griekenland

Varoufakis breekt de sclerotische denkhouding van de rest van Europa open. Bron: Wikimedia Commons

Schuldenvrij denken

Laat een reactie achter / Ideeën / Door / 9 februari 2015

Heeft Varoufakis gelijk? Wat als Griekenland geen schulden had gehad? Wat was dan het verstandigste beleid geweest?

Met de verpletterende verkiezingsoverwinning van de Griekse protestpartij Syriza, kwam een vooraanstaande dissidente econoom, de Atheense hoogleraar Yanis Varoufakis (1961), als Griekse minister van financiën in het centrum van de Eurocrisis te staan. Hij zegt, samengevat, dat we ons niet op schulden moeten focussen, maar datgene moeten doen wat in het belang van de Europese bevolking is. Heeft hij gelijk?

 De rampzalige gevolgen van het beleid van de troika in Griekenland
Griekenland is van alle eurolanden het hardste getroffen door de financiële crisis van 2008 en later. De IMF en EU dicteerden een zeer strenge bezuinigingsoperatie. De gevolgen hiervan bleken ingrijpend. Bijna een miljoen Grieken, een tiende van de bevolking, heeft nu geen toegang meer tot de gezondheidszorg. Meer dan de helft van alle jongeren is werkeloos. De gezondheidszorg is ingestort: er worden nog half zoveel medicijnen verstrekt. Malaria duikt weer op in Griekenland na 40 jaar afwezigheid, het aantal HIV besmettingen explodeert. De kindersterfte is met 50% toegenomen. Kortom: op lange termijn bekeken is dit niet een erg verstandig, om het cru te stellen, onmenselijk beleid. Om een grijpstuiver te bezuinigen, wordt een volk te gronde gericht.

Varoufakis breekt de sclerotische denkhouding van de rest van Europa open. Bron: Wikimedia Commons
Varoufakis breekt de sclerotische denkhouding van de rest van Europa open. Bron: Wikimedia Commons

Productie en reproductie
In de ogen van economen zijn zaken als gezondheidszorg kostenposten. Deze economen hebben het niet begrepen. Een sociaal systeem, zoals Griekenland, moet niet alleen produceren, maar ook reproduceren. Zonder reproductie, geen productie. De belangrijkste component van een economie is de mens. Hapert de reproductie van mensen, dan zal het aantal mensen dalen, zullen ze vaker ziek worden en dus minder kunnen verdienen en uitgeven. Roofbouw plegen op menselijk kapitaal, zoals nu in Griekenland gebeurt, is niet alleen uitermate onmenselijk, het is ook kortzichtig en werkt verwoestend op de vooruitzichten voor Griekenland om er weer bovenop te komen.

Waardoor ontstonden de economische problemen in Griekenland?
Het eerste decennium van de eenentwintigste eeuw is niet de eerste keer dat Griekenland balanceert op de rand van de afgrond. Griekenland is de afgelopen eeuw al drie keer failliet verklaard. Griekenland is een klein, bergachtig en vrij dichtbevolkt land, dat geopolitiek gezien op een nogal woelige plaats ligt. Griekenland bestaat voor een groot deel uit eilanden, waardoor het land er een sterke, en dus dure, vloot op na moet houden. Wegen aanleggen is duur in het bergachtige binnenland en transport over zee is door de vele stormen in het winterseizoen en de vele klippen in de Egeïsche Zee onbetrouwbaar. Er zijn maar enkele laagvlaktes waar dan ook de meeste industrie zit, zoals die rond Thessaloniki. Grieken hebben de naam lui te zijn. Voor Griekse ambtenaren geldt dat zeker, maar uit statistieken blijkt voor de rest van de Grieken wat anders: Grieken maken vergeleken met andere eurozone-landen de langste werkdagen, met de minste vakantiedagen.

De wrede Turkse bezetting dateert van nog geen eeuw geleden. Het grote, agressieve buurland doet de nodige claims op Grieks grondgebied en heeft met de illegale bezetting van Noord-Cyprus, of wat dat betreft de onderdrukking van de Koerden nu, overtuigend laten zien, een reëel gevaar te zijn. Dit verklaart waarom Griekenland veel geld aan het leger moet besteden: 2,3 procent van het nationaal inkomen, bijna twee keer zoveel als Nederland.

Grieken zien de overheid als de vijand en belasting betalen als collaboratie. Dit heeft alles te maken met de Ottomaanse bezetting, en daarna de bezetting door Europese mogendheden in de vroeg-twintigste eeuw, toen Griekenland de schulden niet meer op kon brengen. Europese mogendheden stelden toen tol in op Griekse havens, waarvan de opbrengsten werden gebruikt om de schulden af te lossen. Dit uiteraard met een flinke heffing daarbovenop, die naar de Rothschilds en andere bankiers gingen. Belasting ontduiken werd hiermee een patriottische daad.

Partijen belonen hun aanhangers door ze nutteloze baantjes als ambtenaar te geven. Toen het regime-Samaras, een coalitie van de corrupte elitepartijen PASOK en Nea Demokratia, werd gedwongen om te bezuinigen, vlogen vanzelfsprekend vooral ambtenaren zonder partijpolitieke affiliaties, doorgaans de nuttigste ambtenaren zoals medisch personeel, er uit. Ook politici leggen zichzelf behoorlijk in de watten. Ex Goldman Sachs-medewerker Evangelos Venizelos bijvoorbeeld.

De schoonmaak van SYRIZA
Griekenland is nu een disfunctionele staat, waarin elke groep zichzelf zo veel mogelijk probeert te verrijken ten koste van anderen of in ieder geval: probeert te voorkomen dat ze teveel bestolen wordt. SYRIZA wil hier een einde aan maken, door om te beginnen belastingontduiking hard aan te pakken. Dit zal 40 miljard euro opbrengen, meer dan 10% van de uitstaande schuld. Als anti-establishmentpartij kan SYRIZA de machtige, rijke elite doortastend dwingen zich aan de wet te houden. Het regime-Samaras was hiertoe niet  in staat. Samaras bedreigde zelfs het integere Griekse hoofd van de belastingdienst, toen deze dit probeerde. Varoufakis heeft de Duitse belastingdienst al om hulp gevraagd bij het tot op de laatste cent terughalen van het niet-betaalde belastinggeld.
SYRIZA wil alle ambtenaren die onder druk van de troika waren ontslagen, weer in dienst nemen. Voor een deel is dat een goed idee, we zagen immers, dat vooral de profiteurs van vriendjespolitiek bleven zitten en de nuttige ambtenaren er uit vlogen. Hopelijk wordt dit idee dan vervolgens gevolgd door het alsnog ontslaan van de om politieke redenen benoemde ambtenaren. Dit zou het breken van een verkiezingsbelofte betekenen, maar vermoedelijk zullen weinig Grieken treuren om het heengaan van deze corrupte lieden.

SYRIZA wil ook belastingverhogingen. Deze moeten vooral op worden gebracht door de allerrijksten. Het gevolg hiervan is dat de effectenbeurzen in Griekenland flink kelderden na de verkiezingsoverwinning van SYRIZA. Deze allerrijksten betalen nu door allerlei fiscale trucs nauwelijks belasting. De slimste manier om hier iets aan te doen is bronbelastingen invoeren, bijvoorbeeld heffingen op grond of bruto omzet. Echter SYRIZA is een linkse partij. Linkse radicalen staan niet bekend om het invoeren van de meest verstandige vormen van belasting. Wat dit betreft, kunnen we dus de nodige ellende verwachten.

Buitenlandse schuld
Verder, dit heeft de meeste publiciteit gekregen in de main stream media, wil SYRIZA dat de enorme buitenlandse schuld van 324 miljard euro wordt gesaneerd. Hoewel de zelfverrijking door bankiers deze keer wat subtieler verliep dan in het begin van de twintigste eeuw (naar schatting verdween toen meer dan de helft van het leenbedrag in de zakken van de Rothschilds en hun trawanten), hebben ook nu private partijen grof verdiend aan de Griekse schuld. Deze keer door de exorbitante rentepercentages. Europese regeringen hebben massaal deze Griekse schulden opgekocht van private bankiers, die op deze manier op een veilige wijze veel hebben verdiend. Ook hebben de Grieken het nodige te lijden gehad: de eerder beschreven plunderoperatie, de Duitse invasie en ook nu weer: het wel erg eenzijdig de rekening van de crisis leggen bij de Griekse middenklasse en lagere klasse, terwijl de steenrijke Griekse elite buiten schot blijft. Op zich is hiermee iets voor de eis van SYRIZA te zeggen.
Uiteraard heeft de rest van de Eurozone dan het recht, om harde garanties te vragen dat de Grieken hun beloften ook echt nakomen. Dit moeten echter geen beloften zijn, die het land domweg niet kán nakomen. Exorbitate renteaflossingen horen hierbij. Een deel van de Griekse staatsschuld zal kwijtgescholden moeten worden, of de rente hierop moet naar nul procent worden teruggebracht, waarna de schuld in bijvoorbeeld honderd jaar wordt afgelost.

Schuldenvrij denken
Willen we in Noord-Europa nog iets terugzien van ons uitgeleende geld, dan moet Griekenland er weer bovenop komen en moet de zieke belasting- en uitgavenmoraal worden genezen. Dit is een lange-termijn doel en vereist ook lange-termijn denken. SYRIZA is op dit moment vermoedelijk de beste kans om beide te bereiken. Griekenland beschikt nu over een visionair denker als minister van Financiën, die geld ziet voor wat het is: een rekenmiddel, niet meer. Hopelijk zal hij er in slagen om de kruideniers in de rest van Europa op een hoger niveau te laten denken en eindelijk eens met echt creatieve oplossingen te komen voor de structurele problemen in de eurozone. Schulden zijn een illusie, een symptoom van wat de werkelijke problemen zijn. In Griekenland zijn dit: het dooretterende wantrouwen tussen overheid, bedrijfsleven, rijke elite en bevolking. In de eurozone is dit de overmatige export en onderconsumptie in Duitsland, waardoor de rest van de eurozone wordt ondermijnd. Hier moeten we wat aan doen, en de recente crisis is wat dat betreft een enorme kans. Hopelijk zal Varoufakis slagen in zijn zendingswerk, en redt hij door zijn acties de Europeanen van peak fantasy en cententellende dorknopers.

Grieken kopen nu ook rijst van lokale producenten voor een euro per kg. Bron: Al Jazeera

Griekse ‘aardappelbeweging’ omzeilt wurggreep tussenhandel

18 reacties / Economie, Europa / Door / 13 juni 2012

Het water staat de geplaagde Grieken tot de lippen. Net als hier, is wat de lokale boeren in handen krijgen maar een fractie van wat de consument in de supermarkt betaalt. De ‘aardappelbeweging’ maakt prijzen weer betaalbaar voor modale Griekse gezinnen. En verschaft ook de lokale boeren weer inkomen.

Aardappels uit overbevolkt, hongerend Egypte
Erg slim lijkt het niet. Aardappels uit het overbevolkte Egypte, dat zelf al nauwelijks kan voorzien in voldoende voedsel voor de eigen bevolking, importeren terwijl de lokale boeren grote hoeveelheden aardappels in hun schuren hebben liggen. Toch is dat precies wat er gebeurt in Griekenland, tot begrijpelijke razernij van de lokale boeren. Erg goedkoop zijn aardappels toch al niet in Griekenland. Een consument koopt een kilo piepers voor 75 eurocent, voor de Grieken op de armoedegrens die hun gezin in leven moeten houden van driehonderd euro per maand, een rib uit hun lijf.

Grieken kopen nu ook rijst van lokale producenten voor een euro per kg. Bron: Al Jazeera
Grieken kopen nu ook rijst van lokale producenten voor een euro per kg. Bron: Al Jazeera

Niet dat de lokale boeren daar veel plezier van hebben. Zij ontvangen gemiddeld een derde van deze prijs voor hun aardappelen. De rest belandt in de zakken van de lokale tussenhandel en de transportsector. Transport is duur in het bergachtige land met de vele eilanden en uiteraard maken Griekse transporteurs van de gelegenheid gebruik om nog veel meer te vragen. Overigens geldt dat ook in Nederland, waar tranport heel makkelijk is. Een boer of tuinder krijgt maar een fractie van de prijs die de consument betaalt in de supermarkt. Dat heeft dan weer te maken met het feit dat de supermarkt daar de winst vandaan haalt. Een reden overigens waarom schrijver dezes groente en fruit koopt op de markt, waar de prijzen dichter liggen bij wat de boer in handen krijgt.

Rechtstreeks verkopen aan de bevolking
Dus besloten een aantal boze Grieken spijkers met koppen te slaan. Ze charterden wat vrachtwagens, haalden aardappels op van uitpuilende boerenloodsen in het noorden van Griekenland en verkochten de aardappels op de markt van het stadje Katerini, aan de voet van de Olympus, tegen groothandelsprijzen. Het liep storm. In een mum van tijd waren ze door hun aardappels heen. Daarna volgde de tweede stad van Griekenland, Thessaloniki. Vijftig ton aardappels waren in een mum van tijd verkocht. Duizenden Grieken konden hun familie weer behoorlijk te eten geven. Ondertussen is de beweging ook actief in Athene en verder zuidelijk.

Aardappeloorlog
De tussenhandel was minder blij en zon op wraak. Ze zetten de centra die aardappels verpakken en sorteren onder druk. Deze verhogen nu hun prijzen voor het verpakken van aardappelen. Ert is nog een tweede reden waarom de boeren erg blij zijn met de beweging. De beweging betaalt ze direct. Bij commerciële handelaren moeten de boeren doorgaans een half jaar of langer op hun geld wachten. Niet alle boeren doen aan de beweging mee, maar de vraag via de “gewone” tussenhandel is nu ingestort. Sommige boeren proberen nu hun aardappel aan Bulgaarse handelaren te slijten.

Inderdaad lijkt deze beweging veel van de problemen in de moderne landbouw en voedselvorziening op te lossen. Wellicht ook een idee zoiets in Nederland op te zetten?

Bron
Greece’s ‘potato movement’ grows in power, Al Jazeera (2012)

Catastroïka

14 reacties / Analyses, Europa, Mensheid, Misvattingen, Nederland / Door / 19 mei 2012

Hier een korte beschrijving van wat voor 4 stappenplan internationale bankiers tegenwoordig gebruiken om landjes te strippen en de bevolking vervolgens te knechten.

2001 Professor Joseph Stiglitz, former Chief Economist of the World Bank, and former Chairman of President Clinton’s Council of Economic Advisers, goes public over the World Bank’s, “Four Step Strategy,” which is designed to enslave nations to the bankers. I summarize this below,

Step One: Privatization.
This is actually where national leaders are offered 10% commissions to their secret Swiss bank accounts in exchange for them trimming a few billion dollars off the sale price of national assets. Bribery and corruption, pure and simple.

Step Two: Capital Market Liberalization.
This is the repealing of any laws that tax money going over its borders. Stiglitz calls this the, “hot money,” cycle. Initially cash comes in from abroad to speculate in real estate and currency, then when the economy in that country starts to look promising, this outside wealth is pulled straight out again, causing the economy to collapse.The nation then requires IMF help and the IMF provides it under the pretext that they raise interest rates anywhere from 30% to 80%. This happened in Indonesia and Brazil, also in other Asian and Latin American nations. These higher interest rates consequently impoverish a country, demolishing property values, savaging industrial production and draining national treasuries.

Step Three: Market Based Pricing.
This is where the prices of food, water and domestic gas are raised which predictably leads to social unrest in the respective nation, now more commonly referred to as, “IMF Riots.” These riots cause the flight of capital and government bankruptcies. This benefits the foreign corporations as the nations remaining assets can be purchased at rock bottom prices.

Step Four: Free Trade.
This is where international corporations burst into Asia, Latin America and Africa, whilst at the same time Europe and America barricade their own markets against third world agriculture. They also impose extortionate tariffs which these countries have to pay for branded pharmaceuticals, causing soaring rates in death and disease

There are a lot of losers in this system, but a few winners – bankers. In fact the IMF and World Bank have made the sale of electricity, water, telephone and gas systems a condition of loans to every developing nation. This is estimated at 4 trillion dollars of publicly owned assets.

Het lijkt mij pijnlijk duidelijk dat Nederland hier al heel erg diep in zit mede door hun verbond en hun afspraken om te voldoen aan de eisen van Europa. Lees daarnaast dit onluisterende verhaal van insiders in Griekenland: Peter Mertens: In Griekenland botsen twee werelden met elkaar. Hier een zeer kort fragment uit het lange artikel:

Op 21 oktober 2011 schrijft The Guardian: “Griekenland is in twee gespleten. Aan de ene kant staan de politici, bankiers, belastingontduikers en mediabaronnen, die steun verlenen aan de hardste sociale en culturele herstructurering in West-Europa ooit. Het ‘andere’ Griekenland omvat de overweldigende meerderheid van de bevolking. Dat sprong gisteren in het oog, toen meer dan 500.000 mensen de straat opgingen, de grootste demonstratie sinds mensenheugenis. De protestactie eindigde tragisch met de dood van een vakbondsman. De laatste restjes legitimiteit van deze regering zijn verdwenen, en de regering zelf zal binnenkort ook wel verdwijnen. Het democratische tekort waar politieke systemen overal ter wereld aan lijden is in Griekenland onomkeerbaar geworden.

Inmiddels hebben de Grieken hierover ook een documentaire gemaakt die dit proces ook pijnlijk in de realiteit laat zien. De documenataire heeft de passende naam Catastroïka. Het laat zien hoe dankzij de crisis de europese corporatocracy en private  bankenkartels spotgoedkoop overheidsbedrijven overnemen met vaak essentiële taken voor het voortbestaan van een volk.

The creators of Debtocracy analyze the shifting of state assets to private hands. They travel round the world gathering data on privatization in developed countries and search for clues on the day after Greece’s massive privatization program.

The documentary uncovers the forthcoming results of the current sell-off of the Greek public assets, demanded in order to face the country’s enormous sovereign debt.

Turning to the examples of London, Paris, Berlin, Moscow and Rome, Catastroika predicts what will happen, if the model imposed in these areas is imported in a country under international financial tutelage.

Slavoj Zizek, Naomi Klein, Luis Sepulveda, Ken Loach and Greg Palast talk about the austerity measures, the Greek government as well as the attack against Democracy on Europe, after the general spreading of the financial crisis.

Academics and specialists like Dani Rodrik, Alex Callinicos, Ben Fine, Costas Douzinas, Dean Baker and Aditya Chakrabortty present unknown aspects of the privatization programs in Greece and abroad.


CATASTROIKA – ENGLISH SUBTITLES by infowar
 

Ik kon er niets aan doen maar ik moest toch echt concluderen dat in Nederland de zorg, de telefonie, het gas en elektra, de post en de spoorwegen inmiddels ook allemaal al vrolijk zijn geprivatiseerd en waar inmiddels leuke bonussen worden uitgekeerd aan de topbestuurders en Mexicaanse miljardairs straks verdienen over elk belletje wat gedaan wordt via de KPN door buitenlands aandeelhouderschap. Ik weet eerlijk gezegd niet hoe ik dit nog in een postief daglicht kan zien. Tips hiervoor zijn van harte welkom. :)

Aanverwante artikelen:
-) Update – Hoe eerlijk is ons huidige economische systeem eigenlijk?
-) De toekomst van onze economie deel 1, 2 & 3
-) 3 praktische oplossingen voor meer economische veerkracht
-) Update het economische systeem!
-) Hernationaliseer het recht op geldcreatie 
-) Breek het monopolie van geld als enige ruilmiddel
-) Schulden, de eerste 5000 jaar
-) 2000 jaar strijd over de controle van het geldsysteem
-) De top van de geldpiramide, de Rothschilds
-) Griekenland is kaalgeplukt, op naar de volgende
-) Oorlog is cashen voor de 1% 
-) Controlemechanismen van de 1% 
-) Confessions of an Economic Hitman 

Video: het geheim van Anavra

4 reacties / Europa, Misvattingen / Door / 12 mei 2012

Waar in de westerse main stream media het Griekse leed breed wordt uitgemeten, nemen de Chinezen graag de gelegenheid te baat om meesmuilend te gniffelen over de in hun ogen verwende Europeanen en de incompetentie die Europese politici aan de dag leggen. Daar is uiteraard ook de nodige reden toe. Want is heel Griekenland een toonbeeld van ellende? Nou nee, integendeel zelfs. Zie bijvoorbeeld deze Chinese videoclip over het kleine Griekse bergdorpje Anavra, waar de mensen twee keer zo rijk zijn als de gemiddelde Griek. Hoe krijgen de bewoners van Anavra dat nou voor elkaar? Een geheime oliebron, kinderuitbuiting of illegale hennepteelt? Nee, integendeel…

De Centrale Bank van Engeland, de geboorte van het geld is schuldsysteem in handen van private bankiers.

Griekenland is kaalgeplukt, op naar de volgende!

30 reacties / Analyses, Europa, Mensheid, Misvattingen, Nederland / Door / 14 februari 2012

In de eerder hier verschenen artikelen werd al duidelijk dat ons huidige economische systeem een verre van perfect organisatiemodel is voor het uitruilen van diensten en goederen tussen mensen ter bevordering van het voortbestaan van allen. Daarbij is het effect dat private banken geld mogen creëren in de vorm van schuld en daar rente over mogen vragen de oorzaak van een groot aantal problemen. Eén van die problemen wat ons nu opbreekt is dat dit systeem eist dat het exponentieel moet blijven doorgroeien. En hoewel private banken op de computer prima de schulden exponentieel kunnen laten doorgroeien, (alleen maar meer rente inkomsten voor hen immers), kunnen de echte waardevolle goederen in de fysieke wereld die de samenleving daar tegenover moet zetten dit niet. En dit brengt een heel groot probleem met zich mee.

De centrale bank van Engeland in The City of London, de geboorte van het geld als schuldsysteem in handen van private bankiers en sindsdien het kloppende hart van de economische wereld.

Momenteel hebben de eigenaren van dit geldsysteem nog steeds de ietwat domme of botweg corrupte politici ervan weten te overtuigen dat deze systeemimplosie te voorkomen is. Het feit dat zij daarnaast alle private mainstream media controleren helpt daarbij ook zeker een handje om dit lulverhaal aan het volk te verkopen. Natuurwetenschappers snappen dat het onmogelijk is om het tegen een exponentiële groeicurve op te nemen. Maar blijkbaar weten de lobbyisten van de profiteurs van dit systeem onze politici wijs te maken dat als zij maar genoeg bezuinigen, dat zij in staat zullen zijn de logische effecten van dit systeem tegen te houden. Dit is natuurlijk onmogelijk maar dat de financiële wereld dit verteld aan politici met hulp van de private mainstream media is logisch omdat dit voor hun een recept is voor een totale overdracht van de daadwerkelijke fysieke rijkdom van alle landen in het eurosysteem naar de eigenaren van het huidige geld is schuld economische systeem, oftewel de private bankensector.

We zouden gerust kunnen stellen dat de parasiet (het private bankensysteem) haar gastheer (alle landen gevangen in het Eurosysteem) tot op de laatste druppel probeert uit te zuigen voordat ze het gebroken en voor dood achter gaat laten. Want die implosie is echt niet te voorkomen wat er ook beweerd wordt in de media en vanuit lobbygroepen. Het perfecte, edoch ietwat pijnlijke recente voorbeeld hiervan is Griekenland. Griekenland is inmiddels helemaal kaalgeplukt en verrassing verrassing, we zitten nog steeds met dezelfde logica van een exponentiële vergelijking dus het systeem implodeert alsnog. Echter in Griekenland heeft de private bankensector door dit onvermijdelijke faillissement nog even wat uit te stellen goede zaken kunnen doen. De door hun zelf neergezette premier uit eigen bankgelederen heeft namelijk: de staat nog verder afgebroken, het minimumloon verlaagt oftewel goedkopere arbeidskracht voor de toekomst, vele staatsbedrijven verkocht aan private partijen etc. En kijk eens wat in de mainstream media gebeurt… Waar Griekenland nog geen 3 maanden geleden onmisbaar was, en wij als Nederland ons daarom flink verder bij banken in de schulden moesten steken om het tegen alle logica in te kunnen redden, is het nu opeens wel te missen…

Europa is met de Euro een soort domino D-Day geworden waarbij de private bankiers het geldsysteem controleren en de winsten hebben opgestreken, de problemen worden in tegenstelling tot de winsten echter wel eerlijk onder het volk verdeeld.

Dat is raar toch… Nee eigenlijk niet, wat de media eigenlijk zegt is dat er nu voor de private banken niets meer van waarde is te halen, Griekenland is volledig gestript door de private bankensector, elk overheidsbedrijf wat nog enige echte waarde had is waar mogelijk geprivatiseerd en daarom mag Griekenland nu failliet gaan. Maar goed de private bankiers moeten natuurlijk wel de tijd krijgen om ook alle andere landen van Europa tot op het bot af te kluiven. En dat is zeker een stapje dichterbij gekomen want alle landen die eerst werden overtuigd om Griekenland te helpen zitten nu ook een stuk dieper in de schulden bij private banken door het failliet van Griekenland. Maar goed dat verteld de private mainstream media u dan weer niet.

En de verhalen vertellen die in het voordeel zijn van de mensen van het privaat gecontroleerde geldsysteem, dat doet die mainstream media eigenlijk bijzonder goed, want het bizarre is dat we in Nederland blijkbaar nog steeds geloven dat wij niet zullen worden ingehaald door de logische mechanismen van het huidige economische systeem. Waar Duitsland 3 jaar geleden al een land was met meer dan 10% jeugdwerkloosheid en het economisch helemaal niet zo denderend ging, is Duitsland inmiddels uitgeroepen tot de stabiele pilaar van de Euro. In het land der blinden is éénoog koning, lijkt me hier zeker van toepassing. En nu probeert dezelde pers het zo te spinnen dat Nederland, (met de hoogste hypotheekschuld van heel Europa) en Duitsland blijkbaar wel in staat zijn om oneindige exponentiële groei waar te kunnen maken in de fysieke wereld. Ik en wellicht u snappen nu ook waarom. Omdat er in deze landen nog geld te halen is door deze private bankiers. En totdat Nederland en Duitsland net zo kaalgeplukt zijn als Griekenland zal de private mainstream media ons blijven vertellen dat we meer moeten betalen en dat onze overheid zich dieper in de schulden zal moeten steken.

Dit is ongeveer de oplossing die onze "toppolitici" en "topeconomen" gebruiken in de strijd tegen de huidige problemen. Het effect hiervan is echter dat al de landen die dit doen telkens verder afhankelijk worden van de private bankiers.

Nederland als overheid moet lenen en zichzelf dieper in de schulden steken bij de banken om andere overheden die bij banken in de schulden staan te helpen… En desnoods vervangt deze financiële elite wat premiers om dit ondemocratisch voor de volkeren te doen zoals in Griekenland en Italië is gebeurt. En elk land wat dit doet komt dieper in de dodelijke omhelzing van het privaat gecontroleerde bankensysteem terecht. Totdat het land volledig gestript is en het volk mag redden met de chaos die in het kielzog wordt achtergelaten.  Als dit bedrog zo duidelijk zichtbaar is hoe kan het dan dat de politiek en de media in Europa volledig de kant van de bankensector kiest en niet die van het Europese volk?

Ik vrees helaas dat de bankenwereld dan ook precies gaat krijgen wat ze willen als we zelf niet iets gaan doen. We kunnen dan ook maar beter zo snel mogelijk wakker worden en zelf ons gezonde verstand gaan gebruiken. Zo zou Nederland de controle kunnen terugnemen over haar geldsysteem door het recht op geldcreatie te hernationaliseren. We kunnen elkaar helpen lokale ruilsystemen op te zetten om de effecten van een onvermijdelijke implosie van ons huidige geldsysteem enigszins te dempen. We zouden kunnen begrijpen dat wat nu in Griekenland en met de politici daar gebeurt hier ook zal gebeuren als we met dit spel doorgaan en blijven luisteren naar de private bankensector en de privaat gecontroleerde mainstreammedia.

Helaas zien we hier (nog?) weinig van, inplaats van solidariteit en het gezonde verstand gebruiken worden de Europese volkeren slim tegen elkaar uitgespeeld door de private bankenwereld en hun gecontroleerde mainstream media. En die club zal ons dit spel volgens hun regels laten spelen tot alles wat sinds de 2e wereld oorlog is opgebouwd door onze ouders en grootouders is geëindigd op het offeraltaar van de private bankenwereld…

Kortom tijd voor actie! :-)
Switch het eigen gezonde verstand aan, en handjes uit de mouwen!

Hieronder een rijtje zaken waarvan het verstandig is om mee aan de gang te gaan.
-) Leer lokaal voedsel te verbouwen
-) Ga deelnemen aan en/of zet een lokaal ruilsysteem op.
-) Lobby voor wetgeving die verbied dat banken mensen uit hun huizen kunnen zetten ook als ze niet meer in staat zijn de huur of hypotheek te betalen. Zo hoeft niemand zich in ieder geval zorgen te maken dat ze dakloos worden als het systeem crasht.
-) Meld je aan bij een lokale transtion towns groep of zet er een op.
-) Informeer familie, vrienden, collega`s, etc. Laat dit niet over aan de private mainstream media want die  gaan dit namelijk niet voor je doen!
-) Informeer lokale, provinciale, landelijke en Europese politici en media in de (ijdele?) hoop dat er daar toch ook een paar mensen rondlopen met gezond verstand, een ruggengraat. en enige integriteit.
-) Blijf vreedzaam en verniel niets, dit draagt niets bij aan een betere of eerlijkere wereld. Bouw liever actief aan bovengenoemde oplossingen.
-) Aanvullingen op deze lijst  zijn in de reacties zeer welkom!

(Dit stuk mag vrij door iedereen overgenomen worden op websites, blogs, etc. en om door te sturen aan vrienden, familie, collega`s politici, media, etc. Graag zelfs hoe meer mensen dit weten hoe beter. Zet wel even de bron erbij zodat mensen hieronder mee kunnen doen in de discussie als ze dat willen.)

Giorgios Papandreou deed met het referendum een meesterzet.

Grieks referendum zeer verstandige beslissing

13 reacties / Europa, Maatschappij / Door / 2 november 2011

Papandreou krijgt de politiek van heel Europa over zich heen voor het uit willen schrijven van een referendum. In plaats van hem te verketteren, zouden andere Europese politici respect voor zijn wijsheid en politieke meesterschap moeten hebben.

Vertrouwen Grieken in de overheid is nul
Jarenlang financieel wanbeleid, ingegeven door te hooggespannen verwachtingen van de Grieken, hebben het land op de rand van de afgrond gebracht. De overheid zal een aantal impopulaire maatregelen moeten nemen om het land er weer boven op te brengen.
De stabiliteit van een land hangt voor een belangrijk deel af van het vertrouwen dat de onderdanen in de overheid hebben. Is dit zeer laag, zoals in Griekenland, dan is het land vrijwel onbestuurbaar. Zeker als de regering controversiële beslissingen moet nemen zoals nu. Dit is het probleem waarmee Georgios Papandreou zit. Hij heeft voldoende mandaat nodig om een einde te maken aan jaren van potverteren. Wie zich nog de enorme demonstraties herinnert na de vrij beperkte bezuinigingen door het kabinet Lubbers in de jaren tachtig, kan zich wel indenken wat de gevolgen zijn van veel en veel zwaardere bezuinigingen bij een heetgebakerd volk als de Grieken. Kortom: Papandreou moest aan legitimiteit komen, en snel.

Giorgios Papandreou deed met het referendum een meesterzet.
Georgios Papandreou deed met het referendum een meesterzet.

Papandreou dwingt Grieken tot duidelijke keuze: uit de euro of bezuinigen
Papandreou, een door de wol geverfde sluwe vos, zag deze situatie al langer uitkomen. Het land balanceert immers al twee jaar op de rand van de afgrond. We hebben gezien dat de Grieken er alles aan hebben gedaan hun hopeloze situatie iets minder hopeloos te maken. Het is nu in het belang van Griekenland dat het land een duidelijke keuze maakt.

Optie één is een failliet en uit de eurozone stappen. Hiermee zou het land in een klap van de schulden af zijn en de nieuwe munt flink kunnen laten devalueren, waarmee Griekenland het goedkoopste land van Europa zou worden. Wel zouden de Grieken dat in hun portemonnee merken. Dit is uiteraard de beste optie voor Griekenland. Voor houders van Griekse obligaties is dit uiteraard een beetje huilen, maar ze hadden dit van tevoren kunnen weten. Veel medelijden hiermee hoeven we niet te hebben. Papandreou heeft zich op deze situatie reeds voorbereid.

De tweede optie is dat Griekenland de draconische bezuinigingsmaatregelen uitvoert. Dit zal op korte termijn een rampzalig effect op de Griekse economie hebben. Op de langere termijn vliegen er veel ambtenaren uit (een zegen) en worden er veel verliesgevende overheidsbedrijven geprivatiseerd (idem). Stemmen de meeste Grieken voor deze optie, dan zal Papandreou het draagvlak hebben waarmee hij ze uit kan voeren. Stakers en relschoppers gaan hiermee in tegen de meerderheid van de kiezers en verliezen hiermee hun morele gezag. Politiek zit Papandreou zo op rozen.

Beslissing Papandreou verstandig, ook voor de rest van Europa
Kortom: met dit referendum schiep hij een win-win situatie, ook voor de rest van Europa. Hopelijk komt dit referendum zo snel mogelijk. Stapt Griekenland uit de euro, dan betekent dit het einde aan een lijdensweg. Er zullen verliezen zijn, maar deze zullen niet eindeloos doorgaan zoals nu. Misschien zal Italië volgen, maar Spanje is stabiel en transparant genoeg om zich met Europese hulp te kunnen herstellen. Zeker als er op grote schaal in zonne-energie geïnvesteerd gaat worden en Spaanse jongeren in het rijke noorden als gastarbeider aan de slag gaan. Bezuinigt Griekenland, dan betekent dit voor de rest van Europa dat de Griekse schulden niet afgeschreven hoeven te worden.

Uiteraard weten de Europese politici dit ook wel. Ze hebben alleen een hartgrondige afkeer van referenda. Die zouden hun eigen onderdanen wel eens op ideeën kunnen brengen.

De Grieken hebben geen enkele zin te bezuinigen om de schuld terug te betalen.

Eurodeal stap dichter bij de afgrond

6 reacties / Europa, Maatschappij / Door / 1 november 2011

In plaats van de werkelijke problemen aan te pakken en harde, noodzakelijke keuzes te maken, hebben de politici op de eurotop eind oktober 2011 de komende ineenstorting van de eurozone nog waarschijnlijker gemaakt.

De Grieken hebben geen enkele zin te bezuinigen om de schuld terug te betalen.
De Grieken hebben geen enkele zin te bezuinigen om de schuld terug te betalen.

De problemen in de eurozone in het kort
De volgende problemen moeten dringend opgelost worden.
– De Grieken leven ver boven hun stand.
Het land houdt er bijna een miljoen ambtenaren op na, op vijf miljoen werkenden. Volgens sommigen werkt zelfs bijna een op de vier Grieken voor de overheid[1]. Ter vergelijking: in Nederland is dat rond de twaalf procent. Ook is het land zwaar corrupt, betalen maar weinig mensen belasting en komen politici beloftes niet na. Bij de meeste Grieken is er nog steeds niet de minste bereidheid hier wat aan te doen. Het voorspelbare gevolg: hoge schulden  en een bijna onbestuurbaar land.
– Ook Italië en België kennen een corrupte bestuursmentaliteit en een torenhoge staatsschuld. Dit geldt ook voor Frankrijk, zij het in mindere mate.
– In Spanje en Portugal heeft de economische recessie hard toegeslagen, al doen de Spaanse en Portugese overheid hun best met hun beperkte middelen dit probleem op te lossen en gaan ze op een eerlijke, transparante manier te werk.
– De centralistische bestuursvorm in zuidelijke landen maakt een grote, machtige overheid. Een overweldigende bureaucratie maakt ondernemen een ramp, waardoor het bedrijfsleven op achterstand wordt gezet en goedkope Duitse en Nederlandse producten weinig heel lategn van lokale producenten.
– De nekslag geeft het enorme geografische voordeel van Nederland en Duitsland. De vele waterwegen met een dichte bevolking in de Noord-Europese laagvlakte maakt vervoer goedkoop en zo een complexe, efficiënte zakelijke infrastructuur mogelijk. Daardoor is er een grote natuurlijke thuismarkt en kunnen bedrijven veel efficiënter werken dan in de door bergen en aride gebieden gekenmerkte mediterrane landen.

Oplossing maar schijn
De Europese leiders zijn nu overeengekomen zich voor 1000 miljard garant te stellen voor staatsobligaties en de Griekse schulden voor 50 % af te waarderen. Dit in ruil voor boterzachte garanties van Griekenland en andere eurozondaars zoals Italië.
Het schuldenakkoord dat nu gesloten is verkleint de problemen niet, integendeel. De Grieken kunnen nog steeds doorgaan zich verder in de schulden te werken en zullen dat ook doen. Ze kunnen de rest van de Eurolanden chanteren en zo dwingen bij te dragen met extra leningen die nooit terugbetaald worden, tot de onvermijdelijke ineenstorting. Waarin ze de nog wel gezonde EU-landen mee zullen slepen. Want reken er maar niet op dat bijvoorbeeld de Duitse economie een klap van 300 miljard, of de Nederlandse van 75 miljard, overleven als bijvoorbeeld Italië in gebreke blijft. Dit zou de staatsschuld 50% hoger maken en de rentebetalingen verpletterend hoog.

Wat had wel gewerkt?
De beste bailout-oplossing was geweest alle uitstaande Griekse leningen om te zetten in drachmes en de drachme weer in te voeren. De Griekse overheid had dan snel van de schulden af kunnen komen door de drachme flink te devalueren. Zielig voor de banken en pensioenfondsen, maar hadden ze maar de verplichte financiële bijsluiter moeten lezen. Ook zullen ze door deze gevoelige les de volgende keer voorzichtiger zijn met geld uitlenen aan Griekenland.
Er zouden dus in feite twee euro’s moeten komen: één voor het Germaanse deel en een voor het Romaanse deel van Europa. De door anderen al genoemde neuro en zeuro. Idealiter zou dan Vlaanderen tot de neuro moeten toetreden en Wallonië tot de zeuro. Griekenland is zo corrupt dat het land in geen enkele muntunie thuishoort, hooguit met Albanië (hoewel de Albanezen hier terecht weinig voor zullen voelen).

Bronnen
1. Lessons for the U.S. in Greece’s national meltdown, National Review Online (2010)
2. Banken schelden helft Griekse schuld kwijt – rtl.nl (2011)

De Caixa ('kas') de Barcelona is net als veel andere Spaanse 'cajas' zwaar in de problemen gekomen door de instorting van de huizenmarkt.

Europese bankensector terminaal ziek

1 reactie / Europa, Maatschappij / Door / 25 oktober 2011

Vergeet Griekenland, dit is nog veel erger. Ook zonder de Griekse schuldencrisis staan de Europese banken op omvallen. In feite zijn de staatsschulden niet eens het ergste probleem. Hoe overleeft Europa de bankencrisis?

De Caixa ('kas') de Barcelona is net als veel andere Spaanse 'cajas' zwaar in de problemen gekomen door de instorting van de huizenmarkt.
De Caixa (Catalaans voor 'kas') van Barcelona is net als veel andere Spaanse 'cajas' zwaar in de problemen gekomen door de instorting van de huizenmarkt.

Slechte leningen aan omvallende staatsbedrijven door politieke spelletjes
Banken in Europa, vooral in de Zuid-Europese landen waar vroeger het Romeinse Rijk was gevestigd, vervullen een belangrijke rol voor politici. Banken in Zuid-Europese landen als België, Frankrijk, Spanje en Griekenland worden ingezet voor politieke doeleinden. In Spanje worden de cajas (‘kassen’), de lokale door de overheid opgezette leenbanken, gebruikt om illegale campagnedonaties mee weg te moffelen. En voor sociaal beleid; politici van de socialistische PSOE zette de cajas onder druk om ook aan mensen die dat eigenlijk helemaal niet kunnen betalen, zoals immigranten uit Latijns Amerika, hypotheken te verstrekken. De cajas zitten nu sterk in de problemen omdat ongeveer honderd miljard euro is verdampt door de ineenstorting van de Spaanse  huizenmarkt, waardoor de hypotheken niet meer gedekt zijn[1]. De helft van de cajas is technisch failliet en slechts éénzesde zou volgens Amerikaanse kapitaaleisen zonder toezicht open mogen blijven.

Zoals dit Spaanse voorbeeld laat zien, dienen de cajas en vergelijkbare banken in andere Europese landen om te investeren in bedrijfstakken waar commerciële banken of investeerders geen brood in zien, maar die wel belangrijk zijn voor de regionale werkgelegenheid (en dus de kans op herverkiezing). Vaak zijn dit ook leningen tegen lagere rentetarieven. Het is uiteraard niet voor niets dat commerciële beleggers weinig happig zijn om hierin te beleggen, dus het gebeurt geregeld dat een dergelijk bedrijf alsnog omvalt en hiermee de bank met een enorme schuld opzadelt, zie het Spaanse voorbeeld. Dit probleem speelt overigens ook in China en was in Japan de directe oorzaak voor het ‘verloren decennium’. Ter geruststelling: de Nederlandse Rabobank, ook een coöperatieve leenbank, heeft de felbegeerde AAA-rating, die zelfs de VS niet meer haalt.

Zwakke kapitaalspositie
Banken moeten aan redelijk strenge eisen voldoen. Zo moet er tegenover riskante leningen, voldoende eigen vermogen staan. Als een bank veel leningen uitschrijft aan wankelende staatsbedrijven, daalt de kredietwaardigheid van de bank enorm. Alleen door extra vermogen kan de bank dan alsnog overeind blijven. Internationaal geldt doorgaans de eis dat tien procent van het totale bedrag aan uitgeleend geld vermogen van de bank moet zijn. In Europa wordt slechts vijf procent eigen vermogen geëist (en acht Europese banken voldeden zelfs niet aan deze vederlichte stresstest; Dexia kwam er doorheen omdat Dexia-managers de boel bedonderden met een boekhoudkundige truc). Heel leuk voor de bank als het economisch goed gaat, want zo kan met weinig vermogen enorm veel verdiend worden. Als er veel leningen slecht blijken te zijn, of spaarders hun geld massaal weghalen, dan blijft er van dit vermogen weinig over en valt de bank om.

Crash in Oost-Europa ramp voor Oostenrijkse en Griekse banken
De rentes in alle landen van de Eurozone waren tot voor kort laag. Geen wonder dat veel Europese banken massaal geld leenden bij de centrale bank en dat voor veel rente probeerden te slijten in kapitaalarmere landen.
Vier Europese landen vormden een financieel knooppunt via welk veel leningen aan ‘verwante’ landen werden verstrekt: Zweden, Oostenrijk, Spanje en Griekenland. Gelukkig voor de Spanjaarden staan hun leningen uit in Latijns Amerika waar het op dit moment economisch erg goed mee gaat. De Zweedse banken zijn actief in buurland Denemarken en de Baltische landen. In Denemarken gaat  het economisch vrij goed, de Baltische  landen zijn maar klein en economisch redelijk stabiel. Ook de Zweden hoeven zich dus weinig zorgen te maken. Anders is dat voor de Oostenrijkse banken, die zo dom geweest zijn massaal hypotheken in Zwitserse franken te verkopen in Hongarije en Polen. Nu de Poolse zloty en de Hongaarse forint sterk gedaald zijn ten opzichte van de Zwitserse frank, kunnen die leningen vaak niet meer terugbetaald worden, zie dit artikel.
De Grieken maakten het op de voor hun bekende wijze helemaal bont. Ook hier maakten de lokale banken dankbaar gebruik van de goedkope kredieten in euro’s. In landen als Servië en Macedonië, zelfs in Albanië verkochten ze hun leningen in euro’s. Om maar zoveel mogelijk te verkopen hanteerden ze zeer lage rentes, waardoor ze nauwelijks winst maakten. De gevolgen lieten zich raden. Tot overmaat van ramp bestaat veel van het vermogen van Griekse banken uit Griekse staatsschulden.  Als de Griekse staatsschuld wordt afgewaardeerd, vallen de Griekse banken massaal om.

Slechte vooruitzichten door verouderende bevolking
Als banken er in slagen veel winst te maken, maken ze hun verliezen goed en vergroten ze hun vermogen. Ook dit zit er niet in. De Europese bevolking veroudert en vergrijst sterk. Banken verdienen vooral aan leningen en hypotheken. Leningen en hypotheken worden vooral door jonge mensen die een gezin stichten afgesloten. Het overlijdensrisico bij senioren is zo groot dat banken erg bang zijn om aan hen leningen te verstrekken. Daar staat tegenover dat de ouderen van nu niet meer de afgeleefde, versleten mensen van vroeger zijn en om een jeugddroom waar te maken vaak toch een lening nodig is. De trend is echter toch een vermindering. Oudere mensen hebben minder geld en allerlei artikelen nodig en tenzij de hypotheekmarkt op zorgrobots booming wordt, is dit niet echt een groeimarkt.

Bronnen
1. €100 billion of caja loans could go bad: Bank of Spain – Risk magazine (2011)

Griekenland bestaat voornamelijk uit bergen en zee en moet heel veel aan een sterke vloot uitgeven. Geen wonder dat de Grieken financieel in de problemen komen.

Sluwe Grieken bereidden exit eurozone al jaar geleden voor

21 reacties / Europa, Geopolitiek / Door / 10 oktober 2011

Sinds de Griekse schuldencrisis uitbrak, heeft het land er alles aan gedaan om de komende tijd zo goed mogelijk te overleven, met een internationaal isolement in het achterhoofd.

Griekenland bestaat voornamelijk uit bergen en zee en moet heel veel aan een sterke vloot uitgeven. Geen wonder dat de Grieken financieel in de problemen komen.
Griekenland bestaat voornamelijk uit bergen en zee en moet heel veel aan een sterke vloot uitgeven. Geen wonder dat de Grieken financieel in de problemen komen.

Griekenland: veroordeeld tot armoede
Geografisch gezien is de situatie van Griekenland anno nu een nachtmerrie. Het land bestaat uit een bergachtig noorden, het rotsachtige schiereiland Peloponnesos en tientallen eilanden, verspreid over de Egeïsche Zee. Aan het land grenzen alleen de zeer arme buurlanden op de Balkan: Albanië, Macedonië en Bulgarije, met in het oosten de zeven keer grotere machtige aartsvijand Turkije. Transport is in het bergachtige land alleen praktisch over zee, voor landbouw zijn alleen nauwe dalen beschikbaar, met uitzondering de vlakte waar Thessaloniki in ligt, het vroegere Macedonië, het hart van Alexander de Grote’s rijk. Alleen door scheepvaart op de Egeïsche Zee wordt het land bij elkaar gehouden. Geen wonder dat Griekenland van oudsher op de zeevaart is gericht. Het land heeft de grootste koopvaardijvloot ter wereld.

Voor handel is het van essentieel belang dat zich een uitgebreid netwerk kan vormen van mensen die elkaar in redelijk korte tijd kunnen bereiken. In Griekenland is dat ondenkbaar. De nauwe dalen, waarin de bevolking zich concentreert, kunnen elk maar één stadje onderhouden en zijn over land zeer moeizaam te bereiken. Er kan zich hierdoor heel moeilijk een complex handelsnetwerk vormen (de transactiekosten zijn te hoog), waardoor producenten zich nauwelijks kunnen specialiseren. De situatie van de eilanden is wat dat betreft uiteraard nog beroerder.

Het gevolg is dat er in het land maar weinig kapitaal aanwezig is en de weinige bronnen van kapitaal zeer ongelijk verdeeld zijn. De inkomens in Griekenland liggen laag en de Grieken (de Griekse ambtenaren uiteraard uitgezonderd) maken de langste werkdagen van alle Europeanen.

Strategisch belang steeds minder
Griekenland ligt strategisch, alhoewel niet zo strategisch als Turkije. Omdat het land de Egeïsche Zee beheerst,moet alle scheepvaartverkeer richting Zwarte Zee door de Griekse territoriale wateren. In theorie is het mogelijk om vlak langs de Turkse westkust te varen, maar deze route is weinig praktisch. Ook beheerst het land met eilanden als Kreta en Rhodos een groot gedeelte van de oostelijke Middellandse Zee. Het voornaamste strategische belang van Griekenland is dat wie het land beheerst, de zeevaart van de grote continentale macht in het noorden, Rusland, en de andere landen aan de Zwarte Zee, af kan knijpen. Na de ineenstorting van de Sovjetunie zieltoogde de Sovjetmarine. Het strategisch belang van Griekenland voor de VS is hierdoor enorm afgenomen. Daardoor krijgt het land veel minder steun uit de VS. Toch moet het land heel veel aan defensie, vooral de marine, uitgeven om zich te verdedigen tegen een mogelijke aanval van Turkije. Dat deze niet denkbeeldig is, bewijst de Turkse bezetting van Noord-Cyprus.

Het fundamentele probleem van Griekenland is dus: het land moet heel veel uitgeven aan defensie terwijl er maar weinig kapitaal wordt gegenereerd. Zeker toen het land probeerde de bevolking een “Europees” welvaartspeil te verschaffen ging het mis en moest het land zich diep in de schulden steken om zijn doelen te bereiken.

Griekse overlevingsstrategie al ruim een jaar voorbereid
Nu de slotfase van het Griekse schuldendrama aanbreekt, blijkt steeds duidelijker wat de achtergronden voor de Griekse beslissingen waren. Zodra de eerste tekens van de schuldencrisis aanbraken, in 2010, zijn de Grieken als bezetenen aan de gang gegaan om hun toekomstige exit uit de Eurozone voor te bereiden en als land te overleven. Zo wordt bijvoorbeeld duidelijk waarom de Grieken in 2010 hun voornamelijk van de Duitsers geleende geld hebben gebruikt om veel goud op te kopen[1]. De Duitsers en Nederlanders zijn hier vanzelfsprekend razend over, maar vanuit Grieks standpunt is het een volkomen logische strategie. Als Griekenland de Eurozone verlaat en de eigen drachme invoert, heeft het land een zeer lage kredietwaardigheid. Met nauwelijks buitenlandse valuta is een grote goudvoorraad essentieel om vertrouwen in de eigen munt in te boezemen.

Ook heeft Griekenland vierhonderd Amerikaanse M1 tanks besteld in de VS[2]. Ter vergelijking: Nederland telt nu 130, straks 50 tanks, de Turken ook vierhonderd. Ook dit is uiteraard met een reden gebeurd. Deze reden is Turkije. De Griekse marine is vrij sterk, ook heeft het land nu een geheim defensiepact met Israël gesloten[3]. Mochten de Turken besluiten dat het tijd wordt voor het Ottomaanse Rijk 2.0, dan zijn de Griekse en Israëlische luchtmacht samen voldoende sterk om de Turken te neutraliseren. Over land is het Turkse leger, wanneer volledig gemobiliseerd even groot als de totale Griekse bevolking, echter een formidabele bedreiging. Als de Turken er in slagen de vlakte van Thessaloniki te bereiken, dan is Griekenland de controle over Thessalië en Macedonië kwijt. Vermoedelijk dienen deze tanks dus als afschrikking. Door het gecombineerde Grieks-Israëlische luchtoverwicht kunnen deze tanks niet vanuit de lucht uitgeschakeld worden.

Kortom: de aankoop van goud en de tanks op de pof zullen het land in staat stellen een zeer rumoerig decennium te overleven. Ook is de bestelling van Amerikaans legermaterieel uiteraard een geweldige manier om de Amerikanen op invloedrijke posities in het Pentagon gunstig te stemmen. Griekenland zal spoedig, met zo ongeveer heel Europa tegen ze in het harnas na deze streek, elke vriend nodig hebben die het land maar kan krijgen.
Al te veel medelijden met  de Duitsers en de Fransen hoeven we overigens niet te hebben. Deze twee landen zijn de grootste wapenleveranciers aan Griekenland[3] en hebben goed verdiend aan de Grieks-Turkse wapenwedloop.

Bronnen
1. Grieken kopen goud met ons geld – De Beurs (2011)
2. Grieken stellen prioriteiten en kopen 400 tanks – rtl.nl (2011)
3. Israeli-Greek defense pact invoked versus Turkish naval and air movements, Debka File (2011)
4. Ontspoorde staatsfinanciën in Griekenland – vrede.be

Frankrijk is de voornaamste schuldeiser van Griekenland. Franse banken hebben meer dan een derde van de Griekse staatsschuld in bezit.

Failliet Griekenland vooral Frans probleem

Laat een reactie achter / Europa / Door / 4 oktober 2011

Anders dan bewindslieden doen voorkomen, is een faillissement van Griekenland helemaal geen groot probleem voor Nederland. Eigenlijk is een Grieks faillissement voor ons en voor de Grieken best wel nuttig. Anders is dat voor Frankrijk.

Frankrijk is de voornaamste schuldeiser van Griekenland. Franse banken hebben meer dan een derde van de Griekse staatsschuld in bezit.
Frankrijk is de voornaamste schuldeiser van Griekenland. Franse banken hebben meer dan veertig miljard euro van de Griekse staatsschuld in bezit.

De feiten over de Griekse staatsschuld
De totale Griekse staatsschuld is op dit moment 340 miljard euro. Dat is meer dan anderhalf keer het Griekse BNP, dat sterk aan het krimpen is.

Griekenland is, anders dan de meeste politici ons wijs proberen te maken, niet in staat deze schuld terug te betalen. De reden: Griekenland heeft nauwelijks industrie, geen Slochteren of oliebron. Het land voert drie keer zoveel in (48 miljard euro) als het uitvoert (16 miljard euro). Griekenland leeft naast van het toerisme, 18%, en een kwijnende scheepvaart, voornamelijk (40%) van de publieke sector, kortom: op de pof. Het land leende de afgelopen jaren recordbedragen, in 2009 zelfs een zesde van de enorme overheidsuitgaven.
Griekse staatsleningen zijn niet evenredig over heel Europa verdeeld. Zo beschikt Frankrijk over een groot deel van de Griekse staatsobligaties (meer dan 40 miljard euro) en Duitsland over iets meer dan de helft daarvan (23,8 miljard euro).

Wat als Griekenland failliet gaat?
Stel dat Griekenland failliet gaat en de eurozone verlaat, dan betekent dit uiteraard een zware strop voor de banken die Griekse staatsleningen in bezit hebben.
Niet voor verstandige banken en  beleggers die hun Griekse toxische leningen hebben gedumpt. Naar blijkt, heeft het grootste Nederlandse pensioenfonds ABP dat al ruim op tijd gedaan. Van de 2,6 miljard aan Griekse schulden is nu al viervijfde geloosd. Dat geldt in grote lijnen ook voor andere Nederlandse financiële instellingen. De exposure voor Nederland is dus uiterst beperkt. In feite zal het betekenen dat de euro wat keldert, wat goed is voor de export. Ook zal een Grieks faillissement andere zondaars duidelijk maken dat het menens is.

Zegen voor Griekenland
Als Griekenland failliet gaat en de eurozone verlaat, betekent het dat het land orde op zaken moet stellen. Niemand zal immers het land meer geld willen lenen. Als gevolg zullen de meeste, zwaar overbetaalde, ambtenaren hun baan verliezen. Voor gepensioneerden en de geplaagde Griekse ondernemers die vaak drie jaar moeten wachten op hun geld van de overheid, is het zuur, maar helaas is de situatie nu totaal uit de hand gelopen.
De langere-termijn vooruitzichten zijn daarentegen zeer gunstig. Het spotgoedkope Griekenland wordt zeer populair bij toeristen (wie wil er nu naar Turkije als je voor minder naar Griekenland kan)  en ook de Griekse scheepvaart zal een stevige impuls krijgen. Ambitieuze Griekse jongelui, die nu hengelen naar een goedbetaald overheidsbaantje, zullen in het bedrijfsleven terecht komen of als gastarbeider werken in Noord-Europa. Daar zullen ze met open armen ontvangen worden, want na 2015 dreigen hier structurele arbeidstekorten.

Alleen even slikken voor de Fransen en Duitsers
Uiteraard proberen de grootste schuldeisers, Frankrijk en Duitsland, koste wat kost een faillisement te voorkomen. In Duitsland komt men er zo langzamerhand achter dat het niet erg verstandig is goed geld naar kwaad geld te gooien en zijn steeds meer mensen bereid dan het verlies maar te nemen. In Frankrijk, waar verhoudingsgewijs het probleem meer dan twee keer zo groot wordt, is men daar wat minder happig op.
Misschien verklaart dit ook het Franse enthousiasme om Gadaffi omver te werpen. Frankrijk heeft dringend een nieuwe inkomstenbron nodig en Libië beschikt over enorme olievoorraden. Als Franse bedrijven een grote rol krijgen bij het uit de grond halen en besteden van de Libische oliemiljarden, zou dit een welkome opsteker betekenen voor de kwakkelende economie.