De oprukkende techniek, vooral computergerelateerd, zal de arbeidsmarkt nog meer op zijn kop zetten dan tot nu toe het geval is geweest. 44 procent van alle banen zal verdwijnen, voorspellen futurologen uit Oxford. Welke banen zijn compleet kansloos, en welke nieuwe banen komen er bij? In vijf minuten (de eerste kan je beter skippen als je al het nodige over techniek weet) deelt futuroloog Gerd Leonhard zijn inzichten. Waarom vrouwen de sekse van de toekomst zijn en die kansloze studie aan de kunstopleiding misschien toch zo kansloos niet is.
Leonhard is vrij conservatief en voorzichtig. Daarom kunnen sommige fragmenten saai overkomen.
De meeste banen van de toekomst kunnen we nu nog niet weten. Het belangrijkste is dus je ogen open te houden en zelf niches te verzinnen. Kan jij waarde toevoegen ergens, gebruik je fantasie maar en wees vooral niet bescheiden, dan is dat je toekomstige baan… De robot Baxter doet precies na, wat je hem manueel leert. Slecht nieuws voor lopende bandwerkers, maar robotcoach worden is veel leuker werk dan lopende bandwerk.
Wordt je baan top, of juist een enorme flop? Futurist Bob Nelson zet in deze video vijf trends uiteen die bepalen welke banen er in de toekomst zullen verdwijnen en welke er juist bijkomen. Virtuele huisdierverzorger en trofeeënminer in een virtuele wereld als World of Warcraft is op dit moment al de bron van inkomsten voor duizenden arme Chinezen.
Een tip van de sluier: de vraag naar alfastudies is niet denderend hoog.
Voor de meeste banen, zoals chauffeur, verkoper en radioloog, is het op dit moment technisch mogelijk deze over te laten nemen door een robot. Omdat ondernemers geen filantropen zijn, is massawerkloosheid onvermijdelijk. Wat wordt de opvolger van werk?
Wat is nuttig aan mensen?
Mensen (door henzelf Homo sapiens sapiens, de wijze wijze mens, genoemd), is de in de meeste opzichten intelligentste apensoort (chimpansees beschikken over een beter ruimtelijk geheugen dan mensen). Deze sociale primaten bewegen zich op twee benen voort. Hun veelzijdige handen zijn door de plaatsing van de duimen ten opzichte van de vingers tot een brede variëteit aan taken in staat. Nuttig aan mensen is verder dat ze over een erg groot, redelijk flexibel brein beschikken met een sterk ontwikkeld gezichtsvermogen. Deze intelligente apensoort kan in enkele jaren getraind worden tot een groot aantal gedragingen, die in een bedrijf of overheidsorganisatie van pas komen. Ze zijn ook in beperkte mate in staat om flexibel in te spelen op veranderingen. Ook beschikken ze over aangeboren vaardigheden om hun soortgenoten te manipuleren.
Is er nog plaats voor de mens in de toekomst?
In ruil voor deze voordelen moeten menshouders, doorgaans ‘werkgevers’, ‘voorhoede van het proletariaat’ of ‘slavenhouders’ genaamd, rekening houden met de volgende nadelen.
– Beperkte inzetbaarheid. Biologische grenzen alsmede wettelijke bepalingen maken inzet van mensen mogelijk gedurende maximaal acht uur per dag.
– Biologische beperkingen. De zuurstofvoorziening moet adequaat zijn, giftige stoffen vrijwel afwezig, de werktemperaturen moeten rond de 20 graden Celsius liggen. Radioactieve straling, of zelfs elektromagnetische velden, zijn uit den boze. Ook moeten er (dure) toiletruimtes en recreatieruimtes aangelegd worden.
– Onvoorspelbaarheid. Mensen maken geregeld fouten, de reden dat ze steeds meer uit echt bedrijfskritische functies worden geweerd en vervangen door automatische meet- en regeltechniek.
– Disloyaliteit. Anders dan machines staken en stelen mensen. Ook zijn ze corrupt.
– Kosten (niet van toepassing in de VS). Om een volwassen mens in leven te houden en zich voort te laten planten is een minimumloon van bruto rond de 17.000 euro per jaar nodig. In de praktijk is dit (veel) meer.
Vervanging van hersens door computers
Nog geen honderd jaar geleden waren ze onmisbaar bij overheden en universiteiten: professionele cijferaars. Deze mensen, vaak vrouwen, werden ingehuurd om berekeningen uit te voeren. Hun taken zijn nu overgenomen door computers. Dit gebeurt met steeds meer taken die (enig) denkwerk vereisen. Sportuitslagen kunnen nu door schrijfsoftware snel in verrassend leesbare stukjes worden omgezet en dit gebeurt dan ook massaal. Aan de vaak verrassend identieke teksten in de main stream media is te merken dat ook hier de schrijfsoftware oprukt. Ook juridische adviezen, analyses van röntgenopnames, het stellen van medische diagnoses, financieel advies: computers kunnen het met de juiste software sneller en beter, zonder vooringenomenheid. Ook de technologie om de omgeving te verkennen en hier een koers in uit te stippelen, wordt steeds beter en zal nog voor 2020 die van de mens overtreffen.
Vervanging van hersens en spieren door robots
Al tientallen jaren trekken we kauwgomballen, kroketten en bekertjes koffie uit een muntautomaat. In de Amerikaanse woestijndeelstaat Nevada zijn zelfsturende auto’s nu legaal toegestaan. Ook in Nederland worden magazijnen massaal gerobotiseerd waarbij heftruckchauffeurs worden vervangen door af en aan rijdende centraal bestuurde wagentjes. Plukrobots maken de illegalendiscussie in de tuinbouw in toenemende mate overbodig.
Wat zijn de gevolgen van het wegvallen van arbeid als maatschappelijke factor?
Robots zijn bezit, kapitaal dus. Ook bevatten machines en software de nodige kennis. Arbeid lijkt echter steeds minder nodig te zijn. Arbeid, en het bijbehorende salaris, vervult behalve een functie als productiefactor echter ook meer functies. Arbeid is een belangrijke zingever voor mensen: werkenden voelen zich prettiger dan werklozen. Ook zorgt arbeid voor herverdeling van inkomen en bezit: de arbeider krijgt betaald door een bezitter. Arbeid zorgt voor maatschappelijke betrokkenheid en hiermee voor samenhang. Deze functies zullen dus moeten worden overgenomen door andere dingen.
Wat zijn de potentiële oplossingen voor het snel naderende arbeidssurplus?
Er zijn in principe zes structurele oplossingen voor het wegwerken van het overschot aan arbeid, en we kunnen er van uitgaan dat de globale elite op dit moment deze zes scenario’s overweegt. Deze zijn:
– het terugbrengen van de menselijke populatie tot plm. 500 miljoen
– het verbieden van verdere ontwikkeling van techniek, zolang er geen nieuwe banen worden gecreëerd.
– het invoeren van het communisme of soortgelijk systeem met vaste werkgelegenheid
– het upgraden van de mens, zodat deze in staat is meerwaarde in bedrijven te blijven bieden
– niche-diversificering
– het invoeren van een basisinkomen en de vrijetijdsstaat
We zullen de voor- en nadelen van deze zes scenario’s in de komende artikelen behandelen.
Volgens doemdenkers zullen robots mensen domweg vervangen. Volgens anderen is de kans groter dat ze veranderen in onmisbare collega’s, die ons in staat stellen ons toe te leggen op minder saai, mechanisch werk. Volgens spreker Rodney Brooks zou dit wel eens DE oplossing kunnen zijn om de komende demografische crisis, waarbij het aantal zorgbehoevende gepensioneerden explodeert en het aantal werkenden daalt.
Brooks laat ons kennismaken met Baxter, een robot met bewegende ogen en aanrakingsgevoelige armen, die werkzaamheden kan verrichten in samenwerking met een verouderende beroepsbevolking – en ze ook kan helpen bij klusjes thuis. Brooks bouwt robots gebaseerd op de biologische principes van beweging en redeneren. Het doel: een robot die problemen zelfstandig op kan lossen.
Het is de laatste tijd stil geworden rondom Microsoft, maar stilzitten doet de research and development afdeling van het gevreesde softwarehuis uit Redmond bepaald niet. Maak kennis met het concepthuis uit de nabije toekomst, waarin je kookles krijgt van een chefkok en je kinderen een verhaaltje krijgen voorgelezen van grootmoeder… op duizenden kilometers afstand.
Hier een kijkje in het nieuwe Microsoft Envisioning Center, waar bezoekers concept-prototypes kunnen ervaren, die verkennen hoe diensten en apparaten ons zullen helpen om verbonden te blijven en de manier waarop we leven, werken en spelen zullen transformeren. Het Envisioning Center is, aldus Microsoft, gericht op zowel werk- als consumentgerichte scenario’s 5 — 10 jaar in de toekomst. Microsoft wil met het Envisioning Center samenwerkingspartners en ontwerpteams in dialoog komen om hun visie te laten evolueren.
Het grootste gevaar voor de toplaag van een hiërarchisch ingerichte maatschappij is overvloed. Overvloed brengt, in tegenstelling tot schaarste, vrijheid. In een situatie van overvloed, kunnen mensen namelijk doen wat ze zelf willen, zonder dat hun bestaan in gevaar komt. Mensen worden onafhankelijk. En onafhankelijkheid is vrijheid. En dat is precies tegenovergesteld aan de belangen van de machthebbers, omdat hun macht nou juist bestaat uit onze onvrijheid.
Daarom zal iedere machthebber proberen om overvloed te voorkomen om daarmee mensen voortdurend in schaarste te houden waardoor ze permanent moeten werken om het hoofd boven water te houden. Het is les één uit het leerboek voor heersers.
Maar daarmee ontstaat een probleem: als mensen voortdurend werken, produceren ze ook voortdurend dingen. En als ze veel zinvolle dingen zouden produceren, zouden er ook veel zinvolle dingen beschikbaar komen, en dat zou dan weer leiden tot overvloed. En dus tot het verdwijnen van de noodzaak om voortdurend te werken.
In deze tijd wordt de productie van steeds meer zinvolle zaken geautomatiseerd. Dat wil dus zeggen dat daarvoor steeds minder arbeid nodig is. Er zijn daarmee steeds minder mensen nodig om de benodigde hoeveelheid aan zinvolle dingen te produceren. Het gevolg daarvan zou dus ook overvloed zijn, namelijk een overvloed aan tijd. Het wordt overbodig om steeds te blijven werken als er voldoende zinvolle zaken beschikbaar zijn. En die overgebleven tijd kan dan aan andere dingen besteed worden. Aan andere zinvolle dingen bijvoorbeeld.
Het is voor het voortbestaan van de hiërarchische machtsstructuur daarom noodzakelijk dat er zoveel mogelijk mensen zinloos werk verrichten. Zinloos werk dat voorkomt dat mensen tijd hebben om zich bezig te houden met zinvolle zaken. Zinvolle zaken die tot overvloed zouden leiden, en daarmee tot het verlies van controle van de machthebbers over het volk. Maar het is nog niet zo eenvoudig om mensen voortdurend zinloos werk te laten doen. Mensen zijn uit zichzelf namelijk geneigd om hun tijd en energie te besteden aan zaken die ze juist wel zinvol vinden. En daarom wordt er op alle fronten aan gewerkt om dat te voorkomen.
Een van de dingen die daarvoor worden ingezet is propaganda. Bijvoorbeeld propaganda om ook vrouwen zinloos werk te laten doen. Het feminisme is een mooi voorbeeld van een succesvolle campagne. Vanaf de jaren zestig is vrouwen verteld dat het grootbrengen en opvoeden van kinderen een taak is die gebaseerd is op ondergeschiktheid. En dat een zinvolle levensinvulling alleen buitenshuis te vinden is. Een typisch voorbeeld van een Orwelliaanse omkering. Het heeft ervoor gezorgd dat veel vrouwen de zinvolle taak van het grootbrengen en opvoeden van kinderen, inruilden voor zinloos werk buiten de deur. De in de media getoonde rolmodellen waren (en zijn) steeds moeders met interessante banen zoals advocaat, manager of succesvol zakenvrouw, maar in de praktijk kwam het erop neer dat verreweg de meeste vrouwen zinloos repetitief of administratief werk gingen verrichten.
Doordat die vrouwen daarmee ook een bijdrage gingen leveren aan het gezinsinkomen, steeg het gemiddelde gezinsinkomen, en, zoals altijd, stegen de kosten van levensonderhoud evenredig mee. En dat dwong andere vrouwen ook om buitenshuis te gaan werken, en daarmee eveneens hun zinvolle bezigheden thuis, in te ruilen voor zinloze bezigheden buiten de deur. Anders was het leven niet meer betaalbaar. En dit mechanisme bracht vervolgens weer een complete nieuwe zinloze bedrijfstak met zich mee, namelijk de kinderopvang. Er zijn tegenwoordig speciale MBO opleidingen die meisjes scholen tot kinderleidster in de kinderopvang. Meisjes die, als ze vervolgens zelf kinderen krijgen, die kinderen niet zelf kunnen opvoeden omdat ze uit economische noodzaak gedwongen zijn om de kinderen van anderen op te voeden.
En zo komen we op het tweede speerpunt van de campagne voor zinloosheid: onderwijs. Onderwijs speelt een belangrijke rol in het zinloos werk, omdat goed onderwijs ervoor zou kunnen zorgen dat mensen vaardigheden krijgen. En mensen met vaardigheden zullen die vaardigheden willen gebruiken. Ze zullen die vaardigheden op een zinvolle manier proberen aan te wenden. Als er veel mensen zijn met zinvolle vaardigheden, dan zal dat dus leiden tot het tot stand komen van veel zinvolle dingen, en dat zal vervolgens weer leiden tot overvloed. En dat mag dus niet.
Vandaar dat het ongewenst is dat een meerderheid van de mensen zinvolle vaardigheden leert. Sinds enkele jaren is er daarom in het onderwijs sprake van een door de overheid opgelegde methodiek met de naam “competence-gericht onderwijsâ€. Competence wil zeggen vaardigheid. Vaardigheidsgericht onderwijs dus. Ook dit is weer een uitermate cynisch voorbeeld van een Orwelliaanse omkering. Competence-gericht onderwijs doet namelijk precies het tegenovergestelde van wat de naam suggereert. Binnen competence gericht onderwijs wordt het docenten lastig gemaakt en soms zelfs ronduit verboden om vakkennis over te dragen.
Dit type onderwijs is volledig gericht op verwarring en stuurloosheid door het ontbreken van iedere vorm van logische structuur. De enige competentie die de leerling aangeleerd krijgt, is het opvolgen van zinloze opdrachten zonder kritische vragen te stellen, en het omgaan met een omgeving bestaande uit collega’s die zich ook voortdurend bezighouden met zinloze taken. Oftewel het opdoen van de benodigde sociale “vaardigheden†om zonder morren te verblijven in een omgeving van volledige zinloosheid. En om deze manier van leven en bezig zijn te ervaren als volkomen normaal. Dit alles om te voorkomen dat mensen vaardigheden ontwikkelen en die daarom ook zullen gaan gebruiken.
Naarmate er meer overvloed ontstaat aan zinvolle zaken (hetgeen als gevolg van de moderne geautomatiseerde productiemethoden momenteel het geval wordt), moet de groep mensen met werkelijke vaardigheden dus steeds kleiner worden. Ook dat is prima terug te zien in het onderwijs. Zo’n 70% van de jeugd blijft steken bij het inhoudsloze VMBO/MBO, een percentage dat groeit. Ze krijgen daar een “opleiding†die ze nergens anders voor klaarstoomt dan het accepteren en opvolgen van zinloze opdrachten en het afzien van het stellen van kritische vragen. Het bereidt ze voor op een levenlang van zinloze bezigheid. Daarnaast rechtvaardigt het lage opleidingsniveau een laag inkomen gedurende hun werkzame leven, en ook dat draagt bij aan de beoogde schaarste. Schaarste die noodzakelijk is om de controle, en daarmee het hiërarchische model in stand te houden.
Schaarste die nog verder versterkt wordt door het opzetten van economische crises, en, als er desondanks een overvloed dreigt te ontstaan, het vernietigen van die overvloed door middel van oorlog. Maar daarover een andere keer.
www.dilbert.com is een site toegewijd aan stripjes over zinloos werk
Hoeveel zinloos werk wordt er in Nederland verzet? En wat is wel zinvol werk volgens de lezers hier?
Een goede werkomgeving is van essentieel belang voor iedereen die met plezier naar het werk gaat! Een goede werkomgeving zorgt voor een aangename sfeer op de werkvloer en stimuleert de productiviteit van de managers en medewerkers.
Een goede werkomgeving is vaak het halve werk.
Wat precies wordt bedoeld met een goede werkomgeving hangt af van de functie maar nog meer van eigen voorkeuren en smaak. Sommige mensen houden van een leuk vingerplantje en een zachte achtergrondmuziek, andere van een stevige bak koffie en de laatste nieuwtjes of een goed gesprek als leveranciers van een goede sfeer op de werkplek.
Als vertegenwoordiger of Sales Manager ben je vaak onderweg, en wordt de werkomgeving ook bepaald door je auto, de werkomgeving van je opdrachtgevers en cliënten maar ook het verkeer!
Op kantoor kun je zeker een bijdrage leveren aan een goede sfeer op de werkvloer! Als je je werkplek graag wilt opfleuren denk dan aan het algemeen belang van het bedrijf: een plant zal eerder een goede invloed hebben op de algehele sfeer dan specifieke privédingetjes tenzij je collega’s dezelfde smaak hebben als jij!
Een goed humeur helpt ook bij het leveren van een bijdrage aan een goede werksfeer! Mocht je eens een slechte dag hebben, dan kun je het tij keren door bijvoorbeeld je beste vriend(inn)en een hele fijne, voorspoedige dag, week of weekend te wensen via facebook, Twitter, SMS of What’s up. Door de reacties die je zult krijgen zal het goede gemoed in een oogwenk terugkeren!
Al met al zijn wij allen verantwoordelijk voor het welzijn van ons allemaal, dus als je je best doet om ook een bijdrage te leveren aan de goede sfeer op het werk, dan zal dat zeker worden opgemerkt door je collega’s en je direct leidinggevende(n)!
Doe steeds je best en verheug je op de goede resultaten die je samen met je collega’s binnenkort zult gaan boeken!
Met vertrouwen en inspiratie,
ir* Maarten van Mook
Human Potential Consultant
Executive Developer
Personal Potential
Keizer Vespasianus verbood machines omdat ze volgens hem tot massale werkloosheid en dus hongersnood onder het Romeinse plebs zouden leiden. Ondertussen weten we dat dit onzin is en dat machines juist de nodige banen scheppen, omdat ze de productiviteit verveelvoudigen. Maar wat als machines beter worden in juist datgene waarin mensen nog uitblinken: nadenken? Tegen een 3D printer die Adidas sportschoenen uitprint, kan zelfs een hongerige Vietnamees niet meer opconcurreren. Wordt het kwel en doem, of is het probleem domweg peak fantasy? In deze PBS video een uitwerking van de vraag.
Ik verbaas me al een paar jaar over het ‘feit’ dat er in Nederland een cultuur heerst waarin het niet gewenst is dat iemand zomaar even boven het maaiveld uit gaat lopen steken. Als je dat als doet, dan moet je het op zijn minst compenseren met bescheidenheid, nuchterheid en zelfspot. Wordt je een bekende Nederlander (BNer), dan houdt dat automatisch in dat de spot met je gedreven wordt. Tenminste: die kans is erg groot.
Bescheidenheid als nuttig middel om afgunst te voorkomen Gelukkig is ‘boven het maaiveld uitsteken’ een soort gezegde wat meerdere elementen heeft. Ik benoem er twee.
Ten eerste gaat het om egotripperij, die het gevolg kan zijn als de zaken gedurende een periode erg goed lopen en wat de nodige status en welstand met zich meebrengt. Een attitude die dan kan ontstaan is die van ‘kijk mij eens vreselijk succesvol zijn’. Hier hebben mensen moeite mee en vaak wordt er dan ook lacherig over gedaan. Aangezien succes tijdelijk kan zijn is hier ook iets voor te zeggen. Ook afgunst is een emotie die een succesvol iemand bij veel mensen oproept, omdat de welstand vaak simpelweg niet haalbaar is voor de ander.
Het gaat hier dus om bescheidenheid, wat z’n oorsprong uit het Calvinisme schijnt te hebben. We kennen allemaal wel het gezegde ‘doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg’. Loop niet te veel te koop met je succes, want dat is niet leuk voor anderen die minder succesvol zijn.
‘Niet boven het maaiveld uitsteken’ als dwangbuis voor innovatieve visionairen
Ten tweede is er een element van toepassing dat wel degelijk heel serieus moet worden genomen van mensen die boven het maaiveld uitsteken, al dan niet bewust. Want: zij zien of bedenken vaak dingen die het leven, de maatschappij, het gezin, het bedrijf etc. beter (kunnen) maken. Het zijn mensen die kansen zien en van zichzelf – dus vanuit hun hart – zo gedreven zijn dat ze eigenlijk niet anders kunnen dan met een idee aan de slag gaan. Maar daarvoor moet je jezelf dus kenbaar maken en vaak de discussie aangaan; ook met mensen die zogenaamd ‘boven’ je staan. En dat is vaak niet bepaald ‘normaal doen’.
Creatieve innovators van zeer groot belang voor het succes van de groep
Het grote verschil tussen beide aspecten – bescheidenheid en verbetering – is het onderscheid tussen individueel succes en succes voor het collectief.
Als iemand namelijk het voortouw neemt om een bedrijf – groep samenwerkende individuen – beter te laten presteren, dan is dat goed voor meerdere mensen. Zo noem ik in ieder geval de continuïteit van een bedrijf en ook mogelijk uitbreiding en daarmee werkgelegenheid.
Her- en erkenning, plus begeleiding, van visionaire innovators hard nodig
Ik vind dat mensen met deze capaciteiten – oftewel talent – tijdig herkend moeten worden, erkend moeten worden, de ruimte moeten krijgen om vrijuit te mogen spreken (bij de juiste personen) en ook beschermd moeten worden tegen mensen met de nodige aanleg voor afgunst. Hier hoort ook voorlichting bij over het niet al te veel naast de schoenen lopen, dus zelfbescherming.
Dit is dus de stelling, ik ben benieuwd wat jullie er van vinden en of jullie het herkennen.
Visionair denkenden, vooral zij die een niet al te hoge functie vervullen, weten dat het bedrijfsleven of, nog erger, de ambtenarij de beste manier is om gereduceerd te worden tot een submenselijk bestaan. Elf ijzersterke redenen om loondienst te vermijden als de ziekte.
1. Een baan is inkomen voor sukkels.
Je wordt als je werkt namelijk alleen betaald op de momenten dat je werkt. Als je inkomen krijgt op een andere manier, bijvoorbeeld voor royalties, uit beleggingen en dergelijke, betekent een eenmalige investering in tijd, dat het inkomen blijft komen, elke maand. Als jij dat boek hebt geschreven, of die software hebt ontwikkeld in opdracht van je baas, verdient je baas dat geld zonder er iets voor te doen, niet jij. Kortom: zie een baan alleen als tijdelijke oplossing.
In veel opzichten lijkt loonarbeid op een soort slavernij.
2. Een baan houdt je dom.
Na enkele jaren is er nauwelijks meer wat te leren op je werk. Het leven is een veel interessantere leerschool dan kantoor. Als jij zelf je tijd kan indelen, kan jij leren wat jij wilt en zo veel sneller relevante informatie opdoen. Kortom: heb je het gevoel dat je niets meer kan leren, maak dan zeker dat je wegkomt.
3. Een baan drilt je tot een braaf huisdier.
In feite is een baan een levenslange cursus om je te veranderen in een mak schaap. Ondernemers, en zeker leidinggevende ambtenaren, houden van zo min mogelijk risico. Ze willen daarom van hun ondergeschikten op aan kunnen. Het wordt niet met zoveel woorden gezegd, maar wat ze daarbij verwachten is gehoorzaamheid. Voel je als je thuiskomt een onbestemde verwantschap met Fikkie, plan dan een rebelse actie.
4. Inkomen uit werk wordt extreem zwaar belast.
In Nederland en België krijgt een werknemer netto ongeveer de helft van wat de werkgever kwijt is aan loonkosten, in handen. Dat is absurd weinig. Ter vergelijking: heb je een BV of NV, dan betaal je over de eerste 200.000 euro winst maar 20% vennootschapsbelasting. Als je je winst in de BV laat zitten, betaal je verder niets extra. Ter vergelijking: een werknemer kan dit niet met de bruto loonkosten die een werkgever op moet hoesten. Laat je jezelf een dividenduitkering doen, dan betaal je hierover een tarief van 25% inkomstenbelasting. Zoals Jan Marijnissen terecht zei: er wordt in dit land meer verdiend met speculeren dan met werken. Uiteraard kent de fiscus een geniepig addertje, zeg maar gerust een hongerige wurgpython, onder het gras. Een ondernemer is verplicht zichzelf als directeur in dienst te nemen tegen 40.000 euro per jaar. Geloof maar gerust dat dat niet is vanwege de fiscale voordelen van het werknemersbestaan voor laatstgenoemde. Zorg dat je aan de goede kant van de lijn staat.
5. Ook anderen profiteren mee van je werk.
Een werkgever is in werkelijkheid een werkbemiddelaar. Hij verkoopt jouw werk aan een klant. Een groot deel van deze winst komt echter door specialisatie en synergie. Als zelfstandige kan je enkele dingen uitbesteden, maar moet je toch veel zelf doen, ook dingen waar je minder goed in bent dan in je eigenlijke vak. Kijk voortdurend hoeveel je waard bent en of een switch of bijklussen kan.
6. Een baan is onveilig.
Ontleen je je inkomsten aan een webwinkel, een goed verkopend boek of een bedrijf, dan zullen je inkomsten in slechte tijden weliswaar dalen, maar nooit helemaal verdwijnen (tenzij je zo dom bent veel vaste lasten te hebben). Dat is met werk wel anders. Vlieg je eruit, en dat kan van de ene op de andere dag gebeuren, dan betekent dat in principe dat je geen inkomen meer hebt. Weliswaar zijn er uitkeringen als WW, maar deze worden steeds meer uitgekleed. Zorg dat je minimaal vijf, zes verschillende inkomstenbronnen hebt.
7. Je bent overgeleverd aan de nukken van je baas.
Heb je een tirannieke of incompetente baas, dan zal dit het plezier in ongeveer de helft van je wakende bestaan, plus de tijd die je thuis doorbrengt met piekeren over je werk, grondig vergallen. Zorg dat je baas jou harder nodig heeft dan jij hem.
8. Je moet smeken om geld.
Je inkomen vergroten op je werk kan maar op een legale manier: opslag vragen. Dat vereist de nodige kantoorpolitiek en opzichtelijk de baas laten zien wat voor een geweldige werknemer je niet bent. Als zelfstandig ondernemer kan je je eigen werktijden en tarieven bepalen. Je geld haal je wel op een andere manier.
9. Je hebt een rampzalig sociaal leven.
Voor steeds meer mensen is hun werkkring hun voornaamste sociale groep. Zo beperk je jezelf tot hetzelfde slag mensen. Wordt je branche overheerst door leden van je eigen sekse, dan wordt het ook erg moeilijk om een geschikte partner te vinden. Ook zijn gesprekken op het werk doorgaans weinig diepgaand. Kortom: je veroordeelt jezelf tot een oppervlakkig leven. Vergroot je netwerk tot buiten het bedrijf waar je werkt. Overweeg parttime te werken.
10. Je verliest je vrijheid.
Werken op een kantoor of fabriek betekent dat je gedurende een groot deel van de dag niet kan bepalen wat je zelf wilt doen. Je moet je aan allerlei vaak absurde regels houden. Vooral in grote, bureaucratische organisaties bestaat er een uitgebreid handboek met volkomen onzinnige regels. Breng je vaste lasten zoveel mogelijk terug en zorg dat je spaargeld achter de hand hebt, zodat je er altijd vandoor kan.
11. Je verandert in een lafaard.
Op kantoor moet je voortdurend uitkijken niet een leidinggevende te kwetsen of een van de absurde regels te overtreden. Ook wordt je als werknemer afgeleerd zelfstandig te denken. Kortom: je verandert langzamerhand in een braaf, laf gewoontedier, klaar voor de slacht bij de volgende reorganisatieronde. Begin een parttime bedrijf naast je werk.
