Naast onze bekende maan, en honderden kunstmanen, blijkt de aarde nog een tweede natuurlijke satelliet te hebben, maakte de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA juni 2016 bekend. Het rotsblok, met de poëtische naam 2016 HO3, is tussen de 36 en 91 meter in doorsnede en bevindt zich honderd maal verder van de de aarde dan de maan. Dat is ook de reden dat er zo weinig bekend is van onder meer de doorsnede.
De NASA-astronomen ontdekten â€2016 HO3†op 27 april met de Pan-STARRS 1 telescoop op Haleakala, Hawaii.
Technisch gesproken is het rotsblok geen echte maan, maar een quasimaan. Het deelt de omloopbaan van de aarde met het aarde-maan systeem, maar beschrijft net als de vergelijkbare planetoïde Cruithne een grillige baan. Al is de baan van de nieuwe maan cirkelvormig. Uit berekeningen blijkt dat het maantje de aarde reeds meer dan een eeuw vergezelt en dat de komende eeuwen ook zal blijven doen. Tenzij ruimtemijnbouwers het bizarre object gaan ontginnen dan, want met zijn stabiele ligging is het een interessant doel voor zowel mijnbouwers als kolonisten. Het ligt buiten de zwaartekrachtsput van het aarde-maanstelsel, waardoor het erg geschikt is als overlaadstation.
De ontdekte asteroïde blijft op veilige afstand. Bron: ESA
Het gesteente van de maan lijkt chemisch sterk op dat van de aardmantel. Klaarblijkelijk zijn de aarde en de maan tegelijk ontstaan. De theorie met de beste papieren stelt dat een protoplaneet ter grootte van Mars op de proto-aarde is gebotst en dat uit het weggeslingerde puin de maan is ontstaan.
In deze documentaire een verdere uitwerking van deze hypothese. En: hoe had het leven op aarde zich ontwikkeld als deze botsing nooit plaats had gevonden?
Een boeiende vraag. Zou de zeldzame gebeurtenis die leidde tot het ontstaan van de maan, verklaren waarom we alleen lijken te zijn in de wijde omtrek? Zorgde de maan er voor dat het leven kon ontsnappen uit de oceaan?
De proto-aarde en Theia, in de allesverwoestende inslag die leidde tot het ontstaan van de aarde en maan die we nu kennen. Bron: Wikimedia Commons
Vlak na de Big Bang was de temperatuur van het heelal zo hoog, dat zelfs atoomkernen uit elkaar zouden vallen. In de Large Hadron Collider van het CERN worden protonen en antiprotonen met een energie van rond 8 GeV/c2 op elkaar geschoten. Dit komt overeen met een temperatuur van rond twee biljoen (een miljoen miljoen) graden Kelvin (of Celsius). Die 273 graden verschil tussen Kelvin en Celsius maakt bij deze getallen niets meer uit. Wat zou er gebeuren op aarde, als alle materie gedurende een nanoseconde deze temperatuur zou hebben?
Waarschijnlijk onzinnig scenario
Dit scenario is vanzelfsprekend totaal onwaarschijnlijk, tenzij je aanneemt dat er heel toevallig een botsing met een ander, parallel heelal of n-braan zou plaatsvinden, dat net in de Big Bang-fase verkeerde. Laten we aannemen dat het werkelijk gebeurt. Per slot van rekening zou een Kardashev-IV beschaving een erge hekel aan ons kunnen hebben en daarom besluiten onze planeet door middel van een onzachte fusie met een Big Bang-heelal in een enorme atoombom te veranderen. Dan is het vanzelfsprekend erg handig, om te begrijpen wat de gevolgen zijn.
Wat zou er gebeuren als de aarde tot een biljoen graden zou worden verhit?
Hoe zou het verlopen?
Door een onbekende oorzaak, worden alle atomen van de aarde verhit tot twee biljoen kelvin.
Dit hoge energieniveau houdt aan voor een nanoseconde. Alle toegevoerde energie wordt onttrokken na deze nanoseconde.
Deeltjes met deze temperatuur bewegen vrijwel met de lichtsnelheid, c. De lichtnelheid is rond de 300.000 km per seconde, oftewel 30 cm per nanoseconde. De aarde zou in deze nanoseconde dus niet uit elkaar spatten. Daar is domweg niet genoeg tijd voor. De aarde zou veranderen in een extreem hete plasmawolk met een afmeting tot 30 cm boven het aardoppervlak. De aarde zal veranderen in een quark-gluon plasma en door de toegevoegde energie zal de aarde enkele tienden van procenten groter worden. Waarschijnlijk komen er kleine blobjes quark-gluon plasma verspreid over wat eens onze lieflijke planeet was.
De afkoeling
Na een nanoseconde wordt al deze energie onttrokken. Kluitjes quark-gluonplasma zijn instabiel bij relatief lage temperaturen zoal die van de aarde: het kost veel energie om ze te maken. Dat betekent dat de nieuwe toestand een energieschuld met zich meebrengt. Geen punt, de kluitjes zijn erg instabiel en vallen snel uit elkaar in stabiele atoomkernen (of radioactieve atoomkernen die vervallen). De meest stabiele atoomkernen (energiegunstigste dus) zijn die van ijzer en nikkel, althans kernen die hierbij in de buurt liggen qua samenstelling. Het is mogelijk dat er zich in deze omstandigheden een waterstof-heliumplasma vormt zoals na de Big Bang. Dit zou een enorme energieschuld met zich meebrengen, omdat de atomen van de aarde (voornamelijk zuurstof, silicium, ijzer en nikkel) minder potentiële energie bevatten dan waterstof en helium. Het is dus waarschijnlijker, dat de kluitjes quark-gluonplasma uiteenvallen tot ijzeratomen. Hierbij zou juist erg veel energie vrijkomen, want slechts een kleine fractie van alle atomen op aarde is een energie-optimaal ijzeratoom. De aarde zou dan veranderen in een verschroeiende, snel uitzettende bal ijzerplasma.
Deze vraag, met mijn antwoord, verscheen eerder in steenkolen-Engels op Quora.com en werd, met mijn antwoord, uitverkoren tot een plekje in de wekelijkse Quora-nieuwsbrief.
Sloppenwijken en villawijken bestaan uit dezelfde atomen. Het verschil is de manier waarop de atomen zijn gerangschikt. Als je uitgaat van first principles, leer je hoe armoede te veranderen is in rijkdom.
First-principles denken gaat uit van de bekende natuurwetten. Alles wat natuurkundig gezien mogelijk is, is mogelijk en haalbaar. Wormgaten zijn bijvoorbeeld mogelijk volgens de algemene relativiteitstheorie. Bron: Genty/Pixabay
First principles
De first-principles methode komt er op neer dat je teruggaat naar die dingen waarvan je absoluut zeker weet dat ze waar zijn, en vanaf dat punt verder redeneert of ontwerpt.
It’s physics, stupid
Sinds ongeveer een eeuw of twee weten we dat de wereld waarin we leven, beheerst wordt door onveranderlijke natuurwetten. Waar op aarde, of de rest van het bekende heelal we ook komen, er gelden dezelfde natuurkundige wetten. De natuurkundige wetten vormen de basis van alle andere natuurwetten. Als het Belgische of Nederlandse parlement een wet uitvaardigt dat het verboden is om te vallen, val je nog even hard. Kortom: als iets volgens de natuurkundige wetten kan, en je de rest in de hand hebt, kan het in alle gevallen. Deze natuurkundige wetten vormen hiermee de first principles.
Natuurkundige wetten zijn universeel, dus first principles ook
Als je een mep geeft tegen een tennisbal, vliegt deze bal vanaf de Ka’aba in Mekka even hard weg als in de Gouden Tempel van Amritsar. Of op Mars, wat dat betreft. Of Pluto. OK, skip dat laatste, want de bal (en racket) zullen vermoedelijk verpulveren bij de temperaturen vlak boven het absolute nulpunt.
Natuurwetten hebben als prettige bijkomstigheid dat techniek, die gebaseerd is op deze natuurwetten, overal blijft werken. Je horloge loopt op Gliese 674-b, de dichtstbijzijnde bekende exoplaneet, even snel als hier op aarde. Een baksteen die deel uitmaakt van de villa van filmster Leonardo di Caprio, gedraagt zich precies hetzelfde als een baksteen van hetzelfde type in een Mexicaanse krottenwijk.
Een tweede prettige bijkomstigheid is dat in principe alles mogelijk is dat volgens de natuurwetten toegestaan is. Wil je een mooie stikstofgeiser, model-Triton, in je achtertuin? Geen punt. Regel even een supergeleidende kabel, een privé-energiecentrale, een plek waar je de enorme hoeveelheid afvalwarmte kan dumpen en je bent de man. Of vrouw, alhoewel die vermoedelijk zinniger dingen bedenken.
Problemen terugbrengen tot natuurkunde
De natuurkundige beperkingen zijn streng, maar ruim. Zo is het niet mogelijk sneller te gaan dan het licht. Het is -in theorie- wel mogelijk, om de ruimtetijd waarin je je bevindt zo te vervormen dat je via een wormgat of in een warpbubble sneller dan de rechtstreekse route reist. Op andere terreinen zijn er minder problemen. Zo kan je in principe alles maken wat je maar wilt, door de juiste atomen bij elkaar te zoeken en aan elkaar te plakken. Als je maar voldoende vrije energie hebt, een ander belangrijk natuurkundig concept. En, die is er. Zonlicht. Wel ben je gebonden aan de materiaaleigenschappen, maar door atomen en verschijnselen als plasmonen, fononen en kwantumvelden creatief toe te passen, zijn er meestal kleine wonderen mogelijk.
“Onoplosbare” wereldproblemen door een natuurkundige bril, met first principles
Ieder probleem is in principe door het inzetten van de first principles methodiek op te lossen. Als voorbeeld, het wereldarmoedeprobleem.
Het wereldarmoedeprobleem is in drie stappen op te lossen. Ten eerste moet je er voor zorgen dat er heel veel vrije energie beschikbaar komt. Daar hebben we een goede techniek voor: zonnepanelen. Als we iedere wereldbewoner het West-Europese energieverbruik gunnen, dat wil zeggen: rond de 150 kilowattuur (500 MJ) per persoon per dag, hebben we rond de 50.000 Wp per persoon zonnepanelen nodig, bij de gemiddelde zonneschijn in de wereld (164 Wp per vierkante meter) dus 25 vierkante meter zonnepaneel of, anders uitgedrukt, 25 000 euro. Dit zal dalen als zonnepanelen efficiënter worden. Er zijn prototypes in labs die tot 60% efficiëntie halen, dat is drie maal die van nu. Dit zou de benodigde oppervlakte laten dalen tot acht a negen vierkante meter. Hier meer, in woestijngebieden en de tropen minder.
Ten tweede moet je iedere wereldbewoner voorzien van voldoende atomen van de juiste soort. De atomen die we het meeste gebruiken, zoals koolstof, zuurstof, waterstof, silicium en ijzer, zijn in werkelijk onvoorstelbare hoeveelheden aanwezig in de aardkorst, water en lucht. Kortom: als er voldoende energie is, is het verkrijgen van deze atomen triviaal.
Ten derde moeten de atomen op de juiste manier aan elkaar geplakt worden. Hiervoor moeten wij mensen processen ontwikkelen. Dit lukt al vrij aardig. Het enige wat we moeten doen is deze processen energiezuiniger maken, krachtiger maken en verspreiden over de hele wereld. En er voor zorgen dat de vrije energie, atomen en denkkracht waarover we nu beschikken, niet worden verkwist aan bijvoorbeeld oorlogen, patentstrijd en bureaucratie, maar doelmatig worden besteed aan zonnepanelen en innovatie.
Volgens Peter Diamandis, een van de oprichters van Singularity University, zullen de volgende acht ontwikkelingen voor 2025 de wereld zoals we die kennen op hun kop zetten.
1. Een menselijk brein voor duizend Amerikaanse dollar (rond de € 950).
Nog steeds slagen chipsbouwers er in om de Wet van Moore, die een verdubbeling van het aantal transistors per oppervlakteeenheid in twee jaar voorspelt, overeind te houden. Dit betekent, dat computers elke twee jaar dubbel zo krachtig worden. Diamandis gelooft dat deze trend de komende tien jaar door zal zetten en dat rond 2025 de rekencapaciteit van het menselijk brein (volgens Diamandis rond de 1016 rekencycli per seconde; hierover verschillen experts overigens van mening) wordt geëvenaard door een computer van rond de duizend Amerikaanse dollars van 2015.
Dit zal overigens nog niet een gesimuleerd menselijk brein zijn. Het simuleren van één seconde breinactiviteit van slechts 1% van het aantal menselijke neuronen kostte in 2013 40 minuten in een Japanse supercomputer.
2025 zal augmented reality mainstream zijn.
2. Een economie met een biljoen sensoren
Het Internet of Everything (de combinatie van het menselijke internet met het Internet of Things) zal volgens Diamandis in 2025 rond de 100 miljard computers met samen rond de biljoen sensoren met elkaar verbinden. Dat is meer dan tien computers per levende mens en ongeveer het aantal neuronen in het menselijk brein. Hij haalt een rapport (volledige versie) van netwerkgigant Cisco aan, waarin het bedrijf in 2025 een totaalbedrag van 19 biljoen dollar (dit is rond de 25 maal het Nederlandse BNP, of het totale Amerikaanse BNP, van nu) schat. Dit komt volgens Cisco voornamelijk door bespaarde kosten en nieuwe mogelijkheden bij zowel overheid (1/3) als bedrijven (2/3). Vanzelfsprekend hoopt Cisco hier flink aan te verdienen.
3. Een wereld met perfecte kennis.
Als een biljoen sensoren, embedded in satellieten tot smartphones en zelfrijdende auto’s, alles in de gaten houden, weet het collectieve web alles. Het zal in 2025 mogelijk zijn, de gehele wereld met hoge resolutie waar te nemen. De extreem krachtige computers van over tien jaar, zullen internetgebruikers in staat stellen om alles te weten te komen wat ze maar willen.
4. 8 miljard met elkaar verbonden mensen
De bedrijven Facebook (Internet.org), SpaceX, Google (Project Loon), Qualcomm en Virgin (OneWeb) werken ieder individueel aan gratis internet voor iedereen op de aarde, met snelheden boven de 1 megabit per seconde. In 2015 zijn drie miljard mensen verbonden met internet. In 2025 zullen dat er 8 miljard zijn: vrijwel de gehele mensheid. Dit betekent meer dan een verdubbeling van de afzetmarkt voor internetbedrijven (de reden dat ze dit internet uitrollen). Deze nieuw-verbonden mensen zullen gebruik kunnen maken van onder meer webwinkels, crowdsourcing, supercomputers en zoekdiensten zoals Google.
5. Disruptie van de gezondheidszorg
De vooruitgang in de gezondheidszorg is, zoals u als lezer zult weten, mild uitgedrukt, wat minder spectaculair dan in de computerindustrie. We betalen steeds meer voor zorg die in kwaliteit stagneert. Hier gaat de komende tien jaar flink verandering in komen. Duizenden nieuwe startups, met gevestigde internetreuzen als Google, Apple, Microsoft, SAP, IBM en dergelijke, storten zich nu op de gezondheidszorgindustrie met nieuwe ondernemingsmodellen die het tegenwoordige bureaucratische en inefficiënte systeem zullen democratiseren, geldlozer zullen maken en laten dematerialiseren. Biometrische sensoren (apps op uw smartphone kunnen nu al bijv. de polsslag meten) en AI zullen ons volledige greep geven op onze gezondheid. Slimme neurale netwerken zullen van veel ziekten, zoals kankers, hartziekten en neurodegeneratieve ziekten als Alzheimer, de grondoorzaken hebben gevonden en het geneesmiddel. Robotchirurgen zullen chirurgische operaties foutloos uitvoeren voor een laag bedrag. Elk van ons kan in 2025 een hart, lever, long of nier laten kweken als we die nodig hebben, in plaats van te moeten wachten tot een donor sterft.
6. Augmented en virtual reality
In de komende tien jaar gaan zowel augmented als virtual reality volledig doorbreken. De miljarden dollars die door bedrijven als Facebook (Oculus), Google (Magic Leap), Microsoft (Hololens), Sony, Qualcomm, HTC en anderen zijn geïnvesteerd zullen leiden tot een nieuwe generatie van displays en user interfaces. Het scherm zoals we dat kennen van telefoon, computer en tv zal verdwijnen en vervangen worden door een bril of contactlens, die er smaakvoller uit zullen zien dan bijvoorbeeld Google Glass. Als gevolg hiervan worden een groot aantal bedrijfstakken, variërend van de detailhandel tot makelaardij, onderwijs, reizen en de ontspanningssector drastisch veranderd. En vooral, niet te vergeten, ons dagelijks leven.
7. Je eigen persoonlijke assistent.
Apple-gebruikers zijn doorgaans erg enthousiast over de digitale assistent Siri. Deze zal de komende tien jaar opgevolgd worden door veel slimmere en krachtiger varianten, met uitgebreide mogelijkheden om vragen te begrijpen en te beantwoorden. Je zal je persoonlijke assistent in 2025 toegang geven tot je emails, al je gesprekken en de door de vele sensoren verzamelde biometrische data, vanwege de vele voordelen die het zal bieden.
8. Blockchain Bitcoin is de bekendste toepassing van blockchain-technologie. De blockchain maakt het mogelijk om informatie, bijvoorbeeld eigendomsgegevens, in een netwerk op te slaan en over te dragen. Hiermee maakt de blockchain notarissen en banken overbodig. Sommigen, waaronder Netscape-pionier Marc Andreessen, geloven dat de blockchain net zoveel mogelijkheden biedt om winst te maken als het ontstaan van het internet zelf.
Voor wie een klein uur de tijd heeft, een documentaire met hierin de laatste ontdekkingen over aardachtige planeten. De documentairemakers lieten hun fantasie over de evolutie van het leven op dergelijke planeten de vrije loop, afgaande op de fysische eigenschappen van enkele nieuw-ontdekte aardachtige planeten.
De “star gate” achtige technologie in de docu om met deze buitenaardse werelden in contact te komen is op dit moment uiteraard nog pure science fiction. Er zijn ook nog geen methodes bekend om een dergelijke star gate te construeren, een wormgat (op zich al speculatief) zou het meeste in de buurt komen. Begaanbare wormgaten zullen op veilige afstand van de aarde moeten liggen.
Een aardachtige exoplaneet zou als maan om een gasreus kunnen draaien.
Al tientallen jaren is het niet pluis op onze knusse aardkloot. Reeds vele aardbewoners zijn vliegende schotels binnengesleurd en onderworpen aan ingrijpende medische handelingen door sinistere aliens, blijkt uit getuigenverklaringen. Is er een buitenaardse invasie ophanden of kunnen we rustig verder gaan met oorlogvoeren, massamoord, de planeet vergiftigen en andere menselijke hobbies?
Is er hard bewijs voor buitenaardse ontvoeringen?
Er zijn op dit moment geen wetenschappelijk verifieerbare ontdekkingen van niet-natuurlijke buitenaardse voorwerpen of levende organismen bekend, al bestaan er in UFO-kringen hardnekkige geruchten, dar er in onder meer Roswell (New Mexico) buitenaardse materialen en organismen zijn aangetroffen in een gecrashed luchtbvaartuig. De verklaring voor het Roswell-incident is, dat het om een meetballon voor geluidsgolven van het Amerikaanse leger ging (het ultrageheime project Mogul). Wel zijn er meerdere getuigenverklaringen. De bekendste is de veronderstelde ontvoering door aliens van de Braziliaanse boer Antônio Vilas-Boas in 1957. Boas beweerde dat er een ruimtevaartuig op drie poten naast hem landde terwijl hij op zijn tractor aan het ploegen was. Hij vluchtte weg, eerst op zijn tractor, vervolgens lopend, waarna hij werd gegrepen door een groepje wezens in ruimtepakken van ongeveer 1,5 meter hoog. Na een voorspel, bestaande uit het nemen van een bloedmonster uit zijn kin, behandeld worden met gas en naakt ingesmeerd worden met een mysterieuze gel, volgde het hoogtepunt voor een jonge, ongetrouwde man: een vrijpartij met een blonde vrouwelijke alien met rood schaamjaar. Het voorval duurde volgens Vilas-Boas vier uur. Boas werd later advocaat. De man bleef zijn hele leven bij zijn verhaal. Dit verhaal werd gevolgd door een ware epidemie van buitenaardse ontvoeringen, waarbij zowel mannen als vrouwen onderworpen werden aan allerlei akelige experimenten en seksuele activiteiten, dikwijls geholpen dit te “herinneren” door een hypnosesessie. Volgens hardcore aanhangers van de alien abduction theorie bestaat er een soort buitenaards fokprogramma, waarbij de aliens proberen om zich te vermengen met de mensheid om zich hier te kunnen vestigen.
Aliendame verwent eenzame jonge man.
Kunnen buitenaardse wezens de aarde bereiken?
De mens heeft met vrij primitieve technologie de aarde reeds veertig jaar geleden verlaten. Anno 2014 is onze techniek ver genoeg om de mens naar Mars te brengen of verder in het zonnestelsel, al zullen de kosten astronomisch zijn. Reizen tussen de sterren ligt met de huidige technologie buiten ons bereik. Met zogeheten gravitational sling shots kunnen snelheden worden bereikt die hoog genoeg zijn om aan de zwaartekrachtsput van de Zon te ontsnappen, maar de reistijd zal naar de dichtstbijzijnde ster zal nog steeds tienduizenden aardse jaren zijn. Dit is onpraktisch.
Sinds Albert Einstein de Speciale Relativiteitstheorie publiceerde in 1920, zijn er geen verschijnselen aangetroffen die sneller dan de lichtsnelheid in vacuüm, c, reizen. Er zijn enkele natuurkundige fenomenen die sneller reizen dan c, zoals evanescerende golven, maar deze zijn niet in staat om informatie sneller dan c over te brengen, laat staan een mens of vergelijkbaar wezen sneller dan c te transporteren. Niettemin zijn er enkele manieren bedacht waarmee een vergevorderde beschaving sneller dan het licht zou kunnen reizen, zie dit artikel en dit artikel op Visionair. We kunnen de toekomstige stand van wetenschap en techniek, of de huidige stand van buitenaardse technologie, niet voorspellen: mogelijk is het voor technisch geavanceerdere beschavingen wel degelijk mogelijk.. Het is ook in theorie mogelijk dat aliens uit een parallelle dimensie komen; een nieuwe interpretatie van de kwantummechanica wijst in de richting van parallelle universa. Het antwoord is dus: ja, al zullen deze aliens hier tienduizenden jaren voor uit moeten trekken of technologie moeten ontwikkelen die veel verder gevorderd is dan die van de mens nu.
Waarom zouden buitenaardse wezens mensen willen ontvoeren?
Menselijke onderzoekers nemen geregeld monsters van wilde dieren of planten. Ook inheemse volkeren waren niet veilig voor de verzamelwoede van westerse onderzoekers en geregeld prijkte er een pygmee of bosjesman op een negentiende-eeuwse wereldtentoonstelling. Op zich zou het dus in theorie kunnen dat een buitenaards volk mensen ontvoert. De manier waarop ze te werk gaan is echter weinig professioneel. Het is niet erg slim om in zo ongeveer het meest ontwikkelde land ter wereld met schietgrage inwoners en een uiterst paranoïde leger als de VS, mensen te gaan ontvoeren en vervolgens weer los te laten. Een kluge alien zou wachten op een natuurramp (of, als ze weinig medelijden met mensen zouden hebben, er zelf een veroorzaken) en dan massaal mensen die anders toch zouden omkomen, ontvoeren. Om veel DNA te verzamelen is het niet nodig om mensen te ontvoeren. Een drone in de vorm van een mug, vleermuis of rat, om bloed of de vele huidschilfers die zich bijvoorbeeld in de Londense metro verzamelen te sampelen, is slimmer. Seks is lekker en na een tochtje van duizenden jaren door de ruimte is het voorstelbaar dat je als mens wel behoefte hebt aan wat vleselijke geneugten. Echter: aliens zijn geen mensen. De hoge menselijke seksdrift is uniek in het dierenrijk, alleen bonobo’s komen enigszins in de buurt. De kans is ook groot, dat een alien meer weg zal hebben van, pak hem beet, een kruising tussen een garnaal en een octopus dan van een rondborstige blonde dame. Gezien de vrij nauwe seksuele voorkeuren van de gemiddelde mens, en vermoedelijk ook aliens, zal dat de seksbehoefte behoorlijk verkleinen (al biedt seks met een intelligente octopus vermoedelijk ongekende erotische mogelijkheden). Op de vraag, of menselijk en buitenaards DNA compatibel zijn, is in een eerder artikel al ingegaan.
Conclusie
De aarde is de enige plek in het zonnestelsel waarvan we zeker weten dat er leven voorkomt. De rest van het zonnestelsel is zeer onherbergzaam voor hogere levensvormen. De enorme interstellaire afstanden maken een reis van en naar dit zonnestelsel moeilijk, maar niet onmogelijk. Er zijn enkele aanwijzingen (maar niet meer dan dat) dat er voor een technisch zeer ver gevorderde beschaving mogelijkheden zijn om te ontsnappen aan Einsteins verbod op sneller dan licht reizen. Hoewel buitenaardse onderzoekers zeker zouden proberen meer van mensen te weten te komen door bijvoorbeeld monsters te nemen, is het niet aannemelijk dat de verhalen die op dit moment de ronde doen over buitenaardse ontvoeringen, kloppen.
Video met satellietbeelden, waardoor wereldwijde klimaatpatronen duidelijk worden. Onze aarde warmt op, onmiskenbaar, al zullen veel Amerikanen daar nu anders over denken. Wat zjn de gevolgen voor het wereldwijde klimaat?
In deze animatie maak je een reis van het begin van het Cambrium, 650 miljoen jaar geleden, naar de tegenwoordige tijd. Zie hoe continenten aan de zwerf gaan en kriskras over de aarde reizen in hun eindeloze dans. Aan het begin van deze film ontstonden de eerste meercellige wezens (als je de precambriasche Ediacara fauna, die volgens sommigen uit uit de kluiten gewassen eencelligen bestaat, niet meerekent). Aan het einde teisteren agressieve tweevoeters met hun geavanceerde technologie de aarde.
Ook dingen die in onze tijd stil lijken te staan, bewegen in geologische tijd. Twee centimeter per jaar, de snelheid waarmee Europa en Amerika uit elkaar drijven, komt overeen met twintig kilometer in een miljoen jaar. Veranderingen die per jaar klein lijken, zijn op geologische tijdschaal enorm. Dat geldt ook voor kleine veranderingen in het dagelijkse leven. Op grotere tijdschalen bekeken, kan een gestage voortdurende verandering enorme gevolgen hebben.
De aarde is een, naar menselijke maatstaven, enorme planeet, maar het aantal mensen is eveneens enorm. Vandaar dat bepaalde overbelaste hulpbronnen steeds meer in de verdrukking komen. Hoeveel land, zee en overige aardse geneugten zouden er zijn als we de aarde eerlijk over alle mensen zouden verdelen?
Oppervlak, land en zee
Op aarde wonen naar schatting bij het schrijven van dit artikel voor VisionairNL, augustus 2013, 7,1 miljard mensen.
De aarde heeft een totale opppervlakte van 510 miljoen vierkante kilometer. Dat lijkt veel, maar hiervan is er 70,8% zee en 29,2% land en landijs. Dit betekent dat voor u, wereldbewoner, er een landgoed gereed staat van 7,18 hectare.
Per aardbewoner is er ongeveer twee hectare land beschikbaar, de oppervlakte van dit eiland. Bron/copyright: https://www.privateislandsonline.com/
Dit bestaat voornamelijk uit zee. In deze zee ligt een eilandje van 2,10 hectare, iets meer dan vier voetbalvelden, omringd door 5,09 hectare zeeoppervlak. Van deze vier voetbalvelden is slechts een tiende, 2100 vierkante meter oftewel de oppervlakte van een gemiddelde villatuin, landbouwgrond. Bijna al uw voedsel, per dag rond de zeventig gram vet, zeventig gram eiwit en rond de halve kilo koolhydraten komt hier vandaan. Vooral van het intensief bebouwde tuintje van 300 vierkante meter.
De weidegrond, het dubbele van deze oppervlakte, is lang niet voldoende om er één koe op te houden. Dit gaat dus problemen geven als de rest van de wereldbewoners net zoals de westerlingen ook melk gaan drinken. Een derde van het eilandje, 0,7 hectare, is woestijn. Gelukkig zijn er nog bossen, al worden ze in hoog tempo omgehakt: een bosje van zestig bij honderd meter, waarvan de helft natuurlijk bos, de andere helft aangeplant.
Er zijn ook bergen: een stuk van rond de veertig bij vijftig vierkante meter van je eiland ligt hoger dan een kilometer, een grillige rotsnaald met een basisdoorsnede van rond de veertien meter verdwijnt in de wolken.
Warm geworden van je pogingen om deze berg te beklimmen? Er is meer dan zevenduizend vierkante meter bevroren moeras en toendras, nu snel aan het opwarmen trouwens, en een stuk landijs zo groot als je hoeveelheid landbouwgrond, tweeduizend vierkante meter. Je huis met tuintje heeft een oppervlakte van driehonderd vierkante meter. Dat is inclusief je werkplaats en rijlaan.
Olie en gas, kernenergie en zonlicht
Per wereldbewoner anno 2013 zijn er volgens schatting van oliemaatschappijen 170 vaten olie, waarvan de helft speculatief of oneconomisch te winnen is. Ga dus maar uit van tachtig vaten olie. Van een vat olie, 169 liter, kan je ongeveer vier keer tanken (dus in totaal rond de driehonderd keer voor alle olie op is); ook worden er nuttige dingen zoals plastics en medicijnen van gemaakt. Je tractor gebruikt ook olie. Er is veel meer olie opgesloten in teerzand en schalie, rond de vier keer zoveel, maar daarmee verziek je je eiland, de lucht en de oceaan. Dat geldt ook als je je gasvoorraad, rond de dertigduizend kuub aardgas, opstookt. Helemaal slecht nieuws is steenkool. Weliswaar beschik je over een stevige voorraad, 121 ton, maar ook deze is eindig en deze opstoken vervuilt je eiland enorm.
Als eilandbewoner zal je dus na moeten denken over een slimmere oplossing. Kernenergie bijvoorbeeld. Op je eilandje heb je maar weinig uranium, minder dan achthonderd gram in makkelijk winbare ertsen, waarvan rond de vijf gram, zoals een muntje van twintig eurocent, uit het splijtbare U-235 bestaat. Het goede nieuws is dat de hoeveelheid energie die je hieruit kan halen enorm is, rond de 140 000 kilowattuur. Voldoende (bij 100% rendement) om je je leven lang van stroom te voorzien bij een Amerikaans energiegebruik, of je familie bij een Nederlands stroomverbruik. In de praktijk wordt maar een fractie hiervan gehaald, dus experts schatten dat deze uranioum in 30 jaar op is. Gebruik je in een kweekreactor ook de uranium-238, dan wordt dat drieduizend jaar stroom. Ook zijn er veel meer ertsen met minder uranium, waar een veelvoud van te vinden is als de uraniumprijs stijgt. Ook zit er in het je eilandje omringende zeewater vijfhonderd kilo opgelost uranium. Als je hier het U-235 uithaalt is dat drie kilo, voldoende om samen met je gezin van 4,4 personen een atoombom te bouwen. Helaas groot genoeg om jullie mooie eilanden in gloeiende sintels te veranderen. Uiteraard zijn jullie wel wijzer. Als je verstandig omgaat met uranium en thorium en alles in kweekreactoren opstookt, is er letterlijk voor miljarden jaren energie.
De slimste oplossing is om gebruik te maken van zon en wind. Ongeveer een derde van je eiland is woestijn, waar niets mee gebeurt. De hoeveelheid zonnestraling die op je land en zee neerkomt is enorm: rond de 150 miljoen, geen typfout, kilowattuur per jaar. Zou je hier 1% van opvangen, bijvoorbeeld door je woestijnperceel voor de helft vol te leggen met goede zonnepanelen van 20% rendement, dan zou je meer energie kunnen verstoken dan een miljardair die met zijn privejet nonstop de wereld rondvliegt. De hoeveelheid windkracht is hier een fractie van, ongeveer een tweeduizendste. Echter: ook dit is een veelvoud van je jaarlijkse energieverbruik. Kortom: de alternatieve energiebronnen stellen alle fossiele bronnen, zelfs kernenergie, volkomen in de schaduw.
