Eetbare steden en dorpen!

Wat moet een gemeenschap doen met haar braakliggende en openbare land? Voedsel planten, natuurlijk. Met energie en humor vertelt Pam Warhurst bij TED het verhaal van hoe zijzelf en een groeiend team van vrijwilligers samenkwamen om stukken ongebruikt land om te vormen tot gemeenschappelijke groentetuinen, en om het verhaal over voedsel in hun gemeenschap te veranderen.

 

Eetbare planten door de hele stad heen!

Op www.incredible-edible-todmorden.co.uk/ is meer te vinden over Incredible Edible Todmorden. Voor mensen die in Nederland hier ook mee bezig willen is het idee van de buurtmoestuin wellicht geschikt. En/of maak je lokale stadspark eetbaar door er een eetbare bostuin van te maken.  En/of leg een paar mooie kruidenspiralen aan rond het gemeentehuis en plant een zonnecirkel vol fruitbomen om alle basisscholen. Voor nog meer tips over hoe je zelf en/of met je buurt de omgeving eetbaar kan maken bekijk de – Voorbeelden en Inspiratie sectie – van permacultuurnederland.org.

En er is een grote kans dat er mensen in de buurt al bezig  zijn of graag bezig willen met het vergroenen van de buurt. Kijk op transitiontowns.nl om uit te vinden of er lokaal al initiatieven worden genomen. Er zijn inmiddels 83 lokale transition towns actief in Nederland. En mocht er in je eigen buurt nog niet eentje zijn overweeg dan eventueel om zelf een transition town initiatief te beginnen zodat mensen die ook de buurt graag willen vergroenen zich bij jouw kunnen melden!

Aanverwante artikelen en informatie:
-) Netwerk Eetbaar Nederland van start
-) Eetbare dorpen en steden
-) Raamtuinieren
-) De gemakkelijke moestuin
-) De kruidenspiraal
-) De eetbare bostuin 
-) De buurtmoestuin
-) Een boerderij voor de toekomst
-) Eetbare groene woestijnen met Permacultuur
-) Groen Goud – VPRO Tegenlicht over permacultuur
-) Rondleiding Permaculture Research Insitute 
-) Permacultuur, voorbeelden en inspiratie
-) Permacultuur in Nederland en omgeving
-) Web of Life, Diversiteit is van levensbelang
-) Eetbare planten en paddenstoelen database
-) Ruil je eigen eetbare planten bij elkaar
-) Engelse Plants for a Future database

Vrij downloadbare documenten:
-) Permacultuur, ontwerpen met de natuur (pdf)

Fruitbomen en notenbomen plant je voor de toekomst!

7 gedachten over “Eetbare steden en dorpen!”

  1. nou moet ik eerlijk zeggen dat ik erg moe ben op dit moment.
    Dan ontstaan er eerder zwaarmoedige verhalen. Maar de werkelijkheid om mij heen is m.i. zoveel anders dan de aardige peptalk van het lieve vrouwtje en ik zie het al een halve eeuw om mij heen alleen maar erger worden.
     
    Laat ik maar thuis beginnen: het is hier pruimentijd. Die pruimen mogen m’n kennissen in ruime zin voor niks komen plukken. Ze moeten wel in de schuifladder willen klimmen want de bomen zijn inmiddels 5 á 7 meter hoog geworden (misschien nog niet eens), maar dat vindt iedereen toch te veel moeite?
    De James Greeves (of zo), de oude boom met vroege appels voor het keukenraam, rijpen ook al.
    Nou vallen ze allemaal (wellicht aangevreten door de vogels) vanzelf een keer uit de bomen en dan wil mijn vrouw er nog wel ook jam van maken.
    Ik raap ook vaak een emmertje voor de kippen.
     
    Rijpe bramen hebben we ook, en veel vlierbessen. In de lijsterbessen zie ik veel merels. De laatste abrikozen vallen uit de boom en emmers krozen, maar niemand om mij heen boeit het hoor. De aalbessen zijn al weer voorbij, met dank namens de vogels; de zomer gaat snel.
     
    Morgen komt hopelijk de combine de tarwe naast ons dorsen. ik heb anderhalve kuub besteld voor de dieren; de graankist staat gereed.
    Zou ons Nederlandse graan eindelijk ook weer eens in ons brood terecht komen, met zoveel ellende in het buitenland? Of komt er weer een varkensflat ergens bij, voor de export? Henk Bleker is nog steeds machtig met zijn uitbreidingspolitiek van de reeds overmaatse veestapel welke zoveel ruimte vergt in ons kleine landje.
     
    Zelfs in de boeren dorpen van ons Nationaal Landschap zie ik nu hoopjes leuke eenvoudige huizen met gezellige tuintjes uit de jaren ’50 gesloopt worden, omdat de projectontwikkelingsadviseurs hebben voorgerekend dat er twee keer zoveel woningen op die plaats gepropt kunnen worden, met huren van boven de 5 en 600 euro, waar die bij de oude huizen nog een goeie 300 euro was.
    Logisch natuurlijk, want onder de nu al zoveel jaren voortgaande verplichte stads- en dorpsinbreidingen was op elk vrij hoekje waar enthousiastelingen nog iets met permacultuur zouden kunnen willen starten, al een flat neer gepropt. En omdat er ook geen ruimte voor parkeerplaatsen meer overbleef, laat staan voor buurtmoestuinen, maken we het centrum autovrij, zodat er toch nog wat extra bebouwing bijgepropt kan worden.
     
    Edoch welaan!, wellicht komen er in de door leegloop inkrimpende spookdorpen in het oosten des lands wel juist alle mogelijkheden vrij! En waar de economie in die streken weg valt, zouden de achterblijvers als permabevolking (m’n domme computer zet daar een rode streep onder; achterlijk ding) juist een gouden toekomst op kunnen bouwen. Want we weten het nog; op de compost van een vergane cultuur, vestigt zich spontaan weer een nieuwe, volgens de wetten der ecologie.
    Fijn dat er dan visionairen waren welke dat nu reeds voorbereiden!, toch?
     
    En uh, reken er op dat je zelfs van ruines prachtige spannende lustoorden kunt maken in samenwerking met de natuur hoor!!
    Een heerlijke druif (Boskoop’s glory of witte van der Laan. O, die rijpt bij ons ook al wel spoedig) in een warm hoekje van een half ingestorte muur, die voelt zich lekker hoor. Van ons rode bijkeukendak (nog niet eens ingestort) zie je bijna niks meer vanwege de nu uitbundig bloeiende klimhortensia.
    En wat denk je van een woekerende bloeiende bruidssluier?
    Noemden we dat vroeger geen schandebedekker? Maar die kun je niet eten, meen ik.
    (hoewel het konijn is er wel dol op.)
     
    Ja, zo barst het leven nog van de mogelijkheden, ondanks ons onderling misgunnen, vooral van overheidswege.
    Laten we onze creativiteit toch vooral maar niet laten doven door tegenspoed.

  2. Hallo Ben, jammer dat veel oogst niet gebruikt wordt. In het dorp van mijn ouders waar ik in mijn studentijd een eetbare bostuin heb aangelegd zijn ze dit jaar een wekelijkse boerenmarkt begonnen. Dus iedereen uit het dorp die zelf wat verbouwd, of kippen heeft met eieren, etc. neemt dit mee naar het dorp en verkoopt daar zijn spul aan elkaar en aan mensen uit het dorp die langskomen voor de markt. Op die manier verdienen veel van de mensen die spullen verbouwen toch een extra zakcentje en nemen ook wat meer mensen de moeite hun pruimenboom toch te plukken en er eventueel jam van te maken. Misschien dat zoiets bij jullie ook kan?

    Naast dat het dus mensen aanzet tot zelf productie is het ook buitengewoon gezellig om elkaar wekelijks in het dorp even te zien op een kleine markt. Zij zijn er in ieder geval erg blij mee dat ze ermee begonnen zijn en ook stimuleert het nu anderen in het dorp om ook zelf wat te gaan doen.

    Uiteraard hebben ze hier ook geen toestemming of vergunningen voor gevraagd maar zijn ze gewoon lekker kleinschalig, gemakkelijk en gezellig begonnen. :-) 

  3. Prachtig verhaal Ben, kan ik mij in vinden. Helaas is het hier in het oosten ook al helemaal mis met het bouwbeleid, gestimuleerd door geschifte project ontwikkelaars. De goedkope huurwoningen gaan er af, koophuizen komen ervoor in de plaats, en veel duurdere huurwoningen. Dit terwijl de koophuizen in de wijk al te koop staan, en de werkgelegenheid ronduit rampzalig is in de wijde omgeving. De nieuwe huurhuizen hebben ook geen schoorsteen meer voor een hout of kolenkachel, zoals die van mij. Veel meer mensen die er financieel zo voorzitten als ik, stoken zo’n kachel, en redden het daarom tot nu toe financieel. Die zijn lekker gemaakt door het geldbedrag dat ze krijgen als ze gaan verhuizen, maar vergeten dat het geld straks op zal zijn, en dan worden ze op straat gezet. Gas en huur wordt dan te duur, en geen schoorsteen. Er wordt een smerig politiek spelletje met ze gespeeld, maar dat kun je verwachten van politici. Die smeren je een veeg stront aan de snuffert, terwijl jij denkt dat je honing krijgt. De eerste woningen staan al leeg, de rest is bezig met verhuizen, of bereid zich voor. Zelf ben ik nog niet aan de beurt, maar bericht heb ik al gekregen. Ik zie het somber in, in ons dorp, en waar ik terecht zal komen weet ik niet. De stad is helemaal niks meer voor mij, teveel mensen, teveel herrie, en de mentaliteit is om van te kotsen zo onpersoonlijk. Geniet jij maar van jouw tuin, ik mag ook nog even.

  4. Dag Douwe,

    Visionair is een prachtige site en wordt door veel mensen bezocht. Alles wat je op Visionair publiceert, verschijnt ook op de interne diskussiesite van Transition Towns Nederland (TT) Je site ‘Permacultuur Nederland’ staat als link op elke pagina van TT Nederland. In het begin was je actief bij Transition Towns en je volgt nog steeds onze site en interne ontwikkeling. Toch noem je TT niet in dit stukje.
    Onbegrijpelijk haast, want zoals je weet realiseren juist TT-groepen de meeste buurtmoestuinen, zowel in Nederland als in het buitenland. Het is zelfs één van de succesnummers en TT is daar voortdurend mee bezig is. Vaak samen met permacultuur maar niet altijd. TT laat de buurtbewoners daar vrij in. De grens ligt bij geen bestrijdingsmiddelen.
    Dus hierbij voor iedereen die werkelijk eigen voedsel wil gaan telen en daar smaen met anderen leegstaande gronden voor wil gaan gebruiken: Zoek contact met je TT-groep en de kans is groot dat je zo aan de slag kunt :-) !
    Enkele recente voorbeelden: project NatuurSUPER, buurtmoestuinen Deventer
    Hartelijke groeten,
     
    Adri Ros
     

    1. He Adri, 

      Je hebt helemaal gelijk, ik was het dit keer domweg vergeten, ik heb hier in het verleden de transition towns vaak genoemd en heb het nu alsnog opgenomen in het stukje! Bedankt voor de tip en de mooie links. 

      Mvg,

      Douwe 

  5. na weer even bij gelezen te hebben, heb ik weer veel pijn aan het feit dat hier op ons nationaal landschapseiland klem tegen Randstad aan, de bevolking zo verstedelijkt en de landbouw zo alleen maar grootschaliger wordt.
    De dorpen verstedelijken door oppropping, waardoor er helemaal geen ruimte voor moestuinen meer is. En waar die was, worden huizen ver voortijdig gesloopt en vervangen door compacte verstening.
    De afstand tussen de mens en alles wat natuurlijk is, groeit hier zo met het jaar schrikbarend!
     
    Pijnlijk ook moet ik denken aan die ‘kunststroming’ welke reeds als doel had ons d.m.v. ‘universeel’ worden, (als deel van het universum leven) los te maken van de natuur waar we van afhankelijk zijn en één mee behoren te zijn.
    ‘De Stijl’ noemden ze zich, waarbij ik mij herinner dat een der kunstenmakers welke naar mijn mening het bewaarschooltjesniveau nooit ontstegen was, getuigende zijn ingekleurde vierkante vakjes tekening, welke nu zo onzinnig mogelijk miljoenen ‘waard’ zou zijn, (kan je aan zien hoe weinig geld eigenlijk waard is), eens een stoel had ‘ontworpen’, waar voor een normaal mens niet eens op te zitten is, zonder opkomende rugpijn.
    Van de makker welke zichzelf architect noemde kende ik de meest trieste betonhuizen van heel Rotterdam. ik zit me na zoveel jaren nu af te vragen of ze niet ook nog in Bloemhof stonden, (in elk geval daar ergens in de buurt) de meest ontoepasselijke naam welke je dan maar kunt verzinnen natuurlijk.
    Wat een trieste verwording van wat als een schitterende schepping bedoeld is, denk ik dan met pijn.
     
    Het zou allemaal zo mooi kunnen zijn met eetbare steden en dorpen.
    Niet dat we, zoals Douwe ons blijkbaar wil doen vermoeden :-) dan eetbare Hans en Grietje huizen moeten voorstaan hoor. Maar gewoon zoals het vroeger in mijn geboortedorp was en ik het als oase hier nog heb en in Rotterdam Vreewijk (waar de mensen echt redelijk in vrede woonden na de oorlog en nog wel een beetje). 
    Doch de macht en hebzucht van dat rotkapitaal maakt alles zo kuisverrot, dat ik er zo verdrietig van word.
     
    Ach Douwe, wat is een boerenmarkt zoals u die schetst, zelfs in ons Landschap dan mijlenver van de werkelijkheid van het bestaan verwijderd geworden.
    De vereenzamende individualisatie, samen met de hele wereld op je I-fone of je tablet in je appartement, grijpt ook hier steeds verder om zich heen.
    Op de nog spaarzaam aanwezige leuke volkstuintjes (welke ooit altijd wel ergens voor moeten wijken) zie ik nog slechts grijze koppen en kromme ruggen.

    De te grote massa koeien tegenover ons zal straks door de robot worden gemolken.
    Die robot zal niet de wei in gaan, zo weten we samen, dus blijven de koebeesten in de loopstal en zorgt de maaimachine voor hun immense voerbehoefte. Dit uiteraard zeer aangevuld met soja uit Brazilië, waar eens de schoonheid en voortbestaanswaarde van de oerbossen moest wijken voor onze ‘vooruitgang’ en hun groeieconomie.
     
    Ja, als de hele santenkraam maatschappelijk straks ingesodemieterd zal zijn, ja dan komen er wellicht weer mogelijkheden voor ‘eetbare steden en dorpen’. Ook voor onze medeschepselen de dieren, en dus voor de bloemen en planten hoop ik.
    Maar nu zie ik het hier alleen maar nog verder weg drijven, met in de lege polder nog steeds een gigantische industriële landbouwoverproductie op de koop toe.
     
    Als André en geloofsgenoten deze slotopmerking even wil overslaan om te lezen, durf ik het net nog aan op dit forum een toekomstvisionair beeld wat ons is beloofd op te roepen, uiteraard uit mijn 2000 – 3000 jaar oude Boek, dat Jeruzalem herbouwd zal worden en ‘dorpsgewijs bewoond’.
    Op hele oude schilderijen zie je nog wel eens hoe gezellig, knus en sociaal die oude  menselijke dorpjes vaak functioneerden.
    Zo wordt het weer, ooit, weet ik zeker; leefbaar, eetbaar en perma-cultureel!!!
     
    (en omdat ik mij walgelijk arrogant verbeeld daar na een halve eeuw studie en beleving inmiddels redelijk wat van te snappen, hoop ik dan ooit in m’n volgende levensdeel dáár een aanstelling bij te bekomen als bouwvakker, waar ik zelf nu de ‘papieren’ reeds voor getekend heb en mij dus opgegeven)

Laat een reactie achter