Visionaire vragen

Visionaire vragen

Mag liegen? Bij de pop Pinokkio werd de neus langer, als deze loog.

Liegen om de wereld te redden, mag dat?

Laat een reactie achter / Filosofie, Ideeën, Mensheid, Misvattingen, Visionaire vragen / Door / 3 februari 2021

Mag liegen, als je hiermee de wereld kan redden?

Liegen erg handig in de politiek

In een democratie regeert in theorie de bevolking. In de praktijk is dit “gedelegeerd” aan professionele politici, die elke vier jaar gekozen worden. Je zin doorvoeren is lastig, als er voortdurend eigenwijze mensen voor de voeten lopen die het allemaal beter denken te weten. En bovendien, vaak een andere agenda hebben dan jij. Dat verklaart, waarom leugens zo populair zijn in de democratie. Net als goochelaars, verbloemen politici en politieke hun werkelijke, impopulaire bedoelingen. Deze maskeren ze met nobele leugens. Want het domme volk kan de waarheid immers niet aan. Hieronder enkele voorbeelden van “leugentjes om bestwil”, welbekend uit openbare bronnen, die rampzalig uitpakten.

Broeikaseffect

Een goed voorbeeld is de steeds ergere antropogene opwarming van de aarde (AGW), is de volksmond het ‘broeikaseffect’. De hoeveelheid CO2 in de lucht is in de laatste twee eeuwen fors gestegen. Namelijk, van circa 270 ppm tot rond de 415 ppm in 2021. Dat gaat niet de goede kant op. Meer CO2 in de lucht betekent immers, opwarming en stijging van de zeespiegel. Ook kunnen delen van de tropen onbewoonbaar worden door de hoge temperaturen.

Als de temperatuur structureel boven de 26 graden blijft, krijgt ons lichaam bij zware arbeid last van te veel hitte. Dit is nu al een enorm probleem in bijvoorbeeld El Salvador[1]. En zeker, als zoals verwacht, de gemiddelde temperatuur in de tropen nog meer omhoog gaat. Dan worden de tropen ook bij voldoende drinken, en lichte arbeid, onleefbaar. Reden genoeg, dus, om het AGW probleem aan te pakken. Dat willen de meeste Nederlanders en Belgen ook graag.

Vlees ongezond voor de aarde, niet voor de mens

Een van de belangrijkste bijdragers aan deze CO2 is veeteelt. Naar schatting wordt ongeveer 14% van alle uitstoot van broeikasgassen, plus de nodige ontbossing, veroorzaakt door vee[2]. Kortom: voor de aarde is het erg handig als we stoppen met vlees eten.

Nu is het probleem: het argument om de aarde te redden, overtuigt maar enkele mensen om vlees te laten staan. Maar als mensen gaan geloven dat dat vlees eten ziek maakt, explodeert het aantal vegetariërs. En ziedaar, een flinke reductie in CO2. Dit verklaart, waarom de mening dat vlees ongezond is, en vlees prima kan worden gemist, overheerst in progressieve, hippe weblogs. Want wie wil nu niet de wereld redden met een leugen om bestwil?

Een leugen ja, inderdaad. Kinderen hebben vlees nodig om beter te groeien – plantaardig eiwit is veel moeilijker verteerbaar[3]. Dus hoewel wat minder vlees eten voor volwassenen die veel vlees eten gunstig is, hebben opgroeiende kinderen zeker voldoende vlees nodig.

De oorlog tegen zuivel

Ook zuivel ondergaat dit lot. Immers, ook zuivel komt van veeteelt en is hiermee CO2-belastend. Een kg eiwit uit zuivel is ongeveer even erg als een kg eiwit uit vlees. Ooit werd melk aangeraden om botontkalking te voorkomen, en was schoolmelk iets waar we trots op waren. Nu krijgen zelfs schoolkinderen nep-melk zoals havermelk van hun goed bedoelende, maatschappelijk bewogen ouders. Havermelk wordt volop gehypet in hippe kringen, maar is in feite een soort duur meeldrankje. Met veel lege calorieën en veel en veel te weinig bouwstoffen, zoals eiwit en vitamine D[4]. Met als gevolg: ondervoeding bij kinderen. Want dit soort gezinnen eet ook weinig eieren en vlees.

Banvloek op soja

In feite komt slechts één plantaardige vervanger voor melk redelijk in de buurt van koemelk. Sojamelk. Al is het eiwit van soja ongeveer twintig procent minder rijk in essentiële aminozuren dan dat in koemelk. Dus moet je meer sojamelk gebruiken om die aminozuren toch voldoende binnen te krijgen. Toch kiezen ze niet zo vaak voor soja. De sojaboon staat in een slechte reuk bij sociaal bewogen mensen.

Hoewel soja prima in Nederland is te kweken. En bovendien, een hogere opbrengst per hectare geeft dan in Brazilië: 3,5-4 ton per hectare bij ervaren telers[6]. Dat staat gelijk aan 1500 kg soja-eiwit per hectare. Voldoende voor een slordige 500 000 liter sojamelk per ha per jaar. Anders uitgedrukt: we zouden genoeg soja voor de complete melkconsumptie van Nederland, 975 miljoen liter, op een oppervlakte van 2000 vierkante kilometer (dit is ongeveer de oppervlakte van de provincie Limburg) kunnen kweken. Maar soja is fout. Dus dat kan niet.

Liegen om oorlogen te beginnen

Over het algemeen zijn oorlogen een enorm slecht idee. Door oorlogen wordt er namelijk heel erg veel menselijk leed aangericht. En er vallen zeer veel slachtoffers, zowel doden als invaliden. Landen veranderen ook in een woestenij. De ontwrichting richt het leven van miljoenen mensen ten gronde. Geen zinnig mens kan dus voor oorlog zijn. Toch zijn oorlogen nog steeds de regel. Ook oorlogen die begonnen zijn door democratische landen.

Dit kan, omdat het volk voorgelogen wordt. Denk aan de massavernietigingswapens van de toenmalige Iraakse dictator Saddam, die later niet bleken te bestaan. Op grond hiervan werd het regime van Saddam omver geworpen, dat nu is vervangen door een pro-Iraans regime. Met honderdduizenden doden tot gevolg. Maar de oliewinsten en die van bedrijven als Halliburton en Raytheon waren verzekerd. Saillant detail: de energie-inhoud van de op Irak gegooide verarmde-uranium munitie was voldoende om alle huishoudens in Noord-Amerika vier jaar lang gratis van elektriciteit te voorzien.

De mondkapjesleugen en coronatest-leugen

Een voorbeeld iets dichter bij huis. De manier waarop de Nederlandse regering de corona crisis te lijf ging, werd gekenmerkt door leugen op leugen. Zo beweerde de overheid dat er onvoldoende testcapaciteit was. En maakte ook weinig aanstalten, om deze capaciteit op te voeren. Gevolg was dat de Nederlandse coronacijfers gunstig afstaken bij die in het buitenland, zoals Duitsland en België. En Nederland uitgezonderd werd, toen bijvoorbeeld vluchten naar Duitsland en België wél werden stilgelegd. Dat leverde nogal wat economische winst op. In werkelijkheid blijkt uit de oversterfte in 2020 al dat Nederland minstens zo zwaar getroffen is als de buurlanden: ongeveer even zwaar als België en veel zwaarder dan Duitsland. [3]

Mondkapjes waren, zo beweerde de overheid, niet nodig. In de rest van de wereld, waaronder bij de WHO, was al in het voorjaar van 2020 bekend dat het dragen van mondkapjes het beste preventie tegen covid-19 verspreiding vormt. De reden voor deze leugen was om te voorkomen dat Nederlanders medische mondkapjes gingen hamsteren. Daaraan was er in de zorg groot gebrek. Als de overheid de waarheid had verteld, dan hadden Nederlandse fabrieken massaal kunnen overschakelen op inheemse productie van mondkapjes, zoals bijvoorbeeld in China ook gebeurde. Of we hadden samen kunnen werken met onze Belgische, Franse en Duitse buren.

Mag liegen? Bij de pop Pinokkio werd de neus langer, als deze loog.
Mag liegen? Bij de pop Pinokkio werd de neus langer, als deze loog. Bron: Adrian Michael/Wikimedia Commons

Heeft liegen zin?

Aan voorgaande voorbeelden zien we, dat het liegen tegen de bevolking altijd negatief werkt. Zelfs als de bedoelingen van de leugenaar nobel zijn. Leugens vernietigen de geloofwaardigheid en het vertrouwen, m.a.w. het sociale kapitaal. Om leugens in stand te houden, is geheimhouding en censuur nodig. Ook zorgen leugens voor verkeerd beleid en sturen deze de samenleving de verkeerde kant op. Dit alles is een hoge prijs voor een korte termijn voordeel.

Jokken is fout. Jokken mag nooit. Nee, zelfs niet om de wereld te redden. Liegen om bestwil bestaat niet. Als we als soort te stom en te laf zijn om de waarheid te bevatten en te handelen, verdienen we het niet om voort te blijven bestaan.

Bronnen
1. T. Bodin et al., Intervention to reduce heat stress and improve efficiency among sugarcane workers in El Salvador: Phase 1, Occup Environ Med. 2016 Jun; 73(6): 409–416.
2. https://www.ipcc.ch/site/assets/uploads/2018/02/ipcc_wg3_ar5_full.pdf
3. Meat diets boost kids growth, Nature, 2005
4. Euromomo, Excess deaths (interactieve grafieken)
5. Angelica Sousa and Katrin A Kopf-Bolanz, Nutritional implications of of an Increasing Consumption of Non-Dairy Plant-Based Beverages Instead of Cow’s Milk in Switzerland, Adv Dairy Res 2017, 5:4DOI: 10.4172/2329-888X.1000197
6. Lokale soja, WUR Depot

Volgens de singleton hypothese komt er ooit iets als een wereldregering.

Singleton hypothese: wereldregering onvermijdelijk

3 reacties / Economie, Filosofie, Ideeën, Mensheid, Visionaire vragen, Wereld / Door / 28 februari 2021

Volgens de singleton hypothese van Nick Bostrom, zal er uiteindelijk één grote macht ontstaan die de rest opslokt of onderwerpt. Heeft hij gelijk?

Singleton hypothese

De wereld wordt steeds meer een “dorp dat de wereld omvat”. Dat is geen toeval, volgens de singleton hypothese. Deze theorie komt uit het brein van Nick Bostrom. Bostrom is een filosoof van de universiteit van Oxford, die al eerder naam maakte met zijn theorie over superintelligentie. Volgens deze theorie is de logische uitkomst van de menselijke evolutie, dat er er een wereldregering zal komen[1]. Althans één entiteit die de gehele mensheid zal regeren. Dat kan een superintelligentie zijn, maar ook een megacorporatie of een superstaat.

Steeds hogere niveaus van ordening

Zoals filosofen vaak doen, gebruikt Bostrom inductie en maakt hij hier een abstractie van. Concreet: hij stelde vast dat in de geschiedenis, mensen in steeds grotere verbanden gingen samenleven. Van een handjevol jagers en verzamelaars, tot staten met meer dan een miljard inwoners. Denk aan India en China. Of quasi-staten als de EU. Deze trend trekt hij door. Hij denkt dat ook deze enorme staten op zullen gaan in één, de aarde omspannend rijk.

Of in een kunstmatige intelligentie, zoiets als Skynet uit de Terminator serie. Of in een bedrijf als het Chinese Tencent, dat bank, social credit rater, winkel en sociaal netwerk in één is. Maar dan nog veel, en veel groter.

Tijdelijke trend van nationalisme

Bostrom denkt dat de op dit moment overheersende trend in westerse landen van anti-globalisme, tijdelijk is. Bostrom kijkt naar tijdschalen die eeuwen omspannen. Millennia, zelfs. Op langere termijn is de uitkomst helder, zo stelt hij. We gaan richting een singleton. Of we nu willen of niet.

De singleton theorie voorspelt dat er uiteindelijk een wereldregering zal komen op aarde. Bijvoorbeeld een Verenigde Naties, maar dan met meer macht.
De singleton theorie voorspelt dat er uiteindelijk een wereldregering zal komen op aarde. Bijvoorbeeld een Verenigde Naties, maar dan met meer macht. Bron: geconverteerde SVG van wikipedia.org

Wereldregering effectiever

Bostrom denkt dat een singleton wel eens goed uit zou kunnen pakken. Nu is er immers de dreiging van kernoorlogen. En een wapenwedloop. Plus het aanpakken van globale problemen, zoals de SARS-CoV-2 epidemie, faalt. Een wereldregering smoort een epidemie in de kiem en voert een lockdown in. En regelt snel een schadeloosstelling voor het getroffen gebied, zodat niemand hoeft te mopperen. Zo was de epidemie binnen de perken gebleven. Tenzij de wereldregering een totalitaire dictatuur is die bang is voor gezichtsverlies, natuurlijk.

Singleton alleen voor open systemen?

Bostrom generaliseert uit een beperkte dataset. Namelijk die van open systemen. De meeste mensen leven in een open systeem, waarin er volop contacten zijn met de rest van de wereld. In gesloten systemen, zoals eilanden, zie je juist dat deze zich meestal in enkele delen opsplitsen. Neem bijvoorbeeld de Guanches van de Canarische Eilanden en de bewoners van Rapa Nui, ook wel bekend als Paaseiland. Een eenzaam eiland in de Stille Oceaan. Rapa Nui was volkomen geïsoleerd. De oorspronkelijke inwoners van het eiland, ongeveer zo groot als Texel, hadden namelijk alle bomen omgehakt. Andere eilanden liggen meer dan duizend kilometer ver. Toen ontdekkingsreizigers het eiland ontdekten, had de bevolking zich in verschillende clans opgesplitst. Dit effect trad ook op bij de Guanches.

De aarde is zo’n gesloten systeem. Dat wil zeggen, dat zolang de mens de overheersende soort is, de aarde waarschijnlijk in enkele grote blokken opgesplitst zal blijven. Tenminste, als historische trends kloppen. Maar dat is de vraag. In de moderne tijd zijn veel trends op hun kop gezet.

Dat zou veranderen als er een externe dreiging zou worden ontdekt. Bijvoorbeeld aliens, of kolonies elders in het zonnestelsel. Dus, veel verder dan de Verenigde Naties zullen we als mensheid niet komen. Tenzij de mensheid zich verspreidt tot buiten de aarde. Dan komt er weer een nieuw terrein bij om ruzie te zoeken. Wij mensen zijn helaas nogal hardleers. Hopelijk hebben we dan geleerd, dat we meer opschieten met vrede, dan met oorlog.

Bronnen
1. Nick Bostrom, What is a singleton? – 2005

Leven na de dood als chatbot, ethische dilemma’s

Laat een reactie achter / Filosofie, Ideeën, Psychologie, Visionaire vragen / Door / 15 februari 2021

Komt er dan toch leven na de dood? Microsoft heeft patent aangevraagd op het idee van een leven na de dood als chatbot.

De twee hoofdrolspelers. Kan een leven na de dood als chatbot ethisch gezien wel door de beugel?
De twee hoofdrolspelers. Kan een leven na de dood als chatbot ethisch gezien wel door de beugel? Bron: https://en.wikipedia.org/wiki/File:Be_Right_Back.jpg (Fair Use)

In de episode Be Right Back van de dystopische Netflix-serie Black Mirror komt precies dit idee naar voren. De dode vriend van een vrouw komt weer digitaal “tot leven”. En wel door met behulp van haar herinneringen aan hem, en de achtergebleven foto’s en gesprekken, een realistische look-alike robot van haar ex te fabriceren. Uiteraard, in Black Mirror-stijl, loopt ook dit weer slecht af.

Weer tot leven gewekt aan de hand van een algoritme

Microsoft concentreert zich in haar patent [1] op een in eerste instantie, bescheidener doel. Een chatbot, gevoed met alle kennis en herinneringen van de overledene. Het idee is niet nieuw. Twee jaar na de uitzending van de eerste episode van Black Mirror werkte een aantal Russen aan de ontwikkeling van een chatbot om hun door een aanrijding omgekomen vriend weer tot leven te wekken. [2]

Is een leven na de dood als chatbot ethisch?

Zoals wel vaker met kunstmatige intelligentie, komen er ook hier ethische kwesties om de hoek kijken. Is het om te beginnen ethisch om privé-conversaties van een overleden persoon te gebruiken als rouwverwerking? Doe je die persoon daarmee geen geweld aan? En in de iets verdere toekomst, als kunstmatige intelligentie steeds beter wordt, bestaat er dan nog onderscheid tussen een chatbot en een echt persoon? Is het dan moord, om de chatbot te wissen? En hoe ethisch is het, om een nabestaande valse hoop te geven? Om haar of hem te laten houden van iets dat niet meer is dan een computerprogramma? Of zijn we zelf niet meer dan een computerprogramma?

En de vraag die ons allemaal op de lippen brandt: krijgt het beruchte Blue Screen of Death van Microsoft Windows een tweede betekenis? Want Microsoft staat bekend om haar overvloedige productie van vaporware. Vragen en nog meer vragen.

Bronnen
1. Creating a Conversational Chat Bot Of A Specific Person, US Patent Office, 2020
2. Speak, Memory – Casey Newton in The Verge, 2015
3. After You Die, Microsoft Wants to Resurrect You as a Chatbot, Popular Mechanics, 2021

Humayun Khan redde het leven van honderden Usaanse militairen door zelf op een verdacht voertuig af te stappen. Hiervoor ontving hij postuum de onderscheiding Purple Heart.

Hebben martelaars altijd gelijk? Argumentum ad martyrem

3 reacties / Analyses, Filosofie, Geopolitiek, Ideeën, Maatschappij, Visionaire vragen / Door / 12 februari 2021

De vader van de Amerikaanse marinier Humayun Khan, door een geloofsgenoot met bomauto in Irak opgeblazen, vindt dat zijn zoon meer voor de Verenigde Staten heeft betekend dan Trump. Uiteraard liet de Donald dat niet op zich zitten en een media rel brak los. Wat ons op een boeiend filosofisch vraagstuk brengt.

Zin en onzin van de martelaars

Het christelijk geloof is er groot mee geworden: martelaren. Het ging hier doorgaans om in de pacifistische begindagen van het christendom in opdracht van de keizers van het Romeinse Rijk vermoorde christenen. Toen het christendom de staatsreligie werd en onder invloed van de rooms-katholieke kerk steeds meer af werd geweken van het christelijke pacifisme, daalde hun aantal. Enkele bekende martelaren uit het verleden werden door de Kerk zalig- en daarna heilig verklaard. Hun uitspraken kregen een bijzondere lading. Ze kregen hun eigen heiligendag en de ene hagiografie na de andere zag het licht.

Humayun Khan behoorde zowel tot de helden als tot de martelaars. Hij redde het leven van honderden Usaanse militairen door zelf op een verdacht voertuig af te stappen. Hiervoor ontving hij postuum de onderscheiding Purple Heart. Bron: Wikimedia Commons / Sgt. Cody W. Torkelson
Humayun Khan behoorde zowel tot de helden als tot de martelaars. Hij redde het leven van honderden Usaanse militairen door zelf op een verdacht voertuig af te stappen. Hiervoor ontving hij postuum de onderscheiding Purple Heart. Bron: Wikimedia Commons / Sgt. Cody W. Torkelson

Ook het tweede grote geloof, de islam, kent martelaars. De koran garandeert iedere islamiet die omwille van de islam sterft (sjahied), een zeker verblijf in het paradijs. Al zijn, of een enkele keer, haar, zonden worden deze persoon door Allah vergeven. Hoewel zelfmoord zowel in de koran als de vertelsels (hadith) verboden is, is het wel toegestaan al moordend ten onder te gaan. Ook binnen de islam worden martelaars erg geëerd. Er bestaat bijvoorbeeld in de Palestijnse gebieden een uitgebreide verering van martelaars. Nabestaanden van zelfmoordaanslagen ontvangen een speciale uitkering.

Ook in de Verenigde Staten bestaat er een uitgebreide cultus  rond gesneuvelde militairen.

Hebben martelaars gelijk?

Vanuit rationeel standpunt bekeken is een martelaar iemand die gefaald heeft om zijn doel levend te bereiken. Dit kan zijn omdat de enige manier om het doel te bereiken, de zelfopoffering is. In dat, zeldzame, geval was de martelaar een moedig mens. In veel gevallen is het een nogal dwaas iemand die je het beste postuum de Darwin-award kan uitreiken. De islamieten die zich met bomgordel opblazen zijn als zodanig te zien. Dit zijn goedgelovigen, vaak verstandelijk minder begaafden die zich makkelijk in de luren laten leggen door gladde mooipraters. Veel seksueel misbruikte islamitische vrouwen worden martelaars om de eer van hun familie te redden.

Volgens de publiek beschikbare informatie naderde een verdachte taxi Humayun Khan toen hij in Irak dienst deed als bewaker. Hij stuurde zijn ondergeschikten weg en hield zelf de taxi aan. Vervolgens bracht de bestuurder, een zelfmoordterrorist, de taxi tot ontploffing. Op grond van deze informatie kunnen we de voorlopige conclusie trekken dat Khan inderdaad een held was. Hij riskeerde zijn leven om het gevaar te neutraliseren, in plaats van een van zijn ondergeschikten te sturen. Hij had meer respect voor het leven van anderen dan voor zijn eigen leven. Dat maakt hem tot een held in de klassieke zin van het woord.

Wie heeft meer voor de Verenigde Staten betekend: Humayun Khan of Donald Trump?

Khan heeft door zijn moedige optreden het leven van waarschijnlijk enkele honderden mensen gered. Trump heeft met zijn diverse zakelijke activiteiten wisselend succes gehad. Deze rijkdom overigens voornamelijk, omdat Trump een rijke vader had. Je hebt geld nodig om geld te maken in de vastgoedwereld. Zonder Trump hadden er waarschijnlijk enkele andere grote gebouwen gestaan dan nu, hadden enkele fotomodellen een andere rijke vent gehad en hadden deelnemers aan de Trump University zich door een andere oplichter laten flessen.

Was Trump een ondernemer geweest in bijvoorbeeld medische techniek of een filantroop, dan had hij in principe een veel grotere positieve bijdrage geleverd aan de VS dan Khan als soldaat ooit had kunnen doen. Laat staan, had gedaan als diens toekomstdroom om militair advocaat te worden was uitgekomen. Toch moeten we hier vaststellen dat de bijdrage van Khan per saldo positief was, en dus onvergelijkbaar veel groter dan die van Donald Trump tot aan zijn presidentschap.

Of na afloop van het presidentschap van Trump zijn bijdrage aan Usa positief of negatief was, kunnen we pas later vaststellen. Waarderingen voor presidenten willen nog wel eens veranderen in de loop van de tijd. Hij heeft de boel behoorlijk opgeschud en hiermee de loop van de geschiedenis versneld.

Wat is waarheid? Het onderscheiden van waarheid en leugen

5 reacties / Filosofie, Ideeën, Ideeën en techniek, Maatschappij, Visionaire vragen / Door / 21 januari 2021

Het wordt steeds moeilijker om nep en echt van elkaar te onderscheiden. Wat is waarheid, en hoe onderscheiden we waarheid van nepnieuws?

Neem als voorbeeld het vaccin tegen SARS-CoV-2. Er zijn diverse blogs en sites die, onjuist, beweren dat de ziekte Covid-19 door 5G komt. Een claim, die in strijd is met bijna alles wat we weten over virologie.

Daarnaast zijn er ook critici die weliswaar geloven dat SARS-CoV-2 Covid-19 veroorzaakt, maar hun vraagtekens hebben bij het officiële advies, of de mainstream theorie over de verspreiding van het virus. Zij kijken bijvoorbeeld heel nauwkeurig en kritisch naar de resultaten van fabrikant Pfizer. [1] Er zijn natuurlijk ook wetenschappers en andere mensen die heilig in het vaccin geloven.

Daarnaast beweert onze regering ook het één en ander, wat nog wel eens af wil wijken van de wetenschappelijke consensus. Zo beweerde de RIVM dat mondkapjes niet helpen, terwijl ze enkele maanden later verplicht werden gesteld [2].

Dit maakt het totaalplaatje wel een beetje chaotisch, natuurlijk.

Wat is waarheid? Het spectrum tussen andersdenkende en wappie

Mensen hebben sinds het begin der tijden al meningsverschillen. Met andere woorden, een eigen waarheid. Van kleine details, tot vaccinatieplicht, de meningen zijn sterk verdeeld. Een belangrijke oorzaak hiervan is natuurlijk het nieuws. Fake of niet-fake, mensen willen namelijk overal een mening over hebben. Het is toch moeilijk te verkroppen, dat je bijvoorbeeld niet over een onderwerp mee kan praten. Dat toont namelijk een zwakte aan. Is de term voor andersdenkenden dan wel terecht? Moeten we mensen die goed of niet goed zijn geïnformeerd wel “wappie” noemen?

Wanneer ben je andersdenkend, en wanneer wappie?

Het is tegenwoordig erg in de mode om iedereen, waarmee je het niet eens bent een “gek”, of “wappie” te noemen. Vooral als jouw mening erg afwijkt van die van anderen. Karakteristieke wappies staan niet open voor andere standpunten. Ze zijn heilig overtuigd van hun gelijk, ook als de feiten een andere taal spreken. Een mooi voorbeeld zijn de aanhangers van de Platte Aarde theorie. Iedere NASA-foto die een ronde aarde laat zien, is volgens platte-aarde gelovigen het product van een samenzwering.

Andersdenkenden zijn wél bereid om hun standpunt te wijzigen, als de feiten daar aanleiding toe geven. Zo werd de geoloog Alfred Wegener, die het was opgevallen dat Zuid-Amerika en Afrika wel heel erg mooi in elkaar passen, voor gek versleten. Na zijn dood in 1950 bleek dat Wegener gelijk had. Continenten bewegen wel degelijk. Zuid Amerika vormde ooit één continent met Afrika, Pangea. Uiteraard is het met de kennis van nu makkelijk om te zeggen. Toch kunnen we hier van leren. Wegener ontkende geen feiten en onderzoek. Wappies doen dat wel.

Andersdenkenden als Alfred Wegener zijn daarom erg nuttig. Ze helpen de mensheid vooruit: de mainstream these, en hun antithese, leidt tot een synthese. Een beter begrip van de waarheid.

Wat is waarheid? Volgens de Duitse filosoof Friedrich Nietzsche (1844-1900) is de waarheid lelijk, en geven mensen daarom de voorkeur aan leugens.
Wat is waarheid? Volgens de Duitse filosoof Friedrich Nietzsche (1844-1900) is de waarheid lelijk, en geven mensen daarom de voorkeur aan leugens. – Public domain/Wikimedia Commons

Tips om waarheid te vinden

Maar hoe ontdek je het verschil tussen betrouwbaar nieuws en nepnieuws? Wij raden aan om goed te kijken naar de bron van de informatie. Een willekeurige blog, of propaganda-website zal vaker fouten maken in artikelen of fake nieuws verspreiden, dan een peer reviewed wetenschappelijk onderbouwd artikel van een universiteit.

Maar de bron zegt niet alles. Sommige bronnen hebben een gevestigd belang, om de waarheid te verdraaien. Zo beweerde het Chinese overheids-orgaan CGTN, dat hun vaccin Sinovac helpt tegen allerlei verschillende strains en bijna 80% betrouwbaar is[4], terwijl volgens de BBC, Brazilië de effectiviteit op 50,4% plaatst en uit andere landen een effectiviteit tussen de 50 en 70 procent worden gerapporteerd. CGTN heeft uiteraard een duidelijk belang om het Chinese vaccin op te hemelen, terwijl ook de BBC mogelijk instructies van de Britse regering heeft. Zo produceert Engeland zelf ook een vaccin. Veel bronnen tegen elkaar checken geeft dan een betrouwbaarder beeld.

Het is ook verstandig om de interne consistentie te toetsen. Als A, dan B. Een onsamenhangend verhaal dat zichzelf tegenspreekt, deugt niet.

In dit Wikipedia artikel over pseudowetenschap staan ook nuttige kenmerken om op te letten.

Toch stelt het de vertrouwen van de mens erg op de proef. Iedereen wil graag de waarheid kennen, en begrijpen wat er om ons heen gebeurt. Toch zijn er veel mensen die het als grapje, of met een serieuze bedoeling, foutief nieuws verspreiden. Dit brengt grote gevaren met zich mee. Zeker gezien kunstmatige intelligentie steeds beter wordt. Dit kan de toekomst enorm veranderen, omdat mensen foute beslissingen gaan maken.

Wat denkt u? Deelt u deze visie?

Bronnen
1. Hommel, Jan B. 2020. “Het Pfizer/BioNTech Vaccin tegen het SARS-CoV-2 virus.” janbhommel.com. .
2. NOS.nl , 2020, Hoe iets ‘wat geen bescherming biedt’ toch landelijk geadviseerd werd
4. CGTN, 2021, Is the 79% efficacy of Chinese COVID-19 vaccine good enough?
5. BBC, 2021, Sinovac: Brazil results show Chinese vaccine 50.4% effective

De geruchten over samenwerking tussen overheden en buitenaardse wezens blijven hardnekkig. Wat als ze waar zijn? No copyright/plaatje afkomstig van https://pixabay.com/users/comfreak-51581/

Wat als: aliens werkelijk samenwerken met aardse overheden?

3 reacties / Analyses, biologie, Geopolitiek, Ideeën, Maatschappij, Mensheid, natuurkunde, Social Engineering, Universum, Visionaire vragen, Wetenschap, Zonnestelsel / Door / 10 december 2020

De laatste jaren duikt er steeds meer beeldmateriaal op, alsmede rapporten van ooggetuigenverslagen, van ontmoetingen tussen Usaanse piloten en onbekende vliegende entiteiten (UFO’s), die sneller accelereren en van richting veranderen dan vliegtuigen met menselijke piloten zouden kunnen overleven.

Waarheidsgehalte omstreden
Deze beelden zijn afkomstig van de USAF en het Usaanse leger. Deze instellingen vallen onder de Usaanse FOIA (Freedom of Information Act, te vergelijken met de Nederlandse WOB). Hoewel het niet denkbeeldig is dat UFO’s een bewuste desinformatiecampagne zijn van het Pentagon om ongestoord prototypes van experimentele luchtvaartuigen te kunnen testen, zijn deze aanwijzingen te serieus om niet te onderzoeken. Een gepensioneerde Israëlische topofficial, prof. dr. Haim Eshed, schreef een boek waarin hij onthult dat er uitgebreide contacten bestaan tussen een technisch geavanceerde niet-menselijke soort en de Usaanse overheid, en daarmee de Israëlische overheid. Het is niet gezegd dat het verhaal van Eshed klopt – mogelijk spelen er commerciële belangen (Eshed is sf- en fantasyschrijver), is Eshed “gek” [4] of wordt ergens de aandacht van afgeleid – maar we nemen het in dit wat-als scenario voor juist aan. Wat zijn dan de consequenties?

De geruchten over samenwerking tussen overheden en buitenaardse wezens blijven hardnekkig. Wat als ze waar zijn? No copyright/plaatje afkomstig van https://pixabay.com/users/comfreak-51581/
De geruchten over samenwerking tussen overheden en buitenaardse wezens blijven hardnekkig. Wat als ze waar zijn?
No copyright / afbeelding afkomstig van https://pixabay.com/users/comfreak-51581/

Geheimzinnige Galactische Federatie
De uitgelekte informatie uit het boek, afkomstig van een interview in de Hebreeuwse krant Jediot Aharonot[1], is summier. De rest van het Y.A. artikel is weggestopt achter een paywall, maar het googlen van de Hebreeuwse titel leverde een uitvoeriger bron op. [3] Volgens Eshed zijn de aliens afkomstig van een galactische federatie van buitenaardse beschavingen, ruwweg te vergelijken met de Federation of Planets in de beroemde Usaanse SF-franchise Star Trek. Deze aliens zouden in het geheim op aarde rondlopen en met de Usaanse regering samenwerken, waarvan elke Usaanse president op de hoogte is. Beide zouden samenwerken op een basis op Mars, de hoofdvestiging van de aliens in het zonnestelsel. De aliens zouden onder meer het uitbreken van een kernoorlog hebben voorkomen (wat ook door andere bronnen is gemeld)[2]. De aliens zouden tot doel hebben om het wezen van het universum te doorgronden in samenwerking met de mensheid.

Welk nut kunnen de aarde en mensen hebben voor aliens?
Zowel de aarde met haar abnormaal grote maan als de zon zijn, fysisch gezien, ongewoon maar niet uniek in het bekende heelal. Aardachtige exoplaneten blijken veel voor te komen, NASA schat alleen al in de Melkweg meer dan tien miljard. Er zijn nu al zelfs 24 “superbewoonbare” exoplaneten bekend die zelfs geschikter zijn voor leven dan de aarde. We weten dat het technisch gezien haalbaar is om bijvoorbeeld helium-3 te winnen uit gasreuzen als Jupiter of desnoods uit sterren. Echt vergevorderde beschavingen kunnen zelfs zwarte gaten of -mogelijk- donkere materie benutten om energie mee op te wekken.

Het voornaamste bijzondere element van de aarde is haar diverse ecosysteem en vooral de aanwezigheid van minimaal één intelligente, althans: handige soort. We zijn een weelderige oase, omringd door saaie, dode werelden. Als woongebied ligt de aarde niet echt voor de hand. Een ruimtecilinder bouwen is veel gemakkelijker dan om naar een verre ster te reizen. Om maar niet te spreken over de vele bacteriesoorten hier die voortdurend op zoek zijn naar voedingsbronnen. Wel interessant is om DNA van miljoenen soorten te verzamelen en de menselijke cultuur te snuiven.

En wie weet is er meer aan de hand. Mogelijk vormt de aarde een belangrijk knooppunt in een voor ons onzichtbaar transportnetwerk. Of is hier een belangrijke grondstof aanwezig die we nog niet kennen, of waarvan we tot nu toe nog geen nuttige toepassing hebben ontdekt.

Waarom de geheimhouding?
Het bestaan van leven buiten de aarde is een idee dat al honderden jaren bestaat.  Giordano Bruno, een tijdgenoot van Galilei, werd er nog voor op de brandstapel gegooid. Een invasie door buitenaardsen is de uitgekauwde plotline van honderden razendpopulaire science fiction boeken en series, variërend van War of the Worlds tot V en Independence Day. Waarschijnlijk zal het grootste deel van de mensheid een zucht van verlichting slaken als blijkt dat “minds infinitely superior to us” voorkomen dat het beste kabinet sinds de Tweede Wereldoorlog en hun al even verlichte collega’s in de rest van de wereld, hun onovertroffen talenten tot het creëren van rampspoed nog verder uitleven. De meeste mensen geloven al in een onpeilbaar wijze en almachtige alien, God genaamd. Kortom: als er geheimhouding moet zijn, heeft dat waarschijnlijk een andere reden. Want waar komen deze aliens vandaan? En:  waarom hebben ze met hun onvoorstelbaar overvloedige hulpbronnen de mensheid nodig om onderzoek te doen?

Mogelijkheid 1: de aliens waren hier al veel eerder en onze voorouders vereerden ze als goden. 
God kwam al eerder ter sprake als een almachtig buitenaards wezen. Voldoende geavanceerde technologie is niet van magie te onderscheiden. Zou een buitenaards wezen duizenden jaren geleden op aarde landen, dan zouden mensen hen vermoedelijk zien als goden. In feite is dit precies wat er gebeurde in enkele gevallen waarbij westerlingen met paarden en vuurwapens in aanraking kwamen met op wapengebied iets minder ver ontwikkelde beschavingen, zoals de Azteken en de Inca’s. Beschrijvingen  in zowel de Tenach (Ezechiël) als in de vedische literatuur uit India hebben veel weg van twintigste- en eenentwintigste technologie, bij Ezechiël. een vliegend tuig, in de veda’s een nucleaire oorlog en een raketafweersysteem. Zou dit inderdaad kloppen, en zouden de goden inderdaad kosmonauten zijn zoals kroegbaas Erich von Däniken beweerde, dan zouden letterlijk miljarden mensen van hun geloof afvallen. De maatschappelijke impact zou aanzienlijk zijn.

Mogelijkheid 2: we leven in een simulatie.
Volgens de simulatiehypothese is onze wereld een soort zeer realistisch computerspel, een soort Second Life. God is, vanaf atheïstisch oogpunt bekeken, dan de sysadmin van de simulatie die het heelal is en die op een onvoorstelbare krachtige supercomputer ergens draait. Wij zijn dan niets dan een computerprogramma.
De diverse geloven, zoals christendom en boeddhisme zijn in feite varianten van de simulatietheorie. Dit zou inderdaad een enorme schok zijn, vooral voor atheïsten en agnosten. Afhankelijk van met welk geloof de werkelijke simulatie overeen komt, zou ook dit een schokeffect hebben op gelovigen met een sterk hiervan afwijkend wereldbeeld.  De aliens zouden hier onze hulp niet nodig hebben. De programmeur van de simulatie is immers almachtig. De Marsbasis zou eveneens niet nodig zijn.

Mogelijkheid 3: de aliens komen van een parallel heelal. 
Volgens de veel-wereldeninterpretatie van de kwantummechanica en enkele kosmologische modellen bestaan er veel parallelle heelallen naast ons eigen heelal. Hier zijn de natuurwetten iets anders.  De schok hiervan zou beperkt zijn. De Kelten geloofden al in parallelle werelden. In de 1001 Nacht, gebaserd op oude Perzische legenden en filosofieën,  worden onderaardse werelden beschreven. Ook hemel en hel, en de diverse werelden van het Zuivere Land boeddhisme waarin je incarneert als je het erg goed, of juist erg slecht, doet, kunnen worden gezien als parallelle werelden. Parallelle heelallen zijn een minder schokkend alternatief dan de eerder genoemde mogelijkheden. Het is al vrij algemeen bekend onder het grote publiek dat ons heelal waarschijnlijk niet het enige heelal is. De voorwaarden voor leven zijn namelijk wel erg gunstig in dit heelal. Waarschijnlijk bestaan er veel heelallen waar bijvoorbeeld sterren direct ontploffen of er geen atomen bestaan. Dit is dus zeker een mogelijkheid.

Mogelijkheid 4: de “experimenten” van de aliens zijn verre van onschuldig en onethisch naar huidige menselijke maatstaven.
Aardbewoners die door aliens ontvoerd zeggen te zijn, verklaren dat ze onvrijwillig deel uitmaakten van fokexperimenten. Een buitenaards fokprogramma zou inderdaad ethisch erg schokkend zijn en de buitenaardsen niet erg populair maken onder de gemiddelde aardbewoner. Een fokprogramma is voor een soort die biologisch totaal afwijkt van de mens, vanzelfsprekend niet haalbaar. Zo zijn er geen gevallen bekend waarin Japanse octopus-porno resulteerde in de geboorte van een nieuw zeemonster. Waarmee we op de volgende optie komen.

Mogelijkheid 5: de aliens zijn afstammelingen van de mens uit de verre toekomst en hebben ons DNA nodig. 
Getuigenverslagen beschrijven doorgaans “greys”, mensachtige wezens met grote ogen en een groot hoofd op een spichtig lichaam. Vergeleken met onze aapachtige voorouders hebben wij een groter hoofd, grotere ogen en een zwakker lichaam. Toekomstige mensensoorten zouden veel op deze greys kunnen lijken, als deze ontwikkelingen zich doorzetten. Mogelijk ontstond er in de verre toekomst een calamiteit, bijvoorbeeld een ziekte, waardoor voortplanting niet meer mogelijk is of de mens op uitsterven staat. Indianenvolkeren met weinig genetische variatie die afstamden van het handjevol eerste kolonisten uit Siberië, stierven als vliegen aan voor ons alledaagse ziekten als griep of verkoudheid. Menselijke plantenkwekers zijn voortdurend op zoek naar materiaal van gewassen als tarwe, tomaten en olijven uit zogenoemde Vavilov-centra. Dit zijn plekken, waar de meeste genetische variatie is te vinden. De aarde van nu is het Vavilov-centrum van de mens.  Toekomstige kolonisten zullen net als de voorouders van de indianen, uit vrij kleine groepen bestaan. Mogelijk zijn ze zo genetisch homogeen, dat hun voortbestaan wordt bedreigd. Genen oogsten op aarde ligt dan voor de hand. Medewerking van een grote aardse mogendheid, zoals de supermacht Usa, is dan nuttig om incidenten in de doofpot te stoppen.
Dit scenario veronderstelt tijdreizen. Omdat tijdreizen allerlei logische paradoxen oplevert, zouden deze wezens dan uit een parallelle tijdlijn afkomstig moeten zijn. Ook veronderstelt dit scenario een relatief gebrekkige kennis van de menselijke biologie. Hoewel er subscenario’s denkbaar zijn waarbij deze kennis verloren is geraakt, bijvoorbeeld omdat de mens een machineachtige soort is geworden en vervolgens door een ramp al deze biologische kennis is vernietigd – zo weten wij ook niet meer hoe Grieks vuur of (tot voor kort) Romeins zeewaterbestendig beton werden gemaakt – , zijn deze niet heel waarschijnlijk. Deze aliens zouden dan over moeten gaan op low-tech methodes als seks en implantatie in draagmoeders. Sterk punt van dit scenario is wel dat het buitenaardse ontvoeringen logisch verklaart.

Mogelijkheid 6. De aliens zijn gestrand in het zonnestelsel en hebben aardse hulp nodig om te ontsnappen. 
De afstanden tussen sterren zijn enorm. De afstand tot het Alfa Centauristelsel, de dichtstbijzijnde zonachtige ster, is 4,2 lichtjaar, oftewel rond de 250.000 maal verder dan de afstand tussen de aarde en de zon. Zonder een warpachtige aandrijving zijn deze afstanden niet te overbruggen.

Stel, een astronaut zou stranden in de Romeinse tijd, of in het Chinese Tang-keizerrijk omstreeks het jaar nul, of bij de Maya’s, en niet ziek worden of gedood. Zelfs als hij of zij een complete bibliotheek met alle aardse technische kennis van nu tot zijn beschikking had, en redelijk Latijn of klassiek, Chinees of Kiche zou spreken, dan zou hij weinig hebben aan het primitieve smeedijzeren Romeinse, Chinese, laat staan stenen Maya-gereedschap om zijn ruimteschip te repareren. Om van de aarde te ontsnappen, zou hij minimaal een laat twintigste-eeuwse beschaving uit de grond moeten stampen om alle onderdelen van zijn ruimteschip te kunnen produceren. Dit zou zeker twee tot drie generaties kosten, als je veel risico neemt, zo ongeveer alle priesters tot vijand maakt en alle medewerking hebt van de machthebbers.

In dit geval is niet zozeer sprake van een schokeffect, maar van (gerechtvaardigde) angst van de aliens dat ze tot slaaf gemaakt en uitgebuit zullen kunnen worden. Dit scenario zou verklaren waarom aliens menselijke hulp nodig hebben.

Een variant is dat deze aliens de laatste overlevenden van een interstellaire oorlog zijn en onderdak zoeken op een barbaarse planeet. Ongeveer zoals rebellen die zich in een tropisch regenwoud verstoppen.

Of…
Deze lijst is verre van uitputtend. Wat denken jullie, als lezers?

Bron
1. The UFOs have asked not to publish that they are here, humanity is not ready yet (vertaald), Yedioth Aharonot, 2020
2. The UFOs Didn’t Come In Peace! Astronaut Sets Record Straight On ET Nuclear War, Huffington Post, 2019
3. Prof. Haim Eshed: “Aliens asked not to publish that they are here (vertaald), radio2000, 2020
4. David Israel, Former Head of Israel’s Space Program: The Aliens Asked Not To Be Revealed, Humanity Not Yet Ready, JweishPress.com, 2020

Legaliseren van drugs zou in principe de criminaliteit in Usa kunnen halveren. Bron: Steve pb/Wikimedia Commons

‘Legaliseren harddrugs halveert misdaad in USA’

Laat een reactie achter / Analyses, Ideeën, Maatschappij, Social Engineering, Visionaire vragen / Door / 12 december 2020

Zoals eerder tijdens de Drooglegging, is de Usaanse georganiseerde misdaad groot geworden door drugshandel. De kiezers in de Usaanse deelstaat Oregon hebben nu in een referendum besloten om bezit van kleine hoeveelheden van alle drugs, dus ook harddrugs zoals cocaïne en heroïne, te decriminaliseren. Hoe zal dit experiment uitpakken?

Sinds de omstreden president Nixon de “war on drugs” in de jaren zeventig afkondigde, zijn meerdere Zuid-Amerikaanse landen en Mexico ontwricht door de lucratieve cocaïnehandel. De Usaanse getto’s deden het weinig beter. De oorlog tegen drugs heeft over heel Amerika alleen verliezers opgeleverd.  Reden voor steeds meer denkers om zich af te vragen of de totale oorlog tegen drugs wel zo’n slim idee is. Immers, de misdaad wordt steeds sterker en heeft nu ook een duidelijke prikkel om nieuwe gebruikers te zoeken, lees: verslaafd te maken. De oorlog tegen druggebruikers bezorgt ook de politie handel vol werk, ongeveer één op de twee gevangenen in Usa zit vast wegens drugsgebruik. Drugsgebruik is een in principe slachtofferloos misdrijf. Dit maakte ook in Usa de geesten rijp om een radicale maatregel in te voeren: wat als we alle druggebruik gaan legaliseren?

Legaliseren van drugs zou in principe de criminaliteit in Usa kunnen halveren. Bron: Steve pb/Wikimedia Commons
Legaliseren van drugs zou in principe de criminaliteit in Usa kunnen halveren. Bron: Steve pb/Wikimedia Commons ex. Pixabay

In het kabaal rond de voortwoedende Usaanse verkiezingsstrijd tussen Goed en Kwaad (plak uw eigen labels op uw bejaarde naar keuze) is het een beetje ondergesneeuwd, maar in de Usaanse deelstaat Oregon aan de Pacifische westkust, is een zeer revolutionair voorstel per referendum goedgekeurd. Namelijk: de decriminalisering van het bezit van kleine hoeveelheden van alle drugs, waaronder cocaïne, heroïne en LSD[1]. In plaats van zware straffen, wordt nu een boete van 100 dollar ingevoerd voor het bezit van drugs voor persoonlijk gebruik. In de VS is bijna vijftig procent van alle gevangenen opgesloten wegens een drugsdelict. [2] In theorie zou het legaliseren van drugs dus de hoeveelheid misdaad in de VS laten halveren.  In de praktijk zullen veel criminelen waarschijnlijk een andere inkomstenbron zoeken. Wel zal dit een vreedzamer karakter hebben. Het vervalsen van merkartikelen, bijvoorbeeld, is ook erg lucratief en een stuk veiliger. Zal de misdaad in Oregon nu drastisch dalen? We komen er snel achter.

Economics Explained maakte er deze leerzame video over.

Bronnen
1. Oregon becomes first US state to decriminalize possession of hard drugs, The Guardian, 2020
2. Offenses – Federal Bureau of Prisons, 2020

Is het vrijwillig kunnen beëindigen van je leven een mensenrecht? Bron: Aangepast

Moet de Pil van Drion op ieders nachtkastje liggen?

Laat een reactie achter / Filosofie, Ideeën, Maatschappij, Misvattingen, Nederland, Psychologie, Visionair leven, Visionaire vragen / Door / 4 december 2020

Kamerlid Pia Dijkstra van de partij D66 komt met een voorstel om de houdbaarheid van de overheidsfinanciën te verbeteren. Geef iedereen boven de 75 jaar een zelfmoordpil, de pil van Drion. Is dit een goed plan?

Wat houdt de Pil van Drion in?
De rechtsgeleerde Huib Drion (1917-2004) stelde in 1991 in een opinie-artikel[1] voor om aan alle ouderen boven de 75 jaar die daar om vroegen, een zelfmoordpil ter beschikking te stellen. Deze pil moest uit twee preparaten bestaan: pil A en pil B. Alleen de combinatie van deze twee preparaten zou een dodelijk effect hebben. Preparaat B zou dan enkele dagen na preparaat A geslikt moeten worden, om de zelfmoordenaar bedenktijd te geven. Dit idee deed het nodige stof opwaaien en werd de spreekwoordelijke Pil van Drion.

Wetsvoorstel Voltooid Leven in grote lijnen

  • Om in aanmerking te komen moet iemand 75 jaar of ouder zijn;

  • Het betreft mensen die niet voor euthanasie in aanmerking komen, maar die wel hun leven als voltooid beschouwen;

  • Deze mensen gaan eerst in gesprek met een levenseindebegeleider;

  • Er moeten minstens twee gesprekken met de levenseindebegeleider worden gevoerd en daar moet minstens twee maanden tussen zitten;

  • De levenseindebegeleider is een arts, verpleegkundige of psychiater die een speciale kopstudie heeft gevolgd om levenseindebegeleider te mogen worden;

  • De levensbegeleider moet toetsen of de doodswens authentiek en consistent is, en of er geen andere oplossingen mogelijk zijn;

  • Indien de levenseindebegeleider akkoord gaat, wordt er een stervensdatum afgesproken;

  • De levenseindebegeleider haalt het dodelijke middel bij de apotheek, bewaart het thuis, dient het toe op de afgesproken datum, blijft er bij tot de cliënt dood is en brengt het eventuele restant terug naar de apotheek;

  • Een toetsingscommissie toetst of alles volgens de regels is verlopen. [4]

Voordelen van de Pil van Drion
Door voorstanders van de Pil van Drion worden argumenten genoemd als: als een oudere vindt dat zijn leven geen zin meer heeft, moet deze in staat zijn op pijnloze wijze een einde aan zijn leven te maken, omdat zelfmoord een mensenrecht is.

Is het vrijwillig kunnen beëindigen van je leven een mensenrecht? Bron: Aangepast
Is het vrijwillig kunnen beëindigen van je leven een mensenrecht?
Bron: Aangepast

Onuitgesproken argumenten zijn bijvoorbeeld: ouderen zijn duur. Ze werken niet, ze eten onze pensioenpot leeg, doen een buitenproportioneel beroep op de zorg en tot overmaat van ramp verergeren ze de woningnood en stemmen ze vaker dan gemiddeld op populistische partijen. Ze vergiftigen jonge, beïnvloedbare mensen met “foute” ideeën als nationalisme, godsdienst en traditionele feesten. Elk levensjaar van een oudere kost de samenleving tienduizenden euro’s aan pensioen en zorg, die nuttiger besteed kunnen worden aan bijvoorbeeld afvloeiingsregelingen voor politici en bijdrages aan de Europese Unie. Stel dat elke oudere boven de 75 jaar de Pil van Drion zou slikken, dan zou dat 1,4 miljoen AOW-uitkeringen minder, honderdduizenden leegstaande huizen en, als elke oudere boven de 65 deze pil zou slikken, de helft minder zorgkosten betekenen[2]. En denk aan de erfbelasting. Genoeg om zelfs de meest krankzinnige verkiezingsbeloftes na te komen en de Europese Unie fors te spekken. Althans, voor even. Opmerkelijk is ook, dat de discussie over de Pil van Drion vooral oplaait in tijden van economische tegenspoed. Zo toonde de Nederlandse economie in 1991 tekenen van afkoeling en was er in 1993 sprake van een lichte dip.

Sommige voorstanders, zoals [3] gaat het D66-voorstel nog lang niet ver genoeg. Zij willen dat iedereen de beschikking krijgt over deze “wonderpil”, ook mensen onder de 75. Kan de “menslievende” Pil van Drion de redding zijn van onze overheidsfinanciën?

Nadelen van de Pil van Drion
Het voornaamste nadeel van de Pil van Drion is dat het zo veel gemakkelijker wordt om te moorden zonder sporen na te laten. Een moord met deze zelfmoordpil kan dan door een moordenaar een zelfmoord lijken.  Een forensisch anatoom kan geen onderscheid maken tussen moord en zelfmoord. Ook betekent het verspreiden van dodelijke giffen onder de bevolking, dat moordwapens altijd dichtbij zijn. In elk drankje kan een dodelijk gif zitten. Geen prettige gedachte.
In het voorstel van D66 is dit nadeel ondervangen door de professionele “levenseindebegeleider” als onafhankelijke derde er tussen te plaatsen. Dit maakt de taak voor moordenaars moeilijker. Moorden door “levenseindebegeleiders” en psychologische moorden, waarbij rijke ouderen wordt aangepraat dat hun leven voorbij is en het goed is als ze sterven, blijven echter mogelijk.

Een tweede nadeel is het nadeel van euthanasie in het algemeen. Het betekent een grote aantasting van de waardigheid van het menselijke leven.

Waarom willen ouderen dood?
Een gezond mens geniet van het leven. Dat geldt ook voor vrijwel alle gezonde ouderen. Redenen om niet meer te willen leven voor gezonde ouderen zijn een gevoel van eenzaamheid, uitzichtloosheid of nutteloosheid. Net als overigens bij jongeren is eenzaamheid een groot probleem onder ouderen. Wij mensen zijn een sociale diersoort en contacten met jongeren zijn erg belangrijk voor ouderen. Ouderen vormen het levende geheugen van de mensheid en zorgen ook voor cultuuroverdracht. Weliswaar een cultuuroverdracht die in strijd is met de door D66 zo geliefde “maakbare samenleving”, maar toch: een cultuuroverdracht.

Conclusie: de Pil van Drion is een onzalig idee. Er zijn zat nuttige dingen die gezonde ouderen kunnen doen, als ze zich nutteloos voelen. Ook wijlen Drion zelf heeft na zijn pensionering nog tal van nuttige dingen gedaan. In plaats van het verheerlijken van de dood en ouderen te zien als ballast, moeten we medische hulpmiddelen en geneesmiddelen ontwikkelen waardoor ouderen langer gezond blijven (bij voorkeur: het verouderingsproces stilzetten of terugdraaien) en ze meer betrekken bij de maatschappij. Dat ouderen minder meegaan met modieuze theorietjes heeft redenen. Vaak, niet altijd overigens, zijn dit erg goede redenen. Hun door levenservaring onderbouwde kritiek kan helpen zaken in perspectief te zetten en betere concepten te ontwikkelen.

Bronnen
1. H. Drion, Het zelfgewilde einde van oudere mensen, NRC Handelsblad, 1991
2. 65-plussers maken de helft van alle zorgkosten, Vectis.nl, 2018
3. ‘Stel de pil van Drion voor iedereen beschikbaar’, John Jansen van Galen, Het Parool, 2020
4. Wetsvoorstel Voltooid Leven, EO Explainer, 2020

In de bioscoopfilm Elysium leidt een schatrijke elite een bestaan zonder ziekte of gebrek in de gelijknamige ruimtekolonie, terwijl de rest van de mensheid is opgesloten in armoedige sloppenwijken. Luxe-communism wil een bestaan als in Elysium maar dan voor iedereen. Bron: bewerkt screenshot van de trailer van Elysium

Heeft luxe-communisme de toekomst?

3 reacties / Analyses, Economie, Filosofie, Geopolitiek, Ideeën, Ideeën en techniek, Maatschappij, Mensheid, Social Engineering, Visionair leven, Visionaire vragen / Door / 6 december 2020

Sinds de ineenstorting van de Sovjet-Unie eind jaren tachtig leidt het communisme een kwijnend bestaan. Vrijwel alle nog in naam communistische landen, zoals Vietnam, Cuba en de Chinese Volksrepubliek, zijn kapitalistische autocratieën geworden of hebben veel ruimte gemaakt voor kapitalistische initiatieven. Kortom: de nederlaag van communisme lijkt totaal en definitief, het domein van radicalinsky’s, voor altijd verbannen naar de schroothoop van de geschiedenis. Is de rol van het communisme daarmee uitgespeeld? Integendeel, zegt Aaron Bastani, de schrijver van het boek Fully Automated Luxury Communism: A Manifesto.

Communisme zonder arbeiders
Centraal in het boek staat het idee dat in de toekomst alle menselijk werk overgenomen zal worden door robots, omdat robots alles beter en sneller zullen kunnen dan mensen. Hij trekt hiermee de trend door die al tientallen jaren aan de gang is: de exponentiële toename van de rekenkracht van computers en de overvloedige beschikbaarheid van energie en grondstoffen brengt de waarde van grondstoffen, energie en arbeid terug tot nul. En hiermee de kostprijs.

Het leven wordt door deze technologische deflatie steeds goedkoper. Weliswaar is er steeds minder werk, maar er is wel steeds meer welvaart in absolute zin. Tot nu toe was arbeid de voornaamste manier om welvaart te herverdelen. De meeste mensen hebben een baan. Hiervoor worden ze betaald uit de winsten die ondernemers maken, of uit de belastingen die ondernemers betalen. Maar wat, als er straks geen banen meer zijn? Biojvoorbeeld in 2029, als 1000 euro aan computers meer informatie kan verwerken dan het menselijke brein? Dan verdwijnt het belangrijkste herverdelingsmechanisme, loon. De oplossing is volgens Bastani: een herverdeling van de productiebronnen. Met andere woorden: communisme fase 5, de klassenloze maatschappij in het marxisme zonder dat fase 4, de dictatuur van het proletariaat, plaats heeft gevonden.

De vijf fasen van de maatschappij volgens het marxisme
In zijn boek Het Kapitaal (1867) analyseerde de negentiende-eeuwse Duitse schrijver en filosoof Karl Marx de relatie tussen technologie, kapitaal en maatschappij. Hij onderscheidde hierbij vijf fases in de ontwikkeling van de mensheid. Deze zijn:
1. Jager-verzamelaarsmaatschappijen, zoals de tegenwoordige Khoisan. Deze kenden, stelde Marx, een vorm van communisme om een praktische reden. Bij een zwervend bestaan kan je nooit meer bezitten dan je op je rug kan meedragen.

Karl Marx, de grondlegger van de ideeën achter het marxisme. Bron: Wikimedia Commons
Karl Marx, de grondlegger van de ideeën achter het marxisme. Bron: Wikimedia Commons

2. Feodale maatschappijen. Met de komst van de landbouw werd het mogelijk bezit te accumuleren en legers te verzamelen. Hierbij perst de heersende klasse, de adel, kleine boeren en handwerkslieden af door middel van hun leger, zodat zij zich de winsten konden toeëigenen. Als marxisten-leninisten of maoïsten het over ‘feodaal’ hebben, verwijzen ze naar dit type maatschappij. We zien een heropleving van de feodale maatschappij in door de maffia en bendes beheerste samenlevingen.
3. Kapitalistische maatschappijen. Met de komst van vrije steden (en al eerder, bij op handel gebaseerde stadsstaten zoals Carthago, maar die pastten niet in Marx’ “ijzeren historische wetmatigheden”) en fabrieken wordt arbeid een factor die los staat van land en de adel. Naast de adel ontstaat er een klasse van gegoede burgers, de “bourgeois”, die het “proletariaat”, de arbeiders, tewerkstelt, een mager loon betaalt en de winsten herinvesteert om nog rijker te worden. Volgens het marxisme verkeren westerse landen in deze fase.
4. Dictatuur van het proletariaat. Marx droomde van een machtsovername door het proletariaat, waarbij er een egalitaire maatschappij zou ontstaan. Het proletariaat zou dit doen zonder respect voor de bourgeois, m.a.w. er zou een dictatuur van het proletariaat ontstaan. De productiemiddelen komen in handen van de staat. Dit communistische ideaal werd min of meer, ten koste van het nodige bloedvergieten, verwezenlijkt in de voormalige Sovjet-Unie en landen als Cuba en China.
5. Communistische maatschappij. Op een gegeven moment worden machines zo productief, dat ze alles voor vrijwel niets kunnen produceren. Iedereen kan nu een luxebestaan leiden zonder te hoeven werken. Omdat de productiemiddelen in handen zijn van de staat, wordt er niemand meer uitgebuit en kan iedereen eerlijk delen. Dit ideaal is in geen enkel land bereikt, wellicht oliestaten (tijdelijk en alleen voor de eigen bevolking) uitgezonderd.

Zoals we anderhalve eeuw later weten, bleek de praktijk weerbarstig. Hoewel zijn economische analyse in grote lijnen klopte, was hij te weinig macchiavellistisch qua beoordeling van de menselijke aard in zijn ideale maatschappij (zo voorzag hij niet de opkomst van de “rode adel” van corrupte partijfunctionarissen en inefficiënties bij het planningsproces) en onderschatte hij nationalisme enorm.

De vijf grote crises
Volgens Aaron Bastani heeft het kapitalisme de afgelopen twee eeuwen redelijk zonder kleerscheuren doorstaan, maar wordt het nu geconfronteerd met een existentiële crisis, vanwege vijf ontwikkelingen die tegelijkertijd op ons af komen. Deze zijn: klimaatsverandering, schaarste aan hulpbronnen zoals energie, water en grondstoffen, vergrijzing, een groeiend aantal “nutteloze” mensen, door Bastani “unnecesariaat” genoemd en, de grootste bedreiging, een nieuw tijdperk van machines waardoor de productiefactor arbeid geheel zal worden vervangen door machines, m.a.w. kapitaal. Kapitaal dat steeds ongelijker verdeeld is. In landen als de VS en het Verenigd Koninkrijk hebben tientallen mensen nauwelijks genoeg geld op de bankrekening staan om een maand te overleven. En een grote groep mensen die niets te verliezen heeft, is niet bevorderlijk voor de stabiliteit.

De keuze voor armoede voor de meesten…
Kapitalisme verricht in grote lijnen twee taken: het vergroten van de rijkdom (door efficiënte productietechnieken) en het herverdelen van de rijkdom (door lonen). Waar het vergroten van de rijkdom steeds beter lukt, geldt dit niet voor de herverdeling. Immers, arbeid wordt steeds minder belangrijk. Het logische eindresultaat zal een wereld zijn waarin een kleine groep rijken vrijwel alles bezit, van asteroïdemijnen die de aardse mijnen door hun enorme productie weg zullen vagen, tot vloten met zonne-energie producerende satellieten en een monopolie op medische technologie voor bijvoorbeeld levensverlenging. En de rest van de mensheid? De minst ongunstige uitkomst is dat deze in strak geregeerde sloppenwijken komen te wonen, waarbij het voedsel uit 3d-printers komt. Dit is immers de meest CO2-neutrale oplossing. Een wereld die veel weg heeft van die in de science-fiction film Elysium wordt geschetst. Waarschijnlijker is dat als alle bargaining power van de bevolking verdwijnt, de wereldbevolking op volstrekt pijnloze en hygiënische wijze zal worden gereduceerd tot 500 miljoen mensen, zoals de Georgia Guidestones aanbevelen. Dat is immers de efficiëntste en meest winstgevende oplossing.

In de bioscoopfilm Elysium leidt een schatrijke elite een bestaan zonder ziekte of gebrek in de gelijknamige ruimtekolonie, terwijl de rest van de mensheid is opgesloten in armoedige sloppenwijken. Luxe-communism wil een bestaan als in Elysium maar dan voor iedereen. Bron: bewerkt screenshot van de trailer van Elysium
In de bioscoopfilm Elysium leidt een schatrijke elite een bestaan zonder ziekte of gebrek in de gelijknamige ruimtekolonie, terwijl de rest van de mensheid is opgesloten in armoedige sloppenwijken. Luxe-communism wil een bestaan als in Elysium maar dan voor iedereen. Bron: bewerkt screenshot van de trailer van Elysium

Of voor luxe communisme
Het alternatief is, aldus Bastani, dat  we nu het nog kan, kiezen voor luxe communisme. Met andere woorden: het verdelen van de productiefactoren onder de bevolking. Asteroïden, bijvoorbeeld, zijn niet het bezit van één persoon of land, maar van de gehele mensheid volgens het Ruimteverdrag. Ook bij de privatisering van intellectueel eigendom kan je je vraagtekens zetten. Met blanket patents kan de technische vooruitgang in een gehele sector stil worden gelegd. Dus zo bekeken is luxe-communisme de meest logische en ook menslievendste oplossing. Om luxe-communisme te bereiken moeten we, aldus Bastani, en ook Visionair.nl, kiezen voor verlicht populisme. Populisme, zo verketterd door de “progressieve” elite, is de enige ideologie die de belangen van de bevolking op nummer 1 zet. En die ons kan behoeden van een bestaan als in Elysium, waarbij een genetisch verbeterde opperklasse in verbijsterende luxe leeft en de overige 99% onder ellendige omstandigheden.

Bron:
Aaron Bastani, Fully Automated Luxury Communism: A Manifesto, 2020

Werk van Caltech-onderzoekster Frances Arnold bewees dat het mogelijk is om bacteriën silicium te laten gebruiken. En hiermee mede op silicium gebaseerd leven denkbaar is. Bron: Caltech

Is niet-organisch leven mogelijk?

Laat een reactie achter / biologie, Ideeën, Scheikunde, Universum, Visionaire vragen, Wetenschap / Door / 3 december 2020

Koolstofverbindingen worden in de chemie organische verbindingen genoemd. Dit is niet voor niets. Koolstof is onmisbaar voor leven. De koolstofchemie is onvoorstelbaar rijk. Er bestaan meer verbindingen met koolstof dan alle bekende verbindingen zonder koolstof. Maar wat als er om welke reden dan ook, op een bepaalde plek geen koolstof is maar wel andere elementen en energie? Of als er zelfs geen chemie zoals we die kennen mogelijk is? Zou zich op die plek leven kunnen vormen? Het antwoord: misschien, al is de kans hierop voorzover we weten niet erg groot. Hieronder een overzicht met de, voornamelijk speculatieve, kennis die we op dit moment hebben opgedaan.

In een doorbraak in 2017 ontdekten onderzoekers iets opmerkelijks. Ze slaagden er in om met behulp van gerichte evolutie een enzym van de bacterie, Rhodothermus marinus, tot een effectieve katalysator om te vormen voor de vorming van verbindingen tussen koolstof en silicium. Een bacterie die in staat is om silicium te verwerken, bewijst dat het in theorie mogelijk is dat er gedeeltelijk op silicium gebaseerde levensvormen bestaan.Zie ook deze video.

Werk van Caltech-onderzoekster Frances Arnold bewees dat het mogelijk is om bacteriën silicium te laten gebruiken. En hiermee mede op silicium gebaseerd leven denkbaar is. Bron: Caltech
Werk van Caltech-onderzoekster Frances Arnold bewees dat het mogelijk is om bacteriën silicium te laten gebruiken. En dat hiermee mede op silicium gebaseerd leven denkbaar is. Bron: Caltech

Op dit moment is er op aarde geen ecologisch voordeel voor dergelijke levensvormen, maar op werelden die veel heter zijn dan de aarde, bijvoorbeeld Venus, zijn op silicium gebaseerde levensvormen mogelijk in het voordeel. Siliconen en andere siliciumverbindingen zijn soms beter tegen hoge temperaturen bestand dan koolstofverbindingen. En silicium is nog maar het begin van de mogelijkheden…

Bron
Frances H. Arnold et al., Directed evolution of cytochrome c for carbon–silicon bond formation: Bringing silicon to life, Science Magazine, 2016 (DOI: 10.1126/science.aah6219 )