Dr. Frédéric Kula, een dissident, is gevlucht uit zijn geboorteland. Hij houdt vanuit zijn nieuwe land een weblog bij, waarin corruptie en machtsmisbruik door de machthebbers in zijn thuisland aan de kaak worden gesteld. Hij controleert daarom de deuren en ramen van zijn beveiligde appartement goed en gaat met een gerust hart slapen.
Dat had hij beter niet kunnen doen. Door een ventilatiekoker vliegt een robotinsekt naar binnen. Bestuurd door geheim agenten, landt de nanodrone op het gezicht van Kula en injecteert een dodelijke dosis botulinetoxine.
Het lijkt het plot van een paranoïde SF-thriller. Niets is minder waar. Drones zo groot als een insect bestaan al. In 2017 zijn deze kleiner dan een euromunt.
De techniek wordt steeds beter, wat zich onder meer uit in zeer kleine versies van dodelijke wapens. Atoombommen die je in een handtas kan meenemen. Drones zo groot als een insekt om een politieke tegenstander mee uit de weg te ruimen. Technisch is het nu al mogelijk. Wat staat ons te wachten?
Mini-nukes
Atoombommen leveren per kilogram honderdduizenden malen zoveel explosiekracht als TNT. Dat betekent, dat een atoombom van twee kilo een gebouw ter grootte van het voormalige World Trade Center kan verwoesten. Tot voor kort was de kleinste atoombom de W54, bijgenaamd Davy Crockett. Deze bom van ongeveer twintig kilo kan in een rugzak meegenomen worden. Dit ontwerp dateert uit de jaren vijftig. Dit ligt dicht tegen het theoretische minimum aan. Met de wetenschappelijke kennis van nu kunnen veel kleinere wapens worden gebouwd. Er doen wilde geruchten de ronde dat Pakistan over nucleaire wapens zo groot als een tennisbal zou beschikken. In principe kan dit alleen met een extreem rijke neutronenbron, veel rijker dan de bekende splijtbare isotopen U-235 en Pu-239. Het is waarschijnlijker dat de Pakistanen bluffen.
Drones zo groot als een insekt kunnen voor spionage, maar ook voor moordaanslagen worden gebruikt. – Bron: studyihub.com
Genetisch gemanipuleerde dodelijke insecten
Het is op dit moment met CRISPR mogelijk een bestaand gen uit een genoom te knippen en te vervangen door een ander gen. Zo zou je bijvoorbeeld het gen in muggen dat codeert voor een pijnstillend enzym, kunnen vervangen door een gen dat codeert voor een dodelijk giftig eiwit. Laat deze genetisch gemanipuleerde muggen los en zie daar: een leger des doods, dat zich al voortplantend een fatale jacht opent op de bevolking. Uiteraard is dit dan ook dodelijk voor je eigen mensen. Insecten trekken zich niets aan van landsgrenzen. Dit is daarom meer een tactiek, die door een terroristische groepering zal worden gebruikt om af te rekenen met de rest van de mensheid.
Zichzelf vermenigvuldigende nanobots
Het meest enge scenario bestaat uit ‘black goo’, zichzelf vermenigvuldigende nanobots met een sinister militair doel. Deze verzamelen grondstoffen uit hun omgeving en maken hiermee nieuwe kopieën van zichzelf. Als er geen beperking is ingebouwd, zal het vermenigvuldigen doorgaan tot er een einde komt aan de beschikbare grondstoffen. Niet voor niets schat het Future of Humanity Institute van de universiteit van Oxford de kans dat dit leidt tot het uitsterven van de mens, hoog in – rond de vijf procent tot 2100.
Het is begin 22e eeuw. Wij mensen zijn weliswaar technisch ver geëvolueerd, maar nog steeds dezelfde nare, agressieve apensoort. Kortom: ook in de toekomst zullen we oorlog voeren. National Geographic maakte deze documentaire over de verschillen van een oorlog in de ruimte met een oorlog hier op aarde.
De ruimte kent enkele grote voordelen, voor militaire planners aan de aanvalskant althans. Omdat er gewichtloosheid is, kunnen structuren in principe onbeperkt groot worden. Denk Death Star. Projectielen kunnen tot bijna de lichtsnelheid versneld worden. Hun relativistische massa is dan groter dan de yield in procenten bij een kernexplosie. M.a.w. projectielen hebben dezelfde verwoestende werking als atoombommen. Voor verdedigers ziet het er veel minder goed uit. Om überhaupt in leven te blijven in de ruimte, is life support essentieel. Dat maakt door mensen bewoonde objecten eenvoudige en voor de hand liggende doelwitten. Wegrennen of wegduiken kan niet meer, want tussen jou en de gapende, verstikkende ruimte zit alleen een paar decimeter metaal of polymeer. En zit je op tijd in je ruimtepak, dan is het na enkele uren ook afgelopen met de voorraad zuurstof en energie. Eigenlijk ben je alleen in het binnenste van een uitgeholde asteroïde veilig. Tot een strijdende partij hier een andere asteroïde op laat ploffen.
Deze actiescene uit het computerspel Call of Duty: Infinite Warfare zou wel eens realiteit kunnen worden.
Een tip: wil je echt veilig zijn, vlucht dan naar Jupiter. Een dodelijk sterke stralingsgordel beschermt je en de dichte atmosfeer laat projectielen opbranden. Wel zal je dan een oplossing moeten hebben om te blijven drijven in de waterstofatmosfeer van deze gasreus.
Meer dan de helft van de mensheid zal in 2030 in grote steden leven. Vooral in landen met een hoge bevolkingsgroei, zal deze bevolking jong zijn. Kortom: een explosieve combinatie. Hieronder een video over urban warfare, die het Pentagon liever geheim had willen houden maar die via een FOIA (Freedom of Information Act) verzoek openbaar is geworden.
De komende inname van IS-bolwerk Mosoel is vermoedelijk gepland voor november 2016 zodat de Amerikaanse kiezers overtuigd zullen worden van Hillary Clinton’s militaire leiderschapskwaliteiten. Voor militaire strategen is de inname van Mosoel van groot belang: er zullen nu voor het eerst in een miljoenenstad moderne technieken als drones ingezet worden. IS heeft zich, naar verluidt, ook al grondig voorbereid op de invasie met behulp van boobytraps. Gezien de toekomst die het Pentagon voor zich ziet, zal controle over de megasteden van zeer groot belang zijn en biedt Mosoel een uitstekende kans om deze technieken te oefenen.
Opmerkelijk is dat niet eerst wordt ingezet op de inname van de Syrische stad Raqqa, de “hoofdstad” van het kalifaat. Vermoedelijk heeft dit enkele redenen. Door het bloedige gevecht om Mosoel zullen er, hopen de Amerikaanse strategen waarschijnlijk, veel ISIS-strijders sneuvelen. Hier bevindt zich namelijk de grote massa van de bevolking van het “kalifaat”. Ook zou het eerst uitschakelen van Raqqa de hulp van de YPG vereisen en dat mag niet van Turkije.
De vraag is, waarom het Amerikaanse leger graag miljoenensteden wil bezetten of pacificeren. Aan de andere kant: IS zal niet de laatste agressieve groep zijn die onheil sticht. De combinatie van steeds betere technieken met een jonge bevolking maakt ook de kans op grootschalige ontwrichting groter. Het snel uit kunnen schakelen van terroristen met biowapens of erger kan dan een kwestie van leven of dood zijn.
Het Syrische leger maakt met behulp van Hezbollah, Iran, Rusland en de Koerden gehakt van de Syrische oppositie. Turkije en Saoedi Arabië zijn daarom genoodzaakt om in te grijpen. Beide staten willen koste wat kost dat Bashar al-Assad ten val wordt gebracht. Assad en zijn bondgenoten hebben al laten weten dat zij dit als een oorlogsverklaring zullen zien. Turkije is een NAVO-lid. Daardoor is de kans niet denkbeeldig dat ook het westen meegetrokken zal worden in dit conflict. Zo spreken sommige analisten en ook de Russische minister van Buitenlandse Zaken al van een mogelijke Derde Wereldoorlog. Welke partijen zijn actief in Syrië?
De Koerden
De Koerden zien het conflict in Syrië als een kans om eindelijk een eigen autonome Koerdische staat uit te roepen – de Koerden zijn de grootste minderheid in de wereld zonder een eigen staat. Hun grondtroepen verrichten op de grond het meest effectieve verzet tegen IS en zij worden daarin gesteund door Amerika. Althans, wanneer het de Verenigde Staten uitkomt.
Turkije
Veel rebellen in Syrië zijn getraind in zowel Turkse als Jordaanse trainingskampen en ook voorziet Turkije hen van logistieke steun. Het doel van Turkije is om Assad ten val te brengen, aangezien hij een gaspijpleiding van Qatar naar Turkije heeft tegengehouden. Deze pijpleiding zou de Turkse afhankelijkheid van Russisch gas opheffen, wat geostrategisch zeer voordelig is voor Turkije (UPDATE:deze ‘Pipeline War’ theory is inmiddels verworpen!). Tevens zal Turkije koste wat kost proberen te voorkomen dat de Koerden een eigen autonome staat zullen stichten. De kans is dan namelijk aanwezig, dat ook de Koerden in Turkije zelf zich willen afscheiden en aansluiten bij deze staat.
De werkelijke reden, volgens veel analisten, waarom Assad persé afgezet moet worden: de voorgestelde gaspijplijn tussen Qatar en Turkije. (c) oil-price.net
Wanneer Turkse regeringsleiders dus zeggen dat ze primair als doel hebben om IS te verslaan in Syrië, moet je dat dus met een korrel zout nemen. Zo voerde het land aan het begin van het conflict een open border policy, zodat jihadisten gemakkelijk de grens over konden steken naar Syrië. Het was pas na druk vanuit de internationale gemeenschap dat ErdoÄŸan een eind maakte aan dit beleid. Vervolgens maakte ISIS ErdoÄŸan uit voor verrader en later volgde er ook een aantal bomaanslagen in Turkije die door dezelfde terroristengroep werd opgeëist.
Saoedi Arabië
Saoedi Arabië (en een aantal andere Golfstaten) wil ook van Assad af. Ook zij zien Assad als obstakel voor het realiseren van de gaspijpleiding. Deze gaspijpleiding zou ervoor moeten zorgen dat Europa voortaan haar gas kan importeren vanuit het Midden-Oosten en op die manier niet meer afhankelijk is van Russisch gas. De andere reden is omdat zij de invloed van Iran in het Midden-Oosten willen inperken, aangezien Syrië en Iran bondgenoten zijn. Ook voor de Golfstaten geldt dat je het met een korrel zout moet nemen wanneer zij zeggen dat zij als primaire doel hebben om de terroristen te verslaan (behalve wanneer het de terroristische dreiging binnen hun eigen landgrenzen betreft). Vergeet trouwens niet dat groeperingen zoals Al Qaida, IS, Al Nusra Front etc. allemaal wahabitische groeperingen zijn. De staatsreligie van Saoedi Arabië en tevens onze ‘gezellige’ bondgenoot . . .
Rusland
Uiteraard heeft Rusland er alle belang bij dat die gaspijpleiding er juist niet komt. De Europese Unie is verreweg de grootste klant van Gazprom. Daarnaast hebben de Russen een marinehaven in Syrië (hun enige in het hele Midden-Oosten) die van geostrategisch belang is en kijken zij met argusogen naar de toenemende activiteit van islamitische terreurgroepen in hun achtertuin. De Russen worden ervan beschuldigd dat zij niet enkel terroristen bombarderen maar ook gematigde oppositiegroepen. Iets wat lastig aan te tonen is, aangezien de terroristen al vrij vroeg in het conflict erin geslaagd zijn de oppositie te kapen. ‘Gematigde’ oppositiegroepen werken in veel gevallen samen met extremisten als Al Nusra en Ahrar al-Shams in gezamenlijk operaties tegen Assad. Uiteraard heeft Rusland er belang bij om de gematigde oppositiegroepen die er nog wel zijn uit te schakelen, zodat het westen daarna voor een patstelling komt te staan: de omstreden Assad helpen of terroristen?
Amerika
Uiteraard heeft Amerika er alle belang bij dat Europa minder afhankelijk wordt van Russisch gas. Toch is het primaire belang van Amerika voornamelijk het in stand houden van het internationale petrodollarsysteem (en dus niet het verspreiden van democratie en vrijheid). Het is om deze reden dat verschillende partijen (waaronder Irak) Amerika ervan beschuldigen dat zij een schijncampagne voeren tegen IS, aangezien hun primaire doel is om Assad ten val te brengen. Iets wat naar mijn mening slechts deels waar is. Amerika dacht namelijk Assad wel even zonder al teveel weerstand af te zetten –het doel heiligde hier de middelen – om daarna meteen een pro-Amerikaans regime te installeren. De oorlog woekert inmiddels echter al een paar jaar door en nu zitten ze opgezadeld met een oppositie, gedomineerd door terroristen. Tevens lijken de sancties die zijn opgelegd door Amerika en de EU ook niet bepaald in het voordeel van het Syrische volk te werken.
Strijders van de YPG, de enige effectieve verzetsorganisatie tegen IS. Bron: kurdishinfo.com
Israël
Naast het militair industrieel complex is de Israëlische lobby binnen de Amerikaanse overheid enorm. Sommige analisten stellen zelfs dat de gehele War On Terror een zionistisch verdeel en heers complot is om het Midden-Oosten te herstructureren. Zo zijn er in het verleden verschillende controversiële overheidsdocumenten online verschenen waarin dit soort strategieën beschreven staan (voor meer informatie klik hier, hier en hier). Persoonlijk word ik altijd een beetje moe van het ‘Israël zit overal achter’. Wat het ook moge zijn, de directe rol van Israël in het conflict is tot op heden in ieder geval beperkt geweest. Zo zijn er een aantal luchtaanvallen uitgevoerd tegen het Syrische leger, alhoewel de Israëli’s zelf stellen dat dit slechts defensief beleid is. Er komen namelijk zo nu en dan verdwaalde raketten in door Israëlisch gecontroleerd grondgebied terecht. Wel is het bekend dat er verschillende terroristen medische hulp hebben gekregen in Israëlische ziekenhuizen (wat op zichzelf niets bewijst). Toch is het voor Israël vanuit geostrategisch perspectief uiterst wenselijk dat Assad valt. Iets wat in een uitgelekt e-mailtje van Hillary Clinton duidelijk uiteen wordt gezet. Tevens zien sommige Israëlisch denktanks ISIS als een ‘useful tool’ tegenover hun vijanden (Iran, Hezbollah, Assad) en daarom beter niet verslagen kan worden.
Bashar al-Assad
De man om wie het allemaal draait. Assad is een beetje te vergelijken met Qadhafi. Hij kon zijn volk een zekere vorm van economische, politieke en sociale stabiliteit garanderen. Enige voorwaarde was wel dat je het niet in je hoofd moest halen om kritiek te gaan uiten op het regime. Deed je dat wel dan had je een groot probleem. En dit is precies hoe het conflict in het land is begonnen. Een deel van de bevolking kwam om diverse redenen in opstand (waarvan de CIA uiteraard gebruik van heeft gemaakt) en die opstand werd met ijzeren vuist neergeslagen. Assad is dan ook niet de goedheiligman zoals sommige Israël- en Amerikahaters hem soms zien (1). Ook hij bombardeert zijn eigen bevolking, koopt ook net zo vaak olie van IS, heeft in het begin van het conflict een grote groep terroristen vrijgelaten om op die manier de oppositie te radicaliseren en heeft ook bijgedragen aan de Soennitische opstand in Irak wat later resulteerde is IS.
Iran en Hezbollah
Hier kunnen we kort over zijn. Iran is een sji’itische theocratie, Hezbollah een sji’itische gewapende militie in Libanon. Beide zijn bondgenoten van Syrië en beide zijn vijanden van Israël, Saoedi-Arabië en de USA.
De war profiteers
And last but not least zijn er natuurlijk ook nog de war profiteers.
(1) Hetzelfde geldt voor Poetin. Voor meer informatie, klik hier, hier en hier.
ISIS. Jemen. Oekraïne. Oorlogsgeweld beheerst het nieuws, maar de aarde is wat aantal doden betreft, vreedzamer dan ooit. Beginnen oorlogen eindelijk uit te sterven?
Is War Over? — A Paradox Explained
Beschaafder zijn we niet geworden. Wel is oorlog steeds zinlozer geworden, omdat het beheersen van informatie, fabrieken en handelsnetwerken steeds belangrijker worden en klassieke hulpbronnen, zoals oliebronnen en mijnen, minder. Om een handelsnetwerk te beheersen is het effectiever om bedrijven naar jouw land te lokken, dan om het buurland aan te vallen.
De belangrijkste vredesmaker is denk ik het verbod op het inpikken van grondgebied. Helaas staat dit verbod nu op losse schroeven. Na het breken van meerdere beloften van de NAVO aan Rusland, heeft de Russische president Poetin een stuk van de kleine buurstaat Oekraïne, het strategisch zeer belangrijke schiereiland Krim, geannexeerd. Hiermee is een gevaarlijk precedent gezet. De wereld is er niet veiliger op geworden.
The German army marches into Poland, September 1939.
Er wonen veel mensen op deze aardkloot en ze leggen een steeds grotere druk op de natuurlijke hulpbronnen. Is een oorlog, waarin – in naam van Koning, Volk en Vaderland – leden van deze irritantste apensoort ooit elkaar lustig om zeep helpen, niet de beste manier om dit probleem op ecologisch verantwoorde manier op te lossen?
De voordelen van oorlog vanuit milieu-oogpunt
Voor de meeste mensen is oorlog een afschuwelijk drama. Maar als we de zaak vanaf duurzaamheidsoogpunt bekijken, pakt oorlog per saldo erg gunstig uit.
Overzicht van het kooldioxidegehalte in de atmosfeer. Tussen 1940 en 1945 treedt een duidelijke daling op. Bron: Joanne Nova / CSIRO
Oorlog verstoort de internationale handel, wat het brandstofverbruik en consumptie flink drukt. Brandstoffen en voedsel gaan op rantsoen. De levensstandaard daalt drastisch, waardoor de bevolking veel minder energie en grondstoffen verbruikt. Verwoestende bombardementen leggen milieuvervuilende fabrieken, wegen en vliegvelden plat. Een groot deel van de mannelijke bevolking vecht aan het front in plaats van het werken in de productie, waardoor hun consumptie drastisch afneemt. Grondstoffen, arbeid en energie die in wapens en aanvallen op de vijand worden gestoken, kunnen niet meer gebruikt worden om milieuvernietigende investeringen te doen. En het belangrijkste: oorlog doodt veel jonge mannen, de grootste vervuilers.
Het wordt helemaal interessant als er een kernoorlog wordt uitgevochten. Een groot kernwapen, formaat Tsar Bomba, doodt wanneer afgeworpen boven een miljoenenstad, een groot deel van de bevolking. Met een beetje geluk ontstaat er een nucleaire winter. Een bevolkingsreductie van 90% of meer, zoals ten doel gesteld in de Georgia Guidestones, moet zonder meer haalbaar zijn.
Syrië voor (boven) en tijdens (onder) de burgeroorlog. Vooral in IS-gebied worden de klimaatsdoelstellingen ruimschoots gehaald. Xi Li/Deren LI
Uiteraard heeft oorlog ook vervelende gevolgen voor het milieu. Denk aan het verspreiden van lood en verarmd uranium. Of radioactiviteit. Vergeet alleen niet dat de gemiddelde levensduur van een dier of plant maar enkele jaren bedraagt. Radioactiviteit is daarom veel vervelender voor mensen, denk aan de mensen uit Pripyat en Tsjernobyl, dan voor dieren. Geen wonder dat radioactieve koraalatollen zoals Eniwetok (VS) of Mururoa, waar de altijd nijvere Fransen hun quatorze juillet-vieringen met kunstig geknutselde nucleaire voetzoekers luister bijzetten, nu veranderd zijn in onderwaterparadijzen. Voor vissen dan.
Conflictzones paradijs voor dieren en planten
Niet alleen koraalatollen zijn eindelijk gespaard van roofzuchtige naakte primaten dankzij hun oorlogszuchtigheid. Of de pinguïns op de Falklands. De gedemilitariseerde zone tussen Noord- en Zuid-Korea vormt het grootste natuurreservaat van het dichtbevolkte schiereiland, waar zelfs bijna uitgestorven diersoorten zijn ontdekt. Dit geldt ook voor de “groene lijn” tussen het door de Turken bezette deel van Cyprus en onafhankelijk Cyprus. Ook het IJzeren Gordijn tussen de twee Duitslanden creëerde stukken ongerept natuurgebied. Mijnenvelden en schietgrage soldaten beschermen land en zee beter dan zelfs de meest dolgedraaide Sea Shepherd aanhanger.
Met burgeroorlogen de aarde redden?
Bij de wereldwijde elite, zoals de steenrijke “filantroop” David Rockefeller (101; zes harttransplantaties; zes kinderen), heersen de nodige misnoegens over de vermeende overbevolking. In Rockefellers ogen is het grootste deel van de menselijke bevolking niet nodig. We worden te oud en krijgen teveel kinderen.
Van al te veel scrupules kunnen Rockefeller en zijn vriendjes in Bilderberg en de Trilateral Commission niet beschuldigd worden. Zie de gang van zaken rond de verwoesting van Libië, Irak, Syrië en Oekraïne, die rechtstreeks het gevolg zijn van Amerikaans en NAVO-beleid (dat weer voor het grootste deel bepaald wordt door Amerikaanse grootindustriëlen en bankiers). Of de keuze voor Saoedi-Arabië als bondgenoot. Het is mijns inziens niet onaannemelijk, dat Rockefellers organisaties Bilderberg en de Trilateral Commission aansturen op het uitlokken van burgerlijke onlusten en oorlogen in Eurazië om op deze manier de ‘planeet te redden’, met als prettige bijkomstigheid dat Duitsland, een gevaarlijke concurrent voor de VS en bakermat van de holocaust, voorgoed beentje wordt gelicht. De betrokkenheid van een goede vriend van Rockefeller, miljardair George Soros, bij de migrantencrisis wijst hier ook op. Hier moet denk ik grondig journalistiek onderzoekswerk naar worden verricht.
Al ontelbare generaties redt de mens zich met zijn eigen spierkracht, maar helaas is deze beperkt. Exoskeletten beloven, en leveren, een enorme vergroting van de menselijke lichaamskracht. De legendarische verhalen wereldwijd over reuzen met verpletterende krachten worden nu werkelijkheid.
De gemiddelde mens kan bij langdurig werk rond de 15-25 kilogram tillen. Dat betekent dat voorwerpen van 25 kilogram of meer niet hanteerbaar zijn zonder lastige hulpmiddelen als heftrucks of karretjes. In de metaal komen geregeld onderdelen voor die veel groter zijn dan dit. Tot nu toe betekende dat een gecompliceerde operatie, maar een door de EU gesubsidieerd Italiaans onderzoeksproject slaagde er in om om een exoskelet te ontwikkelen, dat de kracht per arm vergroot tot vijftig kilogram. Het grote aantal scharnierpunten maakt, dat de arm soepel beweegt en dat precisiewerk mogelijk is. Menselijke arbeiders kunnen nu dingen doen, die hiervoor zware werktuigen vereisten. Zie de video.
Een tweede snel groeiende toepassing van exoskeletten is het ondersteunen van oudere, of gehandicapte, mensen. Valproblemen door plotselinge spierzwakte komen veel voor bij ouderen. Exoskeletten zijn nu nog onbetaalbaar voor massaproductie, maar dit verandert snel. In onderstaande video zie je een vrouw, verlamd na een skiongeluk, die nu weer in staat is te lopen.
Paralyzed For Over 20 Years, Woman Walks Again Using Robotic Exoskeleton Suit
Een andeere situatie waarin je vaak superhelden op ziet duiken is bij het redden van vastzittende mensen uit brandende, of ingestorte, gebouwen. Superkracht betekent hier geregeld het verschil tussen leven en dood. Superhelden zijn uiteraard het domein van stripboeken, maar nu, voor het eerst in de geschiedenis, zijn we in staat om de krachten van reddingswerkers drastisch te vergroten. Ken Chen van de UNiversity of Melbourne ontwikkelde onderstaand exoskelet voor brandweermensen, met een hefvermogen van rond de negentig kilo. Ook aan dingen als zuurstofvoorziening en een twee uurs capaciteit van de batterij is gedacht, en meer, ontdek je in onderstaande video.
Helaas heeft elke technologie ook een keerzijde, al valt die in dit geval relatief gezien mee. Als een exoskelet een mens bovenmenselijke krachten geeft, kan je er ook een supersoldaat mee creëren. Bovenmenselijke krachten geven soldaten een veel groter uithoudingsvermogen, bijna-onkwetsbaarheid, hogere snelheid op het gevechtsterrein en, als het bijvoorbeeld tot man-tot-man gevechten komt, bovenmenselijke kracht. Kortom: benijdenswaardige eigenschappen op een slagveld. Geen wonder dus dat grote militaire concerns als de Amerikaanse wapenreus Raytheon vele miljoenen in exoskelet-ontwikkeling steken en de Amerikaanse organisatie voor militair onderzoek DARPA gul de buidel trekken. De resultaten zijn er ook naar.
Als onkwetsbare en supersterke soldaten het slagveld gaan overheersen, zullen de militaire machtsverhoudingen grondig verschuiven richting gevestigde legers, wat een einde zou betekenen van asymmetrische oorlogsvoering. De verleiding voor landen die over deze supersoldaten beschikken, op dit moment alleen de Verenigde Staten, maar vermoedelijk snel gevolgd door China, Japan en Europese landen, zal dan groot zijn ze te pas en te onpas in te zetten bij militaire conflicten. Aan de andere kant wordt het een stuk minder interessant om een lokale militie op te zetten, als vrijwel onkwetsbare soldaten met een exoskelet deze snel op kunnen rollen. Het aantal burgeroorlogen zal dus hierdoor vermoedelijk flink dalen.
Het Amerikaanse militaire onderzoeksinstituut DARPA ontwikkelde dit prototype exoskelet.
Een interessante aflevering van Democracy Now. Vele zogenaamde “Syrië experts” die in de VS in de mainstream media verschenen blijken nogal wat banden met de wapenindustrie te hebben… Verassing?…
Nieuw onderzoek toont aan dat veel zogenaamde deskundigen die op televisie verschenen met een pleidooi voor een Amerikaanse inval op Syrië, in het geheim banden hebben met militaire toeleveranciers. Een nieuw rapport van de “Public Accountability Initiative†tonen 22 commentatoren met banden in de oorlogsindustrie aan. Terwijl ze 111 maal op televisie verschenen of werden geciteerd als deskundigen, werden hun belangen bij militaire ondernemingen slechts 13 van die momenten kenbaar gemaakt.
Het verslag richt zich voornamelijk op Stephen Hadley, die als nationale veiligheidsadviseur onder President George W. Bush diende. Tijdens het debat over Syrië verscheen hij op CNN, MSNBC, Fox News en Bloomberg TV. Geen van deze stations informeerde kijkers dat Hadley momenteel als directeur van de wapenfabrikant Raytheon werkt waardoor hij de Tomahawk kruisraketten alom als het wapen van keuze aanprees voor het bombarderen van Syrië. Hadley bezit meer dan 11.000 aandelen van Raytheon, waar de koers tijdens het debat van Syrië verhandeld werden op een all time high.
We spreken met Kevin Connor van de “Public Accountability Initiative†en mede-auteur van het verslag. Met dank aan Zaplog.
Een mooi samenspel dus wederom van Mainstream Media en de oorlogsindustrie om het volk maar op te hitsen om Syrië te gaan bombarderen. Is het hoopgevend dat het ondanks al dit gelieg voor eigen beurs van deze partijen het ze toch niet gelukt is? Of krijgt deze industrie nu alsnog haar zin in Mali?
Met alle commotie en oorlogsmuziek van de VS richting Syrië is het nuttig dit verhaal van John Perkins nog eens rustig en goed te bekijken. Wat de VS momenteel doet past precies in het patroon van empire building waar ze al meer dan 60 jaar mee bezig zijn.
John Perkins vertelt uit de eerste hand hoe hij zelf meehielp het onzichtbare wereldimperium van de VS te bouwen. Hij legt tot in de kleinste details uit hoe landen die waardevolle grondstoffen bezitten via, schulden, corruptie, politieke moorden, en als laatste optie de inzet van het leger, zijn ondergebracht in dit onzichtbare wereldrijk. Hij was één van deze pionnen om dit voor elkaar te krijgen. Inmiddels is hij ouder en wijzer geworden en gelooft hij dat het belangrijk is dat mensen in de wereld zijn verhaal kennen en deze methodes van controle en manipulatie leren doorzien.
Zijn verhalen over Zuid-Amerikaanse presidenten die hij moest omkopen, en om zag komen in “vliegtuigongelukken” als dit niet lukte en hoe hij vrouwen moest regelen voor een prins van Saoedi Arabië om een oliedeal tussen de VS en dat land klaar te spelen zijn slechts twee van een scala aan interessante verhalen.
Hieronder een uitgebreid interview met hem in twee delen. Deel I:
TalkingStickTV - John Perkins - Confessions of an Economic Hit Man - Part I
En deel II
TalkingStickTV - John Perkins - Confessions of an Economic Hit Man - Part II
Interessante kost voor de vrijdagmiddag en/of het weekend. Hoe wenselijk is dit empire builden eigenlijk, helemaal als het gepaard moet gaan met schuld, moord en oorlog om het voor elkaar te krijgen? En als we dit soort trucs inmiddels kennen wordt het dan niet eens tijd dat we ophouden om de militaire acties van de VS te ondersteunen en continue maar goed te keuren? En moeten we misschien ook de hele schuldensituatie in de wereld eens goed onder de loep nemen?
Een mooie documentaire over een aantal beestachtige zaken in Fallujah gepleegd door o.a. de VS. Inlcusief het gebruik van chemische wapens… De hypocrisie van de VS en de mainstream media neemt momenteel lachwekkend trieste vormen aan. Misschien is het wat voor de NOS of voor de Wereld Draait door of voor Pauw en Witteman om deze oorlogsmisdaden van de VS te gaan bespreken… Inplaats van de False Flag poging van de VS continue aandacht te geven om zo Syrië te mogen bombarderen.
This war can not have witnesses. It can not have witnesses because it is based on lies. The Americans have permitted only embedded journalists to go to Fallujah.
Despite that, for example the image of the marine that shoots the wounded and unarmed warrior inside the Fallujah Mosque has gone out. And exactly because this image has gone out, we do not know how, and because it has circulated all over the world, the NBC journalist that has recorded it has been immediately expelled from the embedded body.
Fallujah, The Hidden Massacre is a documentary film by Sigfrido Ranucci and Maurizio Torrealta which first aired on Italy’s RAI state television network on November 8, 2005.
The film documents the use of weapons that the documentary asserts are chemical weapons, particularly the use of incendiary bombs, and alleges indiscriminate use of violence against civilians and children by military forces of the United States of America in the city of Fallujah in Iraq during the Fallujah Offensive of November 2004.
Als we dit weten hoe kun je dan ooit nog de VS serieus nemen met hun gemiep over Syrië… En kan iemand me uitleggen hoe het kan dat deze zaken het Nederlandse mainstream nieuws nooit hebben bereikt? Terwijl als de VS Syrië van iets beschuldigd waar ze zelf ook schuldig aan zijn, zodat de VS Syrië mag gaan bombarderen dan komt dat wel uitgebreid overal in het mainstream nieuws? Zijn er uberhaupt nog mainstream media die zichzelf nog recht aan kunnen kijken in de spiegel in Nederland, en die zichzelf nog serieus kunnen nemen?
De politieke klasse liegt gewoon keihard. De mainstream media herhaalt de leugen vaak genoeg en een nieuwe winstgevende oorlog voor de elite is geboren.
