Nu de spanningen tussen de VS en Rusland oplopen, is het interessant te kijken naar de propagandatechnieken die beide grootmachten toepassen. Hoe verschillen de technieken van beide grootmachten?
Amerikaanse propaganda: binnenland
Zowel de Russen als de Amerikanen beschikken over een uitgebreid propagandanetwerk. De Amerikaanse propaganda heeft als boegbeeld VOA (Voice of America), een soort Amerikaanse Wereldomroep. Grote Amerikaanse mediaconglomeraten zijn in theorie onafhankelijk, maar zijn in de praktijk in handen van enkele grote mediamagnaten, zoals Rupert Murdoch (Fox News), Ted Turner(CNN) en bijvoorbeeld de Saoedische prins en grootbelegger Alwaleed bin Talal, die grote belangen in Time Warner, Fox News en de microblogsite Twitter bezit. Het is naief aan te nemen dat deze magnaten geen invloed op het redactionele beleid hebben. Verwacht dus niet al te kritische berichtgeving over de heren zelf of over de Amerikaanse regering, waarmee deze magnaten geen bonje willen krijgen of de vele mensenrechtenschendingen in de oliedictatuur Saoedi Arabië. Daarentegen worden vijanden Iran, Syrië en Rusland veelvuldig over de hekel gehaald.
VS: buitenland
De Amerikaanse internationale staatszender Voice of America bekritiseert graag politieke opponenten als Vladimir “the Impaler” Putin. De berichtgeving over feiten zelf is redelijk objectief, maar door de keuze van onderwerpen, zoals het beschrijven van misdaden door opponenten van de VS, worden toch propagandadoelen bereikt. Er zit geen duidelijke strategie of visie achter VOA, waardoor de propaganda niet echt effectief is. Mogelijk is dit een gevolg van de geopolitieke situatie van de VS, die zich kenmerkt door een groot aantal low-level bedreigingen, in plaats van één “empire of evil” zoals in de Sovjettijd.
RT is een zeer intelligent opgezette propagandawebsite, waar de Amerikanen geen antwoord op hebben.
Rusland: binnenland Het Russische propagandanetwerk concentreert zich op internet en op de binnenlandse gebruikers. President Vladimir Putin heeft de periode waarin hij aan de macht is gebruikt om zijn greep op de binnenlandse Russische media alom overheersend te maken. Alle Russischtalige zenders, behalve één, staan nu onder invloed van de Russische staat of onder die van bevriende oligarchen. De grootste kranten idem. De Ook het laatste onafhankelijke TV-station Rain TV wordt nu bedreigd. De Engelstalige zenders worden onbelemmerd doorgegeven omdat maar weinig Russen Engels spreken. De internetcensuur is in Rusland vrij beperkt – de meeste Russen beschikken niet over internet dus internet vormt geen groot gevaar voor Putin. Wel maakt de regering-Putin veelvuldig gebruik van betaalde reaguurders en verdwijnen websites van oppositiegroepen, vaak op basis van dubieuze aanklachten, geregeld van het net. Ook beschikt de Russische overheid, net als de Amerikaanse, over een uitstekend afluistersysteem, onder meer door deep packet filtering en vermoedelijke backdoors in bijvoorbeeld Kaspersky antivirussoftware.
Rusland: buitenland
De Russische staatswebsite Russian Times (rt.com) richt zich vooral op een intellectueel, maatschappijkritisch publiek. De Russen hebben enkele intellectuele zwaargewichten, zoals Max Keiser en Max Engdahl, ingehuurd die hun best doen de kritische houding van het RT-publiek te versterken. Niet voor niets is de slogan van RT.com ‘question more’. RT besteedt uitgebreid aandacht aan verzetsbewegingen als Occupy Now en de Schotse onafhankelijkheidsbeweging en aan mensenrechtenschendingen door de Amerikanen, die zich graag voorstaan op hun status als oudste democratie.
RT is door de cynische, kritische en intellectuele benadering erg populair onder de alternatieve intelligentsia. Zo populair, dat de Amerikaanse regering zich hierover terecht grote zorgen maakt. De nogal vooringenomen Amerikaanse massamedia, het af en toe gebrekkige gevoel voor fair play van het Witte Huis en vele propagandatechnische blunders van de Amerikaanse regering maken scoren voor RT.com ook erg makkelijk.
Met de huidige ontwikkelingen in Syrië is deze internationaal bekroonde documentaire van John Pilger zelden zo relevant geweest. Kijk en huiver hoe de mainstream media in de VS en Europa mee van de grootste oorlogpropagandisten zijn.
John Pilger onderzoekt in deze documentaire, “The War You Don`t See“, wat voor rol de hedendaagse “mainstream” nieuwsmedia spelen in de verslaggeving van oorlogen.
Hij laat pijnlijk zien hoe de “mainstream” of 1% nieuwsmedia tegenwoordig vaak niets minder zijn dan een belangrijk propaganda kanaal om de oorlog te verkopen aan het volk thuis op de bank achter de TV.
In deze documentaire interviewt hij verschillende mensen van grote nieuwsomroepen en brengt hij in beeld hoe deze mensen over hun rol als correspondent van een oorlog denken.
Daarnaast komen er ook interessante details aan het licht, zoals bijvoorbeeld de bombardementen van de VS op een aantal Al Jazeera nieuwskantoren die nieuws naar buiten brachten waar het leger van de VS niet op zat te wachten. Interessant genoeg bereikte dat nieuws over die bombardementen nooit het Nederlandse NOS Journaal…
A powerful and timely investigation into the media’s role in war, tracing the history of embedded and independent reporting from the carnage of World War One to the destruction of Hiroshima, and from the invasion of Vietnam to the current war in Afghanistan and disaster in Iraq.
As weapons and propaganda become even more sophisticated, the nature of war is developing into an electronic battlefield in which journalists play a key role, and civilians are the victims. But who is the real enemy?
John Pilger says in the film: “We journalists… have to be brave enough to defy those who seek our collusion in selling their latest bloody adventure in someone else’s country… That means always challenging the official story, however patriotic that story may appear, however seductive and insidious it is.
For propaganda relies on us in the media to aim its deceptions not at a far away country but at you at home… In this age of endless imperial war, the lives of countless men, women and children depend on the truth or their blood is on us… Those whose job it is to keep the record straight ought to be the voice of people, not power.â€
Mocht onderstaande video het niet doen kijk dan hier voor een online versie.
http://youtu.be/FjLrC1-PMDw
Eerder deed de Nederlandse journalist Joris Luyendijk in zijn boek: Het zijn net mensen, ook al uit de doeken wat voor enorm gat er tussen de realiteit en de berichtgeving vanuit de 1% nieuwsmedia zit als het aankomt op de oorlogen in het Midden Oosten.
Dit zet je echter wel aan het denken, als deze media blijkbaar geen fatsoenlijk eerlijk beeld kunnen of willen geven van deze situaties, waarom wordt er dan zoveel belastinggeld ingestopt om ons deze verdraaide waarheden via het NOS journaal te laten geloven?.. En als we dit weten is het dan wellicht niet tijd om de krant op te zeggen en de TV aan de recycling mee te geven?
De media stuurt met haar woordkeuze de publieke opinie enorm.
(Op het internet hebben de lezers de macht! Zij bepalen welke informatie de wereld rond gaat! U bent zich er misschien niet van bewust, maar als elke lezer een link stuurt naar 3 geïnteresseerde personen, dan zijn er maar 20 stappen nodig om 3,486,784,401 mensen te bereiken! Wil je dat zien gebeuren? Gebruik je macht! Dit stuk mag dan ook vrij door iedereen overgenomen worden op websites, blogs, of om door te sturen aan familie, vrienden, kennisen, collega`s, politici, bankiers, economen, professoren, politie agenten, etc. graag zelfs hoe meer mensen dit weten en erover meediscussiëren hoe beter. Zet a.u.b. wel de bron erbij zodat mensen mee kunnen doen in de discussie hieronder als ze dat willen.)
Een zeer interessante documentaire “Propaganda” gemaakt door Noord Korea over het Westen en haar consumentisme en imperialisme. Propaganda gaat in op de bloederige kanten en de propaganda van het Westerse imperium. Zaken die voor ons die in dit systeem leven vaak netjes uit de geschiedenisboekjes zijn gegumd en ook nooit in de mainstream oftewel 1% media verschijnen.
Veel zaken uit het verleden komen voorbij. Opium Oorlogen van de UK in China, de genocide van de oorspronkelijke bewoners van Noord Amerika, de invloed van de Rothschilds en het Zionisme op de totstandkoming van Israël en het afpakken van het land van de Palestijnen, het gooien van de atoombommen op Japan, de opkomst en de rol van propaganda in het Westen, hoe mensen in het westen als schuldslaaf en consument worden bespeeld door machthebbers als Bush and Blair en celebrity`s als Oprah en Tyra Banks, en uiteraard komt ook de politiek aan bod.
Combineer dit met zo nu en dan strak geregisseerde propaganda van Noord Korea aan de kijkers van de documentaire zelf en je hebt een zeer boeiend en soms uitermate entertainent resultaat.
http://youtu.be/6NMr2VrhmFI
Table of Contents:
0:00 Introduction 6:54 Creating Ideas & Illusions 16:48 Fear 19:35 Religion 25:00 Beware the 1% 28:10 Emulating Psychosis 31:21 Rewriting History 41:15 The Birth of Propaganda 45:49 Cover Ups and Omissions 54:10 Complicity 58:05 Censorship 1:01:50 International Diplomacy 1:06:14 Television 1:08:11 Advertising 1:14:36 The Cult of Celebrity 1:22:34 Distraction 1:28:01 Terrorism 1:35:00 The Revolution Starts Now
Dit is de omschrijving van de uploader over de context van de documentaire:
On a trip to visit family in Seoul in April, I was approached by a man and a woman who claimed to be North Korean defectors. They presented me with a DVD that recently came into their possession and asked me to translate it. They also asked me to post the completed film on the Internet so that it could reach a worldwide audience. I believed what I was told and an agreement was made to protect their identities (and mine).
Despite my concerns about what I was viewing when I returned home, I proceeded to translate and post the film on You Tube because of the film’s extraordinary content. I have now made public my belief that this film was never intended for a domestic audience in the DPRK. Instead, I believe that these people, who presented themselves as ‘defectors’ specifically targeted me because of my reputation as a translator and interpreter.
Furthermore, I now believe these people work for the DPRK. The fact that I have continued to translate and post the film in spite of this belief does not make me complicit in their intention to spread their ideology. I chose to keep posting this film because – regardless of who made it – I believe people should see it because of the issues it raises and I stand by my right to post it for people to share and discuss freely with each other.
Sabine
I have translated this film, laid in the English voice over and subtitles, and on legal advice have blurred the identity of the presenter and/or blacked out certain elements.
