politiek

Lone wolf killers radicaliseren door hun eenzaamheid, aldus forensisch psychologen.

‘Lone wolf killers blaffen niet’

13 reacties / Ideeën en techniek, Nederland / Door / 5 september 2011

Uit onderzoek van de FBI blijkt dat eenzame killers, zoals  “Unabomber” Ted Kaczynsky, Timothy McVeigh en Anders Breivik, ondanks hun sterk verschillende politieke filosofieën, enkele essentiële persoonlijkheidskenmerken gemeen hebben. Kunnen hiermee toekomstige lone wolf aanvallen voorkomen worden?

Hoe kleiner een terroristische groep, hoe effectiever
Het is uiterst ingewikkeld om een geslaagde terroristische aanslag te plegen. 11 september bleek Al Qaeda’s zwanenzang te zijn.  De reden is logistiek. Om heel veel mensen te vermoorden en grote paniek te zaaien, moet je beschikken over de kennis en expertise om aan de benodigdheden voor een massavernietigingswapen, bijvoorbeeld een zware ammoniumnitraatbom, te komen, dit in elkaar te zetten en af te leveren op de plek van bestemming, dit zonder dat de politie of inlichtingendienst iets ontdekt.

Lone wolf killers radicaliseren door hun eenzaamheid, aldus forensisch psychologen.
Lone wolf killers radicaliseren door hun eenzaamheid, aldus forensisch psychologen.

Letterlijk elke fout is fataal. De aanslag moet met chirurgische precisie worden voorbereid en uitgevoerd. Vooral het risico van onderschepte communicatie en informanten is enorm.  Zo zijn al meerdere islamitische aanslagen voorkomen. De meer intelligente islamieten beseffen dat bloedige aanslagen op burgers hun religieus/politieke overtuiging en de aanhangers daarvan erg impopulair maken. Om die reden tippen ze vaak de politie als er een aanslag dreigt te worden gepleegd.

De meest succesvolle terroristische groeperingen zijn dus erg klein (vaak bestaande uit een of twee gezinnen). Hun communicatie is in de privésfeer en nauwelijks te onderscheppen en het risico op informanten is vrijwel nul. In feite werd Bin Laden pas gepakt toen een koerier (die werd gevolgd omdat hij een bericht van Bin Laden had afgegeven)  naar zijn privécompound ging. Er waren geen informanten in zijn directe omgeving. Toch bleek ook deze constructie dus te kraken.

De ideale grootte voor een terroristische groep is dus in veel opzichten één persoon.

Intelligente, gedisciplineerde einzelgängers
Zoals bij elke misdaad, moet de dader over drie essentiële dingen beschikken. Hij moet een motief hebben, bij moet over de middelen beschikken en over de kennis en discipline om deze tot een geslaagde moordpartij te combineren.
De wens om terroristische aanslagen te plegen wordt ingegeven door een ‘hoger’ doel, zoals de wereldheerschappij van de islam, het voortbestaan van de westerse beschaving, het zogeheten blanke ras of de mensheid als geheel. Dit doel moet de persoon in zijn geheel beheersen. Dit vereist een hoog abstractieniveau, met andere woorden: de man (meestal gaat het hier om mannen) is daarom doorgaans hoogbegaafd. Ted Kaczynski was universitair docent wiskunde. Anders Breivik slaagde er in slechts enkele jaren in honderdduizenden euro’s te verdienen met een eigen bedrijf. Timothy McVeigh was een begaafd programmeur en eersteklas scherpschutter. Ook van islamistische terroristen is bekend dat ze hoogopgeleid zijn en niet uit wanhoop of armoede, maar weloverwogen uit religieus-politieke overtuiging hun slachtpartijen aanrichten.

Een tweede voor de hand liggende vraag is waarom ze besluiten terroristische aanslagen als middel te gebruiken voor hun strijd. Dit wordt verklaard door een andere persoonseigenschap die Kaczynski, McVeigh en Breivik gemeen hebben: hun problemen met het leggen van contacten met mensen. Vermoedelijk scoorden alle drie hoog op de Big Five persoonlijkheidskenmerken introversie, conscientieus zijn en laag op agreeableness, vriendelijkheid. Hieruit ontstaat het sociale isolement.

Gebrek aan sociale contacten blijkt trigger
Voor de meeste mensen is hun sociale omgeving de manier waarop ze invloed hebben op hun leefwereld. Ontbreken die sociale contacten met gelijkgestemde individuen, dan staat voor dit soort individuen een bloedige terreurdaad als enige middel open om hun geldingsdrang door te voeren.

Deze enorme geldingsdrang en discipline die de combinatie van deze drie eigenschappen meebrengt, geeft hen ook de mogelijkheid om alleen, zonder contacten met anderen, foutloos en minutieus alle voorbereidingen te treffen. Breivik, bijvoorbeeld, werd afgewezen door de nationalistische groepen waarmee hij contact zocht.

Inlichtingendiensten kunnen daarom het beste proberen, met infiltranten in dergelijke radicale groepen te achterhalen wie dat soort individuen zijn zodat ze op tijd gestopt kunnen  worden, aldus onderzoekster Kathleen Pucket. Een hond die niet de kans krijgt te blaffen, verandert vaak in een lone wolf, zou je kunnen parafraseren.

Sovjetunie-achtige politiestaat dreigt
Een vervelender gevolg is dat ook mensen die (nog) niets hebben misdaan, preventief in een psychiatrische inrichting worden opgesloten. Zo werd tegen de waxinelichtjesgooier Erwin Lensink, die beweert dat Wilhelmina geen nakomeling is van de geesteszieke Willem III en dus de Oranjes geen wettige troonopvolgers zijn, een zwaardere straf geëist, voorarrest plus TBS (in de praktijk, zeker in het geval waarin het koninklijk huis wordt bedreigd, tien jaar of meer), veroordeeld dan de psychopate vrouwenbeul Saban Baran: zeven jaar met aftrek van voorarrest. Amnesty International noemt zoiets in een ander land een politiek schijnproces en zou Lensink als politiek gevangene adopteren. Niet zo in deze bananenmonarchie. Graag roepen wij in herinnering hoe er in de voormalige Sovjetunie met mensen als Anatoli Sacharov en Vladimir Boekowski werd omgesprongen. Zij werden ook vaak in een psychiatrische instelling opgesloten, omdat hun visie teveel afweek van de Sovjet-partijlijn.

De beste bescherming tegen terrorisme: vrijheid van meningsuiting
De vraag is of het middel – een totalitaire politiestaat als de DDR – dan niet erger is dan de kwaal. Had Breivik zijn ideeën kunnen uiten in een forum van gelijkgestemden, wat de strenge Noorse anti-discriminatiewetten onmogelijk maken, dan was de man waarschijnlijk bijgedraaid. Kortom: vrijheid van meningsuiting is de beste bescherming tegen terrorisme en (dat is getuige de affaire-Oltmans, de affaire-Spijkers en de waxinelichtjesaffaire bitter hard nodig), machtsmisbruik door de overheid. Op dit moment zijn er bitter weinig middelen om een afwijkende mening te ventileren over gevoelige onderwerpen als het koningshuis of het politieke systeem in Nederland.

Bron
Beware the lone wolf radicals, New Scientist, 2011

Jan Kees de Jager wil een financieel rijbewijs voor burgers. Wanneer komt er een examen voor politici?

Financieel rijbewijs, een uitstekend idee: voor politici

3 reacties / Filosofie, Ideeën en techniek, Nederland / Door / 4 september 2011

Minister van Financiën Jan Kees de Jager, u weet wel, de man die mede verantwoordelijk is voor onder meer de weggegooide miljardensteun aan Griekenland, wil de Nederlanders beschermen tegen zichzelf. Hij vindt dat de burger een financieel rijbewijs moet halen voor zogeheten complexe financiële producten. Is het gezien de lange rij van financiële miskleunen door politici niet een veel beter idee, politici dat rijbewijs te laten halen? Bij het geld dat door politici in de loop der jaren over de balk is gegooid, verbleekt zelfs de woekerpolisaffaire.

Financieel rijbewijs
De minister wil voor complexe financiële producten waarvan consumenten de gevolgen niet kunnen overzien, een financiële kennistoets verplicht stellen, een ‘financieel rijbewijs’ in de woorden van de Telegraaf. De Jager: „Op dit moment kan de consument zonder waarschuwing kiezen om een complex financieel product af te nemen zonder advies, terwijl hij mogelijk de risico’s daarvan niet in kan schatten.” Een toets kan daarbij volgens De Jager uitkomst bieden. „Hierdoor wordt de consument bewust gemaakt van zijn financiële inzicht en de vraag of hij in staat is een afgewogen keuze te maken voor een financieel product. Zo wordt een vorm van bescherming geboden bij het afsluiten van een financieel product zonder advies.”

Jan Kees de Jager wil een financieel rijbewijs voor burgers. Wanneer komt er een examen voor politici?
Jan Kees de Jager wil een financieel rijbewijs voor burgers. Wanneer komt er een examen voor politici?

Nederlander heeft nu al erg weinig over zijn geld te vertellen
We kunnen de heer De Jager volmondig geruststellen. Over meer dan de helft van het geld dat de gemiddelde Nederlander verdient, heeft deze man of vrouw al bitter weinig te zeggen. In bestuurdersjargon heet dit de “wig”, het verschil tussen bruto loonkosten voor de werkgever en het netto geldbedrag dat de werknemer in handen krijgt. Dit verschil is groot. Om een voorbeeld te geven: bij een bruto loon van 2000 euro per maand is de werkgever meer dan dertigduizend euro per jaar aan loonkosten kwijt. Netto ontvangt de werknemer hiervan 1533 euro per maand plus vakantiegeld, dat is ongeveer twintigduizend euro per jaar. Dan is nog niet de in veel bedrijfstakken verplichte bijdrage aan een frauduleus pensioenfonds meegerekend. Een belangrijk deel van deze twintigduizend euro, rond 1200-2400 euro,  gaat op aan de verplichte ziektenkostenpremie. Ook aankopen zijn belast met BTW en accijnzen. Kortom: naar schatting de helft van de dertigduizend euro bruto inkomen wordt al door de overheid “uitgegeven”.

Politici zijn op financieel gebied amateurs
Vergeleken met andere Europese landen zien we er weliswaar redelijk wat van terug in de vorm van uitkeringen en sociale voorzieningen, maar ook Nederland kent de nodige ernstige miskleunen met overheidsgeld.
Een mooi voorbeeld is wat er nu met de steun aan Griekenland gebeurt. Een minister-president die een “rekenfoutje” van zestig miljard maakt. Eerder waren er de extreem kostbare (en achteraf gezien: zinloze) oorlogen in landen als Irak en Afghanistan, het totaal uit de hand gelopen immigratiebeleid, de zorg waarvan de kosten door onnodige bureaucratie exponentieel stijgen en (al wat langer geleden) miljardensteun aan bijna omvallende bedrijven. Of dure infrastructurele projecten als de Betuwelijn. Op lokaal niveau kan je denken aan de Noord-Zuid lijn. Al deze miskleunen zijn het gevolg van falend overheidsbeleid. In de woorden van Europees Burgemeester van het Jaar Job Cohen, grotendeels verantwoordelijk voor dit debacle: we zijn allemaal amateurs.
Is de logische conclusie van deze vaststelling niet dat er wat stevige eisen gesteld mogen worden aan financiële basiskennis van politici met bestuurlijke verantwoordelijkheid?

Zelfs vergelijkingen met nazi-Duitsland worden niet geschuwd in de hevige polemiek rond Wilders en zijn eenmanspartijtje.

Nieuwe elite nodig tegen Wilders?

15 reacties / Filosofie, Mensheid, Misvattingen, Nederland / Door / 31 augustus 2011

De Partij voor de Vrijheid, de partij met één lid, Geert Wilders, groeit in populariteit en doet steeds meer stof opwaaien.  Een veel gehoord verwijt richting de beweging is dat deze populistisch is en onderbuikgevoelens verwoordt. Steeds meer Redders Des Vaderlands bespringen de barricaden om het eenmansgevaar te keren. De voorlopig laatste in de rij is de heer Kortmann, de rector magnificus van de katholieke universiteit in Nijmegen. Hij vindt dat er een nieuwe elite op moet staan tegen de populistische verwording. Berust de populariteit van Wilders en de PVV inderdaad op domheid bij zijn kiezers?

Groffe vergelijkingen met nazi-Duitsland worden niet geschuwd in de discussie rond Wilders en de PVV.
Groffe vergelijkingen met nazi-Duitsland worden niet geschuwd in de discussie rond Wilders en de PVV.

Nederlanders wereldkampioen sektes vormen
Bij buitenlandse Nederlandkenners is al eeuwen bekend dat de Nederlanders dol zijn op het vormen van sektes en het elkaar verketteren. Nergens, uitgezonderd misschien Noord-Ierland, was de haat en nijd tussen katholiek en protestant zo groot als hier. In Nederland hield dan ook tot voor kort het wereldrecord kerkelijke afsplitsingen. Volgens de telling van de Raad van Kerken zijn er zo’n 648 kerkgenootschappen, let wel: na de fusie tot de Protestantse Kerk van Nederland. Ook de joden en islamieten kunnen er wat van. Nu religie wat minder populair is, zoeken Nederlanders andere excuses om zich aan de nationale hobby over te geven.

Genuanceerde, kosmopolitische  visie…
Op dit moment zijn er, uiteraard, zou een Nederlandkenner zeggen, weer sektarische spanningen, deze keer tussen de progressieven (althans, volgens henzelf) en de ware vaderlanders (weer: volgens henzelf).

Erg progressief zijn de progressieven niet: ze proberen krampachtig de erfenis van de jaren zeventig en tachtig te verdedigen. Met de afbraak van de sociale voorzieningen uit dit tijdperk hebben ze dan wat minder moeite. Dit is ook logisch: de baanzekerheid voor hoogopgeleiden is veel hoger dan die van laagopgeleiden, waarvoor het royale Nederlandse sociale zekerheidsstelsel vaak een bittere noodzaak is. Over het algemeen zijn ze hoger opgeleid dan de PVV-aanhang en verdienen veel geld met in verhouding leuk en prettig werk.

De progressieven vinden zichzelf veel slimmer dan de PVV-aanhangers. Die zijn immers, in tegenstelling tot hen,  niet in staat de grote meerwaarde van andere culturen te vatten en de enorme economische voordelen van de Europese vrije markt in te zien. Ook vinden de progressieven de ware vaderlanders egoïstisch en bekrompen. Deze zijn geen wereldburgers zoals zij, maar zien Nederland als het centrum van de wereld. Voor hem betekenen de lagere lonen voor laaggeschoolden dat zij goedkoper een werkster kunnen inhuren of andere diensten kunnen afnemen. Ook kunnen ze met hun hoge opleiding, die in veel landen internationaal erkend is, overal aan de slag. Diploma’s uit derde-wereld landen voor het hoger onderwijs worden in Nederland en andere Europese landen veel minder erkend. Voor de kosmopolitische elite ligt de wereld dus open. Een wereld vol met kansen en mogelijkheden.

Versus gezond verstand
De PVV-sympathiserende ware vaderlanders vinden de progressieven nogal wereldvreemd. Immers, de toplaag geeft heel veel geld weg aan abstracte zaken als de EU en het multiculturalisme, waar zij dingen voor terug krijgen waar zij niet erg blij mee zijn. Denk aan het verlies van steeds meer zeggenschap aan Brussel en de toestroom van laaggeschoolde, overwegend islamitische immigranten die niet overdreven veel bereidheid tonen zich aan de Nederlandse gebruiken aan te passen. Ook zien zij niet het nut in van de uitgebreide bemoeienis van Nederland met verre landen met een agressieve, weinig ontwikkelde bevolking.

Zij zien ook, dat islamieten wel volop achter hun meisjes en vrouwen aanzitten, ook tegen hun zin, maar heel agressief worden als een ongelovige man romantische betrekkingen aanknoopt met een islamitische vrouw. Ook de grote ruimte in het openbare leven die islamieten voor zichzelf opeisen en hun opdringerige gedrag wekt ergernissen. In tegenstelling tot de progressieven hebben de ware vaderlanders hier namelijk vaak intensief mee te maken en voor nuchtere, lager opgeleide mensen is het dagelijks leven de wereld waarin zij leven. In tegenstelling tot hoogopgeleiden is hun baanzekerheid laag en is het lastig in andere landen aan de slag te gaan.

Omdat de tegenstellingen tussen de progressieven en de PVV-aanhang nu ook klassentegenstellingen zijn geworden, is een explosieve situatie aan het ontstaan. Beide groepen zijn letterlijk aan het vechten voor hun economische belangen.

Kenmerken van de Nederlandse elite
De elite in Nederland is voor een deel meritocratisch (je moet een hoge opleiding hebben gevolgd om toe te treden) maar berust voor het grootste deel op vriendjespolitiek. Er staan in kranten altijd opmerkelijk weinig vacatures voor gewilde baantjes als topmanager van een grote zorginstelling of commissaris van de raad van toezicht bij een bedrijf. Merkwaardig, want je zou verwachten dat gezien de exorbitant hoge salarissen die worden betaald, er daarin een schreeuwend personeelstekort is en personeelsfunctionarissen alles uit de kast zouden trekken om zoveel mogelijk gekwalificeerde cv’s in handen te krijgen.

Ik heb de heer Kortmann op internet nagetrokken en heb vastgesteld dat de man weliswaar indrukwekkende academische kwalificaties heeft (voor zover je Nederlands recht als een wetenschap kan beschouwen), maar ook tot over zijn  oren in allerlei lucratieve bijbaantjes, zoals bankcommissaris zit.
De man zou niet misstaan in de Pruikentijd, waarin de Nederlandse toplaag zich schandalig verrijkte met allerlei goedbetaalde overheidsbaantjes. En reken er maar op dat hij daarop niet op een personeelsadvertentie heeft gereageerd. De gemiddelde PVV’er zal de man dus vermoedelijk als de zoveelste zakkenvuller zien, die op zijn kosten de mooie meneer en zedenprediker uit zit te hangen. Hierin zou hij niet eens ongelijk hebben.

Elite mist moreel gezag
Mensen lopen niet zomaar achter iemand of een groep mensen aan. Een ware leider is in staat om zijn eigen belangen op te offeren als het groepsbelang dat eist. Wilders is zo’n leider. Je kan het met de man eens zijn of niet, maar feit is dat de man zijn gerieflijke baantje als beleidsmedewerker bij de Tweede Kamerfractie van de VVD in heeft moeten ruilen voor het bestaan als een kluizenaar. Dit geeft hem een groot moreel gezag. Dit morele gezag ontbreekt totaal bij de gevestigde elite. Alleen de SP heeft dit morele gezag, door de strenge regel van Marijnissen om salarissen in de partijpot te storten. Reden voor PvdA-überregent Guusje ter Horst dit aan te pakken, want PvdA-kiezers gaven massaal de voorkeur aan de niet-corrupte SP’ers.

De elite heeft dus de nodige reden zich zorgen te maken. Aan de andere kant is prettig voor ze dat de PVV nauwelijks een organisatie kent. Veel meer dan stoere dingen roepen in het parlement of kansloze moties indienen kan de PVV niet. Wordt Wilders gedood of valt de man door ziekte uit, dan zal de PVV weliswaar niet uiteenvallen zoals de LPF, daarvoor heeft Wilders de zaken te goed geregeld, maar wel terugvallen tot een klein partijtje.

Priesters in het oude Egypte kregen een jarenlange opleiding. Buiten de tempel hadden ze daar maar weinig aan.
Priesters in het oude Egypte kregen een jarenlange opleiding. Buiten de tempel hadden ze daar maar weinig aan.

De onwetendheid van PVV’ers en het inhoudelijk gezag van de elite

De bestuurlijke elite in Nederland bestaat voornamelijk uit mensen met een alfa- of gamma-achtergrond. Bètawetenschappers zijn, anders dan in andere landen als Duitsland, in de bestuurlijke elite sterk ondervertegenwoordigd. PvdA’er Diederik Samson is één van de weinigen en hij is ‘gewoon’ kamerlid.

In tegenstelling tot de bètawetenschappelijke kennis, die door de wetenschappelijke methode tot stand komt, berust alfa- en gammawetenschap voor een groot deel (economie) tot zelfs helemaal (rechtsgeleerdheid, theologie) op aannames en afspraken. De uitzondering is filosofie of metafysica, een kraamkamer voor veel protowetenschappen. De bruikbaarheid van alfa- of gammakennis is slechts relevant voorzover anderen deze afspraken accepteren. Een oud-Egyptische landmeter zou zijn kennis van de driehoeksmeting in het Egypte van nu nog steeds nu kunnen toepassen. Ook een oud-Egyptische boer zou het aardig rooien, al zou hij moeten wennen aan kunstmest in plaats van de jaarlijkse overstroming van de Nijl. Een oud-Egyptische priester daarentegen kan geen offerritueel in een Egyptische moskee uitvoeren, of in een moderne Egyptische rechtbank rechtspreken volgens het oud-Egyptische recht, als zijn leven hem lief is. Kortom: het nut en de universaliteit van alfa- en gammakennis is beperkt. Vaak is overigens zelfs deze alfa- en gammakennis gebrekkig, zoals bij het PvdA-kopstuk Wallage.

PVV’ers hebben weinig respect voor de papieren wereld van de elite
Kortmann vindt vermoedelijk dat hij gezien zijn grote kennis van het Nederlandse recht, recht heeft op veel respect en aanzien, alsmede anderen die op zijn universiteit worden geïnitieerd in zijn wereld van het Nederlands recht waarin hij een grootheid is. Vanuit het perspectief van een PVV’er leeft de man echter in een papieren wereld en is zijn kennis weinig waard. Op veel inhoudelijk respect van PVV’ers hoeft de man of zijn collega-alfa’s en gamma’s dus niet te rekenen.
Er zijn ooit, tientallen jaren geleden, verdragen ondertekend door mensen die nu voor een groot deel dood zijn of op sterven liggen. Op grond van deze verdragen vindt er nu verregaande overdracht van nationale soevereiniteit plaats. De man beschouwt de PVV-plannen om deze verdragen op te zeggen en een eigen nationale koers te gaan varen als onmogelijk in zijn papieren wereld. De vraag is of dat zo is. Ook in andere EU-lidstaten bestaat er onder de bevolking de nodige onvrede. Als Nederland eenzijdig bepaalde verdragen opzegt, zoals de PVV wil, hangt het af van het politieke klimaat in de machtige buurlanden Duitsland en Frankrijk of Nederland daarmee weg komt. De papieren hiervoor zouden wel eens gunstiger kunnen zijn dan Kortmann vermoedt.

Bron
‘Nieuwe elite nodig tegen Wilders’

Wetenschappelijk onderzoek brengt veel meer rendement op dan leningen aan spilzuchtige landen.

Investeer in wetenschap en techniek, niet in creatief boekhouden

4 reacties / Europa, Visionair leven, Wetenschap / Door / 28 augustus 2011

Banken heten enorm nuttig te zijn, steunpilaren van de moderne maatschappij. Hun voorgangers, de woekeraars, werden alom gehaat. Net zoals de woekeraars uit de middeleeuwen leven banken echter van het uitzuigen van de rest van de economie. Op dit moment worden banken met miljarden directe (bankencrisis) of indirecte staatssteun (Griekenland) overeind gehouden. Dom. De economie herstelt veel sneller als dit geld in onderzoek wordt gestoken.

Wetenschappelijk onderzoek brengt veel meer rendement op dan leningen aan spilzuchtige landen.
Wetenschappelijk onderzoek brengt veel meer rendement op dan leningen aan spilzuchtige landen.

Honderden miljarden euro staatssubsidie aan financiële instellingen
Op dit moment worden er werkelijk verbijsterende bedragen in noodfondsen gestort om landen die zwaar in de schulden zitten overeind te houden. Alleen al Griekenland ontvangt uitgesmeerd over meerdere jaren zo’n 109 miljard euro. Dit geldt wordt niet uitgedeeld omdat de diverse nationale overheden de Grieken meelijwekkend vinden – de woede over de manier waarop de Grieken vele jaren lang met de cijfers hebben geknoeid is groot. De reden is dat veel banken, verzekeraars en pensioenfondsen massaal in de ‘veilige ‘ Griekse staatsobligaties hebben belegd. Niet erg verstandig, want al vele jaren is bekend dat de Grieken de kluit belazerden.

Dus in feite worden de banken indirect gesteund met deze leningen. Als we domweg die verliezen zouden slikken – wat voor sommigen misschien tien procent lagere pensioenen zou betekenen – zouden we de vele miljarden staatssteun in onze zak hebben kunnen houden.

De wetenschappelijke en technische Hoorn van Overvloed
Er is maar één reden dat er nu meer mensen dan ooit op aarde leven die een beter leven hebben dan wanneer ook eerder in de wereldgeschiedenis. Dat komt door de voortdurende vergroting van onze kennis en dus mogelijkheden om de wereld om ons heen naar onze hand te zetten. De vele uitvinders en wetenschappers die hun leven hebben gewijd aan het vergroten van onze kennis kwamen er doorgaans bekaaid af, maar de wereld als geheel is er enorm veel mee opgeschoten.

Er is geen reden om aan te nemen dat dit proces zal stoppen, integendeel. Alle tekenen wijzen er op dat de toename van wetenschappelijke en technische kennis nu een groeispurt gaat inzetten zoals die nog nooit eerder in de menselijke geschiedenis is voorgekomen.

In Japan is er net als hier personeelstekort in de zorg. Dat lossen ze niet met gastarbeiders op, maar met zorgrobots.
In Japan is er net als hier personeelstekort in de zorg. Dat lossen ze niet met gastarbeiders op, maar met zorgrobots.

Als we een pan-Europese task force op zouden zetten om in zo ongeveer alle sectoren van de overheid oplossingen te bedenken om bijvoorbeeld onderwijs, gezondheidszorg en sociale zekerheid beter en goedkoper te maken, zouden we hiermee enorm veel belastinggeld besparen. De best denkbare task force is uiteraard de Europese bevolking (of liever gezegd: de wereldbevolking) zelf. Er moeten daarom innovatieprijzen worden uitgeloofd voor de slimste en effectiefste ideeën om de exploderende kosten v0or bureaucratie, gezondheidszorg en bijscholing aan te pakken.

Het op dit moment allergrootste probleem is het energietekort. Met energie is letterlijk elk ander probleem op te lossen. Europa heeft nauwelijks eigen energiebronnen. Het budget voor energieonderzoek, bijvoorbeeld op het gebied van kernfusie en golfslagenergie, moet daarom verveelvoudigd worden. Er moeten ook ruimhartige leningen komen om duurzame energiecentrales te plaatsen. Het energierendement van een kabbelende golfslagcentrale of een zonnecentrale op een Grieks eiland is een stuk zekerder dan het financiële gegoochel van allerlei hotemetoten. Dan maar wat minder pensioen.

Genoeg van de bedilzuchtige overheden? Dan begin je toch een drijvend minilandje.

Seasteading Institute, visionair project, vrijstaat op zee

2 reacties / Ideeën en techniek, Mensheid, Visionaire projecten / Door / 29 augustus 2021

Oprichter van Paypal en fervent libertariër Peter Thiel zet nu een visionair plan door met het Seasteading Institute, de eerste libertarische staat ooit, drijvend op zee. Tot nu toe zijn alle eerdere experimenten om een libertarische staat te stichten mislukt. Zal het er nu eindelijk toch van komen?

Wat is libertarisme?
Libertarisme is een politieke filosofie die het zelfbeschikkingsrecht van de mens tot het uiterste doortrekt.
In veel opzichten is libertarisme de overtreffende trap van liberalisme. Libertariërs willen of een nachtwakersstaat (die alleen de publieke orde handhaaft, rechtspreekt en de grenzen verdedigt). Of helemaal geen staat.

Libertariërs van de eerste groep worden minarchisten genoemd. Ze zien de overheid als een noodzakelijk kwaad waarbij alleen het uiterste minimum aan de overheid overgelaten moet worden. De laatste groep, anarchokapitalisten, willen helemaal geen overheid. Ze geloven in een ‘staat’ die bestaat uit een groep individuen die zonder enige vorm van overheidsdwang samenwerken. M.a.w. een samenleving zonder overkoepelende overheid.

Linkse anarchisten willen ook geen overheid, maar erkennen ook geen privé-eigendom. Dit in tegenstelling tot libertariërs, die privébezit juist als heilig beschouwen. Anarchokapitalisten beschouwen alle belasting als roof. Ze zien de overheid als een parasitaire organisatie. De overheid, geloven ze, levert niets wat niet beter en goedkoper door ondernemers geleverd kan worden.

Minarchisten beschouwen alle vormen van belasting die worden geheven voor andere dingen dan waar een minimale nachtwakersstaat voor zorgt als diefstal. Als minarchisten hun zin kregen zou Nederland dus de belastingen met ongeveer negentig procent verlagen. Als de anarchokapitalisten hun zin kregen, zou Nederland niet meer bestaan, zouden alle ambtenaren ontslag krijgen (of overgenomen door een privébedrijf) en zou elke Nederlander een aandeel van de overheidsbezittingen krijgen.

Wat is het Seasteading Institute?

De definitie van seasteading is het koloniseren van de zee, de zee je thuis maken. Ongeveer zeven tiende deel van het aardoppervlak is zee. Seasteading stelt ons in staat ook dit deel van de aardoppervlakte te bewonen.

Dat heeft verschillende voordelen. Niet alleen is er veel meer ruimte op zee, het klimaat is ook gelijkmatiger dan op land en de bodemschatten op de zeebodem kunnen ontgonnen worden. Het Seasteading Institute is een non-profit met als doel, dit mogelijk te maken.

seasteading institute
ClubStead, een concept van Seasteading Institute

Drijvend eiland 360 km ten westen van Californië

Peter Thiel is anarchokapitalist. Hij droomt van een valuta die niet onder controle staat van welke overheid dan ook: de reden dat hij Paypal heeft opgericht. Van zijn droom van een onafhankelijke valuta, die niet door corrupte overheden of centrale bankiers kan worden gesloopt, kwam helaas weinig terecht, maar Paypal is nog steeds het succesvolste internationale betaalsysteem.

De man is miljardair, mede omdat hij geld in Facebook heeft gestoken. Peter Thiel heeft nu 1,25 miljoen dollar gedoneerd aan het Seasteading Institute, een libertarische organisatie die tot doel heeft een drijvende staat op te richten buiten de territoriale wateren van de VS. In plaats van eerdere megalomane plannen van het Seasteading Institute (want zo mag je een cruiseschip zo groot als een varende stad van miljarden dollars wel noemen) wil Thiel het deze keer simpel houden.

Wonen  in Disneyland of Appletanië

Zoals iedereen weet die als kind of volwassene wel eens een vlot heeft gebouwd, is het niet overdreven moeilijk of duur om een vlot te bouwen. Piepschuim of holle drijvers leveren de vereiste lift. Thiel’s drijvende stadsstaat is niets anders dan een heel groot vlot. Maak het vlot groot genoeg en in principe is het dan zeewaardig. Technisch is het dus geen groot probleem voor een relatief laag bedrag een enorm vlot te bouwen. Dit is wat Peter Thiel van plan is.
Je zou hiermee ook veel immigratieproblemen op kunnen lossen.

Sommige drijvende steden zullen bezit zijn van een multinational en veel weg hebben van de fabrieksdorpen die eind negentiende eeuw rond grote bedrijven als Philips of Ten Cate verrezen. Wie het niet aanstaat te moeten leven  onder het juk van, zeg, Apple Corporation of Bill Gates, kan dan verhuizen naar een andere woonomgeving. Naomi Klein heeft in haar boek No Logo overigens juist gewaarschuwd voor deze ontwikkeling.

Andere woonoorden zullen een meer libertarisch karakter hebben. Dat wil zeggen dat er veel vrijere wapenwetten en sociale regels zullen zijn dan aan land. Sowieso is het in statenloze steden op zee een goed idee over wat zware wapens te beschikken. Want voor gewapende criminelen zoals piraten is een drijvend eiland vol miljonairs, wat het Seasteading Institute wil bereiken, waarschijnlijk een gewild doelwit.

Begin je eigen utopia: Seasteading Institute

Naarmate de technologie binnen bereik komt van meer groepen, zullen er ook meer sociale groepen ‘utopia’s’ vormen. Wil je een samenleving waarin er geen bezit bestaat? Waarin vrouwen (of juist mannen) de baas zijn? Een ecologische community? Of juist (een leuk ideetje van science fiction schrijver Jack Vance) een samenleving waarin iedereen een dag miljonair mag zijn (en de overige dagen als bediende werkt voor anderen)? De zee is onbegrensd…

Zelf wil hij Thiel overigens niet in het libertarische utopia gaan wonen. Hij woont liever op het land.

Check ook onderstaande video van Patri Friedman van het Seasteading Institute, die weinig heel laat van de natiestaat.

Friedman denkt dat natiestaten wel wat concurrentie kunnen gebruiken, want ze bakken er maar weinig van.

Bronnen
1. Libertarian Island: a Billionnaires Utopia, The Week
2. Seasteading.org

Naar nu naar buiten is gekomen, heeft Gadaffi de massale toestroom naar Lampedusa op touw gezet om zo wraak te nemen op 'verrader' Berlusconi.

Lijdende mensenmassa’s als diplomatiek drukmiddel

6 reacties / Geopolitiek, Maatschappij / Door / 27 augustus 2011

De Libische dictator Gadaffi zette zijn boezemvriend Berlusconi diens verraad, althans volgens Gadaffi, betaald door enorme massa’s vluchtelingen naar het kleine Italiaanse eilandje Lampedusa te sturen. Het gebruiken van burgers als politiek en militair wapen wordt steeds populairder, vooral als de tegenstander een westers land of samenwerkingsverband is. Is dit een begin van een trend waarbij mensenlevens steeds minder zwaar tellen?

Mensenrechten als excuus om het verbod op inmenging in een ander land te omzeilen
In allerlei internationale verdragen is het zo mooi geregeld. Het gebruik van biologische chemische wapens, zoals anthrax en mosterdgas, is volgens de Conventie van Lausanne (1922) verboden. Het is eveneens verboden om het leger in te zetten tegen min of meer ongewapende burgers. Het is volgens het VN-handvest ook verboden voor een land om zich met de interne aangelegenheden van andere landen te bemoeien. Westerse militaire grootmachten moeten zich over het algemeen aan deze strenge regels houden.

Naar nu naar buiten is gekomen, heeft Gadaffi de massale toestroom naar Lampedusa op touw gezet om zo wraak te nemen op 'verrader' Berlusconi.
Naar nu naar buiten is gekomen, heeft Gadaffi de massale toestroom naar Lampedusa op touw gezet om zo wraak te nemen op 'verrader' Berlusconi. Het gevolg: mensen stompen steeds meer af voor leed.

Uiteraard zijn westerse politici erg vindingrijk in het verzinnen van allerlei trucs om deze regels te omzeilen. Denk aan bijvoorbeeld geheime steun aan rebellenbewegingen,  acties van de geheime dienst waarbij een onwelgevallig regime ten val wordt gebracht, het verkondigen van regelrechte leugens of, wat de laatste tijd steeds populairder wordt, ‘humanitaire’ redenen aanvoeren om een vervelende dictator te wippen. Gadaffi was bij geen van de grootmachten populair. Hij was te onberekenbaar en bewapende allerlei terroristische groepen. Reken er echter maar op dat de Russen en de Chinezen niet vergeten zijn hoe de VN-resolutie om de Libische burgerbevolking te beschermen, schaamteloos werd opgerekt en een soortgelijke resolutie over bijvoorbeeld Syrië niet snel meer zullen steunen.

Dit excuus is overigens niet nieuw. Hitler gebruikte de vermeende discriminatie van de Sudetenduitsers in Tsjechoslowakije als excuus om het land binnen te vallen en in te lijven.

Mensenmassa als drukmiddel
Deze VN-regels bieden ook een schitterend drukmiddel voor gewetenloze machthebbers (overigens eerder de regel dan de uitzondering). Door een humanitaire calamiteit te regisseren kunnen ze een vijandig land of groep landen, vooral als deze zich als verdedigers van mensenrechten presenteren, danig in de problemen brengen. Het grote publiek zal veel sympathie op kunnen brengen voor een regering die terroristen hard aanpakt. Dit ligt uiteraard anders voor een regering die honderdduizenden hongerlijdende vluchtelingen die massaal over de grens of in lekkende bootjes de grenzen overspoelen, terugstuurt. Wat dat betreft was Gadaffi’s actie tactisch gezien een meesterzet. We zullen in de toekomst nog veel voorbeelden zien waarbij machthebbers deze tactiek zullen hanteren.

Grote publiek stompt af voor leed van anderen
Een effect hiervan is dat mensen zich steeds minder druk maken over leed. Hoe vaker dit wapen gebruikt worden, hoe meer afgestompt het grote publiek raakt en hoe makkelijker machthebbers wegkomen met zware mensenrechtenschendingen. De waarde van een mensenleven wordt zo steeds kleiner. Dit is een buitengewoon ernstige ontwikkeling. De machthebbers die op dit moment mensenrechten als excuus misbruiken om machtspolitieke spelletjes te winnen, moeten goed beseffen dat ze de kiemen aan het zaaien zijn voor bloedige oorlogen, mogelijk gevolgd door een wereldwijde bloedige dictatuur. Volgens sommige samenzweringsdenkers is dat ook de bedoeling.

Twee pieken van sociale onrust vallen precies samen met sterke stijgingen in voedselprijzen.

‘Wereldwijde opstanden veroorzaakt door hoge voedselprijzen’

6 reacties / Geopolitiek, Maatschappij, Wereld / Door / 15 augustus 2011

Wat veroorzaakt rellen? Op het eerste gezicht geen vraag met een eenduidig antwoord. Toch is dat laatste, een exact antwoord, precies wat Marco Lagi en zijn collega’s van het New England Complex Systems Institute in Cambridge, Massachusetts, hebben gevonden.

Twee pieken van sociale onrust vallen precies samen met sterke stijgingen in voedselprijzen.
Twee pieken van sociale onrust vallen precies samen met sterke stijgingen in voedselprijzen.

Deze factor is de voedselprijs. Als deze boven een bepaalde drempelwaarde stijgt, breekt een kettingreactie van sociale onrust los. De onderzoekers baseren hun conclusie op twee bronnen. De eerste bron is data afkomstig van de Verenigde Naties, waarin voedselprijzen tegen de tijd worden afgezet, de voedsel-prijs index van de VN-voedsel en landbouworganisatie FAO. De tweede bron is de de exacte datum van rellen over de gehele wereld, ongeacht hun oorzaak. Beide sets data zijn op dezelfde grafiek geplot die hiernaast is weergegeven. Klik voor een vergroting. De resultaten lijken op het eerste gezicht eenduidig. Boven een bepaalde drempelwaarde breekt wereldwijd de onrust uit.

Op zich ligt dit redelijk voor de hand. Er blijft weinig van de beschaving over als er niets meer te eten is. Niet voor niets wordt vaak gezegd dat de maatschappij drie maaltijden van anarchie verwijderd is. Interessant is alleen dat volgens Lagi en zijn collega’s hoge voedselprijzen niet zozeer rellen veroorzaken, maar wel de omstandigheden creëren waarin rellen makkelijk kunnen ontstaan en om zich heen grijpen. Met andere woorden: een maatschappij met hoge voedselprijzen is te vergelijken met een uitgedroogd bos waarin een kleine vonk voldoende is om een enorme uitslaande brand te laten ontstaan.

Dertien december 2010 schreef de groep aan de Amerikaanse regering dat de voedselprijzen de limiet overschreden die ze eerder hadden ontdekt. Vier dagen later sloeg de vlam in Tunesië letterlijk in de pan toen Mohamed Bouazizi zichzelf in brand stak. Hierdoor ontstond een golf van sociale onrust die tot op de dag van vandaag door het Midden Oosten raast.

De conclusie is duidelijk. Als hoge voedselprijzen de omstandigheden scheppen voor sociale onrust, zal het omgekeerde – de voedselprijzen door kunstmatige interventies laag houden – de wereld stabiliseren. Twee omstandigheden werken dat volgens Lagi en zijn collega’s tegen. De eerste is dat handelaren speculeren met voedsel. Dit probleem is de laatste jaren verergerd omdat grondstoffenmarkten gedereguleerd zijn en er geen maxima meer zijn aan de hoeveelheid voedsel die verhandeld kan worden. Het netto effect is dat de prijs stijgt terwijl de producenten minder verdienen; de wig van de speculanten verhoogt de kostprijs voor de afnemers terwijl de producenten minder worden beloond (dus ook minder produceren dan anders). De tweede belangrijke oorzaak is volgens Lagi de massale productie van biobrandstoffen. Dit is ook de enige factor waar de westerse wereld en vooral de VS wat aan kan doen.  De belangrijkste oorzaak noemt Lagi niet maar is uiteraard de snel groeiende bevolking, vooral in het Midden Oosten, Pakistan en Afrika.

De gemiddelde voedselprijs is nog steeds onder de drempelwaarde, maar de vraag is hoe lang dat zo blijft. Volgens Lagi en zijn collega’s zal de gemiddelde voedselprijs in augustus 2013 de drempelwaarde overschrijden. Wordt dat punt bereikt en heeft hun model inderdaad de voorspellende kracht die wordt gesuggereerd, dan verandert de wereld, althans het deel op de armoedegrens, dan in een explosieve sociale tijdbom.

Bron
Lagi et al., The Food Crises and Political Instability in North Africa and the Middle East, ArXiV (2011)

Nelson Mandela slaagde er in met behulp van zijn persoonlijke waardigheid president Frederik de Klerk te overtuigen om het apartheidssysteem ten val te brengen.

De strijd om waardigheid:voorbij het materialisme

3 reacties / Filosofie, Maatschappij, Mensheid / Door / 14 augustus 2011

De rellen in Londen, waarbij  plundering en zelfverrijking de voornaamste motieven waren, zijn de culminatie van de verering van het materialisme als grootste goed. Het totale failliet van het cultuurrelativisme kon niet beter aan worden getoond. Zullen de westerlingen er in slagen een nieuwe bron van waardigheid te vinden?

Nelson Mandela slaagde er in met behulp van zijn persoonlijke waardigheid president Frederik de Klerk te overtuigen om het apartheidssysteem ten val te brengen.
Nelson Mandela slaagde er in met behulp van zijn persoonlijke waardigheid president Frederik de Klerk te overtuigen om het apartheidssysteem ten val te brengen.

Over de rellen in Londen is al veel gezegd en geschreven. De verklaringen lopen uiteen van sociale misstanden tot een samenloop van omstandigheden, waardoor opportunisten hun kans grepen om te roven en te stelen wat hun hartje begeerde. Met hun daden hielden de plunderaars de rest van de bevolking een spiegel voor. Plunderen en stelen is fout, maar waarom? Feit is dat het overheersende cultuurrelativistische paradigma in de maatschappij deze vraag niet consequent en zinnig beantwoordt. Het is dus zinnig om eerst te kijken wat de heersende politieke klassen er voor filosofie op na houden.

Zelfverrijking is de norm vanwege cultuurrelativisme
Het cultuurrelativisme stelt dat alle culturen, ergo ook alle onderdelen van alle culturen, gelijkwaardig zijn. Er is volgens cultuurrelativisten geen verschil tussen een Azteekse hogepriester die het hart uit een levend persoon haalt om het aan de zonnegod Tonatiuh te offeren en de traditionele gastvrijheid bij veel volken.

Hiermee is de universele grondslag onder het maatschappelijke discours weggeslagen. Het enige waar men het in een cultuurrelativistische samenleving over eens is over het fysieke niveau. Dat wil zeggen: geld en bezit. Onder politici en bestuurders is daarom de afgelopen tien jaar zelfverrijking de norm geworden. Waar er vroeger een gezonde schaamte bestond om misbruik te maken van de gegeven mogelijkheden, blijkt dit laatste het afgelopen decennium massaal aan de wilgen te zijn gehangen. Zoals Confucius al zei: zo de heerser, zo het volk. Als de heersende klasse een voorbeeld geeft van zelfverrijking als hoogste doel, is het niet verwonderlijk dat de lagere klassen dit voorbeeld volgen. Alleen mensen met een duidelijke overtuiging, zoals christenen, hindoes en sikhs, zijn in staat weerstand te bieden aan dit culturele nihilisme.

Naar een nieuwe invulling van de westerse cultuur
Cultuurrelativisme is fundamenteel onjuist. Er bestaat namelijk een fundamentele maatlat om alle culturen aan af te meten: de mens en de aard van de mens zelf. Het enige decadente aan de westerse cultuur is nu net dit cultuurrelativisme. Niet-westerlingen kijken vaak meewarig naar de manier waarop westerlingen afstand hebben gedaan van hun culturele opvattingen en overtuigingen om zich over te geven aan hedonisme en nihilisme. Voor een groot deel is dat terecht. De manier waarop bijvoorbeeld families uit elkaar vallen en mensen vaak wekenlang dood op een kamer of in huis liggen voor ze worden gevonden, is niet iets om trots op te zijn.Zelfs überhedonist Epicurus stelde dat er een hiërarchie van behoeften bestaat, waarbij de meest verfijnde vormen van genot voorop staan.

Het leven is nu meer dan ooit waard geleefd te worden en er is ook een nuttig, allesoverheersend doel voor ons leven. Namelijk de menselijke waardigheid, het kernconcept van de westerse cultuur, behouden en vergroten. Alle andere zal hiervoor moeten wijken. Zijn onze politieke leiders niet in staat deze westerse kernwaarden uit te dragen, dan moeten ze maar opstappen en met pek en veren ingesmeerd het land worden uitgezet.

Er zijn mensen die hun brood verdienen met hondenmassage. Zoek en ge zult een krankzinnig beroep vinden.

Jongeren worden inderdaad gediscrimineerd

13 reacties / Ideeën en techniek, Nederland / Door / 12 augustus 2011

Jongeren krijgen nu inderdaad minder cadeau dan de oudere generaties. Ze moeten hun studie zelf betalen, hun uitkeringen zijn slechter en ook de beste banen worden door ouderen ingenomen. Op zich dus best wel logisch, die onvrede. Maar wat is de oplossing?

Discriminatie bij studie en uitkeringen

Jongeren hebben een aantal goede redenen om te balen.
Jongeren hebben een aantal goede redenen om te balen.

Ouderen, vooral babyboomers, hebben meer rechten op bijvoorbeeld WW-uitkeringen dan jongeren. Zo tellen de levensjaren voor 1992  dat iemand ouder was dan achttien, mee als “fictief arbeidsverleden”. Dit betekent dat een zestigjarige ex-huisvrouw drie jaar WW-uitkering kan krijgen. Ook hebben ouderen vaak geen studieschuld aan hoeven te gaan. Vooral de generatie X, waartoe schrijver dezes behoort, heeft hiervan geprofiteerd, alhoewel de afbraak toen al begon.  Nu krijgen jongeren voor hun 27e zelfs geen bijstandsuitkering meer. Ook de regels voor andere uitkeringen zoals Wajong zijn veel strenger voor jongeren dan voor ouderen. De reden hiervoor is dat het veel makkelijker is om nieuwkomers rechten te ontzeggen dan mensen hun bestaande rechten af te pakken.

Het goede nieuws
Vanaf 2014 wordt het steeds krapper op de arbeidsmarkt. De stoelklevende babyboomers gaan massaal met pensioen en hun plaatsen komen vrij voor ambitieuze jongeren. Als gevolg hiervan zullen de lonen gaan stijgen. Immers, arbeid wordt steeds schaarser. Daar kan geen vakbond tegenop onderhandelen. Ook zullen naar verwachting de energieproblemen de komende tien jaar opgelost worden. En dat is helemaal goed nieuws, want met voldoende energie is letterlijk alles te produceren. Goud uit zeewater, bijvoorbeeld. Kortom: vooral ondernemende hoogopgeleide jongeren krijgen een zeer lucratieve carrière, waarbij snelle technische ontwikkelingen heel veel banen zullen creëren.

En het slechte nieuws…

Er zijn mensen die hun brood verdienen met hondenmassage. Zoek en ge zult een krankzinnig beroep vinden.
Er zijn mensen die hun brood verdienen met hondenmassage. Zoek en ge zult een krankzinnig beroep vinden.

Voor lager opgeleiden is de situatie beroerder.  Het eenvoudige ongeschoolde werk dat ze verrichten wordt steeds schaarser, wordt steeds meer door robots en andere automaten overgenomen en tot overmaat van ramp, de technische ontwikkelingen gaan zo snel dat hun baantjes over een paar jaar alweer verdwenen zijn. Ze worden hierdoor gedwongen te leven van dag tot dag. De baan- en bestaanszekerheid die ouderen en hoogopgeleiden wel hebben, wordt hun ontzegd. Aan de andere kant: eenvoudige hand- en spandiensten zullen nodig blijven en voor elk ingewikkeld ecosysteem geldt dat er tal van niches zijn waar creatieve geesten in kunnen overleven. Een verre voorouder van mij handelde in ezelinnenmelk. Vrouwen in de achttiende eeuw geloofden dat een bad in deze melk hun huid verjongde.

Hoop voor laagopgeleiden
Een ondernemende schoonmaker begon een computerzuigdienst. Vooral desktops en toetsenborden zijn enorme verzamelplaatsen van stof. Een uitgesproken nichemarkt als het bijvullen van printerinktcassettes werd een goudmijn voor veel kleine ondernemers. Buitenissige hobby’s en liefhebberijen, denk aan het Groningse bedrijfje dat lollies met insekten er in fabriceerde, blijken vaak een lucratieve bron van inkomsten voor ondernemende mensen.

Kortom: probeer je fantasie te oefenen en je te verdiepen in het wel en wee van een zeer specialistische bedrijfstak. In een kleine specialistische niche ben je als laagopgeleide relatief veilig. Dit zou wel eens je toekomst kunnen worden. Opleiding is vaak ook een handicap, die je afleert je gezonde verstand te gebruiken. Verwacht geen Bill Gates te worden, maar een riant bestaan zit er zeker in als je een beetje handig bent.

De ideëen achter Nederland

4 reacties / Europa, Filosofie, Ideeën en techniek, Maatschappij, Mensheid, Nederland, Visionair leven, Wereld / Door / 1 augustus 2011

De basis van Nederland
Jezelf mogen zijn, je eigen dromen en doelen mogen nastreven, en je eigen bezit mogen hebben, vormen de basis van elke succesvolle maatschappij.
Dit is echter niet altijd zo geweest in Nederland. Het huidige Nederland wordt elke dag opnieuw gemaakt en een aantal belangrijke principes liggen hieraan ten grondslag. Hieronder een aantal ideëen over het maken van een maatschappij waarin iedereen naar geluk kan streven en dit hopelijk ook kan vinden.

De verdeling van kennis, kansen, macht en geld
John Rawls is een filosoof en in zijn werk vraagt hij zich af hoe kennis, kansen, geld en macht verdeelt zijn over een maatschappij. En gebeurt dat op een eerlijke en redelijke manier? Om dit zo eerlijk mogelijk te doen vraagt hij mensen een maatschappij te ontwerpen vanachter een sluier van onwetendheid. De ontwerper van de maatschappij weet dus niet waar hij of zij terecht gaat komen in de net zelf ontworpen maatschappij. Je kunt erin terecht komen als de zoon of dochter van de koning, maar ook als kind van een bijstandsmoeder die het financieel en in andere opzichten een stuk moeilijker heeft. Hoe verdeel je kennis, kansen, geld en machtsposities in een maatschappij, zodat onafhankelijk van waar je in die maatschappij zit iedereen in ieder geval gelijke kansen heeft om zichzelf te ontwikkelen? Rawls is niet iemand die gelijkheid voor iedereen predikt, hij heeft het vooral over gelijkheid van kansen voor iedereen. Het is interessant om zijn ideëen door te lezen.

De verlichting

Vrijdenkers als Spinoza kregen in Nederland de kans en droegen met hun ideeën ook veel bij aan het ontstaan van de liberale Nederlandse cultuur.
Vrijdenkers als Spinoza kregen in Nederland de kans en droegen met hun ideeën ook veel bij aan het ontstaan van de liberale Nederlandse cultuur.

Nederland kende vanaf 1650 tot aan de Franse revolutie de zogenaamde verlichting. Het belangrijkste principe van de aanhangers van de verlichting was dat men de waarheid omtrent bepaalde zaken kon vinden met behulp van de ratio (de rede, het verstand), in plaats van wat bijvoorbeeld kerkelijke autoriteiten zeiden zonder meer voor waar aan te nemen. Zo meende Isaac Newton dat in het heelal wetten golden die door de mens ontdekt konden worden. Waardoor de verlichting precies ontstond, is moeilijk aan te geven, maar duidelijk is dat zowel de renaissance als de reformatie er invloed op hebben gehad. Een andere belangrijke invloed ging uit van het ontdekken van de wereld door de Europeanen en het contact met andere volken. Aan het einde van de 17e eeuw werd men overspoeld door reisboeken en -verslagen. Waar men voorheen de blanke en christelijke mens als superieur zag, bleek nu dat sommige andersgelovende en heidense volken, zoals de Chinezen, er ook hoogstaande principes op na konden houden en ook waardevolle culturen konden hebben. Op wikipedia kun je meer vinden over de verlichting.

Liberté, égalité, fraternité
Dit is Frans voor Vrijheid, Gelijkheid en Broederschap. De lijfspreuk van Frankrijk die zijn basis vindt in de Franse Revolutie. In die tijd was er een enorm verschil tussen arm en rijk, niet alleen in geld maar ook in rechten. Dit was zover doorgeslagen dat het volk het niet langer pikte, de revolutie uitriep en de macht greep. Om een mooiere en eerlijkere maatschappij te maken werd dit motto: Liberté, égalité, fraternité gebruikt als leidraad. Vrijheid is in dit concept omschreven als in staat zijn te doen wat iemand zelf wil zonder dat het anderen schaadt. Niemand kan een individu beperkingen opleggen behalve zodra de vrijheden van de ene persoon de vrijheden van een ander beperkt. Zo heeft iedereen in de samenleving dus dezelfde vrijheden in de vorm van rechten maar ook verantwoordelijkheid voor zijn medemens in de vorm van plichten.

“For to be free is not merely to cast off one’s chains,
but to live in a way that respects and enhances the freedom of others.”
-Nelson Mandela-

Dit brengt ons bij het tweede punt namelijk gelijkheid of beter gezegd gelijkwaardigheid. De wet moet gelijk zijn voor alle mensen, zowel in de bescherming als in de bestraffing. Het mag niet zo zijn dat rijke machtige mensen wel de wetten mogen overtreden terwijl armere mensen dat niet mogen. Ook komt hieruit voort dat alle burgers het recht hebben hoge posities te bekleden. Bij voorkeur zijn deze hoge posities dan ook democratisch ingericht waarbij iedereen een kans heeft. Dit in sterk contrast tot het Franse koningshuis ten tijde van de revolutie waar veel hoge posities door erfopvolging en vriendjespolitiek werden verdeeld. Het laatste punt broederschap is erop gericht dat we niet alleen vrij en gelijkwaardig zijn maar dat we ook op een gebroederlijke en leuke manier met elkaar omgaan, hier hebben we ook allemaal voordeel van tenslotte. Deze  grondbeginselen speelden niet alleen ten tijde van de Franse revolutie, maar zijn themas die nog steeds in elke maatschappij spelen. Het is nuttig zo nu en dan eens even te controleren hoe deze zaken in de eigen maatschappij eigenlijk tot uiting komen.

Trias Politica
In Nederland kennen we de zogenaamde trias politica gebaseerd op het idee van Charles Montesquieu om de macht in een land op te splitsen in drie verschillende delen. Een macht die wetten maakt, een macht die wetten uitvoert en een macht die de uitvoerende macht controleert en recht spreekt als er onenigheden zijn. Dit voorkomt dat 1 persoon de macht grijpt en vervolgens kan doen en laten wat hij of zij wil. Ook wordt er wel eens gesproken van een 4de macht in de vorm van de burgers en de journalistiek. Als journalisten eerlijk en oprecht de ware gebeurtenissen laten zien kan machtsmisbruik of vriendjespolitiek snel opgespoord worden. En ook wij als burgers dienen altijd bekend te zijn met onze basisrechten en in de gaten te houden dat onze vrijheden niet langzaam aan worden afgepakt of ontzegd vanuit welke hoek dan ook, de overheid, de kerk, de massamedia, rijke bedrijven die het geld hebben om mensen om te kopen etc. Iedereen verliest namelijk als een overheid niet is opgezet voor alle burgers maar slechts het belang dient van een selecte groep mensen. Op wikipedia kun je meer lezen over de trias politica.

Scheiding tussen religie en staat
Ook belangrijk is de scheiding tussen de staat en religie die we kennen in Nederland. Dit houdt in dat het hoofd van een religie niet ook het hoofd van de staat mag zijn. Het betekent dat de staat en religieuze partij ieder hun eigen zaken regelen en zich niet met elkaar bemoeien of elkaar de regels voorschrijven. Wel dient een religie zich uiteraard aan de wetten van het land te houden. Het gaat bij deze scheiding dus in de eerste plaats om het organisatorisch en bestuurlijk gescheiden houden van deze twee grootheden. De overheidsdienaren bemoeien zich niet met de religie en de dienaren van de religie bemoeien zich niet met de staat. Ook dit heeft weer te maken met spreiding van de macht, zowel de staat als een religie kan erg machtig zijn omdat zij de ideëen van mensen in sommige gevallen in grote mate kunnen bepalen. Een scheiding van deze twee machten voorkomt wederom mogelijkheid tot machtsmisbruik. Op wikipedia kun je meer vinden over de Scheiding tussen kerk en staat.

Nederland als democratie
In Nederland kennen we een democratie, het basis-idee hierbij is dat iedereen die in een land woont mag meedoen in het nemen van beslissingen. Je mag stemmen eens in de vier jaar maar je mag ook zelf bestuurder van het land worden door je aan te melden bij een politieke partij of er zelf een op te richten. Door iedereen de mogelijkheid te geven mee te doen bij het beslissen over ons land hopen we zo de beste oplossingen voor iedereen te vinden. Verder moet de meest machtige persoon, de minister president om de vier jaar opnieuw gekozen worden. Doet hij of zij het niet goed genoeg dan kan hij of zij na 4 jaar wat anders gaan doen. Doet hij of zij het wel goed, ook dan mag de minister president niet oneindig aanblijven.  Iedereen heeft zo een kans om minister president te worden. Het verwisselen van minister president zorgt onder andere voor een constante vernieuwing van ideeen in de top. Op wikipedia kun je meer vinden over democratie. Iedereen in Nederland heeft het recht, en als er zaken volgens jou beter kunnen misschien zelfs wel de verantwoordelijkheid en de plicht, om mee te doen aan de politiek.

“The price you pay for not participating in politics, Is being ruled by your inferiors.”
-Plato-

“The most commom way people give up their power
is by thinking they don’t have any.”
-Alice Walker-

De Nederlandse grondwet
In de Grondwet staan de basisrechten/grondrechten van alle Nederlanders. De eerste grondwet dateert uit 1798 en is gemaakt voor alle leden van de toenmalige bataafse republiek. De laatste grote hervorming van de Nederlandse grondwet vond plaats in 1983, de grondwet is het boek waar de rechten van alle Nederlanders in staan. Het is een versie en verzameling van regels waarbij wordt gedacht dat mensen die zich aan die regels houden de mooiste maatschappij met elkaar kunnen maken. Iedere Nederlander heeft dan ook het recht zich te beroepen op deze afgesproken gezamenlijke regels. Het kan dus zeker geen kwaad om je naast de universele mensenrechten die heel breed gelden je ook eens te verdiepen in de wetten van Nederland. Op wikipedia kun je meer vinden over de Nederlandse grondwet.

Twee concepten over vrijheid
Isaiah Berlin introduceerde in 1957 zijn idee over negatieve vrijheid en positieve vrijheid. Dit deed hij in een lezing genaamd “two concepts of liberty” In het kort komt het er op neer dat een overheid op kan treden om de rechten van haar eigen burgers te beschermen door er als een soort scheidsrechter op toe te zien dat alle groepen in het land gelijk en eerlijk behandeld worden. Volgens Berlin is dit de meest wenselijke vorm van vrijheid. Positieve vrijheid is volgens Berlin een machtsblok met een ideaal en een sociaal denkbeeld wat volgens hun geëxporteerd moet worden, volgens hem zal het extern opdringen van welk politiek, religieus of filosofisch idee aan een ander dan ook altijd eindigen in bloedvergieten. Omdat een positieve vrijheid haar idee superieur acht aan het systeem van een ander. In de BBC documentaire reeks “The Trap, What Happened to our Dreams of Freedom” laat Adam Curtis, die veel interessante documentaires over politiek, vrijheid en de maatschappij heeft gemaakt, dit idee van negatieve en positieve vrijheid en de beperkingen en gevaren van beide mooi zien. Voor meer van zijn werk kijk eens bij de doe en kijktips.

Documentaire over de Nederlandse machtsstructuren
Het is iedereen ten zeerste aan te raden de volgende Nederlandse documentaire eens te bekijken. Het gaat over zaken zoals persvrijheid, democratie, wat de belangen achter oorlogen precies zijn etc.  Bekijk de documentaire met de prikkelende naam: Het Grote Complot, De Wereld Verklaard

 

We are told to remember the idea and not the man because a man can fail.
He can be caught, he can be killed and forgotten.
But 400 years later, an idea can still change the world.
– Quote from V for Vendetta –

(Dit artikel is een vaste pagina van www.mensenrechten.org onder de titel: “De basis van Nederland“)