Zoekresultaten voor: open source

De droom van het Chaos Communication Congress: écht vrij internet via een netwerk van satellieten, ver buiten de greep van de overheden.

Hackerspace: open communicatie en informatie zijn mensenrechten

Terwijl de zogenaamde leiders van veel landen zich alleen maar weer opmaken voor nog meer oorlog en andere manieren om de eigen burgerbevolking verder te verarmen en tot slaaf te maken, worden op allerlei plekken in de wereld ook positievere initiatieven uitgedacht en ontwikkeld.

Eén van die initiatieven is het “Hackerspace Global Grid-project” (“Hackerruimte Wereldnetwerk-project”).

Kort gesteld wil de hacker-gemeenschap met hun project drie deelplannen verwezenlijken:
1. Het in een omloopbaan rond de Aarde brengen van communicatie-satellieten;
2. Het bouwen van grondstations tegen zeer lage kosten;
3. En op de langere termijn het op de maan brengen van een amateur-astronaut.

Hieronder geef ik een ingekorte vertaling van een artikel over dit initiatief door David Meyer, van de webplek van de B.B.C.

Voor het gehele Engelstalige artikel, zie internetreferentie: (04-01-12): http://www.bbc.co.uk/news/technology-16367042.

 

HACKERS PLANNEN RUIMTESATELLIETEN OM CENSUUR TE BESTRIJDEN
Door David Meyer – Technologie-journalist

Computer hackers plannen om het internet buiten bereik van de censors te brengen door hun eigen communicatie-satellieten in een omloopbaan te brengen.

Het voorstel is geschetst tijdens het Chaos Communication Congress in Berlijn. De organisatoren van het project zeiden dat het Hackerspace Global Grid (Hackerruimte Wereldnetwerk) ook het ontwikkelen van een netwerk van grondstations zal inhouden om de satellieten te kunnen volgen en met ze te kunnen communiceren. Op langere termijn hopen ze om een amateur astronaut op de maan te helpen zetten. …

De hacker activist Nick Farr begon in augustus met het aanspreken van mensen om mee te werken aan het project. Hij zei dat de toenemende dreiging van internet-censuur de motivatie is voor het project. “Het eerste doel is een oncensureerbaar internet in de ruimte. Laten we het internet buiten de macht van Aardse entiteiten zien te krijgen,” zei Dhr. Farr. …

Voorbij ballonnen
Hoewel ruimtemissies voorbehouden zijn geweest aan nationale agentschappen en grote bedrijven, hebben enthousiaste amateurs objecten naar de hemel gelanceerd. …

Het is echter vaak gebleken dat deze apparaten vanaf de grond lastig exact te lokaliseren zijn.

“Deze [hacker] gemeenschap kan de mensheid op een betekenisvolle wijze terug in de ruimte brengen.” – Nick Farr – Hackerspace Global Grid project

Volgens Armin Bauer, een 26 jaar oude enthousiast uit Stuttgart, die aan het Hackerspace Global Grid werkt, is dit grotendeels te wijten aan het ontbreken van financiering. “Professionelen kunnen satellieten volgen vanuit grondstations, maar meestal hoeven ze dat niet omdat, als je een groot bedrag betaalt [om een satelliet per raket omhoog te brengen], ze het op een exacte plek zetten,” zei Dhr. Bauer. Op de lange termijn heeft een breder hackerruimtevaart-project het doel om een amateur astronaut op de maan te zetten, binnen de komende 23 jaar. “Het is zeer ambitieus, dus zeiden we, laten we eerst iets kleiners proberen,” voegde Dhr. Bauer toe.

Grondnetwerk
… Toen Dhr. Farr om medewerking vroeg voor Hackerspace, besloten Dhr. Bauer en anderen zich te concentreren op het communicatie-infrastructuur aspect van het plan. Dhr. Bauer zei dat de satellieten kunnen helpen om communicatie te leveren om een amateur de ruimte in te helpen brengen. Hij en zijn teamgenoten werken aan hun deel van het project, samen met Constellation, een bestaand Duits ruimtevaartonderzoeksinitiatief, dat grotendeels bestaat uit aaneengeschakelde studenten-projecten.

In de open-source (open-bron) geest van Hackerspace, kwamen Dhr. Bauer en enkele vrienden op het idee van een gedistribueerd netwerk van lage-kosten grondstations, die door individuen kunnen worden gekocht of gebouwd. Tesamen toegepast in een Aards netwerk, zouden deze stations in staat zijn om satellieten op elk moment precies te lokaliseren en het tegelijkertijd ook gemakkelijker en meer betrouwbaar maken voor snel-bewegende satellieten om data terug te sturen naar de Aarde. …

Dhr. Bauer zei dat het team in de eerste helft van 2012 drie prototype grondstations geplaatst kan hebben, en hoopt enkele werkende modellen weg te geven bij het volgende Chaos Communication Congress van over een jaar. Ze zouden de apparaten ook verkopen op een non-profit basis. “We mikken op 100 Euro (84 Engelse ponden) per grondstation. Dat is het bedrag dat mensen ons zeggen dat zij er aan willen besteden,” voegde Dhr. Bauer toe.

Complicaties
Experts zeggen dat het satelliet-project haalbaar is, maar door technische begrenzingen beperkt kan worden. “Lage-omloopbaan satellieten, zoals ze tot nu toe zijn gelanceerd door amateurs, blijven niet op één plek, maar cirkelen eerder rond de Aarde, over het algemeen elke 90 minuten,” zei Professor Alan Woodward van de computer-afdeling van de Universiteit van Surrey. …

Dit probleem zou voorkomen kunnen worden als de hackers in staat zouden zijn om hun satellieten in een geostationaire baan boven de evenaar te brengen. Dit zou hen de mogelijkheid bieden om gelijk te bewegen met de draaiing van de Aarde en om gezien vanaf de grond onbeweeglijk te lijken. Dit echter zou een ander probleem veroorzaken. “Het betekent dat ze zover van de Aarde zijn dat er een aanmerkelijke vertraging zou zijn op elk signaal, wat storingen kan veroorzaken met bepaalde internet-applicaties,” zei Professor Woodward.

“Er is ook een interessante juridische dimensie in het feit, dat de buitenruimte niet geregeerd wordt door de landen, waarover ze drijft. Dus, theoretisch kan het een plek zijn voor illegale communicatie om te floreren. Echter, de gevolgtrekking is dat elk land de wet in eigen handen kan nemen en de satellieten kan uitschakelen.”

Kennisbehoefte
Behalve het grondstation-plan, zijn andere aspecten van het hackerruimtevaart-project waaraan gewerkt wordt de ontwikkeling van nieuwe electronica, dat in de ruimte kan overleven en de lanceringsmiddelen, die hen daar in de eerste plaats kunnen krijgen.

Volgens Dhr. Farr is het “enige motief” van het Hackerspace Global Grid kennis. Hij zei dat veel deelnemers gefrustreerd zijn dat niemand voorbij de lage Aardse omloopbaan is gestuurd sinds de Apollo 17-missie in 1972. “Deze [hacker] gemeenschap kan de mensheid op een betekenisvolle wijze terug de ruimte inbrengen,” zei Farr. “Het doel is om terug te gaan naar waar we in de ‘70-tiger jaren waren. Hackers vinden het beledigend dat we de technologie al bezitten sinds voordat velen van ons geboren zijn en we niet teruggegaan zijn.”

Op de vraag of sommigen geen negatieve veiligheidsimplicaties zullen zien bij het idee van het vestigen van een hacker aanwezigheid in de ruimte, zei Farr dat het enige nadeel zou zijn dat “mensen niet in staat zouden zijn je internet te censureren.”

“Hackers zijn voor open informatie,” voegde Farr toe. “We geloven dat communicatie een menselijk recht is.”

 

De droom van het Chaos Communication Congress: écht vrij internet via een netwerk van satellieten, ver buiten de greep van de overheden.
De droom van het Chaos Communication Congress: écht vrij internet via een netwerk van satellieten, ver buiten de greep van de overheden.

Achterlijkheid of open informatie en communicatie
Ik stem ten volle in met de gedachten, waarmee het artikel eindigt “(D)at communicatie een menselijk recht is” en dat informatie “open” toegankelijk dient te zijn voor elke Aardling. Hoeveel mensen er door allerlei omstandigheden, maar vooral door kleine kliekjes andere mensen gedwongen, geen toegang krijgen tot informatie over allerlei onderwerpen is onbeschrijflijk en ten zeerste laakbaar.

“Kennis is macht” is een uitspraak van onder andere Francis Bacon, die op de Nederlandstalige Wikipedia onder andere als pionier van de wetenschappelijke methode wordt genoemd (internetreferenties (09-01-12): http://nl.wikipedia.org/wiki/Francis_Bacon_(wetenschapper) en: http://nl.wikipedia.org/wiki/Scientia_potentia_est ). Op deze wijze weten godsdienst-, wetenschaps- en politiek fundamentalisten al van meet af aan met kleine groepjes de over-hand te hebben en te houden over de grote massa van mensen, die, als niet-ingewijden in de kennis, maar hebben te volgen. Kortom, het onthouden van kennis en informatie aan vele mensen op de Aarde is één van de vele vormen van kapitaalextremisme, die werkelijke vooruitgang van de totale mensheid in de weg staat.

Gebrek aan open informatie aan alle Aardlingen staat niet alleen zeer veel individuele mensen in de weg om hun eigen leven te leiden en hun eigen weg te volgen op grond van door informatie verkregen kennis, maar leidt er ook toe dat de mensheid als geheel altijd honderden jaren op achter ligt qua mogelijkheden op alle terreinen.

Zelf neem ik als verwende “westerling” vooral de laatste jaren elke kans waar om via het internet mijn kennis op allerlei gebied te vergroten. Ik beschouw het internet als een geweldige orgaanprojectie en zintuigextensie voor mijn ogen en mijn oren om te kunnen kijken en luisteren naar de ideeën en fantasieën van mijn medemensen van over de gehele Aarde. En ik heb nog veel, heel veel in te halen aan informatie op gebieden, die ik in mijn jeugdjaren al fascinerend vond, maar waar ik toendertijd alleen met veel moeite en geld stukjes en beetjes van kon traceren en kopen.

Een voorbeeldje uit mijn persoonlijke ervaring:

Pas toen ik 12 of 13 jaar oud was, kwam naast de radio, de eerste televisie bij ons thuis. Zwart-wit nog in die tijd. Hoewel al gauw ook de kleurentelevisie op de markt kwam. Maar nog jarenlang niet bij ons thuis. De eerste kleurentelevisiebeelden zagen ik en velen met mij in een etalage van een winkel, waar radio’s, grammofoons en televisies werden verkocht. “Voyage to the bottom of the sea”, zijn de eerste kleurenbeelden, die ik ooit daar, lang dralend voor de ruit, heb staan bekijken. Maar op de lagere school raakte ik al geïnteresseerd in alles met betrekking tot het paranormale. En op mijn 14-de of 15-de levensjaar ontdekte ik op één van de twee netten, die de Nederlandse televisiewereld toen rijk was, het programma N.O.S. Zienswijze. Een programma dat op de zondagavond werd uitgezonden. Meestal op een tijdstip dat ik als 15-jarige in bed moest liggen van mijn ouders, of dat op het andere net een half uur later Studio Sport werd uitgezonden en de knop onverbiddelijk werd omgedraaid. Want door N.O.S. Zienswijze werd ik toch maar “beïnvloed”, aldus de smoes van mijn sportfanatische vader. Gelukkig kwam ik erachter dat de transcripts van de programma’s na te bestellen waren. Daar maakte ik dan ook onmiddellijk gebruik van. En zo maakte ik voor het eerst kennis met het fenomeen van de U.F.O.’s. Maar verder was het moeilijk meer informatie daarover en over het paranormale te vinden, dan via soms lastig te verkrijgen en dure boeken.

Veel informatie op allerlei gebied bleef zo nog jaren lang buiten mijn bereik. Ik was afhankelijk van wat aangeboden werd op de radio en de televisie, met nog heel lang maar twee netten, en met wat ik als boek kon kopen bij de plaatselijke boekhandel. Tot de invoering van de persoonlijke computer en de start van het internet. Nu ben ik nog altijd veel informatie en kennis aan het inhalen, die tot de komst van internet ver buiten mijn bereik lag.

Nu ben ik niet direct iemand, die geweldige gedachten, toepassingen en uitvindingen zou hebben ontwikkeld, die ten goede zouden zijn gekomen aan de mensheid, als ik allerlei informatie eerder op eenvoudige en goedkope wijze had kunnen verkrijgen. Maar er zijn veel mensen geweest met het zelfde euvel, die dat wel zouden hebben gedaan. Gemiste kansen. Voor zowel die mensen, als voor de mensheid in zijn geheel.

En kansen zullen worden blijven gemist, zolang zogenaamde leiders van  landen, politieke samenwerkingsverbanden van landen en (multi)nationale bedrijven hun medemensen maar kennis en informatie blijven ontkennen. Het veroorzaakt een enorme achterlijkheid van de mensheid. Een achterlijkheid die het merendeel van de mensheid opgelegd wordt door een minderheid, omdat zij weten hoe het “goed” is en hoe het “beter” wordt. Maar “goed” voor wie en “beter” voor wie?

Onze kansen om veel sneller en veel evenwichtiger vooruitgang te boeken als totale mensheid op elk gebied zijn door het tot nu toe meest verbijsterende wereldwijde informatie- en communicatienetwerk enorm toegenomen. Het informatie- en communicatienetwerk van koeriers te paard, postiljons, postkoetsen, posttreinen, radio en televisie, in hun tijd enorme stappen voorwaarts, zijn weinig vergeleken bij de mogelijkheden van het internet. Het is niet voor niets dat sommige mensen dit laatste systeem vergelijken met de noösfeer van onder andere Vladimir Vernadsky en Pierre Teilhard de Chardin, of in ieder geval als een tussenstap naar die sfeer (internetreferentie (11-01-12): http://aardbron.nl/noosfeer/).

Elke individuele mens heeft recht op informatie en op communicatie met elke andere, individuele mens op Aarde. Als Aardling ben ik daarom een groot voorstander van het initiatief van deze hacker-gemeenschap.

 Elitaire kermispretjes
“Er is ook een interessante juridische dimensie in het feit, dat de buitenruimte niet geregeerd wordt door de landen, waarover ze drijft. Dus, theoretisch kan het een plek zijn voor illegale communicatie om te floreren. Echter, de gevolgtrekking is dat elk land de wet in eigen handen kan nemen en de satellieten kan uitschakelen.”

Bovenstaande heeft niet geheel en al een vreemde klank. Piratenzenders hebben in de vorige eeuw op deze wijze lange tijd piratenradio en -televisie uitgezonden door van buiten de territoriale wateren te opereren (internetreferenties 11-01-12).

Hebben hackers het recht om hun eigen communicatie-satellieten in een omloopbaan rond de Aarde te brengen? Ja! En dan ga ik hier even niet af op allerlei wetgevingen van (multi)nationale regeringen en bedrijven. Maar ik haal hier het feit aan dat er commerciële bedrijven in opmars zijn, die blijkbaar het recht hebben om binnen enkele jaren tegen bizar hoge bedragen miljonairs en andere elite ruimtetouristje te laten spelen.

Voor dit zogenaamde ruimtevaart-tourisme verwijs ik naar twee artikelen die enkele maanden geleden verschenen op de webplek van de B.B.C. (internetreferenties (11-01-12): http://www.bbc.co.uk/news/technology-15460935 en: http://www.bbc.co.uk/news/world-us-canada-15344836).

Enkele citaten uit deze twee artikelen:

1. Sir Richard Branson’s bedrijf in ruimtevaart-toerisme zei, dat het hoopt de dienst over twee jaar te lanceren, maar zelfs die datum is nog niet vastgelegd;
2. De eerste commerciële vlucht kan waarschijnlijk al in 2013 opstijgen, als alle testen goed verlopen;
3. Bijna 500 mensen hebben een kaartje gekocht;
4. De 2,5 uur durende vlucht biedt 5 minuten van gewichtloosheid. Kaartjes kosten 200.000,- Dollar (127.000,- Engelse Ponden);
5. “Zij zijn bereid een groot bedrag aan geld vooruit te betalen, omdat ze ons vertrouwen, omdat ze weten dat we hen alleen meenemen de ruimte in als het veilig is dat te doen”;
6. (Sir Richard Branson) (d)e Britse miljardair zeilde langs de zijde van ’s wereld’s eerste, van de grond af aan opgebouwde commerciële ruimtehaven omlaag, met grote teugen drinkend uit een fles champagne;
7. Sir Richard bezocht de 209 miljoen Dollar kostende Spaceport America – die deels gefinancierd is door belastingbetalers (nadruk toegevoegd) – bijna een jaar geleden voor de laatste keer, om de voltooiing van de landingsbaan te vieren.

Laten we wel zijn, als voor de elitaire 1% ruimtevaarttoerisme binnen enkele jaren gemeengoed gaat worden, waarbij zij voor bizarre bedragen de “eer” mogen hebben om omhoog te worden gebracht tot misschien net even boven de dampkring, onderwijl de Aarde nog verder vervuilend met de uitstoot van hun kermispretje, dan hebben de andere 99% zeer zeker het recht om eigen (wereld)burger-initiatieven op te starten om wereldwijd open communicatie en informatie-overdracht te verbeteren.

Geld stoppen in dat soort projecten is van meer gewicht dan kermispretjes voor een aantal rijken en de enkele “gelukkige”, die dan uit de arme wereldbevolking verkozen zal worden om dit ook te mogen meemaken, om aan te tonen hoe lief dat elitaire kliekje wel is.

Wereldburger-initiatief
Er zullen ongetwijfeld allerlei obstakels in de weggelegd worden van dit hackerruimtevaart-project. Zelf voorzie ik bijvoorbeeld al de smoes dat de ruimte rond de Aarde al zo vol is met satellieten, ruimtestations en door mensen achtergelaten ruimtepuin, dat het onverstandig zou zijn om daar nog meer aan toe te voegen, behalve wanneer gesanctioneerd door de (multi)nationale regeringen en bedrijven.

Maar het idee heeft veel positieve verdiensten. Naast het open houden van het internet, zodat informatie en communicatie wereldwijd zo vrij mogelijk bereikbaar blijft voor alle mensen, ontwikkelt het ook nieuwe kennis en toepassingen en werkt het aan de nood-zaak, die ook Stephen Hawking al in 2008 tijdens de 50-ste verjaardag van N.A.S.A. uitsprak. Dat de mensheid moet proberen zich uit te breiden naar Aardachtige planeten rond andere sterren. Dat zou volgens hem nu al moeten beginnen met de Maan als startplek en Mars als het “logische volgende doel”.

Het zou voor de 99%, die zich nog altijd manifesteren door “Bezet (vul maar in)”-acties daarom verstandig zijn om zich achter dergelijke initiatieven te scharen en hun steun daaraan te verlenen.

Het hackerruimtevaart-project zou tot een wereldburger- of Aardling-initiatief moeten uitgroeien. Waarom? Omdat we af moeten van kermispretjes voor de elitaire 1% en toe moeten naar landsgrenzenoverschrijdende open communicatie en informatie, zodat we onze “achterlijkheid” op alle terreinen echt kunnen gaan doorbreken en daarmee ons een toekomst kunnen verzekeren niet alleen op Aarde zelf, maar ook tot ver daarbuiten.

Internet in Afrika

Een interessante TED Talk over Afrika en het internet. Momenteel gaat Afrika door de internetrevolutie heen en hierbij heeft het de nodige hobbels te nemen. Hier een inkijk in hoe Afrika dit zelf oplost op een open source manier. :)

Tech communities are booming all over Africa, says Nairobi-based Juliana Rotich, cofounder of the open-source software Ushahidi. But it remains challenging to get and stay connected in a region with frequent blackouts and spotty Internet hookups. So Rotich and friends developed BRCK, offering resilient connectivity for the developing world.

Juliana Rotich is the co-founder of Ushahidi, open-source software for collecting and mapping information — and of iHub, a collective tech space in Nairobi, Kenya. She is a TED Senior Fellow.

 

Aanverwante artikelen en informatie: 
-) Eerdere artikelen op visionair over open source
-) Website – Kickstarter

seacom-afrika-internet-podvodni

Vice – 3D Printed Guns

Vice heeft wederom een interessante aflevering over wapens en dit keer over het open source delen van wapenonderdelen die vervolgens met de 3D printer thuis kunnen worden uitgeprint.

People have figured out how to print a semi-automatic rifle from the comfort of their own home. Now they’re putting all the information online so that others will join them.

This is a story about the rapid evolution of a technology that has forced the American legal system to play catch up. Cody Wilson, a 25 year old University of Texas Law student, is an advocate for the open source production of firearms using 3D printing technology.

This makes him a highly controversial figure on both sides of the gun control issueMotherboard sat down with Cody in Austin, Texas to talk about the constitution, the legal system, and to watch him make and test-fire a 3D-printed gun.

Goed idee of juist niet, het online open source delen van wapenonderdelen die iedereen met een 3D printer thuis uit kan printen?

Aanverwante artikelen en informatie:
-) Vice – 3D printed guns
-) Cody Wilson meets Alex Jones and talks about 3D printed guns
-) Eerdere berichten over 3D printen op visionair

Instructables – Make, How To and Do It Yourself

instructables1Instructables is een interessante website waar iedereen die ervan houdt zelf dingen te bouwen zich heel wat dagen op kan vermaken.

De site heeft zich gespecialiseerd in het zijn van een platform van en voor mensen die graag dingen zelf maken. Leden van deze platformen geven elkaar ontwerpen, instructies en tips en trucs om zo je eigen project tot een succesvol einde te brengen. Open source in optima forma!

Het aantal zaken wat je er kunt vinden is uitgebreid, van sandalen maken van oude autobanden tot aan het in elkaar zetten van complexe electronica met o.a. Arduino.

Er is bijv. een Off the Grid groep druk bezig met eigen electriciteits en watervoorziening. Maar ook een Drawing and Art groep die zich juist bezighoudt met het onwikkeling van je kunstzinnige skills. Kijk eens rond op de website waar inmiddels vele mensen actief zijn en elkaar helpen.

Our Story

The seeds of Instructables germinated at the MIT Media Lab as the future founders of Squid Labs built places to share their projects, connect with others, and make an impact on the world. One of these early places was a blog Zeroprestige, which was an open source hardware experiment for kitesurfing. Here they documented their hand-sewn kites, plywood boards, and other general mayhem that happens when PhDs and high winds collide.

As a result of freely sharing our work, we met a ton of great people, received great opportunities, and were smacked in the face with the need for a web-based documentation system.

Instructables became that documentation system in 2005, as an in-house project of Squid Labs. When they weren’t solving interesting problems like solar panels for driveways, efficiently harnessing human power, or strain sensing ropes, you could find them sharing Instructables from the workshop. From cooking to 3d printing, to making just about anything fly, Instructables became the recipient of countless hours of tinkering, soldering, stitching, frying, and fun, making just about anything.

Instructables was officially spun out of Squid Labs in the summer of 2006, and has gone on to grow from a modest hundreds of projects to over one hundred thousand. The community that now calls the site home, is an amazing mix of wonder from around the world. Every day we continue to be amazed by the imagination, curiosity, and simple awesomeness of everyone who shares their creations with us on Instructables.

Met deze site is er een interessante plek op het internet bijgekomen waar mensen gratis en open source hun informatie en kunde delen. De nieuwe open source wereld waar cooperatie inplaats van competitie het nieuwe paradigma lijkt te zijn wordt hiermee weer een stapje verder op weg geholpen.

Aanverwante artikelen: 
-) Eerdere artikelen over Arduino
-) Eerdere artikelen over 3D Printen
-) Eerdere artikelen over Open Source
-) De opkomst van de samenwerkende economie

Tegenlicht – Overvloed

Tegenlicht praat met o.a. Peter Diamandis over de toekomst en hoe deze er eentje van overvloed zal zijn. De overvloed in kennis en communicatie is voor veel mensen in Nederland met een internetverbinding al een dagelijkse realiteit maar wat als we binnenkort een overvloed aan goedkope hernieuwbare zonne-energie hebben door technologische vooruitgang? Een overvloed aan goedkope energie lost ons zoetwaterprobleem op wat ons voedselprobleem oplost en het kan zelfs ons grondstoffenprobleeem oplossen door elementen te winnen uit zout water. Tel daarbij de opkomst van 3D printen en telkens meer open source wetenschappelijk onderzoek wat ook toegankelijk is voor “amateurs” en het kan niet missen. De toekomst heeft er nog nooit zo veelbelovend uitgezien.

Bekijk de video in andere formaten.

Bekijk ook zeker even het hele dossier van Tegenlicht op hun website van deze aflevering met vele links naar vele interessante projecten die in deze video voorbij komen. Hoe kijken mensen van visionair tegen de toekomst aan?

Aanverwante artikelen en informatie:
-) Dossier Tegenlicht – Overvloed
-) Eerdere artikelen met Peter Diamandis op visionair
-) Eerdere artikelen met Elon Musk op visionair

window garden

Raamtuinieren

Voor de vele mensen die in de stad wonen lijkt tuinieren en eigen voedsel verbouwen niet direct weggelegd… Of toch wel? Britta Riley is begonnen met raamtuinieren in haar appartement midden in de stad en ontwikkelt de mogelijkheden van raamtuinen met een grote groep op een open source manier. Zelf noemt ze deze methode R & D-I-Y een samenvoeging van R&D (Research and Development) and D-I-Y (Do It Yourself). Haar site Windowfarms.org en het open source ontwikkelplatform R&D-IY staan boordevol interessante informatie. Hieronder verteld ze haar verhaal in TED.

window garden
Geen tuin, maar wel ramen? Met de window garden kan je daar wat aan doen.

Maar ook in het Nederlandse taalgebied wordt er druk geëxperimenteerd met tuinieren op het verticale vlak en op de kleine ruimte. Zo is er een interessant Nederlandstalig blog over het idee van raamtuinieren.

Daarnaast is op lowtech magazine een uitgebreid en zeer informatief artikel te vinden met de titel: Maak je eigen verticale (moes)tuin.  Daarnaast heeft de website ook vele andere interessante zelfbouwtips en alleen daarom al zeer de moeite van het bezoeken waard: Lowtech Magazine.

Window Garden is eigenlijk de beste (Engelstalige) handleiding op het gebied van window gardening.

Een ander voorbeeld van een verticale tuin staat op het weblog van Swomp (bouwinstructies). Zij hebben weinig ruimte maar weten met behulp van een verticale muur ruimte te creëren om zelf voedsel te verbouwen in het verticale vlak.  En ten slotte een uitleg hoe je een tuintje kan maken met een paar simpele emmers als basis.

Deze voorbeelden laten allemaal zien dat er zelfs met weinig ruimte mogelijkheden zijn om zelf kruiden en groentes te verbouwen. Uiteraard is het moeilijk om jezelf zelfvoorzienend te maken qua voedsel op de kleine ruimte, dat neemt echter niet weg dat alle beetjes helpen en je de vreugde van het tuinieren niet aan je voorbij hoeft laten te gaan simpelweg doordat je beperkte ruimte hebt.

(Op het internet hebben de lezers de macht! Zij bepalen welke informatie de wereld rond gaat! U bent zich er misschien niet van bewust, maar als elke lezer een link stuurt naar 3 geïnteresseerde personen, dan zijn er maar 20 stappen nodig om 3,486,784,401 mensen te bereiken! Wil je dat zien gebeuren? Gebruik je macht! Dit stuk mag dan ook vrij door iedereen overgenomen worden op websites, blogs, of om door te sturen aan familie, vrienden, kennisen, collega`s, etc.). Graag zelfs hoe meer mensen dit weten hoe beter. Zet a.u.b. wel de bron erbij zodat mensen kunnen reageren en/of mee kunnen doen in de discussie hieronder als ze dat willen.)

Aanverwante artikelen en informatie:
-) Netwerk Eetbaar Nederland van start
-) Eetbare dorpen en steden
-) Raamtuinieren
-) De gemakkelijke moestuin
-) De kruidenspiraal
-) De eetbare bostuin 
-) De buurtmoestuin
-) Een boerderij voor de toekomst
-) Eetbare groene woestijnen met Permacultuur
-) Groen Goud – VPRO Tegenlicht over permacultuur
-) Rondleiding Permaculture Research Insitute 
-) Permacultuur, voorbeelden en inspiratie
-) Permacultuur in Nederland en omgeving
-) Web of Life, Diversiteit is van levensbelang
-) Eetbare planten en paddenstoelen database
-) Ruil je eigen eetbare planten bij elkaar
-) Engelse Plants for a Future database

Vrij downloadbare documenten:
-) Permacultuur, ontwerpen met de natuur (pdf)

Wat doet het Technium met ons?

De techniek waar we tussen leven heeft veel weg van een levend organisme (of een ecologie van levende organismen). Techniek evolueert, verspreidt zich, concurreert en neemt andere technieken in zich op om steeds tot een beter resultaat te komen. Vandaar dat denker Kevin Kelly de laatste stap maakt en de verzameling van alle techniek in de wereld een organisme met een eigen dynamiek, het technium noemt. Wat staat ons te wachten?

Het technium

In Kelly’s optiek vormt de techniek zoals we die nu ontwikkeld hebben een vorm van ecologie. Immers, technische vindingen werken met elkaar samen, beïnvloeden elkaar en roepen voortdurend om verbeteringen. Weliswaar is de mens de bedenker en uitvoerder van nieuwe technologie, maar steeds meer ligt de controle bij de dynamiek die door de technologie in het leven is geroepen. Er komen steeds betere chips omdat de concurrenten ook steeds betere en snellere chips ontwikkelen. Marktwerking is niets anders dan de smeerolie die deze dynamiek laat lopen.

Efficiency en noviteit als drijvende kracht
Het grootste deel van de ontwikkeling van nieuwe techniek gebeurt door grote corporaties met aandeelhouders. In de meeste westerse landen (w.o. de VS) bestaat er wetgeving die managers verplicht share holders value te maximaliseren. Met andere woorden: grote corporaties zijn in feite machines geworden met als doel zo veel mogelijk winst te maken. In de praktijk wordt dat bereikt door zo veel mogelijk te verkopen tegen zo laag mogelijke kosten.

Veel verkopen lukt alleen als je iets produceert dat in de ogen van klanten veel beter is dan dat van concurrenten. De effectiefste manier is, naast geslepen marketing,  hiervoor voortdurend met technische innovaties komen. Het grootste deel van de techniek wordt gebruikt door bedrijven om andere techniek te fabriceren; hierbij is efficiency en enabling (het in staat stellen om nieuwe dingen te doen) allesoverheersend. Het netto resultaat van dit alles is dat bedrijven een groot deel van hun bruto winst steken in techniek en innovatie.

Wat staat ons te wachten?
Tot nu toe heeft de ontwikkeling van het technium per saldo gunstig voor mensen uitgepakt. Dit komt omdat de meeste technische innovatie in enigszins democratisch geregeerde landen plaatsvindt, waardoor er vooral vraag is naar techniek die de individuele mogelijkheden en welvaart vergroot.

Het technium: sterker dan de consument

Uiteindelijk maken consumenten een steeds kleiner deel uit van de economische ecologie. De business-to-business markt, het deel dat bedrijven als zodanig consumeren in bijvoorbeeld Nederland is groter dan wat consumenten netto uitgeven. In de woorden van Jan Marijnissen: in Nederland wordt meer verdiend met beleggen dan met werken. Kortom: alle reden dus om de technologie als zodanig, het technium, te zien als een zelfstandige kracht die onder controle staat van niemand.

Grotere ongelijkheid en verarming van de modale westerling
De laatste jaren vindt echter een zorgelijke trend plaats, vooral in de VS. Hoewel de economie daar enorm is gegroeid is de modale Amerikaan (gecorrigeerd voor inflatie) qua welvaart stil blijven staan. Het gevolg zal zijn dat de drijvende kracht achter het technium steeds meer de kleine groep superrijken zal zijn. Het is in hun belang een zo groot mogelijk deel van de welvaart en hulpbronnen naar zichzelf toe te trekken (en zullen dus voornamelijk R&D doen naar technieken die dat doel bereiken). Het gaat hier in het algemeen over grootschalige technieken. Geen zonnepanelen dus maar enorme zonnefarms, geen pc’s maar enorme serverparken met domme clients.

We zullen dus iets moeten verzinnen om het technium weer meer mensgericht te laten worden. Mijns inziens kan dat alleen als er meer research en development door citizen scientists, publieke organisaties en open source groepen plaatsvindt. Er zal een sterk open-source technium moeten komen. Kleine bedrijfjes moeten weer de drijvende kracht achter vernieuwing worden.

Meer lezen

Technocommunisme, waarbij techniek weer gemeenschappelijk bezit wordt, kan de hele wereld net zo rijk maken als Nederland.

Technocommunisme kan armoede eenvoudig oplossen

Kunnen we door middel van technocommunisme, de leefomstandigheden elders in de wereld zo goed maken dat er alleen nog toeristen zullen zijn, niet meer economische migranten?

Geld, een gevaarlijke illusie

De meeste mensen denken dat het probleem een gebrek aan geld is. Deze gedachte is onjuist. Geld is niets meer dan een abstractie. Een afspraak. Omdat de 300 miljoen Europeanen die in de eurozone leven (en veel niet-Europeanen) geloven dat de cijfertjes op hun bankrekeningen en de briefjes in hun portemonnee waarde hebben, heeft de euro waarde. Het is letterlijk wat de gek er voor geeft. Waar het om gaat is waar de euro voor staat. De abstracte grootheid “waarde”.

Zoals al besproken, is ook deze subjectief. De waarde van een liter water is voor een dorstige reiziger midden in de woestijn veel groter dan die voor een natgeregende wandelaar in de Kempen.

Energie x atomen x informatie = product

De formule hierboven geeft ruwweg aan, wat nodig is om een product te maken. Alle producten bestaan uit atomen, die op een bepaalde manier aan elkaar zijn geplakt. Er bestaan ook producten die uit puur energie (elektriciteit) of puur informatie (software, advies, en natuurlijk de geniale geestesproducten op Visionair.nl ;) ) bestaan. En hiermee ruwweg een inschatting van de kostprijs. Zo is een gouden ring ring duur, omdat goudatomen schaars zijn. Diamanten zijn duur, omdat het veel energie kost om uit de zeer algemene koolstofatomen, diamant te maken. Microchips zijn duur, omdat het veel energie kost ze te maken, plus veel informatie.

Einde aan de schaarste

Door drie belangrijke ontwikkelingen komt er een einde aan de schaarste van alle drie. Ruimtemijnbouw legt de grondstoffen in de rest van het zonnestelsel voor ons open. De goudprijs zal dus op wat langere termijn dalen. Ook energie wordt steeds goedkoper. Op dit moment is zon in het grootste deel van de wereld al goedkoper dan fossiel. Ook de energieopslag verbetert meer en meer. Waarom wordt alles dan niet steeds goedkoper? Het antwoord: wetten en regels.

Kunstmatige schaarste door patenten en marktbescherming

3d-printers waren tot ongeveer tien jaar geleden onbetaalbaar. Nu niet meer. De reden? De patenten op de FDM- en SLA–techniek liepen in 2014 af. Dit was dé doorbraak waarop de wereld wachtte. Want daardoor daalden de kosten van de goedkoopste 3D-printers van enkele tienduizenden euro’s begin van deze eeuw, tot minder dan honderd euro nu. En dat niet alleen. 3D-printers worden nu voor de meest uiteenlopende doelen ingezet, variërend van 3D-geprinte medicijnen tot huizen.

De RepRap open source printer bestond al sinds 2005. Maar zolang de FDM- en SLA-patenten nog bestonden, moesten fabrikanten veel licentiekosten afdragen.

Dit is slechts één voorbeeld. Er zijn er veel meer. Overal betekende een einde aan restrictieve wetgeving, een opbloei van technologie in een bepaald gebied. En hiermee steeds meer een einde aan de schaarste.

Technocommunisme, waarbij techniek weer gemeenschappelijk bezit wordt, kan de hele wereld net zo rijk maken als Nederland.
Technocommunisme, waarbij techniek weer gemeenschappelijk bezit wordt, kan de hele wereld net zo rijk maken als Nederland.

Technocommunisme, de principes

Stel, dat we eigendomsrechten inperken tot het absolute minimum? Dus, alleen land en persoonlijke materiële bezittingen? En alleen belasting heffen op atomen, ruimte (zoals land) en omzet? Dan krijgen we iets wat ik technocommunisme zou willen noemen. Een drastische inperking van oneigenlijk privébezit en uitbreiding van de publieke ruimte. En hiermee, een vergroting van de vrijheid. Immers, een klein eigen huis, kleding of functionele industriële machines zijn eigendommen die de vrijheid van anderen niet buitenproportioneel inperken. Maar patenten en andere positieve rechten doen dat wel.

In feite is de natuur, met de kennis die we als mensheid in de loop van duizenden jaren op hebben gebouwd, voldoende overvloedig om ons allemaal aan een goed bestaan te helpen.

Welvaart voor vluchtelingen

Op dit moment besteedt Nederland ongeveer 500 miljoen euro per jaar aan het helpen van 20.000 asielzoekers. Dat is evenveel als het jaarlijkse budget van een kleine staat als Tonga of Dominica. Voldoende geld om in een echt arm land zoals bijvoorbeeld Niger of Jemen, het inkomen van een miljoen mensen te verdubbelen. Om het complete Rohingya-probleem in Bangladesh in enkele jaren op te lossen.

Of, nog slimmer, om een eiland van welvaart midden in de armoede te bouwen, een soort Singapore of Hongkong. Op woestijngrond, die we voor, zeg, vijftig jaar, pachten van een Afrikaans of West-Aziatisch land. Bijvoorbeeld, Tunesië. Hier kunnen we, net als in bijvoorbeeld Hongkong gebeurd is, een vrijhandelszone vestigen, een hotbed voor technologie die op maat gemaakt is voor de omgeving. Vluchtelingen zijn hier welkom. No questions asked. Elke vluchteling krijgt, gegarandeerd, betaald werk.

Wel moeten ze werken. En zich aan wetten houden die de mensenrechten beschermen. En wat dat betreft, overeenkomen met wat het Europese Verdrag voor de Rechten van de Mens, eist. Afgezien hiervan, moeten er geen wetten gelden. Geen patenten, geen copyright, geen onzinnige regels, anders dan regels die de gezondheid en veiligheid direct beschermen, zoals voorschriften voor bouwveiligheid en voedselveiligheid.

Wedden, dat deze eilanden op den duur rijker zullen worden dan Nederland?

Bronnen
1. The Complete History of 3D Printing: From 1980 to 2021, 3D Sourced, 2021

Visionaire ontwikkelingshulp: meer impact voor minder

Hoe ziet visionaire ontwikkelingshulp er uit? Hoe kunnen we met weinig geld, heel veel mensen helpen?

Op dit moment is ontwikkelingshulp omstreden. Rechts vindt ontwikkelingshulp zonde van het geld. Zinloos utopisme. Links vindt ontwikkelingshulp vaak ook fout. Een middel, om de macht van het westen over de rest van de wereld te vergroten. Ontwikkelingshulp is inderdaad niet erg effectief. En komt vaak niet terecht waar het moet. Hoe zou visionaire ontwikkelingshulp er dan wél uit moeten zien?

Geef een mens een vis, en hij eet voor een dag. Leer een mens vissen en hij eet zijn leven lang.

Chinees spreekwoord

Is visionaire ontwikkelingshulp nodig?

Ontwikkeling vindt pas plaats als er een denkrevolutie komt. In veel gevallen kan het volk zich prima redden zonder hulp van buiten. Dan gaat het om samenlevingen met een pragmatische cultuur. En een hoog mentaal peil van beschaving. Het beste voorbeeld hiervan zijn landen als China, India, Japan, Korea en West-Europese landen.

In landen waar deze denkrevolutie niet plaatsvindt, of terug wordt gedraaid, zijn de vooruitzichten somber. Een mooi voorbeeld is Pakistan. Dat land keert nu terug naar de sharia. Hier kan beter geen cent aan welke hulp dan ook heen gaan. Tenzij deze bijdraagt aan een echte oplossing van het probleem. Een revolutie in denken, dus. Zoals het uitroeien van ziekten van de geest. Ziekten als nazisme, kasten denken, racisme en islamisme. En het verspreiden van productieve manieren van denken.

Need for achievement

Uit onderzoek blijkt, dat samenlevingen die hoog scoren op “Need for achievement (N-Ach)” om die reden sneller groeien[1]. Al is deze correlatie minder sterk dan Roger McClelland dacht. Hij bedacht het N-Ach concept. Van oudsher scoren Oost-Azië en Europa hoog op N-Ach. En de Europese koloniën in Noord-Amerika en Australië. Nu zien we ook in de rest van de wereld, steeds meer deze houding. Denk aan Afrika en Zuid-Azië. De gevolgen zijn direct duidelijk. Een snelle groei. En minder armoede. Welvaart. Optimisme. Hoop, en vertrouwen in de toekomst. In plaats van wanhoop.

Politieke stabiliteit en corruptiebestrijding

N-Ach staat niet op zichzelf. Er is meer nodig voor groei. Een stabiel politiek klimaat. Voldoende vrijheid om te ondernemen. En werken moet lonen. Ontbreekt dit, dan komt er snel een einde aan. In een corrupt land schiet je meer op met een familielid bij de overheid, dan met hard werken of studeren. In deze landen is daarom de “need for power” en de “need for affiliation” meer ontwikkeld. Daar heb je meer aan in een corrupt land. Zo krijg je een groter deel van de koek. Alleen blijft de totale koek klein. Een goed doel is dus: minder zinloze regels. En bestrijding van corruptie. Bijvoorbeeld, met e-government. En een Wet Openbaarheid Bestuur. Beter nog: met een transparant platform. Daardoor zien de burgers corruptie snel. Naming and shaming verricht wonderen. Keer op keer blijkt uit onderzoeken, dat een lage corruptie de economische groei sterk bevordert [2].

Corruptie is in sommige gevallen juist nuttig. Namelijk, als de regels van een land, het land arm houden. Een goed voorbeeld vormen communistische landen. Denk aan Noord-Korea. De regels daar maken het moeilijk om winst te maken. Dankzij de zwarte markt blijft Noord-Korea overeind. Zie Q. Xiang in [3], die daar in detail op in gaat. Daar is corruptie dus nuttig. Dit is wel een uitzondering. Als de wetten en regels wél een direct nut hebben, is corruptie juist funest. Met de meeste regels is dat nut er wel.

Bescherming voor eigendom en herverdeling

Zonder bescherming van eigendom, geen economische ontwikkeling. Zonder bescherming van eigendom, loont sparen en werken niet. Zaken doen loont dan ook niet. Je kan dan beter een geweer kopen en gaan roven. Kortom: het helder en duidelijk regelen van bezit, moedigt investeren en sparen aan. Dat maakt de samenleving als geheel rijker. Krottenwijken veranderen snel in normale woonwijken, als het land waar de krotten op staan eigendom wordt van de bewoner[4]. Dit is een bekend rechts stokpaardje. En het klopt ook. Blijkt uit onderzoek. Maar is dit het hele verhaal? Nee. Visionaire ontwikkelingshulp gaat verder.

Toegang tot geld geeft een oneerlijke voorsprong

Het is een stuk makkelijker om van één miljoen tien miljoen te maken, dan om vanuit het niets een miljoen te verdienen. Dat betekent dat rijken een enorme voorsprong hebben op armen. Als de overheid niet ingrijpt, wordt deze accumulatie van steeds meer bezit in steeds minder handen alleen nog maar sterker. Dit is niet alleen sociaal gezien onrechtvaardig. Het betekent ook een sterke onderbenutting van “entrepreneurial talent”. En dus een einde aan de groei.

Slechts een klein deel van de rijken is een getalenteerde ondernemer. De meeste rijken hebben hun rijkdom geërfd en bezitten zoveel, dat als ze dit beleggen in bijvoorbeeld aandelen of onroerend goed, hun geld voor ze gaat werken. Armen kunnen niet sparen omdat bijna al hun geld opgaat aan de eerste levensbehoeften. Als jij een plan hebt dat je met, zeg, 10.000 euro uit kan voeren, heb je miljarden potentiële concurrenten. Kost je plan een miljoen, dan heb je minder dan vijftig miljoen concurrenten. Dat is honderd maal minder. Bij een miljard, praat je over 2 825 concurrenten. Een miljoen maal minder.

Rijken lenen goedkoop en makkelijk…

Het is voor rijken en machtigen ook veel gemakkelijker om aan goedkope leningen te komen dan voor armen. Zo kunnen zakenbanken en durfkapitalisten op dit moment lenen tegen rentes die rond de nul procent liggen, terwijl een kleine ondernemer of een particulier zonder hypothecaire zekerheid zes procent of meer (bedrijfsinvestering van 100.000 euro, of lening voor zonnepanelen van 10.000 euro, online berekening van Rabobank resp. ABN Amro januari 2021) mag aftikken. Als ze al een lening krijgt.

Armen betalen het volle pond

Durfinvesteerders rekenen al gauw 30-35 procent rente per jaar[5]. Vergelijk dit met een miljonair met onderpand. Deze kan uit eigen zak investeren. En ook enorme bedragen tegen veel minder geld lenen, tegen 1,5% of minder [6]. En dit is dan nog de situatie in Nederland. In landen als Nigeria is het vrijwel onmogelijk om zonder vriendjes bij de lokale bank aan een lening te komen.

Lokale ondernemers zijn creatief, maar met weinig kapitaal moeten ze erg hun best doen om uit te groeien. Visionaire ontwikkelingshulp lost dit probleem op. Bron: ToyosiOnikosi op Wikipedia Commons
Lokale ondernemers zijn creatief, maar met weinig kapitaal moeten ze erg hun best doen om uit te groeien. Rijken hebben wat dat betreft een enorme voorsprong. Bron: ToyosiOnikosi op Wikipedia Commons

Entrepreneurial mindset de ruimte geven

Kortom: de toegang van armen met een “entrepreneurial mindset” tot kapitaal is heel erg belangrijk. Alleen zo bereiken we groei en ontwikkeling. Leen je een schoenpoetsertje of een andere arme ondernemer geld om een realistisch, concreet plan uit te voeren? Dan zijn de resultaten vaak erg groot. De filosofie achter het succes van initiatieven als de Grameen Bank. Wel moeten we dan uitkijken dat geen perverse prikkels ontstaan. Goed doen moet lonen. Kwaad doen en fraude plegen moet niets opleveren.

Visionaire ontwikkelingshulp: mobiliseren van lokale hulpbronnen

In een low-trust, corrupte omgeving is het niet verstandig om een beroep te doen op staatsinstituten. Tenzij om de corruptie in deze organisaties uit te helpen bannen. Deze zijn voornamelijk een verdienmodel voor lokale politici, hoge ambtenaren en andere potentaatjes. Het is hier verstandiger om online, of via kleine lokale initiatieven te werk te gaan.

Dus geen zonnepark voor een paar miljoen. In plaats daarvan panelen op het dak van elk huis. Dat kan al voor een paar honderd euro per gezin. Geen dure waterzuivering, maar een privéfilter voor een paar tientjes. Plus put, en regenton. Geen elite-instituten, maar een online school of universiteit. Of een lokale of online marktplaats.

Meer ruimte voor brains en lokaal talent, minder protserige “witte olifanten“. Kortom: meer ruimte voor lokale visies van lokale ondernemers. Zodat ze uit gaan groeien tot de Jack Ma’s en Elon Musks van morgen. En minder voor de van bovenaf opgelegde visie uit de verre hoofdstad. Of, nog erger, vanaf hier.

Visionaire ontwikkelingshulp: projecten met bewezen wereldwijde impact

Toch zijn er projecten die buiten de scope van lokale projecten en ondernemers vallen. Een goed voorbeeld is de bestrijding van een ziekte zoals malaria. Een werkzaam medicijn of vaccin tegen malaria ontwikkelen kost vele miljoenen. Maar dit helpt de mensheid als geheel enorm vooruit. Daarom moeten westerse landen zich focussen op bijvoorbeeld het uitroeien van deze ziekten.

Malaria uitroeien

Neem alleen al het Nederlandse budget voor ontwikkelingssamenwerking. In 2020 is dit plm. 4,5 miljard euro[7]. Daarmee kunnen we malaria (in 2018 “goed” voor 228 miljoen gevallen en 400.000 doden per jaar) uitroeien. Wereldwijd.

Zeker, als vanaf nu alle asiel-aanvragen en gezinshereniging af wordt gewezen. Dit scheelt een half miljard per jaar. Zo kan de volle mep toegewezen kan worden voor dit doel. Armen die nu als vliegen sterven aan malaria zijn zieliger dan rijke asielprofiteurs. Asiel kost Nederland 500 miljoen per jaar. Gedeeld door 25.000 asiel aanvragers is dat 20.000 euro. Deze kosten ons nu per persoon dus 20.000 euro per jaar. Dat bedrag van 20.000 euro is wat één Fablab kost. Of 2000 klamboes tegen malaria.

Visionaire ontwikkelingshulp: lokale techniek

We kunnen ook effectief helpen met onderzoek. Met kleinschalige, open source tech. Samen met de lokale bevolking. Dat spreekt. Hiermee pakken we de armoede aan. Vooral als de lokale bevolking deze tech via lokale maker spaces maakt, aanpast en verspreidt. Zo kunnen zij ook extra profiteren. Duizenden banen. Banen voor goed en nuttig werk. Onderzoek is de beste ontwikkelingshulp.

Bronnen
1. R. Scott Frey, Does n-Achievement Cause Economic Development? A Cross-Lagged Panel Analysis of the McClelland Thesis, The Journal of Social Psychology Volume 122, 1984 – Issue 1, https://doi.org/10.1080/00224545.1984.9713458
2. Shang-Yin Wei, Corruption in Economic Development:Beneficial Grease, Minor Annoyance, or Major Obstacle?, Worldbank (curated), 1998 of later
3. Xiang, Q.F. (2019) The Black Markets of North Korea. Mod-ern Economy, 10, 1759-1768. https://doi.org/10.4236/me.2019.107113
4. Erica Field, Property Rights and Investment in Urban Slums, Journal of the European Economic Association, Volume 3, Issue 2-3, 1 May 2005, Pages 279–290, https://doi.org/10.1162/jeea.2005.3.2-3.279
5. C. Bellavitis en N. Matanova, Do Interest Rates Affect VC Fundraising and Investments?, EFMA Annual Meeting Athens, 2017
6. 13 Zakelijke leningen van 1% rente tot 52%, Geldreview.nl
7. Het budget voor ontwikkelingssamenwerking is in de afgelopen 50 jaar nog nooit zo laag geweest, ONE Nederland persbericht, 2019

Bitcoins zijn de crypto-equivalent van deze enorme munten van het eiland Yap: absoluut onhandelbaar en onbruikbaar om mee te betalen. Gaat een nieuwe energiezuinige cryptomunt er met de buit van door? Bron: Wikipedia

Energiezuinige munt gaat Bitcoin vervangen

Bitcoin en alle andere crypto’s hebben alle een vervelend nadeel. Transacties verbruiken heel veel energie en verlopen ook erg traag, vaak uren. Is het mogelijk om een decentraal betaalsysteem zonder hoog energieverbruik te ontwikkelen? Enkele onderzoekers denken nu een alternatief te hebben gevonden.

Cryptovaluta zoals Bitcoin zijn gebaseerd op een blockchain: een soort database die verspreid is over meerdere knooppunten en in theorie niet corrumpeerbaar is. Wijzigingen in de blockchain, bijvoorbeeld door een bitcointransactie, vereisen zeer complexe berekeningen. Dit verzekert de data-integriteit. Bitcoins “mijnen” en het verwerken van bitcointransacties vereist hiermee energie. Veel energie, op dit moment (2019) ongeveer het jaarlijkse energieverbruik van een land als Oostenrijk. Energie in de vorm van elektriciteit, die doorgaans wordt opgewekt in kolencentrales of andere vormen van fossiele energieopwekking. En dus leidt tot een hoge CO2-uitstoot. Een nieuw energie-alternatief voor Bitcoin en andere blockchain-gebaseerde cryptocurrencies dat net zoveel beveiliging belooft, maar veel hogere snelheden is nu in ontwikkeling.

De essentie van het Bitcoin protocol ligt in het voorkomen van dubbele uitgaven. Deze mogelijke tekortkoming in elk digitaal geldschema zou het mogelijk maken dat een digitaal token meer dan eens wordt uitgegeven.

Bitcoins zijn de crypto-equivalent van deze enorme munten van het eiland Yap: absoluut onhandelbaar en onbruikbaar om mee te betalen. Gaat een nieuwe energiezuinige cryptomunt er met de buit van door? Bron: Wikipedia
Bitcoin is de crypto-equivalent van deze rai, enorme stenen munten van het eiland Yap: zeer moeilijk te produceren, absoluut onhandelbaar en onbruikbaar om mee te betalen. Gaat een nieuwe energiezuinige cryptomunt er met de buit van door? Bron: Wikipedia

Om dit probleem op te lossen, verzendt Bitcoin berichten naar het hele netwerk om iedereen elke transactie te laten bevestigen. Dit allemaal om te voorkomen dat kwaadwillende zogenaamde “Byzantijnse” spelers vals spelen. Bitcoin bereikt een dergelijke consensus door een blockchain te implementeren, een veilig grootboek van alle transacties in het systeem dat wordt beheerd door de gemeenschap van gebruikers in plaats van een tussenpersoon zoals een bank.

Om blockchains consensus te laten bereiken over de geldigheid van alle transacties, moeten gebruikers complexe, energie-intensieve “proof of work” -taken uitvoeren. De vele andere cryptocurrencies die zijn ontwikkeld na de opkomst van Bitcoin zijn over het algemeen ook allemaal gebaseerd op blockchains. Geen wonder, dat cryptominers zich massaal vestigen op plaatsen waar de elektriciteit goedkoop is.

Hoofdonderzoeker Rachid Guerraoui, een bekende Marokkaanse computerwetenschapper aan de Federale Polytechnische School van Lausanne in Zwitserland, en zijn collega’s beweren dat Bitcoin en andere cryptocurrencies op basis van blockchains met een kanon op een mug schieten. Ze suggereren dat zware berekeningen niet nodig zijn om dubbele uitgaven te voorkomen. In plaats daarvan kunnen veel eenvoudiger, snellere en daardoor minder energie-intensieve algoritmen volstaan.

Rachid Guerraoui, opmerkelijk computerwetenschapper.

De nieuwste algoritmen die de wetenschappers hebben uitgevonden, berichten over elke transactie op een manier die te vergelijken is met roddelen: een gebruiker vertelt een kleine groep over de transactie, en zij blijven anderen hierover informeren, enzovoort, op een exponentiële manier. Als het gaat om miljarden gebruikers, duurt het slechts enkele tientallen communicatierondes voordat een bericht een ander lid van het systeem bereikt, zeggen de onderzoekers.

In plaats van voor elke transactie consensus te zoeken bij elke deelnemer in het systeem, controleren de algoritmen of een willekeurige steekproef van gebruikers berichten heeft ontvangen over elke transactie. Als deze steekproef voldoende groot is, is de kans dat kwaadwillende aanvallers het systeem voor de gek kunnen houden door het te laten denken dat er een andere transactie heeft plaatsgevonden, zo laag dat dergelijke hacks niet plaatsvinden binnen de leeftijd van het universum, stellen de onderzoekers.

De onderzoekers zeggen dat hun consensusloze algoritmen niet alleen veilig zijn, maar ook verwaarloosbare hoeveelheden elektriciteit verbruiken, waarbij transacties elk ongeveer evenveel energie vergen als het uitwisselen van e-mails.

“Het is absoluut minder energie-intensief dan Bitcoin”, zegt Guerraoui. De wetenschappers hebben hun laatste bevindingen gedetailleerd beschreven in een studie die op 16 oktober werd gepresenteerd op het International Symposium on Distributed Computing in Boedapest. De studie heeft de Best Paper Award van die bijeenkomst al gewonnen.

De consensusloze algoritmen genereren ook slechts een paar gram kooldioxide per transactie, vergeleken met een geschatte 300 kilogram per Bitcoin-transactie. Om een indruk te geven: dat is de hoeveelheid CO2 die vrijkomt per passagier met een vliegticket van de Lage Landen naar Barcelona. Hoewel het oorspronkelijke Bitcoin-protocol tot een uur nodig heeft om te bevestigen dat een transactie correct is verlopen, kunnen de prototype-algoritmen van het Zwitserse team dit in minder dan een seconde doen.

De algoritmen kunnen niet alleen worden toegepast op valuta, maar kunnen ook helpen bij het veilig overdragen van eigendom van andere soorten activa, zoals grond, zegt Guerraoui. De onderzoekers onderzoeken momenteel hoeveel hun algoritmen kunnen bereiken met betrekking tot andere soorten transacties waartoe blockchains in staat zijn, zoals het implementeren van ‘slimme contracten’. Dit zijn convenanten waarbij deelnemers overeenkomen een taak uit te voeren op basis van een reeks voorwaarden.

De wetenschappers zijn nu gericht op het uitwerken van hun strategie voorbij de prototypefase. “We hebben nu een forse subsidie van de EU ontvangen, om dit op grote schaal uit te kunnen rollen”, zegt Guerraoui. “We willen het open source maken zodat iedereen het kan downloaden en gebruiken, [zodat ieder zelf kan zien] dat het robuust is.” Minen kan weliswaar niet meer, maar in ruil daarvoor wordt het betaalverkeer spotgoedkoop en worden banken overbodig.

Bronnen
Scalable Byzantine Reliable Broadcast (paper) (2019)
Rachid Guerraoui et al., Scalable Byzantine Reliable Broadcast (Extended Version), 2019 (arXiv)