Zoekresultaten voor: wageningen

Universiteit Wageningen, loopjongen van de agro industrie deel III

Hierbij het derde en voorlopig ook laatste artikel van hoe de Universiteit van Wageningen zich voor de kar laat spannen van de agro industrie. De eerste keer betrof het gentech bedrijf Monsanto die een spoor van dode boeren nalaat in o.a. India. De tweede keer betrof het chemiebedrijf Bayer en Nederland als land waar de bijensterfte tot de hoogste van heel Europa behoord.

Deze derde keer gaat het om de Universiteit van Wageningen die als reclamebureau dient voor de zuivelindustrie in Nederland. Wakker dier spande in dit geval zelfs een proefproces aan, hieronder een samenvatting van hun motivatie.

Stichting Wakker Dier is vandaag een proefproces gestart bij de Reclame Code Commissie tegen Wageningen University & Research centre (WUR). In een persbericht en artikel van de WUR, over onderzoek dat betaald werd door de zuivelindustrie, staan diverse gezondheidsclaims die feitelijk onjuist zijn. De WUR stelt zich hierin buitensporig reclamesk op, meer nog dan een reclamebureau. In reclames zijn de gebruikte claims namelijk al lang verboden. Deze misleiding staat niet op zich. Uit het rapport ‘de wetenschap als reclamebureau’ van Wakker Dier blijkt dat de zuivelindustrie ondertussen haar invloed heeft op vele lagen van de WUR.

Wakker Dier wil met het proefproces bewerkstelligen dat openbare berichtgeving over de resultaten van wetenschappelijk onderzoek voortaan ook moet voldoen aan de regels van de Reclame Code Commissie, die misleiding moeten voorkomen. Als Wakker Dier in het gelijk wordt gesteld, heeft dit grote gevolgen voor de communicatie rond gesponsord wetenschappelijk onderzoek. Universiteiten en andere onderzoeksinstituten kunnen zich dan niet meer gedragen als veredeld reclamebureau voor de betalende opdrachtgever van het onderzoek. Ongeveer een kwart van alle inkomsten van universiteiten komt van commerciële partijen.

Lees de rest van dit bericht op: Proefproces tegen Wageningen Universiteit

Dit proefproces heeft wakker dier overigens in eerste instantie verloren al geven ze aan in hoger beroep te willen gaan maar daarover kan ik nog weinig informatie vinden.

EenVandaag maakte onderstaande item waar de problematiek duidelijk aan bod komt.

 

Hoe objectief kan wetenschap zijn als het voor de financiering afhankelijk is van commerciële bedrijven?

Uit het item van EenVandaag en de rapporten van Wakker Dier blijkt dat Wageningen zich wederom voor de kar hebben laten spannen van de agro industrie die hun flink betalen. Dit keer met mogelijk kwalijke gevolgen voor de gezondheid van een boel mensen in Nederland.

Dit laat voor de derde keer zien dat de Universiteit van Wageningen zich in ruil voor geld voor de kar laat spannen van de agro industrie. Het lijkt hiermee een systematisch probleem te zijn. Wageningen, wat zich voor wil doen als een objectief en onafhankelijke onderzoeksinstelling dient in de praktijk als een lobby- en reclametool van de grote agro industrieën.

De beleidsaanbevelingen van de Universiteit van Wageningen worden echter wel enorm serieus genomen door de politiek, waarmee ze een belangrijke input vormen voor het beleid wat wordt gevoerd in Nederland. Het is nu duidelijk dat het Nederlandse beleid op het gebied van landbouw dus grotendeels wordt bepaald door de grote industrieën en maar weinig te maken heeft met wat het beste is voor de mens en de natuur. Terwijl het wordt gepresenteerd alsof het onafhankelijke wetenschap is wat ten grondslag ligt aan dit beleid. Dat is een hele kwalijke zaak wat letterlijk een gevaar vormt voor zowel de mensen als de natuur in Nederland.

In dit drieluik van artikelen heb ik vooral de nadruk gelegd op de Universiteit van Wageningen omdat ik daar vanuit mijn eigen interesse voor Permacultuur een paar keer tegenaan gelopen ben en ik niet snapte hoe een zogenaamd wetenschappelijke instelling zulke rare beleidsaanbevelingen deed. Ik vrees echter dat Wageningen verre van een uitzondering is en dat je dit soort belangenverstrengeling bijna op elke universiteit kunt vinden als je goed gaat graven.

Wat wellicht dus vooral een nuttige discussie is, is hoe we dit soort belangenverstrengeling van de grote industrie die zo universiteiten gebruiken voor hun eigen agenda in de toekomst beter kunnen voorkomen. Ideeën daarover zijn van harte welkom.

Aanverwante artikelen en informatie:
-) Bekijk het item op de site van EenVandaag
-) Site Wakker Dier – Proefproces tegen Wageningen Universiteit
-) Universiteit Wageningen, loopjongen van de agro industrie – Deel I
-) Universiteit Wageningen, loopjongen van de agro industrie – Deel II
-) Universiteit Wageningen, loopjongen van de agro industrie – Deel III
-) Permacultuur, een introductie
-) Introductie tot permacultuur ontwerp
-) Eetbare dorpen en steden
-) Raamtuinieren
-) De gemakkelijke moestuin
-) De kruidenspiraal
-) De eetbare bostuin 
-) De buurtmoestuin
-) Een boerderij voor de toekomst
-) Eetbare groene woestijnen met Permacultuur
-) Groen Goud – VPRO Tegenlicht over permacultuur
-) Rondleiding Permaculture Research Insitute 
-) Permacultuur, voorbeelden en inspiratie
-) Permacultuur in Nederland en omgeving
-) Web of Life, Diversiteit is van levensbelang
-) Eetbare planten en paddenstoelen database
-) Ruil je eigen eetbare planten bij elkaar
-) Engelse Plants for a Future database

Vrij downloadbare documenten:
-) Permacultuur, ontwerpen met de natuur (pdf)

Wellicht is het verstandig dat mensen hun eigen voedsel, energie en geld weer onder controle krijgen. Niet de macht hierover verder concentreren en weggeven maar juist decentraliseren en relocaliseren.

Universiteit Wageningen, loopjongen van de agro industrie – Deel II

Bijensterfte in Nederland met dank aan de universiteit van Wageningen in stand gehouden.

Eerder kwam hier al voorbij hoe de universiteit van Wageningen zich voor de kar liet spannen van gentech bedrijf Monsanto. Helaas zijn er meer voorbeelden te vinden waar Wageningen zich voor de kar laat spannen van grote agro industriële bedrijven met zeer kwalijke gevolgen voor de gezondheid van mens en natuur in Nederland.

In dit deel de belangenverstrengeling tussen de Universiteit van Wageningen en chemie gigant Bayer (voorheen IG-Farben). Een landbouwgif van Bayer wat in Frankrijk verboden werd omdat het bijensterfte zou veroorzaken mag hier in Nederland op advies van de Universiteit van Wageningen gewoon doorgebruikt worden. Tegelijkertijd heeft de Universiteit van Wageningen een gezamenlijk project lopen met Bayer, waar Bayer de universiteit van Wageningen van nogal wat onderzoeksgeld voorziet…

Zembla maakte hier een goede documentaire over met de titel:
Moord op de Honingbij.

Van alle Europese landen heeft Nederland de grootste bijensterfte. Natuurbeheerders maken zich grote zorgen over de gevolgen die dit heeft voor onze voedselketen. Wetenschappers en imkers uit de hele wereld zien landbouwgif als de belangrijkste oorzaak van de sterfte. De producenten van dit middel, chemiegigant Bayer, ontkennen ieder causaal verband. In Nederland ziet de belangrijkste adviseur van de overheid op dit gebied, Wageningen Universiteit en Research-centre (WUR), de pesticiden ook niet als grootste probleem van de bijensterfte. Vanwege de grote economische belangen is een verband tussen de dood van de bijen en het gebruik van het landbouwgif een gevoelig onderwerp op de Haagse politieke agenda.

Bedreiging voor de voedselvoorziening:
De massale bijensterfte is een grote bedreiging voor onze voedselvoorziening. Zonder bijen geen groenten, geen noten, geen chocolade, geen koffie en geen fruit. Tachtig procent van alle planten op aarde zijn voor de voortplanting of evolutie afhankelijk van de bestuiving van de bij. De sterfte-explosie loopt gelijk met de invoering van een nieuw type insecticide, imidacloprid, dat in de jaren negentig op de markt kwam. Het middel werkt continu, omdat het preventief op de zaden is aangebracht waardoor de hele plant giftig wordt. Bijen die in aanraking komen met de pollen en het stuifmeel, nemen het gif mee naar de bijenkorf. De bijen worden dan ziek en gaan dood.

Verboden in Frankrijk:
Wereldwijd zijn publicaties verschenen waarin het verband tussen pesticiden en bijensterfte wordt aangetoond. ZEMBLA sprak daarover met de Franse wetenschapper prof. Jean-Marc Bonmatin, verbonden aan de Universiteit van Orleans. Bonmatin: ‘Lange, gecompliceerde studies hebben uitgewezen dat pesticiden zoals imidacloprid voor bijen een probleem geven en dus heeft in Frankrijk de Minister van Landbouw besloten dat middel te verbieden.’

Geen Nederlands onderzoek:
In Nederland is het middel niet verboden. De belangrijkste adviseur van het Ministerie van Landbouw, bijenonderzoeker dr. T. Blacquiere van Plant Research International (PRI, onderdeel van de Wageningse Universiteit), maakt zich weinig zorgen over de pesticiden. In ZEMBLA zegt hij dat hij de invloed van pesticiden op bijen nooit heeft onderzocht. Volgens hem zijn er andere oorzaken van de bijensterfte: ‘Het komt door slechte imkers en door de varroamijt, een parasiet waar onze honingbij niet tegen is opgewassen.’

Imker K. van de Poel verloor tienduizenden bijen. De varroamijt is volgens hem niet de oorzaak, maar de pesticiden. Van de Poel: ‘Ik imker al vijftig jaar en ik ken een erkend expert bijenhouden, die het ook al jaren doet, ook zijn bijen zijn dood. Het is slecht vol te houden dat wij slechte imkers zijn.’

Aan het woord komen: Tjeerd Blacquière (Wageningen UR), Jeroen van der Sluijs (Universiteit Utrecht en adviseur Bijenstichting), Aat Rietveld (Ned. Bijenhouders Ver.), Romeé van der Zee (Nederlands Centrum Bijenonderzoek) imker K. van der Poel en Jaap Molenaar (Bijenstichting).

Laten we hopen dat de Honingbij ondanks Bayer en de Universiteit van Wageningen nog maar lang haar nuttige werk in Nederland wil blijven doen.

Wederom zien we dat met dank aan de universiteit van Wageningen die zich voor de kar laat spannen van de agro industrie er beleid wordt gevoerd in Nederland wat buitengewoon schadelijk is voor de gezondheid van mensen en de natuur, in dit geval specifiek voor de honingbij.

Case twee waar de universiteit van Wageningen zich voor de kar heeft laten spannen van de agro industrie. Wederom een zeer trieste en kwalijke zaak.

Op de website van de Vlinderstichting kun je overigens uitvinden hoe je je eigen tuin vlinder en honingbij vriendelijk in kunt richten. Er is onder meer een top 50 van bloemen gesorteerd op kleur te vinden.

Aanverwante artikelen en informatie:
-) Vele aanvullende documenten zijn te vinden op de website van Zembla
-) Universiteit Wageningen, loopjongen van de agro industrie – Deel I
-) Universiteit Wageningen, loopjongen van de agro industrie – Deel II
-) Universiteit Wageningen, loopjongen van de agro industrie – Deel III
-) Permacultuur, een introductie
-) Introductie tot permacultuur ontwerp
-) Eetbare dorpen en steden
-) Raamtuinieren
-) De gemakkelijke moestuin
-) De kruidenspiraal
-) De eetbare bostuin 
-) De buurtmoestuin
-) Een boerderij voor de toekomst
-) Eetbare groene woestijnen met Permacultuur
-) Groen Goud – VPRO Tegenlicht over permacultuur
-) Rondleiding Permaculture Research Insitute 
-) Permacultuur, voorbeelden en inspiratie
-) Permacultuur in Nederland en omgeving
-) Web of Life, Diversiteit is van levensbelang
-) Eetbare planten en paddenstoelen database
-) Ruil je eigen eetbare planten bij elkaar
-) Engelse Plants for a Future database

Vrij downloadbare documenten:
-) Permacultuur, ontwerpen met de natuur (pdf)

Wellicht is het verstandig dat mensen hun eigen voedsel, energie en geld weer onder controle krijgen. Niet de macht hierover verder concentreren en weggeven maar juist decentraliseren en relocaliseren.

Universiteit Wageningen, loopjongen van de agro industrie – Deel I

Helaas is het zo dat de universiteit van Wageningen zich meerdere malen aantoonbaar voor het karretje heeft laten spannen van de grote agro industrie. Dit heeft aanzienlijke kwalijke gevolgen gehad voor de gezondheid van mens en natuur in Nederland. In dit eerste artikel de gentech gigant Monsanto.

Monsanto
Het eerste praktijkvoorbeeld komt uit 2009 en heeft betrekking op hoe de Universiteit van Wageningen zich (on)bewust voor het karretje van Monsanto heeft laten spannen. Hier een citaat uit een artikel uit het NRC: Visie gengigant Monsanto reikt tot in Tweede Kamer.

Via de wetenschap is ongemerkt de visie van het gentech-bedrijf Monsanto terechtgekomen in stukken die minister Verburg (Landbouw) aan de Tweede Kamer heeft gestuurd. In juni organiseerde Verburg een symposium waar de Wageningse hoogleraar Raoul Bino enthousiast sprak over de positieve effecten van gengewassen.

De onderbouwing daarvan bestond uit een artikel in het tijdschrift AgBioForum. Dat blijkt een een samenvatting te zijn van een rapport dat is gefinancierd door Monsanto. De schrijvers zijn twee Britse landbouweconomen, Graham Brookes en Peter Barfoot, met een eigen adviesbureau.

Monsanto is een bedrijf wat letterlijk over lijken gaat om hun controle over de voedselvoorziening wereldwijd te vergroten. Onderstaande twee documentaires laten dit duidelijk zien. Er komt onder andere naar voren hoe inmiddels rond de 250.000 boeren in India zelfmoord hebben gepleegd na zaken te hebben gedaan met Monsanto.

Als eerste de Nederlands ondertitelde documentaire: De Wereld volgens Monsanto

Marie-Monique Robin, die al drie andere documentaires op haar naam heeft staan over biodiversiteit en patenten op leven, kwam daarbij steeds de naam Monsanto tegen en ging daarom op onderzoek uit naar het bedrijf zelf.

 

En vervolgens de Engelstalige documentaire Bitter Seeds die verschillende prijzen won en in detail ingaat op hoe Monsanto te werk gaat op het platteland in India, en de desastreuze gevolgen daarvan.

This is a fantastic and emotive documentary, portraying the trust and beauty of these simple people, this film is a true depiction of rural India, no westerners, except Monsanto who is exploiting the trust and simplicity of these people with ruthless disregard.This is an absolute scandal; the people who run Monsanto have blood on their hands and should be put before a criminal court for breaking human rights laws, all for the sake of profit, amongst other things, such as long term environmental pollution and the health risks to these farmers and their families.

Bitter Seeds from Working Films on Vimeo.
 

Monsanto heeft ondanks of wellicht wel dankzij al deze wereldwijde misstanden ook vier vestigingen in Nederland.
Monsanto bv, leeuwenhoekweg 52, 2661 CZ Berschenhoek, tel. 010 5292222
Monsanto bv, Westeinde 166, 1600 AA Enkhuizen, tel. 0228 357 000
Monsanto bv, Wageningse Afweg 31, 6702 PD Wageningen, tel. 0317 468 468
Monsanto bv, Burgemeester Elsenweg 53, 2671 DP Naaldwijk, tel. 0174 671 520

In de VS staat Monsanto zeer slecht bekend mede omdat het zichzelf zo sterk heeft ingekocht in de politiek en zo gedeeltelijk het overheidsapparaat op dit gebied heeft overgenomen. Corruptie zoals we dat in de VS ook kennen van o.a. Goldman Sachs.

Ik weet niet of de medewerkers daar op de hoogte zijn van deze documentaires maar ik ben benieuwd wat zij hiervan vinden. En het is maar de vraag of deze medewerkers eigenlijk wel weten hoe dit bedrijf wereldwijd te werk gaat qua lobby en verkoop praktijken.

Het moge duidelijk zijn dat het zeer triest is dat het Nederlandse landbouwbeleid nu mede is gebaseerd op direct gefinancierde rapporten van Monsanto die door de universiteit van Wageningen als betrouwbare en onafhankelijke informatie werden gepresenteerd aan onze overheid. Bedoeld of onbedoeld heeft de universiteit van Wageningen hier een enorme steek laten vallen in het voordeel van deze agro industrie gigant. Een zeer trieste en kwalijke zaak.

Voedsel is van primair politiek belang. Wellicht is het verstandig dat mensen er alles aan doen om zelf weer de controle terug te krijgen over het voedsel, energie en het geldsysteem.

Aanverwante artikelen en informatie:
-) Teddybearfilms.com – Bitter Seeds
-) Universiteit Wageningen, loopjongen van de agro industrie – Deel I
-) Universiteit Wageningen, loopjongen van de agro industrie – Deel II
-) Universiteit Wageningen, loopjongen van de agro industrie – Deel III
-) Permacultuur, een introductie
-) Eetbare dorpen en steden
-) Raamtuinieren
-) De gemakkelijke moestuin
-) De kruidenspiraal
-) De eetbare bostuin 
-) De buurtmoestuin
-) Een boerderij voor de toekomst
-) Eetbare groene woestijnen met Permacultuur
-) Groen Goud – VPRO Tegenlicht over permacultuur
-) Rondleiding Permaculture Research Insitute 
-) Permacultuur, voorbeelden en inspiratie
-) Permacultuur in Nederland en omgeving
-) Web of Life, Diversiteit is van levensbelang
-) Eetbare planten en paddenstoelen database
-) Ruil je eigen eetbare planten bij elkaar
-) Engelse Plants for a Future database

Vrij downloadbare documenten:
-) Permacultuur, ontwerpen met de natuur (pdf)

Hondenbrokkentaks is beter dan vleestaks

Veeteelt is verantwoordelijk voor veel stikstofuitstoot. Daarom gaan er steeds meer stemmen op om een vleestaks in te voeren. Maar opmerkelijk genoeg blijft één stikstofbron buiten beschouwing. Tijd voor een hondenbrokkentaks.

We houden in Nederland veel huisdieren. De meest voorkomende, en ook de meest milieuvervuilende huisdieren zijn honden, 1,7 miljoen, en katten, 2,9 miljoen. Ook de 450 000 (vegetarische) paarden betekenen een enorme bron van milieuvervuiling, dit door hun grootte.

Hond vormt enorme stikstofbron

De twee grote honden van “milieu-commissaris” Frans Timmermans stoten evenveel stikstof uit als een gemiddelde Nederlander. Bron: Frans Timmermans, Facebook pagina

Elke hond produceert gemiddeld 110 kg uitwerpselen en 255 l urine per jaar, die in de vorm van hondenpoep voornamelijk in het milieu terechtkomen. Dat komt neer op 5,26 kg stikstofbelasting per jaar. [1] Als een hondenliefhebber elke dag met zijn hond een rondje door het natuurgebied maakt, betekent dat dus per hond een enorme stikstofbelasting voor dit kwetsbare natuurgebied. .
Per Nederlander stoten we ongeveer 10 kg stikstof uit, en dat is inclusief de landbouw. Dus een hond is disproportioneel belastend voor het milieu.

Een groot deel van het vlees komt in hondenbrokken terecht, dus dit betekent nog extra uitstoot. Immers niet alle biomassa die dieren produceren is eetbaar en koeien en varkens produceren natuurlijk ook uitwerpselen en urine. Hondenbrokken bestaan voor 50-70% uit vlees. Tot overmaat van ramp voerden veel hondenbezitters tegenwoordig vers vlees, zoals biefstuk aan hun dieren. Dus we kunnen als mensen wel minder vlees gaan eten, maar als de 1,7 miljoen overvoerde honden in Nederland volop hondenbrokken naar binnen schrokken, rond de 300 miljoen kg vers vlees per jaar schiet dat natuurlijk weinig op. Ter vergelijking, wij Nederlanders eten zelf 75,9 kg vlees per persoon per jaar. En daar wordt schande van gesproken door progressief Nederland.

Hondenbrokkentaks, rechtvaardig en effectief

Bosintang, Koreaanse soep van hondenvlees, is in veel opzichten de meest ecologische maaltijd.

Daarom denk ik dat het effectiever is om in plaats van een vleestaks een hondenbrokken taks in te voeren. De milieubelasting van een hond is proportioneel aan hoeveel hondenbrokken deze eet. Dus is het logisch en rechtvaardig om een belasting op hondenbrokken in te voeren net zoals er een belasting op gas en elektra is per eenheid.

Dit zal een aantal fijne gevolgen hebben. Wil je een hond, dan is het interessanter om een dwergras aan te schaffen. Immers een kleine hond eet veel minder dan een grote hond. En is daarmee ook veel minder milieubelastend dan de grote hond. Zo kunnen we met gemak voldoen aan de stikstofnorm.

Ook katten vormen groot probleem

Dezelfde regels moeten ook voor katten gelden. Katten zijn in feite in veel opzichten een nog groter probleem. Katten lopen los en vangen gemiddeld 20 vogels per jaar. Ook kattenbrokken bevatten veel vlees. Zelfs bijna geheel vlees omdat katten obligate carnivoren zijn. Daarom kunnen we beter wat minder huisdieren houden en als er dan toch een huisdier houden kiezen voor een konijn of een ander klein vegetarisch dier.

  1. J,G, de Molenaar en D.A. Jonkers, De invloed van stikstof in de ontlasting van honden op de vegetatie in voedselarme bos- en natuurterreinen, Instituut voor Bos- en Natuuronderzoek Wageningen, 1993

Marskolonie van een miljoen inwoners voor 2060

Stel je een Zuidpoolbasis voor. Juist ja. Groter. Nog groter. Zo groot, dat je er een miljoen mensen in kwijt kunt. Als het aan multimiljardair Elon Musk ligt, wordt dit nog tijdens zijn leven realiteit. En zal er een Marskolonie van een miljoen mensen komen. Die daar mogelijk hun hele leven zullen blijven.

Koepel of onder de grond

Komt er een grote geodetische koepel, waaronder een miljoen mensen in een aardachtig landschap wandelen? Gaan de kolonisten ondergronds? Of komt er een netwerk van door tunnels verbonden ruimtes? Deze video gaat, zij het oppervlakkig, in op enkele van deze vragen.

Ondertussen komt steeds meer naar buiten van de plannen van Musk op Mars. Zo wil hij een lokale cryptomunt laten circuleren. De Marsbasis moet autonoom worden, en niet onder het gezag van een Aardse overheid vallen. De recente gebeurtenissen in Usa laten duidelijk zien, waarom dit een verstandige keus is. Een wereldoorlog die zich uitbreidt tot Mars, zou de prille kolonie de nek omdraaien.

Elke aanwezigheid op Mars, ook een Marskolonie van een miljoen inwoners, begint klein. Bron: X-Arc op NASA
Elke aanwezigheid op Mars, ook een Marskolonie van een miljoen inwoners, begint klein. Zoals met deze 3D-geprinte kolonie. Bron: X-Arc op NASA

Hoe voed je een Marskolonie van een miljoen inwoners?

Het zonlicht op Mars is veel zwakker dan op Aarde. De zonneconstante op Mars is 490 W per vierkante meter. Minder dan de helft van de 1366 W per vierkante meter op aarde. Al wordt dit voor een belangrijk deel goedgemaakt door de ontbrekende atmosfeer. En de lage temperaturen. Daardoor kunnen zonnepanelen op Mars efficiënter werken. Tenzij er een stofstorm opsteekt. Deze kunnen weken aanhouden. Dat betekent dus slecht nieuws voor zonnepanelen en onbeschermde apparatuur.

Vandaar ook, dat kernreactoren ook een interessante optie zijn. Ze zijn immers compact en krachtig. Door het ontbreken van een atmosfeer is radioactiviteit minder een probleem. Zeker als de nieuwste, veilige ontwerpen worden gebruikt.

Van de belangrijkste zes elementen voor leven, waterstof, stikstof, zuurstof, koolstof, zwavel en fosfor, is ook fosfor in rijke mate aanwezig[1], tien maal zo veel zelfs als op aarde[2]. Ook kalium komt veel voor. Dit maakt landbouw in principe haalbaar, wijst Wagenings onderzoek uit[3]. Musk denkt dat het rond 2060 zover is. [4]

  1. James P. Greenwood; Ruth E. Blake Geology (2006) 34 (11): 953–956. https://doi.org/10.1130/G22415A.1
  2. Adcock, C., Hausrath, E. & Forster, P. Readily available phosphate from minerals in early aqueous environments on Mars. Nature Geosci 6, 824–827 (2013). https://doi.org/10.1038/ngeo1923
  3. Ruimtelandbouw, overzichtspagina met nieuws en onderzoek – Wageningen University
  4. Elon Musk: A Million Humans Could Live on Mars By the 2060s, National; Geographic, 2016

De stikstofuitstoot in Nederland is al enorm gedaald, maar helaas onvoldoende voor de nieuwe strenge EU-norm. Bron: [2] [3]

Stikstofveiling met emissierechten oplossing voor stikstof problematiek

Nederland is een klein, dichtbevolkt land met een uitgebreide veestapel. Dat gaat niet goed samen. Zeker van nature stikstofarme natuurgebieden leggen steeds meer het loodje. Is een stikstofveiling de oplossing?

Waarom is stikstof een probleem?
Een kleine tachtig procent van de aardse atmosfeer bestaat uit stikstofgas (N2). Stikstof is een onmisbaar element voor het leven. We bestaan uit eiwitten en eiwitten uit aminozuren, een stikstofverbinding. Nederland bevat miljoenen stikstofbronnen, variërend van huisdieren tot varkensmesterijen, en natuurlijk u, waarde lezer. Ook autoverkeer en bouwactiviteiten stoten stikstof uit, zij het veel minder dan mensen en -vooral- mesterijen. In de stikstofdiscussie bedoelt men alle stikstofbronnen, anders dan luchtstikstof en in eiwitten gebonden stikstof. Dit zijn vooral ammoniak (NH3) en stikstofoxiden (NO, NO2 en het omstreden lachgas N2O). Ook nitraat (NO3) dat uit bemeste akkers spoelt, is een milieuprobleem.

De stikstofuitstoot in Nederland is al enorm gedaald, maar helaas onvoldoende voor de nieuwe strenge EU-norm. Bron: [2] [3]
De stikstofuitstoot in Nederland is al enorm gedaald, maar helaas onvoldoende voor de nieuwe strenge EU-norm. Bron: [2] [3]
Brute bouwstop door administratief gecreëerd noodgeval
De EU heeft strenge regels afgekondigd voor stikstofemissies. Regels, die in een dunbevolkt land als bijvoorbeeld Frankrijk of Bulgarije makkelijk te handhaven zijn, maar in Nederland erg lastig. Het probleem is niet dat de stikstofuitstoot in Nederland stijgt. Integendeel. Deze is mede dankzij strenge wet- en regelgeving zoals de mineralenboekhouding voor boeren aanzienlijk gedaald [2] [3]. Het probleem is dat mede dankzij het stuitende gebrek aan vooruitzien door het kabinet-Rutte, de uitstoot niet snel genoeg daalde. Het gevolg was dat er een bouwstop werd afgekondigd met een aanzienlijke economische schade – en het voortduren van de huisvestingscrisis.

Stikstofveiling: voor- en nadelen
De vrije markt is er erg goed in om het economische optimum te vinden.  Dat kan een voordeel zijn, althans: als het spelterrein van de vrije markt zo wordt ingeperkt dat er geen externaliteiten optreden. Externaliteiten creëren gebeurt nogal snel. Zo begonnen slimme ondernemers zelf muskusratten te kweken, toen de overheid een premie van tien gulden op elke gedode knager zette. In principe kan de overheid het recht om stikstof uit te stoten verkopen, bijvoorbeeld, via een stikstofveiling. Als een varkensboer er mee stopt, kan hij zijn emissierechten via de veiling verkopen aan een andere boer, aan een bouwondernemer of een natuurorganisatie (die ze vervolgens niet gebruikt). Op een gegeven moment hebben de ondernemers die de meeste euro’s per kilo stikstofuitstoot kunnen verdienen, de emissierechten in handen, waardoor er een economisch optimum is ontstaan. Aldus het schoolboekje economie.

Elk systeem met wetten en regels waarmee geld gemoeid is, heeft te maken met de kans op fraude. Stikstofuitstoot vindt plaats in de vorm van gasvormige verbindingen. Gassen zijn berucht moeilijk te traceren op een enkele bron. Zo kan een boer bijvoorbeeld opgeven dat hij een dure afvanginstallatie heeft geïnstalleerd die hij in werkelijkheid niet heeft, of een veel slechter goedkoper model, waardoor zijn uitstoot veel hoger is dan uit officiële cijfers blijkt. Hier moet dus grondig gecontroleerd worden, het liefst ook met geregelde veldmetingen in de buurt van grote stikstofvervuilers. Per saldo is dit systeem dus uitvoerbaar.

Bronnen
1. Emissieautoriteit: geef handel in stikstofrechten tweede kans, FD, 2019
2. Verzuring en grootschalige luchtverontreiniging: emissies, 1990 – 2017, Centrum voor de Leefomgeving, 2017
3. O. Oenema, Factsheet stikstofbronnen, Wageningen Universiteit, 2019

In onder meer Wageningen wordt veel onderzoek gedaan naar kweekvlees. Bron: Wageningen Universiteit

De toekomst van vlees

Veertig procent van alle land op aarde wordt gebruikt om vee op te houden of veevoer te produceren. Dan moet je ook bedenken dat van alle mensen op aarde slechts een klein deel veel vlees eet, maar dat de vleesconsumptie snel stijgt. Dit kan zo niet doorgaan.

Het antwoord is voor een groot deel: afstappen van dierlijke eiwitten waar mogelijk. Als we kunstmatig vlees kunnen kweken, scheelt dat veel dierenleed en ook veel schaars land. Als veel landbouwgrond niet meer nodig is, kan ook onze overbelaste aarde tot rust komen en komt er ook meer ruimte vrij om te wonen in nieuwe natuur. Het plaatje wordt nog zonniger als we zonlicht rechtstreeks in voedsel om kunnen zetten. Dan is ook een groot deel van de akkerbouwgrond niet meer nodig.

In onder meer Wageningen wordt veel onderzoek gedaan naar kweekvlees. Bron: Wageningen Universiteit
In onder meer Wageningen wordt veel onderzoek gedaan naar kweekvlees. Bron: Wageningen Universiteit

Een van de meest veelbelovende onderzoeksrichtingen is kweekvlees. Als we stamcellen uit dieren kunnen halen, kan hieruit in principe een onbeperkte hoeveelheid vlees worden gekweekt. Wel moeten we dan stamcellen van verschillend type hebben.

Lees ook:
In 2012 eerste vlees zonder slachten
Het kweken van insecten
Video: de toekomst van voedsel
Voedsel uit de chemische fabriek

The man who stopped the desert

Een prachtige documentaire over hoe Yacouba Sawadogo de woestijn tegenhoudt en de Sahel woestijn weer vruchtbaar weet te maken.

In Burkina Faso veroorzaakte de snelle woestijnvorming van de ooit vruchtbare Sahelvlakten, droogten en verwoeste oogsten. Het gevolg: een massale exodus van dorpsbewoners en hongersnoden die de bevolking decimeerden. Opmerkelijk genoeg lukte een ongeletterde kleine boer met zijn vernuftige landbouwmethodes, wat experts niet lukte: de woestijnvorming te stoppen. Deze inspirerende documentaire vertelt het unieke verhaal van Yacouba Sawadogo, wiens jaren van zwoegen het leven van duizenden hebben veranderd.

What Yacouba did next…

De oplossingen voor de grote milieuproblemen zijn er, het zijn daarbij vrij simpele oplossingen. Het is tijd om dit soort oplossingen nu grootschalig te verspreiden en toe te gaan passen. Een boel van deze praktisch implementeerbare oplossingen zijn te vinden op Permacultuur Nederland.

Aanverwante artikelen:
-) Website – www.1080films.co.uk/Yacoubamovie
-) Eetbaar Nederland; lokaal, vers en gezond voedsel voor iedereen!
-) Tuinieren zonder eigen grond
-) Gezonde levende gronden
-) De kruidenspiraal
-) De gemakkelijke moestuin
-) Van grasveld tot groentetuin
-) De buurtmoestuin
-) De 10 voordelen van gemeenschapstuinen
-) De eetbare bostuin
-) Peer to peer zaden- en plantenruilnetwerk
-) Eetbare planten en paddenstoelen database
-) Permacultuur, een introductie
-) Permacultuur in het Nederlandse taalgebied

-) Universiteit Wageningen, loopjongen van de agro industrie – Deel I- Monsanto
-) Universiteit Wageningen, loopjongen van de agro industrie – Deel II-A – Bijensterfte
-) Universiteit Wageningen, loopjongen van de agro industrie – Deel II-B – Bijensterfte
-) Universiteit Wageningen, loopjongen van de agro industrie – Deel II-C – Bijensterfte
-) Universiteit Wageningen, loopjongen van de agro industrie – Deel III – Zuivelindustrie

De komkommerrobot vervangt menselijek plukkers. Bron: Wageningen Universiteit

Video: robot oogst komkommers

Deze Wageningse robots doen het werk, dat tot nu toe alleen door mensen kon worden: het plukken van oogstrijpe komkommers, terwijl de onrijpe exemplaren blijven hangen.

Al sinds de jaren vijftig staan er robots in fabrieken. In regelmatige, voorspelbare omgevingen functioneren robots goed, maar in bijvoorbeeld de landbouw, waar elke plant sterk afwijkt van een andere, was de inzet van robots op kleine schaal onhaalbaar. Nu, dankzij de Wet van Moore die de rekenkracht van computers enorm heeft vergroot, is dat veranderd. Deze robot herkent met krachtige software komkommer en ‘ziet’ aan de kleur en vorm of de komkommer oogstrijp is.
Dit betekent, dat veel tuinbouw, die nu in lage-lonen landen plaatsvindt, weer terug zal keren naar Nederland. Dit geldt ook voor veel industrie. Toch is de situatie niet hopeloos voor de mensen in lage-lonenlanden. Exponentiële technieken zullen hun leven sterk verbeteren en nieuwe werkgelegenheid scheppen.

De komkommerrobot vervangt menselijek plukkers. Bron: Wageningen Universiteit
De komkommerrobot vervangt menselijek plukkers. Bron: Wageningen Universiteit

Meer informatie:
Oogstrobot voor komkommer (Wageningen Universiteit)

Lignine is één van de belangrijkste bouwmaterialen voor planten. Bron: openei.org

Groen alternatief voor asfalt en teer ontdekt

Asfalt en teer bestaan voor een groot deel uit bitumen, kleverige verbindingen uit aardolie. Erg gezond, of goed voor het milieu, is dit niet. In een recente doorbraak ontdekten Nederlandse onderzoekers van TNO een plantaardig alternatief dat niet alleen milieuvriendelijker, maar ook sterker is: lignine.

Alternatief voor teer gezocht
Een groot deel van de aardolie wordt verwerkt in de chemische industrie. Neem bijvoorbeeld plastics. Maar ook teer en asfalt slokken de nodige olie op. Naar schatting verbruikt de aarde meer dan 100 miljoen ton bitumen, dat is omgerekend 13 kg bitumen per aardbewoner, per jaar. Vijf procent van alle asfalt bestaat uit bitumen. Als we overstappen op groene alternatieven van aardolie, moeten we ook hier een vervanger voor vinden. Het goede nieuws is: deze vervanger is nu door TNO gevonden, zo lijkt het. Ongeveer de helft van alle bitumen kan vervangen worden door lignine. Ook is het ontwikkelde lignine-asfalt aanmerkelijk duurzamer dan bitumenasfalt, waardoor het jaren langer meegaat. Het asfalt is ook beter bestand tegen extreme temperaturen.

Lignine is één van de belangrijkste bouwmaterialen voor planten. Bron: openei.org
Lignine is één van de belangrijkste bouwmaterialen voor planten. Bron: openei.org

Lignine: resistent natuurlijk bouwmateriaal
Hout en materialen als stro bestaan, chemisch gezien, uit twee belangrijke componenten. Cellulose, dat de draagkracht levert, en lignine. Lignine maakt ongeveer een derde van de totale droge massa van hout uit. Lignine is chemisch erg stabiel, is dicht en waterafstotend en heeft bacterie- en viruswerende eigenschappen, de reden dat planten het produceren. Het is de ligninefractie die uiteindelijk in de organische stof in de bodem terecht komt, omdat het chemisch zo stabiel is. Houtsoorten met een lange levensduur bestaan voor een groot deel uit lignine. Op dit moment is lignine een afvalproduct met weinig commerciële toepassingen, dat vrij komt bij de winning van cellulose uit houtpulp. Nu er steeds meer belangstelling komt voor het gebruik van nanocellulose, een duurzaam en ook sterk alternatief voor plastic, zal er steeds meer lignine worden geproduceerd. Nu is dat al 40 tot 50 miljoen ton per jaar, de helft van het bitumenverbruik. Lignine dient nu voornamelijk als brandstof, waarbij het nodige roet vrijkomt. Kortom: deze toepassing van TNO komt als geroepen.

Extractie met weinig zwavelzuur
TNO ontwikkelde ook een methode om met veel minder zwavelzuur lignine uit de houtpulp te extraheren. Zwavelverbindingen veroorzaken de nodige milieuproblemen, wat dit goed nieuws maakt. De TNO-methode maakt gebruik van stoom en levert zeer zwavelarme lignine, die veel minder stinkt en nu veel breder toegepast kan worden.

Fietspad van lignine-asfalt
In Zeeland wordt op dit moment in samenwerking met Wageningen Universiteit gewerkt aan een fietspad van dit lignine-asfalt. Slagen fde proeven, dan betekent dit dat drie vervelende problemen worden opgelost: lignine als afvalstof, het tekort aan bitumen en de vrij korte levensduur van asfalt.

Bronnen
TNO, Lignine als grondstof voor asfalt en dakbedekking
WUR, Bioasfalt met lignine in Zeeland