Volgens onderwijshervormer Ken Robinson is wat je op een school afleert belangrijker dan wat je aanleert. Creativiteit, bijvoorbeeld. Hij wijt de steeds verder oprukkende peak fantasie pandemie aan het onderwijs dat ons op zou leiden tot brave, gehoorzame werknemers.
Ik vraag me af: is er een manier om kinderen basisvaardigheden zoals lezen, schrijven en rekenen aan te leren zonder dat ze in gehoorzame zombies veranderen? Ik heb mezelf lezen en schrijven aangeleerd. Dat, omdat ik erg nieuwsgierig was wat in al die boeken van mijn ouders stond. Zou dit niet veel effectiever zijn dan de bestaande school? Over het algemeen leer je iets veel sneller als je geïnteresseerd bent. Ik vraag me af of al die dwang op school niet contraproductief werkt.
Met een waardering van 9.3 uit 10 op IMDB is dit een buitengewoon interessante serie waarin John Taylor Gatto ingaat op het hoe en waarom van ons huidige onderwijssysteem. Gatto is een man die 30 jaar zelf in het onderwijs actief is geweest en daarbij een prachtspreker is. Deze bijna 6 uur materiaal van hem zal eenieders denken op ons huidige verplichte onderwijssysteem voorgoed veranderen. Wellicht is het handig als mensen dit ook even doorsturen naar docenten in hun omgeving en naar het ministerie van onderwijs in Nederland.
Overigens geeft hij zelf aan hoe hij tot beste docent van het jaar in New York werd uitgeroepen. Hij geeft aan dat je kinderen hun inherente interesses serieus moet nemen en ze daarin moet ondersteunen en ze in staat moet stellen vooruitgang te maken op dat gebied. Moeilijker is het niet volgens Gatto en hij heeft hier buitengewoon grote successen mee geboekt.
Voor eenieder die zelf naar school is gegaan en of kinderen heeft die naar school gaan is dit een must see. En ik denk dat dit verhaal aanleiding geeft om in Nederland ook het gehele onderwijssysteem volledig op de schop te gooien. Kortom een echte aanrader.
http://youtu.be/GxCuc-2tfgk
The Ultimate History Lesson is a 5-hour journey examining the history, root-causes, and consequences of public schooling. Former New York City and New York State School Teacher of the Year, John Taylor Gatto, illustrates HOW and WHY our public schools are dumbing us down… and what We can do about it.
With more than 200 footnotes, and more than 30 classic texts referenced; this 5-hour interview session, memorializing John’s research, publications, and life experiences, forms an impeccable family resource and reference library of The Underground History of American Education and its effects on 21st Century America.
Each hour focuses on examining the evolution of ideas, which manifest today in the phenomenon of public schooling. By dissecting the history and presenting you with the references, you’re left at the end of each hour, with a copious amount of information to digest; from which you can continue your own personal journey of discovery.
This interview also includes solutions, documents, and references; asking only that you consider the information – THINK FOR YOURSELF – and communicate with others in order to share a higher-level of awareness. This presentation is offered as a public service thanks to the generosity of the subscribers of the Tragedy and Hope online community, which is an international research and study group, composed of individuals who have screened our productions, and seek to take the next-steps in enacting strategic solutions. Written by T&H
Ik moet zeggen dat ik na zelf het hele schoolsysteem te hebben doorwandelt en nu dit en ook eerdere verhalen hierover hoor, ik me redelijk geestelijk mishandelt voel door de Nederlandse overheid en ons verplichte onderwijs systeem.
Ik ben benieuwd hoe andere mensen hier tegenaan kijken en in welke hoeken er oplossingen gezocht kunnen worden. In hoeverre willen we onze kinderen en kleinkinderen nog blootstellen aan dit systeem met deze kennis van Gatto in het achterhoofd?
Deugt ons Nederlandse staatssonderwijs eigenlijk wel?
Waar komt het Nederlandse onderwijssysteem precies vandaan en in wiens belang is het precies ooit opgezet en hoe relevant is dat nog in het nieuwe tijdperk? Leren wijzelf en onze kinderen eigenlijk nog wel nuttige zaken in de verplichte staatsscholen die aansluiten bij wat gewenst is in de brede samenleving?
Zeker met de opkomst van het internet en de razendsnelle economische veranderingen lijkt het oude onderwijs paradigma op haar grondvesten te schudden. En misschien is dat maar heel goed ook. Zijn onze Nederlandse scholen eigenlijk slechts weinig anders dan grootschalige hersenspoelmachines voor de nieuwe generatie? Waar gehoorzaamheid inmiddels desnoods met psychiatrische medicatie wordt afgedwongen?
Sir Ken Robinson geeft in deze RSA Animate zijn interessante visie op hoe wij het hele onderwijs paradigma eens heel goed moeten bekijken. Volgens hem zijn er enorme verbeteringen mogelijk en moeten we het onderwijs zo snel mogelijk aanpassen omdat het oude systeem volledig irrelevant is geworden.
Ken Robinson geeft zijn interessante visie in de video: Changing Education Paradigmes
Creativity expert Sir Ken Robinson will ask how do we make change happen in education and how do we make it last?
En voor de liefhebbers, meer onderwijsvernieuwers zijn te bekijken in deze TED Playlist met de titel Re-Imagining School waarin maar liefst 12 interessante TED Talks voorbij komen.
Hoe denken mensen hier over het Nederlandse verplichte staatsonderwijs?
Onderwijs zou als doel moeten hebben kritisch denkende mensen voort te brengen die hun gehele leven uit nieuwsgierigheid willen blijven doorleren. Om dit te bereiken zou eigenheid, creativiteit en nieuwsgierigheid moeten worden gestimuleerd. Onze huidige vorm van onderwijs bevordert deze eigenschappen echter niet, maar bederft ze juist. Op school worden we geleerd binnen de lijntjes te kleuren en te denken, waardoor onze nieuwsgierige geest feitelijk wordt geruïneerd. In de tijd dat de kinderen na een kwart van hun leven dan eindelijk van school verlost zijn, zit hun hoofd vol met onkunde die niets te maken heeft met de echte wereld.
Bovenstaand artikel is ons toegezonden door de auteur, Rob van V., en plaatsen wij met zijn toestemming.
Het onderwijs van vandaag de dag is voornamelijk gebaseerd op ons analytische en rationele geheugen; het onthouden van data, het maken van een toets, het slagen voor de toets, en… het weer vergeten van deze data. Uiteindelijk krijg je je diploma en ben je klaargestoomd om deel te nemen aan de maatschappij. Het systeem van het onthouden en het kunnen reproduceren van data staat in ons huidige onderwijsstelsel gelijk aan intelligentie. Diegenen die het beste mee kunnen komen met het systeem halen de hoogste cijfers en worden als het meest succesvol gezien. Het echte leven gaat echter niet om het onthouden en reproduceren van data en daarom is het onderwijssysteem een behoorlijke vertekening van de werkelijke essentie van het leven.
Het ontstaan van onze huidige vorm van onderwijs vindt zijn oorsprong in de 19e eeuw. Haar doel werd gevonden – niet in het trainen van het intellectueel of het brengen van verlichting bij allen, maar – in standaardisatie van de mens door het verkleinen van het aantal individuen door ze allemaal op hetzelfde niveau te brengen en te houden en het conditioneren van kinderen in het onderkennen, gehoorzamen en het onderwerpen aan autoriteit; zich onder te schikken en voor te bereiden om in gemeenschap te leven, waar het collectieve bewustzijn voorop staat en individueel talent niet wordt benut, laat staan gestimuleerd en uitgebreid. Kortom, de beperking van individualiteit, de onderwerping aan autoriteit en de vernietiging van kritische, afwijkende meningen, originaliteit en creativiteit.
Onder het mom van domheid – diegenen die geen onderwijs volgden waren niet intelligent – worden brave burgers gecreëerd in dienst van de staat die zich opstelt als adoptieouder tijdens de meest cruciale jaren van de ontwikkeling van de mens, waarin zij grotendeels wordt verwijderd van de ouders en zogenaamde ‘ongepaste’ culturele invloeden. In een omgeving als die van een gevangenis worden de kinderen gedwongen een bepaalde opvatting te hebben en worden zij allen in hetzelfde denkpatroon opgevoed. We worden geleerd dat het niet goed is om fouten te maken en we schamen ons ervoor als dit wel gebeurt, maar wie geen fouten durft te maken komt niet tot nieuwe inzichten die leiden tot nieuwe wegen. Fouten liggen namelijk ten grondslag aan originaliteit en creativiteit.
“Every child is an artist. The problem is how to remain an artist once we grow up.” – Pablo Picasso
Het creëren van brave en gestandaardiseerde burgers via het schoolexperiment is tot nu toe redelijk geslaagd. Met zijn allen zorgen we ervoor dat de huidige maatschappij en haar economische systeem in stand worden houden. De denkwijze die op scholen wordt ingeprent reflecteert op de maatschappij en zal de maatschappij blijven vormgeven, zoals deze denkwijze op haar beurt weer in stand wordt gehouden door het onderwijssysteem. Ik ben ervan overtuigd dat de mens door het onderwijs alleen maar dommer is geworden. Waar zijn vandaag nog de grote denkers en uitvinders? Kunde is vervangen door des-kunde en de kundigen zijn deskundigen geworden. Wat we nodig hebben is een totale sociale reconstructie. Verander het onderwijs en je verandert de maatschappij. Voed nieuwsgierigheid en stimuleer creativiteit door vakken als tekenen en muziek dezelfde waarde te geven als taal en wiskunde.
Het zijn de kunstvakken die het mogelijk maken om uit je denkpatroon (lees: het gezamenlijke denkpatroon) te stappen en op andere manieren ergens tegenaan te kijken en een nieuw patroon te ontwikkelen waar nieuwe inzichten en ingevingen uit voortvloeien. Trek dit door naar de maatschappij waar alle vormen van kunst maximaal tot uiting zouden moeten komen. Een maatschappij waar kunst in het meest ideale voorbeeld zelfs verplicht gesubsidieerd zou worden en tegelijkertijd voor een ieder gratis toegankelijk zal zijn. Een maatschappij die dichters, filosofen, kunstenaars en schrijvers voortbrengt. Een maatschappij die kinderen met hun geweldige vermogen tot innovatie en creatie stimuleert en onderwijst met kennis waar zij echt iets aan hebben, kennis die hen kan helpen in het ontdekken en begrijpen van de echte wereld. Een utopie, zo lijkt het…
In deze TED Talk niets minder dan de overbodigheidsverklaring van ons gehele huidige onderwijsmodel. Verplaats onderwijs naar de Cloud van het internet en laat kinderen via de grote en interessante vragen hun eigen dorst naar kennis stillen. Dat is de visie van Sugata Mitra die onderzoek heeft gedaan naar zelf organiserende onderwijs systemen wat prima resultaten opleverde.
Onstage at TED2013, Sugata Mitra makes his bold TED Prize wish: Help me design the School in the Cloud, a learning lab in India, where children can explore and learn from each other — using resources and mentoring from the cloud. Hear his inspiring vision for Self Organized Learning Environments (SOLE), and learn more at tedprize.org.
Educational researcher Dr. Sugata Mitra’s “Hole in the Wall†experiments have shown that, in the absence of supervision or formal teaching, children can teach themselves and each other, if they’re motivated by curiosity and peer interest. In 1999, Mitra and his colleagues dug a hole in a wall bordering an urban slum in New Delhi, installed an Internet-connected PC, and left it there (with a hidden camera filming the area). What they saw was kids from the slum playing around with the computer and in the process learning how to use it and how to go online, and then teaching each other.
The “Hole in the Wall” project demonstrates that, even in the absence of any direct input from a teacher, an environment that stimulates curiosity can cause learning through self-instruction and peer-shared knowledge. Mitra, who’s now a professor of educational technology at Newcastle University (UK), calls it “minimally invasive education.”
Afgelopen maandag werd deze interessante documentaire uitgezonden door VPRO Tegenlicht. Kijk het vooral en stuur het door aan de bestuurders en beleidsmakers van Nederland. Tegenlicht leert dat afkijken soms heel verstandig en efficiënt is. :-)
Bestuurders van Nederland opgelet! Hardnekkige problemen in Nederland, in de zorg, het onderwijs en in de industrie zijn in Europese buurlanden allang opgelost. Door gewaagde visie met gedurfde besluiten en spectaculaire resultaten. Tegenlicht onderzoekt de oplossingen.
Het kakelverse kabinet Rutte II zit gebogen over bezuinigingen, ombuigingen en nieuw beleid. Tegenlicht helpt de politici een handje door over de grenzen te kijken. Hoe gaan ze daar om met bekende Nederlandse hoofdpijndossiers als de stijgende kosten van de zorg, de problemen in het onderwijs, en het creëren van nieuwe banen? Gedurfde besluiten op basis van gewaagde visies hebben in het buitenland al tot spectaculaire resultaten geleid.
Zo sturen ze in Noorwegen hun hulpbehoevende ouderen naar het zonnige Spanje en besparen aldus veel geld. In Finland hebben ze het beste onderwijs van Europa, bijna even goed als in toponderwijsregio’s Singapore en Shanghai. Net als in het middelbaar onderwijs moeten onderwijzers in het Finse lager onderwijs verplicht een universitaire opleiding hebben genoten. Wie lesgeeft heeft de status van een arts. In Nieuw Zeeland heeft de overheid de markt voor medicijnen overgenomen, de farmaceutische industrie buitenspel gezet en de gezondheidszorg daarmee een stuk betaalbaarder gemaakt. En in Duitsland zet men groots in op duurzame industrie: er wordt 300 miljard euro per jaar mee verdiend en er zijn al 380.000 banen mee gecreërd.
Bestuurders van Nederland, waarom zouden we dit niet gewoon overnemen?
Waarom slagen firma’s als LOI en NHA er in voor een fractie van de kosten uitstekend onderwijs te verzorgen, waar de overheid keer op keer faalt? De netto voordelen van privatisering zijn vaak twijfelachtig, maar op het gebied van onderwijs zijn ze overduidelijk.
Spotgoedkoop onderwijs bij de LOI
Wie nog lid is van een omroepvereniging zal ze nog kennen. Ook op websites ontbreken ze zelden. Advertenties voor particuliere onderwijsinstellingen. Vooral de Leidse Onderwijsinstellingen, vlak na de Tweede Wereldoorlog opgericht, timmert stevig aan de weg. Met indrukwekkende resultaten. Zo slaagt de LOI er in om voor een fractie van de kosten van het reguliere onderwijs, als kwalitatief goed beoordeeld afstandsonderwijs te geven. Dit zonder overheidssubsidie. Een compleet lesprogramma aan de LOI, ook voor een relatief kostbare opleiding als HBO Elektrotechniek, is voordelig: de student betaalt bij een vierjarige opleiding 1542 euro per jaar collegegeld. Anders dan bij reguliere onderwijsinstellingen, waar een oudere student tot vijfduizend euro of meer collegegeld moet betalen, discrimineert de LOI niet op leeftijd. Ook een vijftigplusser kan voor dit lage tarief aanschuiven.
Waarom kan de LOI dit onderwijs zo goedkoop leveren?
Het LOI-onderwijssysteem zit uitermate slim in elkaar. Opvallend is dat alle onnodige elementen wegggelaten zijn. Zo is een schoolgebouw, op de keper beschouwd, onzin. Dat spaart ook een conciërge uit, een schoonmaker, een gebouwmanager, een hovenier, kantinemedewerker en, zoals dat tegenwoordig zo mooi heet, een Medewerker Vrede en Veiligheid. Die verblijfsruimte is er namelijk al. Het huis van de student zelf, of grasveld, of een cafeetje, waar hij of zij lekker van het zonnetje kan genieten. Het is zelfs mogelijk dat de student het grootste deel van het jaar op vakantie gaat. Hij hoeft alleen bij de twee verplichte contactdagen en examens aanwezig te zijn (en uiteraard voldoende kennis demonstreren). Dit spaart ook weer de nodige aanwezigheidcontroles uit.
Ook de leraar is goeddeels weggelaten. Orde houden is geen probleem als iedereen thuis zit. Snapt iemand het niet, dan kan hij of zij het videofilmpje nog een keer bekijken. In klassikaal onderwijs moet de hele klas, ook de slimmeriken, tot vervelens toe meeluisteren. De reden dat vele hoogbegaafden afknappen, ze hebben wel wat beters te doen. De leraren besteden vrijwel al hun tijd aan het online beantwoorden van vragen en nakijken van opdrachten. Daarom zijn er bij de LOI maar weinig leraren nodig. In de VS wordt er nu al geëxperimenteerd met online colleges voor 100.000 studenten tegelijk. Iedere student heeft ook een persoonlijke studiebegeleider.
Overheid kan snel vele miljarden besparen
Op dit moment wordt er per student per jaar zo’n 8000 euro in het middelbaar onderwijs besteed en in het hbo- en wo-onderwijs maar liefst 12.000 euro. [2] Dat uit zich ook in de draconische afstudeerboetes en kosten voor masterstudenten: vaak wel tot 12.000 euro per jaar. Klaarblijkelijk doet het staatsonderwijs iets heel erg fout of de LOI doet iets heel erg goed. Kunnen we het voortgezet, HBO en WO onderwijs van hopeloos falende overheidsinstellingen niet uitbesteden aan de LOI? Daarmee besparen we zoveel geld, dat we studenten weer een fatsoenlijke basisbeurs kunnen verschaffen en er ook voor onderzoek veel meer geld ter beschikking komt dan nu.
Dat de online onderwijsrevolutie volop bezig is bewijzen websites zoals The Khan Academy en The Code Academy maar al te goed. (Zo leer ikzelf inmiddels programmeren via de laatste site en dit bevalt buitengewoon goed.)
In deze lezing laat Daphne Koller zien dat online onderwijs veel meer mensen kan bereiken, en dat als online onderwijs op de goede manier wordt aangeboden, het kwalitatief ook beter onderwijs wordt dan wat men in de gewone klas of de collegezaal kan geven.
Zo moet iedereen de vragen van de docent beantwoorden, kan er geautomatiseerde feedback per persoon worden gegeven afhankelijk van welke fouten een leerling maakt en kunnen studenten het werk van elkaar beoordelen en elkaar gemakkelijker helpen als die mogelijkheden worden ingebouwd.
Als laatste zegt ze dat deze revolutie ook zeer interessant is voor onderzoek over hoe mensen leren. Met de enorme hoeveelheden data die vrij komen bij deze online lesmethoden gelooft ze dat hier vele nuttige patronen uit kunnen worden gedestilleerd, waardoor het onderwijs zelf vervolgens ook flink kan worden verbeterd.
Het wordt de hoogste tijd dat het ministerie van onderwijs in Nederland ook eens gaat kijken hoe ze deze onderwijsrevolutie zo goed mogelijk kunnen gebruiken en stimuleren. Welke universiteiten en hogescholen in Nederland gaan hier het voortouw in nemen? Waar blijven de kamervragen van onderwijspartij D66? En wanneer zien de PvdA en SP in dat dit een ideaal instrument is om ook kansarme mensen toegang te geven tot het beste onderwijs wat Nederland te bieden heeft? De potentie is enorm, dus hoe sneller we hier werk van gaan maken in Nederland hoe beter! :-)
Anders dan de onderwijsbranche je probeert wijs te maken, is het probleem in Nederland helemaal niet dat er te weinig opleidingen worden gevolgd. Het probleem is dat studenten onzinnige dingen leren.
Twaalf tot twintig jaar onafgebroken leren
Nederland kent de Leerplichtwet, die regelt dat Nederlandse kinderen acht jaar naar de basisschool gaan en vier jaar middelbaar onderwijs moeten volgen. Twaalf jaar waarin kinderen de dag vrijwel geheel doorbrengen met leren. In de praktijk volgen mensen doorgaans nog meer onderwijs: havo en vwo duren vijf resp. zes jaar. Hoger beroepsonderwijs of een academische opleiding voegt doorgaans nog eens vijf tot zes jaar toe aan de opleidingsduur. Bij artsen komt hier nog enkele jaren bij, waardoor een arts in opleiding in totaal meer dan twintig jaar op school door heeft gebracht.
Kosten-baten verhouding vaak zoek
Onderwijs is duur. Van de Nederlandse staatsbegroting gaat zo´n dertig miljard euro per jaar, dat is om en nabij de 17% van alle overheidsuitgaven, op aan onderwijs. Van veel onderwijs kan je je afvragen of het daadwerkelijk nodig en nuttig is. Waar een gedegen opleiding tot ingenieur, arts-specialist of betawetenschapper, of landbouwkundig of technisch specialist op MBO- of HBO-niveau inderdaad de nodige tijd kost en ook zijn maatschappelijke nut opbrengt, kan je jezelf dit afvragen bij veel andere opleidingen. Ook bij technische opleidingen leren studenten niet altijd relevante dingen.
Opleiding verkapte IQ-test
De werkelijke reden waarom werkgevers hoogopgeleiden willen, is dat slimmere mensen over het algemeen een hogere opleiding volgen. Uit onderzoek blijkt dat een hoog IQ sterk gecorreleerd is met het succes als werknemer. Ook drillen scholen en universiteiten studenten tot gehoorzame boekjesdenkers, ideale werknemers dus.
Arbeidsmarktgestuurd onderwijs is beter: terugkeer van de gilden
In de middeleeuwen kenden we gilden en een systeem van leerling, gezel en meester. Deze benamingen keren terug in de benamingen voor `bachelor` (gezel) en ´master´ (meester). Een leerling leerde het métier van een volleerd meester, bijvoorbeeld een meestersmid. In het begin werd hij opgezadeld met eenvoudige, vaak nederige klussen, die als hij vorderde tot gezel, gecompliceerder werden. Op een gegeven moment moest hij zijn proefstuk of meesterstuk afleggen, waarna hij werd bevorderd tot volleerd meester en als volwaardig meestersmid zich kon vestigen als lid van het smedengilde.
Dit systeem heeft als groot voordeel dat een hoofd van een werkplaats of, later, leider van een bedrijf, precies wist wat voor werk een vakman deed en tegen wat voor problemen die mensen aanlopen. Minkukels van een opleiding bedrijfskunde die een bloeiend technisch bedrijf de vernieling in helpen, kregen zo geen kans.
Leven lang leren
Een tweede voordeel van dit systeem is dat werken en leren worden gecombineerd. Een leerling ziet meteen, waar wat hij leert voor gebruikt kan worden. Ook krijgen bedrijven voortdurend een toestroom van nieuwe schoolkennis via de leerlingen.
Onderwijs op maat
Door keuzevakken in te voeren, kan de leerling ook dingen leren die in het bedrijf waar hij werkt van pas komen. Er ontstaan geen losgeslagen groepen jongeren meer die met hun ziel onder de arm lopen, of vereenzaamde, verbitterde ouderen, maar een voortdurende wisselwerking tussen jong en oud waarbij jong leert van oud en oud bij de les gehouden wordt door jong.
Superinvesteerder Peter Thiel laat weinig heel van Google, en een aantal heilige huisjes onder “weldenkende” mensen, in een vermakelijke forumdiscussie met Google topman Eric Schmidt, die het Pechtold-standpunt vertegenwoordigt.
‘Alleen ICT succesverhaal’
Peter Thiel is niet vies van een beetje controverse. Zo is hij overtuigd libertariër, die het liefst een grote drijvende stad midden op de oceaan zou vestigen om hiermee de eerste overheidsloze samenleving ter wereld tot stand te brengen. Ook wil hij studenten tijdens hun studie van de universiteit plukken om in plaats van te studeren, hun veelbelovende zakelijke concept tot ontwikkeling te brengen. Hiermee lokte hij al de nodige woedende reacties uit.
Vuurwerk kon dus niet uitblijven toen hij samen met de bestuursvoorzitter van Google, Eric Schmidt, uit werd genodigd voor een discussie. Schmidt begon het gesprek vrij voorspelbaar door te wijzen op de enorme groei in productiviteit die informatietechnologie en het internet in het bijzonder wereldwijd mogelijk hebben gemaakt. waarbij Google uiteraard een essentiële rol speelde. Het sein voor Thiel om voluit in de aanval te gaan op ‘minister van propaganda’ Schmidt. Volgens hem is er alleen maar ontwikkeling geweest op het gebied van informatietechnologie, maar loopt de ontwikkeling op het gebied van energietechniek en dergelijke nog hopeloos achter op schema.
Peak fantasy
Volgens Thiel leidt Google aan ideeënarmoede, peak fantasy dus, waardoor de economie stagneert. Een interessante stelling op zich die nader onderzoek waard is. Inderdaad is er in het werk van de (inmiddels overleden) Oostenrijkse econoom Schumpeter de nodige ondersteuning te vinden voor dit idee. Vaak zijn het golven van basistechnologieën die door de samenleving woeden en hiermee een economische boom op gang brengen. Eind afgelopen eeuw was dat bijvoorbeeld de ICT- en internetrevolutie.Deze revolutie ebde weg in de jaren na het magische jaar 2000.Schmidt was het hier overigens mee oneens. Hij wees op het succes van Google Chrome (inderdaad de meest populaire browser op dit moment) en het Google Android mobiele platform. Beide zijn overigens geen radicaal nieuwe technologieën maar succesvolle verbeteringen van al eerder bedachte producten. Op zich heeft Thiel hier dus wel een punt. Echt radicaal nieuwe producten heeft Google niet uitgevonden. Hierin is de zoekmachinegigant overigens niet uniek. De meeste multinationals zijn het resultaat van de verbetering van een product van een andere bedrijf. Zo kocht Bill Gates 86-DOS, de basis voor MS-DOS, het besturingssysteem waarmee Microsoft groot werd, voor slechts 50.000 dollar van Seattle Computing.
Onderwijsbubble
Een ander geliefd thema van Thiel is de zin, of liever gezegd het ontbreken van zin, van het onderwijs. Toen Google-president Schmidt meer onderwijs als oplossing noemde voor de economische problemen in de VS, was dat voor Thiel uiteraard reden om als een hamerhaai die bloed ruikt de aanval in te zetten. Volgens Thiel leiden we aan een onderwijszeepbel, te vergelijken met de internetzeepbel of de onroerend goed zeepbel. Te veel Amerikanen investeren te veel geld in onderwijs, waardoor de waarde van universitaire diploma’s laag wordt. Inderdaad zit de gemiddelde Amerikaanse student diep in de schulden, variërend van 30.000 dollar voor een ‘gewone’ masterstudie tot 120.000 dollar om medicus te worden. Thiel heeft overigens zelf wel degelijk een topstudie gevolgd.