Een robot die de afwas doet, rommel opruimt en in staat is zelf weer overeind te krabbelen. De SpotMini bestaat nu en zou in principe in serie gebouwd kunnen worden. Betekent dit de doorbraak van huisrobots?
SpotMini is een nieuwe, kleinere versie van de Spot-robot, met een gewicht van rond de 25 kg (30 kg als je de arm meerekent). SpotMini is volledig elektrisch (geen hydraulische onderdelen) en houdt het ongeveer 90 minuten vol op een lading, afhankelijk van wat de robot doet. SpotMini is een van de stilste robots die robotbouwer BostonDynamics ooit heeft ontworpen.
Gaat deze robothond doorbreken? Wellicht bij de allerrijksten…
De “robothond” heeft een verscheidenheid van sensoren, zoals een dieptecamera, een solid state gyro (IMU) en proprioceptiesensoren in de ledematen. Deze sensoren helpen met navigatie en mobiele manipulatie. SpotMini voert een aantal taken zelfstandig uit, maar gebruikt een mens voor high-level begeleiding.
Een onopvallende plattelandsstad in de Amerikaanse staat Virginia is veranderd in een toevluchtsoord voor zelfverklaarde stralingszieken. Praten zij zichzelf stralingsziekte aan, of is er werkelijk wat aan de hand?
In de tegenwoordige klaagcultuur, en miljarden internetgebruikers, is het niet moeilijk om gelijkgestemden te vinden voor je echte of ingebeelde syndroom. Morgellons, trimethylaminourie of een bezetenheid: voor alles is er een groep van medelotgenoten, die een nieuw thuis bieden. Sommigen leiden naar eigen zeggen aan een allergie voor radiostraling.
Rond het stadje Green Bank ligt de National Radio Quiet Zone (NRQZ), vanwege de radiotelescopen in het gebied. De NRQZ is ongeveer zo groot als Nederland. Veel mensen die zeggen te leiden aan een allergie voor radiostraling, electromagnetic hypersensitivity, zijn verhuisd naar de NRQZ om te ontkomen aan radiostraling.
Is dit inbeelding, zoals zo vaak, of is er werkelijk wat aan de hand? Op het eerste gezicht lijkt de gedachte absurd. Immers: ons lichaam bevat geen antennes en kan radiostraling alleen als bron van warmte ervaren. Voor zover onze wetenschappelijke kennis reikt. Er zijn ook geen ondubbelzinnige bewijzen gevonden dat zwakke radiostraling negatieve effecten heeft op het menselijk lichaam. Klinische onderzoeken hebben geen verband gevonden tussen elektromagnetische straling en de genoemde gezondheidseffecten.
Gelovigen in een reservaat, dat vrij is van WiFi-straling.
De stof urolithine A, die door micro-organismen in de darm uit granaatappel wordt gemaakt, vertoont levensverlengende effecten bij twee diersoorten, waaronder muizen. Dit maakt de kans groot, dat een dergelijk effect ook bij mensen optreedt, aldus de onderzoekers.
Levensverlengend effect van urolithine A
Ontdekker Johan Auwerx met een granaatappel. Micro-organismen produceren het levensverlengende urolithine A.
Urolithine A wordt door micro-organismen gevormd uit stoffen zoals elligatannines en in het bijzonder punicalagines, die in granaatappels voorkomen. De effecten van urolithine A bleken opmerkelijk. De stof verlengde de levensduur van het wormpje Caenorhabditis elegans, wegens zijn korte levensduur massaal in laboratoria gekweekt, met maar liefst 45%. In absolute termen een dag of vier, want C. elegans is al na tien dagen bejaard. Ook in muizen bleek het effect sterk. Laboratoriummuizen worden doorgaans niet ouder dan twee jaar. De groep die met de stof werden behandeld, deden het qua uithoudingsvermogen 42% beter dan de controlegroep.
Hoe werkt de stof?
Auwerx en de zijnen gingen niet over één nacht ijs. Toen ze het levensverlengende effect op C. elegans hadden vastgesteld, probeerden ze het exacte mechanisme te achterhalen door alternatieven uit te sluiten. Zo bleek het niets te maken te hebben met bacteriën in en rond de worm: zelfs bacterievrije samples toonden het effect. In vervolgonderzoek testten ze diverse genetisch gemanipuleerde varianten van de worm. Bij alle varianten trad het levensverlengende effect op, behalve bij de variant met gebrekkige mitochondrieën (kleine celonderdelen die ooit zelfstandig levende bacteriën waren. Deze ‘energiecentrales’ produceren de energiedrager ATP uit ADP en fosfaat met behulp van de energie uit de reactie van zuurstof en glucose). Verder onderzoek bevestigde dit beeld: het levensverlengende effect trad uitsluitend op door het effect op de mitochondrieën.
Ze waren duidelijk iets groots op het spoor en enthousiast gingen ze verder. Uit vervolgonderzoek bleek dat urolithine A gebrekkige mitochondriën opruimt (mitofagie), waarna zich jonge mitochondrieën vormen. Dit mechanisme bleek zich ook in zoogdiercellen voor te doen.
In een vervolgexperiment op muizen bleken de jonge, gezonde mitochondrieën het uithoudingsvermogen van de oudere muizen sterk, met bijna de helft, toe te laten toenemen.
Uit de proeven bleek ook dat het niet nodig is om dit supplement gedurende het gehele leven te slikken. Met urolithine A behandelde muizen begonnen vrijwel direct met de mitofagie en aanmaak van verde mitochondrieën.
Hoe kan ik deze resultaten zelf toepassen?
Het goede nieuws is dat urolithine A door onze darmflora wordt aangemaakt als we granaatappels eten. Dit verklaart dan de ervaringen van veel mensen dat granaatappels ze nieuwe energie geven. Helaas geldt dit niet voor alle mensen. De reden is dat hun darmflora niet de essentiële bacteriesoort bevat, of dat de stof niet door hun darmwand wordt geresorbeerd.
De structuurformule van een molecuul Urolithin A
Enkele leden van de onderzoeksgroep zijn daarom een startup begonnen die urolithine A gaat produceren.
Kortom: vaker, het liefst elke dag, granaatappels eten zal zeker helpen totdat hopelijk snel de eerste urolithine A supplementen op de markt verschijnen. Als je darmflora de juiste bacteriën bevat.
Bron
Urolithin A induces mitophagy and prolongs lifespan in C. elegans and increases muscle function in rodents, Nature Medicine, DOI: 10.1038/nm.4132
Terug van lang weggeweest: de platte aarde, deze keer vergezeld door de onvermijdelijke samenzweringstheorieën.
Youtube-filmmaker Vsauce maakte er dit amusante filmpje over.
De platte-aarde theorie
De platte-aarde aanhangers geloven dat we op een soort plat bord leven met een koepel er over heen. Zwaartekracht, aldus de platte-aarders, is onzin. (Uiteraard zat Sir Henry Cavendish, die de zwaartekracht tussen twee metalen bollen mat en zo g vaststelde ook in het complot).
De platte aarde, volgens gelovigen.
Zelfs de middeleeuwers wisten beter
Al duizenden jaren, sinds de klassiek-Griekse tijd, om precies te zijn Pythagoras, is bekend dat de aarde bolvormig is. Met het befaamde experiment van Erastothenes (hij wist de afstand tussen de Egyptische steden Alexandrië en Syene, en mat de hoek van de schaduw in beide steden op het middaguur) slaagde deze hellenistische astronoom er in om de omtrek van de aarde vast te stellen. Zo was deze visie gemeengoed in de hellenistische wereld. Zelfs de rooms-katholieke kerk, niet bepaald een baken van verlichting erkende dit – denk aan de pauselijke zegening urbi et orbi, de stad en de wereld. Orbus is ook het Latijnse woord voor bol, en de “rijksappel”, die heerschappij over de wereld symboliseerde, was al in de Romeinse tijd (en ook in de middeleeuwen) een vast attribuut bij vorsten.
Ver verwijderd van de natuur
Interessant is de vraag waarom er alleen al in Nederland duizenden aanhangers van dit soort theorieën zijn, terwijl een beetje gezond verstand en logisch nadenken de theorie al kan verwerpen als onzinnig. Mijn persoonlijke theorie is dat dit komt omdat wij mensen steeds verder van de natuur zijn komen te staan. Ben je alleen in de natuur,niet omringd door gadgets, dan is niet te ontsnappen aan het ervaren van de natuurwetten. Alleen komen steeds minder mensen nog in aanraking met de natuur.
Hierdoor ontstaan er drie reacties. De eerste groep, de Makersbeweging, houdt zich intensief met wetenschap, techniek en experimenteel onderzoek bezig. Zo krijgen zij weer contact met de natuur. De tweede groep wil terug naar een eenvoudiger leven en houdt zich bezig met permacultuur en dergelijke. De derde groep wordt gevormd door mensen die zich afzetten tegen de gevestigde orde, waaronder ook de wetenschappelijke kennis van de natuur. De platte-aarders zijn een sprekend voorbeeld van deze groep.
Psychologische voordelen van de platte-aardetheorie
De drijfveer van de fanatieke aanhang van de platte-aardetheorie ligt ook in het blue-ocean voordeel. Je hoeft geen vijf jaren natuurkundestudie plus promotieonderzoek te doen om een miezerige voetnoot te kunnen toevoegen. Voor de platte-aarde theoreticus ligt er een enorme hoeveelheid aan experimenteel bewijs klaar om ontkracht te worden met gekunstelde redenaties. Niks tensormeetkunde, differentiaalvergelijkingen, Hamiltonianen en dat soort enge dingen. Een beroep doen op een wereldwijde samenzwering, met wat middelbare school wiskunde is voldoende om door mede-platte aarders gezien te worden als groot denker.
Verder vereist de platte-aarde “theorie”, dat je aan ongeveer alles wat je op school en via de media geleerd hebt, moet twijfelen en moet geloven in een wereldwijde samenzwering. Zo ongeveer iedereen lacht je uit, waardoor je als vanzelf de solidariteit van je mede-platte aarders opzoekt.
Voor de marketeers en sociologen onder onze lezers zijn hier wijze lessen uit te trekken.
Michio Kaku: geliefd door sommigen, zoals ik, hartgrondig gehaat door anderen, zoals mijn vriendin. Dus na enig meningsverschil nu toch Dr. Yoda himself, met een handzaam instructiefilmpje hoe je van een saai, doorsnee zonnestelsel een coole Dysonschil maakt.
Een Dysonschil is een kunstmatige bolschil rond een zon, doorgaans in de Goldilockzone waar vloeibaar water kan bestaan. Kleed deze aan met water, bergen en een artistiek landschapje en de eerstkomende paar miljoen jaar kom je geen ruimte tekort. Wel moet de schil uit losse elementen bestaan.
Een Dysonschil verveelvoudigt de hoeveelheid bewoonbaar oppervlak in een planetenstelsel enorm. Alleen heb je er astronomisch veel materiaal voor nodig. Een planeet ter grootte van Venus uit elkaar slopen zou dus handig zijn.
Openlijk en met veel misbaar bidden. Op pelgrimstocht gaan en selfies maken bij de Kaäba. Sommige gelovigen steken hun geloof niet onder stoelen of banken. Tegelijkertijd zijn dit nu net de mensen die het meeste moorden, verkrachten en stelen. Hoe is dat te verklaren?
Een mens heeft maar een beperkte capaciteit om goed te doen. Als je geloof jou verplicht om andere mensen te helpen, zal je daar je energie op richten. Als je geloof je verplicht om andere mensen te helpen, maar ook om vijf keer per dag rond je auto te hinkelen ter ere van Quetzalcoatl, elke week een schaap te offeren aan Quetzalcoatl en met Chinese stokjes te eten, waarbij je om de tien seconden Quetzalcoatl luid aanroept, zal je domweg minder tijd en energie hebben om andere mensen te helpen. Domweg omdat je de hele dag in de weer bent om je god Quetzalcoatl te plezieren.
Biddende islamitische taxichauffeur. Hij had waarschijnlijk geen gebedskleedje bij zich. – Wikiislam
In de tijd van Jezus leefden er een uitermate irritant slag joden in Palestina, de Farizeeën. Zij zijn in feite de grondleggers van wat we nu kennen als het talmoedische jodendom. Zij baden altijd met veel misbaar op straat zodat de hele wijk kon meegenieten. Alleen deden ze ongeveer alles wat ze konden om er beter van te worden, zolang het maar volgens de wet was. Om deze reden duidde Jezus dit soort mensen aan als “gewitte graven“: mooi van buiten, verrot van binnen.
Verder is het probleem, dat aan bidden onevenredig veel waarde wordt gehecht. Bidden is een middel, namelijk om je geloof in stand te houden en je relatie met je godheid in stand te houden/te verbeteren; niet een doel op zich. Plichtsgebeden, zoals in het soennisme erg belangrijk zijn, geven gelovigen al snel een goed gevoel. Ze voelen dan minder de noodzaak om goede werken te verrichten. Dat geldt ook voor de pelgrimstocht naar Mekka, de hajj. Veel Indonesische aannemers drukten na de tsunami-ramp in Atjeh geld achterover en gingen van dit hulpgeld naar Mekka op hajj. De zegening die de hajj oplevert – al je zonden voor de hajj worden vergeven – is namelijk groter dan de straf voor het achteroverdrukken.
Verder wordt in de soennitische ethiek niet bidden soms op één lijn gesteld met ernstige misdrijven zoals moord. Waar volgens het soennisme en sji’isme moord in bepaalde gevallen geoorloofd is – de moord op een vijand van de islam of op een ex-moslim bijvoorbeeld – is het niet verrichten van het plichtsgebed voor strengere soennieten zoals IS en eerder bijvoorbeeld het Ottomaanse Rijk in strengere tijden, al reden om een moslim tot ongelovige te verklaren en de doodstraf op te leggen. Kortom: een moordenaar komt er vaak beter van af dan iemand die niet bidt.
Het gevolg is dat de ethiek van deze gelovigen nogal idiosyncratisch is en dat de maatschappijen die ze vormen behoorlijk disfunctioneel is.
Vraag: wat als we een asteroïde uithollen en om zijn as laten draaien? Antwoord: dan ontstaat een soort holle aarde, waarin de bewoners in de binnenkant wonen. Wel moet er dan een lichtbron geregeld worden.
Als een asteroïde om zijn as draait, wordt de inhoud tegen de wand aangedrukt. Bij een kilometers grote asteroïde zoals in onderstaand filmpje, ontstaan er dan wolken en regen. In de nacht zal de lichtbron uitgeschakeld worden. Daardoor zal het midden afkoelen, waardoor het vooral ’s nachts zal regenen.
Hier een videoanimatie van een bezoek aan een dergelijke asteroïde, een soort mini-holle aarde. De spectaculairste beelden zijn aan te treffen vanaf 2:00.
Veel nationalisten willen terug naar een Europa waarin grenscontroles weer de regel worden. Hoe zou Europa er dan uit zien?
Belgen en Nederlanders die na 1980 geboren zijn, hebben gesloten grenzen niet meegemaakt, maar gedurende het grootste deel van vorige eeuw was het nodig om je paspoort te laten zien als je een grens overstak. Het was dan altijd spannend of de douane moeilijk deed, als je zonder paspoort over de grens wilde winkelen. Nu moet je reizen tot Polen, of de Noordzee oversteken, om nog een echte grenscontrole mee te maken. Hoe zou het zijn als streng kijkende heren en dames met grote petten je auto binnenstebuiten zouden keren als je even wil shoppen bij de buren?
De film bevat overigens een storende fout. Er wordt beweerd, dat als de nationale grenzen weer ingevoerd zouden worden, landen als Griekenland opgescheept zouden worden met honderdduizenden immigranten. Deze analyse is onjuist. De reden dat het arme Griekenland nu zo aantrekkelijk is voor immigranten, is dat het land onderdeel is van het Schengengebied met open grenzen. Als een einde zou komen aan de open grenzen, zouden migranten proberen om rechtstreeks bestemmingen als Duitsland, Zweden en het Verenigd Koninkrijk te bereiken, bijvoorbeeld per schip of vliegtuig. Zo zouden ze een beroep kunnen doen op het Vluchtelingenverdrag. Checkpoint Charlie is nu een museum, maar ooit de grens tussen corporatisme en communisme. – Wikimedia Commons
Augmented reality, of mixed reality zoals het door veel anderen wordt genoemd, projecteert een virtuele wereld op de werkelijke wereld. Je kan leven in een paleis in een lieflijke omgeving, waar je in werkelijkheid in een armzalig flatje in een getto woont. Enter de donkere realiteit, zoals die in de korte film The Nostalgist wordt geschetst.
Deze mooie, maar sombere film van ongeveer twintig minuten maakt enkele ethische dilemma’s van de komende jaren duidelijk. Hoewel we allemaal in onze eigen geestelijke werkelijkheid leven, delen we een en dezelfde fysieke werkelijkheid. Augmented reality kan ons verder isoleren in onze eigen werkelijkheid, maar aan de fysieke werkelijkheid ontkomen, kunnen we niet. Realiteitsontkenning is nu al een grot probleem bij veel mensen, met de ontwikkeling van deze technieken gaat dat nog veel erger worden.
Hoe wel onszelf ook voor de gek houden, de fysieke werkelijkheid blijft leidend. Het goede nieuws is: we hebben nu steeds meer mogelijkheden om de fysieke werkelijkheid naar onze hand te zetten. Hoe rationeler mensen gaan denken, hoe groter de behoefte om een einde te maken aan zieke toestanden.
Tweeduizend jaar geleden bestond er een beschaving die op bepaalde punten verrassend modern overkomt. Zo kende de Romein scholen, een gepland wegennetwerk (met eindeloze opstoppingen, ja, toen ook al), waterleiding en flatgebouwen, de insulae.
Toch was het leven van een Romein vergeleken met dat van West-Europeanen anno nu geen pretje. Slechts de helft van de kinderen overleefde tot de puberteit, want ziekten als de pokken, polio en de pest heersten toen volop. De kans was ook levensgroot dat je een kolonie vraatzuchtige spoel- en lintwormen huisvestte, want de opgegraven publieke toiletten in Pompeii waren vergeven van de wormeneieren. Er waren ook geen voorbehoedsmiddelen en meisjes trouwden op een leeftijd dat ze nu volop aan het puberen zijn, waardoor de bevolking toch bleef toenemen in aantal. Pleegde je een misdaad, bijvoorbeeld overspel met/door een getrouwde vrouw of het niet respecteren van de Romeinse goden, dan werd je onthoofd door het zwaard.
Dat waren dan vrije Romeinse burgers. Was je slaaf, of geen Romeins burger, dan was je leven een stuk vervelender: harde lichamelijk arbeid, voor de vrouwen regelmatige verkrachtingen en een vroege dood. De straffen voor deze tweederangs burgers bestonden uit fantasievolle handelingen als kruisigingen, geselingen en levend gebraden worden in een bronzen stier, waar een vuurtje onder werd gestookt. Zoals een oude man al zei: de goede oude tijd was wel oud, maar niet goed. Het leven nu is beter dan ooit.
