens die maxime waardoor je tegelijkertijd kunt willen dat zij een algemene wet wordt. Pittige kost, maar in ons voorbeeld van de pizzakoerier komt het er op neer dat als we de koerier zouden opofferen, we ook zouden moeten willen dat dit een algemene wet wordt. En aangezien we hebben gezien dat als we dit algemeen zouden aannemen de maatschappij haar bestaan waarschijnlijk zou verliezen, is deze handeling simpelweg niet mogelijk. Kant zou als antwoord op dit vraagstuk dus simpelweg zeggen dat je dit niet kunt willen.
Een ander voorbeeld is de uitwerking waarom Kant het liegen zou afwijzen. Als liegen namelijk is toegestaan, zou iedereen dat mogen doen en bestaat er dus eigenlijk nooit meer een waarheid. Er bestaat dan geen vertrouwen meer, waardoor ook hier weer een onleefbare maatschappij het gevolg is. Om deze reden kun je het niet willen om te liegen, en moet je dat dus ook niet doen.
[1] Uit de vertaling van Thomas Mertens, Amsterdam: Boom (1997).
Het is vandaag voor de vijfde keer Nederland Positiefdag. De stichting Nederland Positief heeft in 2007 de Nederland Positiefdag in het leven geroepen om aandacht te vestigen op de positieve elementen van de Nederlandse samenleving.
Visionair.nl steunt dit initiatief, omdat ook wij graag door een roze bril naar de toekomst kijken. Of zoals in onze FAQ terug te vinden is: “We hebben als mensheid per saldo al zoveel bereikt. Het heelal is zo heerlijk groot. En… de domheid van de mens is oneindig, dus het potentieel om deze te verbeteren ook.” We zijn in Nederland helden in het benadrukken van negatieve elementen, terwijl er vaak meer kan worden bereikt als de focus op het positieve ligt.
Helaas moet ik zeggen dat de website van Nederland Positief toch wel érg veel verbeterpotentie behelst. Zo is er nergens een fatsoenlijke morele of filosofisch onderbouwde achtergrond van het initiatief te vinden, terwijl die er toch wel zou moeten zijn lijkt mij. Om deze reden zal ik ergens in de komende tijd een open brief naar de organisatie achter dit initiatief sturen. Tot die tijd: Vrolijke Nederland Positief-dag!
Een robot hoeft lang niet altijd er uit te zien als een mens. Zo zijn er vaak veel efficiëntere manieren te bedenken waarop een machine zich kan voortbewegen. In onderstaand filmpje een aantal nieuwe ideeën wat betreft voortbeweging en aansturing, met aan het eind nog 6 tips om creativiteit te vergroten.
Een auto maken die uit zichzelf een parcours kan afleggen is nog tot daar aan toe. Maar hoe maak je een auto waarin visueel gehandicapten (blinden) zelf invloed hebben op hun rijgedrag? Onderstaand een filmpje van 9 minuten waarin Dr. Dennis Hong zijn succesvolle project toelicht.
Er is wereldwijd veel te winnen als mensen minder vlees gaan eten. Het consumeren van minder vlees is niet alleen goed voor de natuur en het milieu, maar ook voor het welzijn van dieren en de gezondheid van mensen. Gelukkig blijkt er al een grote groep mensen te zijn die een of meer dagen in de week geen vlees eet: de flexitariërs.
Flexitariërs, en mensen die dat willen worden, weten nu vaak nog niet wat er allemaal op de markt is. Natuur & Milieu wil de grote groep mensen met een gevarieerd eetpatroon verleiden om actief voor plantaardige alternatieven te kiezen en is daarom de campagne ‘ik ben flexitariër’ gestart.
Uit eigen onderzoek bleek al dat er 400 verschillende vleesvervangers beschikbaar zijn in Nederland, die via supermarkten, natuurvoedingswinkels en het internet te koop zijn. Op de website ikbenflexitarier.nl is, voor het eerst, een uitgebreide database aangelegd met al de vleesvervangers die verkrijgbaar zijn in Nederland. Je kunt er de verkooppunten vinden en ook recepten met betrekking tot vleesvervangers.
Onderzoek van Bureau Motivaction, in opdracht van Natuur & Milieu, wees uit dat slechts 13 procent van de Nederlanders verstokte vleeseters zijn. Uit hetzelfde onderzoek bleek dat 55 procent vaker een vleesvervanger zou eten als ze lekkerder waren en 48 procent een uitgebreider aanbod van vleesvervangers wil. Rapportcijfers, die voortvloeide uit het onderzoek, voor de vier grootste supermarkten en hun aanbod van vleesvervangers varieerden tussen een 7.1 voor Albert Heijn en een 5,5 voor de Aldi. Middenmoters zijn Lidl met een 6 en C1000 met een 6,6. Ruimte genoeg dus voor verbeteringen!
In licht van deze uitkomsten wil Natuur & Milieu samen gaan werken met supermarkten om te zorgen voor een uitgebreider en aantrekkelijker aanbod van vleesvervangers. Zodat het voor steeds meer mensen makkelijker wordt om minimaal twee dagen per week vlees te vervangen door een lekker en gezond alternatief.
Op station Amersfoort luidde Natuur & Milieu eind mei een grootse refund actie in door 1.200 vleesvervangers uit te delen tijdens het avond spitsuur. Maar dat zijn nog niet alle vleesvervangers die uitgedeeld worden. In totaal stelt Natuur & Milieu, samen met 6 producenten, 10.000 vleesvervangers gratis beschikbaar. Het doel van de actie is om nog meer mensen te verleiden vlees een keertje te laten staan en te vervangen door een plantaardig alternatief.
In Nederland consumeren we namelijk al 70 procent meer dierlijk vet dan nodig en ruim 50 procent meer eiwit dan essentieel. Een keertje vlees laten staan is dus niet slecht, maar juist beter voor je gezondheid. Wanneer mensen minder vlees consumeren hebben ze minder risico op hart- en vaatziekte, kanker, overgewicht en diabetes.
Meer weten over flexitariër worden? Of zelf een keer gratis een vleesvervanger proberen? Kijk op www.ikbenflexitarier.nl of volg ons via twitter @flexitarier
NB. Dit artikel is geschreven door medewerkers van Natuur & Milieu. Wij van Visionair.nl staan wel achter de actie, maar hebben er verder niks mee te maken. Voor vragen kunt u dus het best op hun website terecht.
Van de website.
