“Siren servers”, de term die Jaron Lanier gebruikt voor de machtige serverparken zoals Google, Facebook en Amazon, konden alleen zo machtig worden omdat de mens niet centraal staat in onze economie. Kan een mensgerichte economie (humanistische economie) hier verandering in brengen?
Humanistische economie
Xanadu levert een bruikbaar instrument voor Laniers volgende concept: humanistische economie. Wat zijn de principes van de humanistische economie, en kan onze economie mensgericht organiseren de nakende ontwrichting op tijd stoppen?
De Afghaanse Sharbat Gula, die door deze foto wereldberoemd werd, zou veel royalties ontvangen in een humanistische informatieeconomie. Bron: Wikimedia Commons
Wat is economie en waarom falen economen?
Het terrein dat bedoeld wordt met de term ‘economie’ is ruwweg: alle transacties met schaarse goederen. Tot einde negentiende eeuw heette economie “politieke economie“. Om hun vakgebied respectabeler te maken, hebben de technocraten onder de economen het hernoemd tot economie, en de wiskundige analyse de overhand laten nemen. Hiermee leek economie een exacte wetenschap, net zoals natuurkunde of scheikunde, en kregen de economen een even respectabele status als bijvoorbeeld natuurkundigen. Dit terwijl de wetenschappelijke basis onder economie vaak net zo stevig is als die onder astrologie: berustend op mythische aannames (zoals de alwetende markt en rationele redenen om te kopen); meer geloof dan wetenschap. Vandaar ook dat economen vaak grote ellende aanrichten. Zoals nu, nu de EU-economen Griekenland in het verderf storten. En de roep om een zinniger economie steeds groter wordt.
Principes van de humanistische economie
De humanistische economie is in feite meer een stroming dan een samenhangende economische theorie. Humanistisch economen hebben stevige kritiek op de nogal rationele en mechanische kijk op mensen van de gevestigde economen. Mensen worden in de klassiek-liberale economie gereduceerd tot eigenaren, kopers en arbeiders. In werkelijkheid, stellen de humanistisch economen, is de mens veel veelzijdiger en zijn zaken als kopen, werken en bezitten middelen, geen doelen waaruit het leven bestaat.
In de humanistische informatie-economie wordt de mens niet gezien als productiefactor en consument, maar als zelfstandige actor, die centraal staat. De rest van de economie heeft dus slechts betekenis vanuit menselijk standpunt, m.a.w. dit is een antropocentrische theorie. Wat wij zien als zelfstandige entiteiten, zoals grote bedrijven en machines, zijn in de ogen van de humanistische informatie-economie slechts instrumenten van mensen die de onderlinge relaties tussen mensen veranderen.
Het doel van de humanistische economie is niet om zoveel mogelijk winst te maken op kapitaal, maar het maximaliseren van menselijk welzijn. Hierbij wordt de piramide van Maslow vaak als uitgangspunt gebruikt.
Humanistische informatie economie volgens Jaron Lanier
Lanier legt zich in zijn boek toe op het informatie-element van de economie en gaat niet zozeer uit van de piramide van Maslow, maar van het antropocentrisme. Lanier ziet een toekomst voor zich, waar iedere producent van informatie royalties krijgt op elk moment dat de informatie wordt gebruikt. Print je een leuk meubel uit met je 3D-printer, dan ontvangt de ontwerper royalties. Wordt je commentaar op een langvergeten nieuwsbericht door een sireneserver geanalyseerd om het historisch verantwoorde Nederlandstalige slang uit de jaren ’10 zo natuurgetrouw mogelijk te reproduceren, dan ontvang je ook een nanobetaling. Idem voor de metselaar, waarvan de motorische kennis en kunde is gebruikt om een metselrobot te trainen. Of de nieuwe medische behandelmethode die is ontwikkeld dankzij jouw operatie.
Oudere mensen hebben zo geen pensioen nodig, dit wordt dan gevormd door de royalties op de in hun gehele leven geproduceerde werken.
Leuk, maar gaat dit ook werken?
Om eerlijk te zijn vraag ik me dit af. Lanier is een uitermate briljante kerel met een zeer uitgebreid oeuvre, variërend van boeken tot muziekstukken. Hij hoeft zich dus in dit systeem geen zorgen te maken om zijn pensioen.
Maar hoe zit het met gewone stervelingen, zoals u en ik? Als we de omzetten van Facebook, Google en andere ‘siren servers’ bij elkaar optellen, zien we dat deze minder dan een biljoen euro per jaar bedragen. Dat is maar een paar honderd euro per internetgebruiker per jaar. Nog niet eens genoeg voor twee weken. Let wel, omzetten, geen winsten.
We staan echter nog maar aan het begin. Werkelijk elke business wordt nu in hoog tempo overgenomen door hightech bedrijven uit Silicon Valley en enkele neefjes elders op de wereld. Als de oliesector en de gezondheidszorg, nu de grootste slokops, zijn gekortwiekt, wordt het belang van informatie steeds groter, en dus dit bedrag veel hoger.
Deze site, die drie jaar werk vertegenwoordigt, brengt per dag misschien drie euro op, rond de honderd euro per maand. Als ik mezelf als de gemiddelde informatiewerker zie, en er van uit ga dat ik elk jaar de opbrengst van de site met een euro per dag kan laten stijgen (een dubieuze aanname, immers artikelen verouderen en er komen er steeds meer artikelen op internet waardoor de spoeling dunner wordt), denk ik niet dat ik er in zou slagen om mijn pensioen bij elkaar te schrijven. Tenzij ik tot mijn vijfenzeventigste doorschrijf. Ook is het loterijgehalte erg groot.
Er zal dus m.i. toch een vorm van herverdeling moeten plaatsvinden, dus een vorm van basisinkomen. Met dit als aanvulling en hopelijk de royalties als hoofdmoot voor zoveel mogelijk mensen. Het uitgangspunt van Lanier, de mens centraal, is dan weer uitermate goed.
Voor een inbreker die een beetje handig is met techniek, opent het nieuwe tijdperk van exponentiële techniek ongekende mogelijkheden. Hoe zal de inbreker van de toekomst toeslaan?
Hoewel steeds meer ooit kostbare zaken dematerialiseren en demonetariseren, lees: gratis worden, zullen er altijd kostbare zaken blijven. Denk aan antiek, kunstwerken, gevoelige informatie of wachtwoorden. Dus ook de inbreker van de toekomst zal nog steeds voldoende emplooi hebben, al zal de steeds betere beveiliging, forensische technieken van de politie en gezichtsherkenningssoftware het voor inbrekers lastiger maken om niet betrapt te worden.
Pre-operational surveillance met drones
Een geslaagde inbraak vereist een goede voorbereiding. Inbrekers doen voor ze toeslaan, doorgaans uitgebreid onderzoek naar het slachtoffer en de woonomgeving. Dit heet pre-operational surveillance, en wordt ook door terroristen en geheime diensten die een commando-actie plannen, toegepast. Dit vormt ook één van de zwakke punten in een inbraak, of een terreuraanslag. Personen die zich verdacht gedragen in een woonwijk, worden door de politie vaak in een vroeg stadium opgepakt.
Dit soort nanodrones, zo groot als een vlieg, zijn de droom voor inbrekers.
Inbrekers doen zich vaak voor als bijvoorbeeld glazenwasser of tuinman. Ze vragen dan of ze even gebruik kunnen maken van de wc, en laten het raampje open staan. De inbreker van de toekomst zal dan wat sensoren, of op afstand bedienbaar robotje of drone achterlaten. Deze kan het huis van binnenuit scannen en de inbreker een uitgebreid overzicht geven van de inhoud van het huis met de kostbaarheden. Ook kan deze het huis van binnenuit openen.
In de toekomst krijgt de inbreker hierbij hulp van krachtige technieken. Nu al maken slimme inbrekers gebruik van professionele drones om doelwitten te scannen. In de nabije toekomst zullen deze drones kleiner en krachtiger worden, denk bijvoorbeeld aan drones, zo groot als een insekt. Hiermee zou je zelfs een openstaand raam binnen kunnen vliegen. Ook kunnen inbrekers mogelijk 3D-geprinte ornithopter-drones, die er precies zo uitzien als bijvoorbeeld duiven of merels, inzetten. Van groot belang voor een inbreker is uiteraard dat het slachtoffer niet thuis is op het moment dat hij toe wil slaan. Inbrekers bestuderen doelwitten dan ook wekenlang om hun leefpatronen vast te stellen. Een ouderwetse tijdklok, die altijd precies op hetzelfde moment uit gaat, maakt op inbrekers weinig indruk. Vermoedelijk zal de inbreker van de toekomst ook gebruik maken van nachtkijkers of andere geavanceerde apparatuur om de aanwezigheid van mensen vast te stellen.
De inbreker van de toekomst, met zijn DNA-schilfers werende suit en bliksemsnelle werkwijze, zal veel weg hebben van de superheldin/schurk Catwoman. Bron: Marvel Comics
Vermoedelijk zullen inbrekers hun werk ook uitbesteden aan elkaar. De pre-operationele surveillance teams, of hackers die het beveiligingssyssteem van het doelwit hebben geïnfiltreerd, zullen bijvoorbeeld hun “leads” verkopen aan de inbrekers die de daadwerkelijke kraak zetten. Vermoedelijk zullen er in de toekomst veilingsites voor criminele jobs opgezet worden, die wel wat weg hebben van een Tor-versie van een klussite.
Een snelle kraak
Snelheid is voor een inbreker van uiterst groot belang. Elke minuut extra kan er een stil alarm afgaan, een buurman de politie bellen bellen of de bewoner terugkomen. Daarom zal hij voor de daadwerkelijke inbraak, alles repeteren in een virtual reality omgeving. Heeft hij geen drone binnen kunnen smokkelen, dan heeft het presurveillance team mogelijk via het kadaster de bouwplannen van het huis opgevraagd. De inbreker zal een nauwsluitend pak, bijvoorbeeld een duikpak, dragen om te voorkomen dat er DNA-sporen achter blijven. Zaken die nu de inbraak vertragen zijn diefstalproof hang- en sluitwerk. Een drone of gekkoachtig robotje binnenshuis kan dit hang- en sluitwerk van binnenuit losschroeven.
Inbrekers zullen proberen de toekomstige biometrische sloten te hacken met bijvoorbeeld een 3D geprinte replica van het hoofd of de hand van de eigenaar, om zo de biometrische gegevens van de eigenaar te stelen. Dit zal vermoedelijk uitbesteed worden aan gespecialiseerde criminelen, zie voor. Ook een biometrisch slot is uiteraard slechts zo sterk als de zwakste schakel. Als het slot van binnenuit makkelijk los is te schroeven door een naar binnen gesmokkeld robotje, is de inbreker ook binnen. Het hacken van het domotica-systeem zou de inbreker totale controle geven over de woning.
Eenmaal binnen gebruikt de dief mogelijk een augmented reality app, waarmee binnen het huis de locaties van kostbare voorwerpen is aangegeven. Tegen de nu populaire mistapparatuur, die alle zicht wegneemt, kunnen dieven sonar of nachtzichtbrillen gebruiken. Mogelijk zullen inbrekers er ook voor kiezen slaapgas of, in het geval van echt zieke psychopaten, gifgas in de woning te pompen, om er zeker van te zijn dat de bewoner niet ontwaakt tijdens de roof. De roof moet idealiter in enkele minuten voltooid zijn.
Biometrische huissloten zullen in de toekomst erg populair worden. Maar of inbrekers hier niet wat tegen kunnen verzinnen is de vraag. – Wikimedia Commons
Het is ook mogelijk dat de dief de gehele inbraak laat uitvoeren door een robot, die hij via teleoperatie bedient of via een voorgeprogrammeerde route. Robots zijn veel sneller dan een mens en een robot zou de klus in principe in enkele tientallen seconden kunnen klaren. Veiligheidsexperts waarschuwen dat een gehackte huishoudrobot de ideale handlanger van een inbreker zou zijn.
Verkopen van de buit
Heet hangijzer, en ook de reden dat inbrekers veel gepakt worden, is het verkopen van de buit. Dieven maken massaal gebruik van veilingsites als Marktplaats.nl of Ebay.com om hun gestolen waar te verkopen. Omdat deze steeds beter in de gaten worden gehouden door de politie, zullen in de toekomst dieven uitwijken naar een veiligsite op het anonieme Tor-netwerk, of eventuele opvolgers daarvan die niet gekraakt kunnen worden met een kwantumcomputer. Ook kunnen inbrekers ‘diefstal op bestelling’ doen van door verzamelaars gewenste objecten, zoals nu al gebeurt met dure auto’s. In de toekomst zal elk waardevol voorwerp (antiek en oude kunst zal zijn waarde houden omdat deze niet meer bijgemaakt kunnen worden) in een gedeelde verzekeringsdatabase zal staan met zeer uitgebreide scans. Dat maakt ze onverkoopbaar in het legale circuit. Dieven zullen daarom losgeld gaan vragen voor deze dure voorwerpen, of ze verkopen aan afnemers in anarchistische landen.
Het hacken van PIN-automaten, botnets en ransomware is nog maar het begin van de toekomst van misdaad, waarschuwt Marc Goodman van Singularity University. In een intrigerende Singularity University Nederland lezing aan de Politieacademie te Apeldoorn maakt hij duidelijk dat ook op het gebied van misdaad en misdaadbestrijding de exponentiële groei van computercapaciteit, ook exponentieel toenemende misdaad gaat betekenen, als we er niet tijdig wat aan doen. In dit artikel, dat de Visionair Misdaadweek opent, de voornaamste ontwikkelingen.
Nieuw tijdperk van misdaad
Begin 2014 werd ontdekt waar tienduizenden mysterieuze spammails vandaan kwamen. De ‘dader’ bleek een gehackte ‘slimme koelkast‘. Criminelen namen begin 2015 honderden Nederlandse computers in gijzeling met de ransomware Coinvault en dwongen de eigenaren om met bitcoins losgeld te betalen. Een achttienjarige student uit Florida wilde zijn kamergenoot uit de weg ruimen, omdat die zijn vriendinnetje had ingepikt. Probleempje: hoe werk je het lijk weg. Siri, de AI assistent van Apple, wist wel raad, waardoor de niet al te slimme moordenaar overigens ook tegen de lamp liep.
Deze wietkweker is er door de hitte van groeilampen gloeiend bij. Criminelen gebruikten een drone met infraroodcamera om wietplantages van collega-criminelen op te sporen.
Een drone met warmtecamera spoorde wietplantages op in het gebied rond Birmingham. Echter: deze drone was niet van de Britse politie, maar van criminelen die concullega’s wilden rippen van hun oogst. Een vreemde stoot je aan in een menigte. Niet om je zak te rollen, dat is old school, maar om met een near field scanner je bankpasje leeg te roven. Zoals uit deze voorbeelden blijkt, zijn criminelen uiterst creatief en volgen ze moderne technieken op de voet. Experts, zoals voornoemde Marc Goodman, denken dan ook dat er een explosie van misdaad uit zal breken als politie en de samenleving niet op tijd maatregelen nemen. Welke ontwikkelingen zorgen voor deze snelle groei? En wat kunnen we er aan doen? Goodman noemt drie hoofdfactoren: exponentiële ontwikkelingen, geautomatiseerde misdaad en de opmars in de reële 3D-wereld van cybercriminaliteit.
Exponentieel De razendsnelle opkomst van bedrijven als Facebook, Uber en Airbnb komt door hun exponentiële bedrijfsmodel. Om te groeien hoeven ze nauwelijks te investeren. Ook criminelen hebben deze exponentiële bedrijfsvoering ontdekt. Kinderporno wordt gecrowdsourced, honderden kruimeldieven verspreid over de gehele wereld werden ingeschakeld om tientallen miljoenen dollars gekraakt geld te pinnen en sommige Amerikaanse crimeware-softwarepakketten, zoals Citadel of Blackshades, zijn zo professioneel dat er een 1-800 helplijn voor was opgezet. Een enkele criminele programmeur, of een team, kan met een crimewarepakket duizenden criminelen assisteren bij hun computerinbraken. Kortom: net zoals in de bovenwereld kan een crimineel zijn roofactiviteiten exponentieel uitbreiden met moderne technieken, met uiterst vernietigende gevolgen.
Geautomatiseerd
Criminelen willen op een gemakkelijke manier geld verdienen. Daarom maken ze graag gebruik van automatisering. Een bankrover kan met een bankoverval slechts enkele duizenden euro’s buitmaken. Hiervoor riskeert hij zijn leven. Maar wat als je duizenden mensen tegelijk kan beroven, met behulp van techniek? Slimmere criminelen storten zich nu dan ook massaal op cyberaanvallen. De gemiddelde opbrengst van een geslaagde cyberkraak ligt ver boven het miljoen. Als een hacker creditcardgegevens van een grote webwinkel of winkelketen buitmaakt, kan deze miljoenen mensen tegelijk beroven. Drones van drugssmokkelaars passeren de zwaarbewaakte grens tussen de Verenigde Staten en Mexico met gemak. Drones komen ook erg van pas bij iets dat essentieel is voor een geslaagde inbraak of terroristische aanslag: surveillance, de voorverkenning van het doelwitterrein, zonder dat beveiligingscamera’s foto’s van verdachten kunnen maken. Kortom: dezelfde tools die in de bovenwereld het leven makkelijker maken, maken dat voor een crimineel ook.
3D Een derde megatrend die op dit moment de wereld ingrijpend verandert, wordt door Goodman onder de noemer “3D” geschaard. Software “eet” de wereld: veel zaken die vroeger dure en logge apparaten vereisten, worden nu vervangen door vaak gratis software. Ik herinner me nog de enorme Winkler Prins encyclopedie van mijn grootouders, die een complete boekenplank in beslag nam. Deze zit nu in onze smartphone, samen met zaken als wekkers, hifi-installaties, wegenkaart, kompas, fototoestel, videocamera en talloze andere dingen. Niet alleen verdwijnen er fysieke dingen, ook worden de dingen in onze omgeving steeds “slimmer”.
Dit 3D-geprinte geweer, de Liberator, is van ABS-plastic, maar gaat lang genoeg om iemand dood te schieten.
Enter de voornoemde “slimme koelkast”, die door een creatieve hacker werd misbruikt als mailserver voor een spamrun. Industrieën schakelen nu massaal over op het zogeheten Internet of Things (IoT), mogelijk geworden door het IPv6 protocol met meer netwerkadressen dan er zandkorrels op de aardse stranden liggen. Als de informatieinhoud van het internet nu gelijk staat aan een golfbal, wordt die in de verdere toekomst zo groot als de zon. Letterlijk alles, broodrooster, kleding, zelfs je lichaam, zal binnenkort uitgerust worden met sensoren, microscopische computertjes en andere dingen, die je beter zullen kennen dan je jezelf kent.
Kortom: een paradijs voor criminelen. Babyfoons, veiligheidscamera’s en modems worden nu al massaal gehackt. De niet al te slimme computertjes die straks in smartdust worden gebruikt, zijn gemakkelijk te hacken en af te luisteren. Westerse inlichtingendiensten legden het Iraanse kernwapenprogramma plat met het Stuxnet virus, dat een vijfde van alle Iraanse uraniumcentrifuges liet crashen. In een biotechnologische fabriek van de toekomst kunnen criminelen de apparatuur hacken en de eigenaren bijvoorbeeld dwingen honderdduizenden bitcoins over te maken, omdat anders giftige stoffen in het eindproduct terecht komen.
Geen science fiction, maar misdaadhistorie: een criminele bende hackte een gevangenis, brak via deze gevangenis in in andere gevangenissen en ontgrendelde alle celdeuren. Zowel bij bewaarders als gevangenen brak paniek uit. Eén van de bendeleden liep kalm de celdeur uit, liep naar de cel van het doelwit en stak het slachtoffer van een concurrerende bende dood.
De 3D-printer is bruikbaar voor een hele serie van misdaden, van het printen van vuurwapens of een cocaïnelab, tot het fotograferen en uitprinten van sleutels en het illegaal kopiëren van designproducten.
Autodieven tikken tegenwoordig geen ruitjes meer in. Meer dan de helft van de autokraken in Londen vindt nu al plaats door de autosoftware te hacken en zo de auto te ontgrendelen. Als er zelfrijdende auto’s komen, kunnen hackers de besturing op afstand overnemen en zo de inzittenden ontvoeren, of een gehackte auto naar ze toe laten rijden (of er een aanslag mee plegen).
Kortom: we kunnen maar beter nadenken over een goede strategie om cybercriminaliteit te stoppen, een Deltaplan (of, in Amerikaanse termen, een Manhattan Project), dat de beveiliging zo goed maakt dat hiermee misdrijven vrijwel onmogelijk worden. Kan dit zonder de privacy en mensenrechten aan te tasten, of zullen we in een politiestaat leven waarmee vergeleken Oceania in Orwell’s 1984 nog een paradijs is?
Huidige technologische ontwikkelingen geven zowel democraten als dictaturen meer mogelijkheden. Wie zal er aan het langste eind trekken? Het gezag, of de vrijheid?
Geschiedenis van de macht in vogelvlucht
Het grootste deel van de menselijke geschiedenis leefde onze soort zoals de Khoisan en andere jager-verzamelaars. De machtsverschillen waren (zoals ook nu bij de Khoisan) maar klein. De groep kon alleen overleven en bij elkaar blijven als alle groepsleden een gelijkwaardige positie hadden. Mannen jaagden en vrouwen verzamelden, wat beide essentiële steunpilaren van het voortbestaan van de groep vormde. Potentaatjes werden door de rest van de groep hard aangepakt.
Dit veranderde met de komst van de landbouw. Land werd nu geen leefgebied meer, maar bezit. Oogsten konden geplunderd worden, wat betekende dat grote, sterke groepen in het voordeel waren. Er ontstonden machthebbers en machtsstructuren. Er ontstonden staande legers, die de burgerbevolking afpersten in opdracht van de machthebber. Moderne staten, zoals we die nu kennen, ontstonden rond 1300 en later.
Met de industriële revolutie werd de geschoolde arbeider, met de technologen die nieuwe technieken ontwikkelden, het waardevolste bezit van de groep. Geschoolde arbeiders leverden de wapens en machines, waarmee de koloniale oorlogen werden uitgevochten. Deze arbeiders konden door hun specialistische kennis niet zo gemakkelijk meer worden afgeperst: door te staken konden ze een heel land lamleggen. Industriële processen zijn zeer complex. Om deze goed te sturen, waren nog grotere organisaties nodig die autoritair en strak geleid werden. De setting voor het conflict tussen arbeiders en industriëlen werd geplaatst.
Ontwikkelingen die dictaturen in de kaart spelen
Robots slagen er steeds meer in om taken van mensen over te nemen. Vechtrobots, zoals militaire drones, nemen steeds meer de rol van mensen in de oorlog over. Robots gehoorzamen bevelen blindelings. Als de machthebbers de beheersing hebben over militaire en civiele robots, kunnen ze hiermee de rest van de bevolking effectief onderdrukken, mogelijk zelfs op termijn uitroeien. Immers: mensen zijn niet meer nodig en nemen alleen maar ruimte en hulpbronnen in beslag. Er zijn nu ook veel minder paarden dan een eeuw geleden, om dezelfde reden.
De meest effectieve machtsbron is het vermogen, anderen te laten denken wat jij wil, m.a.w. hun belevingswereld totaal te controleren. Hiervoor zijn massamedia, zoals de main stream media, een geliefd instrument. Naarmate computers steeds beter worden, is het voor de machthebbers steeds eenvoudiger om internetverkeer in de gaten te houden en te censureren. Dictaturen zoals China en Saudi-Arabië boeken veel succes met hun digitale gordijn. China doet dit, door een ijzeren greep te houden op internetbedrijven en in China gebruikte communicatieapparatuur (wettelijk gezien moet de meerderheid van het eigendom en de volledige bedrijfsvoering door China bepaald worden). In andere landen, zoals in het westen, passen de heersende regimes vergelijkbare, maar wat subtielere technieken toe.
Dictatuur (linksboven) of democratie (rechtsboven)? Aan ons de keus.
Een nog verontrustender ontwikkeling is Big Data. Krachtige algoritmes kunnen uit gebruiksgegevens van Twitter, Google, Facebook en straks the Internet of Things en de vele drones, heel veel opmaken over de persoonlijkheid, gedrag en denkbeelden van netizens. Het is nooit gemakkelijker geweest om politieke tegenstanders op te sporen en belastende privé-informatie boven water te halen. Geen wonder dat geheime diensten graag volop graaien in deze honingpot aan informatie.
Ontwikkelingen die de democratie bevorderen
Toch ziet niet alles er zo somber uit. 3D-printers vervangen een fabriek, zonnepanelen en Tesla Motor’s betaalbare opslagaccu een elektriciteitscentrale. Het wordt technisch gezien voor een individu of kleine groep steeds eenvoudiger om zelfvoorzienend te worden, zoals de democratische jagers-verzamelaars dat ook zijn. Dit maakt mensen steeds minder afhankelijk van machthebbers. Bij een wanbetaler de elektriciteitsleiding afsluiten levert dan slechts een spottende grijns op. Ook voor internet en het bankstelsel (Bitcoin) komen er steeds meer alternatieven die niet afhankelijk zijn van een autoriteit. Hoe minder centrale organisatie nodig is, hoe minder legitimiteit er is voor een overheid. En hoe minder persoonlijke data er door internetgiganten kan worden geoogst.
Welke kant gaat het nu op?
Dictaturen doen met succes een beroep op het patriottisme van hun bevolking om censuur en onderdrukking goed te praten. De natuurlijke neiging van mensen is juist om meer greep op hun eigen leven te willen krijgen, dus meer onafhankelijkheid. Politici die meer macht willen, moeten daarom angst zaaien. Geliefde onderwerpen zijn terrorisme, pedofielen en schurkenstaten. Een pandemie zou een godsend zijn voor deze groep, ziet het Lockstep scenario in deze Rockefeller studie (link naar origineel op Rockefeller website werkt niet meer). Als er meer angst en oorlog komt, zullen we in de richting van de dictatuur gedrukt worden. Als wij aardbewoners de angst overwinnen, en democratische oplossingen bedenken voor deze problemen in plaats van meer bevoegdheden voor veiligheidsdiensten en het leger, zal onze soevereiniteit vergroot worden.
Uiteindelijk bepalen wij, de nu levende mensen, welke richting het op gaat. Positief denken is daarmee meer dan alleen een manier om gelukkiger te worden. Het is domweg een bittere noodzaak om het op aarde leefbaar en menswaardig te houden.
Een terechte klacht van linkse critici op de tegenwoordige markteconomie is dat ooit goed betaalde fabrieksbanen massaal werden vervangen door slechtbetaalde ‘hamburgerbanen’ – laagbetaalde, ongeschoolde baantjes zoals het bereiden van hamburgers. En zelfs de erbarmelijk betaalde hamburgerbanen zijn niet meer veilig. Verschillende bedrijven hebben fastfoodrobots ontwikkeld die voor een fractie van de kosten van zelfs een volgens Amerikaanse normen betaalde burritovouwer of pizzabakker, smakelijke snacks tevoorschijn tovert.
De burritobox bereidt in enkele minuten de bekende dichtgevouwen tortilla met kaas, rijst en bonen.
Box Brands, een in Californië gevestigd bedrijf, ontwikkelde de BurritoBox om kleine kioskhouders en pomphouders van een extra service aan klanten te voorzien zonder in personeel of een restaurant te hoeven investeren. De BurritoBox, waarvan er nu twee exemplaren zijn geplaatst in Los Angeles, vertoont een commercial tijdens de minuut, die het apparaat nodig heeft om een stomend hete burrito te rollen. Volgens de website van de makers is er zeer veel interesse voor het apparaat.
De BurritoBox is verre van uniek. De tijd waarin koffiezetautomaten het summum van techniek vertegenwoordigden, ligt reeds lang in het verleden. Zo is er een hamburgerrobot Alpha van Momentum Machines die 360 hamburgers per uur kan uitleveren. Het apparaat, dat zeker vijf tot zes man personeel vervangt, verdient zichzelf hiermee in een jaar terug. De eigenaren willen dit bespaarde bedrag steken in betere ingrediënten, zodat, in hun woorden, gourmetvoedsel bereikbaar wordt voor de massa.
Ook de pizzabakker is niet veilig. Pizza’s bereiden is inderdaad vrij eenvoudig te automatiseren (er is zelfs een 3D pizzaprinter ontwikkeld). De door een Nederlands-Italiaanse joint venture ontwikkelde Let’s Pizza laat de klant kiezen tussen diverse variëteiten en kneedt vervolgens het deeg, vormt er een pizza van en bedekt deze met de gewenste topping, waarna de pizza in een infraroodoventje gebakken wordt. Dit alles in minder dan drie minuten. De machine is naar verluidt al een daverend succes in Italië, de bakermat van de pizza. Voor rond de 30.000 euro, het bruto jaarsalaris van een pizzabakker, bent u de trotse bezitter van een exemplaar.
Dit zal met steeds meer ongeschoold en overigens ook veel vormen van geschoold werk gebeuren. Het is duidelijk dat het adagium van de regering, dat werkloosheid verwijtbaar is, steeds meer door de feiten wordt ingehaald. In plaats van steeds nieuwe pesterijen te bedenken voor mensen met een bijstandsuitkering, kan de overheid beter werken aan om- en bijscholing voor werklozen en de invoering van een basisinkomen.
Je doet je ogen open en ontwaakt in een wereld waarin een aantal dingen totaal anders zijn aangepakt dan in Nederland. Hoe zou je dag er uit zien?
Je voelt twee zachte handen je gezicht strelen. Op de rand van je bed zit een raadselachtig glimlachende, aantrekkelijke vrouw. Om je heen zie je de golven klotsen. Dan realiseer je je dat het een optische illusie is. Je bevindt je in de verre toekomst. Of op een andere planeet. “Je bent in de Nederlanden, in hetzelfde jaar als waarin je insliep.” antwoordt de vrouw op je onuitgesproken vraag. Ik ben aangewezen door de Raad voor Vreemdelingenzaken om je wegwijs te maken hier. Zie je, de maatschappij hier is heel anders ingericht dan in het door wanbestuur geteisterde Nederland en Vlaanderen waar je vandaan komt. Dus dingen kunnen verwarrend overkomen. Ik ben je gids. Je kan mij Mara noemen. Ik ben uitgekozen omdat mijn psychoprofiel het beste past bij je.”
Kleren uit de printer. De techniek is er nu.
Tweeduizendtigtien? Dat kan helemaal niet. Of Mara moet schathemeltjerijk zijn. “Je vergist je. Ik ben maar een gewone vrouw. Bijna iedereen heeft dit hier. Zie je, we stoppen onze hulpbronnen alleen in dingen die echt zin hebben. Waarom zou je heel veel energie en kostbare metalen stoppen in verouderde technologie? Dat behang dat je ziet, kan in de Lage Landen waar je vandaan komt al meer dan tien jaar voor weinig geld geproduceerd worden. Maar daarmee zouden fabrikanten hun dure fabrieken wel af kunnen schrijven. Niet dat ze hier beter zijn hoor. Maar zie je, wij kennen geen patenten, maar onderzoeksbeurzen. In plaats daarvan worden fabrikanten belast als ze grondstoffen gebruiken. En dit elektronische papier gebruikt veel minder grondstoffen dan zo’n massief tv-scherm. En weet je, ze maken nog meer winst ook omdat iedereen dit wil hebben. Toen je sliep heb ik je gescand, lekker ding. Ik zal je kleren even uitprinten.”
Even later, terwijl het printproces voortduurt, lopen jullie samen door het huis. Mara’s flatje is klein, maar slim ingericht. De slaapkamer blijkt ook als werkkamer te dienen; onder het bed, dat opgeklapt kan worden tot zitbank liggen haar kleren in een vacuum gezogen kist, waardoor er veel meer kleren in kunnen. ” Het douchewater wordt opgeslagen en daarna gebruikt om de wc mee door te spoelen,” legt Mara uit, terwijl je douchet. “Ondertussen geeft het douchewater zijn warmte af aan de woonkamer.” Slim bedacht weer. Maar deze alternatieve wereld lijkt niet erg te lijden onder energietekort. “Dat klopt. De ontwikkeling van een overvloedige energiebron, thorium, gaf ons wereldwijd de ademruimte om te doen wat het beste was voor de mensheid als geheel. Thorium is een betere kernbrandstof dan uranium, maar in jullie wereld kozen de machthebbers voor kernwapens in plaats van goedkope, duurzame energie. Maar we houden niet van verspilling. Noem het smaak. Zoals jullie in de Lage Landen graag allerlei zinloze regels en diensten bedenken om elkaar bezig te houden. Je kleren zijn klaar.”
Robottechnici worden steeds handiger. Een bekend staaltje van biologisch vernuft is de snelheid en accuratesse waarmee roofvogels zoals arenden zich op hun prooi storten en deze in een oogwenk weggrissen, voor het dier heeft kunnen reageren. In de video hieronder een drone met klauwen die in staat is tijdens de vlucht voorwerpen vast te pakken.
Justin Thomas en zijn collega’s van de University of Pennsylvania in de hoofdstad van de gelijknamige Amerikaanse staat, Philadelphia, hebben een snelreagerende mechanische ‘klauw’ ontwikkeld voor kleine drones. Hierbij hebben ze zich laten inspireren door arenden. Toen het team hoge-snelheidsopnamen van op vis jagende arenden maakten en analyseerden, viel het ze op dat de arend een nuttige truc toepaste om tijd te winnen: de arnd bewoog zijn klauwen en poten naar achteren terwijl hij de vis te grazen nam, zodat hij niet af hoefde te remmen.
Het team heeft deze techniek geïmiteerd. Een 3D-geprinte drietenige klauw op een 10 centimeter lang gemotoriseerde poot is onder het zwaartepunt van de drone gemonteerd. Hierdoor kan de vliegende robot tijdens de vlucht een stilstaand voorwerp meegrissen.
De arendsklauw in actie
Ondertussen werkt in dezelfde stad, aan Drexel University, Christopher Korpela aan software om de vlucht vn drones met armen te stabiliseren. Zo zullen ook drones met ledematen extra ladingen kunnen torsen zonder dat ze uit de lucht omlaagstorten. Ook Korpela speelt leentjebuur bij de natuur. Zijn techniek komt er op nee dat drones hun lading herpositioneren, zodat het zwaartepunt weer in evenwicht komt. Een techniek die vogels ook toepassen.
Korpela werkt nu aan een drone met vier rotors die kan helpen bij hachelijke karweitjes als het herstel van bruggen, snoeien van bomen, medicijnen afleveren in een rampgebied, handgereedschappen gebruiken of zelfs eindelijk antwoord geven op de uitgekauwde gloeilampenmop. In wezen kan een vliegende robot hetzelfde als een lopende of rijdende robot, maar dan met een driedimensionale werkruimte, aldus Korpela[2]. Volgens hem zal het nog enige tijd duren voor we bijvoorbeeld de eerste vliegende robots duivenpoep zien verwijderen van de pylonen van de Erasmusbrug, omdat de veiligheidsissues nog niet opgelost zijn.
Samenzweringen bestaan. Er is deugdelijk historisch bewijs van bijvoorbeeld de samenzwering om Julius Caesar te vermoorden, de mislukte fascistische machtsovername in de VS en, meer recent, kartels van fabrikanten. Zijn samenzweringen altijd per definitie ongewenst en hoe zou een wereld er uit zien waarin samenzweringen onmogelijk zijn?
Wat is een samenzwering?
Wikipedia definieert een samenzwering als een geheime samenwerking tussen diverse individuen om een bepaald doel te bereiken. Het gaat hier om een doel, dat niet bereikt kan worden als publiek bekend is waar de samenwerkende personen mee bezig zijn. Soms kan geheimhouding nuttig zijn om een bepaald positief doel te bereiken. Een relatief onschuldig voorbeeld is het sinterklaasfeest, in feite een samenzwering van volwassenen tegen kleine kinderen waar zelfs televisiepersoneel bij betrokken is. De historische betekenis van het begrip samenzwering is meer politiek beladen en houdt het samenwerken om een onwettige daad te plegen, zoals een staatsgreep, in.
Een geliefd onderwerp voor samenzweringsdenkers is het merkwaardige ‘alziend oog’ boven een piramide dat op Amerikaanse dollarbiljetten aan te treffen is.
Zijn samenzweringen sprookjes?
De menselijke geschiedenis staat bol van de samenzweringen. Zo waren er in het Romeinse Rijk, islamitische en Europese vorstenhoven voortdurend samenzweringen aan de gang die met de regelmaat van de klok worden ontdekt. Afgaande op het verleden, zou het dus buitengewoon onwaarschijnlijk zijn dat er nu geen samenzweringen aan de gang zijn. En dat blijkt ook. Geregeld komen er bijvoorbeeld illegale kartels of spionageaffaires aan het licht.
Zijn samenzweringen altijd verkeerd?
In een jurisdictie waarin een kwaadaardig persoon of regime het voor het zeggen heeft, zoals nazi-Duitsland, is een samenzwering de enige manier om de kwaadaardige macht omver te werpen. Een bekend voorbeeld is de samenzwering van de Duitse generaal Von Stauffenberg om Hitler te vermoorden en het op een akkoordje te gooien met de geallieerden. Was deze samenzwering gelukt, dan had dat heel wat levens van onder meer joden gescheeld. Er zijn ook samenzweringen bekend waarbij het grote publiek in het ongewisse wordt gelaten om geen onnodige paniek te veroorzaken. Deze zijn heel wat meer omstreden. Weliswaar is de gemiddelde mens een stuk minder intelligent dan een topwetenschapper, maar dit geldt niet voor ieder mens. Ook minder intelligente mensen kunnen, na enige uitleg, de gevolgen uitstekend begrijpen van bepaald beleid, zoals het door de regering garant staan voor gokkende en frauderende bankiers. Als bepaald beleid niet aan het volk is uit te leggen, is het doorgaans verstandiger dit beleid niet te voeren.
Kortom: de vraag of een samenzwering verkeerd is, is dus te beantwoorden door te kijken naar de sociale omgeving waarin de samenzwering plaatsvindt en naar de doelen die de samenzweerders willen bereiken. Als deze doelen de belangen van anderen schaden en de samenzweerders een oneerlijk voordeel geven, is de samenzwering verkeerd.
Is een samenleving denkbaar waarin samenzweringen niet meer effectief zijn?
Samenzweringen ontstaan als er drie dingen voorhanden zijn:
1. een machtsconcentratie, d.w.z. het vermogen van weinigen om disproportioneel veel invloed op velen uit te oefenen;
2. het vermogen tot geheimhouding;
3. de aanwezigheid van een motief om een samenzwering te beginnen, doorgaans om een oneerlijk voordeel te bereiken ten koste van anderen.
Samenzweringen kunnen in de toekomst voorkomen worden als een of meerdere van deze drie pijlers verdwijnen. Een hoopgevende ontwikkeling is dat geheimhouding steeds moeilijker wordt. Surveillanceapparatuur, een exploderende hoeveelheid rekenvermogen bij computers en het open internet maken, dat het steeds moeilijker wordt voor een persoon om te liegen zonder betrapt te worden. Wat betreft een machtsconcentratie zijn er zowel ontwikkelingen die leiden tot een grotere machtsconcentratie (monopolie van giganten als Google, Apple en Facebook), als ontwikkelingen die leiden tot een grotere democratisering (decentrale energieopwekking d.m.w. zonnepanelen; decentrale productie met een 3D-printer). Zowel de eigenaren van Google als die van Facebook zijn graag geziene gasten op de omstreden, besloten Bilderbergconferenties, die op Visionair al uitgebreid aan bod zijn gekomen.
Hoewel het naderende Cornucopia armoede, naar de maatstaven van nu, tot iets van het verleden zal maken, is er wel een explosie van technologie, waaronder technologie om veel ellende mee aan te richten. Denk aan het uitprinten van chemische reactorcircuits voor zenuwgas, bouwen van moordende drones en het ontwerpen van een verwoestend virus. Deze zal gestopt moeten worden, wat vermoedelijk als excuus zal worden gebruikt om democratiserende technologie aan banden te leggen.
Eet, overleef, reproduceer. Het basispatroon wat alle levende organismen bewust of onbewust lijken te volgen.
Voortbestaan is het basispatroon wat alle levende organismen bewust of onbewust lijken te volgen. Dieren, planten, bacteriën, etc. Allemaal proberen ze zo goed mogelijk voort te bestaan. De mens vormt hier als lid van het dierenrijk geen uitzondering op. In de basis is het leven dan ook buitengewoon simpel. Verzamel voldoende energie om te groeien en jezelf in stand te houden, en geef eventueel je genen door aan een volgende generatie.
Het leven mag dan in het basispatroon simpel zijn, het is echter verre van simplistisch. Er zijn namelijk een enorm aantal verschillende strategieën om dit patroon te volgen. De BBC laat met haar documentaires van o.a. Planet Earth, The Blue Planet & Earthflight de enorme diversiteit van het leven zien. Ook de film Home laat een prachtig overzicht zien van de aarde en haar vele bewoners. Of je nu een paddenstoel, een boom of een mens bent, allemaal zijn het voorbeelden van succesvolle paden om gehoor te geven aan het simpele patroon van leven, voortbestaan.
De basis voor het leven
De zon is hierbij de energiecentrale die het leven op aarde van de benodigde energie voorziet in haar voortbestaansspel. Planten zijn in staat om met behulp van zonne-energie complexe biologische verbindingen te maken. Andere organismen waaronder ook de mens gebruiken deze weer om aan hun energie (in de vorm van voedsel) te komen.
De zon levert de energie voor het grote voortbestaansspel wat we met zijn allen op planeet aarde spelen.
Het is slim om de energie van de zon zo efficiënt, lokaal en direct mogelijk te gebruiken. Hoe sneller je de energie van de zon om kunt zetten in producten die je nodig hebt voor je eigen voortbestaan, hoe gemakkelijker je voortbestaan wordt.
Een handige methode die hierbij kan helpen is permacultuur. Permacultuursystemen kunnen de mens voorzien van gezond voedsel, schoon water, een prettige leefomgeving, etc. Via de ontwerpprincipes van permacultuur kunnen mensen functionele ecosystemen om zich heen ontwerpen, energieneutrale of zelfs energieproducerende huizen bouwen en aanvullende lokale economische systemen opzetten. Zo kan de mens in samenwerking met haar natuurlijke omgeving ook op de langere termijn goed voortbestaan.
De Piramide van Maslow en de 8 drijfveren van het voortbestaan
Maar laten we breder kijken dan de directe omgeving. Wat vindt de mens daarnaast belangrijk? De piramide van Maslow bekijkt de wensen van mensen op individueel niveau. Volgens Maslow beginnen mensen de piramide van onderaan op te vullen en zodra dat niveau is volgemaakt, kan de mens een stap in de piramide omhoog.
Maslows behoeftehiërarchie ziet er als volgt uit:
Organische of lichamelijke behoeften. Hieronder vallen onder meer behoefte aan slaap, voedsel, drinken en het uitscheiden van ontlasting. Maslow classificeert hieronder ook seks en andere lichamelijke zaken zoals sport en comfort.
Behoefte aan veiligheid en zekerheid, het individu gaat beveiliging zoeken in een georganiseerde kleine of grote groep. Dit kan bijvoorbeeld de buurt, het gezin of het bedrijf zijn. Typische voorbeelden zijn: huisvesting, werk en relaties.
Behoefte aan saamhorigheid, behoefte aan vriendschap, liefde en positief-sociale relaties.
Behoefte aan waardering, erkenning en zelfrespect, die de competentie en het aanzien in groepsverband verhogen; het belang hechten aan de status in sociaal verband.
Behoefte aan zelfverwerkelijking of zelfactualisatie, is de behoefte om je persoonlijkheid en je mentale groeimogelijkheden te ontwikkelen. Het sociale milieu is hierbij niet weg te cijferen als steunende basis.
Naast Maslow, die dieper ingaat op de behoeftes van het individu, is er een filosofie die ook voortbestaan als uitgangspunt neemt. Deze trekt voortbestaan echter veel breder dan het individu, en deelt het op in 8 drijfveren van voortbestaan. De drijfveren die worden onderscheiden zijn:
Het individu en de persoonlijke ontwikkeling van iemand zelf.
Seks, het gezin en andere vormen van creatie.
Groepen waar mensen voor kiezen om aan deel te nemen.
De gehele mensheid oftewel alle individuen van de soort mens.
Alle levende organismen buiten de mens zoals dieren, planten, etc.
De fysieke wereld; bestaande uit materie, energie, ruimte en tijd.
Spiritualiteit/levenskracht, datgene wat het fysieke universum kan bezielen.
Voorbestaan in de meest brede zin van het woord, ook wel de definitie van god binnen deze denktrend.
(Bekijk hier eventueel een filmpje over deze 8 drijfveren van het voortbestaan)
Hoe dragen 3D-printers bij aan ons voortbestaan? En zijn ze eventueel nog te optimaliseren zodat ze op zoveel mogelijk drijfveren het voortbestaan ondersteunen? Bijv. door recyclebare printmaterialen te gebruiken.
In het licht van voortbestaan
Na deze verdieping en verbreding is het interessant om alles wat we kennen eens in het licht van voortbestaan te bekijken. Op welke manier leveren de zaken om ons heen een bijdrage aan het voortbestaan? Kunnen we concrete voorbeelden vinden? Van een vork tot regenkleding en van een appelboom tot 3d-printers. Hoe dragen ze concreet bij aan het voortbestaan?
Zitten er naast voordelen ook nadelen voor het voortbestaan aan bepaalde zaken? Vele industriële producten zijn bijvoorbeeld in een bepaalde mate nuttig voor de mensen die er gebruik van maken, aan de andere kant zorgen ze vaak ook voor vervuiling van de natuur wat nadelig is voor het voortbestaan. Zaken kunnen op de ene drijfveer een voordeel hebben maar op een andere een nadeel. Zijn dat soort zaken eventueel te verbeteren en te optimaliseren zodat ze op alle drijfveren zo veel mogelijk voordelen hebben en tegelijkertijd zo weinig mogelijk nadelen?
De wereld bekijken in het licht van overleving geeft een praktisch handvat om zaken relatief gemakkelijk op waarde te schatten. Het is daarbij interessant om te zien dat voortbestaanswaarde en financiële waarde soms ver uit elkaar liggen. Zo is schoon water essentieel voor het voortbestaan van eigenlijk alle levende organismen op aarde maar in financieel opzicht wordt het amper gewaardeerd. Diamanten daarentegen hebben enige voortbestaanswaarde in industriële toepassingen en in menselijke sociale klim spelletjes maar verder is de waarde voor het voortbestaan zeer beperkt. Terwijl diamanten vanuit het economische systeem juist heel sterk worden gewaardeerd.
De voortbestaanswaarde en de toegekende monetaire waarde van zaken kunnen enorm van elkaar verschillen.
Het is daarom nuttig om van zaken eerst de voortbestaanswaarde vast te stellen en daarna pas naar het prijskaartje te kijken wat het financiële systeem eraan hangt. Zo voorkom je dat je niet vergeet waarde toe te kennen aan de meest belangrijke zaken van je voortbestaan zoals gezond eten, een schoon milieu en een veilige plezierige omgeving. Want anders is het maar al te gemakkelijk je blind te staren op materiële zaken als auto`s en televisies. (die overigens beide ook zeker een bepaalde voortbestaanswaarde hebben)
De wereld om je heen bekijken vanuit de theorie van Maslow en de acht drijfveren van voortbestaan kan een heel nieuw licht op de wereld werpen. Kan het ook ons helpen richting te geven aan onze toekomst? Welke voortbestaans strategieën en patronen zijn tot nu toe succesvol geweest voor de mensheid, en zijn deze patronen te gebruiken om het toekomstige voorbestaan hiermee te vergroten?
Geloof niets, maar begrijp zoveel mogelijk als je kunt.
1) Wetenschap
Als eerste is het onderzoeken en begrijpen van de wereld om ons heen zeer nuttig gebleken. De wetenschappelijke methode is ontwikkeld om zo open en objectief mogelijk kennis te vergaren. Kennis die berust op herhaalbaarheid en niet op autoriteit. Deze manier van de wereld benaderen is buitengewoon waardevol geweest. Veel van de uitvindingen die het leven voor mensen enorm verbeterd hebben zijn via deze weg tot ons gekomen. Het lijkt dan ook verstandig om deze methode te blijven volgen en zo objectief en praktisch mogelijk de wereld om ons heen te blijven verkennen.
2) Open communicatie
Een andere nuttig gebleken strategie is het uitwisselen van ideeën tussen mensen. Dit begon met gesproken taal via volksverhalen en liederen. Later werd dit aangevuld met het schrift en de boekdrukkunst waardoor ideeën veel breder verspreid konden worden, en gemakkelijker bewaard konden blijven. Met de uitvinding van het internet is de uitwisseling van ideeën tussen mensen nog veel gemakkelijker geworden. Laten we er dan ook voor zorgen dat ieder mens in de wereld zo snel mogelijk toegang krijgt tot het internet.
Er is daarna nog slechts één grote barrière die wereldwijde uitwisseling van ideeën tussen alle mensen van de aarde in de weg staat en dat is het feit dat mensen over de wereld allemaal verschillende talen spreken. Het Esperanto probeert deze laatste barrière uit de weg te ruimen. Esperanto is speciaal ontworpen om de mensheid te verenigen in een gezamenlijke taal die nationaliteit overstijgt en eenvoudig te leren is.
Met het oplossen van de taalbarrière, op welke manier dan ook, in combinatie met toegang tot het internet voor alle aardbewoners zal voor het eerst in de geschiedenis van de mensheid optimale communicatie tussen alle mensen van de wereld mogelijk zijn. Een toename in de uitwisseling van ideeën tussen mensen is in het verleden altijd zeer positief voor het voortbestaan van de mens geweest. Dit lijkt dan ook iets waar we ons actief voor in zouden moeten zetten.
3) Hernieuwbare energie
De beschikbaarheid van energie en grondstoffen is een derde belangrijke factor. Het begin van de landbouw kan gezien worden als het begin van het systematisch oogsten van zonne-energie in een vorm die voor mensen bruikbaar was, namelijk eetbare planten. Later ontdekte de mensheid fossiele brandstoffen, geconcentreerde vormen van zonne-energie verzameld over miljoenen jaren. Hier maken we nog steeds veel gebruik van maar velen beseffen zich inmiddels goed dat deze fossiele brandstoffen vroeger of later opraken. Daarbij kennen ze ook de nodige nadelen zoals milieuvervuiling en de vele conflicten die er wereldwijd over worden uitgevochten. Inmiddels zijn er gelukkig dan ook volop technologieën beschikbaar die hernieuwbare energiebronnen zoals de zon, wind, water, getijden, aardwarmte, geothermie, etc. kunnen oogsten.
Een oppervlak ter grootte van Frankrijk is nodig om de hele wereld in de jaarlijkse energiebehoefte te voorzien met zonne-energie. Er zijn woestijnen en oceanen waar zonne-energie relatief gemakkelijk is op te vangen zonder destructie van natuur. Het veelvuldig oogsten van hernieuwbare energie kan wellicht voor het eerst in de geschiedenis van de mensheid zorgen voor een overvloed van energie zonder conflicten. Er is immers genoeg voor iedereen en het is overal beschikbaar als je de technologie installeert om het te oogsten. En van techniek is altijd gebleken dat hoe meer je het gebruikt, hoe goedkoper het wordt. Door grootschalig direct de energie van de zon en andere hernieuwbare bronnen te gaan oogsten kan energie telkens goedkoper worden en kunnen alle mensen hier in overvloed toegang tot hebben.
Op het gebied van grondstoffen is het vooral belangrijk hier op een cyclische manier mee om te gaan, als je je grondstoffen telkens hergebruikt kan er enorm veel werk en afval worden bespaard op de langere termijn. Ook wordt het met veel hernieuwbare en goedkope energie mogelijk grondstoffen uit zeewater te gaan winnen wat ons een praktisch oneindige bron aan grondstoffen kan opleveren.
4) Ruimtevaart
Een vierde strategie is het exploreren van nieuwe gebieden om te leven. Goede en snelle verbindingen via weg, spoor, water en de lucht zorgen ervoor dat mensen en materialen zich snel kunnen verplaatsen over de planeet als dat wenselijk of nodig is. Een goede en bij voorkeur energiezuinige efficiënte infrastructuur die mensen over de wereld met elkaar verbindt zal het voortbestaan verder vergroten.
En nu het aardoppervlak volledig in kaart is gebracht is het logisch om ook buiten de aarde te gaan kijken. Wellicht kunnen we zo het leven van de aarde verspreiden buiten onze aardbol. Ruimtevaart geeft de mensheid daarnaast een gezamenlijk uitdagend doel waar we allemaal voordeel van kunnen hebben. Sterker nog als de mensheid niet de stap maakt naar andere planeten stopt ons voortbestaansspel hier op aarde op termijn vanzelf.
5) Vreedzame samenwerking
Vreedzame samenwerking is een laatste strategie om een goed voortbestaan voor de mensheid te realiseren. In het verleden is maar al te vaak gebleken wat een enorm verlies de mensheid lijdt als ze in conflict treedt met zichzelf. Het onderstaande filmpje van Carl Sagan laat helder zien hoe onnozel deze conflicten eigenlijk zijn als we naar het grotere plaatje kijken.
Met voortbestaan als praktisch idee kunnen we de wereld van vandaag beter en slimmer inrichten. Ook kan er een duidelijk en constructief pad voor de toekomst mee worden uitgezet. Met deze kennis kan er direct en op een praktische manier worden begonnen om het voortbestaan van ons allen te vergroten.
“Do the best you can, with what you have, where you are.
We are the people we have been waiting for, now is the time.”
~ Anonymous
(Op het internet hebben de lezers de macht! Zij bepalen welke informatie de wereld rond gaat! U bent zich er misschien niet van bewust, maar als elke lezer een link stuurt naar 3 geïnteresseerde personen, dan zijn er maar 20 stappen nodig om 3,486,784,401 mensen te bereiken! Wil je dat zien gebeuren? Gebruik je macht! Dit stuk mag dan ook vrij door iedereen overgenomen worden op websites, blogs, of om door te sturen aan familie, vrienden, kennissen collega`s, politici, bankiers, economen, professoren, politie agenten, etc. graag zelfs hoe meer mensen dit weten en erover meediscussiëren hoe beter. Zet a.u.b. wel de bron erbij zodat mensen mee kunnen doen in de discussie hieronder als ze dat willen.)
Veel robots kunnen vliegen, maar geen enkele kan het als een echte vogel. Tenminste, tot Markus Fischer en zijn Festo-team SmartBird bouweden, een grote lichtgewicht-robot, gemodelleerd naar een zeemeeuw, die vliegt door met zijn vleugels te slaan. Een hoogvlieger vers van TEDGlobal 2011. Het filmpje heeft Nederlandse ondertitels.
Wanneer zou deze robot 3D te printen zijn? :-) En hoever zitten we nog van een werkend model in een vorm van een hommel af?
