Zoekresultaten voor: seks

Dwangstoornissen in de meeste gevallen goed te behandelen

Honderdduizenden Nederlanders lijden aan een dwangstoornis, zoals smetvrees of controledwang. De meesten zoeken geen hulp, terwijl hun kwaal vaak wel te behandelen is.

Lees het complete artikel op Gezondheidsnet.nl.

Bijna iedereen heeft wel wat ‘dwangtrekjes’; altijd eerst je linkersok aandoen en dan de rechter, de spullen op je bureau precies recht en op een vaste plek leggen, de badkamer steeds in dezelfde volgorde schoonmaken. Dat betekent niet dat alle ordelijke of bijgelovige mensen ook aan een dwangstoornis lijden. Bovendien: rituelen en gewoonten maken het leven overzichtelijk en creëren houvast. Zo helpen ze ons om met onverwachte gebeurtenissen en onzekerheid om te gaan.

Bij mensen met een dwangstoornis wordt het uitvoeren van zulke rituelen een doel op zich. Doen ze dat niet, dan worden ze extreem onrustig of angstig. Hun routines kunnen uren in beslag nemen en hun leven danig verstoren. Naar schatting 400.000 Nederlanders lijden aan een obsessieve-compulsieve stoornis, zoals een dwangstoornis officieel heet. De term verwijst naar twee kenmerken van de aandoening: obsessies (dwanggedachten) en compulsies (dwanghandelingen). Ze kunnen afzonderlijk voorkomen, maar de meeste dwangpatiënten hebben last van beide. Dwanggedachten zijn zeer onaangename ideeën of beelden die steeds maar terugkomen. Ze gaan over ziekte, dood, agressie, seks of over vreselijke rampen.

Sommige dwangpatiënten zien overal viezigheid en denken dat ze zichzelf of anderen daarmee zullen besmetten. Anderen vrezen dat ze iemand neersteken of doodrijden, misschien wel zonder het zelf door te hebben. Die zinloze en soms schokkende ideeën passen voor hun gevoel helemaal niet bij wie ze zijn. Ze raken patiënten in het diepst van hun ziel, en zorgen behalve voor onrust of angst voor een enorme schaamte. Om die gevoelens te sussen en hun slechte gedachten ongedaan te maken, voeren patiënten fysiek of in gedachten dwanghandelingen uit. Handen wassen bijvoorbeeld, bidden, spullen in een vaste volgorde leggen, of controleren of er niets mis kan gaan. Vaak herhalen ze hun handelingen eindeloos en tellen ze er ook bij. Het geeft een gevoel van controle en zorgt ervoor dat de spanning daalt.

Slaaf van de gedachten
Officieel lijdt iemand aan een dwangstoornis als hij meer dan een uur per dag kwijt is aan zijn dwanggedachten en -handelingen, of als die hem ernstig belemmeren in zijn doen en laten. Het merendeel van de dwangpatiënten lijdt erg onder hun klachten. Met hun dwanghandelingen kunnen ze nog wel leven, zeggen de meesten van hen, maar door de nare, opdringerige dwanggedachten zijn ze altijd bang en kunnen ze nooit één seconde ontspannen. Bovendien hebben ze het idee hun vrije wil te hebben verloren; ze voelen zich machteloos en wanhopig. Alles in hun leven wordt bepaald door de tirannie van de dwang. Niet vreemd dus dat mensen met een dwangstoornis zich een slaaf voelen van hun gedachten.

Erfelijke aanleg
Soms ontstaan dwangklachten vrij plotseling. In andere gevallen ontwikkelen ze zich heel geleidelijk. In de meeste gevallen weten patiënten niet goed waar hun klachten vandaan komen. Vaak is er niet één duidelijke oorzaak en gaat het om een samenloop van omstandigheden. Erfelijke aanleg speelt een belangrijke rol. Als een van je ouders een dwangstoornis heeft, is de kans acht keer zo groot dat jij die ook ontwikkelt.
Maar ook factoren die specifiek met de patiënt te maken hebben, zoals het karakter, de manier van denken en hoe je met stressvolle gebeurtenissen omgaat, zijn van belang. Veel dwangpatiënten hebben bijvoorbeeld een sterke behoefte aan controle en hebben een (te) groot verantwoordelijkheidsgevoel. Ook zijn ze vaak perfectionistisch en kunnen ze moeilijk met onzekerheid omgaan. Die eigenschappen maken hen waarschijnlijk kwetsbaarder voor een dwangstoornis. Bij tweederde van de patiënten ontstaan de dwangklachten tijdens de puberteit of in de vroege volwassenheid: tussen de 10 en 25 jaar.

Behandeling
Tussen het ontstaan van een dwangstoornis en het moment dat een patiënt zich meldt voor hulp, zit gemiddeld tien jaar of meer. Dat duurt zo lang omdat veel dwangpatiënten zich erg schamen voor hun vreemde gedachten en gedrag. Vaak weten ze niet dat er iets aan te doen is. Ook vinden veel patiënten het een eng idee dat ze hun dwanghandelingen moeten opgeven: ze zijn bang dan de controle over hun leven en zichzelf te verliezen. Een leven met dwang is beangstigend, maar een leven zonder dwang óók.
Zoekt iemand eenmaal hulp, dan wordt de stoornis vaak niet herkend. Bovendien weten artsen lang niet altijd dat er doeltreffende behandelingen voor dwangstoornissen bestaan. Geschat wordt dat tweederde van de dwangpatiënten nooit hulp krijgt. En dat terwijl met de juiste behandeling de klachten bij 80 tot 90 procent van de mensen afnemen. Genezen lukt zelden, maar de gedachten en handelingen terugbrengen tot een hanteerbaar niveau lukt meestal wel.

Gedragstherapie
Uit onderzoek is gebleken dat een speciale vorm van gedragstherapie, ‘exposure en respons-preventie’, het beste werkt bij dwang. Ruim de helft van de patiënten heeft er baat bij. Het gaat om gedragstherapie die mensen met dwangklachten helpt om anders met hun angst of onrust om te gaan.
In plaats van het gevoel ‘ongedaan’ te maken met dwanghandelingen, leren ze dat de paniek ook vanzelf kan verdwijnen, dus zonder aan de eisen van de dwang toe te geven. Zo ontdekken ze: ik heb de zekerheid van al die rituelen helemaal niet nodig.
Een voorbeeld: iemand met smetvrees die de deuren altijd met de ellebogen opent, moet voor een gedragsoefening de deurklink met de hand vastpakken. Dat is de exposure (blootstelling). Vervolgens stelt hij zijn dwangritueel – het handen wassen – een uur uit (respons-preventie). De patiënt zal merken dat de spanning weliswaar hoog oploopt, maar ook vanzelf weer minder wordt. Daardoor worden de dwanggedachten minder overtuigend en neemt de noodzaak om dwanghandelingen uit te voeren af.
Gedragstherapie wordt vaak gegeven in combinatie met cognitieve therapie. Daarbij leert een patiënt z’n dwanggedachten op te sporen en ze aan een kritische blik te onderwerpen. Op die manier vermindert de geloofwaardigheid ervan.

Medicatie
Als alleen gedragstherapie niet of onvoldoende helpt, of als de dwangstoornis gepaard gaat met een depressie, kan medicatie uitkomst bieden. Er zijn ook patiënten die geen gedragstherapie kunnen of willen volgen, en er daarom voor kiezen medicijnen te gebruiken. De medicijnen die dwangpatiënten krijgen voorgeschreven, zijn in de meeste gevallen antidepressiva uit de groep ‘selectieve serotonine heropname remmers’ (SSRI’s).
Simpel gezegd verminderen ze de angst die met dwanggedachten gepaard gaat. Verder verbeteren ze de stemming en helpen ze patiënten om enige afstand te kunnen nemen van hun obsessieve gedachten. Daardoor neemt de noodzaak af om dwanghandelingen uit te voeren.
Met behulp van de juiste behandeling zijn dwangklachten doorgaans in een paar maanden (redelijk) goed te verhelpen. De dwangstoornis wordt er niet mee genezen, maar patiënten leren er op een andere manier mee omgaan, waardoor ze er minder last van hebben.

Hersenstimulatie
Bij één op de tien patiënten halen gedragstherapie en medicijnen niets uit. Als de stoornis dan van dusdanige aard is dat het een levensbedreigende situatie oplevert, komt de patiënt in aanmerking voor een experimentele operatie met diepe hersenstimulatie. Door een bepaald overactief hersengebied continu met kleine stroomstootjes te stimuleren, wordt het tot rust gebracht en nemen de dwangklachten bij een groot deel van de patiënten af. Hoewel deze methode weinig bekend is, wordt dit al jarenlang toegepast bij enkele patiënten.

Bron: Gezondheidsnet.nl

Tijd en aandacht

Praktisch gezien zijn er eigenlijk maar twee zaken in het leven die je als individu hebt en die je hele leven omvatten; tijd en aandacht. Tijd krijg je, aandacht geef je. Hoeveel tijd we precies te besteden hebben verschilt per persoon maar het Centraal Bureau van de Statistiek (CBS) kan een goed inzicht hierin geven. De gemiddelde levensverwachting in Nederland voor mannen  lag in 2010 op 78,77 jaar (28.770 dagen). Vrouwen hebben gemiddeld bijna vier jaar meer te besteden met een levensverwachting van  82,72 jaar (30.213 dagen).
In die periode je aandacht geven aan jezelf, je medemensen en het universum. Hoe we die tijd het beste zouden kunnen besteden is een vraag waar vele mensen zich al mee bezig hebben gehouden, biologisch gezien lijkt zo goed mogelijk voortbestaan in de meest brede zin van het woord een logische invulling. Op een abstracter, wellicht spiritueler, vlak lijkt het leren van levenslessen een zinvolle invulling te zijn. De twee sluiten elkaar overigens niet uit, ze sluiten eerder prachtig op elkaar aan. We leven om te leren, en we leren om beter te kunnen leven.

Dit zijn slechts twee invullingen of eerder richtingen, uiteindelijk is het aan mensen zelf om te bepalen waar ze hun tijd en aandacht aan willen besteden in het leven en zijn er net zoveel unieke paden om te bewandelen als dat er mensen zijn. Zolang iemand (nog) niet zelf een richting en/of pad heeft gekozen zijn er genoeg anderen die hier invulling in kunnen geven. Als baby ben je eerst volledig afhankelijk van je ouders en die afhankelijkheid neemt naarmate je volwassener wordt af. Maar naast ouders, eventuele broers en zussen en andere familieleden zijn er ook andere mensen die je pad voor je kunnen invullen; docenten, geliefdes, vrienden, kinderen, kerkgenootschappen, de overheid, etc. Verder groei je op in een land met een specifiek klimaat, met sociale & economische systemen, gewoontes, tradities, geloven, etc. die ook allemaal een invloed hebben. Hier is ook allemaal niets mis mee tenzij je op een gegeven moment het gevoel hebt dat je moedoet in systemen en je je aandacht en tijd besteed aan zaken waar je eigenlijk zelf helemaal niet achter staat. Het duurt soms even voor mensen het zich (willen) realiseren maar uiteindelijk zijn we voor een groot deel zelf in staat identiteit en invulling te geven aan wat we met onze tijd en aandacht doen en waar we dat in investeren.

Het is onmogelijk en onzinnig om voor anderen zaken goed of slecht te noemen, en om te dicteren wat mensen wel of niet zouden moeten doen. Zo een valse dualiteit creëert daarbij een schijnwereld en doet alsof er slechts 2 keuze`s zijn terwijl er in het echt altijd een overvloed aan keuze`s en richtingen zijn. Wel zijn er ervaringspatronen te onderscheiden, afhankelijk van waar mensen hun tijd en aandacht in steken en wat voor gevoel en resultaten ze daarvoor terug krijgen. Dit is door eenieder zelf te onderzoeken door voor jezelf bij te houden (bijv. 0p papier of spreadsheet) waar je je tijd aan spendeert gedurende de dag en door aan te geven wat je daarvoor terugkrijgt in ervaring en gevoel. Zo kun je bewust worden van wat wel en niet werkt voor jezelf en langzaam maar zeker veranderingen in het patroon gaan aanbrengen zodat je tijd meer en meer wordt besteed aan de zaken waar jezelf het meeste uithaalt.

Hier een tweetal persoonlijke observaties.
Aandacht geven aan nieuws van ver weg waar ik daarbij zelf ook nog eens 0.0 invloed op hebt leidt bij mij tot frustratie, boosheid en een soort algemene teleurstelling in de mensheid. Dat gevoel werkt daarbij enigszins verlammend en maakt me passief. Het artikel: Nieuws zonde van de tijd, wat eerder hier op visionair verscheen kwam overeen met mijn eigen ervaringen. Daartegenover ervaar ik het onderzoeken van mijn eigen stressvolle gedachten als zeer leerzaam, vaak zeer verhelderend en soms ook nog eens buitengewoon lachwekkend.

Hoeveel tijd hebben we en waar spenderen we onze tijd en aandacht aan?

Tijd en aandacht steken in zaken waar ik zelf niet geheel achter sta maar die ik toch doe uit de motivatie omdat het als het ware wordt verwacht van de omgeving, of wordt opgedrongen door de omgeving en de reclame`s geven me zelden een positief of dankbaar gevoel aan het einde. Verder raak ik er vermoeid van en heb dan de neiging om verdoving te zoeken in TV en andere zaken. Als ik daarentegen bijdraag en bouw aan zaken waar ik wel achter sta, zelf op onderzoek uitga en zelf nadenk over zaken dan krijg ik daar juist energie van. Ook geeft het me een gevoel van controle en het idee dat de wereld direct om mij heen prima te verbeteren is. Het geeft me een plezierig gevoel en ik krijg er een positief beeld van de wereld van.

Tot zover de eigen observaties, ik ben benieuwd of andere mensen ook patronen hebben gevonden die juist wel of juist niet voor ze werken. En of ze eventueel bereid zijn deze te delen hieronder in de reacties. Het is goed om te beseffen dat als we tijd en aandacht aan iets besteden dat we dat altijd gedeeltelijk vanuit onze eigen vrije wil doen en we deze patronen in bepaalde mate kunnen bijsturen als we er niet tevreden mee zijn. Hopelijk kunnen we dan aan het einde van de ongeveer 80 jaren tijd die we gekregen hebben tevreden terugkijken over waar we in het leven onze tijd en aandacht aan hebben gespendeerd.

It`s better to light a candle, then to curse the darkness.
-Confusius

Aanverwante artikelen en informatie:
-) De Happy Planet Index
-) Permacultuur in Nederland
-) Tegenlicht over Permacultuur: Groen Goud
-) Transition Towns met Rob Hopkins
-) Transitie naar een Olie Arme Toekomst
-) Tegenlicht over Power to the People
-) Tegenlicht over Cleantech, de schone toekomst 
-) Tegenlicht over Cradle to Cradle
-) 21 leefregels gebaseerd op gezond verstand
-) De 30 universele rechten van de mens
-) Goedkoop op wereldreis, drie strategieën
-) Compassievolle Communicatie
-) Het spel dat je leven met 10 jaar kan verlengen
-) Menselijke seksualiteit nader bekeken

Aanverwante filosofische artikelen:
-) In het licht van voortbestaan
-) Diversiteit, de bouwsteen van het leven
-) Het begin en einde van goed en kwaad
-) Eigen en sociale identiteit
-) Ego: het strategische zelf
-) Een revolutie in het eigen denken
-) Alan Watts over de aard van bewustzijn
-) De dood, een verkenning
-) Eindeloos Bewustzijn
-) DMT – The Spirit Molecule
-) Geloof is de oorzaak van zowel identiteit als lijden
-) Volg je hoogste passie, met integriteit en zonder verwachtingen
-) Natural Law presentatie over Life, the Universe and Everyting
-) Tijd en Aandacht

Allerlei verschillende types kinderen worden in één klas gestopt. Zo'n sorteerhoed zoals in de Harry Potter romans is zo gek nog niet.

Gescheiden klassen, goed idee?

Allerlei verschillende types kinderen worden in één klas gestopt. Zo'n sorteerhoed zoals in de Harry Potter romans is zo gek nog niet.
Allerlei verschillende types kinderen worden in één klas gestopt. Zo'n sorteerhoed zoals in de Harry Potter romans is zo gek nog niet.
Jongens en meisjes in gescheiden klassen. De suggestie van een onderwijsbobo, ene Wim Kuiper van een ongetwijfeld ontzettend nuttig overlegorgaan, heeft het nodige stof doen opwaaien. Zijn op sekse gescheiden klassen een goed idee? Zo niet, welke zijn dan wel een goed idee?

Verschillen maken verschillend onderwijs noodzakelijk
Volgens Kuiper ontwikkelen de hersenen van jongens en meisjes zich verschillend. Zo zouden jongens meer structuur nodig hebben en beter zijn in ruimtelijk denken, waar meisjes het beter doen in taal en goed zijn in zelfstandig samenwerken. Inderdaad zijn hier sterke wetenschappelijke aanwijzingen voor. Dit patroon zet zich overigens bij volwassen mensen voort. Volgens Kuiper hebben jongens en meisjes dus een verschillende onderwijsstijl nodig, wat het beste vertaald kan worden in: gescheiden lessen.

In Nederland kenden we vroeger de MMS, de middelbare meisjesschool waar mijn moeder nog naar toe is gegaan. Voor de jongeheren was er de HBS, hogere burgerschool met een meer exact vakkenpakket (waar ook wel meisjes heen gingen) en voor beiden het elitaire gymnasium, een HBS met extra Latijn en Grieks. Voor lageropgeleiden was er de huishoudschool en de ambachtsschool. De huishoudschool was geen denderend succes en is dus roemloos ten onder gegaan, de ambachtsschool wordt nu weer ingevoerd, nadat sociaal bewogen onderwijsmanagers er een complete puinhoop van hebben gemaakt.
Hier werd vooral op katholieke scholen en jeugdinternaten werk van gemaakt. De paters namen de seksuele voorlichting bij hun jonge pupillen vaak wat al te serieus.

Dezelfde soort kinderen bij elkaar betekent dat lesgeven makkelijker wordt
In zo ongeveer elke fabriek doen ingenieurs hun uiterste best om de ingangsstoffen te scheiden en zo zuiver mogelijk te houden. Zo kan het productieproces namelijk nauwkeuriger worden afgesteld en geoptimaliseerd. Bij klassikaal onderwijs is dat uiteraard niet anders. Een klas met heel slimme of juist heel luidruchtige kinderen moet heel anders worden aangepakt dan een klas met kinderen die de taal slecht beheersen of een groep weinig originele braveriken.Dat wil zeggen: in het traditionele, klassikale onderwijs.

Splitsen op persoonlijkheid veel slimmer dan splitsen op geslacht
Inderdaad is het duidelijkst waarneembare verschil tussen kinderen dat tussen man en vrouw. De vraag is echter of dit pedagogisch ook het meest relevante verschil is. Leren is een informatieverwerkingsproces. Er zijn onder jongens en meisjes zowel visueel als auditief ingestelde mensen. Sommigen leren vooral motorisch snel. Dan zijn er mensen die het gemakkelijkst uit een boek leren. Een belangrijk psychologisch onderscheid is dat tussen introverten en extraverten. Introverten hebben stilte en rust nodig, extraverten hebben behoefte aan veel prikkels. Het is dus veel slimmer om introverte en extraverte leerlingen bij elkaar te zetten. Eigenlijk zou een school iets moeten hebben als de magische sorteerhoed van Zweinstein uit de Harry Potter cyclus.

In de ene klas komen dan de extraverte rationelen (‘strebers’), in de andere klas de introverte rationelen (‘nerds’), in een derde klas de extroverte gevoelstypes (‘socials’) en in de vierde klas introverte gevoelstypes, de dromers. Bijkomend voordeel: Zo zou je alle pestkoppen, meestal tot de strebers behorend, effectief scheiden van de nerds en de dromers. Wel zouden deze het dan zonder de vrolijke socials moeten doen. Wellicht dat er toch wat klassen samen kunnen plaatsvinden voor de broodnodige variatie.

Autoinbraak zorgt voor hogere premies en meer omzet bij autobedrijven. Een hoger BNP dus.

Verdienen aan ellende

Hoe meer problemen er zijn, hoe meer mogelijkheden voor economische groei. Eenzaamheid, misdaad en prostitutie: het is allemaal goed voor de economie. Een kijkje in het volkomen zieke karakter van vraag en aanbod. Moeten we niet toe naar een andere maatstaf?

De dominee en de huishoudster
Een bekende grap die de ronde doet onder economen is die over een dominee en zijn huishoudster. De brave man betaalt de huishoudster een redelijk salaris van zijn netto inkomen. Dan gebeurt het onvermijdelijke: de liefde slaat toe en de twee stappen in het huwelijksbootje, zoals dat hoort in het christelijk geloof. De huishoudster zegt haar flatje op, kruipt bij haar ex-baas onder de lakens en wordt huisvrouw. Opmerkelijk genoeg wordt Nederland van dit prille liefdesgeluk volgens de economische theorie, armer. Immers, waar eerst sprake was van twee inkomens, is er nu nog maar één. Dat terwijl er netto voor beide echtelieden een verbetering is opgetreden. Kortom: liefde is een ramp volgens het BNP.

Echtscheidingen en alleenstaanden: een zegen voor de economie

Autoinbraak zorgt voor hogere premies en meer omzet bij autobedrijven. Een hoger BNP dus.
Autoinbraak zorgt voor hogere premies en meer omzet bij autobedrijven. Een hoger BNP dus.

Hoe meer echtscheidingen een land kent, hoe meer alleenstaanden. Alleenstaanden hebben extra woonruimten nodig. Ze moeten zich meer in de schulden steken. Ze moeten allerlei diensten inkomen (denk aan kant-en-klaar-maaltijden) die mensen die samenwonen onderling kunnen regelen. Van allerlei huishoudelijke apparatuur moeten ze ieder voor zich een exemplaar kopen. Alleenstaanden eten vaak ook buiten de duur. Kortom: het het gezin is weliswaar een hoeksteen van de samenleving, maar bar slecht voor de economie. Hoe minder volledige gezinnen en hoe meer scheidingen, hoe hoger het BNP. Het enige voordeel is dat er kinderen worden geproduceerd. Deze brengen namelijk erg veel consumptie met zich mee.

Misdaad: een weldaad voor het bruto nationaal product
Ook misdaad leidt geheid tot extra groei, althans in de boeken. Zo is er de directe schade. Gestolen spullen moeten weer vervangen worden, dus extra omzet. Als helers de spullen verkopen, brengen ze deze binnen bereik van mensen die dit anders helemaal niet kunnen betalen. Ook worden verzekeringspremies hoger, worden er meer verzekeringen afgesloten en worden er extra beveiligingssystemen verkocht. Vallen er slachtoffers, vooral oudjes die hun hypotheek hebben afgelost en zuinig leven, dan gaat de kassa pas echt rinkelen. Revalidatie en medische behandelingen zijn erg duur. Vallen er dodelijke slachtoffers, dan moeten deze begraven worden en hun bezittingen verdeeld en verkocht. Weer een BNP-stijging.

Prostitutie: beter dan seks
Hoewel de commercie haar uiterste best doet te verdienen aan seks, is het in beginsel gratis. Twee mensen gebruiken voor seks weinig anders dan hun lichaam. Economisch gezien een absolute ramp, al is er aan dating sites en erotische hulpmiddelen het nodige te verdienen. Vooral als er wat hapert uiteraard. Denk aan Viagra en allerlei middelen om een partner te verleiden tot seks of een relatie. Prostitutie is uiteraard veel beter voor het BNP. Naast het bedrag dat de klant besteedt aan de prostituee, wordt dit geld door prostituees ook weer snel uitgegeven aan allerlei luxe goederen. Na een leven als sekswerker zijn prostituees vaak emotioneel een wrak. Ze vluchten in drugsgebruik, waardoor ze niet erg oud worden. Ook dat is weer goed nieuws voor de rekenmeesters.

Sommigen denken dat de eerste designer baby al binnen tien jaar geboren kan worden.

Virusresistente kunstmensen op komst

Mad scientist of visionair? Church heeft een werkelijk visionair idee. En hij weet al hoe hij dat gaat verwezenlijken. Sommigen denken dat in tien jaar de eerste genetisch gemanipuleerde kunstmensen al geboren worden. Bij bacteriën is het immers ook al gelukt…

Knutselen aan het genoom nu nog lastig en duur
Op dit moment is het extreem lastig om uitgebreide veranderingen in zelfs het kleinste genoom aan te brengen. In 2010 kondigde bioloog en zakenman Craig Venter aan, dat zijn team het DNA van een bacterie had vervangen door een door Venter zelf geschreven DNA en haalde hier het toptijdschrift Science mee[1]. Zijn team stelde kleine stukjes DNA samen met een specifieke basevolgorde en voegde ze toen samen om zo een compleet bacteriegenoom te bouwen. Een ontzagwekkende prestatie, maar makkelijk was het niet: het kostte Venter 40 miljoen dollar en 400 mensjaren werk.

MAGE, een machine die de evolutie van o.a. bacteriën sterk kan versnellen en die we al eerder op Visionair beschreven, kan dit in veel minder tijd. Het recept van bedenker Church: voeg gewijzigd DNA van duizenden genen toe, run de machine voor enkele cycli en een groot deel van de cellen moet beschikken over de gewenste veranderingen. Dit kan (en is) gecontroleerd door DNA-sequencing uit te voeren.

DNA geheimschrift

Sommigen denken dat de eerste designer baby al binnen tien jaar geboren kan worden.
Sommigen denken dat de eerste designer baby al binnen tien jaar geboren kan worden.

Als dit idee werkt, kunnen hiermee enkele waarlijk visionaire (en, zoals zo vaak, uiterst omstreden) plannetjes worden uitgevoerd die op dit moment onmogelijk moeilijk in praktijk te brengen zijn. Dit is ook de reden dat hij MAGE uitvond. Zijn grote doel: het DNA van mens, dier en bacterie kunnen herschrijven zoals hij dat wil. Samen met collega Joseph Jacobson (de uitvinder van e-ink, elektronische inkt, volgens velen de opvolger van LCD schermen) kwam hij op het idee om de totale genetische code van het leven te wijzigen. Dus niet alleen het DNA zelf veranderen, nee, ook de bouwstenen van het DNA en de manier waarop DNA wordt vertaald veranderen. Als kunstmatig DNA uit andere letters bestaat dan natuurlijk DNA, kan het niet meer gelezen of veranderd worden door een natuurlijke bacterie of virus.

Ongeveer zoals een handleiding in het Japans niet erg nuttig is voor iemand die geen Japans begrijpt. Dit idee toepassen voorkomt dat genetisch gemanipuleerde organismen hun genen verspreiden in het wild, op dit moment terecht een grote angst bij tegenstanders van genetische manipulatie. En er is nog een prettige bijkomstigheid: virussen kunnen geen slachting meer aanbrengen onder genetisch gemanipuleerde bacteriën. Zodra het virus-DNA wordt vertaald,  ontstaat er een volkomen onbruikbaar eiwit. Ongeveer zoals je videocamera er uitziet als je die zelf probeert te repareren met een Japanse handleiding.

Op dit moment kost infectie met fagen (bacterievirussen) biotechbedrijven miljarden per jaar. De bacteriën in één klap virusresistent maken zou dus erg lucratief zijn. Tot er een kwaadwillige concurrent of slimme biotech-hater uiteraard een virus ontwikkelt dat deze code wel kan lezen…

Compleet virusresistent
Carr en zijn collega’s zijn al begonnen ‘overtollige’ codons (DNA-‘woorden’ die elk voor een andere aminozuur (eiwitbouwsteen) staan) te verwijderen uit het genoom van E. coli. Ze beginnen met het zeldzaamste, het stopcodon TAG. Deze stopcodons worden vervangen door een ander stopcodon, TAA. Het zal veel meer tijd kosten om alle stopcodons te verwijderen. Ook moeten de ribosomen (de eiwitfabriekjes in de cel) zo worden gemanipuleerd dat ze TAG niet meer herkennen als stopcodon. TAG kan dan worden gebruikt als code voor bijvoorbeeld een kunstmatig aminozuur dat in de natuur helemaal niet voorkomt. Hiermee zou je supereiwitten kunnen maken die bijvoorbeeld heel hitteresistent, stabiel, elektrisch geleidend of iets dergelijks zijn. Dit heeft ook als voordeel dat het onmogelijk is geworden om een nieuw gen te kopiëren naar een natuurlijk organisme. Bacterieseks, waarbij twee bacteriën DNA uitwisselen, wordt zo onmogelijk. Bacterieseks is de oorzaak dat bijvoorbeeld antibiotica-resistenties van de ene bacteriesoort naar de andere kunnen overspringen.

Wie stopt de killer-E. coli?
Er zijn potentiële gevaren aan het virusbestendig maken van organismen. Ze krijgen zo een belangrijk evolutionair voordeel. Stel dat een genetisch gemanipuleerde E. colibacterie in onze ingewanden terecht komt. De virusbestendigheid zou het organisme dan wel eens de overheersende darmbacterie kunnen maken met voor de gastheer  nogal nare gevolgen. Een oplossing is wellicht om het kunstmatige aminozuur essentieel te maken voor het organisme en tegelijkertijd er voor te zorgen dat het organisme dat niet zelf kan produceren. En als echt niets anders meer helpt, kunnen biologen virussen ontwikkelen die wél in staat zijn deze bacteriën ziek te maken.

Mens wordt virusvrij
Church denkt dat met deze techniek onze virusprobleempjes voorbij zijn. Op deze manier kan je volgens hem industriële microben, landbouwplanten en -dieren en zelfs mensen virusvrij maken. Church gebruikt MAGE nu al om menselijke stamcellijnen te modificeren. Het doel: vaststellen of bepaalde mutaties bepaalde ziekten veroorzaken. Met MAGE kan hij zeer snel deze mutaties in stamcellijnen inbrengen en er zo achter komen of die mutatie inderdaad een bepaalde ziekte veroorzaakt. Dit kan nu een miljoen maal sneller en zal een enorme stroomversnelling in het biomedisch onderzoek opleveren. In een later stadium wordt celtherapie mogelijk. Zo kunnen leverpatiënten een genetisch gemanipuleerde lever krijgen die resistent is tegen het hepatitis C-virus. Church denkt dat de meeste patiënten logischerwijs zullen kiezen voor virusresistente donororganen.

Uiteraard is dit gemakkelijker gezegd dan gedaan. Ons DNA bestaat uit bijna 3,2 miljard baseparen. Soms wordt het gewijzigde DNA op de verkeerde plek in het DNA aangebracht. In dat geval ontstaan er uiteraard vervelende gevolgen. Collega Carr denkt daarom dat het toepassen van deze techniek op mensen een bron is van gevaar. Als er eenmaal grote aantallen mensen met een virusresistente kunstlever rondlopen, denkt Church dat het een kwestie van tijd is voordat klinieken virusresistente embryo’s vervaardigen. Het veranderen van het menselijk DNA op zo’n manier dat genetische veranderingen aan kinderen worden doorgegeven is lang gezien als taboeonderwerp. Church denkt echter dat de weerstand tegen deze technieken dezelfde weg zal gaan als weerstand tegen in-vitro fertilisatie en orgaantransplantaties. Zodra mensen zien dat ze werken, zullen ze worden geaccepteerd.

Mensheid splitst in twee soorten
Ethicus Arthur Caplan, adviseur van de Amerikaanse overheid, ziet nog een essentieel ethisch bezwaar. In feite splits je de mensheid zo in twee verschillende soorten die niet met elkaar kinderen kunnen krijgen. Een toekomstige genetisch gemanipuleerde mens is zo niet in staat om zelf te beslissen met wie hij of zij kinderen wil.

Caplan denkt wel dat MAGE ethisch zuiver gebruikt kan worden om genetische ziekten te voorkomen en te genezen. Maar ook dan zijn er de nodige ethische vraagstukken. mag genetische manipulatievan mensen alleen worden gebruitk om erfelijke ziekten te voorkomen of ook om mensen te verbeteren? Wie komt in aanmerking? Welke regels moeten worden ingevoerd? Caplan denkt dat we maar beter snel kunnen beginnen hierover na te denken. Als de ontwikkelingen met dit tempo doorgaan en Church slaagt er in om hogere diersoorten te manipuleren, zou het wel eens binnen tien jaar zover kunnen zijn dat de eerste designerbaby wordt geboren. Dan maar hopen dat er niet een moordzuchtige maniak komt die met een gemanipuleerd virus de nieuwe of juist de bestaande mensensoort uit probeert te roeien. Wij kennen wel wat enge groepen die graag van de mens af willen

Bronnen
1. J. Craig Venter et al., Creation of a Bacterial Cell Controlled by a Chemically Synthesized Genome, Science (2010)
2. Editing the Genome: Scientists Unveil New Tools for Rewriting the Code of Life, ScienceDaily (2011)
3. E. coli’s genetic code has been hacked, New Scientist (2011)
4. Evolution machine: Genetic engineering on fast forward, New Scientist (2011)

Eigen en sociale identiteit

Identiteit wordt omschreven als datgene wat we denken dat we zijn in onze eigen ogen. Dit kan vele verschillende zaken omvatten, onze bezittingen, onze relaties, ons werk, ons uiterlijk, onze gedachten, onze interesses etc.

In het verlengde daarvan is sociale identiteit het bewustzijn van een persoon tot een bepaalde groep te behoren, en door anderen als zodanig behandeld te worden. Beide concepten zijn fundamenteel aan hoe we ons leven beleven. Daarom eens een wat dieper onderzoek in deze twee concepten.

De eigen identiteit

Onze eigen identiteit komt zeer dicht bij de vraag van wie we eigenlijk zijn. Sommige mensen zijn zich sterk van hun eigen identiteit bewust maar anderen, waaronder verschillende filosofen hebben in deze vraag een aanleiding gezien om te speculeren over de aard van onszelf.

visionaire revolutie
Wie ben ik, is de vraag die mensen al vanaf het begin der tijden zichzelf hebben gesteld, en waar we eigenlijk nog nooit helemaal uit zijn. – Vitruvius Man, publiek domein

In aanvulling hebben ook vele religies geprobeerd een helder antwoord op deze vraag te vinden. Filosofen en religies zijn zo onder andere tot concepten als de ziel, de geest, het verstand, het ego, zelfbewustzijn, het lichaam, de relatie met de wereld om ons heen, etc. als antwoord gekomen.

Sommige mensen vonden deze vraag zo moeilijk dat ze aan de andere kant zijn begonnen. Ze hebben geprobeerd uit te sluiten wat we niet zijn. Zo zijn we volgens sommige ideeën niet ons bezit, niet onze relaties, niet ons lichaam, niet onze hersenen, niet ons verstand en ook niet onze gedachten.

Over de vraag wie en wat we zijn wordt  al sinds het begin der tijden nagedacht en het is wellicht aan iedereen zelf om daar een bevredigend antwoord te vinden. Als we het op een praktisch niveau bekijken dan willen we zo goed mogelijk voortbestaan, we willen graag gelukkig zijn en zo min mogelijk lijden.

Een hedendaagse scan met MRI. (Wikimedia commons)
Onderzoek eerst je gedachten voordat je ze gaat geloven. Oftewel geloof niet alles je denkt. Een hedendaagse scan met MRI. (Wikimedia commons)

Ons lijden kan echter rechtstreeks voortkomen uit wat we geloven wat we zijn of wat we denken. Een dame die een interessante methode heeft ontwikkeld om de gedachten die je gelooft te onderzoeken is Byron Katie. Zij zegt dat mensen vaak hun gedachten geloven zonder dat ze deze goed onderzoeken.

Doordat we geloof hechten aan gedachten die niet in overeenstemming zijn met de realiteit ontstaat lijden. Een interessante theorie die overeenkomt met veel Oosterse religies en filosofieën.

Het interessante van Byron Katie is echter dat ze mensen een praktische methode aanreikt om hun stressvolle gedachten te onderzoeken. Zij roept mensen op om de gedachten die stress of andere onwenselijke gevoelens oproepen aan een grondig onderzoek te onderwerpen. Geloof dus niet je gedachten zonder ze eerst te onderzoeken. Zij doet dit met behulp van de volgende 4 simpele vragen en een methode om de stressvolle gedachte daarna van verschillende kanten te belichten.

1) Is het waar?
2) Kun je absoluut weten dat het waar is?
3) Hoe reageer je, wat gebeurt er als je die gedachte gelooft?
4) Wie zou je zijn zonder de gedachte? Draai het concept dat u in twijfel trekt om en zorg ervoor dat u van elke ommekeer ten minste drie echte, specifieke voorbeelden vindt.

Abraham Lincoln leidde de Unie tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog. Hij was een goede leider omdat hij zowel een goede machiavellist was, als een idealist.
Heb jij ideeën of hebben ideeën jou? – Abraham Lincoln, public domain

Op haar website is veel over deze simpele methode van onderzoek te vinden. Daarbij legt ook de volgende film haar methode duidelijk uit. Hoewel deze film naar mijn menig wat zweverig is aangezet is haar methode om je gedachten te onderzoeken buitengewoon effectief en kan deze methode tot zeer nuttige inzichten leiden. Kortom probeer even langs de New Age achtige vorm te kijken en je vooral te richten op de inhoud. En probeer haar methode vooral zelf ook uit in de praktijk. Onderzoek een aantal stressvolle gedachten van jezelf zodat je kunt kijken of deze methode voor je werkt of niet.

Onderzoek je gedachten met deze methode en zo zou je maar zo eens bij je werkelijke identiteit kunnen uitkomen, als dat concept zelf in ieder geval niet ook een stressvolle gedachte is

Sociale identiteit

Met veel humor behandelt Morris onderwerpen als seks, status, creativiteit en intelligentie in de menselijke dierentuin die de wereld is geworden.

Dan een stapje breder, het concept sociale identiteit. Desmond Morris is een schrijver die veel onderzoek heeft gedaan naar de mens en het gedrag van de mens door naar onze biologische achtergrond te kijken. Als auteur van o.a. “De Naakte Aap“, en “De Mensentuin“, was hij een van de eerste mensen die het begrip sociale identiteit omschreef.

Hij zegt dat mensen net zo veel behoeft aan sociale identiteit hebben als aan eten en drinken. Juist vanwege onze historische wortels als groepsdier. Wat hij bedoelt met sociale identiteit is dat mensen zichzelf identificeren als een onderdeel van een bepaalde groep. Uit die identificatie halen zij sociale waarde en een gevoel van sociale stabiliteit.

Een paar voorbeelden van sociale identiteit; ik ben een fan van sportclub x,  ik ben Nederlander/Belg/etc, ik ben onderdeel van geloofsgemeenschap y, ik ben een man/vrouw, ik ben hetero/bi/homoseksueel etc. Kortom er zijn oneindig veel sociale identiteiten.

Mensen bouwen een sociale identiteit op uit vele verschillende bronnen en mensen kunnen dus vele verschillende sociale identiteiten tegelijkertijd hebben, zolang ze maar van een verschillende orde zijn en niet met elkaar in conflict treden. Volgens Desmond Morris geven deze identificaties een rust en stabiliteit die nodig is voor groepsdieren. Het heeft echter ook een keerzijde.

Door een bepaalde identiteit aan te nemen kan deze identiteit ook bedreigd worden en kunnen mensen juist fel ten strijde trekken tegen identiteiten op eenzelfde niveau die zij als bedreigend of concurrerend ervaren. Voorbeelden hiervan zijn voetbalfans van club A die een hekel hebben aan voetbalfans van club B. Als je je heel sterk een christen voelt dan kan juist een andere religie bedreigend overkomen voor je identiteit. Dit ziet Morris als de schaduwkant van sociale identiteit.

Zodra je kiest heb je zelf een identiteit maar daardoor kan die identiteit ook bedreigd worden. Volgens Morris is de behoefte een sociale identiteit zo sterk dat mensen bereid zijn voor deze sociale identiteit desnoods te sterven. Dit biologisch verklaarbare mechanisme is helaas dan ook in veel gevallen de reden achter conflicten. Van confrontaties van voetbalhooligans tot burgeroorlogen in een land tot oorlogen tussen nationaliteiten en zelfs eeuwen durende oorlogen die de oorsprong vinden in de religieuze identiteit van mensen.

Nationale identiteit is een overduidelijke vorm van sociale identiteit zoals Desmond Morris het omschrijft. De geschiedenis laat zien hoeveel belang mensen hechten aan deze sociale identiteit en dat ze bereid zijn eventueel voor die identiteit te sterven.
Hoe vloeibaar is identeit? Het Ying Yang symbool laat eigenlijk al zien dat elke identiteit automatisch een klein deeltje van een tegenovergestelde identiteit bevat. Identeit bestaat namelijk bij de gratie van andere vergelijkbare identiteiten op hetzelfde niveau. Hoe zinloos is het om jezelf Nederlander te noemen als er geen andere landen zouden zijn? – Deedster, Pixabay

Interessant genoeg geeft Morris ook een gereedschap om confronterende identiteiten tot vrede met elkaar te brengen. Volgens hem kun je een conflict oplossen door naar een overkoepelende identiteit van beide sociale identiteiten te zoeken en deze te benadrukken. Je zou de Feyenoord en Ajax fans die tegen elkaar strijden vanwege hun verschillende identiteit op hetzelfde niveau bijvoorbeeld kunnen laten samenkomen in het feit dat ze beide liefhebbers van voetbal zijn, een gezamenlijke identiteit. Gezamenlijk zouden ze wellicht graag ten strijde trekken tegen liefhebbers van een andere sport. Zou je die twee groepen dan weer vredig willen samenbrengen dan zou je moeten benadrukken dat het allemaal sportliefhebbers zijn. Zet dat weer tegen kunstliefhebbers en je zou weer een conflict uit kunnen lokken, etc.

Als je dit mechansime van sociale identiteit eenmaal begrijpt gaat er een wereld van mogelijkheden open. Kijk bijvoorbeeld naar de reclamewereld die hun producten vaak proberen te verkopen alsof je een (sociale) identiteit koopt.

Verder is het te gebruiken om conflicten op te lossen of juist om conflicten te starten. Immers hoe makkelijk is het voor iemand om een bepaalde identiteit heel sterk te benadrukken, deze “superieur en/of goed” te verklaren en dan daar een “minderwaardige en/of slechte” maar gelijksoortige identiteit tegenover te zetten.

Juist een andere identiteit kan een sterker gevoel voor de eigen identiteit opleveren en dit zo meer “waarde” geven. Dit spelletje wordt ook wel -verdeel en heers genoemd- en werd al uitgebreid door onze voorouders gespeeld. Ook tegenwoordig wordt nog steeds overal om ons heen gebruikt in de maatschappij.

De behoefte aan sociale identiteit van mensen, en het gemak waarmee machthebbers hierop mensen tegen elkaar uit kunnen spelen is volgens Morris de reden dat de mensheid nooit wereldvrede zal kennen.

Volgens Morris is de behoefte aan sociale identiteit en het gemak waarmee dit mechanisme is uit te buiten de reden dat de mensheid wellicht nooit zonder interne conflicten zal zijn. Hoe treurig is dit echter als we beseffen dat veel geweld niets meer is dan een conflict tussen gecreëerde identiteiten waar mensen sterk in geloven en dus aan vasthouden. Wellicht is het puur een zaak van een overkoepelende identiteit te vinden waar alle mensen zich in kunnen vinden.

Om mensen in vrede met elkaar te laten leven zou bijvoorbeeld de identiteit mens sterk kunnen worden benadrukt. Dit onderstaande fragment van de Dalai Lama lijkt dat op een succesvolle manier te doen.

Tot zover de verdieping in sociale identiteit. Twee vragen voor de lezers. Wat zijn de ideeën over de eigen identiteit oftewel wie of wat ben ik? En, wat voor overkoepelende sociale identiteiten zijn er te vinden zodat mensen op grote schaal wellicht vrediger met elkaar om zouden kunnen gaan?

Of mensen nu mooi en vriendelijk of onaantrekkelijk en storend zijn, uiteindelijk zijn ze mensen, net als jijzelf. Net als zijzelf willen ze geluk en geen lijden. Bovendien is hun recht om lijden te overwinnen en gelukkig te zijn gelijk aan dat van jezelf. Als je nu erkent dat alle wezens gelijk zijn in zowel hun verlangen naar geluk als hun recht om het te verkrijgen, voel je automatisch empathie en nabijheid voor hen.

Door je geest te laten wennen aan dit gevoel van universeel altruïsme, je ontwikkelt een verantwoordelijkheidsgevoel voor anderen: de wens om hen actief te helpen hun problemen te overwinnen. Deze wens is ook niet selectief; het geldt in gelijke mate voor iedereen.

Zolang het mensen zijn die net als jij plezier en pijn ervaren, is er geen logische basis om onderscheid te maken tussen hen of om je bezorgdheid voor hen te veranderen als ze zich negatief gedragen.

Dalai Lama

Aanverwante artikelen en informatie:
-) Webiste Byron Katie met haar methode The Work
-) Wikipedia over Desmond Morris en zijn werk
-) Ego, het strategische zelf
-) Ego vs. Zelf
-) In het licht van voortbestaan
-) Diversiteit, de bouwsteen van het leven
-) Het begin en einde van goed en kwaad
-) Eigen en sociale identiteit
-) De dood, een verkenning
-) Eindeloos Bewustzijn

(Op het internet hebben de lezers de macht! Zij bepalen welke informatie de wereld rond gaat! U bent zich er misschien niet van bewust, maar als elke lezer een link stuurt naar 3 geïnteresseerde personen, dan zijn er maar 20 stappen nodig om 3,486,784,401 mensen te bereiken! Wil je dat zien gebeuren? Gebruik je macht! Dit stuk mag dan ook vrij door iedereen overgenomen worden op websites, blogs, of om door te sturen aan familie, vrienden, kennisen, collega`s, politici, bankiers, economen, professoren, politie agenten, etc. graag zelfs hoe meer mensen dit weten en erover meediscussiëren hoe beter.  Zet a.u.b. wel de bron erbij zodat mensen mee kunnen doen in de discussie hieronder als ze dat willen.)

Sekteleider Wayne Bent maakte het te bont. Hij staat nu voor de rechter wegens kindermisbruik.

Hoe begin je een succesvol geloof?

Een bestaan als goeroe, profeet of oppersjamaan legt je geen windeieren. Hordes dwepende volgelingen die hun devotie, tijd of bankrekening aan je ter beschikking stellen. De kort geleden gevonden Indiase tempelschat van vele miljarden bewijst het al weer: religion sells beter than sex. Maar: wat moet je nu doen om je geloof een groot succes te maken? De Tien Geboden voor de succesvolle sekteleider.

1.Wees onbegrijpelijk en tegelijkertijd logisch.
Zorg dat wat je zegt logisch lijkt, maar tegelijkertijd sterke absurditeiten bevat, die alleen de ware gelovige kan begrijpen. Het postmodernisme biedt mogelijk inspiratie. De koran bevat voor een belangrijk deel onvertaalbare wartaal. Het christendom werd pas echt een hit toen de theologen de drie-eenheid en het wonder van de transsubstantiatie uitgevonden hadden.

2. Verheerlijk blind geloof, verklaar kritisch nadenken tot duivels.

Sekteleider Wayne Bent maakte het te bont. Hij staat nu voor de rechter wegens kindermisbruik.
Sekteleider Wayne Bent maakte het te bont. Hij staat nu voor de rechter wegens kindermisbruik.

Het mooiste voorbeeld hiervan is te vinden in de koran, soera 2, waarin Mohammed, een absolute meester op dit terrein, het geloof in de islam een geschenk van Allah noemt waar alleen uitverkorenen recht op hebben. Elders in de koran staat dat kritisch vragen niet mag. Een geniale vondst. Sindsdien sidderen islamieten van angst om hun geloof te verliezen. Moderne sekteleiders, variërend van Lou de Palingboer tot Sun Myung Moon, hebben dit goed in hun oren geknoopt. Zo houden verstandige sekteleiders hun volgelingen dom en gehoorzaam.

3. Zoek dwalenden, ontevredenen, de verschoppelingen.
Ongelukkige mensen zijn het snelst bereid om zich tot een nieuwe verlosser te wenden. Rekruteer je volgelingen dus vooral daar. Helaas hebben ze vaak weinig geld. Probeer dus ongelukkige rijken en rijkeluiskinderen te vinden. Vaak kan je via hen hun ouders uitmelken. Het loont ook de moeite welvarende zoekenden te werven. De Scientology kerk slaagt er met succes in hieraan peperdure “cursussen” te verkopen.

4. Houd je volgelingen verdeeld en ontevreden.
Geluk is je vijand. Gelukkige mensen hebben niets en niemand nodig. Dus zorg dat je volgelingen ongelukkig blijven, bijvoorbeeld door dingen als seks en luxegoederen streng aan banden te leggen. Dreig ze voortdurend met hel en verdoemenis. Praat ze waar het kan schuldgevoel aan. Laat ze hun spaarzame momenten van geluk alleen ervaren in jouw kerk. En uiteraard is de enige die ze kunnen vertrouwen jij, het stralende middelpunt.

5. Vraag offers, veel offers.
Mensen hebben de behoefte aan geven. Hoe meer mensen geven, hoe meer ze je serieus nemen, want hoe meer ze geïnvesteerd hebben. Dus vraag vasten, geselingen en het verduren van hoon en spot. Uiteraard zijn de beloningen onmetelijk. Zo niet in dit leven, dan in het hiernamaals.

6. Laat je volgelingen veel kinderen verwekken.

Scientology beweert een 'wetenschappelijke religie' te zijn om zo meer mensen te overtuigen.
Scientology beweert een 'wetenschappelijke religie' te zijn om zo meer mensen te overtuigen.

Kinderen zijn gehoorzaam en gedwee. Als je pervers aangelegd bent, zijn van jongs af aan gehersenspoelde kinderen later jonge, gehoorzame seksslaafjes. Dus laat je volgelingen heengaan en zich vermenigvuldigen. Wil je ook op langere termijn dat je geloof een succes blijft, dan is een fokprogramma een absolute must. Prijs kinderrijke gezinnen uitbundig.

7. Kweek haat tegen de buitenwereld.
Je absurde wereldbeeld en leerstellingen worden buiten de veilige beschutting van de sekte meedogenloos met de grond gelijk gemaakt. Voorkom dus dat je schaapjes te ver afdwalen van de veilige kudde. Maak ze bang voor de boze, donkere buitenwereld en biedt het enige veilige toevluchtsoord.

8. Wees exclusief.
Het is een voorrecht om je te zien of aan te raken, laat staan je banksaldo of je echtgenote te mogen overhandigen.Toon je zelden in het openbaar. Als je je vertoont, maar er dan een hele happening van. Leer van Adolf Hitler, die zijn menigte aanhangers vaak een uur liet wachten voordat hij eindelijk kwam.

9. Neem bruikbare elementen over van andere religies.
Beter goed gejat dan slecht bedacht. Honderden charlatans zijn je al met succes voorgegaan. Ook komt het authentieker over als je je beroept op duizenden jaren oude boeken, waar miljarden mensen in geloven. Sluit dus aan bij bestaande tradities, maar geef er je eigen draai aan. Zeg dat je de Messias, de Mahdi, een Verlichte Meester en de Maitreya bent. Zo herkent iedereen iets in je geloof.

10. Marketing, marketing, marketing.
Zorg dat je volgelingen overal aanwezig zijn waar zieltjes zijn te winnen. Laat ze het grootste deel van de dag mensen werven, alleen afgewisseld door geld verdienen. Vooral als het geloof in een bestaande religie aan het verzwakken is, is het moment om toe te slaan.  Niet voor niets zie je vlak na een Wende of een revolutie overal de Scientology-spandoeken opduiken. Als het gist, als de revolutie broeit, is de tijd om te scoren.

PS: overdrijf niet.
Spreekt het bestaan als sekteleider je aan? Maak het niet te bont. Je wilt niet de Nationale Recherche je Ferrari-vloot in beslag laten nemen en je minderjarige bedwarmertje onder je vandaan laten trekken. Laat het martelaarschap maar aan anderen over. Jij oogst hun vruchten. Zorg dat je het ook niet aan de stok krijgt met agressieve gelovigen (vooral met islamieten moet je oppassen), tenzij je een zelfmoordsekte op wilt richten.

Lees ook:
Rijk worden? Begin een kerk

Escherichia coli. Kunnen we nu eindelijk een veilige variant ontwikkelen?

Onaardse bacterie gemaakt

Letterlijk alle leven zoals wij dat op aarde kennen, kent DNA dat uit vier bouwstenen bestaat: adenine, guanine, thymine en cytosine. Nu, voor het eerst in vele miljarden jaren, is er een bacterie ontstaan waarvoor dat niet geldt. Wat bezielt de onderzoekers? Wel, omdat een afwijkend DNA opmerkelijk prettige gevolgen heeft…

DNA-letter veranderd
DNA bestaat uit een miljoenen eenheden lange reeks van paren van deze vier bouwstenen voor, die in groepjes van drie voor bepaalde aminozuren coderen. Deze aminozuren vormen weer de bouwstenen voor eiwitten, waar levende wezens voor het grootste deel uit bestaan. De vier bouwstenen komen altijd in paren van twee (adenine + thymine en guanine + cytosine) voor, die onderling gewisseld kunnen worden (de zogeheten baeparen). De onderzoekers hebben één van deze vier basen, thymine, vervangen door de stof 5-chlorouracil. Uracil is de base die in RNA (de evolutionaire voorganger van DNA, denken onderzoekers; RNA is essentieel in cellen als boodschapperstof ) voorkomt in plaats van het DNA-alternatief thymine. Omdat 5-chlorouracil zo sterk lijkt op uracil (er is alleen een waterstofatoom vervangen door een chlooratoom) , is de stof dodelijk giftig voor alle leven.

Escherichia coli. Kunnen we nu eindelijk een veilige variant ontwikkelen?
Escherichia coli. Kunnen we nu eindelijk een veilige variant ontwikkelen?

Dodelijk gif wordt vitamine
De Duitse, Belgische en Franse onderzoekers maakten bij hun werk gebruik van een techniek, ontwikkeld door onderzoeksleider Rupert Mutzel van de Vrije Universiteit Berlijn en die veel lijkt op wat Felisa Wolfe-Simon deed met de arsenicumbacterie. Grote populaties bacteriën worden gedurende lange tijd gekweekt in aanwezigheid van een giftige chemische stof – hier 5-chlorouracil – in concentraties die net niet dodelijk zijn. Op deze manier selecteerden ze de bacteriestammen die in staat zijn de stof te overleven. In reactie hierop wordt de concentratie van de giftige stof opgevoerd, waardoor de selectiedruk constant blijft. Hiervoor werd een E. colistam (u weet wel, van EHEC) gebruikt die zelf niet in staat zijn de stof thymine te produceren. Naarmate de concentratie van de stof 5-chlorouracil werd opgevoerd, werd de bacterie als het ware gedwongen om 5-chlorouracil te gebruiken in plaats van thymine. Na ongeveer duizend generaties bacteriën (bij de mens zou dat ongeveer twintig- tot dertigduizend jaar geduurd hebben, bij E.coli bacteriën duurt dat ongeveer twee weken) kregen de onderzoekers zo een E-colivariant die niet meer van thymine leeft, maar van 5-chlorouracil. Wat ooit een dodelijk gif was, is nu absoluut noodzakelijk voor de bacterie geworden om in leven te blijven.

Hiervoor deden zich de nodige ingrijpende mutaties voor in het DNA van de E.coli bacterie. Deze mutaties worden in vervolgstudies bestudeerd.

Genetische manipulatie kan kunstmatige plagen opleveren
Een groot gevaar bij genetische manipulatie is dat genetisch gemanipuleerde organismen hun genen overdragen aan andere organismen in de vrije natuur. Een berucht voorbeeld zijn genetisch gemanipuleerde gewassen die resistent zijn tegen bepaalde onkruiddoders. Er zijn gevallen bekend waarbij deze gewassen zich kruisten met wilde verwanten. Er ontstonden zo superonkruiden waarbij het herbicide niet meer werkte. Bij bacteriën is dit probleem nog groter. Bacteriën den namelijk aaan “bacterieseks” waarbij de ene bacterie genetisch materiaal injecteert in een andere bacterie. Soms zelfs van een totaal ander geslacht. Zo springen resistenties tegen bepaalde antibiotica snel over van de ene bacteriesoort naar de andere.

In laboratoria wordt gewerkt aan “superbacteriën” die veel beter zijn dan natuurlijke bacteriën in het energie halen uit bepaalde sto9ffen. Uiteraard is het laatste wat je wil dat die in de vrije natuur terecht komen. Deze bacteriën zouden hun DNA aan wilde bacteriën kunnen overdragen en zo in principe verwoestende plagen kunnen veroorzaken. Denk aan bacteriën waarmee uit de houtbestanddelen lignine en cellulose ultraefficiënt biobrandstof geproduceerd zou worden. In principe kan een dergelijke bacterie onze bossen in plassen benzine veranderen. Geen prettig vooruitzicht. Omdat bacteriën zo extreem klein zijn, is het onmogelijk om te voorkomen dat er af en toe genetisch gemanipuleerde bacteriën buiten het laboratorium terecht komen.

Synthetisch DNA voorkomt superbacterie
Synthetisch DNA kan dit probleem oplossen. Bacterieseks werkt uiteraard niet meer als het DNA van synthetische bacteriën fundamenteel anders is dan dat van normale bacteriën. Bacterieseks heeft dan een nogal dodelijk gevolg voor de sekspartner. Ook komt de stof 5-chlorouracil niet van  nature voor, alleen als het in een laboratorium wordt toegediend. Erg ver zal het genetisch gemanipuleerde organisme niet komen: zodra het zich vermenigvuldigt sterft het, omdat het DNA niet gekopieerd kan worden. Hiermee is genetische manipulatie dus essentieel veilig geworden.

Bronnen:
Bacterium Engineered With DNA in Which Thymine Is Replaced by Synthetic Building Block, ScienceDaily, 2011
Philippe Marlière, Julien Patrouix, Volker Döring, Piet Herdewijn, Sabine Tricot, Stéphane Cruveiller, Madeleine Bouzon, Rupert Mutzel. Chemical Evolution of a Bacterium’s Genome. Angewandte Chemie International Edition, 2011

Het verminken van minderjarigen is verboden, behalve om religieuze redenen.

Besnijdenis is kindermishandeling, dus moet worden verboden

Elk jaar ondergaan ongeveer vijftienduizend jongetjes een overbodige, pijnlijke ingreep aan hun intieme delen. Zonder dat er wat aan ze is gevraagd. Er moet zo snel mogelijk een einde komen aan deze vorm van kindermishandeling.

Het verminken van minderjarigen is verboden, behalve om religieuze redenen.
Het verminken van minderjarigen is verboden, behalve om religieuze redenen.

Waar komt besnijdenis vandaan?
Eens, duizenden jaren geleden was er een woestijngodje met een nogal wreed karakter, Jahweh genaamd. Tenminste, als de de torah mogen geloven. Of Elohim, El Shaddai of Jehovah, daar wil ik af zijn. Hij bedreigde een toenmalige harem- en veehouder, Abraham, met hel en verdoemenis als hij zijn eigen penis en die van zijn mannelijke kinderen en overige stamleden niet liet kortwieken. Want Jahweh houdt niet van rondslierende velletjes aan de edele delen van zijn dienaren. Die zitten maar in de weg bij het verwekken van nakomelingen zo talrijk als de sterren aan de hemel. Dat zijn er alleen in de Melkweg al honderd miljard, dus het heengaan en vermenigvuldigen moet nog even doorgaan. Al doen ze, eerlijk is eerlijk, hun uiterste best.

Gezien de nogal gewelddadige track record van Jahweh – zo liet hij vuur en zwavel neerkomen op de ongehoorzame steden Sodom en Gomorra – leek het Abraham, mogen we waarschijnlijk aannemen, het beste aan deze eis tegemoet te komen[1]. Sindsdien zijn alle joodse jongetjes de klos. De zelfverklaarde profeet Mohammed, die graag wilde dat ook de joden achter hem aan gingen lopen, besloot dit mooie gebruik over te nemen. Hij was vol bewondering voor Jahweh en inderdaad heeft zijn creatie Allah hier de nodige tirannieke trekjes van. Als gevolg van deze adoratie, lopen meer dan een miljard mannen met een verminkte plasserd rond. Niet dat het Mohammed baatte – de joden moesten nog steeds weinig van hem hebben, maar hij loste dat op een manier op waarin Jahweh een groot welbehagen zou hebben – hij joeg ze over de kling[2] of verbande ze[3], zoals de joodse leider Jozua in opdracht van Jahweh duizenden jaren eerder in Palestina had gedaan [4].

Ziekelijke obsessie met bloed en snijden
De volgelingen van Allah en Jahweh zijn erg dol op bloed en snijden. Zo snijden islamieten zowel de hoofden van vijanden van de islam als de hals van vee af onder het aanroepen van de islamitische godheid Allah. In de joodse religie kwamen van oudsher veel dierenoffers voor en in de tenach (oude testament, volgens christenen) staan levendige beschrijvingen van brute slachtpartijen. Aan deze praktijk is met de verwoesting van de tweede tempel door de Romeinse keizer Titus een einde gekomen. Klaarblijkelijk wordt iets in deze religies pas geheiligd gevonden als er het vloeien van bloed aan te pas komt. Dat merk je ook aan de maagdenvliescultus, waarbij tijdens de huwelijksnacht bloed moet vloeien bij de bruid. Een wakkere Levantijnse schone weet dan ook dat ze een zakje met kippenbloed in haar vagina moet verstoppen, als haar leven haar lief is. Het veel oudere joodse geloof is ondertussen beïnvloed door diverse mystieke stromingen, waardoor het – op een aantal nare trekjes na – minder bloeddorstig is geworden.

Medisch nut twijfelachtig
Volgens de artsen A.C. Nieuwenhuijzen Kruseman en G. van Dijk wegen de eventuele voordelen van besnijdenis niet op tegen de nadelen, zoals complicaties door een besnijdenis. Ze wijzen op de ingrijpende nadelige gevolgen van besnijdenis: “Tegenover de mogelijke medische voordelen staat een groot aantal complicaties van circumcisie: infecties, bloedingen, sepsis, necrose, verbindweefseling van de huid, urineweginfecties, meningitis, herpesinfecties, meatitis, meatale stenose, necrose en necrotiserende complicaties die tot volledige amputatie van de penis hebben geleid. Ook sterfgevallen komen voor. Naast deze directe medische complicaties zijn ook psychologische problemen en complicaties op het gebied van seksualiteit gerapporteerd.” [5]

Ze stellen daarom voor om besnijdenis sterk te ontmoedigen[5]. Dezelfde argumenten die wordt gehanteerd om vrouwelijke genitale verminking te verbieden, kunnen ook ten opzichte van mannenbesnijdenis worden gehanteerd. Het is een verminkende, onomkeerbare medische ingreep, waardoor een kind het hele leven wordt gestigmatiseerd. Stel dat een jongen het joodse of islamitische geloof wil verlaten, dan is zijn lichaam nog steeds verminkt. De nazi’s konden eenvoudig vaststellen wie jood was, door een gevangene te dwingen de broek te laten zakken.
Het medische nut is verder twijfelachtig. Wel is bekend dat kinderen vaak ernstige lichamelijke en psychische trauma’s overhouden aan deze operatie. Kortom: het wordt tijd dat er in Nederland een wettelijk verbod komt om minderjarigen, of het nu om jongens of meisjes gaat, te laten besnijden. De rechten van het kind moeten zwaarder wegen dan zogeheten godsdienstvrijheid.

Bronnen
1. Genesis 17, Nieuwe Bijbelvertaling (1951)
2. Hadith, Bukhari, Volume 5, Book 59, Number 448
3. Hadith, Bukhari, Volume 4, Book 52, Number 288
4. Jozua 8, Nieuwe Bijbelvertaling (1951)
5. Jongensbesnijdenis krachtig ontmoedigen, KNMG

Geert Wilders is erg blij met zijn vrijspraak. Inderdaad rammelt artikel 137 van alle kanten.

Haatzaaien: goede bescherming of onzinbegrip?

Geert Wilders is erg blij met zijn vrijspraak. Inderdaad rammelt artikel 137 van alle kanten.
Geert Wilders is erg blij met zijn vrijspraak. Inderdaad rammelt artikel 137 van alle kanten.
Haatzaaien is in Nederland grond voor juridische vervolging. Wilders wil het begrip ‘haatzaaien’ uit het strafrecht verwijderen. Heeft hij gelijk?

Nadat het controversiële proces tegen Geert Wilders is uitgemond in vrijspraak op alle aanklachten[1], wil de omstreden politicus dat ‘haatzaaien’ uit het Wetboek van Strafrecht verdwijnt, m.a.w. dat niemand meer vervolgd kan worden op grond van haatzaaien [2]. Maar wat is haatzaaien nu precies?

Overbodig wetsartikel

Het artikel waar Wilders naar verwijst is artikel 137 d van het Wetboek van Strafrecht. Dit artikel, waarvan de laatste incarnatie tot stand gekomen is op 11 november 2004, luidt:

1. Hij die in het openbaar, mondeling of bij geschrift of afbeelding, aanzet tot haat tegen of discriminatie van mensen of gewelddadig optreden tegen persoon of goed van mensen wegens hun ras, hun godsdienst of levensovertuiging, hun geslacht of hun hetero- of homoseksuele gerichtheid, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste een jaar of geldboete van de derde categorie.
2. Indien het feit wordt gepleegd door een persoon die daarvan een beroep of gewoonte maakt of door twee of meer verenigde personen wordt gevangenisstraf van ten hoogste twee jaren of geldboete van de vierde categorie opgelegd.

Dit artikel verdient in deze vorm niet de schoonheidsprijs. Om te beginnen wordt het ‘aanzetten tot haat en discriminatie’ in één lid samengenomen met ‘gewelddadig optreden tegen persoon of goed van mensen’. Het gaat hier om twee heel verschillende gedragingen: er is een essentieel verschil tussen het zich negatief uitlaten over een bepaalde groep mensen en aanzetten tot het gebruik van geweld. Dit tweede, aanzetten tot geweld, om welke reden dan ook, is opruiing en aanzetten tot een misdrijf. Beide zijn al afdoende strafbaar gesteld in het heldere en eenduidige artikel 131 WvSr:

Artikel 131 W.v.Sr.:
Hij die in het openbaar, mondeling of bij geschrift of afbeelding, tot enig strafbaar feit of tot gewelddadig optreden tegen het openbaar gezag opruit, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste vijf jaren of geldboete van de vierde categorie
Zoals Wilders naar aanleiding van dit proces terecht opmerkte, kan er getwist worden over wat haatzaaien is en wat informatief. Zo is Wilders van mening dat de islam een extremistische ideologie is met als doel de gehele wereld te onderwerpen. Een logisch gevolg van die aanname is dat het verstandig is anderen te waarschuwen tegen deze ideologie. De tegenstanders van Wilders ervaren dit als haatzaaien.

Strafvermindering op grond van discriminatie
Het is zelfs mogelijk door zich te beroepen op art. 137d, de straf onder art. 131 W.v.Sr. te laten beperken tot maximaal één jaar. Dat zal wel niet de bedoeling zijn geweest. Overigens zijn ook de overige onderdelen van artikel 137 [3] uiterst dubieus en juridisch problematisch.
Er wordt namelijk verwezen naar het begrip ‘discriminatie’. Discrimineren betekent domweg:  onderscheid maken. Waarschijnlijk bedoelen de juridische genieën die deze wettekst hebben opgesteld hiermee: ongeoorloofde generalisatie op grond van ras, geslacht, afkomst en dergelijke. Wat geoorloofde of ongeoorloofde generalisatie is, is uiteraard nogal arbitrair. Zo zal een man geen aanspraak kunnen maken op zwangerschapsverlof omdat hij niet zwanger kan worden.
Wat ook mede de uiteindelijke vrijspraak voor Wilders verklaart: wijselijk concludeerde de rechtbank vermoedelijk dat dit juridische mijnenveld de reputatie van de Nederlandse rechtspraak geen goed doet.

In de huidige vorm kan artikel 137 dan ook het beste verdwijnen.

Bronnen:
1. Wilders op alle punten vrijgesproken, Volkskrant [2011]
2. Wilders: haatzaaien niet meer strafbaar, Novum [2011]
3. Wettekst art. 137 WvS, Rijksoverheid