Paradigma’s: een algemene benadering (II)
Update: in deze artikelenreeks was er oorspronkelijk sprake van een videoserie bestaande uit 3 video’s en daarom zijn er ook 3 artikelen. De originele video’s zijn helaas verwijderd. Als vervanging zijn er nu 2 video’s geplaatst die dezelfde inhoud hebben met Spaanse of Portugese ondertiteling. Andere vervanging was helaas niet voorhanden. De video’s zijn bij de eerste 2 artikelen te vinden. Het laatste artikel zal geen video meer bevatten.
In dit tweede artikel over paradigma’s volgens de zienswijze Joel Barker wordt de tweede video uit de videoserie van 3 behandeld. Het eerste artikel is hier te lezen.
Barker heeft voor paradigma’s een eigen definitie.
Een verzameling van regels en procedures die 2 dingen doen: 1) ze definiëren bepaalde grenzen en 2) deze regels en procedures geven vervolgens aan hoe je succesvol kunt zijn in het oplossen van problemen die vallen binnen deze grenzen.
Een belangrijk aspect van paradigma’s is volgens Barker het geloof in een bepaald paradigma. Hier kun je volgens hem kracht aan ontlenen en het kan je tegelijkertijd juist ook beperken doordat je niet openstaat voor een ander paradigma.
Als voorbeeld is in de video noemt hij het fitnessparadigma wat op het moment van filmen populair werd in de VS en door miljoenen Amerikanen werd omarmd als een methode om aan de eigen gezondheid te werken. Maar hoeveel mensen zouden 70 mijl (ongeveer 113 km) gaan hardlopen? Iets wat volgens Barker in de westerse cultuur niet logisch is. Het is wel logisch om 70 mijl auto te rijden, maar niet om hard te lopen.
Toch is er een volk wat dit doet en waar het volkomen normaal voor is. Het gaat om de Tarahumara een indiaans volk woonachtig in het noorden van Mexico. Het hardlopen over grote afstanden is een onderdeel van één van de paradigma’s die ze hanteren.
In onderstaande video geeft Barker meer voorbeelden.
https://www.youtube.com/watch?v=Cr3Yup8xgws
Het derde en daarmee laatste artikel van deze serie, kan hier worden gelezen.