Breaking the Silence: Truth and Lies in the War on Terror

John Pilger laat weer eens pijnlijk zien hoe de mainstream media van ons de grootste moordpartij van het afgelopen decennia goedpraat. Ze gaan zelf nog wat verder, niet alleen wordt deze moordpartij verzwegen maar de slachtoffers worden door de mainstream media ook aangevallen door hun cultuur achterlijk en middeleeuws te noemen.

Onze politici doen vrolijk mee en laten ons ook meebetalen aan deze moordpartij via de belastingen en de grote vaak westerse corporaties verdienen flink. Want helaas is het de Westerse wereld die verantwoordelijk is voor de grootste moordpartij van de afgelopen decennia. Bekijk de documentaire van John Pilger- Breaking the Silence: Truth and Lies in the War on Terror.

‘Breaking The Silence: Truth And Lies In The War On Terror’ (2003) was screened six months after the invasion of Iraq in March 2003 and two years after the invasion of Afghanistan in October 2001. The film dissects the truth and lies behind the ‘War on Terror’, investigating the discrepancies between American and British justification for ‘war’ and the facts on the ground in Afghanistan and Washington DC.

The film opens with a harrowing series of photographs showing the carnage inflicted on Iraqis by the United States and British military forces in 2003. In the background, President George W Bush declares America “will bring to the Iraq people food, medicine, supplies and freedom… we have shown Freedom’s power and in this great conflict we will see Freedom’s victory” while British Prime Minister Tony Blair claims the war in Iraq is a “fight for freedom” and “a fight for justice”.

Pilger explains that US actions have nothing to do with fighting terrorism but are instead part of an opened-ended war for global dominance and control of valuable oil resources in the Middle East. The real danger facing humanity, he says, is the increasingly aggressive military action of American imperialism and the state terrorism orchestrated by the White House. He asks: “What are the real aims of this war and who are the most threatening terrorists? Who is responsible for far greater acts of violence than those committed by the fanatics of Al-Qaeda, crimes that have claimed many more lives than September 11th and always in poor, devastated, faraway places? “This film”, he says, “is about the rise and rise of rapacious imperial power and a terrorism that never speaks its name – because it is our terrorism.”

He visits Washington DC to conduct a series of probing interviews with senior members of the US Administration. Defence Undersecretary Douglas Feith flatly denies that his country supplied weapons of mass destruction to Saddam Hussein during the early 1980s. However, evidence shows that the US encouraged the former Iraqi dictator to wage war against Iran and provided him with material and logistical support. This included chemical and biological weapons and advice on how to use them. When Pilger attempts to discuss the estimated 10,000 Iraqis killed in the 2003 invasion an off-camera military official intervenes and orders an end to the interview.

Undersecretary of State John Bolton tells Pilger that the US has done “more to create the conditions for individual freedom than any other country in the world”. Again Pilger asks Bolton about Iraq casualties. His answer: “I think Americans, like most people, are mostly concerned about their own country. I don’t know how many Iraqi civilians were killed. But I can assure you that the number is the absolute minimum that is possible in modern warfare.”

William Kristol, American neo-conservative and editor of The Weekly Standard, tells Pilger: “The problem with America is not that we go… marauding around the world imposing ourselves, [it] is that we’ve been too slow to get involved in conflicts.” When informed that the United States has been involved in 72 separate interventions in foreign countries since World War Two, Kristol dismisses this figure as “ludicrous” as the full list of countries where the US has, indirectly or directly, overthrown governments, manipulated elections and attacked popular movements since 1945 scrolls down the screen.

Damning archive footage shows contradictory speeches by US Secretary of State Colin Powell and National Security Adviser Condoleeza Rice. In a lengthy address to the UN Security Council on February 5, 2003, Powell solemnly declares that Iraq is in possession of vast stockpiles of weapons of mass destruction and is involved in an elaborate campaign to conceal weapons materials and manufacturing facilities. However, two years earlier Powell and Condoleeza Rice claim the opposite. Speaking in Cairo on February 24, 2001, seven months before 9/11, Powell categorically declares: “He [Saddam Hussein] has not developed any significant capability with respect to weapons of mass destruction. He is unable to project conventional power against his neighbours.” Rice repeats this in July 2001 when she tells US television that the Iraqi military has not been rebuilt since the 1991 conflict.

Pilger travels to Afghanistan to witness the devastation. Among those interviewed is Orifa, an Afghan woman who lost eight members of her family including six children, when the US airforce dropped a 500-pound bomb on her mud-brick home in 2001.

Footage shows President Bush telling Congress that America was “a friend of the Afghan people”. But as Pilger points out, few countries in the world have been helped less by the US. Only 3 percent of all aid given to Afghanistan is used for reconstruction. Kabul, the capital, is a maze of destroyed buildings and infrastructure, with US cluster bombs still not cleared from parts of the city and hundreds of families living in ruined and abandoned buildings. “The scenes reminded me of what confronted me when I arrived in Cambodia following the overthrow of the Khmer Rouge,” said Pilger.

The film also points to Washington’s long history of supporting Islamic fundamentalist and other terror groups in the Middle East. In mid-1979, six months before the Soviet invasion of Afghanistan, the Carter administration authorised $500 million to help establish the Mujahedin. For many years Osama bin Laden was regarded as an ally by London and Washington, both of which provided finance and political backing. Pilger says: “The American people were completely unaware that their government, together with the British secret service, MI6, had begun training and funding Islamic extremists, including Osama bin Laden. Out of this came the Taliban, Al Qaeda and September 11th.”

In 1996, the Clinton administration established friendly relations with the Taliban government in order to secure its backing for a US oil pipeline from Central Asia through Afghanistan. Taliban officials were flown to the US, where they were given red carpet treatment. Rare, grainy footage illustrate Pilger’s words. However, says Pilger, “By the time George W Bush came to power, the link between Al Qaeda and the Taliban had become an embarrassment, and September 11th gave Bush an opportunity to get rid of them. Today, Afghanistan is run by a regime installed by the Americans and the pipeline deal is going ahead.”

Pilger concludes: “We need not accept any of this if we recognise that there are now two superpowers. One is the regime in Washington the other is public opinion now stirring all over the world. Make no mistake it is an epic struggle. The alternative is not just conquest of far away countries; it is the conquest of us, of our minds, our humanity and our self-respect. If we remain silent, victory over us is assured.”

‘Breaking the Silence: Truth And Lies In The War On Terror’ was a Carlton Television production for ITV first broadcast on ITV1, 22 September 2003. Directors: John Pilger and Steve Connelly. Producer: Chris Martin.

Awards: The Chris Statuette in the War & Peace division, Chris Awards, Columbus International Film & Video Festival, Ohio, 2004.

Aanverwante artikelen en informatie:
-) Website John Pilger
-) SIPRI – Top 100 wapenproducenten wereldwijd
-) Rijk worden via politiek, oorlog en olie
-) Wie vormen het internationale private bankenkartel?
-) De oorlog vanuit de Verenigde Staten tegen democratie
-) Bekentenissen van een economische huurmoordenaar
-) Het militair industrieel complex
-) 100 jaar mindcontrol experimenten – Social engineering in the 20th century
-) Corruptie uitgelegd door ex-lobbyist
-) Bankieren met Hitler
-) Nazi’s all over the place
-) Oorlog is cashen voor de elite
-) Wereldvrede visionair of utopie?
-) Wereldvrede dankzij internetporno?
-) The Greatest Truth Never Told
-) The Liberty Academy
-) Why we Fight – Documentaire

15 gedachten over “Breaking the Silence: Truth and Lies in the War on Terror”

  1. In zoverre dat ik alles heb kunnen volgen, is het een gegeven van 2 punten nl de olie en de wapenlobby in Amerika. Dat geschiedde dan zg onder het mom van Iraq vrij te maken van de dictator Saddam Housein is gewoon een verkapte gegeven. Het is en zal altijd in belang zijn van Amerika zelf, dat komt ook boven water in de gesprekken. Dus niet de vrijheid voor het gewone volk. Als je nu naar het eind resultaat in Iraq kijkt is het in principe een chaos. Maar eigenlijk zie je dat meer in de wereld, dat de economische belangen altijd de rol zal spelen. De mensen die aan de top staan hebben maling aan de belangen van het volk en de rotzooi die ze daardoor achter laten, zal hun een goddelijke zorg zijn. Mvg Paul.

    1. Ja dat idee krijg ik ook idd, en vanuit The Liberty Academy begreep ik dat vooral de Rockefellers erg diep in deze belangen zitten in de VS, zowel de olie, de wapens als de politiek. In Module 3 komt volgens mij ook aan bod hoe deze familie bijvoorbeeld achter denktanks als The Council on Foreign Relations zit. 

      Module 1: When You Are Aware…
      Module 2: We Are Controlled
      Module 3: Who Controls Us?
      Module 4: Psychological Control
      Module 5: Financial Control

  2. Ik ben het eens met Antares.
    Hoe onvolmaakt ook, als je de menselijke geschiedenis bekijkt dan is het nooit beter geweest.
    Het verschil met de rest van de geschiedenis is dat het nu mogelijk is om een video zoals de bovenstaande te maken zonder dat je meteen wordt geexcuteerd. Een historisch gezien unieke situatie.
    Het is inderdaad erg, echter in de rest van de geschiedenis van de mensheid was het nog erger. Sterker, in veel landen op dit moment is het erger. Als je in Rusland of China kritiek uitoefent verdwijn je meteen in een werkkamp. Hier trekt weliswaar niemand zich wat aan van kritische geluiden, maar je wordt ook niet onmiddellijk opgepakt. 

  3. Inderdaad, m.i. heeft Andre volkomen gelijk met zijn voorbeeld, je kunt zelf nog verder terug in de tijd voor dit gegeven. Dus niets is de mens vreemd. Het zit ingebakken in de genen. Maar zoals Douwe ons al veel langer duidelijk maakt met zijn schrijven over de elitaire macht(en) en hun werkwijze, kom ik toch elke keer weer terug op het gegeven hoe diep het geworteld zit, eigenlijk ONVOORSTELBAAR. Het wordt ook duidelijk tijd dat er een omslag komt. Ook hierin heeft hij ons een mogelijkheid aangeboden en ik denk dat het mede een taak is van ons visionairen om hier deel aan te nemen. Het zou een prachtige oplossing kunnen zijn en een goede nalatenschap voor de volgende generatie nl GetUp. Mvg Paul.
    http://www.microsofttranslator.com/bv.aspx?ref=SERP&br=ro&mkt=nl-BE&dl=nl&lp=EN_NL&a=http%3a%2f%2fwww.getup.org.au%2f
     

  4. Dat is allemaal prima maar dat betekent niet dat je je er maar bij neer moet leggen. Ik pas er namelijk voor dat ook onze overheid nog steeds van mijn belastinggeld moordpartijen op verre naties financiert om zo onze corporaties weer wat dikkere winsten te laten halen. Of omdat we nu eenmaal het schoothondje van de VS zijn.
     
    Er is namelijk vooral een kleine elite die grof aan deze oorlogen verdient, de middenklasse betaald het en de onderklasse en landen die de sjaak zijn betalen met hun levens. En de oorlogen gaan nu vaak ook nog om zaken als fossiele energie terwijl als we gewoon wereldwijd de krachten bundelen om zonne-energie te oogsten we veel makkelijker overvloed voor iedereen op dat gebied kunnen bereiken.

    Sluit de hele wereld aan op breedband internet, leer ze over permacultuur, over hernieuwbare energie en leer samenwerken, daar schieten we als wereldbevolking als geheel veel meer mee op dan wat oude warlords die landjes tegen elkaar uitspelen en binnenvallen en resources veroveren als het goed is voor hun toch al vet gevulde portomonee.

    Het is 2013 :-) Dit soort primitieve praktijken om keizertje te spelen ten koste van grote groepen mensen is wat mij betreft iets wat we als mensheid zo snel mogelijk achter ons moeten laten willen we ooit de sterren gaan verkennen.
     
     

  5. Zou het zoveel beter gaan met de wereld als de huidige wereldleiders vervangen zouden worden door types a la Assange?
    Is het werkelijk zo dat er sprake is van een slechte elite versus een goede bevolking of zou de gemiddelde man of vrouw zich net zo gedragen als hij aan de macht zou zijn?
    Ik deel de kritiek op de elite, maar ik vraag me af of het alternatief (de elite van de tegenbeweging) zoveel beter is. 

    1. Je moet juist breder kijken dan voor en tegen, dan blijf je namelijk in het controlespel zitten. Wat willen de partijen nu eigenlijk precies, wat is het motief om die oorlogen te voeren, economische motieven, machtsmotieven etc. Zoek uit of er geen betere vreedzamere oplossingen zijn om datzelfde te kunnen krijgen.

      Wat echte systeemverandering kan brengen is mensen wereldwijd bekend maken met permacultuur zodat mensen overal zelf hun voedsel kunnen verbouwen op een manier waardoor ze onafhankelijker worden, het zelfde geld voor hernieuwbare energie, hetzelfde ook voor het invoeren van additionele economische systemen. Verder is het ook nuttig om mensen aan te sluiten op het internet zodat ze toegang krijgen tot de andere mensen van de wereld en zo hun eigen pad kunnen gaan uitstippelen.

      En om je vraag te beantwoorden, het is bewezen dat hoe hoger je komt in machtsstructuren hoe groter het aantal psychopaten ook wordt dus jouw vraag of de gewone man een miljoen burgers zou doden zodat ze toegang krijgen tot oliereserves is gelukkig vaak negatief.

      Jij lijkt elke vorm van ethiek, integriteit of verantwoordelijkheid af te schuiven. Al dat soort dingen zijn echter juist heel persoonlijk.
      Jullian Assange is iig heel open in het delen van informatie. Ik denk dat als de overheid van de VS dat zelf zou doen dat uiteindelijk wel degelijk een democratischere wereld oplevert. Zeker als overheden ook hun wetenschappelijke kennis open source met elkaar gaan delen. Waar een olieveld ligt is idd verstandig om geheim te houden omdat het schaars is. Onderzoek naar zonne energie en windmolens en andere vormen van hernieuwbare energie is juist verstandiger om wel te delen omdat dan iedereen de techniek kan helpen verbeteren waardoor iedereen er wat mee opschiet.

      De huidige westerse politiek zit enorm in een competatief op schaarste gebaseerd paradigma. Dat kan eigenlijk inmiddels best verandert worden naar een cooperatief op overvloed gebaseerd paradigma. Je moet dus naar de ideeen, motieven en richting kijken waar een regiem naartoe gaat niet naar de poppetjes.

    2. Tombraider, je hebt wel een punt. Een mooi voorbeeld hiervan is Wim Kok (pvda), was eerst een vakbondman, toen hij later in de tweede kamer kwam en daarna minister president, was bij de laatste titel binnen een halfjaar terug gefloten om in het gareel te lopen van de elitaire macht. Op een enkeling uitgezonderd, zullen vele zich aanpassen a/d elitaire macht. Ook dat is een gegeven wat in ons DNA gegrift is. Als je nu kijkt naar Nelson Mandela of naar Vaclav Havel, ondanks dat ze er als beste eruit springen, zullen en hebben zij altijd water bij de wijn moeten doen. Dat is een politiek gegeven. Zo hebben we in nederland ook eens de Pacifistisch Socialistische Partij gehad, met als doelstelling democratie, vredespolitiek en een kernwapen vrije wereld. Na een paar jaar was er niet veel meer van over. Ze waren tevens gekant tegen de pro Russische koers en of de pro amerikaanse koers.  http://nl.wikipedia.org/wiki/Pacifistisch_Socialistische_Partij  Hier de geschiedenis ervan. De mens is te divers en laten zich daarnaast zeer gemakkelijk beinvloeden. Dat geld voor mij eigenlijk ook, nu is het makkelijk afzetten voor mij, maar vaak stel ik mezelf de vraag: van wat ik zou doen? als ik de mogelijkheid had om me aan te sluiten bij de Machten? Want men zegt eigenlijk ook niet voor niets: een ieder voor zich zelf en de macht daarboven voor ons allen. Mvg Paul.

  6. Ik weet dat iemand hier net als ik, de serie “Scam City” volgt. Hoe het gewone volk zich te buiten gaat aan bedrog, diefstal, moord, en verkrachting o.a. Over de vraag of zich daaronder veel meer psychopaten bevinden, die kan iedereen wel beantwoorden. Onder de elite vallen ze alleen meer op, wanneer die door de mand vallen. Er lopen veel meer gekken buiten dan binnen de inrichtingen en TBS klinieken, in alle kringen en families. Vanmiddag nog een half uur naar de serie “Preppers” gekeken. Waarom zouden die zich juist tegen de gewone medemens in de stad wapenen denk ik dan. Omdat die je zonder bezwaar met huid en haar opvreten als ze honger krijgen. Wat jij hebt, willen zij in tijden van nood en ze nemen het als je ze de kans geeft. Permacultuur is een mooie oplossing in afgelegen en geïsoleerde gebieden, maar een groentetuintje in de stad wordt je afgejat waar je bijstaat. Zie je er nog een beetje voedzaam uit, dan wordt het oppassen dat je niet zelf in iemands luxe pannenset beland. Over Noord Korea doen de geruchten al de ronde over kannibalisme onder de bevolking. De verslagen over kannibalisme onder de overlevenden van een vliegtuigramp, ben ik ook nog niet vergeten. De mens bleek naar kip te smaken, zo spraken ze achteraf schuldbewust, dat wel. Mjammie, mjammie, hoe zal een prepper dan wel niet smaken, als grote groepen uitgehongerde stadsbevolking zo’n verdacht, weldoorvoed uitziend ventje tegenkomen. Lekker bij de bloemkool en piepers die ze in z’n tuintje tegenkomen denk ik…. :)

        1. Haha, ze zeggen dat het een beetje op varkensvlees lijkt. Een goede stoofpot van maken wellicht? En een concurrent om voedsel minder en zelf een paar dagen een volle maag. Win-win situatie toch?..

          Ik heb ooit een filmpje gezien van een cabaretier die zei dat kanibalisme de oplossing van alles is, overbevolking, vergrijzing, milieubelasting. You eat somebody you don’t like I eat somebody I don’t like. What’s the downside? :D

Laat een reactie achter