Einde van de wereld – na een asteroïdeinslag

Wat gebeurt er met de aarde als een asteroïde zo groot als een kleine maan neerstort? In deze bijna vijf minuten lange rampporno clip zie je het einde van de wereld. Met epische muziek.

Een dergelijke natuurramp classificeert als een extinction level event. The end of the world. Hooguit een handjevol bacteriën heel diep in de rots overleeft dit. Ter geruststelling: er zijn maar vier van dit soort echt grote asteroïden, Ceres, Pallas, Juno en Vesta, en alle vier komen voor in een stabiele omloopbaan tussen Mars en Jupiter. Tenzij een object uit de Kuiper– of Oortgordel deze kant op komt maar die kans is vrij klein. Maar toch. Om de 27 miljoen jaar worden we getroffen door een ramp….

Einde van de wereld. Bron: Wikimedia Commons
Einde van de wereld. Bron: https://www.flickr.com/photos/40567541@N08/8476682346

Einde van de wereld: het Late Heavy Bombardment

Ongeveer 3,8 miljard jaar geleden leek het er op dat het einde van de aarde was aangebroken. Door nog onbekende oorzaak, werd de aarde getroffen door een grote regen van asteroïden. Het Late Heavy Bombardment.

Dit verklaart ook waarom we zeldzame metalen als goud en uranium op de aardoppervlakte kunnen vinden. Deze zijn toen neergeregend. Witwatersrand en Vredefort in Zuid-Afrika zijn in feite de overblijfselen van deze voor de aarde rampzalige periode. Toch zijn in rotsen die dateren van niet lang daarna, sporen aangetroffen van het eerste leven.

Uit deze enorme ramp kwam dus het leven voort, zoals we dat kennen. Aanhangers van de panspermie-theorie geloven dat het leven van andere planeten naar de aarde is gekomen. En dat dit soort rampzalige inslagen, juist ook het leven over de kosmos verspreidden. Misschien een schrale troost, als we een keer echt aan de beurt zijn. Daarom kunnen we maar beter snel zorgen dat de mensheid verspreid is over het hele zonnestelsel, en het liefst nog daarbuiten. Dan betekent het einde van de wereld, tenminste niet: het einde van de mensheid.

De drie mogelijke scenario's voor het einde van het heelal: de Grote Krak, de even akelige Big Rip of eeuwig doorgaande uitzetting, waarbij sterren veranderen in ijskoude sintels.

Zijn we alleen achtergelaten in het heelal?

Terwijl het heelal steeds sneller naar een duister armageddon reist, kan je je de vraag stellen: hebben we een toekomst?

Steeds toenemende kosmische uitzetting
De laatste drie miljard jaar is er wat vreemds aan de hand. De langzaam afremmende expansie van het heelal door de zwaartekracht werd plotseling  weer versneld. De versnelling neemt zelfs steeds verder toe. Niemand die weet wat de oorzaak is, maar het lijkt veel weg te hebben van een langzaam op hol slaande kosmologische constante lambda, de ‘donkere energie’.

De drie mogelijke scenario's voor het einde van het heelal: de Grote Krak, de even akelige Big Rip of eeuwig doorgaande uitzetting, waarbij sterren veranderen in ijskoude sintels.
De drie mogelijke scenario’s voor het einde van het heelal: de Grote Krak, de even akelige Big Rip of eeuwig doorgaande uitzetting, waarbij sterren veranderen in ijskoude sintels. Bron

Vergevorderde beschaving is waarneembaar als astronomische anomalie
Het raadsel blijft. Als er buitenaardse wezens bestaan,waarom staan ze dan niet hier of nemen we hun sporen waar? Zelfs een buitenaardse soort die zich beperkt tot het eigen zonnestelsel, zal de ster een opvallend uiterlijk geven.

Gewoonlijk bevinden zich alleen rond jonge T Tauri-sterren stofschijven en stofwolken. Bij oudere sterren is dit stof samengeklonterd tot kometen, asteroïden en planeten. Wordt er dus een stofwolk rond een oudere ster ontdekt, dan kan dit een teken zijn  dat er zich een vergevorderde beschaving (bijvoorbeeld Kardashev-II) rond de ster bevindt, die het licht van de ster oogst (de andere verklaring is de botsing van twee planeten).

Oorverdovende stilte
Tot nu toe hebben we nog geen tekenen van dergelijke sterren ontdekt. Of van andere, echt onverklaarbare, kosmische anomalieën. Wat vooral opvalt is de oorverdovende stilte in het heelal. Wat is de reden dat we geen buitenaards leven waarnemen?

Wat als het heelal op het punt van de ondergang staat?
Wellicht is de versnelde  uitzetting van het heelal een teken dat het heelal zoals we dat kennen zijn langste tijd gehad heeft. Het leven is een entropisch proces en heeft daarom een tijdpijl nodig. Als de tijd stilstaat,of als er geen tijd meer is, is het leven zoals we dat kennen niet meer mogelijk. Volgens sommige natuurkundigen is het over enkele miljarden jaren zover. Kortom: het is een goed idee om voor die tijd te verdwijnen uit dit heelal.

Zouden aliens op de vlucht zijn voor de ondergang van dit heelal?
Stel, er bestaat een methode om van het ene heelal naar het andere te reizen. Sommige natuurkundige theorieën – bepaalde interpretaties van de kwantummechanica, snaartheorie en nog enkele andere – stellen dat er naast dit heelal, nog meer heelallen zijn.

Herbergzamer heelal
Wellicht zijn de buitenaardse wezens gevlucht naar een ander heelal,waar de leefomstandigheden gunstiger zijn dan hier (zeker over een paar miljard jaar). De stervorming in de Melkweg en andere sterrenstelsels is vrijwel gestopt omdat de versnelde uitzetting van het heelal de toevoer van gas uit de intergalactische ruimte stop heeft gezet.

Gevlucht voor het Einde der Tijden?
Stel, er bestaat een parallel heelal waarin er geen of een veel zwakkere donkere energie bestaat. Hierin zou de stervorming voor tientallen miljarden jaren doorgaan. Een andere mogelijkheid is dat door de steeds sterkere donkere energie het reizen tussen andere heelallen steeds moeilijker werd en dat daarom alle buitenaardse intelligenties voor die tijd maakten dat ze uit dit heelal wegkwamen. Sterven is een natuurlijk gevolg van het leven, maar leven zonder hoop voor jezelf of je nageslacht is een lot, erger dan de dood.

Ethisch probleem: stel, er verdrinkt een kind

Ethische problemen zijn lastig, en kennen vaak ook geen eenduidige of algemeen aanvaardbare oplossingen. Toch is het wel goed om er bij stil te staan, omdat het vaak wel iets zegt over hoe wij mensen in elkaar zitten. Zo ook met het volgende probleem.

Ieder mens heeft recht op sociale basisvoorzieningen zoals gezondheidszorg (foto: Afghanistan/Imal Hashemi)
Stel je voor dat je na een nachtje stappen door het park fietst, wanneer je plotseling een kinderstem ‘Help!’ hoort roepen. Als je gaat kijken waar het vandaan kwam, blijkt dat er in een nabijgelegen modderige vijver een kind aan het verdrinken is. Er is verder niemand anders in de buurt om het kind te helpen, maar uitgerekend vanavond had je je gloednieuwe schoenen van €250,- aangetrokken. Er is geen tijd meer om deze uit te trekken. Zou je, ondanks dat je nieuwe schoenen (of horloge of wat dan ook, dat maakt voor het voorbeeld niet uit) niks meer waard zouden zijn, het kind redden?

We mogen aannemen dat ieder weldenkend mens de waarde van het kinderleven boven de waarde van zijn of haar kleding zal verkiezen. Tot zover kunnen we dus spreken van een consensus. Het wordt pas een ‘probleem’ als we de vergelijking trekken met Derdewereldlanden; door €250,- te doneren aan een goed doel is er een veelvoud aan mensenlevens te redden in de armere landen (denk bijvoorbeeld aan vaccinatie). Toch doen we dit niet. Waarom niet? Psychologisch zou je het kunnen verklaren door de directe confrontatie met het kind in het park, maar ethisch gezien is het moeilijk te beargumenteren waarom we zo weinig doneren aan Derdewereldlanden.

Peter Singer, hoogleraar bio-ethiek aan Princeton, stelt dat de twee situaties aan elkaar gelijk zijn en we daarom moreel verplicht zijn een deel van ons inkomen te donderen aan goede doelen. Het is volgens hem pas mogelijk een goed leven te leiden als je hebt bijgedragen aan het verminderen van leed van de minder bedeelden op onze planeet. In onderstaand filmpje ligt hij zijn standpunt toe.

De conclusie dat we veel meer (een aanzienlijk percentage van ons inkomen) aan goede doelen zouden moeten schenken, stoot ons Westerlingen intuïtief tegen de borst. Waarom zou dit zijn? Hoe kunnen wij rechtvaardigen dat wij niet de morele plicht hebben ons lijdende medemens te helpen?
Zoals gezegd is het hoe dan ook goed dat we over dergelijke vraagstukken blijven nadenken. Uiteraard is het ook goed dat er initiatieven blijven bestaan die erop gericht zijn onze planeet een stukje beter te maken. Mocht je naar aanleiding van dit artikel bij willen dragen aan een dergelijk initiatief, zie dan deze website hoe je kan doneren voor Serious Request, en laten we hopen dat berichten als deze in ieder geval geen werkelijkheid worden.

Bronnen:
Dit voorbeeld is behandeld in het college ‘De Microscoop en de Olifant’ van 21 december 2011, door dr. Floris van den Berg.

Algoritme voor menselijke pikorde ontdekt

Wie is de baas op Visionair, Wikipedia of Ekudos? De manier waarop mensen elkaars taalgebruik overnemen, onthult de pikorde en kan zo helpen de onderlinge rang van mensen in online discussies in kaart te brengen.

De pikorde op het web
Zoekmachines en sociale mediabedrijven willen graag weten wie het invloedrijkst is op het web. Dat zijn namelijk de mensen die het gemakkelijkste anderen kunnen beïnvloeden, dus die commercieel het interessantst zijn om übernuttige gadgets aan te slijten. Ook willen zoekbedrijven als Google weten welke artikelen het invloedrijkst zijn op internet, zodat ze deze het hoogste kunnen ranken. Een veelgebruikte methode is het door Marc Kleinberg bedachte algoritme Hyper Induced Topic Search, HITS,  dat uitgaat van twee categorieën: knooppunten en autoriteiten. Pagina’s waarnaar veel autoriteiten verwijzen scoren daarom goed in Google.

Napraten van autoriteiten
Mensen met veel levenservaring weten al dat ondergeschikten de neiging hebben het taalgebruik (en andere gewoonten) van sociale leiders over te nemen. Kleinberg en zijn mede-auteurs hebben op basis hiervan een totaal andere methode bedacht om macht en invloed te meten: het taalgebruik. Als in een online conversatie de ene persoon het taalgebruik van de andere persoon overneemt, is dat een signaal dat die andere persoon een leider is.

Leidend taalgebruik
Iedereen heeft een kenmerkende manier van gebruik van bijwoorden: woorden die op zichzelf niets betekenen maar een grammaticaal kader vormen voor andere woorden. Kleinberg en zijn collega’s onderzochten hoe groot de kans was dat degene die antwoordt, dat ook gebruikt. Hiervoor bestudeerden ze het taalgebruik in het Amerikaanse hooggerechtshof en discussies tussen Wikipedia-schrijvers op de commentaarpagina van Wikipedia-artikelen (vooral bij meer controversiële onderwerpen zijn deze lang). Naast ‘gewone’ Wikipedianen zijn er administrators (die artikelen kunnen vergrendelen en gebruikers kunnen straffen). Kleinberg en zijn collega’s stelden vast dat gebruikers die tot admin werden bevorderd, minder de neiging hadden om het taalgebruik van hun gesprekspartner over te nemen. Tegelijkertijd hebben ‘normale’ gebruikers de neiging juist meer hun taalgebruik over te nemen. Dit proces is overigens onbewust.

Een vergelijkbaar effect werd aangetroffen bij het hooggerechtshof.

Pikorde op Wikipedia en gmail vaststellen
In elk scenario waarin er veel discussie plaatsvindt, kan dit algoritme plaatsvinden. Zo kunnen Wikipedianen onderling worden gerangschikt wat betreft hun invloed. Mogelijk is dit overigens de verklaring voor de eindeloze discussies op Wikipedia tussen overwegend mannen – digitaal haantjesgedrag).

Gevolgen voor privacy
Google zou dit ook kunnen doen in Google gmail. Google (en ook bedrijven als Microsoft met Hotmail) slaan enorme hoeveelheden e-mailverkeer en chatverkeer op. Op deze manier zou Google kunnen bepalen wie de invloedrijkste gebruikers zijn. Of: wie de botste,minst empatische gebruikers zijn. Ook bloggers, tweeters en Facebook pagina’s kunnen een rijke bron van persoonlijke data vormen.

Voor verkopers kan real-time analyse erg nuttig zijn – als een klant zijn taalgebruik overneemt, overtuigt hij de klant. Ook bij onderhandelingen vormt dit een zeer waardevolle feedback. Denk ook aan marketeers. Zij kunnen zo een testgroep zoeken en daar hun  product bij pluggen.

Bronnen
Kleinberg et al., Echoes Of Power: Language Effects And Power Differences In Social Interactionorg, Arxiv.org (2011)

In de ruimte zijn sporen ontdekt van dit soort ingewikkelde moleculen, die zich eigenlijk helemaal niet zouden moeten kunnen vormen.

Kwantumeffecten verklaren geheimzinnige reacties in diepe ruimte

Sommige chemische reacties verlopen razendsnel vlak boven het absolute nulpunt. Kwantumeigenaardigheden kunnen verklaren, hoe er ondanks de extreem lage temperaturen in de interstellaire ruimte er toch zo ingewikkeld organische moleculen voorkomen. En mogelijk ook, waarom het leven op aarde zich pas zo laat vormde.

Het raadsel van ingewikkelde moleculen in de diepe ruimte
De ruimte is koud. Extreem koud. Ver van een ster daalt de temperatuur tot drie kelvin, dat is drie graden boven het absolute nulpunt. Dit is zo koud, dat zelfs helium vloeibaar wordt. Water en alle andere stoffen zijn bij deze temperatuur zo hard als graniet. Toch vinden er in deze extreem koude omstandigheden veel chemische reacties plaats. De stralingssignalen van moleculen als aminozuren, buckyballs en ingewikkelde koolwaterstoffen duiken keer op keer op op onverwachte plaatsen. Tijd dus om de omstandigheden van de extreem koude ruimte na te bootsen in een experiment, vond Wade Rellergert van de University of California, Los Angeles. Dit bleek een eye-opener.

In de ruimte zijn sporen ontdekt van dit soort ingewikkelde moleculen, die zich eigenlijk helemaal niet zouden moeten kunnen vormen.
In de ruimte zijn sporen ontdekt van dit soort ingewikkelde moleculen, die zich eigenlijk helemaal niet zouden moeten kunnen vormen.

Raadselachtige felle reactie
Bij zeer lage temperaturen blijkt de chemie zich totaal anders te gedragen dan bij kamertemperatuur. In theorie zou zich bij deze extreem lage temperaturen geen enkele chemische reactie moeten voordoen. Immers, gewoonlijk stoten atomen elkaar af. Om twee atomen te laten reageren, moeten ze vlak bij elkaar komen en moeten de vrije elektronen gedeeld kunnen worden. Dat kost energie en de energie vlak bij het absolute nulpunt is vrijwel nul. Toch gebeurde er iets heel vreemds. Het mengsel van calcium en ytterbium dat Rellergert onderzocht, leek het ytterbium op te slokken. Bij kamertemperatuur reageren beide atoomsoorten nauwelijks met elkaar. Rubidium, een uiterst reactief zacht metaal bij kamertemperatuur (het goedje ontbrandt spontaan), reageerde in een eerder experiment tienduizend keer langzamer met ytterbium. Dit was heel anders dan deze metalen zich volgens de tekstboekjes moeten gedragen. Rubidium heeft namelijk één los elektron dat heel snel reageert met een ander los elektron. Calcium heeft alleen elektronparen, die veel minder reactief zijn.

Wazige atomen reageren fel met elkaar
De stomverbaasde Rellergert en de rest van het team beseften uiteindelijk dat kwantummechanica verantwoordelijk was en vroegen raad aan collega’s van de universiteit van Philadelphia. De oorzaak bleek als volgt. Hoe minder energie een atoom of molecuul heeft, hoe waziger de plaats wordt. Vlak bij het absolute nulpunt is de energie per molecuul vrijwel nul, dus breidt de waarschijnlijkheidswolk zich enorm uit en beginnen de atomen elkaar te overlappen. Elektronen van calciumatomen bevinden zich tegelijkertijd in het ytterbium. Door dit kwantumeffect vormden de atomen in feite al een soort molecuul. In vaktaal: er bestond een superpositie van het molecuul en de losse atomen. Een molecuul in een hogere energietoestand. Dit molecuul zond een foton uit en viel zo terug in de gunstiger energietoestand van atomen die een verbinding waren aangegaan. Er had dus een chemische reactie plaatsgevonden die helemaal niet plaats had kúnnen vinden en, ook zeer absurd, sneller plaatsvindt naarmate de temperatuur meer daalt.

Kwantummechanica verklaart ook waarom het anders zo reactieve rubidium tienduizend keer langzamer reageerde. Door het ene ongepaarde elektron is rubidium een deeltje met oneven spin, een fermion. Fermionen stoten elkaar af. De gebruikte calciumisotoop (calcium-40) heeft een even spin omdat alle elektronen gepaard zijn. Het is daarmee een boson. Hierdoor konden het ytterbium-ion (een fermion) en calcium elkaar overlappen.  Dit werkte niet bij rubidium.

Kwantumproces ook verantwoordelijk voor de ingewikkelde organische verbindingen in de ruimte?
De omstandigheden in deep space lijken erg op die in het experiment. In onze melkweg bevinden zich in een kubieke centimeter ongeveer een miljoen deeltjes, een vacuüm dat op aarde met moeite kan worden bereikt. Atomen ontmoeten elkaar zelden. Met drie kelvin veranderen deze atomen ook in wazige vlekken. Als bijvoorbeeld een koolstofatoom en een waterstofatoom elkaar ontmoeten, overlappen de wolken elkaar, vormen weer een superpositie, zenden energie uit, waarna zich een molecuul CH vormt. Dit molecuul kan weer nieuwe koolstof-, waterstof- of zuurstofatomen ontmoeten en zo voort. Dit proces verklaart de zeer ingewikkelde verbindingen die zich uiteindelijk kunnen vormen. Sommige astrofysici denken dat dit proces de bouwblokken van leven heeft opgeleverd. Anderen houden nog een slag om de arm. Immers, dit proces is nog nooit bij koolstof vastgesteld. In feite staat de hele cryochemie nog in de kinderschoenen. Stellige uitspraken doen is dus in dit stadium erg gevaarlijk.

Dankzij uitzetting van het heelal de achtergrondtemperatuur eindelijk laag genoeg?
Uiteraard is de verleiding erg groot verder te speculeren en op Visionair kan dat ook. Onderzoekers zijn het er over eens dat het leven op de een of andere manier moet zijn ontstaan uit deze organische stof in de ruimte, hetzij op aarde zelf, hetzij via panspermie op een andere plek in het heelal. Als extreem lage temperaturen inderdaad de ’trigger’ waren voor deze kwantumreacties en dus voor de vorming van organische stof, verklaart dit misschien waarom zich nu pas leven ontwikkelt in het heelal.

Miljarden jaren geleden was het domweg te heet voor deze subtiele kwantumeffecten. De achtergrondstraling, een overblijfsel van de oerknal, was toen nog domweg te energierijk. Deze hypothese is te toetsen door te zoeken naar sporen van ingewikkelde organische stoffen in licht van sterrenstelsels op bijvoorbeeld tien miljard lichtjaar afstand. Worden die sporen gevonden, dan klopt deze hypothese niet.

Bron
Measurement of a large chemical reaction rate between ultracold closed-shell 40Ca atoms and open-shell 174Yb+ ions held in a hybrid atom-ion trap, Physical Review Letters, 2011

 

De nieuw ontdekte exoplaneten hebben door hun korte afstand tot Kepler 20 meer weg van Mercurius dan van de aarde.

Voor het eerst exoplaneet kleiner dan de aarde ontdekt

De kleinste exoplaneten tot nu toe ontdekt, met een diameter van respectievelijk 1,03 en 0,87 maal die van de aarde, draaien om een zonachtige ster op 950 lichtjaar afstand. Een doorbraak: pas nu is een planeet kleiner dan de aarde ontdekt.

Weliswaar staan de planeten veel dichter bij Kepler 20 dan zelfs Mercurius en zijn dus extreem heet, maar wellicht waren ze ooit bewoonbaar. De twee nieuwe planeten verbreken het vorige record, gevestigd door Kepler 10b, een planeet van 1,4 maal de diameter van de aarde.

Volgende stap: bewoonbare exo-aarde vinden
De ontdekking komt twee weken na de aankondiging van de eerste planeet in de bewoonbare zone van een zonachtige ster. De bewoonbare zone is de schil rond een ster waaron water in vloeibare vorm op het oppervlak van een planeet kan voorkomen. Het volgende doel is een planeet met ongeveer de grootte van de aarde in de bewoonbare zone van een ster vinden. Immers: dat is het enige type planeet waarvan we 100% zeker weten dat er leven op kan ontstaan.

Dit is echter erg lastig. Exoplaneten worden ontdekt op twee manieren: omdat ze de ster waar ze omheen draaien laten schommelen, of omdat ze voor de ster langs trekken en zo de helderheid van de ster tijdelijk verminderen. Dit is de reden dat vooral grote planeten die dicht bij de ster staan makkelijk worden ontdekt. Zij laten de ster het meeste schommelen en laten de helderheid van de ster ook veel meer afnemen als ze voor de ster langstrekken.

Honderdduizenden potentiële sterverduisteringen
Kepler maakt gebruik van het sterverduisteringseffect. De ruimtetelescoop neemt honderdduizenden sterren tegelijkertijd waar en probeert zo sterverduisteringen waar te nemen. Weliswaar is de kans dat een planeet precies voor de ster langs trekt klein, maar omdat Kepler zo enorm veel sterren tegelijkertijd waarneemt, is er toch al een record aantal exoplaneten opgespoord. Om uit te sluiten dat een sterverduistering door een ander object wordt veroorzaakt, controleert het Kepler-team of de ster zoals voorspelt meeschommelt met de waargenomen planeet.

De nieuw ontdekte exoplaneten hebben door hun korte afstand tot Kepler 20 meer weg van Mercurius dan van de aarde.
De nieuw ontdekte exoplaneten hebben door hun korte afstand tot Kepler 20 meer weg van Mercurius dan van de aarde.

Geen wiebel ontdekt,dus geen echte planeet?
Kepler-20 e en Kepler-20 f zijn beide te klein om veel invloed te hebben op de centrale ster. Ter vergelijking: de aarde laat de zon ongeveer vijfhonderd kilometer wiebelen. Omdat de planeten op slechts vijf resp. 11 procent van de afstand van de aarde tot de zon staan, is de wiebel hier groter. Omdat deze wiebel niet waar kan worden genomen, betekent dit dat de planeten geen gasreuzen kunnen zijn en – als onze planeetvormingsmodellen kloppen – ze maximaal 1,67 resp. 3,04 aardmassa zijn. Op deze korte afstand tot de ster – de oppervlaktetemperaturen zijn op deze korte afstanden tot de ster respectievelijk hoger dan zevenhonderd en vierhonderd graden Celsius – is het waterstofgas van een gasreus allang weggekookt, dus moet het hier om rotsplaneten gaan. Teamlid Seager veronderstelt dat beide planeten net als de aarde uit een ijzerrijke kern en silicatenrijke mantel bestaan.

Uitsluiten van alternatieven
Het team besloot daarom haar toevlucht te nemen tot het uitsluiten van alle andere verklaringen voor de waarnemingen. Hierbij maakten ze gebruik van de snelste supercomputer van NASA. Ze hielden onder meer rekening met de effecten van eventuele bruine dwergen en en naburige sterren. Met resultaat. De signalen zijn meer dan duizend keer zo waarschijnlijk het gevolg van een planeet, als van iets anders.

Was Kepler-20 f ooit bewoonbaar?
De planeten van het Kepler-20 stelsel staan allen zeer dicht bij de ster. Ze kunnen zich volgens de gangbare planeetvormingsmodellen nooit zo dicht bij een ster gevormd hebben. Waarschijnlijk stonden ze dus hiervoor op grotere afstand. Wellicht dat Kepler 20-f, de meest aardachtige planeet, ooit door de bewoonbare zone is gereisd. De planeet heeft dan gedurende korte tijd oceanen gehad, tot deze door de extreme hitte net als op Venus weggedampt zijn.

Verdere informatie 
François Fressin et al.,Two Earth-sized planets orbiting Kepler-20, Nature (2011)

Occupy de banken

Sinds in 2008 de crisis uitbrak is het in Amerika,  Europa en in Nederland voor de gewone man zienderogen hard achteruitgegaan. Hogere werkloosheid, meer mensen naar de voedselbanken, studeren en de zorg worden duurder en duurder, en ga zo nog maar even door. De veroorzakers van de crisis, de banken, zijn tot nu toe niet aangepakt.

Sterker nog: ze zijn grof gefinancierd met publiek geld, krijgen nog steeds enorme bonussen en verschillende politici van het vorige kabinet verdienen nu zelf een veelvoud van de Balkenende norm bij hun nieuwe werkgevers in de financiële sector, we noemen een Gerrit Zalm (VVD), Wouter Bos (PvdA) en paradoxaal genoeg Jan Peter Balkenende (CDA) zelf.

Een schematische weergave van het huidige controlesysteem. Via de werking van rente betaald het hele volk ongevraagd mee aan het huidige systeem.

Inmiddels is het volk snel wakker aan het worden en begrijpen telkens meer mensen dat ze stelselmatig het slachtoffer zijn van een bizar werkend financieel systeem wat door een kleine elite misbruikt wordt voor eigen gewin. Zij lijken vooral hun eigen voortbestaan en niet dat van de gehele bevolking het belangrijkste te vinden.
Telkens meer mensen zijn zichzelf gaan verdiepen in hoe ons financiële systeem eigenlijk werkt  en net als ik zijn er veel mensen in Nederland die ontzettend geschrokken zijn van hoe het huidige systeem eigenlijk werkt. Een paar hoofdpunten van kritiek.

Private banken hebben het recht op geldcreatie in ons huidige economische systeem.
Private banken hebben het recht op geldcreatie in de vorm van schulden. Hierbij mogen ze elke Euro 10 tot 33 tot oneindig keer aan verschillende mensen uitlenen afhankelijk van de reserve eisen (of het gebrek aan die eisen). Ze mogen over al deze uitstaande leningen rente vragen en dat levert een pracht van een bedrijfsmodel op. Zo komt het dat een persoon die een hypotheek afsluit over 30 jaar eigenlijk twee huizen aflost. Eentje voor de werkelijke koopprijs, de andere puur aan rentekosten aan de banken. Als we kijken naar de tegenprestatie die de bank hiervoor levert, een contract opstellen en de schuld intypen op de bankrekening van de persoon, dan is dit op zijn minst een zeer dure dienst te noemen.  Als je het in een ander licht bekijkt grenst het aan morele oplichting en fraude.  Zeker als we in ogenschouw nemen dat als de persoon de rente op de aflossingen niet kan betalen de bank het huis in handen krijgt. En mochten andersom de banken failliet gaan, dan worden ze gered met belastinggeld. Winsten worden dus consequent geprivatiseerd in hoge salarissen en bonussen terwijl als het misgaat de gemeenschap op mag draaien voor de kosten, die bizar genoeg vervolgens ook nog eens extra rente moeten betalen aan dezelfde banken die ze gered hebben omdat de staatsschuld is toegenomen… Door dit mechanisme winnen de banken altijd en zo is het mogelijk geweest dat  147 bedrijven 40% van de totale rijkdom van de wereld in hebben weten te krijgen (originele onderzoek). Als we de top 20 van deze bedrijven bekijken zien we dat dit bijna uitsluitend private bedrijven zijn die het recht hebben om geld te creëren.

Centrale banken staan onder controle van private bankiers en niet van overheden of het volk.
Zowel de nationale centrale banken van landen als de Europese Centrale Bank ECB staan onder controle van de financiële elite en het is juridisch gezien niet toegestaan voor overheden om grote invloed uit te oefenen op deze centrale banken. Centrale banken hebben een enorme macht over de bankensector in een gebied omdat zij grotendeels de hoeveelheid geld in circulatie van de gebruikte muntsoort kunnen bepalen door rentestanden en regels voor kasreserves van banken te bepalen. Dat de ECB wordt geleid door alleen maar private bankiers en momenteel wordt voorgezeten door een bankier met directe banden op het hoogste niveau met Goldman Sachs laat pijnlijk zien dat het de private bankiers zijn die de macht in handen hebben in Europa en niet de politici. Iedereen die de oscarwinnende documentaire van 2010 Inside Job heeft gezien, weet dat Goldman Sachs geen kans ongemoeid laat om winsten te behalen over de ruggen van burgers, ongeacht de ellende die dit bij deze mensen veroorzaakt. En nu zijn momenteel precies dit soort mensen die onze politici weten wijs te maken dat de politici de banken moeten redden inplaats van het voortbestaan van de eigen bevolking in het land voorop te stellen. Sterker nog de macht van deze groep bankiers is zo groot dat ze zowel in Griekenland als in Italië de premier vervangen hebben door mensen uit hun eigen vriendenclub waarbij alle democratische processen zijn opgeschort.

De media is in handen van de rijkste mensen in Europa en niet "van en voor de gewone man".

Mainstream media in Nederland in handen van de corporacracy, niet in handen van het volk.
Mainstream media in Nederland zijn, buiten de publieke netten, inmiddels buitengewoon geconcentreerd en in handen van private partijen.  Het Algemeen Nederlands Persbureau (ANP) wat verreweg het grootste aantal persberichten publiceert in Nederland waar veel dagbladen maar ook de journaals hun informatie vandaan halen, NU.nl en een grote meerderheid van de tijdschriften in Nederland zijn allemaal in handen van of sterk gelieerd met dezelfde private mediagroep Sanoma als je kijkt welke bedrijven uiteindelijk welke in bezit hebben. Hoe kan een pers vrij zijn als ze in handen zijn van private personen? Zeker als ze onderdeel zijn van een groot bedrijf waarbij winst maken dus altijd priorteit 1 zal zijn?  Inderdaad dat gaat niet. Er zijn dan ook telkens meer mensen die doorhebben dat de media in Nederland volledig gekleurd verslag geeft en dat de belangen van financiële grootmachten een enorme invloed hebben op wat er wel en niet in het nieuws verschijnt. Het beste voorbeeld hiervan is wellicht dat er nog nooit een mainstream media dagblad of nieuwsuitzendig is geweest die grootschalig aandacht heeft besteed aan de jaarlijkse Bilderbergconferenties die nota bene mede is opgezet door prins Bernard en waar ook onze koningin Beatrix lange tijd de voorzitster van is geweest. Even los van de discussie wat mensen vinden van deze groep is het natuurlijk te absurd voor worden dat een groep waar zulke machtige en belangrijke spelers bijeen komen dit kunnen doen zonder dat er ook maar één mainstream media outlet is die hier verslag van doet terwijl verschillende hoofdredacteuren van grote landelijke kranten in het verleden zelf aanwezig zijn geweest op deze conferenties…

Mensen snappen werking van rente niet.
Als laatste kritiekpunt is het vreemd dat nog zo weinig mensen waaronder ook politici bekend zijn met wat rente eigenlijk doet in een economisch systeem. Wat ergens niet zo raar is als dit soort belangrijke mechanismen als geldcreatie en rente nergens op scholen worden behandeld… Uit onderzoek blijkt dat het systeem van rente continue voor een verschuiving van rijkdom zorgt van de armste 80% van de bevolking naar de rijkste 10% van de bevolking. De overige 10% betaalt en ontvangt ongeveer evenveel rente tijdens het leven. In Nederland betaalt de gemiddelde inwoner van baby tot bejaarde jaarlijks in totaal 7125 euro aan rentelasten. Dit komt neer op rond de 20 euro per dag. De 80% van de armste Nederlanders betalen dus dagelijks 20 euro aan de rijkste 10% die hiermee 160 euro per dag verdienen. Rente is het mechanisme waarmee het hele volk ongevraagd de elite financieel ondersteunt. Daarnaast zorgt rente in een geldsysteem voor een continue gebrek aan geld waardoor competitie, uitbuiting van mensen en van de natuur uitgelokt worden. Kortom, allemaal zeer onwenselijke gevolgen van één simpel mechanisme.

Het volk neemt het heft in eigen handen, occupy de banken.
Het is dan ook niet zo vreemd dat afgelopen weekend de eerste burgeracties zijn genomen door de ING bank te occupy’en. Hieronder twee verklaringen van de initiafnemers zelf die toelichten dat ze dit volledig vreedzaam doen en duidelijk de motieven van de acties uitleggen. De kans dat u dit op de journaals, Dit was het Nieuw of Pauw en Witteman zult zien is helaas zeer beperkt. Merk ook op dat dit allemaal jonge fatsoenlijke mensen zijn die heel duidelijk weten te verwoorden wat ze willen en wat er in Nederland verbeterd zou moeten worden.


Het lijkt erop dat de private bankensector en omringende financiële diensten  een dusdanige macht via de politiek en media hebben weten te vergaren dat ze zichzelf in een soort bubbel van onschendbaarheid wanen. Helaas voor hun zou dit weleens minder het geval kunnen zijn dan zij denken. Een oproep aan alle visionaire mensen in Nederland om zichzelf te verdiepen in deze systemen en zelf na te denken over oplossingen, die uiteraard zeer welkom zijn hier in de reacties.

Meer informatie op:
-) 99% heeft geen idee hoe het huidige economische systeem werkt
-) Ex-investeringsbankier legt bizarre werking banksysteem uit
-) 3 praktische oplossingen voor meer economische veerkracht
-) Update het economische systeem! 

Hackers zijn voortdurend bezig dingen te verbeteren. Dat kan ook met je leven.

Hack je leven

Gewone mensen zien de wereld als een onveranderlijke,onwrikbare omgeving. Hackers zien overal (voor anderen verborgen) mogelijkheden om nieuwe, unieke dingen te bereiken. Leer meer te denken als een hacker en alles om je heen aan te passen zoals jij dat wilt.

Creativiteit: een kwestie van verborgen knoppen herkennen
Overal om ons heen zijn er manieren om dingen te veranderen. Zo kan je bijvoorbeeld besluiten om fietsend naar je studie of je werk te gaan, met de bus of met de auto. Een schakelaar met drie standen dus. Creatieve mensen zien er nog veel meer. Zo kan je werken vanaf huis, op kantoor blijven overnachten, ander werk zoeken, in het buitenland gaan werken of zorgen dat je helemaal niet meer hoeft te werken. Bijvoorbeeld omdat je zonder geld kan leven of omdat geld automatisch binnenkomt. Extra knoppen dus, waar de gemiddelde werknemer niet op komt.

Inzicht bron van creativiteit
Creatieve mensen zien de dingen om hun heen zoals ze zijn, niet zoals de rol die ze vervullen. Een bladblazer is bijvoorbeels niets anders dan een grote ventilator,een ding om snel en veel lucht te verplaatsen. Creatievelingen bedachten de (door Mythbusters Jamie Hyneman en Adam Savage ook echt gebouwde) bladblazer-hovercraft.

Mensen met veel psychologisch inzicht kunnen daardoor ook veel meer uit collega’s en personeel halen dan minder begaafden. Wil je creatiever worden, zorg dus dat je begrijpt hoe dingen echt werken. Niet hoe ze moeten werken. Laat dat laatste maar aan een politieagent, dominee of rabbijn over.

Hackers zijn voortdurend bezig dingen te verbeteren. Dat kan ook met je leven.
Hackers zijn voortdurend bezig dingen te verbeteren. Dat kan ook met je leven.

Exploits
Een hacker weet dat systemen vaak vol fouten zitten en bovendien onderling ook slecht samenwerken. Windows is bijvoorbeeld zo lek als een mandje en elke softwarepatch introduceert weer nieuwe zwakheden. Dat geldt ook voor techniek in het algemeen. Adapters en dergelijke zijn vaak duurder dan de apparaten waar ze bijhoren.

Gaten in de markt
Ook de ‘software’ waarmee de maatschappij functioneert: rechtsregels, sociale conventies en gewoontes, zit nogal krakkemikkig in elkaar. Hierdoor ontstaan voortdurend gaten in de markt waarin een creatieveling goed geld kan verdienen.
Vooral overheidsbeleid kweekt voortdurend dergelijke gaten, maar ook doortrapte marketingstrategieën van bedrijven. Inkjetprinters zijn bijvoorbeeld zo kunstmatig goedkoop omdat printerfabrikanten ze subsidiëren. Uiteraard met de hoop dat klanten hun dure printerinkt gaan kopen. Daarom is er nu een bloeiende bedrijfstak van printkop bijvullende bedrijven. Let dus voortdurend op dit soort onevenwichtigheden en sla toe.

Life hacking
Life hacking is de kunst om met wat handige kunstgrepen je leven een stuk prettiger te maken. Met wat slimheid kan je dure producten vervangen en tijdverslindende, vervelende karweitjes onnodig maken. Geldbesparende ideeën vind je onder de vrekkentips van Financiele Onafhankelijkheid.

Tijdbesparen kan ook. Hou voor de grap bij waar je het meeste tijd aan kwijt bent en denk na over manieren waarop dat slimmer kan. Laat ook anderen, het liefst originele mensen met een heel andere persoonlijkheid dan jijzelf, lezen wat je opgeschreven hebt en vraag hen om raad. Vaak komen ze op verrassende ideeën waar je zelf niet aan gedacht hebt.

Meer informatie
Life hacking tips