Mensen

Wat als we allemaal zouden kunnen vliegen?

Wat als iedereen kon vliegen?

Hoe zou het zijn om te fladderen als een vogel en bij iedereen door de ramen te kunnen gluren? Zouden onze huizen op vogelnesten gaan lijken?

Al eeuwenlang droomt de mens van vliegen. Een eeuw geleden bereikten we dit punt (twee eeuwen geleden als de heteluchtballonnen meerekenen). Daarvoor moeten we in een log vliegtuig springen. Maar wat als iedereen over een jetpack, of een persoonlijke drone zou beschikken waarmee we overal heen kunnen vliegen?

Deze gedachte is minder bizar dan het lijkt. Op dit moment hebben slimme uitvinders al toestellen ontwikkeld, die dicht in de buurt komen van jetpacks. Omdat miljoenen mensen graag willen vliegen, is de potentiële markt enorm. Check bijvoorbeeld de Chinese Ehang 184, in feite een uit de kluitengewassen drone.

Of deze Japanse kleinste helicopter ter wereld, de al bijna tien jaar bestaande GEN H-4:

Wat als we allemaal zouden kunnen vliegen?
Wat als we allemaal zouden kunnen vliegen?

Lees ook
De toekomst van vervoer: vier nieuwe ontwikkelingen

Melkwegstelsels zijn oases van massa en licht in een verder koud en leeg heelal.

Het heelal vanuit menselijk perspectief

In onze leefomgeving op planeet Aarde zijn we gewend aan afstanden van meters of kilometers, materie met dichtheden variërend tussen die van lucht en metalen, en temperaturen die niet verder dan enkele tientallen graden afwijken van het vriespunt van water. Als mensen denken we in tijdschalen tot ongeveer een eeuw, maar meestal veel korter. Het contrast met het heelal als geheel is enorm. Vanuit kosmisch perspectief is de Aarde in vele opzichten een bijzondere plaats, sterk afwijkend van de norm.

Vanaf de Aarde zien we maximaal enkele duizenden sterren met het blote oog, plus een handvol planeten, en natuurlijk de Zon en de Maan. Als we het zonnestelsel verlaten blijven alleen de sterren over. Deze sterren zijn onze naaste buren in ons sterrenstelsel, de Melkweg. Echter, vanaf vrijwel elke plaats in het heelal is er helemaal niks te zien: niet één ster, laat staan meer heldere hemellichamen. Zelfs andere sterrenstelsels, waarvan je er (als je geluk hebt) enkele kunt zien op Aarde als zwakke nevels, zijn bijna overal afwezig.

Natuurlijk is het geen toeval dat wij in een van de zeldzame locaties (ongeveer een miljoenste van het heelal) leven waar wél sterren te zien zijn. Leven zoals dat op Aarde kan niet ontstaan in de praktisch lege ruimte waaruit bijna het hele heelal bestaat. Na de Oerknal was materie gelijkmatig verdeeld, maar sindsdien heeft het zich onder invloed van zwaartekracht sterk samengeklonterd tot hoge lokale dichtheden in de vorm van groepen sterrenstelsels, en wij leven in een van deze relatief kleine gebiedjes. Daartussen bevinden zich gigantische gebieden van vrijwel lege ruimte.

Een representatieve foto van het heelal.
Een representatieve foto van het heelal.

Het heelal is niet alleen volledig donker op veruit de meeste plaatsen, maar ook ijskoud. In de afwezigheid van sterren, en dus warmtebronnen, ligt de temperatuur slechts 3 graden boven het absolute nulpunt (dus zo’n -270 graden Celsius). Dit is namelijk de temperatuur van de `achtergrondstraling’, straling die kort na de Oerknal ontstond en overal aanwezig is.

Het heelal is dus koud, donker, leeg… maar vooral groot.

Ga maar na: de gemiddelde dichtheid van het heelal komt overeen met enkele waterstofatomen per kubieke meter. Dit is niet wegens een gebrek aan massa; het zichtbare heelal[1] herbergt naar schatting zo’n 100 miljard sterrenstelsels, die op hun beurt rond de 100 miljard sterren bevatten. Een gemiddelde ster weegt 100.000 keer zoveel als de Aarde. Daarnaast is er nog een grotere hoeveelheid massa in de vorm van geheimzinnige donkere materie en donkere energie. Niettemin is de gemiddelde dichtheid van het heelal extreem laag: ruimte is nog veel overvloediger dan massa.

Als we de leeftijd van het heelal vergelijken met haar afmeting, ontdekken we dat het heelal eerder groot dan oud is. Het volume van het zichtbare heelal is gelijk aan 1082 (een 1 met 82 nullen) keer het volume van een mens. De leeftijd van het heelal, daarentegen, is slechts 100 miljoen (108) keer de typische leeftijd van een mens. Een ander voorbeeld: de leeftijd van de Aarde beslaat maar liefst een derde van de leeftijd van het heelal, maar het volume van de Aarde is volledig verwaarloosbaar in het heelal. Dit verschil is wel heel extreem, en heeft twee redenen: de naar menselijke maatstaven hoge lichtsnelheid (zo’n 300.000 kilometer per seconde) en het aantal ruimtelijke dimensies van het heelal (drie). De lichtsnelheid is nauw gerelateerd aan de snelheid waarmee het heelal uitzet, en het aantal dimensies van de ruimte zorgt ervoor dat een grote verhouding tussen afstanden leidt tot een nog veel grotere verhouding tussen volumes.

Sterrenstelsels zijn oases van massa en licht in een verder koud en leeg heelal. Bron: Wikimedia Commons
Sterrenstelsels zijn oases van massa en licht in een verder koud en leeg heelal. Bron: Wikimedia Commons

Chemische samenstelling

Ten slotte is er nog een groot verschil tussen de chemische elementen die we op Aarde tegenkomen en degene die het meest voorkomen buiten de Aarde. Een mens bestaat voor ongeveer twee derde uit zuurstof (per massa-eenheid). Dit komt doordat we vooral uit water bestaan. De rest is vooral koolstof en waterstof, en in mindere mate stikstof, calcium en fosfor. Zuurstof is met zo’n 50% ook het meestvoorkomende element in de aardkorst, gevolgd door silicium, aluminium en ijzer (gesteente bestaat voor een groot gedeelte uit silicium dioxide).

Nu naar het heelal: hier komen we juist vooral de lichtste elementen waterstof (74%) en helium[2] (24%) tegen, die al kort na de Oerknal zijn gevormd. Zwaardere elementen als koolstof, zuurstof en ijzer zijn gevormd bij kernfusie in sterren, en tijdens explosies van zware sterren (supernova’s). Zij vormen twee procent van alle elementen in het heelal. De reden dat de Aarde juist hoge concentraties van deze elementen bevat maar (relatief) weinig waterstof en helium is dat deze lichte elementen zijn weggeblazen door de zonnewind kort na de vorming van de Aarde. In de zware planeten verder weg van de Zon, zoals Jupiter, komen deze wel volop voor.

Noten
[1] Het zichtbare heelal is het gedeelte van het heelal van waaruit informatie ons heeft kunnen bereiken sinds de Oerknal. Hoe groot het heelal als geheel is, en of haar volume überhaupt eindig is, is onbekend.
[2] Helium is nota bene voor het eerst ontdekt in het spectrum van de Zon (vandaar de naam). In 1868 vond men tijdens een zonsverduistering een lijn op een specifieke golflengte in dit spectrum die duidde op de aanwezigheid van een toen onbekend element.

De voortbestaanswaarde van religie

Eten, overleven, reproduceren, het basispatroon wat de meeste organismen (onbewust?) lijken te volgen.

Het basispatroon wat alle levende organismen bewust of onbewust lijken te volgen is voortbestaan.

Bijna alles is dan ook uit te drukken in relatie tot de voortbestaanswaarde die iets heeft, bekeken vanuit een bepaald individu wat meedoet aan dit voortbestaansspel.

Hoe zit dat eigenlijk met religie? Hoe verhouden voortbestaan en religie zich? En als we deze relatie goed begrijpen is het dan wellicht mogelijk een religie te ontwerpen die het voorbestaan van de mensheid kan bevorderen?

De voortbestaanswaarde van religies
Bijna overal op aarde zijn religies ontstaan, blijkbaar hebben religies dus een bepaalde waarde voor het voortbestaan van mensen. Wat is deze voortbestaanswaarde?

Als eerste zijn religies een instrument om mensen op het gebied van gedachten en ideeën over de wereld bij elkaar te krijgen. In die zin zorgt het dus voor verbinding van individuen in een soort overkoepelende identiteit. Religie is een prachtig en relatief vreedzaam wapen om mensen met de neuzen dezelfde kant op te krijgen. En het kan het groeps en identiteitsgevoel van mensen sterk vergroten.

Wat voor voortbestaanwaarde hebben de verschillende religies voor hun volgelingen?

Ten tweede lijkt religie ook ideeën goed te kunnen conserveren en te kunnen verspreiden over lands en tijdsgrenzen heen. Neem de bijbel als voorbeeld, je doet een setje aannames, verkondigd het als de waarheid in je officiële boek en ruim 2000 jaar later zijn er nog steeds wereldwijd mensen te vinden die letterlijk geloven wat je hebt geschreven. Religie kan voor bepaalde ideeën dus een enorm nuttig middel zijn om lang te overleven.

Als  derde kan religie angst bij mensen wegnemen door antwoorden te verzinnen op zaken die onmogelijk te weten zijn. De zin van het leven van iemand, is er leven na de dood, hoe is het universum ontstaan, etc. Ongeacht of het antwoord waar is of niet levert het idee dat er een antwoord is wel rust op voor mensen en kan religie zo een stress verlagende werking hebben.

Tot slot zijn er wellicht nog andere zaken te bedenken hoe religie goed is voor het voortbestaan, speculaties hierover zijn van harte welkom in de reacties.

Patronen van voortbestaan in religies
De waarde van het voortbestaan van een religie komt niet zozeer voort uit de religie zelf maar meer uit hoe goed deze aansluit bij het voortbestaan van de leden ervan op dat moment en in die situatie. Je ziet dat veel religies dan ook de nadruk leggen op patronen die het voortbestaan sterk bevorderen, bijvoorbeeld het stimuleren van veel kinderen krijgen. Echter er is in de natuur niet 1 ultieme voortbestaanstrategie. Het is meer een spel waarbij strategieën continue kunnen veranderen afhankelijk van de fysieke omstandigheden en de medespelers in het spel.

Hiermee lijkt een voordeel van religies, dat ze ideeën zo goed kunnen conserveren, ook een nadeel te worden. Sommige van de voortbestaanspatronen die op het ene moment goed werken moeten soms geupdate worden voor nieuwe situaties. Maar als deze oude ideeën als dogma’s in de leer zijn vastgeketend is het extreem moeilijk dit te veranderen. Zo kan een regel die ooit goed was voor het voortbestaan door nieuwe omstandigheden opeens een nadeel worden voor het voortbestaan in de huidige situatie.

De Trichinella parasiet is waarschijnlijk de reden dat het eten van varkensvlees zowel in de joodse traditie als in de islam is verboden.

Bepaalde parasieten in varkens (Trichinosis) zorgden ervoor dat het eten van varkensvlees 2000 jaar geleden in bepaalde gebieden wellicht zeer slecht was voor het voortbestaan, maar goed zo een regel is inmiddels vrij zinloos geworden als je het ware probleem van het probleem hebt weten te achterhalen en dit gewoon goed op kunt lossen.

Hetzelfde kan worden gezegd voor iets als homoseksualiteit. Op het moment dat je elk extra mens in je gemeenschap goed kunt gebruiken is het wellicht nuttig om mensen te forceren vooral heteroseksuele relaties aan te gaan zodat je een optimaal aantal nieuwe mensen krijgt. Tegenwoordig met onze enorme bevolking op de wereld lijkt dat echter een beetje onzinnig en is het wellicht nuttiger de gevoelens van mensen te respecteren en kan dat ook prima zonder dat dit nu echt een nadeel heeft voor het voorbestaan van de gemeenschap.

Voortbestaan als religie
Is het met bovenstaande kennis wellicht mogelijk om juist een religie te beginnen die zo goed mogelijk aansluit bij het voortbestaan van de mensheid van vandaag de dag. En hoe zou zo een religie eruit kunnen zien? Als je kijkt naar de basis van het voortbestaan dan zou gezond lekker eten en goede sex een basisvoorwaarde voor de religie zijn. Dit is namelijk iets wat elk levend organisme wat zich geslachtelijk voortplant aan zou dienen te spreken.

Ruimtevaart is een absoluut vereiste voor het lange termijn voortbestaan van de mensheid

Daarnaast is het wellicht nuttig om de wetenschappelijke methode te integreren in de religieuze leer, omdat controleerbare kennis vergaren over het fysieke universum een nuttige voortbestaansstrategie lijkt te zijn voor de mensheid. En door dit te integreren kun je wellicht ook verkomen dat je begint achter te lopen en vast komt te zitten in dogma’s.  En tot slot is het logisch om ruimtevaart tot één van de hoofdpilaren van je religie te benoemen omdat de mensheid zichzelf verder zal moeten verspreiden dan alleen de aarde wil het op de lange termijn blijven voortbestaan.

Gezond lekker eten, goede sex, objectieve controleerbare kennisvergaring en ruimtevaart als 4 pijlers van een hedendaagse moderne religie, Is dat wat?

Wat denken de lezers hier zou dit een goed idee zijn of juist niet, missen er wellicht nog wat pijlers die onderdeel zouden moeten zijn van een moderne religie? En zo ja welke? Commentaar en ideeën zijn zeer welkom voor een levendige leerzame discussie :)

Aanverwante artikelen:
-) Zijn alle culturen gelijkwaardig?
-) In het licht van voortbestaan
-) Het begin en einde van goed en kwaad 
-) Diversiteit, de bouwsteen van het leven
-) De dood, een verkenning

 

 

 

Video: De superieure mens?

Uiteraard is de mens het meest succesvolle en belangrijkste dier op aarde, of toch niet? Deze video gaat een groot aantal punten bijlangs die vaak worden aangedragen om te bewijzen dat de mens superieur is aan andere dieren. Grappig en leerzaam; The Superior Human?

 

Verwante artikelen:
Kennen dieren moreel gedrag?

Hoe verhoudt de mens zich tot andere levende wezens waar we de planeet mee delen?

Intensieve menshouderij

Moderne menshouderij

Er is de afgelopen tijd een boel bekend geworden over het economische systeem. Hoewel ik het een bizar systeem vind is het toch moelijk de mensen die het uitgevonden hebben niet een groot compliment te geven. Het is niet zo heel gemakkelijk om een systeem te ontwikkelen waarbij mensen, de slimste diersoort op aarde(?), met hele landen tegelijk  kunnen worden uitgemolken. En dit op een manier dat ze het zelf niet doorhebben en sterker nog, denken dat het systeem in hun voordeel werkt waardoor ze als het ware hun eigen systeem van onderdrukking beschermen. Dat is als je ethiek even buiten beschouwing laat toch zeker visionair te noemen.

Simpelweg door het ruilmiddel wat mensen gebruiken; geld, te monopoliseren kun je effectief iedereen die dat systeem gebruikt parasiteren. Mijn complimenten, het is subtiel, charmant en bizar effectief. Daarom, ter ere van dit effectieve uitbatingsmodel van mensen deze prachtige inzichtelijke documentaire: The Handbook of Human Ownership, A Manual for New Taxfarmers.

 

Die Sheople Die
Daarnaast een prachtig ander boek wat ik iedereen kan aanraden en op een pijnlijke manier duidelijk maakt dat we toch ook echt zelf voor een groot deel verantwoordelijk zijn voor het systeem waar we momenteel in zitten. Het heeft de ietwat provocerende titel: “Die Sheeple Die” en geeft bijzondere, alhoewel zo nu en dan ietwat controversiële inzichten. Wel maakt hij duidelijk dat macht altijd gegeven wordt. Om terug te komen op de economische crisis klopt dit natuurlijk ook volledig. Zolang wij allemaal blijven geloven dat we alleen zaken met elkaar kunnen uitruilen in de Euro geven we met zijn allen de macht aan dat systeem door onze eigen goederen en diensten ook in die valuta aan te bieden. En zolang we vrolijk rente blijven betalen over onze hypotheken en bedrijfsleningen en onze overheid over staatsleningen dan betalen we heel effectief mee aan dit systeem waar de meesten van ons de lasten van ondervinden. Maar waarom accepteren we dat monopolie eigenlijk en waarom accepteren we dat private banken blijkbaar de productie van hele landen mogen afromen door de werking van rente? Gedeeltelijk omdat we het huidige systeem blijkbaar wel prima vinden, als we wat anders willen moeten we er immers zelf werk in steken. In het artikel 3 praktische oplossingen voor meer economische veerkracht worden een aantal alternatieven besproken zodat de mensen die willen, een aantal mogelijkheden hebben om het monopolie van de Euro als enige ruilmiddel te doorbreken.

Aanverwante artikelen en informatie:
-) Youtube kanaal Larken Rose
-) The Story of the Tiny Dot
-) The Non Aggression Principle
-) Larken Rose in de rol van een Statist
-) De plantage van koning Willem
-) Als jij koning zou zijn
-) Intensieve menshouderij
-) Josie The Outlaw over zelfeigenaarschap
-) Discussie over Voluntarism vs Authority
-) Lezingenserie over The Natural Law or The Real Law of Attraction door Mark Passio
-) Het einde van al het kwaad, een boek van Jeremy Locke
-) Het meest gevaarlijke (bij)geloof, een boek van Larken Rose
-) In het licht van voortbestaan
-) Bashar, volg je hoogst passie met integriteit en zonder verwachtingen

Geen zin in een lang voorspel of romantiek? Dan is een gehoorzame seksrobot DE oplossing...

De toekomst van de liefde, kunstmatige intelligentie en seksrobots

In het verleden waren liefde, seks en genot onlosmakelijk verbonden met voortplanting. Wat is de toekomst van de liefde? Krijgen we ooit robotgezinnen?

Lust, liefde en affectie

Het Nederlandse woord “liefde” heeft veel betekenissen, die variëren van lust, erotische verblinding tot affectie en verbinding. De oude Grieken waren nauwkeuriger. Zij maakten onderscheid tussen onder meer eros, agapè en philia met elk een duidelijk verschillende betekenis. Eros vertegenwoordigde puur seksuele liefde (lust of hartstocht), agapè de liefde tot het goddelijke en philia broederlijke liefde.

Mens en de toekomst van de liefde

Uit neurobiologisch onderzoek weten we nu dat er inderdaad verschillende vormen van liefde bestaan. Erotische liefde, verliefdheid, wordt opgewekt door het geslachtshormoon testosteron en blijft niet al te lang in stand. Er komen door seks te hebben echter hormonen als oxytocine vrij die leiden tot een sterkere partnerband. Dit hormoon speelt ook een rol bij vriendschappen en ouder-kind relaties. Kortom: bij psychisch gezonde mensen is ingebakken dat seks en liefde gekoppeld zijn. Dit zal dus in de toekomst niet veranderen.

Meer eenoudergezinnen

Wel veranderen er andere dingen. Seks en voortplanting zijn nu al losgekoppeld. Ook zijn vrouwen nu steeds meer in staat zelf kinderen groot te brengen. In Caraïbische landen is dit nu al eerder de regel dan de uitzondering. Eenoudergezinnen zullen dus vaker voorkomen dan nu, maar het gezin met vader en moeder zal niet verdwijnen, omdat mensen zich hierbij van nature het gelukkigste voelen. Wel zullen levenslange relaties zeldzamer worden omdat het leven in de toekomst veel hectischer zal zijn dan nu. Mensen zullen vaker verhuizen en dus is de kans groot dat de partners in een heel andere stad of zelfs land moeten gaan werken.

Seks op afstand

De toekomst van de liefde. Geen zin in een lang voorspel of romantiek? Dan is een gehoorzame seksrobot DE oplossing...
De toekomst van de liefde. Geen zin in een lang voorspel of romantiek? Dan is een gehoorzame seksrobot als Roxxxy DE oplossing… Bron: Wikipedia

Als de globalisering doorzet, zullen mensen steeds meer in verschillende plaatsen wonen en werken. Vooral bij veel specialisatie zullen hoogopgeleide partners een groot deel van het jaar niet met elkaar door kunnen brengen. Waarschijnlijk komen er dus opvolgers voor de webcams en Skype-verbindingen waarmee geliefden nu met elkaar communiceren. Onderzoekers werken nu al aan drukpakken waarmee de aanrakingen van de een via internet op de ander worden overgedragen. Als de koppeling tussen onze hersenen en computers beter wordt, kan je je zelfs voorstellen dat je elkaar in een levensechte, maar virtuele omgeving ontmoet. Die virtuele omgeving zal natuurlijk ook overspel en dergelijke veel makkelijker maken.

Je kan dan de liefde bedrijven met mensen over de hele wereld zonder dat het fysieke sporen nalaat. Dit zal vermoedelijk een ethische aardverschuiving opleveren die zijn weerga nog niet heeft gekend.

De toekomst van de liefde met robots en kunstmatige intelligenties

De seksindustrie loopt altijd voorop, technologisch gezien, en dat is met seksrobots niet anders. Eigenschappen als gewilligheid, gehoorzaamheid en nooit hoofdpijn spreken veel mannen aan, zo blijkt uit de populariteit van de opblaaspop. Seks, vooral bij de doelgroep, verloopt vaak nogal stereotype en voorspelbaar, dus is het niet erg moeilijk allerlei seksuele acrobatiek in een robot in te bouwen.

Waarschijnlijk komen er robotbordelen en dergelijke. Naarmate computers slimmer worden dan mensen zullen ze waarschijnlijk ook op seksueel gebied hun menselijke tegenhangers overtreffen en mogelijk affectieve banden aangaan.

De Ellsberg paradox. Van de negentig knikkers zijn er gegarandeerd dertig rood. Er kunnen meer zwarte (A) of meer gele (B) zijn.

“Mensen volgen kwantumlogica”

Al vele jaren is het een raadsel waarom mensen bepaalde onlogische kansbeslissingen maken. Geen wonder, suggereert Belgisch onderzoek. We volgen kwantumlogica.

De Ellsberg paradox. Van de negentig knikkers zijn er gegarandeerd dertig rood. Er kunnen meer zwarte (A) of meer gele (B) zijn.
De Ellsberg paradox. Van de negentig knikkers zijn er gegarandeerd dertig rood. Er kunnen meer zwarte (A) of meer gele (B) zijn.

De experimentele vraag was als volgt. Stel je hebt een pot met hierin negentig knikkers: dertig rood en de overige zestig bestaan uit een onbekende verdeling van zestig zwarte en gele knikkers. Aan de proefpersonen werden twee paren weddenschappen voorgesteld waartussen ze moesten kiezen:
– weddenschap één: tien euro als een knikker die uit de pot wordt gepakt, rood is.
– weddenschap twee: tien euro als de knikker zwart is.
Het tweede paar weddenschappen was:
– weddenschap drie: tien euro als de bal rood of geel is.
– weddenschap vier: tien euro als de bal geel of zwart is.

Weddenschap 1 heeft maar één soort onzekerheid: de kans dat je een rode knikker uit de pot haalt is een derde. Weddenschap 2 kent twee onzekerheden: er is weliswaar tweederde kans dat de knikker geel of zwart is, maar je weet niet hoe de onderlinge verhouding van geel en zwart is. De meeste mensen geven de voorkeur aan weddenschap 1.
Weddenschap 4 heeft net als weddenschap 1 maar één onzekerheid. De onderlinge verdeling van geel en zwart doet bij deze weddenschap immers niet ter zake. Weddenschap 3 kent er twee: weliswaar is de kans dat je een rode bal pakt bekend, een derde, maar de kans dat je een gele bal pakt is dat niet. De meeste mensen geven de voorkeur aan weddenschap 4, waarbij de kans vastligt op 2/3.

Ellsberg paradox
Economen hebben hier de nodige moeite mee. Stel dat iemand namelijk gelooft dat de kans op geel groter is dan de kans op zwart, dan zou het logischer zijn dat iemand die om die reden keuze 1 maakt, ook keuze drie maakt (immers de kans is zo groter dan tweederde). Ze hebben dit raadsel de Ellsberg paradox gedoopt. Het is een van de redenen dat economische beslismodellen van geen kant blijken te kloppen om menselijk gedrag te voorspellen. Volgens boze tongen een belangrijke reden waarom economen recessies nooit zien aankomen.

Kwantumlogica
Het menselijk gedrag blijkt echter nauwkeurig voorspeld te worden door kwantumlogica te hanteren, ontdekten Diederik Aerts en zijn collega’s. Kwantumlogica werkt niet zoals klassieke logica met waar en niet waar, maar met waarschijnlijkheden en correlaties. Hierbij namen ze aan dat mensen zowel kwantumlogica als klassieke logica hanteren. Niemand weet waarom kwantumlogica blijkt te werken, maar dat de nieuwe benadering zal leiden tot heel andere economische en psychologische modellen lijkt zeker.Vermoedelijk zullen ook het handjevol aanhangers van de Orch-OR kwantumbrein-theorie nieuwe moed putten uit deze vondst.

Bronnen
Arxiv blog
Arxiv

Onze geest in een robot plaatsen is volgens Kurzweil de definitieve oplossing voor het ultieme probleem: de dood.

Robots in de zorg: onvermijdelijk

Veelbelovend nieuws uit Duitsland: binnen enkele jaren zal een robot genaamd Casero in staat zijn bejaarden te verzorgen. Het gaat dan nog vooral om taken die kracht vergen, zoals het verplaatsen van zware spullen. Voor de meer menselijke taken zullen we nog even moeten wachten op de Care-O-Bot 3.

Gevoelig

De zorg is een behoorlijk gevoelig onderwerp. Anders dan met zaken als Defensie, zijn mensen van mening dat menselijke eigenschappen als emoties belangrijke kenmerken zijn voor het personeel.

Voor mensen is het belangrijk dat zij de warmte van een menselijke medewerker voelen. Dat zij een verzorger hebben die grapjes kan maken, en dat die verzorger daarbij zelf ook geen stalen plaat als gezicht houdt.

Onmisbaar

Wat dat betreft is menselijkheid in de zorg onmisbaar. Wat ook onmisbaar is in de zorg is voldoende arbeidskracht.

Deze arbeidskracht kan echter niet alleen geleverd worden door mensen. Althans, het zal niet mogelijk zijn de benodigde arbeidskracht te blijven leveren door mensen. Met de komende vergrijzing en de leegloop in vele gebieden van Nederland zal het onmogelijk zijn de zorg alleen door mensen te laten gebeuren.

Demografische ontwikkelingen

Binnen enkele decennia zal Nederland te maken krijgen met onder meer:

  • Een hogere levensstandaard
  • Een minder snel stijgende bevolking
  • Een toenemende vraag naar zorg
  • Wellicht minder immigratie gezien de huidige politieke voorkeur van velen op dit terrein

Een combinatie van deze demografische factoren zorgt ervoor dat er met minder mensen meer mensen verzorgt moeten worden. Vooral het vooruitzicht dat binnen enkele tientallen jaren één vijfde deel van de potentiële beroepsbevolking in de zorg moet werken, is schrikbarend.

Tekort aan mensen

Bovendien is zorg niet één onderwerp. Het is een verzamelnaam van meerdere onderwerpen. De zorg kent talloze beroepen, en al die beroepen vergen specialisme. Dat specialisme vergt weer jarenlang onderwijs en studie.

Een voorbeeld: voordat iemand afgestudeerd is als kaakchirurg, heeft die persoon vijftien jaar moeten studeren. Dat staat gelijk aan ongeveer één derde deel van iemands totale aantal werkjaren. En dat is maar één voorbeeld van een beroep in de zorg.

Als je daarbij in het achterhoofd houdt dat mensen vrijwel nooit in die sectoren werken waar het land behoefte aan heeft, dan is het een reële aanname dat Nederland vroeg of laat met een ernstig tekort aan arbeidskracht in de zorg te maken krijgt.

Tenzij…

Er zijn twee manieren om dat tekort te voorkomen.

De ene manier is om toch één vijfde deel van de potentiële beroepsbevolking in de zorg te laten werken. Behalve dat deze maatregel te veel zou vergen van ons arbeidspotentieel als land, zou het ook op verzet van de meerderheid van de bevolking stuiten. Immers, mensen moeten bij het nemen van deze maatregel wel verplicht worden een bepaald beroep te gaan uitoefenen, en zie dat maar eens voor elkaar te krijgen.

Het alternatief is het in gang zetten van een proces wat op de langere termijn de zorg minder afhankelijk moet gaan maken van mensenhanden: robotisering.

Dit proces vergt echter wel het nodige van de samenleving:

  • Allereerst moet de politiek bereid zijn om, over meerdere kabinetsperioden heen, te investeren in deze oplossing.
  • Ten tweede moeten burgers overtuigd worden van de noodzaak om de zorg minder afhankelijk te maken van schaarse menselijke arbeidskracht.
  • Daarnaast moeten er de nodige technologische verbeteringen komen.

Het laatste behoeft in de 21e eeuw geen probleem te zijn. Voor de andere twee vereisten zijn burgers en politici nodig die naar de lange termijn kijken.

Robots in de zorg

Uiteindelijk moet dit proces leiden tot het inzetten en de acceptatie van menselijke robots in de zorg.

Natuurlijk moeten mensen niet van de ene op de andere dag vervangen worden door robots. Zeker in de zorg is veiligheid van het grootste belang.

We moeten echter af van de gedachte dat zorg alleen maar een mensentaak kan zijn. Dat is nu misschien nog wel zo, maar dat hoeft niet zo te blijven.

Ziehier het wonder van de 21e eeuw: technologische vooruitgang