Voorstanders van immigratie stellen dat de economie groeit door immigratie. Tegenstanders vinden dat immigranten hun banen afpakken. Wie heeft er gelijk?
Hoe meer mensen je op elkaar propt, hoe meer geld er heen en weer wordt geschoven. Wat dat betreft groeit de economie dus. De economie van de Verenigde Staten is onbetwist enorm gegroeid sinds de blanken het continent hebben gekoloniseerd. Alleen hebben de inheemse volken die daar woonden daar bitter weinig van kunnen genieten. In principe kunnen migranten positief uitpakken, als ze een positieve instelling hebben en bijdragen aan de cultuur van het gastland. Ook hiervan zijn gelukkig veel voorbeelden bekend.
Dit is een antwoord op de vraag hoe een overheid de kunde van het volk kan benutten om zo voor ons allen een democratischer en eerlijker samenleving te maken.
Ik denk dat dit kan, maar wel onder een aantal cruciale voorwaarden, die moeten zijn ingevuld voordat je ook maar een concreet product of dienst gaat creëren.
Ten eerste is het naar mijn indruk zo dat veel overheidsfunctionarissen, van een ambtenaar tot aan generaal hupeldepup hun zogenaamde onderdanen eigenlijk niet vertrouwen. Veel beleid – en de uitvoering daarvan – is gemaakt op basis van wantrouwen. Waarom zou je al die formulieren in moeten vullen om van een WW uitkering gebruik te mogen maken? Omdat ieder wantrouwen eerst uit de weg moet zijn geruimd voordat een ‘go’ krijgt. In veel gevallen is dit terecht, omdat er genoeg mensen zijn die met voorzieningen aan de haal zullen gaan. Maar dat geldt lang niet voor iedereen.
Is een open source overheid een utopie? Steeds meer mensen denken dat het heel goed mogelijk is.
Ten tweede zul je eerst moeten beseffen dat ondanks het feit dat iedere Nederlander (in ons geval) voor de wet gelijk is in de realiteit juist zeer ongelijk is aan elkaar. We zijn niet allemaal even intelligent, lief, groot, sterk, gezond enz. Er bestaan juist enorme verschillen. Je kunt dan ook niet iedereen betrekken bij een nieuwe sociale media, waar nieuwe of aangepaste wetgeving centraal staat. Indien je hier geen rekening mee houdt krijg je gewoon een aantal praatgrage communicatieprofessionals die wel even voor de juiste houding- en gedragsverandering gaan zorgen, juist om die mensen over de streep te trekken die daar eigenlijk helemaal geen zin in hebben.
Ten derde hebben we nog steeds te maken met een sterk geïndividualiseerde samenleving. Sociale netwerksites zorgen weliswaar voor een van de eerste stappen richting een wat meer collectief gebeuren, maar helaas alleen maar op een beeldscherm; nog niet in real life. Op school is mij niet geleerd om iemand op straat te begroeten of iemand een compliment te geven over een leuke jas of zo. Mij is nooit geleerd om altijd met twee woorden te praten en iemand recht in zijn/haar gezicht te zeggen wat ik vind, positief geformuleerd. In plaats daarvan is me geleerd hoe ik mijn eigen standpunten in een debat moet formuleren, zodat ik een discussie kan ‘winnen’. De nadruk ligt op de verschillen, niet op de overeenkomsten.
Als je daadwerkelijk van je burgers nieuwe initiatieven gedaan wilt krijgen, dan zul je eerst een visie, wereld- en mensbeeld moeten ontwikkelen; op basis waarvan nieuwe initiatieven zijn te starten. Je zult de samenleving moeten doorgronden, op basis van zowel eerlijkheid als potentie. We hebben allemaal de beelden van Project X in Haren gezien, die toch de realiteit van onze samenleving laten zien. Maar ook de opruimactie op the day after heeft het nieuws gehaald, waar de potentie juist in zit.
Als je het mij vraagt zeg ik dat we een visie moeten ontwikkelen op basis van vereenvoudiging. In feite zul je de stromingen individualisme en collectivisme moeten samenvoegen tot het indicollectivisme en van daaruit gaan bouwen aan nieuwe initiatieven voor de pioniers onder de burgers, die graag iets willen doen voor zowel zichzelf als een ander. En dat hoeft helemaal niet zo ingewikkeld te zijn.
Als we het dan toch over nieuwe wetgeving hebben, dan verwijs ik graag naar een eerder artikel over het openbaar maken van colleges op Universiteiten en Hogescholen. Daar kunnen we eerst onze handen al aan vol hebben.
In Noorwegen is elke belastingaangifte openbaar. Zou dit ellende schelen?
De Panama Papers (waar overigens Amerikanen nadrukkelijk in ontbreken), het gevolg van een geslaagde hack op het Panamese trustkantoor Mossack Fonseca, zaaien een storm van ontzetting door de politiek en bedrijfsleven. De IJslandse president Gunnlaugsson moest na felle protesten van woedende IJslanders aftreden en ook vele andere politici en beroemdheden raakten in zwaar weer.
Hoewel veel belastingwetten zo bespottelijk zijn dat ze er werkelijk om smeken om ontdoken te worden, wordt met een belangrijk deel van het belastinggeld nuttige dingen gedaan. Het heeft dan zin om lage, maar wel niet te ontwijken belastingen in te voeren. Ook moet het betalen van belasting weer een erezaak worden. Op dit moment vinden de meeste mensen iemand die veel belasting betaalt een schlemiel.
Belastinghaters vieren de dag in het jaar, waarop ze beginnen voor zichzelf te werken. Hoe later in het jaar, hoe hoger het percentage belastingen. Bron: http://thefinancialphysician.com/
Draken kennen we hier in het westen als enorme, vliegende vuurspuwende reptielen. Paleontologen denken dat drakenmythen voortkomen uit door onze voorvaderen aangetroffen dinosaurusbotten. Draken bestaan niet, althans: er is nog nooit een wetenschappelijk bevestigde waarneming van een draak, of overblijfselen van draken, geweest. Maar wat als er wél draken zouden bestaan, van het Europese type?
Vuurspuwen
In theorie zijn vuurspuwende dieren mogelijk. De bombardeerkever komt het dichtste in de buurt. Deze keversoort sproeit kokend hete vloeistof,, ontstaan na een chemische reactie, als zij aangevallen wordt. Methaan is een brandbaar gas en wordt in de magen van herkauwers geproduceerd. Dit gas zou ontstoken kunnen worden door een elektrische ontlading in de keel, zoals bij onder meer sidderalen voorkomt (maar dan op andere plaatsen in het lichaam). Een groter probleem is de vraag, hoe de draak kan vliegen. De grootste vliegende vogel, de condor, is lichter dan een mens. Een vliegende draak met de afmetingen zoals in ridderverhalen, zou vleugels groter dan een Boeing 747 moeten hebben en botten die de enorme krachten kunnen weerstaan. Vergeet de klapwiekende draken uit de verhalen. Vermoedelijk zou de draak meer weghebben van een zweefvliegtuig.
Welke invloed zou het bestaan van draken op mensen hebben?
Het temmen van draken zou waarschijnlijk lastig zijn, als het al mogelijk is. Denk aan het temmen van een leeuw, maar dan vliegend en tientallen keren zo groot. Dat maakt draken weinig nuttige dieren. Wellicht zou het temmen met jonge draken kunnen. Het kunnen temmen en besturen van een vuurspuwende draak zou uiteraard een groot voordeel bieden voor een agressieve heerser.
De meeste grote diersoorten zijn door de mens uitgeroeid. Denk aan de mammoet, de reuzenluiaard en grote loopvogels. Draken zouden het moeilijk hebben, al zouden ze doordat ze kunnen vliegen een groot voordeel hebben. Ze zouden enorme hoeveelheden prooidieren moeten verslinden; planten leveren veel te weinig energie voor een groot vliegend dier. Het meest in aanmerking komen dan uiteraard de schaapskudden en koeien van de mens. Dat zou draken weinig populair maken. Kortom: vermoedelijk zou de mens draken overal ter wereld opjagen als schadelijk wild. Dat is per slot van rekening ook gebeurd met onschadelijke dieren als mammoeten en de Falklandwolf. Wel zouden draken het lang kunnen volhouden, gesteld dat ze een veilige nestelplaats zouden hebben. Het feit dat ze kunnen vliegen, zou ze een enorm voordeel geven.
ZDnet stelde deze lijst van tien beroepen samen,die op korte termijn (binnen enkele jaren na het schrijven van dit artikel in 2016) ten offer zullen vallen aan robots.
1. Lopende-band arbeider. Al tientallen jaren worden steeds meer fabriekswerkzaamheden door robots uitgevoerd, die daarvoor het exclusieve domein van mensen waren. De laatste jaren komt dit proces in een stroomversnelling. Vooral werk aan de lopende band komt in aanmerking. Robots als Baxter kunnen eenvoudige werkzaamheden al overnemen en snel overschakelen naar een nieuwe job. Baxter en zijn soortgenoten vereisen wel intensieve menselijke supervisie. Er komen dus ook nieuwe banen bij als robotopzichter en robotdirigent.
2. Meteropnemers.
Veel mensen werken als inspecteur van werkplekken of machines en controleren het verloop van de werkzaamheden. Denk bijvoorbeeld aan de meteropnemer. Nieuwe vorderingen op het gebied van het Internet der Dingen (IoT) kunnen dit werk overbodig maken. Als opvolger van de webcam uit de begindagen van internet kan je dan bijvoorbeeld denken aan goedkope sensoren, die worden aangestuurd door een centrale server via een satellietverbinding of de cloud. Er zal voorlopig wel werk blijven voor veldtechnici, die de storingen ook echt gaan verhelpen.
3. Callcentermedewerker.
Getuige het bel-me-niet register, vormen callcenters een bloeiende bedrijfstak. Maar ook calcentermedewerkers voelen de komst van de robots steeds meer in hun nek. Steeds meer bedrijven gebruiken spraakherkenning om klanten door te sturen naar de juiste informatie. Er is gewoonlijk nog steeds de mogelijkheid om verbonden te worden met een persoon van vlees en bloed, maar zelfs die kan in de komende jaren verdwijnen, denkt deskundige Dolinsky.
Ook worden producten steeds ‘slimmer’, gebruiksvriendelijker en minder onderhoudsgevoelig. Sensoren helpen bij het onderhoud en voorkomen veel problemen.
4. Sorteerder.
Sorteren vergt een ervaren oog en sorteerders werken gewoonlijk in een fabriek, waar ze beschadigde of gebrekkige producten van een lopende band plukken. Geautomatiseerde inspectietechnologie doet het steeds beter en overtreft mensen al in veel gevallen. Gespecialiseerde visuele sorteersystemen kostten vroeger tienduizenden euro’s. Nu is de kostprijs rond de duizend euro. Ze zijn snel, efficiënt en erg accuraat.
5. Datatypist.
De hoeveelheid ingezamelde data explodeert. Gegevens worden steeds belangrijker voor zo ongeveer elke tak van industrie. Machines kunnen data sneller en nauwkeuriger invoeren dan mensen, waardoor datatypisten in hoog tempo overbodig worden. Er moeten nog steeds veel data – voornamelijk uit het verleden – worden gedigitaliseerd, maar op langere termijn zijn er steeds minder datatypisten nodig.
Het Robot Restaurant in Harbin, China, wordt geheel gerund door robots. Bron: Robot Restaurant
6. Verzekerings-acceptant
Als je een polis aanvraagt via een website of verzekeringsadviseur, wordt je polisaanvraag beoordeeld door een acceptant. Deze berekent of de premie die je binnenbrengt, het risico dat er tegenover staat waard is.
Dit werk wordt waarschijnlijk geautomatiseerd, omdat het aanvragen van verzekeringen kan worden gestandaardiseerd en de meeste verzekeraars regels hebben waarmee ze vaststellen of je in aanmerking komt. Machine learning helpt computersystemen deze regels te leren kennen en ze toe te passen op de verzekeringsaanvragen die ze binnenkrijgen.
7. Belastingadviseur
Voor de meeste mensen is belastingaangifte vrij standaard. Dit zou heel goed door een programma of website overgenomen kunnen worden. De belastingplichtige moet dan een aantal vragen beantwoorden en het programma berekent dan hoe de belastingaangifte het beste ingevuld kan worden. Dit gebeurt al geregeld. Bij ingewikkelder belastingvraagstukken blijft de hulp van een ervaren belastingadviseur nodig.
8. Verkoper
Complexe, gespecialiseerde producten en dure, weinig gekochte artikelen zullen voorlopig nog door menselijke verkopers verkocht worden, maar standaardproducten worden steeds meer online verkocht. Verkopers zijn dan niet meer nodig. Dus als je standaardproducten verkoopt, kan je je maar beter voorbereiden op een zoektocht naar een andere baan.
9. Tolk en vertaler
Beeld- en spraakherkeningssoftware zoals Google’s Word Lens kunnen woorden van borden en tekst direct vertalen. Er zijn al heel veel vertaal-apps die zinnen tekst vertalen in een andere taal. Sommige, zoals Google Translate, spreken de zin zelfs uit. Ik heb dit systeem uitgeprobeerd voor vertalingen tussen Engels en Russisch en het maakte communicatie mogelijk. Uiteraard zijn conputers nog niet in staat dubbelzinnigheden en toespelingen te vatten, maar ‘platte’ woord tot woord vertalingen zullen spoedig geautomatiseerd worden. Naarmate automatische vertalingen beter worden, worden menselijke vertalers alleen interessant voor contracten waarbij veel geld gemoeid is of politiek gevoelige teksten.
10. Medewerker fastfoodrestaurant
Geautomatiseerde bestelloketten duiken al op in enkele McDonalds restaurants. Ook de befaamde ‘hamburgerbanen’ staan op de nominatie om te verdwijnen, nu er automatische machines zijn ontwikkeld voor de bereiding van fastfood. Weliswaar kunnen de bestelloketten niet klachten van klanten behandelen, maar een medewerker kan via een videoverbinding de klant te woord staan. Ook budgetrestaurants zullen steeds meer worden geautomatiseerd. Zo kunnen bestellingen worden ingevoerd via een tablet, die de menukaart vervangt.
Europa zit in de problemen. Hoewel Europa tot de rijkste gebieden ter wereld behoort, zijn de leiders van Europa, met enkele positieve uitzonderingen zoals Orbán, duidelijk niet in staat om de problematiek te begrijpen, laat staan op te lossen. Waarom zit de elite er zo faliekant naast?
Waarom de bestuurlijke elite de plank misslaat
De Europese bestuurlijke elite wordt gekenmerkt door een obsessie met het eigen, bloedige verleden. Wat oorlogen en georganiseerde moordpartijen betreft, heeft Europa een naam hoog te houden. Het opeenpakken van vijf etnische groepen: Fransen, Nederlandssprekenden, Duitsers, Polen en (Wit-)Russen op de vruchtbare Noord-Europese Laagvlakte, zonder goede geografische barrières tussen hen, bleek een recept voor voortdurende oorlogen. Wat nog extra bijdraagt aan de feestvreugde is de aanwezigheid van de destabiliserende Britse Eilanden. Kortom: in Europa was er tot voor kort een bloeiend bestaan als generaal, kanonnenfabrikant of fabrikant van houten benen. Als dienstplichtig soldaat of onderdaan uiteraard wat minder.
Geen wonder dat na de laatste en bloedigste episode uit de Europese geschiedenis, de Tweede Wereldoorlog, de oorlogsmoede Europeanen besloten het roer om te gooien en voor eens en voor altijd oorlogen te voorkomen. Uit de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal werd uiteindelijk de Europese Unie geboren.
De huidige periode van 70 jaar zonder oorlogen is zeer uitzonderlijk in de Europese geschiedenis. – Publiek domein
De kans op oorlogen tussen Europese staten is nu klein. Dit heeft minder te maken met de Europese Unie, maar meer met de verouderende, hoogontwikkelde bevolking en de gedeelde belangen. De kans op burgeroorlogen, daarentegen, is heel groot. Het heeft daarom minder zin om te proberen oorlogen tussen Europese landen te voorkomen, dan om de oorzaken van de dreigende burgeroorlog aan te pakken.
Wat zijn de voornaamste problemen voor het Europese continent?
Ik zal de voornaamste problemen voor het Europese continent hieronder opnoemen.
– De parasitaire financiële sector, die geen toegevoegde waarde produceert en het surplus van de rest van de economie afroomt, zodat ondernemers geen eerlijke lonen kunnen betalen en niet kunnen investeren in innovatie.[1]
– Politieke prioriteiten van de bestuurlijke elite, die zich alleen bekommert om de belangen van de financiële sector, niet die van de bevolking en de rest van de economie;[2]
– Het door het Amerikaanse financieel-militaire complex en loopjongens als Hans van Baalen gecreëerde conflict tussen pro-westerse landen en Rusland, vermoedelijk door de Amerikaanse obsessie met de as Duitsland-Rusland.[3]
– De penetratie van van een feminiene inheemse cultuur (die, toegegeven, gewapende conflicten tussen landen voorkomt) door miljoenen jonge, agressieve aanhangers van een uitermate masculiene islamitische cultuur. Ook deze migrantenstroom is bewust opgezet door onder meer superspeculant George Soros (stichtingen van hem spoorden migranten aan naar Europa te trekken) en politici op hoge posten (Angela Merkel; het stopzetten van humanitaire hulp aan vluchtelingenkampen in Jordanië). Het vermoedelijke doel is de destabilisatie van Duitsland[3], zodat de as Duitsland-Rusland wordt voorkomen.
– Het volkomen onbegrip onder de bestuurlijke elite van first principles wat betreft arbeid, materie, energie en waarde, wat visionaire ondernemers als Elon Musk en de Chinese leiders wel beheersen. Dit ligt voornamelijk aan het ontbreken van natuurwetenschappelijk geschoolden in de politiek.[4]
– Het ontbreken van verbeeldingskracht bij de bestuurlijke elite, ‘peak fantasy’, waar deze tegelijkertijd de producten van de eigen beperkte mentale reikwijdte dwingend oplegt aan de bevolking, waardoor het zelfoplossend vermogen van de samenleving wordt verstikt. [5]
Ogenschijnlijk lijkt het Nederlandse referendum van 6 april 2016 over het associatieverdrag met Oekraïne, dat de tegenstanders overtuigend gewonnen hebben, weinig uit te halen. Schijn bedriegt. In feite is hiermee de bijl aan de wortel gezet van de vanzelfsprekendheid van veel elitaire voorrechten en handelingen.
Waarom is de regering de machthebber in Nederland?
Nederland heet een democratie te zijn. De Nederlandse regering en overheid ontlenen dus hun officiële mandaat aan de ‘wil van het volk’. Het systeem zoals dat in Nederland wordt gevolgd, kent verkiezingen elke vier jaar, of eerder, als de coalitie van partijen valt. Deze partijen worden vertegenwoordigd door 150 Tweede Kamerleden en 75 Eerste Kamerleden. Om een regering te vormen moeten partijen een meerderheid hebben in de Tweede Kamer, en in de praktijk ook in de Eerste Kamer. Aan die meerderheid komen ze, als een meerderheid van de kiezers die op is komen dagen, op de deelnemende partijen heeft gestemd. (Het ligt iets ingewikkelder, denk aan restzetels e.d.). De voorstanders van de parlementaire democratie gaan er van uit, dat op magische wijze de gekozen partijen exact het standpunt van hun kiezers vertegenwoordigen en dat daarom de leiders van deze partijen het recht hebben om namens het volk vergaande beslissingen te nemen. Denk bijvoorbeeld aan het ondertekenen van internationale verdragen, zoals de verdragen die tot de Europese Unie en de euro hebben geleid.
Dreigementen van onder meer voorzitter Juncker van de Europese Commissie werkten waarschijnlijk averechts op de Nederlanders. Bron: Oekrainee.nl
Waarom een referendum waardevol is
Een referendum is een directe manier om de mening van de bevolking over een bepaald onderwerp te peilen. Als de vraag waar het referendum over gaat, de crux van het meningsverschil goed samenvat is een referendum het betrouwbaarste middel dat we kennen om de mening van de bevolking te peilen. Er is geen twijfel over het democratische mandaat van een beslissing, die wordt ondersteund door een meerderheid van de kiezers.
Criticasters noemen een referendum bot en ongenuanceerd, omdat veel vraagstellingen zich niet in een ja-nee dichotomie laten vertalen. Dit ligt echter niet aan het referendum als middel, maar aan de gebrekkige vraagstelling. Klaarblijkelijk is het vraagstuk dan nog niet voldoende doordacht om tot de essentie te komen. Als er een polariteit is tussen voor- en tegenstanders, is er een fundamenteel meningsverschil. Als er een fundamenteel meningsverschil is, kan dit verwoord worden in een referendumvraag.
De heilzame gevolgen van het Oekraïne-referendum
Bij het “raadgevende” Nederlandse Oekraïne-referendum heeft een gekwalificeerde meerderheid van 61% van de kiezers die op zijn komen dagen, 32,2% van alle kiesgerechtigden, zich uitgesproken tegen het associatieverdrag. Dit geldt, blijkt uit opiniepeilingen, ook voor alle kiezers als geheel. Dit vormt een enorm probleem voor EU-voorzitter Nederland (lees: de regering-Rutte).
Staatsrechtelijk is de zuiverste oplossing: het verdrag opzeggen. Dat is immers de wil van het volk, dat met dit referendum geraadpleegd is. Uiteraard is dit niet wat de regering wil. In dat geval dalen de kansen voor Rutte c.s. op een lucratief baantje in Brussel tot het percentage voorstemmers; ook zou het de regering na de ondertekening enorm gezichtsverlies bezorgen. Dit is een ontwerpfout in de Referendumwet: deze zou ook de mogelijkheid moeten bieden om voor het ondertekenen van een verdrag al het volk te raadplegen. Kortom: dit hebben de politici zelf over zich afgeroepen. Dit is al het eerste heilzame gevolg: het verbeteren van een kwalitatief slechte wet.
De oppositie zal dit uitbuiten – de PVV heeft al een ontwerpwet opgesteld waarmee het verdrag wordt opgezegd. Hiermee komt de regering-Rutte in een lastig parket. Tegenstemmen betekent dat men tegen de wil van de bevolking ingaat en het advies van het volk naast zich neerlegt. Een openlijke daad van minachting van de kiezer, waarmee de politieke elite zich nog minder populair maakt bij de bevolking. Wat een tweede heilzaam gevolg is: politici moeten meer integer handelen en de belangen van de bevolking behartigen.
Wel kan de regering proberen om het verdrag af te zwakken, om zo in ieder geval gezichtsverlies te voorkomen. Andere regeringen voelen hier naar verluidt weinig voor (ook aan hun bevolkingen is niets gevraagd). Waarmee we bij het derde heilzame gevolg komen: draagvlak onder de bevolking wordt veel belangrijker dan nu. Als een regering een toekomstige vernedering à la Rutte bespaard wil blijven, kan deze maar beter zorgen voor beleid dat aansluit bij de wensen van de meerderheid van de bevolking – of met uitermate goede redenen komen waarom die meerderheid het bij het verkeerde eind heeft.
Een van de belangrijkste gebeurtenissen in de Middeleeuwen was de Zwarte Dood, een verwoestende pandemie van builenpest. Meer dan de helft van de Europese bevolking kwam op verschrikkelijke wijze om. Hoe was de geschiedenis gelopen als de Zwarte Dood nooit op was getreden?
Tijdens de Zwarte Dood epidemie probeerden artsen met dit soort kostuums te voorkomen dat ze besmet werden door de pest.
Zwarte Dood in de toekomst? In de middeleeuwen was wassen in Europa een vies woord. Ook de steden, waar het straatvuil en ontlasting op de straten lagen, waren letterlijk poelen des verderfs. Geen wonder dat de Zwarte Dood, waarvan nu bekend is dat de veroorzaker een variant van de pestbacterie Yersinia pestis is[1], als een bosbrand om zich heen greep. Nu zijn er meer mensen dan ooit, die dichter opeengepakt leven dan ooit. Gelukkig zijn onze hygiënenormen stukken hoger dan in de Middeleeuwen. De pestbacterie, die overgebracht wordt door vlooien op ratten, heeft daardoor weinig kansen meer. Een ziekteverwekker die geen moeite heeft hiermee, denk bijvoorbeeld aan een gemuteerd verkoudheidsvirus, zou de tijden van de Zwarte Dood -of zelfs nog erger – kunnen laten herleven. Door intercontinentale vliegverbindingen zou de ziekteverwekker zich in enkele dagen over de hele wereld kunnen verspreiden.
Gelukkig is er ook een oplossing. Met DNA sampling is het DNA van dit organisme snel op te sporen en de wereld over te sturen, zodat de gevolgen van een pandemie binnen de perken zijn te houden.
Europa is een eiland van stabiliteit en welvaart, die omringd wordt door een steeds verder uit elkaar vallende ring van mislukte staten, zich uitstrekkend van Oekraïne tot Algerije. Geen wonder, dat de mensen uit deze regio richting Europa willen gaan. Moeten we dit willen?
De redenatie van de voorstanders van massa-immigratie
Voorstanders van massale immigratie van immigranten uit de instabiele gebieden (en daarbuiten), zoals historicus Rutger Bregman van het in progressieve kringen hoog aangeschreven betaalde weblog “De Correspondent”, hanteren de volgende logische redenering.
1. Axioma: ieder mens in behoeftige omstandigheden heeft recht op een welvaartspeil (denk aan veiligheid, onderdak, vrijheid) van dat in West-Europa.
2. Axioma: Wij in West-Europa zijn in staat, iedereen die in West-Europa verblijft een menswaardig bestaan te geven.
3. Gevolgtrekking uit (1) en (2): ieder mens in behoeftige omstandigheden heeft het recht, naar West-Europa te immigreren.
Een aardige samenvatting van de argumenten van voor- en tegenstanders – en een inzicht in de ideologische starheid van de heersende elite – is te vinden in onderstaand filmpje.
Hierbij geven ze ook aanvullende argumenten, zoals:
het gaat om relatief kleine hoeveelheden vluchtelingen ten opzichte van de Europese bevolking (vergelijk 1 miljoen immigranten per jaar vergeleken met de Europese bevolking van rond de 500 miljoen)
immigranten lossen de vergrijzing tijdelijk op
de grenzen sluiten leidt tot onmenselijke drama’s, die we niet moeten willen
buurlanden als Libanon, Jordanië en Turkije vangen in verhouding veel meer vluchtelingen op: Libanon 1 miljoen, een kwart van de bevolking
alleen in West-Europa zijn vluchtelingen echt veilig; IS infiltreert en valt geregeld vluchtelingenkampen in Syrië en Jordanië aan
immigranten brengen een zogeheten multiculturele verrijking met zich mee.
De redenatie van de tegenstanders van massa-immigratie
Tegenstanders van de massa-immigratie, denk aan de rechtsfilosoof Thierry Baudet, hebben de volgende tegenargumenten.
Europa is een relatief dichtbevolkt continent
Europa kent een ‘joods-christelijke’ cultuur die sterk afwijkt van die van de tribale cultuur in het Midden Oosten en andere gebieden van herkomst. Het psychologisch-culturele “operating system” van immigranten, vooral de politiek-religieuze ideologie islam, disharmonieert sterk met het leven in een moderne Europese staat.
Samenleven is daardoor moeilijk, waardoor uiteindelijk een burgeroorlog tussen de inheemse bevolking en immigranten dreigt.
Immigranten kosten veel geld, waar de zwakkeren in de Europese samenleving onder komen te lijden.
Het zijn de Europeanen zelf zijn geweest die er voor hebben gezorgd dat het welvaartspeil in Europa hoog is (waarbij zij de roofzuchtige praktijken van Europese kolonialen in het verleden, en Amerikaanse en Europese multinationals nu, gemakshalve uit het oog verliezen) en zij daarom deze welvaart niet hoeven te delen met anderen.
Middelen waarmee vluchtelingenopvang wordt geregeld, worden vaak aan de algemene middelen worden ontrokken. Hierdoor daalt het welvaartspeil sterk.
Immigranten brengen de psychologische instelling die in het land van herkomst tot burgeroorlogen leidt, met zich mee. Veel terroristen komen met de immigrantenstroom mee.
Analyse van de morele argumenten voor onbeperkte immigratie
Het basisargument is axioma 1: ieder behoeftig mens heeft recht op een welvaartspeil zoals dat in West-Europa gebruikelijk is. Het is duidelijk dat zelfs als alle rijkdom in de wereld eerlijk verdeeld zou worden, er een welvaartspeil van ongeveer dat van Costa Rica of Montenegro bereikt zou worden. Overigens zijn beide landen geen slechte plekken om te wonen; Costa Rica bereikte zelfs de eerste plaats in de Happy Planet Index.
Dit uitgangspunt is nogal utopistisch, maar moreel tot op zekere hoogte verdedigbaar. Tot op zekere hoogte, omdat welvaart niet uit de lucht komt vallen; welvaart moet worden geproduceerd door het combineren van atomen op de juiste manier door middel van energie en informatie. Dat vergt doorgaans hard werk door mensen. Deze welvaart delen, betekent een beslag op de tijd en energie van andere mensen die deze geleverd hebben. Met andere woorden: dwangarbeid, stellen libertariërs niet geheel onterecht.
Dit geldt ook voor axioma 2: wij zijn in West-Europa in staat, iedereen een menswaardig bestaan te geven. Economisch zijn we hiertoe zeker in staat, maar peak fantasy en incompetentie bij politici en bestuurders leidt er bijvoorbeeld nog steeds toe dat er nog steeds ouderen in verzorgingstehuizen dagen in poepluiers moeten doorbrengen. Of dat de huishuur voor zelfs een klein huis zevenhonderd euro per maand is, terwijl technisch gesproken sociale woningbouw voor 200 euro per maand zou kunnen. Als dit zelfs voor de eigen bevolking geldt, geldt dit nog veel sterker voor immigranten waarvan de behoeften en noden nogal afwijken van die van de inboorlingen.
Het parlementsgebouw van Rojava met een unieke architectuur: symbool voor een nieuw begin midden in de ergste humanitaire crisis nu.
Out of the box denken: enige oplossing
Axioma 2 kan alleen waar worden gemaakt, als de organisatie van dingen als zorg en huisvesting sterk wordt verbeterd. En daarvoor zijn nu juist de conflictgebieden een uitstekend laboratorium om te experimenteren met visionaire oplossingen. De problemen daar zijn zo groot, dat zaniken om meer geld, zoals de hulpverlenersmaffia graag doet, of het leger er naar toe sturen, uiteraard ook erg duur, zoals rechts liever doet, alle weinig zin hebben. Er is al een uitstekend geschikt gebied waar we deze oplossingen uit kunnen testen en samen met de lokale bevolking kunnen bedenken. Rojava, vrij Koerdistan. De YPG en ook de verwante PKK zijn progressieve, seculiere organisaties, waarmee goed samen is te werken. Beter dan met de dictator-in-wording Erdogan en zijn AKP-regime, met de dubieuze eer meer journalisten achter slot en grendel te hebben gegooid dan waar ook ter wereld. Helaas dringt dit besef nog niet door bij de Europese elite.
In Nederland en België is een huis bijna zo duur als een kasteel. Aan de overkant van de Noordzee is de situatie al even erg. Dit terwijl de kosten van het bouwen van een huis niet echt omhoog zijn gegaan. In dit Britse filmpje, dat vrij eenvoudig ook op de Nederlandse en Belgische situatie kan worden vertaald, worden harde noten gekraakt.
Het is niet de schuld van ‘de economie’, techniek of graaiende vakbonden dat huizen anno 2o16 zo extreem duur zijn. De oorzaak is, heel simpel, politieke keuzes die ten gunste van huizenbezitters zijn gemaakt. Keuzes, die een eerste levensbehoefte, een betaalbare woonplek, hebben laten ontaarden in een beleggingsobject.
