Psychologie – Pagina 2

Pastafaristen van de Kerk van het Vliegende Spaghettimonster vieren de erkenning van hun geloof in Polen.

Video: Tien bizarre godsdiensten

10 reacties / Analyses, Filosofie, Ideeën, Maatschappij, Misvattingen, Psychologie / Door Germen Roding / 17 december 2015 18 december 2015

Even lachen. Uitgekeken op de kastendiscriminatie, hand afhakken, duiveluitdrijvingen, vermoorden van ex-moslims en andere uitingen van geloof? Ja, er zijn gelovigen met humor. Zoals blijkt uit de tien religies die hieronder voorbijkomen.

Als gelovigen zich meer zouden realiseren dat er geen wetenschappelijke claim is voor hun beweringen over bovennnatuurlijke zaken, zouden ze bescheidener zijn en minder overtuigd van het eigen onverbiddelijke gelijk.

Ook hoeft een geloof met veel aanhangers niet meer zeggenskracht te hebben dan een klein geloof. Vaak zelfs niet. Immers, vooral een uitgesproken dom en weinig uitdagend geloof wint snel aan populariteit. En wat veel aanhangers van grote geloven zich niet realiseren: ook hun geloof begon als een kleine sekte…

Discussie: voluntarisme versus het machiavellistische gezichtspunt

6 reacties / Analyses, Filosofie, Ideeën, Ideeën en techniek, Maatschappij, Psychologie, Social Engineering / Door Germen Roding / 22 augustus 2015 22 augustus 2015

De onderstaande discussie vond (en vindt) plaats tussen Douwe Beerda en ikzelf. Douwe is een oude bekende op Visionair en is nu voor zichzelf begonnen op het censuurrijke weblog achterdesamenleving.

Onderstaande discussie vond plaats op Facebook. Het openingsgedeelte, dat zich kenmerkte door een weigering van zowel discussiant Jeroen van Beek als Douwe om inhoudelijk in te gaan op Een dagje in het schone Voluntarië, is weinig interessant en daarom weggelaten. De later ter verduidelijking toegevoegde delen zijn omgeven door vierkante haken en cursief.

Douwe Beerda Germen jij schrijft een artikel wat niets met volentarisme[sic] te maken heeft. Waarom zou wie dan ook daarop moeten reageren. Ga je eigen huiswerk doen. Jeroen geeft je een prima bron. https://freedomainradio.com/ En dan ligt de bal bij jou. Als je oprecht wilt weten wat Volentarisme is dan kun je jezelf verder verdiepen en zo niet dan niet maar het is aan jou om wel of niet verantwoordelijkheid te nemen voor je leerproces.

Germen Roding Het artikel, Douwe, is geen stropop, maar een visionaire extrapolatie van hoe een op voluntaristische principes gegrondveste samenleving er uit ziet, uitgaande van mensen van vlees en bloed. Het kan heel goed zijn dat ik fouten heb gemaakt, maar het feit dat zowel jij als die Jeroen niet in staat is de fouten aan te geven, zegt al weer voldoende.

Douwe Beerda Wat is er visionair aan wat hersenspinsels van jezelf over een onderwerp wat je niet wilt begrijpen? En waarom zou iemand daar de tijd en moeite voor nemen om daar op te reageren?

Anderen zijn toch niet verantwoordelijk voor hoe jij een onderwerp begrijpt. Ik heb je boeken aangereikt, je kent de youtube kanalen, Jeroen geeft je net een radiokanaal. Als je het met al die resources niet zelf uit kunt vogelen dan wens ik je veel plezier in je verdere leven als statist.

Wat ik niet begrijp is dat je in conflict met jezelf lijkt te zijn. Als je gewoon eerlijk aan jezelf toegeeft dat je statist bent en dat je het dus goed vind geweld te initieren tegen je medemens dan zijn we toch gewoon klaar.

Je bent blijkbaar moreel gezien een ander type mens. Ieder zijn ding.

Ik, mea culpa, raakte een beetje geïrriteerd.Germen Roding Sorry, Douwe. Als jij en je jachtbezittende vriendje Jeroen ondanks het urenlang staren naar Youtube kanalen nog steeds niet in staat zijn in een paar zinnen aan te gaven wat er mis is aan het artikel, denk ik dat jullie je tijd hebben verdaan. Waarom denk je dat ze op de universiteit essayvragen op tentamens stellen? Ik neem aan om inhoudleijk[sic] beaantwoord te worden [waaruit het inzicht van de student blijkt], en niet, om beantwoord te worden met een verwijzing naar een youtube afspeellijst of een radiokanaal.

Douwe Beerda Leer je op de universiteit dat geweld initieren tegen je medemens goed en moreel is?

Zo simpel is het toch. Vind je het als persoon oke om geweld tegen je medemens te initieren. En vind je het oke dat andere mensen geweld tegen hun medemens initieren. Als je gelooft dat dat idd prima is helemaal als je die partij overheid noemt dan ben je een Statist.

Als je van mening bent dat het nooit moreel oke is om geweld naar je medemens te initieren en dat we in staat zijn op vrijwillige basis met elkaar samen te leven dan ben je een volentaryist.

De hele kern in twee allineas.

Eindelijk een inhoudelijke reactie.

Germen Roding Tsja, wat is geweld? In mijn artikel vindt Dubio dat de buurman gewelddadig bezig is door haar eigendom in te pikken. En de buurman vindt Dubio gewelddadig omdat ze zijn eigendom inpikt. Dus hebben beiden volgens hun morele referentiekader, het NAP[non-agressie principe: het principe dat het beginnen van agressie verbiedt], het volste recht met een dubbelloops jachtgeweer elkaar naar de eeuwige jachtvelden te schieten. Sapere aude.

Geen speld tussen te krijgen, imho.

Douwe Beerda Ja in jouw verzonnen stropoppen en valse dilemma wereld [helaas niet gespecificeerd. Douwe zelf is, zo lijkt het, geobsedeerd door het valse dilemma tussen statisme en voluntarisme]. Als jij het verschil tussen Statisme en Volentarisme begrijpt dan is het vervolgens aan jou wat jij wilt en waar jij je voor in wilt zetten en hoe jij je leven in wilt richten.

Als jij graag een wereld wilt zien waar mensen moreel gezien het recht hebben geweld te initieren tegenover hun medemens dan zou ik me daar hard voor maken.

Als je graag een wereld wilt zien waar niemand moreel gezien het recht heeft geweld te initieren tegenover hun medemens dan zou ik me daarvoor inzetten.

Het is een moreel standpunt. Jij moet voor jezelf bepalen wat voor moraliteit je wilt handhaven. Dat kan niemand anders voor je doen.

We naderen nu de kern van het meningsverschil. Douwe blijft de kwestie in morele termen zien, terwijl het artikel zich domweg bezig houdt met de gevolgen van het toepassen van de voluntaristische filosofie.

Germen Roding Moraliteit staat hier buiten, Douwe Beerda. Ik onderzoek domweg de sociale mechanica van het systeem door er wat intellectuele tests op los te laten. Ook wel bekend als de advocaat van de duivel methode.

Jammer, Douwe, dat je de verborgen aannames niet ziet die jij en de andere voluntaristen maken. Iedereen in de maatschappij moet het er volkomen mee eens zijn, aan wie welke rechten toegekend wordt en wat dus agressie is. Anders ontstaat er een strijd op leven en dood[het voorbeeld aan het eind van het artikel, waarbij de twee buren op grond van hun NAP-ethiek uit zelfverdediging gaan moorden]. Het enige systeem waarmee je dat kan benaderen, een universeel geldend wettelijk kader, wijs je om principiële gronden af. Je gaat er verder van uit dat iedereen altijd eerlijk is. In de praktijk liegen mensen meerdere keren per dag, van leugentjes om bestwil tot groffe leugens.

Begrijp me goed. Ik vind de maatschappij waarin we nu leven verre van perfect. Wat wel een sterk punt van deze maatschappij is, is dat hij redelijk bestand is tegen schokken en tegen valsspelers. Jouw voluntaristische utopie is dat niet en heeft meer weg van een dystopie.

Douwe gaat door over moraliteit.

Douwe Beerda Als je denkt dat moraliteit erbuiten staat dan snap je de kern van het onderwerp niet waar je claimt over te schrijven… Dat was mij en Jeroen ook al opgevallen en daarom heeft je artikel niets met volentarisme te maken.

Er is maar 1 persoon in deze wereld die voor jou kan bepalen vanuit welke moraliteit je je eigen leven en dat van je medemens wilt inrichten en dat ben je zelf.

De keuze is aan jou, geweld initieren is oke of niet. Maak je keuze zou ik zeggen en kom uit de kast als bewust statist of volentarist.

Germen Roding Mijn artikel heeft, nogmaals, ALLES met voluntarisme te maken, omdat ik de praktische consequenties van de voluntaristische samenlevingvorm test. Met andere woorden, de praktische haalbaarheid analyseer.

Een systeem kan moreel heel zuiver zijn, maar in de praktijk voor geen meter lopen. Je vindt het immoreel, dat de staat je dwingt om belasting te betalen. Dan is mijn tegenvraag: hoe moreel is het om miljoenen mensen bloot te stellen aan een samenlevingsvorm die,zo blijkt uit mijn analyse, levensgevaarlijke toestanden gaat opleveren, zonder dat jij zelf terdege na hebt gedacht over de gevolgen?

En op je ‘wie niet voor mij is is tegen mij’ dilemma: Ik denk dat er nog een derde oplossing is, die zowel het statisme als het anarchisme verwerpt. De cybernetische maatschappij, gebaseerd op blockchain, die nu voor het eerst technisch mogelijk wordt. Slimmere mensen dan jij en ik zijn daar nu al over aan het nadenken. Persoonlijk geef ik de voorkeur aan deze derde oplossing.

Verdere ontwikkelingen in deze discussie zullen worden genoemd.

Nomaden, zoals deze Bedja-nomaden, profiteren van het DRD4-gen, blijkt uit onderzoek.

‘Hyperactiviteitsgen DRD4 ontstaan door nomadische levensstijl’

Laat een reactie achter / Ideeën, Mensheid, Psychologie, Visionair leven / Door Germen Roding / 4 augustus 2015 1 augustus 2015

Ben je zelf erg druk, of ken je iemand die erg druk is? Grote kans dat dit komt door het gen DRD4. Uit recent onderzoek bij de nomadische Ariaal uit Kenia blijkt dat dit gen nomaden beter laat overleven.

Vaak genetische oorzaak ADHD
Ouders en leerkrachten, en niet te vergeten de kinderen zelf, zitten met hun handen in het haar door hyperactieve kinderen. Ten einde raad wordt naar de pillenpot gegrepen en proberen de opvoeders met omstreden middelen als Ritalin de kinderen weer in het gareel te krijgen. Vaak zijn deze kinderen dragers van het gen DRD4, voluit dopamine receptor D4. Kinderen, en ook volwassenen die drager zijn van dit gen, zijn erg actief en beweeglijk. Overigens is dit verband niet absoluut. Er zijn DRD4-dragers die niet hyperactief zijn en ADHD’ers die geen drager zijn van het DRD4-gen.

ADHD nuttig voor nomaden?
De Ariaal zijn een nomadische groep die leeft in Noord-Kenia. Het volk is over het algemeen arm en ondervoed. Uit eerdere onderzoeken is bekend, dat bij nomadische volkeren DRD4 vaker voorkomt dan onder de op een vaste plaats gevestigde mensen. In Nederland is een ADHD’er niet echt in het voordeel. De zucht om prikkels te zoeken, maakt dat ADHD’ers hard werken, maar zich niet kunnen concentreren op één ding. Ook vinden niet-ADHD’ers hen vaak irritant, omdat ze druk en veeleisend zijn. Voor nomaden is dat mogelijk anders. Er is immers een reden, waarom bij nomaden het gen veel vaker voorkomt dan bij niet-nomaden. Uniek aan de Ariaal is dat het volk zich gesplitst heeft in een nomadisch deel en een niet-nomadisch deel. Beide groepen trouwen nog wel onderling en hebben inderdaad ook dezelfde frequentie van het DRD4-gen.

Zwaarder lichaamsgewicht
De groep onderzoekers bestudeerde het lichaamsgewicht en de spiermassa van beide groepen Ariaal en vergeleek de groep met DRD4 met de groep zonder DRD4. Opmerkelijk genoeg bleek bij de mannelijke Ariaal met een nomadische levensstijl, de groep met DRD4, een vijfde van alle Ariaal, een hogere spiermassa en body mass index (BMI) te hebben dan de groep zonder DRD4. Bij de sedentair levende groep werd er geen verschil gevonden tussen de dragers van DRD4 en de niet-dragers.

De onderzoekers denken daarom, dat het zoeken van prikkels een nomade succesvoller maakt. Een ADHD’er ontgaat weinig en grijpt elke kans die zich voordoet. Erg handig, als je voortdurend in nieuw gebied komt.

Nomadische levensstijl voor DRD4’ers?
Er bestaan nu al (quasi)-nomadische beroepen als vrachtwagenchauffeur, kermisklant en zeeman. In de wereld van nu is een nomadische levensstijl goed mogelijk. Er zijn wel landsgrenzen, maar bijvoorbeeld internet biedt mogelijkheden om aan inkomsten te komen onafhankelijk van waar je woont.

Bronnen
D.T.A. Eisenberg et al., Dopamine receptor genetic polymorphisms and body composition in undernourished pastoralists: An exploration of nutrition indices among nomadic and recently settled Ariaal men of northern Kenya, BMC Evolutionary Biology, 2008

Seks is een economisch proces, aldus het conservatieve Austin Institute.

Video: de economie van seks

1 reactie / Analyses, Economie, Ideeën, Maatschappij, Mensheid, Misvattingen, Psychologie / Door Germen Roding / 1 augustus 2015 31 juli 2015

Vergeet liefde en romantiek volgens deze bikkelharde video van Austin Institute. Seks en liefde draait allemaal maar om één ding: vraag en aanbod. De economie van seks.

Seks is nu goedkoop. Het is eenvoudig om porno in alle vormen en maten te vinden. Ook verdienen mannen nauwelijks meer dan vrouwen, waardoor economische redenen voor vrouwen minder belangrijk zijn geworden om een relatie met een man te hebben. Kortom: het is niet interessant meer om te trouwen. Zowel mannen als vrouwen kunnen hun gerief, seks resp. inkomen, elders vinden. De economie van seks is totaal ontregeld.

De oplossing van het conservatieve Austin Institute is, niet verrassend, dat vrouwen onderling meer solidair moeten zijn en niet te gemakkelijk seks moeten gunnen aan mannen. Kortom: terugkeer naar de puriteinse samenleving van weleer.
De video sloeg in als een bom en lokte veel reacties uit. Maar klopt de analyse wel?

Business Insider denkt van niet. Mannen willen juist vaker dan vrouwen commitment en een vaste relatie. Dat is ook logisch. Slechts voor een paar procent van de mannen is het vrije leventje, waarbij ze naar willekeur vrouwen in bed kunnen krijgen, realiteit.

Voor de meeste mannen geldt dat ze er veel moeite voor moeten doen en een niet onaanzienlijk deel van de mannen blijft een groot deel van het leven onvrijwillig single. Denk bijvoorbeeld aan de Japanse single ‘graseters’. Veel mannen, waaronder ondergetekende, hebben helemaal geen behoefte aan een wild seksleven met talloze vrouwen, maar liever één vrouw waar ze hun leven mee kunnen delen.

Feit is wel dat de gemiddelde man en vrouw netto steeds minder overhoudt. Kinderen opvoeden wordt ook steeds duurder, door de vele ‘pedagogisch verantwoorde’ regels die opgelegd worden. Een gezin stichten is steeds meer een luxe, die alleen iemand met een uitkering die zwart bijklust zich kan veroorloven. Daar wat aan te doen, niet aan de ‘economie van seks’ dus, lijkt me een zinniger idee dan een terugkeer naar een wereld die onze (voor) ouders om goede redenen vaarwel hebben gezegd.

Nu we steeds ouder worden, worden we ook steeds gelukkiger. Bron: Wikimedia commons.

TED-talk: langer leven maakt gelukkiger

Laat een reactie achter / Maatschappij, Psychologie, Visionair leven, Visionaire vragen / Door Germen Roding / 27 juli 2015 27 juli 2015

Oud worden maakt gelukkig. Dat is de ondubbelzinnige uitkomst van onderzoek naar de psychische effecten van onder worden, zegt psychologe Laura Carstensen. Ook zijn ze tevredener en hebben een positievere kijk op de wereld. Daarom is het goed nieuws dat we steeds ouder worden. Heeft de vergrijzing toch vooral een zilveren rand?

Sinds het begin van vorige eeuw is de gemiddelde levensverwachting gestegen van rond de vijftig, tot rond de tachtig jaar nu. In de toekomst, verwachten vooraanstaande gerontologen als Aubrey de Grey, zouden we wel eens helemaal niet meer dood hoeven te gaan. Op naar een lange, gelukkige toekomst? Ik denk het, als we tenminste wat prioriteiten kunnen stellen.

Veel mensen leven mentaal nog in de twintigste eeuw of zelfs de middeleeuwen. Slachtoffers van future shock.

Wordt Future Shock een rem op de Singulariteit?

4 reacties / Analyses, Ideeën, Ideeën en techniek, Maatschappij, Mensheid, Psychologie, Visionair leven / Door Germen Roding / 24 juli 2015 19 juli 2015

Alvin Toffler beschreef het al in Future Shock. Op een gegeven moment gaan de veranderingen sneller dan mensen mentaal bij kunnen benen. Steeds meer technische producten zullen hun tijd zover vooruit zijn, dat er geen markt voor is. Hoe kunnen we dit omzeilen?

Culture Shock: de vijf stadia van de cultuurschok
Veel mensen die langere tijd in een exotisch buitenland verblijven, hebben er van te lijden. Een cultuurschok. Ik heb zelf in Nepal en Bangladesh gewoond en kennis gemaakt met de gevolgen van een cultuurschok. Er zijn vijf (of vier) stadia in een cultuurschok, zeggen mensen die er onderzoek naar hebben gedaan:

Het huwelijksreisstadium. Alles lijkt sprookjesachtig en bijzonder, omdat je je nog nauw verbonden voelt met je thuiscultuur.

Het frustratiestadium. De nieuwe cultuur voelt niet meer nieuw. Je begrijpt nog niet goed hoe je in de nieuwe cultuur dingen voor elkaar krijgt. De frustratie slaat toe.

Het reïntegratiestadium. Waarom is het hier allemaal zo stom geregeld? In Nederland is alles beter. De heimwee slaat toe. Andere auteurs nemen het tweede en derde stadium samen.

Het autonomiestadium. Je begint nu de nieuwe cultuur te accepteren. Je begint te begrijpen hoe je in de andere cultuur dingen voor elkaar krijgt.

Het onafhankelijkheidsstadium. Je begint de overeenkomsten en de verschillen tussen de oude en de nieuwe cultuur te waarderen en je meer thuis te voelen.

Future Shock
Wat zijn de gevolgen als de cultuur waarin je bent opgegroeid, zélf bliksemsnel verandert zodat het lijkt alsof je wakker wordt in een vreemd land? Dit verschijnsel, waar we door de steeds snellere ontwikkeling van technologie nu allemaal mee te maken hebben, is door het futurologenechtpaar Toffler Future Shock (’toekomstschok’) gedoopt, naar analogie van de cultuurschok. De Tofflers zijn nu in de negentig, dus vermoedelijk zal het extreem snelle tempo van veranderingen nu pas echt als een cultuurschok overkomen.

Vergrijzing zorgt voor mentale traagheid
Complicerende factor is nu dat de meeste mensen in de westerse wereld ouder zijn dan veertig. De traagheid, die ontstaat door tragere neuronen, maar ook omdat oudere mensen domweg meer weten en meegemaakt hebben dan jongere mensen, begint toe te slaan en steeds meer lichaamscellen gaan in winterslaap. Dit zijn de mensen met het meeste geld die aan de touwtjes trekken. Ik ben zelf ouder dan veertig. Als je maar toekomstgeoriënteerd genoeg bent, houd je de ontwikkelingen wel bij is mijn ervaring. Die brein-computer interface, mind uploading en ruimtereizen naar Mars kunnen me niet snel genoeg komen. Veel leeftijdsgenoten van me en ouder zijn minder gelukkig en voelen zich behoorlijk gedesoriënteerd.

De gevolgen van future shock
Technologieën als autonome auto’s en computers staan niet op zichzelf maar maken deel uit van een technologisch ecosysteem. Een relatief kleine gemeenschap van futuristisch georiënteerde technici, zoals in Silicon Valley, kan daarom veel bereiken. In de rest van de wereld zijn futuristisch denkenden omringd door mensen die met hun geest nog in de twintigste, of zelfs negentiende eeuw leven. Zelfs in Silicon Valley zelf is er de wetgeving uit de rest van de VS, die dit technologische “eiland” remt.

Denken zoals Silicon Valley
Het ontbreken van future shock is het voornaamste geheim van het succes van Silicon Valley. Willen we dit succes dupliceren in bijvoorbeeld Nederland, dan moeten we deze manier van denken verspreiden onder brede lagen van de bevolking. Nederland future shockproof maken dus.

Een groepshug. Er moeten meer knuffels en minder antidepressiva uitgedeeld worden

Knuffel in plaats van euthanasie

7 reacties / Analyses, Europa, Filosofie, Ideeën, Maatschappij, Mensheid, Misvattingen, Nederland, Psychologie, Visionair leven, Visionaire vragen / Door Germen Roding / 7 juli 2015 4 juli 2015

Het steeds grotere morele failliet van westerse landen blijkt uit een triest voorval, waarbij een depressieve 24-jarige Belgische vrouw door middel van euthanasie van het leven wordt beroofd.

Depressie uitstekend te behandelen
Depressie is de meest voorkomende psychische ziekte. De medische definitie is: een periode van somberheid en lusteloosheid die langer dan twee weken duurt. Depressie maakt dat de lijder alles ziet met een sombere bril, ook dingen die niet-depressieve mensen juist opvrolijken. Depressie komt vooral voor bij jonge vrouwen tussen 18 en 24 jaar oud, die meer dan gemiddeld introvert en neurotisch zijn. Depressie kan in gang gezet worden door een ingrijpende gebeurtenis, of door de opstapeling van veel negatieve ervaringen. Denk aan jeugdtrauma’s of misbruik. Antidepressiva helpen doorgaans maar matig. Behandelingen die wél positief effect hebben, zijn hier te vinden. Een ingrijpende, maar veelbelovende techniek is diepe hersenstimulatie, waardoor de neuronen in de hersenen van de patiënt tot meer activiteit worden geprikkeld.

Cultuur van de dood
Wijlen Karol Wojtila, beter bekend onder zijn pauselijke naam Johannes Paulus II, wond in onder meer zijn encycliek Evangelium Vitae (1995) geen doekjes om. Volgens hem lijdt de westerse beschaving in het algemeen, en Nederland in het bijzonder, aan een “cultuur van de dood”, waarin aan de dood de voorkeur wordt gegeven aan het leven. Voorbeelden hiervan zijn voor hem abortus en euthanasie. Hoewel de rooms-katholieke kerk een aantal kwalijke kanten had en mogelijk nog steeds heeft, denk aan de inquisitie en het kindermisbruikschandaal, heeft Wojtila op dit punt mijns inziens zonder meer gelijk. De dood wordt te vaak gezien als een makkelijke uitweg, een te verkiezen alternatief boven lijden. Denk aan de Nederlandse uitdrukking “uit zijn lijden verlossen”, die vaak wordt toegepast in combinatie met huisdieren. Moeten wij er voor kiezen om de mens te verlagen tot een beest?

Euthanasie is mijns inziens een kwaadaardig concept. Waar er valide medische, of persoonlijke, redenen zijn om abortus te plegen, bestaan deze niet voor euthanasie. Er bestaat geen eu thanatos, goede dood, en elke handelingswijze die de dood ziet als een acceptabel alternatief, is een uiting van ernstige morele corruptie. Er is een goed alternatief voor euthanasie: palliatieve zorg en behandeling met pijnstillers. Verder moet iedere lijder aan een ongeneeslijke ziekte beseffen dat hij of zij bijdraagt aan de verlossing van de mensheid van ziekten, door de kennis die wordt opgebouwd.

Waarom moest Laura dood?
In dit artikel wordt het geval beschreven van de 24-jarige Laura, een intelligente, gevoelige jonge vrouw uit de provincie West-Vlaanderen, die een nare jeugd heeft doorgemaakt. Aangestoken door een medepatiënte en aangemoedigd door de behandelend psychiater, wil ze nu euthanasie laten uitvoeren om te ontsnappen aan haar aanhoudende depressie.

Ik denk dat als Laura nog tien jaar zou leven, ze niet meer depressief zou zijn. Zeker niet, als er om haar heen een krachtige groep van liefhebbende personen zou staan die haar onder geen beding kwijt zou willen. Een liefhebbende man, vriend of vriendin, als ze lesbisch is. Die haar vast hadden gehouden als ze zich beroerd voelde en niet meer los hadden gelaten. Dat die groep er niet is, is ons aan te rekenen. Wij hebben vergeleken met vorige generaties gefaald. Gefaald om onze medemensen te zien en lief te hebben als onszelf. In plaats kozen wij er voor om onze ogen te sluiten. De geschiedenis zal niet mild over ons oordelen.

Neuronen laten uitlopers, dendrieten, groeien richting een chip. Bron: neuroimages.tumblr.com

Mens upgraden beste oplossing tegen massawerkloosheid

2 reacties / Analyses, biologie, Filosofie, Ideeën, Ideeën en techniek, Mensheid, Psychologie, Wetenschap / Door Germen Roding / 4 juli 2015 4 juli 2015

De intelligentie van mensen blijft ongeveer op hetzelfde peil, de rekencapaciteit van computers verdubbelt elke twee jaar. Hoe kunnen we er voor zorgen dat de mens mee kan liften met de Wet van Moore?

Computers overtreffen de mens op steeds meer terreinen
Vaak zijn we jaloers op computers, en met reden. Computers kunnen veel sneller en nauwkeuriger rekenen en informatie onthouden dan wijzelf. Ook in werkjes waarin wij ooit beter waren als computers, zoals gezichtsherkenning en patroonherkenning, worden wij nu massaal overtroffen door computers. In wat door velen, waaronder schrijver dezes, als keerpunt wordt gezien is het verpletteren van twee menselijke Jeopardy! kampioenen door de IBM-supercomputer Watson. Jeopardy! is een Amerikaanse spelshow, waarin de deelnemers dubbelzinnige vragen moeten beantwoorden. Watson bleek hierin een meester, niet alleen door feitenkennis maar ook wat betreft het interpreteren van dubbelzinnige taal. De technologie achter Watson wordt steeds meer verbeterd, met als gevolg dat Watson nu bijvoorbeeld artsen overtreft in het diagnosticeren van longkanker.

Wet van Moore
De reden: Watson, en andere computers, ‘profiteren’ van de Wet van Moore. Deze heeft als bijeffect dat de kosten per eenheid rekencapaciteit elke 24 maanden halveren, waar die van mensen al duizenden jaren vrijwel gelijk blijven. Het vergt geen IBM Watson om in te zien dat niet lang na nu, Kurzweil denkt einde jaren 2020, zelfs de slimste mens wordt overtroffen in rekencapaciteit door de gemiddelde laptop. Kortom: het zou wel eens een goed idee kunnen zijn, onze ‘wetware’ te upgraden met snelle hardware. Wat zijn de mogelijkheden?

Brein-computer interface
Een idee is onze hersens op de een of ander manier vast te knopen aan een chip. Dit concept heet brein-computer interface (BCI). Probleem hierbij is dat de schakelcellen in ons brein, de neuronen, totaal anders werken dan transistoren op een chip. Neuronen werken met trillingen en frequenties, transistoren staan aan of uit (1 of 0). Er moet dus een interface komen tussen chip en cel, die chipcodes vertaalt in signalen voor de neuronen. Eenvoudige signalen uitlezen of doorgeven lukt wel. Het is al gelukt blinden te laten zien op deze manier. Helaas documenteerde de onderzoeker, William H. Dobelle, onvoldoende, waardoor bij zijn dood in 2006 veel vooruitgang was verdwenen. Diep triest was dat zijn patiënten langzaam weer blind werden, omdat niet duidelijk was hoe de implantaten functioneerden. Infecties dwongen artsen ze te verwijderen. In Nederland wordt veel brein-computer interface onderzoek uitgevoerd bij het Donders Instituut, verbonden met het Nijmeegse academische ziekenhuis. In België aan de universiteiten van Gent en Luik.

Neuroprotheses
Neuroprotheses vervangen delen van het zenuwstelsel door (doorgaans) elektronica. Neuroprotheses kunnen al sinds de jaren negentig van de vorige eeuw signalen van het brein via neuronen uitlezen en omzetten in mechanische bewegingen, of zelfs beelden van de ogen uitlezen. Biologische systemen, en zeker de netwerken van zenuwcellen die onze hersenen en zenuwstelsel vormen, zijn ieder uniek. Dat maakt het ontwikkelen van effectieve neuroprotheses die ingewikkelder zijn dan het overbrengen van aan/uit signalen, zeer ingewikkeld. Gelukkig zijn onderzoekers er al in geslaagd cochleaire implantaten te ontwikkelen, waarmee 400.000 doven weer kunnen horen. Ook kunstledematen, die gevoelig zijn voor zenuwprikkels, worden steeds populairder.

Het is helaas nog niet mogelijk om een chip te implanteren die je helpt met bijvoorbeeld rekenen of het raadplegen van internet. Daarvoor hebben we anno 2015 nog te weinig inzicht in de precieze werking van de hersenen.

Hersengolfscanners
Niet iedereen vindt het even prettig om met draadjes en elektronica in de schedel rond te lopen. Systemen waarbij bijvoorbeeld hersengolven kunnen worden uitgelezen en je een robotarm kan besturen, zijn veel gebruiksvriendelijker. Ook die systemen zijn er, al vergt het veel inspanning om een computersysteem de biologische bedrading van de hersenen van de drager te leren kennen. In 2014 zijn wetenschappers er in geslaagd om individuele woorden te herkennen door hersengolfpatronen te analyseren. Dit vereist ook veel training, dus wees (voorlopig) niet bang dat spionnen je gedachten van een afstand kunnen aflezen. Wat dat betreft kan je je beter druk maken om software die lichaamstaal herkent.

Hoe ontdek je je persoonlijk potentieel?

Waarom maken zo weinig mensen gebruik van hun persoonlijk potentieel?

5 reacties / Filosofie, Ideeën, Ideeën en techniek, Psychologie, Visionair leven / Door Maarten / 28 mei 2015 27 mei 2015

Waarom maken zo weinig mensen gebruik van hun persoonlijk potentieel? Dit is een belangrijke vraag. Het antwoord ligt misschien een beetje voor de hand maar kan toch erg verhelderend zijn.

Het eerste antwoord is dat de meeste mensen doen wat anderen willen. Hoe komt dat?

Krachtige beïnvloeders
In de huidige samenleving dienen de burgers een mondiaal economisch-politiek systeem dat wordt geleid door sterke beïnvloeders. Wij kunnen hierbij beïnvloeders op de drie bekende niveaus Micro, Meso en Macro onderscheiden.

Micro niveau: ouders en familie
Ten eerste hebben wij onze ouders die ons beïnvloeden omdat zij graag trots zijn op hun kinderen. Als je zelf in de puberteit niet goed aangeeft wat je wilt, zullen je ouders graag een invulling geven aan je leven en het kan zijn dat die invulling niet erg goed bij je past. Ouders willen hun zoon of dochter liefst zo vroeg mogelijk op de plaats hebben voor hun eigen zekerheid en erkenning.
Meso niveau: onderwijssysteem en werkgever
Op Meso niveau werden we als kinderen of adolescenten beïnvloed door onze onderwijzers en docenten, en als volwassenen door onze werkgevers. Tot het meso niveau rekenen wij ook culturele en religieuze organisaties.
Macro niveau: “Big Brother”
Op Macro niveau worden we beïnvloed door “big brother”, de topbeïnvloeder. Big brother wordt gerepresenteerd door de grotendeels onzichtbare machthebbers die de multinationals aansturen en eigenlijk het hele wereldtoneel dirigeren. Via de televisie en radio worden wij verleid door reclamespotjes en geamuseerd met entertainment programma’s. Omdat dankzij de technologische ontwikkelingen alle geneugten binnen handbereik zijn en wij constant geëntertaind worden, bevinden de meeste burgers zich in een aangename en bijna onverwoestbare comfortzone. Deze comfortzone weerhoudt ons ervan om ons werkelijke potentieel te ontdekken en benutten.

Negatief = positief
Soms hebben we ook tegenslagen in het leven, zoals een ontslag, beëindiging van een relatie of vriendschap, een ziekte of handicap. In de eerste instantie zien wij deze gebeurtenissen als negatieve ervaringen. Dat is omdat ons ego deze ervaringen zo beoordeelt. Maar als je goed kijkt, worden wij door deze voor het ego negatieve ervaringen uit de comfortzone getrokken, waardoor wij eindelijk weer eens aandacht krijgen voor ons eigen groei -en bloeiproces. Vanaf dat moment worden we weer zelfbewust en kunnen we het heft in eigen handen nemen!

Je talenten ontdekken? Eerst uit de comfortzone!
Kan het zijn dat mensen die hun talenten benutten en daarmee zeer succesvol zijn in een eerder stadium in hun leven uit de comfortzone werden gegooid? Moet je eerst de bodem van de put hebben gezien om werkelijk gemotiveerd te worden? Of is er een manier waarop wij al deze tegenslagen die wij vanuit ons onderbewuste aantrekken te vermijden? Of is er een manier om eenmaal ontslagen uit de comfortzone sneller bij jezelf te komen?

Het antwoord hierop ligt in je persoonlijkheid. Als je je persoonlijkheid in kaart hebt gebracht, leer je je sterke punten en verbeterpunten kennen.

Ir. Maarten van Mook Koelink is ontwikkelaar van de Personal Potential Analysis, een persoonlijkheidsvragenlijst die zich richt op het in kaart brengen van het persoonlijk potentieel van werkzoekenden en career switchers.

Bankiers zijn reptilians

5 reacties / Economie, Filosofie, Ideeën, Mensheid, Psychologie / Door Germen Roding / 3 april 2015 3 april 2015

Bankiers staan bekend om hun meedogenloze geldzucht en gebrek aan scrupules. De crisis van 2008-2013 lijkt weinig verbetering in hun gedrag te hebben voortgebracht. Volgens samenzweringstheoretici komt dit, omdat de banken en andere grote financiële instellingen (net als de rest van de wereld overigens) beheerst door reptielachtige wezens. Op wetenschappelijke gronden moeten we de aluhoedjes gelijk geven: veel bankiers zijn zonder meer reptilians.

Gedrag van reptielen versus het gedrag van zoogdieren
Zoogdieren zijn in feite een geëvolueerde groep reptielen. Zoogdieren verschillen op enkele belangrijke punten van het doorsnee reptiel. Op de middelbare school leerde je dat zoogdieren warmbloedig zijn, geen eieren leggen maar hun jongen levend baren en niet drie, maar vier hartkamers hebben. In feite zijn er enkele veel belangrijker verschillen. In dit artikel concentreren we ons op het voor dit vraagstuk belangrijkste verschil: het verschil in hersenfunctie. Hoe denkt een reptiel vergeleken met een zoogdier, zoals een mens?

Het belangrijkste gedragskenmerk dat een zoogdier vertoont en een reptiel niet, is sociale interactie. Dit wordt geregeld door onder meer de amygdala, een hersendeel dat bij standaard reptielen ontbreekt. Zoogdieren, en overigens ook vogels, zorgen voor hun jongen en vormen in veel gevallen vrij ingewikkelde sociale structuren. Bij vrijwel alle reptielensoorten ontbreken sociale structuren. Een standaard reptiel kent vergeleken met een zoogdier, een vrij arm gevoelsleven. Reptielen kennen angst, agressie en plezier. Reptielen herkennen elkaar niet en vormen geen sociale banden met soortgenoten of verzorgers. Reptielen gedragen zich bijna geheel instinctief en bevredigen hun behoeften, alsof ze de enige op de wereld zijn.

De psychopaat als reptiel
Veel, niet alle, bankiers zijn psychopaat. Een psychopaat vertoont psychologisch veel kenmerken van een slim reptiel. Een psychopaat ziet zijn (de meeste psychopaten zijn mannen) soortgenoten niet als medemensen, wezens zoals hij, maar als gebruiksvoorwerpen, “muppets”, zoals een Goldman Sachs bankier het verwoordde. Het doel van een psychopathische bankier is geld, en dit geld kan dan weer gebruikt worden voor pleziertjes zoals seks, luxe en (dat is dan weer een zoogdierkenmerk) zoeken van prikkels. Een psychopaat gaat indien nodig over lijken om zijn zin te krijgen, in dit geval dus het financieren van een luxe levensstijl.

Angst en hebzucht
Beleggers, en ook bankiers, worden geleid door twee belangrijke drijfveren: angst en hebzucht. Dit zijn de voornaamste emoties bij reptielen. Typisch menselijke emoties zoals medegevoel en verbondenheid spelen, ondanks alle ontroerende verhalen van “ethische” bankiers, geen rol. Bankiers denken in cijfers en proberen die cijfers in hun voordeel uit te laten vallen. Banken zijn dan ook instellingen waar de psychopaat zich als een kip in het water voelt.

Hoe kunnen we dit stoppen?
Het kernprobleem is dat banken de ideale omgeving vormen voor gevoelsarme geesteszieken, zoals psychopaten. Een bankierseed invoeren, zoals het CDA er doorheen heeft gelobbyd, is lachwekkend. Echte psychopaten liegen alsof het gedrukt staat en ook niet-psychopate bankiers worden door het systeem tot psychopaat gedrag gedwongen. Het is beter, de fundamentele ontwerpfouten in het systeem te verhelpen.

Banken in de huidige vorm moeten verdwijnen. Banken combineren verschillende functies die we van elkaar moeten scheiden, en die vragen om misbruik door psychopaten. Het betaalverkeer kan heel goed via een overheidswebsite lopen, of beter: via een bitcoinachtig systeem. Die heeft nu immers toch al inzicht in de bankgegevens. Het uitlenen van geld is een verouderd systeem. Participerende vormen van kapitaalverstrekking, zoals crowd funding en aandeelhouderschap zijn beter. Het bouwen van een website is geen activiteit die psychopaten aantrekt. Dit geldt ook voor crowd funding en lange termijn investeren. Hiermee elimineer je de middle men. Hiermee zou je het psychopatenprobleem in de bankenwereld kunnen stoppen.

Lees ook
Aarde steeds meer in greep van agressieve reptielen