Vrees voor het onbekende bij zijn tijdgenoten deed de geniale uitvinder en wetenschapper Nikolai Tesla de das om.

Creatieve ideeën weinig geliefd bij de meeste mensen

Voel je je onbegrepen als je met een vernieuwend idee komt? Het ligt niet aan jou, blijkt uit nieuw onderzoek. De meeste mensen zijn zelfs niet in staat om een creatief idee te herkennen, laat staan te waarderen. Ook verklaart dit waarom mensen in onzekere omstandigheden des te koppiger aan bestaande gewoonten blijven vasthouden, hoewel dat in feite erg dom is.

Vrees voor het onbekende bij zijn tijdgenoten deed de geniale uitvinder en wetenschapper Nikolai Tesla de das om.
Vrees voor het onbekende bij zijn tijdgenoten deed de geniale uitvinder en wetenschapper Nikolai Tesla de das om.

Creativiteit is hot. Mensen willen creatief zijn en met creativiteit geconfronteerd worden. Creativiteit zorgt er immers voor dat er ontwikkeling komt. Zonder creativiteit steeds dezelfde suffe muziek op de radio. (Wat zeg je? Dat is ook zo? Trek je conclusies…) We gebruiken dan nog steeds dezelfde apparatuur als honderd jaar geleden, of zelfs een millennium geleden. Ongeveer zoals stenen vuistbijlen gedurende honderdduizenden jaren nauwelijks van vorm veranderden.
Dankzij een voortdurende stroom van creativiteit, getoetst aan de praktijk, ontstaat onze welvaart en hebben we een beter leven dan onze grootouders gehad hebben. Kortom: je bent niet erg verstandig als je niets van creatieve ideeën wil weten. Aldus de theorie.
En inderdaad beweert iedereen dat ze iets met creativiteit en innovatie doen. Zelfs grote wegenbouwbedrijven, waarvan de creatieve vermogens vooral op het gebied van boekhouding en manieren om ambtenaren om te kopen liggen.

De praktijk blijkt anders. Mensen zijn veel conservatiever dan ze zeggen. Jack Goncalo, ILR School universitair hoofddocent op het gebied van organisatiepsychologie heeft met een aantal anderen uitgeplozen waarom. Hun artikel beschrijft twee experimenten aan de universiteit van Pennsylvania  in 2010 waarbij meer dan tweehonderd mensen (universiteitsstudenten) betrokken waren.

Uit het rapport komen de volgende punten naar voren:

  • Creatieve ideeën zijn per definitie nieuw en nieuwe dingen kunnen gevoelens van onzekerheid en nervositeit opwekken.
  • Mensen wijzen creatieve ideeën af ten gunste van ideeën die puur praktisch zijn en bewezen hebben te werken.
  • Objectief bewijs dat een creatief voorstel werkt, is onvoldoende om mensen ervan te overtuigen het te accepteren.
  • Vooringenomenheid tegen creativiteit is zo subtiel, dat mensen zich er niet van bewust zijn, waardoor ze worden gehinderd in het herkennen van een creatief idee.

Een voorbeeld. Proefpersonen wilden weinig van doen hebben met een sportschoen waarin nanotechnologie was verwerkt die voorkwam dat er blaren ontstonden en de voet koelde. Om deze anti-creatieve bias vast te stellen, gebruikten de onderzoekers een subtiele techniek, die ook wordt gebruikt om racisme vast te stellen. De resultaten lieten zien dat mensen  weliswaar beweren dat ze dol zijn op creatieve ideeën, ze in werkelijkheid creatieve ideeën associëren met begrippen als “braken”, “gif” en “doodsangst”. Het gevolg hiervan is dat mensen ideeën voor nieuwe producten massaal de rug toe keren.

Wat wellicht ook meespeelt is de locatie voor het onderzoek. Philadelphia, een miljoenenstad enkele honderden kilometers ten zuiden van New York, is de Amerikaanse stad met het hoogste percentage neurotische mensen in het land.
Volgens de onderzoekers, naast Goncago ook Jennifer Mueller en Simul Melwani, gaat er een diepe ironie schuil achter de uitkomsten. Onzekerheid stimuleert het zoeken van creatieve oplossingen, stellen ze. Onze ingebakken angst voor nieuwe dingen  voorkomt echter dat we creativiteit herkennen als we dat het meeste nodig hebben. Volgens de onderzoekers is het probleem niet dat er niet genoeg creatieve ideeën zijn. Volgens hen moet de aandacht juist meer uitgaan naar manieren om mensen in  organisaties te leren creatieve ideeën te herkennen en er mee om te gaan.

Bron:
Jack Goncalo et al., The Bias Against Creativity: Why People Desire But Reject Creative Ideas, Cornell University (2011)

19 gedachten over “Creatieve ideeën weinig geliefd bij de meeste mensen”

  1. Dat doet mij denken aan Edward de Bono, met zijn zes denkende hoeden, en het lateraal denken. Heb ik lang geleden al eens gelezen, kwam wel van pas in de management cursussen, maar bevatte volgens mij teveel details om in de praktijk constant te worden toegepast. De filosofie van die man is teveel omvattend, en brilliant, om voor iedereen toegankelijk te zijn. Het schiet z’n doel voorbij, omdat de mensen die hem wel begrijpen, zo slim en succesvol zijn, dat ze allang geen deel meer uitmaken van de bedrijfsvergaderingen, waar ze zo nodig zijn. Die zitten lekker thuis met hun gezinnetje.

    1. Ik heb een jaar geleden deBono mogen zien spreken op een symposium. Hij noemde zijn zes hoeden inderdaad wel, maar ging er niet diep op in. Wel had hij een aantal andere vrij concrete ’tips’ om creativiteit te stimuleren die wel voor iedereen toe te passen zijn. Erg interessant. Als ik het kan terug vinden zal ik is kijken of ik er een artikel aan kan wijden.

      1. Niek.

        Edward de Bono is zo bekend, dat je slechts zijn naam hoeft in te toetsen in het zoekvenster van Google, en je vindt alles wat je zoekt. Ik plaats hier geen links, maar ben aan het leren hoe dat moet. Ik heb een uitstekend leerkracht gevonden die mij bijstaat.

        1. Haha ja ik weet het, maar ik bedoel specifiek die lezing die ik heb bijgewoont. Die staat ook ergens op internet namelijk.

  2. The humorous bazooka; is het meest gebruikte en zeer effectieve wapen tegen creatieve ideeën.
    Eenmaal als creative geest met veel hoongelach van je wankele voetstuk geschoten en je bedenkt je eigen wel tien keer om nogmaals met nieuw en creatief idee te komen.

  3. Nou, inderdaad Messenger, ik kan je er alles over vertellen.
    Vol met ideeën. Werd door het kader niet gewaardeerd.
    Enige tijd later werd vrijwel hetzelfde idee door dit kader gepresenteerd als zijnde uit hun geesten ontsproten. Na zoiets stop je er wel mee.

  4. Toevallig las ik vandaag in een boek over de beroemde filosoof Heidegger, geschreven door Michael Inwood, de volgende relevante tekst:
    “Wanneer wij extreem depressief of angstig zijn – een gemoedstoestand waarin wij in waaktoestand het dichtst bij het gebrek aan zorg komen – vinden wij het moeilijk om iets te willen of te wensen, zelfs om te wensen dat wij uit onze toestand loskomen.”

    1. Niek.

      Dat is een heel diep inzicht, en past bij een burnout. Je wilt in het begin niet eens meer uit de put krabbelen, maar je moet. Pas na verloop van lange, intensieve therapeutische sessies kom je daar weer uit.

  5. Mijns inziens spelen er hier diverse zaken:
    -De mens houdt niet van verandering; hij heeft overleefd met wat hij kent en gebruikt heeft. Creatieve ideeen zijn nieuw, dus ‘gevaarlijk’, onbekend. Eng dus.
    -Creatieve ideeen worden vaak gewoon niet begrepen, maar om dit te verbergen worden ze inderdaad afgeschoten door gelach of “Ja maar” en vervolgens enkel de problemen die ze zien. Alles beter dan toe te geven dat ze er zich geen voorstelling van kunnen maken.

    Wellicht speelt er nog meer.

  6. Er worden hier wat veronderstellingen gebruikt die – op zijn zachts gezegd – wat merkwaardig over komen. Een nieuw idee (laat het woord creatief maar weg) betekent verandering in het denken en in het handelen als dit idee navolging vind.
    Ons universum verandert al onafgebroken volgens vaste patronen – daar is de fysica op gebaseerd – en vanuit ons persoonlijke zienswijze vinden wij nu dat deze veranderingen niet juist of te langzaam plaatsvinden (de anderen houden de door ons gedachte veranderingen tegen).
    En dan hebben wij het opeens over menselijke emoties zoals “erkenning”, “pikorde”, “vermeend algemeen belang”, etc. Maar deze gedachten en gevoelens maken onverbrekelijk deel uit van de onafgebroken veranderingen in ons universum. Het zou hoogst verbijsterend zijn als een individu met een werkelijk nieuw idee een samenleving binnen korte tijd tot grote (fysieke) veranderingen kan “verleiden”. Met andere woorden: klagen over “het gebrek aan erkenning” binnen de persoonlijke omgeving is nogal beklagenswaardig… Het toont een groot gebrek aan realiteitszin.

  7. ongelovige Thomas

    Buiten de kaders denken.
    Kijk eens rond in je woonkamer of op je werk.., het wemelt er van de rechthoekige vormen.die je nooit in de natuur terugvindt..
    Zowat alle rechthoeken bevatten of omvatten iets…
    ’n schilderij , ’n diepvries , ’n raam , ’n deur , ’n aquarium , ’n diagram , ’n deur , ’n boek., ’n machine , ’n vuilnisbak , het rechthoekige diploma aan de rechthoekige wand .
    Rechthoekige kaders gaan automatisch ’n onderdeel vormen van het denken…we denken graag in kaders , en vakjes.blijkbaar .om het hoofd te ordenen en zo kunnen we grip blljven houden op de omgeving.
    Vandaar dat de bioloog die ’n afstotende was had ontwikkeld op basis van de oppervlaktestructuur van de lotusbloem werd weggehoond bij ’n research laboratorium waar men onderzoek deed naar . de ideale vuilafstotende wax..
    Want de man was geen chemicus maar kwam uit ’n ander vak , dus KON hij de ideale wax niet uitvinden..
    De man had dus ook geen status als chemicus , hij was afwezig in het hierarchische opgebouwde persooneelsbestand , de piramide met onderin veel onbeduidende vakjes en bovenin de belangrijke vakjes .Daarom MOCHT hij de ideale wax niet eens uitvinden.

    .

Laat een reactie achter